Wyrok SA we Wrocławiu z 13 czerwca 2017 r. w sprawie o łapownictwu.

Teza Nadużyciem uprawnień będzie nie tylko ich przekroczenie, ale także wykorzystanie przysługujących w sposób wadliwy, niezgodny z celem nadania uprawnień. Niedopełnienie obowiązków należy rozpatrywać przy uwzględnieniu posiadanej przez sprawcę wiedzy i doświadczenia oraz obiektywnie istniejących okoliczności faktycznych, nie zaś wiadomości specjalnych, jakie ma biegły z określonej dziedziny wiedzy.

Data orzeczenia	13 czerwca 2017
Data uprawomocnienia	13 czerwca 2017
Sąd	Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny
Przewodniczący	Piotr Kaczmarek
Tagi	Łapownictwo
Podstawa Prawna	296kk

Rozstrzygnięcie

Sąd

I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a) w czynie przypisanym oskarżonej G. M. (1) w punkcie I w miejsce zwrotu „ korzyść osobista” przyjmuje „korzyść majątkowa” ,

b) w czyn ie przypisanym oskarżonym: D. S. (2), Z. S. (1) , R. S. (1), M. T. (1) w punktach IV, VII, X, XIII pomija zwrot „a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni w kwocie 46 . 164,65” ,

c) w czyn ie przypisanym oskarżonym G. M. (1) , R. S. (1), D. S. (2) owi , Z. owi S. owi , M. owi M. T. (2) owi w punktach II, V, VIII, XI, XIV pomija zwrot y: „ działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej”, przyjmując, że oskarżeni nieumyślnie wyrządzili szkodę majątkową w wysokości co najmniej 722.400,00 zł, kwalifikując tak przypisany czyn jako przestępstwo z art. 296 § 1 i 4 k.k. w zw. art. 4 § 1 k.k. w zakresie oskarżonych R. S. (1), D. S. (2) a, Z. a S. a , M. a M. T. (2) a w zw. z art. 21 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 296 § 4 k.k. wymierza oskarżonym G. M. (1) , R. S. (1), D. S. (2) owi , Z. owi S. owi , M. owi M. T. (2) owi kary po roku pozbawienia wolności,

d) uchyla orzeczenia o karach grzywny wymierzonych oskarżonym G. M. (1) , R. S. (1), D. S. (2) owi , Z. owi S. owi , M. owi M. T. (2) owi,

e) w miejsce obowiązku naprawienia szkody z punktu XVI orzeka wobec oskarżonych G. M. (1) , R. S. (1) D. S. (2) a, Z. a S. a , M. a M. T. (2) a obowiązek solidarnego naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. 180.600,00 zł,

f) w miejsce rozstrzygnięcia o kosztach procesu na rzecz oskarżyciela posiłkowego w punkcie XXIII zasądza od oskarżonych G. M. (1) , R. S. (1), D. S. (2), Z. S. (1) i M. T. (1) na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. po 1440 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego przed sądem pierwszej instancji,

UZASADNIENIE

G. M. (1) została oskarżona o to, że :

I. Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie w od początku 2006r. do marca 2009 r. we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami oraz sama, pełniąc funkcję prezesa zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) i mając istotny wpływ na podejmowanie decyzji związanych z prowadzeniem działalności inwestycyjnej spółdzielni, nie mniej niż :

1. ośmiokrotnie przyjęła korzyść majątkową w łącznej kwocie nie mniejszej niż 547 500 zł od J. M. (1) właściciela firmy budowlanej (...) w zamian za przekazywanie mu istotnych informacji i doprowadzenie do wygrania przetargów na roboty budowlane i remontowe i wykonanie tych robót przez firmę (...) na rzecz spółdzielni co stanowiło czyn nieuczciwej konkurencji i niedopuszczalną czynność preferencyjną a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni w opisanej powyżej kwocie, wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy, i tak:

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...)/Ś. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 7 kwietnia 2006r. pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniową (...), przyjęła korzyść majątkowa w kwocie 65.000 zł.

- za wygranie przetargu na wykonanie prac budowlano - remontowych w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 7 kwietnia 2006 pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniową (...), przyjęła korzyść majątkowa w wysokości 2500 zł.

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 26 czerwca 2006r. na wykonanie tych prac pomiędzy formą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...), przyjęła korzyść majątkową w wysokości 50 000 zł

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...)/ (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 6 lutego 2007 r. pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniową (...), przyjęła korzyść majątkową w kwocie 120 000 zł

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...)/ (...) i zawarcia umowy nr (...) w dniu 6 lutego 2007r. pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniową (...), przyjęła korzyść majątkową w wysokości 100 000 zł

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 7 lutego 2007r. pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniową (...), przyjęła korzyść majątkowa w wysokości 55 000 zł

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 6 luty 2007r. na wykonanie tych prac pomiędzy formą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...), przyjęła korzyść majątkową w wysokości 55 000 zł

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 6 czerwca 2007r.na wykonanie tych prac pomiędzy formą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...), przyjęła korzyść majątkową w wysokości 100 000 zł

- za wygranie przetargów na wykonanie prac remontowo - budowlanych w administrowanych przez spółdzielnię budynkach i wykonywanie tych prac przez firmę (...) , w pierwszej połowie 2008r. przyjęła korzyść osobistą w postaci wykonania przez w/w firmę remontu zamieszkiwanego przez nią domu mieszczącego się przy ul. (...) wartości 39 614 zł ,

2. dwukrotnie przyjęła korzyść majątkową w łącznej kwocie nie mniejszej niż 31 000 zł od Z. G. (1) właściciela firmuj budowlanej B. w zamian za przekazywanie mu istotnych informacji i doprowadzenie do wygrania przetargów na roboty budowlane i remontowe i wykonanie tych robót przez firmę (...) na rzecz spółdzielni co stanowiło czyn nieuczciwej konkurencji i niedopuszczalną czynność preferencyjną a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy, i tak:

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 9 lipca 2008r. na wykonanie tych prac pomiędzy formą B. a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...), przyjęła korzyść majątkową w wysokości 30 000 zł

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 20 listopada 2008r. na wykonanie tych prac pomiędzy formą B. a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...), przyjęła korzyść majątkową w wysokości 2 000 zł,

3. czterokrotnie przyjęła korzyść majątkową w łącznej kwocie nie mniejszej niż 16 500 zł od M. Z. (1) prowadzącego faktycznie firmę budowlaną (...) w zamian za przekazywanie mu istotnych informacji i doprowadzenie do wygrania przetargów na roboty budowlane i remontowe i wykonanie tych robót przez firmę (...) na rzecz spółdzielni co stanowiło czyn nieuczciwej konkurencji i niedopuszczalną czynność preferencyjną a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy, i tak:

- za wygranie przetargu na wykonanie prac wymiany pionów i cyrkulacji wody w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 5.06.2006r.na wykonanie tych prac pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...),

- za wygranie przetargu na wykonanie prac wymiany pionów i cyrkulacji wody w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 10.08.2006r. na wykonanie tych prac pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniową (...)",

- za wygranie przetargu na wykonanie prac wymiany pionów i cyrkulacji wody w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 10.08.2006r.na wykonanie tych prac pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...),

- za wygranie przetargu na wykonanie prac wymiany pionów i cyrkulacji wody w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 21.02.2007r. na wykonanie tych prac pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...),

- to jest o czyn z art. 296 a§1 i 4 kk w zw. z art. 12 kk

II. Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez osoby trzecie w okresie od 20.11.2007r. do 21 lutego 2008r. , ze skutkiem tych działań do marca 2015r. jako Prezes Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. przy ul. (...) będąc obowiązanym do zajmowania się sprawami majątkowymi i działalnością gospodarczą spółdzielni , wspólnie i w porozumieniu z czterema członkami rady nadzorczej spółdzielni w osobach R. S. (1) , M. T. (1) , D. S. (2) i Z. S. (1) działała na jej szkodę w ten sposób że przyjęła do realizacji uchwałę Rady Nadzorczej spółdzielni z dnia 20.11.2007r. o numerze (...) w sprawie nabycia prawa własności nieruchomości gruntowej - działek gruntu od nr (...) do nr (...) położonych w miejscowości D. gmina D. , wiedząc iż dokument ten zawiera poświadczenie nieprawdy gdyż rada nadzorcza nie podjęła uchwały w tym przedmiocie a jedynie wymienione osoby sporządziły jej treść na osobności gdzie na jednym z egzemplarzy tego poświadczającego nieprawdę dokumentu podpisał się członek Rady Nadzorczej R. S. (1) a na drugim Z. S. (1) oraz wyzyskując stan zamieszania i pośpiechu wyłudzono poświadczenie nieprawdy polegające na złożeniu na w/w dokumentach podpisu przez członka rady nadzorczej w osobie U. P. skutkiem czego wykonując poświadczającą nieprawdę uchwałę rady nadzorczej spółdzielni reprezentująca zarząd Spółdzielni G. M. (1) wespół z drugim członkiem zarządu :

- w dniu 08.02.2008r. w Kancelarii Notarialnej we W. przy ul. (...) przed Notariuszem P. G. zawarła akt notarialny o numerze A nr (...) na mocy którego od I. S. oraz Z. S. (1) nabyła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) nieruchomość stanowiącą niezabudowana działkę gruntu o nr (...) o powierzchni 0,2900ha obręb (...) D. , położonej w miejscowości D. Gm. D. w powiecie (...) , objętej księga wieczystą KW (...) Sadu Rejonowego w Oleśnicy , uprzednio oznaczoną jako działka nr (...) za zawyżoną cenę przekraczającą wartość rynkową prawa własności tej działki o kwotę 186 900 zł

- w dniu 11.02.2008r. w Kancelarii Notarialnej we W. przy ul. (...) przed Notariuszem P. G. zawarła akt notarialny o numerze A nr (...) na mocy którego od R. S. (1) i H. S. nabyła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) nieruchomość stanowiącą niezabudowana działkę gruntu o nr (...) o powierzchni 0,2900ha obręb (...) D. , położonej w miejscowości D. Gm. D. w powiecie (...) , objętej księga wieczystą KW (...) Sadu Rejonowego w Oleśnicy , uprzednio oznaczoną jako działka nr (...) za zawyżoną cenę przekraczającą wartość rynkową prawa własności tej działki o kwotę 186 900 zł

- w dniu 14.02.2008r. w Kancelarii Notarialnej we W. przy ul. (...) przed Notariuszem P. G. zawarła akt notarialny o numerze A nr (...) na mocy którego od J. T. oraz M. T. (1) nabyła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) nieruchomość stanowiącą niezabudowana działkę gruntu o nr (...) o powierzchni 0,2900ha obręb (...) D. , położonej w miejscowości D. Gm. D. w powiecie (...), objętej księga wieczystą KW (...) Sadu Rejonowego w Oleśnicy, uprzednio oznaczoną jako działka nr (...) za zawyżoną cenę przekraczającą wartość rynkową prawa własności tej działki o kwotę 186 900 zł

- w dniu 21.02.2008r. w Kancelarii Notarialnej we W. przy ul. (...) przed Notariuszem P. G. zawarła akt notarialny o numerze A nr (...) na mocy którego od T. S. i D. S. (2) nabyła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) nieruchomość stanowiącą niezabudowana działkę gruntu o nr (...) o powierzchni 0,2900ha obręb (...) D., położonej w miejscowości D. Gm. D. w powiecie (...), objętej księga wieczystą KW (...) Sądu Rejonowego w Oleśnicy, uprzednio oznaczoną jako działka nr (...) za zawyżoną cenę przekraczającą wartość rynkową prawa własności tej działki o kwotę 186 900 zł

przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 280 540 zł wynikającą z faktu

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 186 900 zł = 747 600 zł ) oraz

- na skutek konieczności nagłego sprostania temu wydatkowi pomimo braku na to środków , gdy pokrzywdzona była zmuszona do zaciągnięcia kredytu , pokrycia kosztów komorniczych , obsługi prawnej , zapłaty odsetek w łącznej kwocie wydatków 532 940 zł w okresie od momentu nabycia w/w działek do 31.03.2015r.

- to jest o czyn z art. 296 §2i 3kk w zw. z art. 271 §3kk w zw. z art.12 kk w zw. z art. 11 §2kk

D. S. (2) został oskarżony o to, że :

III. Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie od początku 2006r. do marca 2009 r. we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami mając istotny wpływ na podejmowanie decyzji związanych z prowadzeniem działalności inwestycyjnej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) , będąc członkiem Rady Nadzorczej spółdzielni , wespół z członkiem Rady Nadzorczej R. S. (1) , Z. S. (1) i M. T. (1) oraz prezes Zarządu Spółdzielni G. M. (1) udzielił pomocnictwa do popełnienia przestępstwa przez G. M. (1) w ten sposób że nie mniej niż :

1. ośmiokrotnie zażądał i przyjął korzyść majątkową w łącznej kwocie nie mniejszej niż 547 500 zł od J. M. (1) właściciela firmy budowlanej (...) w zamian za przekazywanie mu istotnych informacji i doprowadzenie do wygrania przetargów na roboty budowlane i remontowe i wykonanie tych robót przez firmę (...) na rzecz spółdzielni co stanowiło czyn nieuczciwej konkurencji i niedopuszczalną czynność preferencyjną a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni , w opisanej powyżej kwocie , wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy , i tak:

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...)/Ś. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 7 kwietnia 2006r. pomiędzy formą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniową (...), przyjął korzyść majątkowa w kwocie 65.000 zł.

- za wygranie przetargu na wykonanie prac budowlano - remontowych w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 7 kwietnia 2006 pomiędzy formą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniową (...), przyjął korzyść majątkowa w wysokości 2500 zł.

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 26 czerwca 2006r.na wykonanie tych prac pomiędzy formą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...), przyjął korzyść majątkową w wysokości 50 000 zł

2. dwukrotnie zażądał i przyjął korzyść majątkową w łącznej kwocie nie mniejszej niż 31 000 zł od Z. G. (1) właściciela firmy budowlanej (...) w zamian za przekazywanie mu istotnych informacji i doprowadzenie do wygrania przetargów na roboty budowlane i remontowe i wykonanie tych robót przez firmę (...) na rzecz spółdzielni co stanowiło czyn nieuczciwej konkurencji i niedopuszczalną czynność preferencyjną a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy, i tak:

3. czterokrotnie zażądał i przyjął korzyść majątkową w łącznej kwocie nie mniejszej niż 16 500 zł od M. Z. (1) prowadzącego faktycznie firmę budowlaną (...) w zamian za przekazywanie mu istotnych informacji i doprowadzenie do wygrania przetargów na roboty budowlane i remontowe i wykonanie tych robót przez firmę (...) na rzecz spółdzielni co stanowiło czyn nieuczciwej konkurencji i niedopuszczalną czynność preferencyjną a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy, i tak:

- za wygranie przetargu na wykonanie prac wymiany pionów i cyrkulacji wody w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 5.06.2006r. na wykonanie tych prac pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...),

- to jest o czyn z art.18§3kk w zw. z art. 296 a§1 i 4 kk w zw. z art. 12 kk

IV. Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 186900 zł w okresie od 20.11.2007r. do 31.12.2007r. ze skutkiem tych działań do marca 2015r. jako członek Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. przy ul. (...) będąc obowiązanym do podejmowania uchwał w przedmiocie nabywania przez spółdzielnię nieruchomości oraz będąc zobowiązanym do nadzoru i kontroli rzetelnego gospodarowania majątkiem spółdzielni , wspólnie i w porozumieniu z trzema członkami Rady Nadzorczej spółdzielni w osobach R. S. (1) , M. T. (1) i Z. S. (1) oraz wespół z prezesem zarządu spółdzielni G. M. (1) działali na jej szkodę w ten sposób że przekazali do realizacji uchwałę Rady Nadzorczej spółdzielni z dnia 20.11.2007r. o numerze (...) w sprawie nabycia prawa własności nieruchomości gruntowej - działek gruntu od nr (...) do nr (...) położonych w miejscowości D. gmina D. , wiedząc iż dokument ten zawiera poświadczenie nieprawdy gdyż rada nadzorcza nie podjęła uchwały w tym przedmiocie a jedynie wymienione osoby sporządziły jej treść na osobności gdzie na jednym z egzemplarzy tego poświadczającego nieprawdę dokumentu podpisał się członek Rady Nadzorczej R. S. (1) a na drugim Z. S. (1) oraz wyzyskując stan zamieszania i pośpiechu wyłudzono poświadczenie nieprawdy polegające na złożeniu na w/w dokumentach podpisu przez członka rady nadzorczej w osobie U. P. skutkiem czego wykonując poświadczającą nieprawdę uchwałę rady nadzorczej spółdzielni reprezentująca zarząd Spółdzielni G. M. (1) wespół z drugim członkiem zarządu :

