Postanowienie SA we Wrocławiu z 9 lutego 2012 r. w sprawie o nadanie klauzuli wykonalności.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Legnicy oddalił wniosek wierzyciela o wykładni postanowienia tamtejszego Sądu z dnia 20.10.2010 r., sygn. akt VI GCo 71/10 mocą którego nadal tytułowi egzekucyjnemu w postaci prawomocnego nakazu zapłaty z dnia 19.05.2010 r., wydanemu z sprawie o sygn. akt GNc 82/10, klauzulę wykonalności także przeciwko małżonce dłużnika A. N., z ograniczeniem jej odpowiedzialności do przedsiębiorstwa wchodzącego w skład majątku wspólnego.

Powyższe postanowienie zaskarżył zażaleniem wierzyciel, zarzucając naruszenie art. 352 kpc w zw. z art. 361 kpc i art. 804 kpc, przez błędne przyjęcie, iż treść postanowienia z dnia 20.10.2010 r. sygn. akt VI GCo 71/10 nie wymaga wykładni. Skarżący wskazał m.in., że w toku prowadzonej egzekucji uzyskał informację, iż małżonka dłużnika w rzeczywistości posiada nazwisko męża, tj. D., co potwierdził uzyskany w dniu 17.05.2011 r. ponownie wydany wierzycielowi odpis skrócony aktu małżeństwa dłużnika i jego żony. Bez dokonania wykładni, wskazującej, że wystawiony przeciwko małżonce dłużnika (...) tytuł uprawnia do prowadzenia egzekucji przeciwko małżonce noszącej w istocie nazwiska (...), prowadzenie egzekucji nie jest możliwe. Dlatego też żalący się wnosił o zmianę orzeczenia przez uwzględnienie wniosku o dokonanie wykładni.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Na wstępie przypomnieć należy, że zgodnie z normą art. 352 kpc w zw. z art. 361 kpc, potrzeba wykładni postanowienia pojawia się wówczas, gdy jego treść sformułowana została w sposób niejasny, uniemożliwiający jednoznaczne rozumienie tekstu orzeczenia. Nie może ona przy tym prowadzić ani do uzupełnienia postanowieni ani też, przede wszystkim do zmiany jego treści. Wykładni orzeczenia nie można nadto opierać na nowych dowodach lub też na zmianie okoliczności faktycznych, zaistniałej po jego wydaniu.

Przekładając powyższe uwagi natury ogólnej na realia rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż treści postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności przeciwko małżonce dłużnika, z dnia 20.10.2010 r. sygn. aktu VI GCo 71/10, jest oczywiście klarowna, a oznaczenie małżonki (w zakresie posiadanego nazwiska) nastąpiło zgodnie z wnioskiem wierzyciela i na podstawie dołączonych do wniosku dokumentów. Okoliczność, iż dopiero po wydaniu zaskarżonego postanowienia, z uzyskanych przez wierzyciela dokumentów wynika, iż małżonka dłużnika uprzednio przybrała nazwisko męża (...), nie może w świetle art. 352 kpc w zw. z art. 361 kpc stanowić podstawy do przeprowadzenia wykładni tegoż orzeczenia. Wszak jak wyżej wskazano, niezależnie od jednoznaczności treści postanowienia, za pomocą instytucji wykładni orzeczenia, nie można doprowadzać do zmiany jego treści.

Z tych przyczyn, wskazywana ewentualna wadliwość postanowienia z dnia 20.10.2011 r., nie może być korygowana za pomocą jego wykładni, i dlatego zażalenie, jako pozbawione uzasadnionych podstaw, z mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc, podlegało oddaleniu.

mw