- w dniu 14.02.2008r. w Kancelarii Notarialnej we W. przy ul. (...) przed Notariuszem P. G. zawarła akt notarialny o numerze A nr (...) na mocy którego od J. T. oraz M. T. (1) nabyła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) nieruchomość stanowiącą niezabudowana działkę gruntu o nr (...) o powierzchni 0,2900ha obręb (...) D. , położonej w miejscowości D. Gm. D. w powiecie (...) , objętej księga wieczystą KW (...) Sadu Rejonowego w Oleśnicy , uprzednio oznaczoną jako działka nr (...) za zawyżoną cenę przekraczającą wartość rynkową prawa własności tej działki o kwotę 186 900 zł

- w dniu 21.02.2008r. w Kancelarii Notarialnej we W. przy ul. (...) przed Notariuszem P. G. zawarła akt notarialny o numerze A nr (...) na mocy którego od T. S. i D. S. (2) nabyła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) nieruchomość stanowiącą niezabudowana działkę gruntu o nr (...) o powierzchni 0,2900ha obręb (...) D. , położonej w miejscowości D. Gm. D. w powiecie (...) , objętej księga wieczystą KW (...) Sadu Rejonowego w Oleśnicy , uprzednio oznaczoną jako działka nr (...) za zawyżoną cenę przekraczającą wartość rynkową prawa własności tej działki o kwotę 186 900 zł

przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 280 540 zł wynikającą z faktu

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 186 900 zł = 747 600 zł ) oraz

- to jest o czyn z art. 296 §2i3kk w zw. z art. 271 §3kk i art. 12 kk i art. 11 §2kk

Z. S. (1) został oskarżony o to, że :

V. Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie od początku 2006r. do marca 2009 r. we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami mając istotny wpływ na podejmowanie decyzji związanych z prowadzeniem działalności inwestycyjnej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) , będąc członkiem Rady Nadzorczej spółdzielni pełniąc funkcję zastępcy przewodniczącego Rady Nadzorczej , wespół z członkiem Rady Nadzorczej R. S. (1) , M. T. (1) i D. S. (2) oraz prezes Zarządu Spółdzielni G. M. (1) udzielił pomocnictwa do popełnienia przestępstwa przez G. M. (1) w ten sposób że nie mniej niż :

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 26 czerwca 2006r.na wykonanie tych prac pomiędzy formą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...), przyjął korzyść majątkową w wysokości 50 000 zł

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 7 lutego 2007r. pomiędzy firmą

(...) a Spółdzielnią Mieszkaniową (...), przyjął korzyść majątkową w wysokości 55 000 zł

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul.(...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 9 lipca 2008r. na wykonanie tych prac pomiędzy formą B. a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...), przyjął korzyść majątkową w wysokości 30 000 zł

- za wygranie przetargu na wykonanie prac wymiany pionów i cyrkulacji wody w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 5.06.2006r. na wykonanie tych prac pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniową (...),

- to jest o czyn z art.18§3kk w zw. z art. 296 a§1i 4 kk w zw. z art. 12 kk

VI. Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 186900 zł w okresie od 20.11.2007r. do 31.12.2007r. ze skutkiem tych działań do marca 2015r. jako członek Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. przy ul. (...) będąc obowiązanym do podejmowania uchwał w przedmiocie nabywania przez spółdzielnię nieruchomości oraz będąc zobowiązanym do nadzoru i kontroli rzetelnego gospodarowania majątkiem spółdzielni , wspólnie i w porozumieniu z trzema członkami Rady Nadzorczej spółdzielni w osobach R. S. (1) , D. S. (2) i M. T. (1) oraz wespół z prezesem zarządu spółdzielni G. M. (1) działali na jej szkodę w ten sposób że przekazali do realizacji uchwałę Rady Nadzorczej spółdzielni z dnia 20.11.2007r. o numerze (...) w sprawie nabycia prawa własności nieruchomości gruntowej - działek gruntu od nr (...) do nr (...) położonych w miejscowości D. gmina D. , wiedząc iż dokument ten zawiera poświadczenie nieprawdy gdyż rada nadzorcza nie podjęła uchwały w tym przedmiocie a jedynie wymienione osoby sporządziły jej treść na osobności gdzie na jednym z egzemplarzy tego poświadczającego nieprawdę dokumentu podpisał się członek Rady Nadzorczej R. S. (1) a na drugim Z. S. (1) oraz wyzyskując stan zamieszania i pośpiechu wyłudzono poświadczenie nieprawdy polegające na złożeniu na w/w dokumentach podpisu przez członka rady nadzorczej w osobie U. P. skutkiem czego wykonując poświadczającą nieprawdę uchwałę rady nadzorczej spółdzielni reprezentująca zarząd Spółdzielni G. M. (1) wespół z drugim członkiem zarządu :

- w dniu 11.02.2008r. w Kancelarii Notarialnej we W. przy ul. (...) przed Notariuszem P. G. zawarła akt notarialny o numerze A nr (...) na mocy którego od R. (...) i H. S. nabyła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) nieruchomość stanowiącą niezabudowana działkę gruntu o nr (...) o powierzchni 0,2900ha obręb (...) D. , położonej w miejscowości D. Gm. D. w powiecie (...) , objętej księga wieczystą KW (...) Sadu Rejonowego w Oleśnicy , uprzednio oznaczoną jako działka nr (...) za zawyżoną cenę przekraczającą wartość rynkową prawa własności tej działki o kwotę 186 900 zł

- w dniu 14.02.2008r. w Kancelarii Notarialnej we W. przy ul. (...) przed Notariuszem P. G. zawarła akt notarialny o numerze A nr (...) na mocy którego od J. T. oraz M. T. (1) nabyła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) nieruchomość stanowiącą niezabudowana działkę gruntu o nr (...) o powierzchni 0,2900ha obręb (...) D. , położonej w miejscowości D. Gm. D. w powiecie (...) , objętej księga wieczystą KW (...) Sadu Rejonowego w Oleśnicy , uprzednio oznaczoną jako działka nr (...) za zawyżoną cenę przekraczającą wartość rynkową prawa własności tej działki o kwotę 186 900 zł

- w dniu 21.02.2008r. w Kancelarii Notarialnej we W. przy ul. (...) przed Notariuszem P. G. zawarła akt notarialny o numerze A nr (...) na mocy którego od T. S. i D. S. (2) nabyła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) nieruchomość stanowiącą niezabudowana działkę gruntu o nr (...) o powierzchni 0,2900ha obręb (...) D. , położonej w miejscowości D. Gm. D. w powiecie (...) , objętej księga wieczystą KW (...) Sadu Rejonowego w Oleśnicy , uprzednio oznaczoną jako działka nr (...) za zawyżoną cenę przekraczającą wartość rynkową prawa własności tej działki o kwotę 186 900 zł

przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 280 540 zł wynikającą z faktu

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 186 900 zł = 747 600 zł ) oraz

- to jest o czyn z art. 296 §2i 3kk w zw. z art. 271 §3kk i art. 12 kk w zw. z art. 11 §2kk

R. S. (1) został oskarżony o to, że :

VII. Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie w okresie od początku 2006r. do marca 2009 r. we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami mając istotny wpływ na podejmowanie decyzji związanych z prowadzeniem działalności inwestycyjnej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) , będąc członkiem Rady Nadzorczej spółdzielni a nadto w okresie od początku roku 2006r. do 8 listopada 2007r. pełniąc funkcję przewodniczącego Rady Nadzorczej Spółdzielni, wespół z członkiem Rady Nadzorczej Z. S. (1), M. T. (1) i D. S. (2) oraz prezes Zarządu Spółdzielni G. M. (1), udzielił pomocy do popełnienia przestępstwa przez G. M. w ten sposób że nie mniej niż :

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 26 czerwca 2006r.na wykonanie tych prac pomiędzy formą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...), przyjął korzyść majątkową w wysokości 50 000 zł

- za wygranie przetargu na wykonanie prac wymiany pionów i cyrkulacji wody w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 5.06.2006r. na wykonanie tych prac pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...),

- to jest o czyn z art. 18 §3kk w zw. z art. 296 a§1 i 4 kk w zw. z art. 12 kk

VIII. Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 186 900 zł w okresie od 20.11.2007r. do 31.12.2007r. ze skutkiem tych działań do marca 2015r. jako członek Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. przy ul. (...) będąc obowiązanym do podejmowania uchwał w przedmiocie nabywania przez spółdzielnię nieruchomości oraz będąc zobowiązanym do nadzoru i kontroli rzetelnego gospodarowania majątkiem spółdzielni , wspólnie i w porozumieniu z trzema członkami Rady Nadzorczej spółdzielni w osobach Z. S. (1) , D. S. (2) i M. T. (1) oraz wespół z prezesem zarządu spółdzielni G. M. (1) działali na jej szkodę w ten sposób że przekazali do realizacji uchwałę Rady Nadzorczej spółdzielni z dnia 20.11.2007r. o numerze (...) w sprawie nabycia prawa własności nieruchomości gruntowej - działek gruntu od nr (...) do nr (...) położonych w miejscowości D. gmina D. , wiedząc iż dokument ten zawiera poświadczenie nieprawdy gdyż rada nadzorcza nie podjęła uchwały w tym przedmiocie a jedynie wymienione osoby sporządziły jej treść na osobności gdzie na jednym z egzemplarzy tego poświadczającego nieprawdę dokumentu podpisał się członek Rady Nadzorczej R. S. (1) a na drugim Z. S. (1) oraz wyzyskując stan zamieszania i pośpiechu wyłudzono poświadczenie nieprawdy polegające na złożeniu na w/w dokumentach podpisu przez członka rady nadzorczej w osobie U. P. skutkiem czego wykonując poświadczającą nieprawdę uchwałę rady nadzorczej spółdzielni reprezentująca zarząd Spółdzielni G. M. (1) wespół z drugim członkiem zarządu :

- w dniu 11.02.2008r. w Kancelarii Notarialnej we W. przy ul. (...) przed Notariuszem P. G. zawarła akt notarialny o numerze A nr (...) na mocy którego od R. (...)i H. S. nabyła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) nieruchomość stanowiącą niezabudowana działkę gruntu o nr (...) o powierzchni 0,2900ha obręb (...) D. , położonej w miejscowości D. Gm. D. w powiecie (...) , objętej księga wieczystą KW (...) Sadu Rejonowego w Oleśnicy , uprzednio oznaczoną jako działka nr (...) za zawyżoną cenę przekraczającą wartość rynkową prawa własności tej działki o kwotę 186 900 zł

- w dniu 14.02.2008r. w Kancelarii Notarialnej we W. przy ul. (...) przed Notariuszem P. G. zawarła akt notarialny o numerze A nr (...) na mocy którego od J. T. oraz M. T. (1) nabyła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) nieruchomość stanowiącą niezabudowana działkę gruntu o nr (...) o powierzchni 0,2900ha obręb (...) D. , położonej w miejscowości D. Gm. D. w powiecie (...) , objętej księga wieczystą KW (...) Sadu Rejonowego w Oleśnicy , uprzednio oznaczoną jako działka nr (...) za zawyżoną cenę przekraczającą wartość rynkową prawa własności tej działki o kwotę 186 900 zł

- w dniu 21.02.2008r. w Kancelarii Notarialnej we W. przy ul. (...) przed Notariuszem P. G. zawarła akt notarialny o numerze A nr (...) na mocy którego od T. S. i D. S. (2) nabyła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) nieruchomość stanowiącą niezabudowana działkę gruntu o nr (...) o powierzchni 0,2900ha obręb (...) D. , położonej w miejscowości D. Gm. D. w powiecie (...) , objętej księga wieczystą KW (...) Sadu Rejonowego w Oleśnicy , uprzednio oznaczoną jako działka nr (...) za zawyżoną cenę przekraczającą wartość rynkową prawa własności tej działki o kwotę 186 900 zł

przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 280 540 zł wynikającą z faktu

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 186 900 zł = 747 600 zł ) oraz

- to jest o czyn z art. 296 §2i3kk w zw. z art. 271 §3kk i art. 12 kk w zw. z art. 11 §2kk

M. T. (1) został oskarżony o to, że :

IX. Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie od początku 2006r. do marca 2009 r. we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami mając istotny wpływ na podejmowanie decyzji związanych z prowadzeniem działalności inwestycyjnej Spółdzielni Mieszkaniowej (...), będąc członkiem Rady Nadzorczej spółdzielni oraz komisji przetargowej, wespół z członkiem Rady Nadzorczej R. S. (1) , Z. S. (1) i D. S. (2) oraz prezes Zarządu Spółdzielni G. M. (1) , udzielił pomocy w popełnieniu przestępstwa przez G. M. (1) w ten sposób że nie mniej niż :

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 26 czerwca 2006r.na wykonanie tych prac pomiędzy formą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...), przyjął korzyść majątkową w wysokości 50 000 zł

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 7 lutego 2007r. pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniową (...),, przyjął korzyść majątkową w wysokości 55 000 zł

- za wygranie przetargu na wykonanie prac remontowo - budowlanych w budynku przy ul.(...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 9 lipca 2008r. na wykonanie tych prac pomiędzy formą B. a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...), przyjął korzyść majątkową w wysokości 30 000 zł

- za wygranie przetargu na wykonanie prac wymiany pionów i cyrkulacji wody w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 5.06.2006r. na wykonanie tych prac pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...),

- to jest o czyn z art.18§3kk w zw. z art. 296 a§1 i 4 kk w zw. z art. 12 kk

X. Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 186900 zł w okresie od 20.11.2007r. do 31.12.2007r. ze skutkiem tych działań do marca 2015r. jako członek Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. przy ul. (...) będąc obowiązanym do podejmowania uchwał w przedmiocie nabywania przez spółdzielnię nieruchomości oraz będąc zobowiązanym do nadzoru i kontroli rzetelnego gospodarowania majątkiem spółdzielni , wspólnie i w porozumieniu z trzema członkami Rady Nadzorczej spółdzielni w osobach R. S. (1) , D. S. (2) i Z. S. (1) oraz wespół z prezesem zarządu spółdzielni G. M. (1) działali na jej szkodę w ten sposób że przekazali do realizacji uchwałę Rady Nadzorczej spółdzielni z dnia 20.11.2007r. o numerze (...) w sprawie nabycia prawa własności nieruchomości gruntowej - działek gruntu od nr (...) do nr (...) położonych w miejscowości D. gmina D. , wiedząc iż dokument ten zawiera poświadczenie nieprawdy gdyż rada nadzorcza nie podjęła uchwały w tym przedmiocie a jedynie wymienione osoby sporządziły jej treść na osobności gdzie na jednym z egzemplarzy tego poświadczającego nieprawdę dokumentu podpisał się członek Rady Nadzorczej R. S. (1) a na drugim Z. S. (1) oraz wyzyskując stan zamieszania i pośpiechu wyłudzono poświadczenie nieprawdy polegające na złożeniu na w/w dokumentach podpisu przez członka rady nadzorczej w osobie U. P. skutkiem czego wykonując poświadczającą nieprawdę uchwałę rady nadzorczej spółdzielni reprezentująca zarząd Spółdzielni G. M. (1) wespół z drugim członkiem zarządu :

- w dniu 14.02.2008r. w Kancelarii Notarialnej we W. przy ul. (...) przed Notariuszem P. G. zawarła akt notarialny o numerze A nr (...) na mocy którego od J. T. oraz M. T. (1) nabyła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) nieruchomość stanowiącą niezabudowana działkę gruntu o nr (...) o powierzchni 0,2900ha obręb (...) D. , położonej w miejscowości D. Gm. D. w powiecie (...) , objętej księga wieczystą KW (...) Sadu Rejonowego w Oleśnicy , uprzednio oznaczoną jako działka nr (...) za zawyżoną cenę przekraczającą wartość rynkową prawa własności tej działki o kwotę 186 900 zł

- w dniu 21.02.2008r. w Kancelarii Notarialnej we W. przy ul. (...) przed Notariuszem P. G. zawarła akt notarialny o numerze A nr (...) na mocy którego od T. S. i D. S. (2) nabyła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) nieruchomość stanowiącą niezabudowana działkę gruntu o nr (...) o powierzchni 0,2900ha obręb (...) D. , położonej w miejscowości D. Gm. D. w powiecie (...), objętej księga wieczystą KW (...) Sądu Rejonowego w Oleśnicy, uprzednio oznaczoną jako działka nr (...) za zawyżoną cenę przekraczającą wartość rynkową prawa własności tej działki o kwotę 186 900 zł

przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 280 540 zł wynikającą z faktu

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 186 900 zł = 747 600 zł ) oraz

- to jest o czyn z art. 296 §2i 3kk w zw. z art. 271 §3kk i art. 12 kk w zw. z art. 11 §2kk

M. Z. (1) został oskarżony o to, że :

XI. w okresie od czerwca 2006r. do lutego 2007r. we W. w zamian za zawarcie umów na wykonanie robót wodociągowych w budynkach administrowanych przez Spółdzielnie Mieszkaniową (...) we W. ul. (...) czterokrotnie udzielił korzyści majątkowej Prezesowi Zarządu G. M. (1), przewodniczącemu Rady Nadzorczej Spółdzielni (...), członkom Rady Nadzorczej Spółdzielni (...) oraz przewodniczącemu komisji przetargowej Spółdzielni (...) w postaci pieniędzy w łącznej kwocie nie mniejszej niż 16.500 zł w odniesieniu do następujących umów:

- za wygranie przetargu na wykonanie prac wymiany pionów i cyrkulacji wody w budynku przy ul. (...) i zawarcie umowy nr (...) w dniu 5.06.2006r. na wykonanie tych prac pomiędzy firmą (...) a Spółdzielnią Mieszkaniowa (...),

- to jest o czyn z art. 296 a§2kk w zw. z art. 12 kk

Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 2 grudnia 2016 r., sygn.. akt: III K 193/15 orzekł:

I. oskarżoną G. M. (1) uznał winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w pkt I wyroku z tym, że:

- w miejsce sformułowania opisanego w ppkt 1 "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni w opisanej powyżej kwocie, wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy" przyjmuje sformułowanie "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni w kwocie 46.164,65 zł."

- przyjmuje, że od J. M. (1) oskarżona przyjęła korzyść majątkową w łącznej kwocie 447.500 zł. z czego z umowy nr (...) kwotę 50.000 zł., z umowy nr (...) kwotę 2.500 zł, z umowy nr (...) kwotę 35.000 zł., z umowy nr (...) kwotę 95.000 zł., z umowy nr (...) kwotę 85.000 zł., z umowy nr (...) kwotę 40.000 zł., z umowy nr (...) kwotę 40.000 zł oraz z umowy nr (...) kwotę 100.000 zł.

- prostuje daty zawieranych umów tj. przyjmuje, że zawarcie umowy nr (...) nastąpiło w dniu 29 czerwca 2006 r., umowy nr (...) nastąpiło w dniu 6 lutego 2007 r., zaś umowy nr (...) nastąpiło w dniu 4 października 2007 r.

- w miejsce sformułowania opisanego w ppkt 2 "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni, wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy" przyjmuje sformułowanie "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni w kwocie 6.000 zł."

- eliminuje sformułowanie opisane w ppkt 3 "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni, wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy" i zamiast sformułowania "czterokrotnie przyjęła korzyść majątkową w łącznej kwocie nie mniejszej niż 16 500 zł." przyjmuje sformułowanie "przyjęła korzyść majątkową w łącznej kwocie 10.000 zł."

tj. przestępstwa z art. 296 a § 1 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podst. art. 296 a § 1 kk wymierzył jej karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, a ponadto na podst. art. 45 § 1 kk orzekł przepadek równowartości korzyści majątkowej w kwocie 137.514 zł. (sto trzydzieści siedem tysięcy pięćset czternaście złotych),

II. oskarżoną G. M. (1) uznał winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w pkt II wyroku z tym, że przyjął, że zawyżenie cen w każdej z działek opisanych w tym zarzucie wyniosło 180.600 zł. (zamiast kwot po 186.900 zł.), a nadto zamiast sformułowania "przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 280 540 zł wynikającą z faktu

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 186 900 zł = 747 600 zł ) oraz

- na skutek konieczności nagłego sprostania temu wydatkowi pomimo braku na to środków, gdy pokrzywdzona była zmuszona do zaciągnięcia kredytu , pokrycia kosztów komorniczych, obsługi prawnej, zapłaty odsetek w łącznej kwocie wydatków 532 940 zł w okresie od momentu nabycia w/w działek do 31.03.2015r." przyjmuje sformułowanie: "przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 261 966,27 zł wynikającą z faktu:

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 180 600 zł = 722 400 zł) oraz

- na skutek konieczności nagłego sprostania temu wydatkowi pomimo braku na to środków, gdyż pokrzywdzona była zmuszona do zaciągnięcia kredytów, pokrycia kosztów komorniczych, zapłaty odsetek i prowizji w łącznej kwocie wydatków 539.566,27 zł w okresie od momentu nabycia w/w działek do 31.03.2015r." tj. czynu z art. 296 § 2 i 3 kk w zw. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podst. art. 296 § 3 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 2 kk wymierzył jej karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 200 (dwustu) zł.,

III. na podst. art. 85 § 1 i 2 kk oraz 86 § 1 kk orzeczone wobec oskarżonej G. M. (1) kary pozbawienia wolności połączył i wymierzył jej karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

IV. oskarżonego D. S. (2) uznał winnym czynu opisanego w pkt III części wstępnej wyroku z tym, że:

- zamiast sformułowania: "Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie od początku 2006r. do marca 2009 r. we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami mając istotny wpływ na podejmowanie decyzji związanych z prowadzeniem działalności inwestycyjnej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) będąc członkiem Rady Nadzorczej spółdzielni, wespół z członkiem Rady Nadzorczej R. S. (1), Z. S. (1) i M. T. (1) oraz prezes Zarządu Spółdzielni G. M. (1) udzielił pomocnictwa do popełnienia przestępstwa przez G. M. (1) w ten sposób, że nie mniej niż" przyjmuje sformułowanie:

"Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie od początku 2006r. do marca 2009 r. we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami tj. z R. S. (1), Z. S. (1) i M. T. (1) oraz prezesem Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) G. M. (1) nie mniej niż":

- w miejsce sformułowania opisanego w ppkt 1 "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni w opisanej powyżej kwocie, wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy" przyjmuje sformułowanie: "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni w kwocie 46.164,65 zł."

- przyjmuje, że od J. M. (1) oskarżony przyjął korzyść majątkową w łącznej kwocie 447.500 zł. z czego z umowy nr (...) kwotę 50.000 zł., z umowy nr (...) kwotę 2.500 zł, z umowy nr (...) kwotę 35.000 zł., z umowy nr (...) kwotę 95.000 zł., z umowy nr (...) kwotę 85.000 zł., z umowy nr (...) kwotę 40.000 zł., z umowy nr (...) kwotę 40.000 zł oraz z umowy nr (...) kwotę 100.000 zł.

- eliminuje sformułowanie opisane w ppkt 3 "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni, wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy" i zamiast sformułowania "czterokrotnie zażądał i przyjął korzyść majątkową w łącznej kwocie nie mniejszej niż 16 500 zł." przyjmuje sformułowanie "zażądał i przyjął korzyść majątkową w łącznej kwocie 10.000 zł."

tj. przestępstwa z art. 296 a § 1 kk w zw. z art. 21 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podst. art. 296 a § 1 kk wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, a ponadto na podst. art. 45 § 1 kk orzekł przepadek równowartości korzyści majątkowej w kwocie 97.900 zł. (dziewięćdziesiąt siedem tysięcy dziewięćset złotych),

V. oskarżonego D. S. (2) uznał winnym popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt IV części wstępnej wyroku z tym, że przyjął, że zawyżenie cen w każdej działek opisanych w tym zarzucie wyniosło 180.600 zł. (zamiast kwot po 186.900 zł.), a nadto zamiast sformułowania "przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 280 540 zł wynikającą z faktu

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 186 900 zł = 747 600 zł ) oraz

- na skutek konieczności nagłego sprostania temu wydatkowi pomimo braku na to środków, gdy pokrzywdzona była zmuszona do zaciągnięcia kredytu , pokrycia kosztów komorniczych, obsługi prawnej, zapłaty odsetek w łącznej kwocie wydatków 532 940 zł w okresie od momentu nabycia w/w działek do 31.03.2015r." przyjmuje sformułowanie: "przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 261 966,27 zł wynikającą z faktu:

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 180 600 zł = 722 400 zł) oraz

- na skutek konieczności nagłego sprostania temu wydatkowi pomimo braku na to środków, gdyż pokrzywdzona była zmuszona do zaciągnięcia kredytów, pokrycia kosztów komorniczych, zapłaty odsetek i prowizji w łącznej kwocie wydatków 539.566,27 zł w okresie od momentu nabycia w/w działek do 31.03.2015r." tj. czynu z art. 296 § 2 i 3 kk w zw. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podst. art. 296 § 3 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 2 kk wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 200 (dwustu) zł.,

VI. na podst. art. 85 § 1 i 2 kk oraz 86 § 1 kk orzeczone wobec oskarżonego D. S. (2) kary pozbawienia wolności połączył i wymierzył mu karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

VII. oskarżonego Z. S. (1) uznał winnym czynu opisanego w pkt V części wstępnej wyroku z tym, że:

- zamiast sformułowania: "Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie od początku 2006r. do marca 2009 r. we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami mając istotny wpływ na podejmowanie decyzji związanych z prowadzeniem działalności inwestycyjnej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) będąc członkiem Rady Nadzorczej spółdzielni, pełniąc funkcję zastępcy przewodniczącego Rady Nadzorczej wespół z członkiem Rady Nadzorczej R. S. (1), M. T. (1) i D. S. (2) oraz prezes Zarządu Spółdzielni G. M. (1) udzielił pomocnictwa do popełnienia przestępstwa przez G. M. (1) w ten sposób, że nie mniej niż" przyjmuje sformułowanie:

"Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie od początku 2006r. do marca 2009 r. we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami tj. z R. S. (1), M. T. (1) i D. S. (2) oraz prezesem Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) G. M. (1) nie mniej niż":

- w miejsce sformułowania opisanego w ppkt 1 "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni w opisanej powyżej kwocie, wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy" przyjmuje sformułowanie: "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni w kwocie 46.164,65 zł."

- eliminuje sformułowanie opisane w ppkt 3 "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni, wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy" i zamiast sformułowania "czterokrotnie zażądał i przyjął korzyść majątkową w łącznej kwocie nie mniejszej niż 16 500 zł." przyjmuje sformułowanie "zażądał i przyjął korzyść majątkową w łącznej kwocie 10.000 zł."

VIII. oskarżonego Z. S. (1) uznał winnym popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt VI części wstępnej wyroku z tym, że przyjął, że zawyżenie cen w każdej działek opisanych w tym zarzucie wyniosło 180.600 zł. (zamiast kwot po 186.900 zł.), a nadto zamiast sformułowania "przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 280 540 zł wynikającą z faktu

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 186 900 zł = 747 600 zł ) oraz

- na skutek konieczności nagłego sprostania temu wydatkowi pomimo braku na to środków, gdy pokrzywdzona była zmuszona do zaciągnięcia kredytu , pokrycia kosztów komorniczych, obsługi prawnej, zapłaty odsetek w łącznej kwocie wydatków 532 940 zł w okresie od momentu nabycia w/w działek do 31.03.2015r." przyjmuje sformułowanie: "przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 261 966,27 zł wynikającą z faktu:

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 180 600 zł = 722 400 zł) oraz

- na skutek konieczności nagłego sprostania temu wydatkowi pomimo braku na to środków, gdyż pokrzywdzona była zmuszona do zaciągnięcia kredytów, pokrycia kosztów komorniczych, zapłaty odsetek i prowizji w łącznej kwocie wydatków 539.566,27 zł w okresie od momentu nabycia w/w działek do 31.03.2015r." tj. czynu z art. 296 § 2 i 3 kk w zw. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podst. art. 296 § 3 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 2 kk wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 200 (dwustu) zł.,

IX. na podst. art. 85 § 1 i 2 kk oraz 86 § 1 kk orzeczone wobec oskarżonego Z. S. (1) kary pozbawienia wolności połączył i wymierzył mu karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

X. oskarżonego R. S. (1) uznał winnym czynu opisanego w pkt VII części wstępnej wyroku z tym, że:

- zamiast sformułowania: "Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie w okresie od początku 2006r. do marca 2009 r. we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami mając istotny wpływ na podejmowanie decyzji związanych z prowadzeniem działalności inwestycyjnej Spółdzielni Mieszkaniowej (...), będąc członkiem Rady Nadzorczej spółdzielni, a nadto w okresie od początku roku 2006r. do 8 listopada 2007r. pełniąc funkcję przewodniczącego Rady Nadzorczej Spółdzielni, wespół z członkiem Rady Nadzorczej Z. S. (1), M. T. (1) i D. S. (2) oraz prezes Zarządu Spółdzielni G. M. (1) udzielił pomocnictwa do popełnienia przestępstwa przez G. M. (1) w ten sposób, że nie mniej niż" przyjmuje sformułowanie:

"Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie od początku 2006r. do marca 2009 r. we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami tj. z Z. S. (1), M. T. (1) i D. S. (2) oraz prezesem Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) G. M. (1) nie mniej niż":

- w miejsce sformułowania opisanego w ppkt 1 "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni w opisanej powyżej kwocie, wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy" przyjmuje sformułowanie: "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni w kwocie 46.164,65 zł."

- eliminuje sformułowanie opisane w ppkt 3 "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni, wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy" i zamiast sformułowania "czterokrotnie zażądał i przyjął korzyść majątkową w łącznej kwocie nie mniejszej niż 16 500 zł." przyjmuje sformułowanie "zażądał i przyjął korzyść majątkową w łącznej kwocie 10.000 zł."

XI. oskarżonego R. S. (1) uznał winnym popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt VIII części wstępnej wyroku z tym, że przyjął, że zawyżenie cen w każdej działek opisanych w tym zarzucie wyniosło 180.600 zł. (zamiast kwot po 186.900 zł.), a nadto zamiast sformułowania "przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 280 540 zł wynikającą z faktu

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 186 900 zł = 747 600 zł ) oraz

- na skutek konieczności nagłego sprostania temu wydatkowi pomimo braku na to środków, gdy pokrzywdzona była zmuszona do zaciągnięcia kredytu , pokrycia kosztów komorniczych, obsługi prawnej, zapłaty odsetek w łącznej kwocie wydatków 532 940 zł w okresie od momentu nabycia w/w działek do 31.03.2015r." przyjmuje sformułowanie: "przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 261 966,27 zł wynikającą z faktu:

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 180 600 zł = 722 400 zł) oraz

- na skutek konieczności nagłego sprostania temu wydatkowi pomimo braku na to środków, gdyż pokrzywdzona była zmuszona do zaciągnięcia kredytów, pokrycia kosztów komorniczych, zapłaty odsetek i prowizji w łącznej kwocie wydatków 539.566,27 zł w okresie od momentu nabycia w/w działek do 31.03.2015r." tj. czynu z art. 296 § 2 i 3 kk w zw. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podst. art. 296 § 3 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 2 kk wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 200 (dwustu) zł.,

XII. na podst. art. 85 § 1 i 2 kk oraz 86 § 1 kk orzeczone wobec oskarżonego R. S. (1) kary pozbawienia wolności połączył i wymierzył mu karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

XIII. oskarżonego M. T. (1) uznał winnym czynu opisanego w pkt IX części wstępnej wyroku z tym, że:

- zamiast sformułowania: "Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie od początku 2006r. do marca 2009 r. we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami mając istotny wpływ na podejmowanie decyzji związanych z prowadzeniem działalności inwestycyjnej Spółdzielni Mieszkaniowej (...), będąc członkiem Rady Nadzorczej spółdzielni oraz komisji przetargowej, wespół z członkiem Rady Nadzorczej R. S. (1) , Z. S. (1) i D. S. (2) oraz prezes Zarządu Spółdzielni G. M. (1) , udzielił pomocy w popełnieniu przestępstwa przez G. M. (1) w ten sposób że nie mniej niż" przyjmuje sformułowanie:

"Działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie od początku 2006r. do marca 2009 r. we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami tj. z R. S. (1), Z. S. (1) i D. S. (2) oraz prezesem Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) G. M. (1) nie mniej niż":

- w miejsce sformułowania opisanego w ppkt 1 "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni w opisanej powyżej kwocie, wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy" przyjmuje sformułowanie: "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni w kwocie 46.164,65 zł."

- eliminuje sformułowanie opisane w ppkt 3 "a nadto wyrządziło szkodę majątkową w spółdzielni, wynikającą z dokonania wyboru firmy której oferta cenowa była wyższa gdyż zawierała wkalkulowaną korzyść majątkową do wręczenia osobom które jej żądały w wysokości około 10 % wartości umowy" i zamiast sformułowania "czterokrotnie zażądał i przyjął korzyść majątkową w łącznej kwocie nie mniejszej niż 16 500 zł." przyjmuje sformułowanie "zażądał i przyjął korzyść majątkową w łącznej kwocie 10.000 zł."

tj. przestępstwa z art. 296 a § 1 kk w zw. z art. 21 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podst. art. 296 a § 1 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, a ponadto na podst. art. 45 § 1 kk orzekł przepadek równowartości korzyści majątkowej w kwocie 97.900 zł. (dziewięćdziesiąt siedem tysięcy dziewięćset złotych),

XIV. oskarżonego M. T. (1) uznał winnym popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt X części wstępnej wyroku z tym, że przyjął, że zawyżenie cen w każdej działek opisanych w tym zarzucie wyniosło 180.600 zł. (zamiast kwot po 186.900 zł.), a nadto zamiast sformułowania "przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 280 540 zł wynikającą z faktu

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 186 900 zł = 747 600 zł ) oraz

- na skutek konieczności nagłego sprostania temu wydatkowi pomimo braku na to środków, gdy pokrzywdzona była zmuszona do zaciągnięcia kredytu , pokrycia kosztów komorniczych, obsługi prawnej, zapłaty odsetek w łącznej kwocie wydatków 532 940 zł w okresie od momentu nabycia w/w działek do 31.03.2015r." przyjmuje sformułowanie: "przez co spółdzielnia poniosła szkodę w łącznej kwocie 1 261 966,27 zł wynikającą z faktu:

- nabycia w/w działek po zawyżonej cenie ( 4x 180 600 zł = 722 400 zł) oraz

- na skutek konieczności nagłego sprostania temu wydatkowi pomimo braku na to środków, gdyż pokrzywdzona była zmuszona do zaciągnięcia kredytów, pokrycia kosztów komorniczych, zapłaty odsetek i prowizji w łącznej kwocie wydatków 539.566,27 zł w okresie od momentu nabycia w/w działek do 31.03.2015r." tj. czynu z art. 296 § 2 i 3 kk w zw. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podst. art. 296 § 3 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 2 kk wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 200 (dwustu) zł.,

XV. na podst. art. 85 § 1 i 2 kk oraz 86 § 1 kk orzeczone wobec oskarżonego M. T. (1) kary pozbawienia wolności połączył i wymierzył mu karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

XVI. na podst. art. 46 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk orzekł wobec oskarżonych: G. M. (1), D. S. (2), Z. S. (1), R. S. (1) i M. T. (1) solidarnie obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z/s we W. kwoty 1.261.966,27 zł. (jeden milion dwieście sześćdziesiąt jeden tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt sześć złotych i 27/100),

XVII. uznał oskarżonego M. Z. (1) winnym czynu opisanego w pkt XI części wstępnej wyroku, z tym że zamiast sformułowania: "czterokrotnie udzielił korzyści majątkowej Prezesowi Zarządu G. M. (1), przewodniczącemu Rady Nadzorczej Spółdzielni (...), członkom Rady Nadzorczej Spółdzielni (...) oraz przewodniczącemu komisji przetargowej Spółdzielni (...) w postaci pieniędzy w łącznej kwocie nie mniejszej niż 16.500 zł w odniesieniu do następujących umów" przyjął sformułowanie: "udzielił korzyści majątkowej Prezesowi Zarządu G. M. (1) oraz działającymi z nią wspólnie i w porozumieniu D. S. (2), Z. S. (1), R. S. (1) i M. T. (1) w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 zł w odniesieniu do następujących umów" tj. czynu z art. 296 a § 2 kk w zw. z art. 12 kk i za to podst. art. 296 a § 2 kk wymierzył mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

XVIII. na podst. art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności wobec M. Z. (1) warunkowo zawiesił na okres próby 2 (dwóch) lat,

XIX. na podst. art. 63 § 1 kk na poczet kar łącznych pozbawienia wolności orzeczonych wobec oskarżonych: G. M. (1), D. S. (2), Z. S. (1), R. S. (1) i M. T. (1) oraz na poczet kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec M. Z. (1) zaliczył im okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania tj.: G. M. (1) od 21.04.2009 r. do 21.05.2009 r., D. S. (2) od 21.04.2009 r. do 25.05.2009 r., Z. S. (1) od 21.04.2009 r. do 20.05.2009 r., R. S. (1) od 21.04.2009 r. do 21.05.2009 r., M. T. (1) od 21.04.2009 r. do 25.05.2009 r., M. Z. (1) w dniu 9.07.2009 r.,

XX. pozostawił w aktach sprawy dowody rzeczowe opisane pod poz. 1-21, 56-76, 77- 83, 89-96, 99-106, 108 wykazu dowodów rzeczowych nr 90/2009 (k. 2638-2642v) oraz dowody rzeczowe w postaci płyt CD zarejestrowanych pod poz. Drz/p 100/15 (k. 540-551),

XXI. zwrócił Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z/s we W. dowody rzeczowe opisane pod poz. 31-53, 109, 110, 111 wykazu dowodów rzeczowych nr (...) (k. 2638-2642v) oraz dowody rzeczowe opisane pod poz.112 wykazu dowodów rzeczowych nr 91/2009 (k. 2652a)

XXII. zwrócił A. Z. dowody rzeczowe opisane pod poz. 84-88 wykazu dowodów rzeczowych nr 90/2009 (k. 2638-2642v),

XXIII. zasądził od wszystkich oskarżonych na rzecz oskarżyciela posiłkowego - Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z/s we W. solidarnie kwotę 7.200 zł. tytułem poniesionych przez nią kosztów zastępstwa procesowego,

XXIV. na podst. art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 4 oraz art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonych: G. M. (1), D. S. (2), Z. S. (1), R. S. (1) i M. T. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w sprawie po 1/5, w tym opłaty w kwotach po 8.300 zł.,

XXV. na podst. art. 624 § 1 kpk i art. 17 ustawy o opłatach w spawach karnych zwolnił oskarżonego M. Z. (1) od kosztów sądowych w sprawie, w tym opłaty.

Apelacje od tego wyroku wnieśli obrońcy oskarżonych.

Obrońca oskarżonej G. M. (1) zaskarżył wyrok co do pkt. I, II, III, XVI, XIX, XXIII i XXIV, zarzucając:

I. obrazę przepisów postępowania karnego, mająca wpływ na treść wyroku,. a mianowicie:

1. art. 4 k.p.k. i art. 7 k.p.k. i 410 k.p.k. poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe ich zastosowanie, polegającą na: jednostronnej, tendencyjnej i wybiórczej ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego, którego przejawem było uznanie za niewiarygodne wyjaśnień oskarżonej G. M. (1) złożonych przed Sądem, bezpodstawnie uznając je jedynie za linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej, przyjmując za wiarygodne tylko jej wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym tuż po jej zatrzymaniu przed funkcjonariuszami (...), to jest tych, które ze względu na ogromny stres i strach, zostały złożone na warunkach wyłączających swobodę wypowiedzi, co znalazło potwierdzenie w zeznaniach świadka Z. H., która wprost zeznała przed sądem na rozprawie, że jej zeznania i wypowiedzi były manipulowane, a funkcjonariusz (...) w trakcie przesłuchania sam interpretował jej wypowiedzi i zapisywał do protokołu własną wersję jej zeznań na co świadek zwróciła mu uwagę, jak również nie bez znaczenia w tym zakresie było oświadczenie biegłej E. B. (1) złożone na rozprawie w dniu 1 lipca 2016 r., w którym stwierdziła, że po wydaniu przez nią opinii prokuratura wywierała na nią naciski aby wykonała opinię zgodną z linią oskarżenia.

I. obrazę art. 170 § 1 pkt 2 k.p.k. poprzez bezzasadne oddalenie wniosku dowodowego oskarżonego w zakresie przeprowadzenia dowodu z faktur jako nieistotny, które oskarżona osobiście ręcznie wypełniała, pomagając w ten sposób świadkowi J. M. (1) podczas kontroli skarbowej a którego Sąd I instancji nie przeprowadził, a którego celem było wykazanie przez oskarżoną, że w ramach ustnej umowy między oskarżoną a świadkiem M. wykonała prywatnie pracę związaną z jego księgowością w postaci wypełniania i korygowania faktur do banku oraz dokumentacji do urzędu skarbowego, mimo ze dowód ten miał wykazać, że świadek J. M. jest niewiarygodny, jak również to, że oskarżona nie chciała za tą pracę pieniędzy i zgodziła się w zamian, na wykonanie przez niego prac dociepleniowych w jej prywatnym budynku.

II. obrazę art. 170 § 1 pkt 5 k.p.k. w zw. z ar.t 201 k.p.k. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i błędną wykładnię, polegająca na oddaleniu wniosku oskarżonej G. M. (1) o dopuszczenie dowodu z opinii innych biegłych z zakresu wyceny nieruchomości oraz z zakresu księgowości i bezpodstawne przyjęcie, że:

- opinia biegłego J. K. (1) dokonującego wyceny zakupionych przez Spółdzielnię działek jest spójna, logiczna i nie jest obarczona błędami, a powołanie nowego biegłego ma na celu przedłużenie postępowania, podczas gdy wg oskarżonej opinia ta została wydana z naruszeniem art. 201 k.p.k., albowiem jest ona jednostronna, niepełna, a dobrany w niej materiał porównawczy został dokonany tendencyjnie i nie uwzględnia obowiązującego w okresie od 2007 r. do końca 2008 r. znacznego wzrostu cen nieruchomości w tamtym okresie i rejonie, jak również atrakcyjnego położenia działek i znaczenie dla Spółdzielni z uwagi na prowadzoną inwestycję, której grunty zostały pomniejszone poprzez wydzielenie przez grunty Spółdzielni pasa przeznaczonego pod budowę linii wysokiego napięcia, co znacznie zmniejszyło zakres inwestycji i ilości budowanych domów przez Spółdzielnię;

- opinia bieglej K. S., która dokonując oceny bilansu Spółdzielni wydała opinię jednostronnie, gdyż nie wzięła pod rozwagę wszystkich dokumentów koniecznych dla ustalenia bilansów Spółdzielni, pomijając źródło informacji o obrotach Spółdzielni i jej dochodach związanych gospodarką zasobami mieszkaniowymi i inwestycyjnymi (działalności gospodarczej Spółdzielni) zawartych w rozliczeniach podatkowych Spółdzielni wyszczególnionych w deklaracjach CIT-8 za badany okres, co więcej w bilansie biegła rozliczyła kredyt termoizolacyjny po stronie bilansu funduszu remontowego wykazując jednocześnie w środkach pieniężnych kredyt do spłaty w całości mimo, że był to kredyt 10-letni, spłacany w miesięcznych ratach wraz z odsetkami, pobieranych przez bank z konta Spółdzielni, co z kolei zafałszowało końcowy wynik bilansu, a tym samym opinii, która w związku z tym została wydana z naruszeniem art. 39 ustawy o rachunkowości polegającym na jego niewłaściwym zastosowaniu i błędnej wykładni poprzez nie ujęcie kredytu termoizolacyjnego na koncie rozliczeń międzyokresowych, co spowodowało, że opinia jest nie przydatna.

III. obrazę art. 170 § 1 pkt 2 k.p.k. poprzez oddalenie wniosków dowodowych oskarżonej G. M. (1) w zakresie powołania inspektora urzędu skarbowego prowadzącego kontrolę firmy (...), jako nie istotny dla rozstrzygnięcia, podczas gdy dowód ten wobec zaprzeczenia przez J. M. (1) okolicznościom związanym z wykonywaniem przez oskarżoną pomocy i reprezentacji przy kontroli skarbowej oraz udziału we wszystkich rozmowach z urzędnikiem skarbowym, miał na celu wykazanie, że J. M. (1) jest niewiarygodny, jak również tego, że wykonane przez niego prace w prywatnym budynku oskarżonej były formą rozliczeń, gdyż oskarżona za wykonaną pomoc nie chciała od świadka żadnych pieniędzy.

IV. obrazę art. 170 § 1 pkt 2 poprzez oddalenie wniosku dowodowego z dnia 7 listopada 2016 r. zawartego w pkt „e” i „f’” o dopuszczenie dowodu z operatu szacunkowego określającego wartość rynkową działki należącej do G. M. (1), na której miała powstać przepompownia dla Osiedla w D. SM (...), podważający zamiar działania przestępnego oskarżonej M., a wskazującego, że oddając swoją działkę kierowała się interesem spółdzielni, co więcej operat ten zwiera także transakcje zakupu działek z okresu w którym doszło do sprzedaży przez oskarżonych przez spółdzielnię, w tym też celu był powołany świadek M. R., która miała zeznać na okoliczności związane z opracowaniem wyceny.

V. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, mający wpływ na treść wyroku, polegający na bezpodstawnym przyjęciu, że:

- oskarżona działała z góry powziętym zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej i jako Prezes Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W., działając na jej szkodę wspólnie i w porozumieniu z czterem członkami Rady Nadzorczej Spółdzielni tj. R. S. (1), M. T. (1), D. S. (2) i Z. S. (1) doprowadziła do realizacji uchwały Rady Nadzorczej Spółdzielni z dnia 20.11.2007 r. nr (...), której zdaniem Sadu nie podjęto, a nadto nabycie prawa własności nieruchomości gruntowych – działek gruntu od nr (...) do nr (...) położonych w D., Gmina D. zostało dokonane po zawyżonych cenach, powodując szkodę w majątku spółdzielni.

- oskarżona przyjęła do realizacji uchwałę z dnia 20 listopada 2007 r. wiedząc, że dokument ten zawiera poświadczenie nieprawdy, podczas gdy oskarżona działając imieniem Spółdzielni w celu realizacji inwestycji zgodnie ze swoimi kompetencjami jako Prezes Zarządu zgłosiła Radzie Nadzorczej wniosek o podjęcie uchwały w przedmiocie udzielenia zgody Zarządowi na nabycie tych działek, natomiast nie mogła wiedzieć w jakich okolicznościach doszło do podjęcia uchwały, albowiem nie brała udziału w posiedzeniach Rady Nadzorczej.

- oskarżona wyzyskując stan zamieszania i pośpiechu wyłudziła od U. P. poświadczenie nieprawdy w uchwale z dnia 20 listopada 2007 r. dotyczącej sprzedaży nieruchomości prze oskarżonych R. S. (1) M. T. (1), D. S. (2) i Z. S. (1) na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...).

- oskarżona kupując działki od współoskarżonych przyjęła zawyżone ceny przekraczające wartość rynkową podczas gdy ceny działek nie były ustalane przez oskarżona, a co więcej zostały potwierdzone operatem szacunkowym wykonanym na zlecenie Gminy w postępowaniu administracyjnym przy ustalaniu opłaty planistycznej przez rzeczoznawcę majątkowego P. Ł. oraz biegłą E. B. (1), które uwzględniły wszystkie czynniki, mające wpływ na wzrost wartości nieruchomości po wprowadzeniu Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego i ustalenia na tej podstawie przez Gminę od oskarżonych opłaty planistycznej, która zbywający działki uiścili, zaś opinia biegłego K. będąca podstawą przyjęcia tezy dotyczącej zawyżenia ceny nie uwzględnia wszystkich czynników mający znaczenie dla wyceny wartości działek.

- oskarżeni R. S. (1), Z. S. (1), M. T. (1) oraz D. S. (2) udzielili oskarżonej G. M. (1) pomocnictwa do popełnienia przestępstw w związku z przyjmowaniem korzyści majątkowych od osób wygrywających przetargi, w tym od J. M. (1).

- bezpodstawne pominięcie okoliczności mających wpływ na ocenę winy oskarżonej, a mianowicie:

● czy posiedzenie Rady Nadzorczej w dniu 20 listopada 2007 r. było zwołane zgodnie ze statutem i regulaminem;

● w jakim trybie zostało zwołane czy na wniosek 1/3 członków RN czy na wniosek Zarządu i co było we wniosku zwołania posiedzenia;

● kto był obowiązany do przygotowania dokumentów z posiedzeń Rady Nadzorczej;

● czy Rada Nadzorcza zgodnie ze statutem i jej Regulaminem miała kompetencje do przyjęcia uchwały o zakupie działek;

● kto miał kompetencje podpisania uchwal;

● jaki był tryb podpisywania protokołów z posiedzeń Rady i jakie miało to znaczenie dla ustalenia czy uchwały zapadły zgodnie z procedura podejmowania uchwał.

- bezpodstawne przyjęcie, że oskarżona dopuszczając się czynów karalnych działała z góry powziętym zamiarem, mimo że brak jest jakichkolwiek ustaleń sądu w tym zakresie, co czyni je gołosłownymi i zwłaszcza wobec braku jakichkolwiek dowodów w tym zakresie.

Podnosząc powyższe zarzuty, apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonej od zarzucanych jej czynów; ewentualnie uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Obrońca oskarżonego M. T. (1) zaskarżył wyrok co do pkt XIII, XIV, XV, XVI, XXIII, XXIV, zarzucając:

1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na nieuprawnionym przyjęciu, że M. T. (1) wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, tj. Z. S. (1), R. S. (1), D. S. (2) i G. M. (1), dopuścił się popełnienia występku z art. 296 a § 1 k.k. przy przyjęciu kwalifikacji z art. 21 § 2 k.k., podczas gdy wszechstronna analiza zgromadzonych dowodów prowadzi do wniosku, że brak jest dowodów świadczących o tym, że M. T. (1) wszedł w porozumienie z wymienionymi osobami, w tym w szczególności z G. M. (1), zaś zachowanie M. T. (1) polegało co najwyżej na przyjęciu środków pieniężnych w bliżej nieustalonej kwocie od D. S. (2).

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na pominięciu okoliczności, że oskarżony M. T. (1), swoim zachowaniem nie wypełnił, innych niż przyjęcie korzyści, znamion występku z art. 296 a § 1 k.k., co uzasadnia, przy błędnym przyjęciu dopuszczalności zastosowania kwalifikacji z art. 21 k.k., zastosowanie przez Sąd, na zasadzie art. 21 § 3 k.k., instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary.

3. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za postawę orzeczenia polegający na pominięciu okoliczności, że z zeznań świadków M. P. i A. A. (1) wynika, że komisja przetargowa wybierała oferentów w sposób odpowiadający regulaminowi pracy komisji, wolny od wpływów i nacisków M. T. (1) i innych osób.

4. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez dowolną ocenę materiału dowodowego, polegająca na przyjęciu, że M. T. (1) uzyskał podlegającą przepadkowi korzyść majątkowa w łącznej kwocie 97.900 zł, podczas gdy kwota ta została wyliczona w oparciu o założenie, że oskarżeni przekazanymi przez J. M. (1), M. Z. (1) i Z. G. (1) środkami dzielili się po równo, podczas gdy z przeprowadzonych dowodów wynika okoliczność odmienna.

5. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na przyjęciu, że oskarżony M. T. (1) w czasie popełnienia zrzucanego mu czynu opisanego w pkt X części wstępnej wyroku był członkiem Rady Nadzorczej SM (...), a zatem był zdolny do popełnienia występku opisanego w art. 296 § 2 i 3 k.k. oraz art. 271 § 3 k.k.

6. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 k.p.k., art. 196 § 3 i art. 410 k.p.k. poprzez błędną ocenę dowodu – opinii biegłego sądowego J. K. (1), poprzez przyjęcie, że opinia jest spójna, logiczna i rzetelna, podczas gdy z pozostałych dowodów wynika, że opinia zawiera liczne błędy, była częściowo zmieniona przez biegłego, a jej wnioski końcowe pozostają w sprzeczności z innymi ujawnionymi dowodami, a w konsekwencji rezygnację z powołania innego biegłego.

7. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 k.p.k., art. 92 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez pominięcie dowodu z opinii biegłej sądowej E. B. (1) i dokonanie ustalenia wartości nieruchomości jedynie na podstawie nierzetelnej opinii biegłego J. K. (1), a nadto pominięcie dowodu z zeznań biegłej E. B. (1) przesłuchanej na rozprawie w charakterze świadka, podczas gdy dowody te mają znaczenie dla poczynienia istotnych ustaleń w sprawie.

8. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na przyjęciu, że M. T. (1) swoim zachowaniem wyrządził SM (...) znaczną szkodę majątkowa, podczas gdy w świetle zgromadzonych dowodów, w tym opinii biegłej sądowej E. B. (1) zachowanie oskarżonego polegało jedynie na sprzedaży, za cenę rynkową, należącej do niego nieruchomości gruntowej SM (...), w której to spółdzielni w dacie zawarcia umowy sprzedaży nie pełnił jakiekolwiek funkcji.

9. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez pominięcie dowodów z:

a. wyjaśnień oskarżonej G. M. (2), w części, w jakiej oskarżona wyjaśniła motywy jakimi kierowała się SM (...) przy nabyciu nieruchomości gruntowych od oskarżonych, planu przedsięwzięcia inwestycyjnego jakim była budowa osiedla domków jednorodzinnych w D.;

b. zeznań świadka E. Z. w części, w jakiej świadek zeznała, że do SM (...) zgłaszali się potencjalni nabywcy domków jednorodzinnych;

c. dokumentów złożonych przez oskarżoną G. M. (1), tj. prospektów reklamowych projektowanego osiedla, wstępnych kosztorysów budowy osiedla oraz wyliczenia potencjalnych zysków;

a w konsekwencji brak rozważenia przez Sąd Okręgowy potencjalnych korzyści SM (...) płynących z nabycia tych nieruchomości i przeprowadzenia inwestycji w D., co ma istotne znaczenie przy ocenie spełnienia przesłanek nadużycia udzielonych uprawnień i wyrządzenia znacznej szkody majątkowej, a także oceny strony podmiotowej czynu.

1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na przypisaniu oskarżonemu M. T. (1) sprawstwa występku z art. 271 § 3 k.k., podczas gdy:

a. brak dowodu w postaci dokumentu zawierającego poświadczenie nieprawy przez M. T. (1), podczas gdy przyjęta kwalifikacja prawna wskazuje na popełnienie tego przestępstwa w ramach sprawstwa pojedynczego;

b. w razie przyjęcia współsprawstwa, brak jest dowodów na okoliczność wejścia w porozumienie i treści porozumienia pomiędzy współsprawcami.

1. naruszenie prawa materialnego, tj. art. 46 § 1 k.k. poprzez:

a. jego błędne zastosowanie w sytuacji kiedy brak jest dowodów na to, że w dacie orzekania istniała szkoda, której naprawienia pokrzywdzony mógłby żądać, albowiem nie został przeprowadzony dowód na okoliczność obecnej wartości nieruchomości gruntowych w D., zaś w razie ustalenia, że wartość tych nieruchomości jest obecnie równa lub wyższa kwocie za jakie nabyła je spółdzielnia, to szkoda nie wystąpi;

b. jego błędne zastosowanie polegające na uwzględnieniu w granicach wyrządzonej szkody kwoty 539.566,27 zł z tytułu odsetek wypłaconych przez SM (...), kosztów komorniczych poniesionych przez SM (...) oraz kosztów odsetek od dwóch kredytów zaciągniętych przez SM (...), podczas gdy szkoda ta nie stanowi bezpośredniego następstwa popełnienia zarzucanego czynu.

c. jego błędne zastosowanie i orzeczenie obowiązku naprawienia szkody w sytuacji kiedy o roszczeniu tym rozstrzygnięto uprzednio w wyniku zawarcia ugody pomiędzy SM (...) a J. T. i M. T. (1) z dnia 25 sierpnia 2011 r.

1. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to art. 6 k.p.k. w zw. z art. 321 k.p.k., polegającą na nieprzeprowadzeniu czynności końcowego zaznajomienia podejrzanego M. T. (1) z materiałami postępowania przygotowawczego, mimo złożonego wniosku.

2. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to art. 308 § 1 i 2 k.p.k., art. 311 § 3 k.p.k., art. 389 § 1 k.p.k. i art. 410 k.p.k., w zw. z art. 6 k.p.k., poprzez nieuprawnione postawienie M. T. (1) zarzutów i przesłuchanie go w dniu 22 kwietnia 2009 r. przez funkcjonariusza Centralnego Biura Antykorupcyjnego, w sytuacji kiedy uprzednio wydane zostało postanowienie o wszczęciu śledztwa, a zatem w sytuacji braku uprawnień (...) do wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów, a następnie odczytanie przez Sąd Okręgowy na rozprawie protokołu z czynności przesłuchania M. T. (1) w charakterze podejrzanego, podczas gdy należy uznać, że wobec niemożności postawienia zarzutów, M. T. (1) oświadczenia zapisane w tym protokole złożył jako świadek, a zatem nie mogły być one odczytane i stanowić podstawy ustaleń faktycznych w sprawie.

Ewentualnie, w razie nieuwzględnienia zarzutów dotyczących błędnego ustalenia, że M. T. (1) popełnił przypisane mu w części wstępnej wyroku występki, zarzucił:

3. rażącą niewspółmierność kary, tj. wymierzenie oskarżonemu kary dwóch lat pozbawienia wolności za występek łapownictwa na stanowisku kierowniczym zagrożony karą od trzech miesięcy do lat pięciu, podczas gdy rola oskarżonego M. T. (1) w procederze przyjmowania korzyści majątkowych od osób wykonujących na rzecz SM (...) prace remontowe sprowadzała się co najwyżej do przyjęcia korzyści majątkowych w kwocie kilkudziesięciu tysięcy złotych, czyli obiektywnie niewysokiej, biorąc pod uwagę rozciągłość czasowa, a nadto przyjęcie ww. korzyści nie wyrządziło nikomu szkody majątkowej, w związku z czym uzasadnionym byłoby wymierzenie kary w dolnej granicy zagrożenia lub kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

4. rażącą niewspółmierność kary, tj. wymierzenie oskarżonemu kary dwóch lat pozbawienia wolności za występek wyrządzenia szkody w obrocie gospodarczym, podczas gdy oskarżony M. T. (1) nie działał w zamiarze wyrządzenia szkody majątkowej SM (...), nie wypełnił osobiście jakichkolwiek znamion występku z art. 271 § 3 i 296 § 2 k.k., a nadto pozostawał w obiektywnym, uzasadnionym przekonaniu, że nieruchomość na rzecz SM (...) zbywa za cenę rynkowa na potrzeby realizacji inwestycji budowy osiedla domków jednorodzinnych w D..

Podnosząc powyższe zarzuty, apelujący wniósł o zmianę orzeczenia w zaskarżonej części i uniewinnienie oskarżonego M. T. (1) od zarzucanych mu czynów; ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Obrońca oskarżonego Z. S. (1) – na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. oraz art. 438 pkt 1, 2 i 3 k.p.k. zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1. obrazę przepisów postępowania, to jest art. 415 § 1 k.p.k. w zw. z art. 46 k.k., mającą wpływ na treść wyroku, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, polegające na niezasadnym zasądzeniu kwoty wskazanej w pkt XVI wyroku od oskarżonego Z. S. (1) na rzecz SM (...) we W., podczas gdy przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu I Wydział Cywilny w dnu 2 sierpnia 2011 r., w sprawie o sygn.. akt: I C 298/11, została zawarta ugoda sądowa pomiędzy SM (...) we W. a I. S. i Z. S. (1), na mocy to której ustalono, że zawarta przez strony ugoda zaspokaja i wyczerpuje wszelkie roszczenia SM (...) – wobec I. i Z. S. (1) z tytułu sprzedaży nieruchomości w D., co stanowi naruszenie w/w przepisów, a to z uwagi na fakt, że ugoda sądowa ma moc wyroku.

2. obrazę przepisów prawa postępowania tj. art. 167 k.p.k. w zw. z art. 424 k.p.k., mająca wpływ na treść wydanego wyroku, poprzez brak dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z oględzin akt sprawy Sądu Okręgowego we Wrocławiu, I Wydział Cywilny w sprawie sygn.. akt: I C 298/11, a w związku z czym poczynienie błędnych ustaleń faktycznych, poprzez przyjęcie na stronie 131 uzasadnienia, że SM (...) będąc w sytuacji przymusowej, świadomie zrezygnowała z wytaczania powództw o unieważnienie uchwały Rady Nadzorczej SM (...) z dnia 20 listopada 2007 r. podczas gdy z akt w/w sprawy o sygn.. I C 298/11 jednoznacznie wynika, że jednym z zarzutów podnoszonych przez SM (...) była nieważność przedmiotowej uchwały.

3. obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 21 § 2 k.k. mającą wpływ na treść wyroku, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że oskarżony Z. S. (1), dopuścił się zarzuconego mu czynu wspólnie i w porozumieniu z G. M. (1) (współsprawstwo) oraz m.in. D. S. (2) tym samym obejmując swoją świadomością, iż współdziała on z intraneusem (G. M.) i wypełniając znamiona z art. 21 § 2 k.k., dopuścił się popełnienia przestępstwa w charakterze extraneusa, podczas gdy oskarżony nie obejmował swoją świadomością faktu, iż G. M. (1) oraz D. S. (2) mieli pobierać łapówki, z którymi nie dzielili się z pozostałymi oskarżonymi.

4. obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 296 § 1 i 2 k.k., mającą wpływ na treść wyroku, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, polegające na przyjęciu, że odwołanie oskarżonego Z. S. (1) z funkcji członka Rady Nadzorczej SM (...) we W. poprzez dokonanie wpisu (wykreślenia) Z KRS nastąpiło w dniu 8 listopada 2007 roku i było nieprawomocne, lecz nie miało to wpływu na przyjęcie odpowiedzialności karnej oskarżonego z art. 296 § 1 i 2 k.k., z uwagi na fakt, że kadencja członków Rady Nadzorczej upływała w dniu 31 grudnia 2007 roku, oskarżony działał de facto i de iure jako jej członek, a Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność z konstytucją przepisu ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (na podstawie którego dokonano wykreślenia członków Rady Nadzorczej SM (...)), podczas gdy wykreślenie z KRS ma charakter deklaratoryjny, co w konsekwencji prowadzi do braku realizacji znamion przestępstwa z art. 296 § 1 i 2 k.k., z uwagi na fakt, iż oskarżony od dnia 8 listopada 2007 r. nie był zobowiązany na podstawie decyzji właściwego organu do zajmowania się sprawami majątkowymi lub działalnością gospodarczą osoby prawnej ( SM (...)), a tym samym nie mógł być podmiotem przestępstwa z art. 296 k.k.

5. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wyroku, tj. art. 201 k.p.k., polegającą na oddaleniu wniosku dowodowego obrońcy o dopuszczenie do udziału w sprawie biegłej E. B. (1), uznając, iż sporządzenie przez E. B. (2) pełnej opinii jest zbędne i de facto zmierza jedynie do przewlekłości postępowania, podczas gdy opinia sporządzona przez biegłą została uznana przez prokuratora za niepełną, a w świetle dokonanych ustaleń, w tym sporządzenie wyceny działek w D., zasadne było przeprowadzenie opinii uzupełniającej i jej końcowej weryfikacji, albowiem opinia biegłego K. zawierała, wbrew temu co przyjął Sąd szereg istotnych błędów, które były wielokrotnie korygowane przez tego biegłego.

6. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wyroku, tj. art. 244 § 2 k.p.k. i ar.t 245 § 1 k.p.k., polegający na naruszeniu obowiązku pouczenia osoby zatrzymanej o przyczynach zatrzymania oraz przysługujących mu uprawnieniach, w tym pouczenia o prawie żądania niezwłocznego nawiązania w dostępnej formie kontaktu z adwokatem, a także bezpośredniej z nim rozmowy, w konsekwencji przeprowadzenie czynności procesowych z udziałem zatrzymanego z naruszeniem prawa do obrony.

7. obrazę przepisów postępowania, które miało wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 308 § 2 k.p.k., art. 311 § 3 k.p.k. (w brzmieniu obowiązującym w chwili przeprowadzania czynności w ramach śledztwa) w zw. z art. 6 k.p.k., polegające na przedstawieniu zarzutów Z. S. (1) oraz pozostałym podejrzanym z dniem 22 kwietnia 2009 r. przez funkcjonariuszy (...) w ramach tzw. dochodzenia w niezbędnym zakresie, w sytuacji gdy z uwagi na wszczęcie w niniejszej sprawie śledztwa w dniu 4 lutego 2009 r. opisana czynność leżała w wyłącznej kompetencji prokuratora, w wyniku czego doszło do rażącego naruszenia prawa do obrony.

8. obrazę przepisów postępowania, które miało wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 410 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k., polegające na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów, jednostronną, dowolną ocenę dowodu z opinii biegłego sądowego, J. K. (1), z rozstrzygnięciem niedających się usunąć wątpliwości na niekorzyść oskarżonego oparcie wyroku jedynie na części materiału – niekorzystnej dla oskarżonego, skutkujące nieobdarzeniem wiarą wyjaśnień oskarżonego, a także opinii biegłej E. B. (1), jak również bezkrytycznym obdarzeniem wiarą i przecenieniem opinii biegłego J. K. (2), choć jak przyznał sam biegły, że w jego pierwotnej opinii miały miejsce błędy, częściowo wpływając na opinie, w tym przyjęciu przez biegłego przy wycenie nieruchomości jedynie części nieruchomości podobnych co w konsekwencji doprowadziło do poczynienia przez Sąd ustaleń skutkujących uznaniem oskarżonego za winnego zarzucanych jemu czynów.

9. obrazę przepisów postępowania, które miało wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 5 § 2 k.p.k., polegające na dowolnej ocenie zeznań świadków U. P., E. T., R. P., A. A. (1), W. J. i Z. H., skutkujące wywiedzeniem wniosku, iż uchwała Rady Nadzorczej SM (...)/2007 nie została podjęta na posiedzeniu Rady, podczas gdy wszyscy w/w świadkowie zaprzeczyli by w ogóle doszło do uchwalenia w/w uchwały, a także tłumaczyli się niepamięcią podkreślając wyraźnie, że nie jest możliwe aby nie zapamiętali uchwały w tak ważnej kwestii, podczas gdy świadkowie podpisali listę obecności na tym posiedzeniu Rady Nadzorczej, a świadek U. P. popisała się pod tą uchwał, co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia art. 5 k.p.k., tj. zasady in dubio pro reo.

10. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku mający wpływ na jego treść, przez przyjęcie, że oskarżony Z. S. (1) dopuścił się wspólnie i w porozumieniu popełnienia zarzucanych jemu czynów, podczas gdy świadek J. M. (1) rozpoznał na rozprawie oskarżonego S. i T., jednocześnie zeznał, że z pozostałymi oskarżonymi nie miał kontaktów, a pieniądze przekazywał jedynie oskarżonemu S. oraz oskarżonej M..

11. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku mający wpływ na jego treść, poprzez przyjęcie, że oskarżony D. S. (2) wszystkimi otrzymanymi pieniędzmi dzielił się z pozostałymi oskarżonymi po równo, tj. po 1/5 kwoty przekazywanej przez M. i tym samym błędne orzeczenie o przepadku równowartości korzyści majątkowej w kwocie 97.900 zł, podczas gdy z wyjaśnień wszystkich oskarżonych wynika, że kwota przyjętych przez nich łapówek oscylowała w granicach około 40.000-65.000 zł.

Podnosząc powyższe zarzuty, apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów; ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.

Obrońca oskarżonego R. S. (1) – na podstawie art. 427 § 1, 2 k.p.k. oraz art. 438 pkt 1, 2, 3 k.p.k. zarzucił:

1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść poprzez bezpodstawne przyjęcie przez Sąd I instancji w odniesieniu do czynu opisanego w pkt VII części wstępnej zaskarżonego wyroku przy uwzględnieniu modyfikacji opisu czynu, że R. S. (1) popełnił zarzucany mu czyn działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, tj. Z. S. (1), M. (...), D. S. (2) oraz prezesem zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) G. M. (1) przy przyjęciu kwalifikacji z art. 21 § 2 k.k., podczas gdy całościowa ocena materiału dowodowego, w tym wyjaśnień oskarżonych złożonych w toku postępowania, zeznań świadków, ujawnionych dokumentów, tj. wszystkich dowodów faktycznie opisujących okoliczności zdarzeń prowadzi do wniosku, iż w niniejszej sprawie dokonana zmiana w zakresie przyjętej kwalifikacji była niczym nieuzasadniona zaś brzmienie przepisu art. 296 a § 1 k.k. eliminuje R. S. (1) jako osobę, która mogła popełnić zarzucany mu występek.

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść poprzez bezpodstawne przyjęcie przez Sąd I instancji w odniesieniu do czynu opisanego w pkt VIII części wstępnej zaskarżonego wyroku przy uwzględnieniu modyfikacji opisu czynu, iż R. S. (1) był stroną przestępstwa indywidualnie właściwego określonego w art. 296 § 2, 3 k.k. i ar.t 271 § 3 k.k., podczas gdy całościowa ocena materiału dowodowego prowadzi do wniosku, iż R. S. (1) swoim zachowaniem nie wyczerpał znamion zarzucanych mu występków.

3. obrazę prawa materialnego, tj. art. 46 § 1 k.k. poprzez wydanie rozstrzygnięcia w pkt XVI zaskarżonego wyroku w przedmiocie obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej spółdzielni solidarnie kwoty 1.261.966,27 zł w sytuacji gdy o roszczeniu tym uprzednio prawomocnie orzeczono w wyniku zawarcia ugody z dnia 22.09.2010 r. pomiędzy H. S. i R. S. (1), a Spółdzielnią Mieszkaniową (...) w sprawie I C 903/10 Sądu Okręgowego we Wrocławiu.

4. naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na treść orzeczenia tj. art. 117 k.p.k. w zw. z art. 6 k.p.k., poprzez przeprowadzenie rozprawy w dniu 19.04.2016 r. pod nieobecność obrońcy, który nie został o terminie zawiadomiony przez co w sposób oczywisty ograniczono prawa oskarżonego do obrony.

5. naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 321 § 1 k.p.k. poprzez brak przeprowadzenia czynności końcowych w sytuacji gdy R. S. (1) taki wniosek złożył w toku postępowania przygotowawczego, a następnie przedłożył zaświadczenie z dnia 16.06.2015 r., nr (...) wystawione przez lekarza sądowego, z którego wynikała jego niemożność udziału w czynnościach procesowych od dnia 16.06.2015 r. do dnia 10.07.2015 r.

6. naruszenie przepisów postępowania, które miało wypływ na treść orzeczenia, tj. art. 244 § 2 k.p.k. i art. 245 k.p.k. w zw. z art. 6 k.p.k., polegający na naruszeniu obowiązku pouczenia osoby zatrzymanej o przyczynach zatrzymania oraz przysługujących mu uprawnieniach, w tym pouczenia o prawie żądania niezwłocznego nawiązania w dostępnej formie kontaktu z adwokatem, a także bezpośredniej z nim rozmowy, w konsekwencji przeprowadzenie czynności procesowych z udziałem zatrzymanego z naruszeniem prawa do obrony.

7. naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 308 § 2 k.p.k., art. 311 § 3 k.p.k. (w brzmieniu obowiązującym w chwili przeprowadzania czynności w ramach śledztwa) w zw. z ar.t 6 k.p.k., polegające na przedstawieniu zarzutów R. S. (1) oraz pozostałym podejrzanym z dniem 21.04.2009 r. przez funkcjonariuszy (...) w ramach tzw. dochodzenia w niezbędnym zakresie w sytuacji gdy z uwagi na wszczęcie w niniejszej sprawie śledztwa w dniu 4.02.2009 r. opisana czynność leżała w wyłącznej kompetencji prokuratora, w wyniku czego doszło do rażącego naruszenia prawa do obrony.

Podnosząc powyższe zarzuty, apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od wszystkich zarzucanych mu czynów; alternatywnie wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku celem ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.

Obrońca oskarżonego D. S. (2) – na podstawie art. 438 pkt 1 k.p.k. – zaskarżonemu wyrokowi zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, tj.:

1. przepisu art. 296 i 3 k.p.k. przez przypisanie oskarżonemu sprawstwa tego przestępstwa mimo ze w dacie popełnienia czynu nie należał on do kręgu podmiotów zdolnych do jego popełnienia z powodu wygaśnięcia jego mandatu z mocy prawa i wykreślenia go z urzędu z Krajowego Rejestru Sądowego jako członka rady nadzorczej pokrzywdzonej spółdzielni; a nadto przez przyjęcie, że samo obiektywne zawyżenie cen działek sprzedanych spółdzielni stanowi realizację znamion przypisanego typu czynu zabronionego, podczas gdy do przyjęcia jego dokonania w sposób umyślny konieczne jest ustalenie w sposób niezbity, że oskarżony miał świadomość zawyżenia ceny działki, czego nie ustalono.

2. przepisu art. 271 § 3 k.k. przez przypisanie oskarżonemu sprawstwa tego przestępstwa mimo niepoczynienia żadnych indywidualnych ustaleń faktycznych, które by na to pozwalały, w szczególności co do uczestnictwa oskarżonego w sfałszowaniu uchwały, powzięcia przez oskarżonego wiedzy o jej sfałszowaniu, okoliczności posłużenia się nią.

3. przepisu art. 296 a § 1 k.k. poprzez przyjęcie niezgodnego z formalno-obiektywną koncepcją współsprawstwa zapatrywania, zgodnie z którym współsprawcą może być taka osoba współdziałająca w popełnieniu czynu zabronionego, która nie realizuje własnoręcznie żadnego ze znamion czynu zabronionego, a w konsekwencji błędne zastosowanie art. 21 k.k. i nieprawidłowe przyjęcie, że oskarżony był podmiotem zdolnym do popełnienia zarzucanego czynu zabronionego, albowiem wiedział, że stosowną kwalifikacją podmiotową cechuje się G. M. (1), podczas gdy G. M. nie może być uznana za współsprawcę zarzuconego czynu, gdyż nie zrealizowała własnoręcznie żadnego znamienia przestępstwa, a zatem przepis art. 21 k.k. nie znajduje zastosowania.

Podnosząc powyższe zarzuty, apelujący wniósł o uniewinnienie oskarżonego od obu zarzucanych mu czynów i zasądzenie na jego rzecz od Skarbu Państwa kosztów obrony za obie instancje według norm przepisanych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Wniesione apelacje jedynie w części zawierają zarzuty zasługujące na uwzględnienie , przy czym żaden z uwzględnionych zarzutów nie prowadził do wydania orzeczenia objętego wnioskami apelacyjnymi tj. zmiany poprzez uniewinnienie lub też uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania .

Analiza treści wniesionych apelacji uprawnia do twierdzenia ,że zawierają one zarzuty trojakiego rodzaju (niezależnie od podziału rodzajowego z art.438 k.p.k.) :

I.wspólne dla obu przestępstw przypisanych oskarżonym ,

II.wspólne dla poszczególnych przypisanych przestępstw ,

III. zindywidualizowane w poszczególnych apelacjach co do istoty ,

stąd w takim porządkującym ujęciu będzie następować ocena ich zasadności .

Ad.I

1. Niezasadnym był zarzut naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 308 § 2 k.p.k., art. 311 § 3 k.p.k. w zw. z art 6 k.p.k., polegające na

przedstawieniu zarzutów oskarżonym jako ówczesnym podejrzanym w dniu 21.04.2009 r. przez funkcjonariuszy (...) w ramach tzw. dochodzenia w niezbędnym zakresie w sytuacji gdy z uwagi na wszczęcie w niniejszej sprawie śledztwa w dniu 4.02.2009 r. opisana czynność leżała w wyłącznej kompetencji prokuratora, w wyniku czego doszło do rażącego naruszenia prawa do obrony, a więc w naruszenia art.6 k.p.k. oraz art.410 k.p.k. i art.389 k.p.k. poprzez ujawnienie jako wyjaśnień w znaczeniu procesowym protokołów zawierających wyjaśnienia złożone przed funkcjonariuszami (...) w tym dniu ,mimo ,że z uwagi na niedopuszczalność przeprowadzenia tej czynności mogłyby być traktowane co najwyżej w kategorii zeznań .

Kwestia ta nie uszła z pola widzenia Sądu meriti ,o czym przekonują rozważania zawarte na k.6902-6903 (str.112-113 uzasadnienia) , przy podzieleniu przez Sąd Apelacyjny zawartych tam ocen i prowadzących do nich argumentów , przy wskazaniu ,że taka ocena dopuszczalności prawnej przeprowadzonych w dniu 22 kwietnia 2019 czynności przesłuchania przez funkcjonariuszy (...) znajduje wsparcie w poglądach wyrażanych w doktrynie procesu karnego (por.A.Boratyńska , Komentarz do kpk , red. A.Sakowicza , 2016r. , Legalis , „ powierzenie śledztwa nie może obejmować czynności związanych z przedstawieniem zarzutów, zmianą lub uzupełnieniem postanowienia o przedstawieniu zarzutów zmianą oraz zamknięciem śledztwa. Dopuszczalne jest przesłuchanie przez organy Policji osoby podejrzanej w charakterze podejrzanego w sytuacjach niecierpiących zwłoki (art. 308 § 2). Jednakże należy zauważyć, że nawet wówczas prokurator musi wydać w ciągu 5 dni postanowienie o przedstawieniu zarzutów (art. 308 § 3).” ) .Jak trafnie wskazał Sąd meriti zrealizowany został następnie wymóg z art.308 § 3 k.p.k. tj. wydanie w terminie przez prokuratora postanowienia o przedstawieniu zarzutów (połączone z przesłuchaniem podejrzanych) .Analogicznie ocenić należało przyjęcie zaistnienia „wypadku nie cierpiącego zwłoki” w rozumieniu art.308 § 2 k.p.k. kiedy mieć na uwadze ,że z uwagi na układ podmiotowy sprawców przestępstwa z art.296a k.k. zachodziła konieczność przeprowadzania – po zatrzymaniu w tym dniu – czynności przesłuchania w charakterze podejrzanego z 5 osobami na szereg okoliczności faktycznych , a więc czynności czasochłonnych , przy uprawnionym wniosku ,że niejednoczesne przeprowadzenie tych czynności mogłoby wpłynąć za zatarcie dowodów przestępstwa w postaci wyjaśnień .

2.Niezasadny był zarzut naruszenia art. 321 § 1 k.p.k. poprzez brak przeprowadzenia czynności końcowego w sytuacji gdy został złożony wniosek o przeprowadzenie takiej czynności lub też wniosek , umotywowany stanem zdrowia , o zmianę terminu przeprowadzenia tej czynności , który nie został przez prokuratora uwzględniony , w efekcie czego dojść miało do naruszenia prawa do obrony .Oceniając ten zarzut w pierwszej kolejności zauważyć należało ,że zarzut naruszenia przepisów postępowania (art.438 pkt .2 k.p.k.) dla procesowej skuteczności wymaga wykazania możliwości wpływu danego uchybienia na treść orzeczenia .Nie budzi wątpliwości ,że przedmiotowy zarzut dotyczy prawidłowości przeprowadzenia czynności o której mowa w art.321 § 1 k.p.k. , a więc immamentnie związanej tylko z postępowaniem przygotowawczym , co czyni szczególnie aktualnym kwestię wykazania naruszenia w tym zakresie na treść wyroku , zapadłego w postępowaniu sądowym , po przeprowadzaniu rozprawy na kilkunastu terminach rozpraw , obejmujących okres ponad roku.Rację mają apelujący w zakresie w jakim akcentują gwarancyjny charakter tej instytucji , która co do zasady jako taka w sensie ścisłym może być przeprowadzona jedynie w postępowaniu przygotowawczym , stąd w ramach sądowej kontroli zupełności postępowania przygotowawczego , po wpłynięciu aktu oskarżenia , sąd– jeżeli nie dokonano tej czynności lub przeprowadzono ją nieprawidłowo – może zwrócić sprawę prokuratorowi w celu uzupełnienia śledztwa lub dochodzenia, uznając, że akta sprawy wskazują na istotne braki tego postępowania (art. 344 a k.p.k. ).Nie oznacza to jednak , w razie zaistnienia naruszenia art.321 § 1 k.p.k. i nie dokonania przez sąd zwrotu sprawy do postępowania przygotowawczego , takiego „przeniknięcia „ tego uchybienia do postępowania sądowego , że zawsze będzie mogło być ono – samo w sobie – uznane za uchybienie mogące mieć wpływ treść orzeczenia kończącego postępowanie sądowe , bowiem podzielić należy stanowisko (Z.Brodzisz w: Kometarz do kpk , red.J.Skorupka , 2016r. , Legalis, tamże wyrok SN z 11.3.2005 r., V KK 355/04, OSNwSK 2005, Nr 1, poz. 541) ,że ocena w tym zakresie jest uzależniona od tego czy brak postępowania nie został konwalidowany przez przejście procesu w kolejne stadium – postępowania sądowego i jego przebieg .In concreto nie budzi wątpliwości to ,że postępowanie sądowe nie zakończyło się na pierwszym terminie rozprawy , przeciwnie obejmowało kilkanaście terminów rozpraw , trwającej łącznie ponad rok czasu .Oznacza to ,że oskarżeni , uczestniczący w postępowaniu sądowym , znali wnioski dowodowe zawarte w akcie oskarżenia, mogli z dowodami zgromadzonymi w postępowaniu przygotowawczym zapoznać się poprzez zapoznanie się z aktami ,ale przede wszystkim ujawnianie tych dowodów (np. w trybie art.389 , 391 czy 392 k.p.k.) na rozprawie , mieli także (z czego korzystali ) możliwość składania wniosków dowodowych .Istotne znaczenie ma przy tym ,że zaistnienie takiego uchybienia był wskazywane już przed rozpoczęciem rozprawy , poprzez złożenie wniosku o zwrot sprawy do postępowania przygotowawczego , rozstrzygniętego postanowieniem Sądu meriti , wydanym na rozprawie 25 września 2015r. (k.6016v-6017) , zawierającym szczegółowe odniesienie się do wniosków i argumentów poszczególnych oskarżonych podnoszących zarzut naruszenia art.321 k.p.k. .Wniesione apelacje oprócz ponowienia tożsamych co do istoty zarzutów naruszenia art.321 kpk nie przedstawiają żadnych argumentów podważających wyrażoną przez Sąd meriti ocenę , nie bez racji wskazującej na do pewnego stopnia instrumentalne traktowanie tej instytucji przez oskarżonych, niezależnie od tego ,że biorąc pod uwagę 6-letni czas trwania postępowania przygotowawczego może budzić pewne wątpliwości , przez swą intensywność wyrażającą nie spotykanej często w praktyce sytuacji próby zaznajomienie z aktami poprzez dostarczenie ich do miejsca zamieszkania przez funkcjonariusza (...) ,być może spowodowana dążeniem do zakończenia postępowania przygotowawczego i wniesienia aktu oskarżenia przed dniem wejścia w życie (1 lipca 2015r.) przepisów fundamentalnie modyfikujących przebieg postępowania karnego , istotnie zwiększających obowiązki procesowe oskarżyciela .

3.Niezasadny był zarzut naruszenia art. 244 § 2 k.p.k. i art. 245 k.p.k. w zw. z art. 6 k.p.k.. Nie ulega wątpliwości ,że wynikający z art.244 § 2 k.p.k. obowiązek informacyjny obejmujący po stronie zatrzymanego prawo do informacji o przyczynach zatrzymania, jego prawach ,a to do skorzystania z pomocy adwokata lub radcy prawnego, do korzystania z bezpłatnej pomocy tłumacza, jeżeli nie włada w wystarczającym stopniu językiem polskim, do złożenia oświadczenia i odmowy złożenia oświadczenia, do otrzymania odpisu protokołu zatrzymania, do dostępu do pierwszej pomocy medycznej oraz o prawach wskazanych w art. 245 (prawo do nawiązania kontaktu z adwokatem lub radcą prawnym), art. 246 § 1 k.p.k. (prawo do wniesienia zażalenia na postanowienie o zatrzymaniu) ma istotny charakter gwarancyjny, mogąc wpływać na faktyczną realizację prawa do obrony.Istotą tego prawa jest uzyskanie przez zatrzymanego przewidzianej prawem informacji , wtóre zaś znaczenie mieć będzie - z punktu widzenia ratio legis tego prawa - czy nastąpi poprzez doręczenie pisemnego pouczenia , na wzorze określonym przepisem wykonawczym (tu : dla funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego ), czy też poprzez ustne pouczenie .Analiza treści protokołów zatrzymania G. M. (k.348) , D. S. (k.380) , Z. S. (k.411) , R. S. (k.433), M. T. (k.451) nie pozostawia wątpliwości co do tego ,że po zatrzymaniu wszyscy oskarżeni otrzymali niezwłocznie , ustnie , informację z o której mowa w art.244 § 2 k.p.k. , w szczególności dotyczącą możliwości kontaktu z adwokatem lub radcą prawnym , co wynika po pierwsze z faktu ,że protokoły te zostały przez oskarżonych podpisane , po wtóre za wyjątkiem protokołu dot.G. M. przedmiotowe protokoły zwierają wypowiedzi zatrzymanych o braku woli kontaktu z adwokatem lub radcą prawnym .

Ad.II

1.Co zasady niezasadne były zarzuty kwestionujące prawidłowość dokonanych ustaleń faktycznych oraz kwalifikację prawną w zakresie przestępstwa z art.296a § 1 k.k. w zw.z art.21 § 2 k.k. w zw.z 12 k.k. .

Sąd meriti dokonując ustaleń faktycznych w tym zakresie (k.6857-6865) wskazał dowody , które doprowadziły go takich ustaleń faktycznych , dokonując następnie wszechstronnej i szczegółowej oceny tych dowodów (k.6893-6902) , która - wbrew twierdzeniom apelujących – odpowiada wymogom wynikającym z art.7 k.p.k. . Treść tych ustaleń i rozważań nie pozostawia przy tym wątpliwości ,że zasadnicze znaczenie mają tu dowody o charakterze osobowym a to wyjaśnienia oskarżonych z postępowania przygotowawczego , ujawnione w trybie art.389 kpk, wyjaśnienia Z. G. , M. Z. (z postępowania sądowego) , zeznania J. M. .Ocena wartości dowodowej tych dowodów nie budzi zastrzeżeń Sądu Apelacyjnego albowiem wynika ona z treści tych dowodów , ocenianych z punktu widzenia wewnętrznej niesprzeczności i zgodności z zasadami logiki i doświadczenia życiowego , jak też korespondowania z pozostałymi dowodami .Trafna była także ocena jako niewiarygodnych tych wyjaśnień oskarżonych , które ograniczyły się do zaprzeczeniu swojego sprawstwa bez podania żadnych racjonalnych przyczyn złożenia w postępowaniu przygotowawczym spójnych wewnętrznie i zewnętrznie wyjaśnień , zgodnych z zeznaniami J. M. , w pełni potwierdzających prawidłowość poczynionych ustaleń faktycznych .Analogicznie ocenić należało odmówienie wiarygodności wyjaśnieniom G. M. z postępowania sądowego , albowiem przekonująco wskazano m.in. poprzez odwołanie się do złożenia wyjaśnień przed prokuratorem przy braku sygnalizowanych okoliczności mających wpływać na brak swobody wypowiedzi , czy też brak przez cały , praktycznie 6 -letni, czas trwania postepowania przygotowawczego , podnoszenia kwestii braku swobody wypowiedzi podczas przesłuchania przez funkcjonariuszy (...).Żadna z apelacji nie zawiera w istocie żadnych, a tym bardziej przekonujących , argumentów kwestionujących wiarygodność zeznań J. M. oraz wyjaśnień Z. G. i M. Z. , co pozwala uznać ,że apelujący dowodów tych co do zasady nie podważają jako podstawy ustaleń faktycznych , a pamiętać należy ,że są to relacje bardzo szczegółowe i obszerne (zwłaszcza zeznania J. M.). Za taki nie może być uznane odwołanie się do twierdzeń tego świadka ,że kontakt miał jedynie z G. M. i D. S. , co miałoby podważać ustalenie o działaniu wspólnie i w porozumieniu z pozostałymi oskarżonymi , bowiem zarówno z zeznań świadka jak też wyjaśnień D. S. wynika ,że taki forma kontaktów była wybrana przez świadka, przy pełnej jego świadomości ,że przekazywane korzyści majątkowe w określonych kwotach (10% wartości umowy) są przekazywane łącznie dla 5 osób (za wyjątkiem dodatkowych kwot , których zażądał dla siebie D. S.) , zaś D. S. w tym zakresie działa w imieniu własnym oraz pozostałych oskarżonych .Podobnie ,że może być skutecznie zakwestionowane ustalenie o działaniu przez oskarżonych wspólnie i porozumieniu w zakresie przypisanych im kwot poprzez odwołanie się do przyjęcia przez D. S. , poza porozumieniem dodatkowych kwot , zaś przez G. M. korzyści w postaci wykonania remontu domu (korzyść ta polegała na nie poniesienie kosztów tego remontu , a więc nie zwiększenia pasywów w sferze majątkowej oskarżonych , stąd miała ona w sposób oczywisty charakter majątkowy nie zaś osobisty , co nakazywało dokonanie odpowiedniej korekty – pkt.I lit.a. wyroku Sądu Apelacyjnego, przy czym z perspektywy znamion przestępstwa z art.296a § 1 k.k. , nie oznaczała ona zmiany na niekorzyść ). Za taką oceną tego zarzutu przemawia dostrzeżenie ,że wyjaśnień oskarżonych , (...) i G. M. , jak też zeznan J. M. stanowczo wynika rozgraniczanie przez te osoby korzyści majątkowych otrzymywanych w ramach porozumienia pomiędzy oskarżonymi i faktycznie przez nich podzielonych , a tymi które od samego początku miały być w zamiarze D. S. przeznaczone wyłącznie dla niego , niezależnie od kwot uzyskanych w wyniku podziału pomiędzy oskarżonymi , analogicznie w przypadku G. M. , gdzie korzyść w postaci pokrycia kosztów remontu domu siłą rzeczy mogło stanowić faktyczne przysporzenie wyłącznie dla tej oskarżonej , stąd nie istniała potrzeba objęcia go porozumieniem z pozostałymi oskarżonymi .Niezależnie od powyższych argumentów za trafnością ustalenia Sądu meriti o istnieniu porozumienia pomiędzy oskarżonymi w zakresie przypisanych im kwot przemawia także i to ,że czynności wykonawcze w postaci przyjęcia pieniędzy dokonywali także inni oskarżeni niż D. S. , a to R. S. (od Z. G.) i M. T. (od M. Z. ) , przekazując niezwłocznie odpowiednie części pozostałym oskarżonym , przy czym realizacja tych czynności wykonawczych przez tych oskarżonych nie było kwestią przypadku , czy wyboru osób je przekazujących , lecz uprzedniego ustalenia przez oskarżonych na co wskazują wypowiedzi G. M. do Z. G. i M. Z. ,o tym ,że zgłoszą się do nich osoby z rady nadzorczej .Istotne znaczenie ma również dostrzeżenie wielkości zachowań realizujących znamiona przestępstwa z art.296a§ 1 k.k. ,w okresie około 3 lat , przy utrzymującym się , niezmiennym układzie podmiotowym osób przyjmujących korzyści majątkowej , mimo ,że rada nadzorcza , jak też zarząd spółdzielni obejmował także inne osoby . Oprócz potwierdzenia istnienia porozumienia (o którym wprost wyjaśniał D. S. m.in. opisując spotkania wszystkich oskarżonych , na których ustalano wysokość korzyści jaka będzie w istocie żądana od kontrahentów spółdzielni , podział ról ) wskazuje to ,że porozumienie to obejmowało takie osoby , które mogły prawnie ,ale też faktycznie doprowadzić do zawarcia umów na wykonanie prac z określonymi kontrahentami , co dawało „tytuł” do oczekiwania ,że taki kontrahent korzyść faktycznie przekaże , jak też zapewnienie utrzymania w tajemnicy podejmowanych działań po to aby mogły być podejmowane przez długi czas , a co zapewniało m.in. uczynienie iluzoryczną kontroli działań zarządu przewidzianą dla organu statutowego jakim jest rada nadzorcza spółdzielni .Należytej uwagi Sądu meriti nie uszła ocena zeznań św.M. P. i A. A. (k.6899) , członków komisji przetargowej , w szczególności co do tego ,że nie mieli ci świadkowie wiedzy o faktycznych relacjach pomiędzy oskarżonymi , a częścią z podmiotów składających oferty , w szczególności ,że te podmioty posiadły wiedzę , której nie powinni znać (wysokości kosztorysów na poszczególne prace , nie zaś tylko ogólne dane wynikające z planów remontowych dany rok i ogólnej kwoty planowanej do wydania na ten cel) , wysokości kwot jakie winni zaproponować w przetargu dla uniknięcia odrzucenia ich ofert .Przekazanie ten wiedzy stanowiło niedopuszczalną czynność preferencyjną (i jednocześnie bezprawnie godziło w uczciwą konkurencję ) , prowadząc w efekcie do zapewnienia tym podmiotom wygranie przetargów , i to te działania stanowią od strony przedmiotowej istotę (oprócz samych korzyści) istotę przypisanego oskarżonym przestępstwa , bowiem Sąd meriti nie przypisał oskarżonym podejmowania czynności w trakcie i bezpośrednio wobec członków komisji przetargowej (wpływania na nich) .Z tego powodu zeznania w/w świadków , zaprzeczających takim bezpośrednio rozumianym czynnościom wpływania , nie podważają , bo nie mogą podważyć , ustaleń co do tego na czym polegało działanie oskarżonych .Nie dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych Sąd meriti w zakresie ustalenia wysokości korzyści majątkowej uzyskanej faktycznie przez oskarżonych G. M. , R. S. , M. T. i Z. S. tj.ustalenie ,że kwoty przekazane przez J. M. , Z. G. i M. Z. zostały podzielone w częściach równych na 5 osób.Za taką oceną przemawia nie tylko treść wyjaśnień D. S. , ale także zeznania J. M. opisującego wypowiedzi D. S. na ten temat , przede wszystkim zaś przyjęty i utrzymywany konsekwentnie mechanizm określania i wypłacania korzyści majątkowych , a więc 10 % od kwot przelewanych tytułem zapłaty za wykonane prace na rachunki wykonawców .Mechanizm ten był ustalony wspólnie przez oskarżonych , dzięki G. M. wiedzieli jakie kwoty i kiedy zostały przelane na konto wykonawców (czasami wręcz nalegali na przyspieszenie tych przelewów) , a tym samym co do każdego przelewu wiedzieli jako kwota winna być przekazana , a tym samym jaka będzie przypadać każdemu z nich .W tej sytuacji gdyby faktycznie uzyskiwali kwoty mniejsze niż wynikające z tego mechanizmu , to mieliby od razu wiedzę o tym tj. że jedna z osób (odbierająca pieniądze od wykonawców ) zatrzymuje dla siebie więcej niż wynika z porozumienia ,a konsekwencji podjąć stosowane działania.Przy tej ocenie miano na uwadze ,że wyjaśnienia oskarżonych z postępowania przygotowawczego , potwierdzające wielokrotność uzyskiwania korzyści nie zawierają sprecyzowania liczby takich sytuacji , jak też kwot uzyskanych podczas każdej z nich , tym samym podawane zbiorczo przedziały kwotowe cechuje relatywnie duża rozbieżność , a tym samym nie stanowią one dowodu podważającego trafność ustalenia faktycznego w tym zakresie .Zmiana zaskarżonego wyroku wyrażona w pkt.I lit.b wyroku Sądu Apelacyjnego wynika z tego ,że Sąd meriti trafnie ustalając ,że oskarżeni poza G. M. nie obejmowali swą świadomością i wiedzą kwestii kosztów remontu jej domu , jednocześnie przyjął ,że przypisanym przestępstwem wyrządzili szkodę w kwocie 46164,65zł , na którą , jak wynika z ustaleń tego Sądu w znakomitej większości (blisko 40000zł) składa się zawyżenie kosztów prac na rzecz spółdzielni , wynikające właśnie z wliczenia w nie kosztów remontu domu oskarżonej .Przypisanie im – w sensie prawnokarnym – wyrządzenia tej szkody możliwe byłoby tylko w razie objęcia świadomością i wolą tej kwestii , a tej – jak wyżej wskazano – nie posiadali .Analogicznie ocenić należało resztę z przypisanej szkody , która ma wynikać z zawyżenia (o 6000zł) kosztów prac kolejnego wykonawcy .Skoro oskarżeni za wyjątkiem G. M. nie zajmowali się rozliczeniem tych prac (akceptacją tych faktur) to brak jest zdaniem Sądu Apelacyjnego dowodowych podstaw do przypisania im wyrządzenia szkody w tym zakresie.

Za w pełni trafne uznać należało oceny prawne wyrażone na k.6905v-6907 , zarówno w zakresie ustalenia wyczerpania znamion przestępstwa z art.296a § 1 k.k. , jak też – w odniesieniu do oskarżonych D. S. , Z. S. , R. S. i M. T. – przyjęcia ,że podstawą odpowiedzialności jako sprawstwa – jest art.21 § 2 k.k. oraz ,że zachowania oskarżonych stanowią jeden czyn w rozumieniu art.12 k.k. Nie ulega wątpliwości ,że w chwili podejmowania znakomitej większości zachowań oskarżeni ci spełniali cechy podmiotowe wymagane przez ustawodawcę typizującego w art.296a § 1 k.k. przestępstwo indywidualne , natomiast w chwili podejmowania ostatnich zachowań ,a na pewno w chwili wyrokowania kryterium podmiotowego , wymaganego po nowelizacji art.296a§ 1 k.k. obowiązującej od 18.12.2018r. , nie spełniali .Jednocześnie trafne ustalenie ,że działanie tych oskarżonych objęte było współsprawstwem z oskarżoną G. M. , pełniącą funkcję prezesa spółdzielni , a więc bez wątpienia pełniącą „funkcję kierowniczą” w rozumieniu art.296a § 1 k.k. , przy oczywistej świadomości tych oskarżonych charakteru funkcji pełnionej przez G. M. , uzasadniała odpowiedzialność karną tych oskarżonych jako sprawców przestępstwa indywidulanego ,mimo ,że sami wymaganej cechy podmiotowej nie posiadali , właśnie na podstawie art.21 § 2 k.k. Już wcześniej odniesiono się do kwestii podstaw do przyjęcia konstrukcji współsprawstwa , oceniając jako trafne ustalenia Sądu meriti , stąd na płaszczyźnie art.21 § 2 k.k. nie mogły zostać uznane za trafne te zarzutu , które wiązały ten zarzut z brakiem istnienia podstaw do przyjęcia konstrukcji współsprawstwa .Odnosząc się do zarzutu w tym zakresie sformułowanego przez obrońcę D. S. w pierwszej kolejności Sąd Apelacyjny , dostrzegając afirmujące stanowisko obrońcy dla formalno-obiektywnej koncepcji współsprawstwa wskazuje ,że podziela dominujący w orzecznictwie sądowym pogląd związany z koncepcją materialno-obiektywną współsprawstwa .Po drugie ,przypomnieć należy ,że czynności wykonawcze – fizycznego otrzymywania pieniędzy , realizował nie tylko D. S. ale także R. S. i M. T. , czyniąc to w porozumieniu z pozostałymi oskarżonymi , traktującymi te zachowania jako swoje .Brak jest zdaniem Sądu Apelacyjnego normatywnych podstaw do uznania ,że dla przyjęcia współsprawstwa koniecznym byłoby własnoręczne zrealizowanie czynności wykonawczych przez każdego z oskarżonych np. oczekiwanie ,że każdy z nich byłby obecny przy wręczaniu korzyści majątkowej , czy też każdy z nich realizowałby pozostałe ze znamion przestępstwa z art.296a § 1 k.k. , bowiem właśnie w wyniku porozumienia pomiędzy nimi dokonali oni podziału czynności realizowanych przez poszczególne osoby , traktując swój udział jako równoważny udział we własnym przestępstwie , o czym przekonuje m.in. podział w równych częściach tej korzyści , powtarzalny przy poszczególnych zachowaniach .Realia dowodowe przedmiotowej sprawy wykluczają przy tym zasadność zaistnienia sytuacji sugerowanej w apelacji tego obrońcy tj. samodzielnego , w ramach sprawstwa pojedynczego (bez porozumienia z pozostałymi oskarżonymi ) przyjęcia korzyści majątkowej przez D. S. , a dopiero po dokonaniu tego czynu (stanowiącego w chwili jego dokonania przestępstwo , i tracącego z powodu wyżej opisanych kwestii prawnych ten status w czasie orzekania) podjęcia przez tego oskarżonego nowego zamiaru przekazania korzyści majątkowej pozostałym oskarżonym , w ramach nowego czynu .

Wielość podejmowanych tożsamych co istoty zachowań , podejmowanych wobec praktycznie każdego z wykonawców istotniejszych zleceń na rzecz spółdzielni , ustalenie wspólnego wskaźnika ustalania wysokości korzyści i czasu jej wypłaty , każdorazowe inicjujące działanie wobec wykonawców ,będące „żądaniem” w rozumieniu art.296a § 1 k.k. , uzasadniają przyjęcie ,że zachowania oskarżonych były wykonywane w realizacji z góry powziętego zamiaru wykorzystania pełnionych funkcji i faktycznej pozycji w spółdzielni do stałego uzyskiwania korzyści majątkowych od wykonawców powtarzalnych i wielokrotnych prac na rzecz spółdzielni , a więc w warunkach z art.12 k.k.

Brak było podstaw do uznania orzeczonych za przestępstwo z art.296a§ 1 k.k. kar pozbawienia wolności i środków karnych – przepadku równowartości korzyści majątkowej za rażąco niewspółmiernie surowe w rozumieniu art. 438 pkt.4 k.k., a tylko taka ocena obligowałaby do dokonania zmiany .Uwadze Sądu meriti nie uszły (k.6909-6910) żadna istotna okoliczność z perspektywy art.53 k.k. ale także art.55 k.k. , co do żadnej z nich nie dopatrzono się wadliwej oceny znaczenia takiej okoliczności .Nadzwyczajne złagodzenie kary , o którym mowa w art.21 § 3 k.k. , na charakter fakultatywny , trafna była ocena Sądu meriti o braku podstaw do jej zastosowania , szczególnie kiedy dostrzec ,że w chwili podejmowania zdecydowanej większości zachowań odpowiedzialność karna wszystkich oskarżonych możliwa byłaby bez sięgania do konstrukcji z art.21 § 2 k.k. , z którą immamentnie związana jest podstawa nadzwyczajnego złagodzenia kary z art.21 § 3 k.k. Orzeczone kary są karami surowymi ale adekwatnymi do okoliczności przedmiotowych i podmiotowych , w szczególności wielości podejmowanych bezprawnych działań , wysokości uzyskanej łącznie i przez poszczególnych oskarżonych korzyści majątkowych , stanowiących wielokrotność przeciętnego wynagrodzenia osiąganego w tamtym czasie, podejmowanie działań w celu osiągnięcia korzyści majątkowej mimo ,że nie zachodziła po stronie oskarżonych jakakolwiek , a tym bardziej nadzwyczajna , sytuacja motywacyjna , mogącą chociażby częściowo stanowić akceptowalne aksjologicznie uzasadnienie , przeciwnie oskarżeni znajdowali się w dobrej lub bardzo dobrej sytuacji materialnej.

2.Nie był zasadny zarzut błędu w ustaleniach faktycznych oraz związanymi z nimi zarzut naruszenia przepisów postępowania przy ocenie dowodów prowadzących do poczynienia tych ustaleń w zakresie przebiegu posiedzenia Rady Nadzorczej Spółdzielni (...) w dniu 20.11.2007r. , treści porządku obrad o którym członkowie rady zastali faktycznie powiadomieni , wreszcie przede wszystkim ustalenia ,że nie doszło do podjęcia uchwały nr 21/2007, bowiem nie doszło na posiedzeniu do przedstawienia jej i głosowania nad nią .Sąd meriti w tym zakresie obszernie i szczegółowo omówił dowody i ich wartość dla możliwości poczynienia ustaleń faktycznych (k.6883-6887) , analiza oceny dokonanej przez ten Sąd , przede wszystkim zaś treść tych dowodów przekonują ,że przeprowadzona ocena zeznań świadków w pełni odpowiada wymogom z art.7 k.p.k. .Wbrew sugestiom apelujących co do żadnego z tych świadków nie zachodzi w istocie sytuacji aby zeznania z postępowania przygotowawczego i sądowego różniły się w istotnym zakresie, jak też aby treść tych zeznań wskazywała na sprzeczność z zasadami doświadczenia życiowego poprzez formułowanie bardziej stanowczych wniosków w czasie późniejszych przesłuchań w stosunku do wcześniejszych .Treść zeznań tych świadków nie pozostawia wątpliwości (mimo użycia różnych zwrotów , która ma jednak jedynie znaczenie semantyczne) ,że spójnie i konsekwentnie wewnętrznie , jak też w sposób korespondujący względem siebie ,świadkowie ci zaprzeczają aby doszło do podjęcia przedmiotowej uchwały (nie negując że w trakcie wcześniejszych posiedzeń pojawiały się szczątkowe tj. bez podania od kogo , za ile i które konkretnie działki mają zostać dokupione , informacje na temat zakupu działek ).Jednocześnie św.U. P. podaje okoliczności w jakich , po zakończeniu posiedzenia rady , w czyjej obecności (oskarżonych ) doszło do sporządzenia dokumentów , w szczególności przedmiotowej uchwały (której „formalnym” zaistnieniem byli zainteresowani oskarżeni) , kto jej podpisał .Co istotne świadek nie ukrywała przy tym braku dochowania należytej staranności ze swej strony , polegającą na złożeniu swoich podpisów , wskazując powody takiego zachowania , w sytuacji gdy – chcąc uniknąć potencjalnej odpowiedzialności – mogłaby być zainteresowana konsekwentnym podnoszeniem ,że podpisane przez nią dokumenty odpowiadają rzeczywistemu stanowi rzeczy i ona sama dochowała obowiązków wynikających z jej statusu w radzie.W konsekwencji zasadne było odmówienie wiary wyjaśnieniom oskarżonych w tym zakresie jako sprzecznym z zeznaniami świadków , którym słusznie przypisano cechę wiarygodności .

Trafność poczynionych ustaleń faktycznych nie oznacza tożsamej oceny wyrażonej przez Sąd meriti oceny prawnej (k.6904v-6905) , przypisanych w części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku zachowań w tym zakresie (tożsamych z zarzucanymi , biorąc pod uwagę brak zmiany w opisie czynu przypisanego ).W ocenie Sądu Apelacyjnego przypisane zachowania nie wyczerpują znamion przestępstwa stypizowanego w art.271 k.k.(jak też w art.273 k.k.).Istota tego zagadnienia wiąże się z oceną czy członkowie organów statutowych spółdzielni , w tym spółdzielni mieszkaniowej należą do kategorii „innej osoby uprawnionej do wystawienia dokumentu „ w rozumieniu art.271 § 1 k.k. , które ma charakter przestępstwa indywidualnego i oczywistości tego ,że członkowie organów statutowych spółdzielni nie są funkcjonariuszami publicznymi (art.115 § 13 k.k.) . Jak przyjmuje się w orzecznictwie i doktrynie „inną osobą uprawnioną do wystawiania dokumentu "jest osoba fizyczna, która na mocy ściśle określonej, szczególnej delegacji o charakterze prawnym, istniejącej już w chwili popełnienia przez nią czynu zabronionego, jest upoważniona do wystawiania określonych dokumentów w imieniu lub na rzecz innej osoby (mocodawcy)" (Zawłocki (w:) Wąsek II, s. 663). Do kręgu osób uprawnionych należą m.in.: lekarz, pielęgniarka wykonująca zlecenie lekarza pobrania krwi od osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa (uchwała SN z dnia 29 sierpnia 1989 r., V KZP 20/89, OSNKW 1989, nr 7-12, poz. 50); prezes spółki (wyrok SN z dnia 24 października 1996 r., V KKN 147/96, OSNKW 1997, nr 1-2, poz. 8); biegły sądowy lub rzeczoznawca (wyrok SN z dnia 7 grudnia 2001 r., IV KKN 563/97, OSNKW 2002, nr 3-4, poz. 17). Wskazuje się też m.in. na nauczyciela akademickiego, konduktora, księgową, radcę prawnego, adwokata, duchownego, lekarza, maklera (por. Zawłocki (w:) Wąsek, Zawłocki II, s. 808; por. też uchwała SN z dnia 12 marca 1996 r., I KZP 39/95, OSNKW 1996, nr 3-4, poz. 17, z glosami: aprobującą Szymańskiego, PiP 1996, z. 10, i krytyczną Mik, OSP 1997, z. 2, poz. 44). "Uprawnienie "innej osoby" z art. 271 § 1 k.k. powinno stanowić uzupełnienie kompetencji funkcjonariusza publicznego i nie może być utożsamiane z ogólną kompetencją do udziału w obrocie prawnym, zaś dokument przez tę osobę wystawiony ma zawierać w swojej treści poświadczenie, któremu przysługuje cecha zaufania publicznego, a w związku z tym domniemanie prawdziwości" (wyrok SN z dnia 30 sierpnia 2011 r., IV KK 190/11, LEX nr 950443). Jak trafnie zauważono w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 2007 r. V KK 98/07(przedmiotem postępowania był czyn mający polegać na poświadczeniu nieprawdy w protokole posiedzenia zarządu spółki kapitałowej co do podjęcia na nim uchwały ) „ dokument, dla objęcia go działaniem art. 271 § 1 k.k., musi rodzić nie tyko określone jego treścią i zakresem działania skutki prawne między stronami czynności prawnej, ale wykraczać powodowanymi przez jego wystawienie skutkami prawnymi "na zewnątrz". Nie będzie takim dokumentem akt statutowych organów spółki z o.o., sporządzony z myślą o uregulowaniu stosunków wewnętrznych spółki, a rodzący skutki prawne wyłącznie między wspólnikami bądź organami spółki.” .Przedmiotowa uchwała rady nadzorczej była wyrazem realizacji kompetencji tego organu i skierowana była przede wszystkim do innego organu tj. zarządu , dając mu możliwość dokonania czynności – w drodze czynności cywilnoprawnej tj. umowy kupna-sprzedaży – nabycia nieruchomości , do czego ostatecznie doszło .Tym samym przedmiotowy dokument traktować jako wynik kompetencji przewidzianej w przepisach prawa dla danego organu spółdzielni , uczestniczenia w szeroko rozumianym obrocie gospodarczym , nie zaś poświadczenia zbliżonego swym charakterem do działania funkcjonariusza publicznego .Konsekwencją takiej oceny było dokonanie zmiany (pkt.I lit.c wyroku Sądu Apelacyjnego )polegająca na pominięciu w kwalifikacji prawnej przypisanego przestępstwa art.271 k.k. ( a w konsekwencji brak podstaw do przyjęcia zbiegu przepisów o jakim mowa w art.11.§ 2 k.k.) .Pozostawienie przedmiotowych zachowań w opinie faktycznym związane jest z uznaniem za trafną oceny Sądu meriti ,że zachowania te stanowią jednocześnie realizację znamion przedmiotowych przestępstwa stypizowanego w art.296 k.k.

Sąd Apelacyjny podzielił w pełni ocenę wartości dowodowej opinii biegłego J. K. wyrażoną przez Sąd meriti (k.6891-6892) w konsekwencji nie mogły być uznane za zasadne zarzuty związane z tą opinią .Jak trafnie oceniono opinie tego biegłego (w więc z uwzględnieniem opinii uzupełniających, m.in. zawierających odniesie się biegłego do zarzutów związanych z pierwotnymi opiniami ) nie są niejasne , niepełne , sprzeczne wewnętrznie (art.201k.p.k.) , biegły w sposób obszerny przedstawił podstawy faktyczne (dane dotyczące nieruchomości branych pod uwagę wpływających na ich adekwatność porównawczą i istotne cechy) , jak też przyjęte metody wyceny , wskazując przekonująco dlaczego są one w realiach przedmiotowej sprawy najbardziej adekwatne , odnosząc się go tego dlaczego inne metody są mniej wartościowe , bądź też dlaczego określone nieruchomości mają ograniczony walor porównawczy .Uwadze Sądu meriti nie uszły przy tym wyceny dokonane dla potrzeb postępowania administracyjnego przez świadka P. Ł. , trafnie oceniając (apelacje nie zawiera przekonujących argumentów tą ocenę podważających ) dlaczego mają one ograniczony walor dowodowy i nie podważają opinii biegłego J. K. , a to z uwagi na wadliwość metodologiczną , wyrażającą się ujmowaniu jako nieruchomości porównawczych części z przedmiotowym działek , mimo ,że te stanowiły przedmiot kolejnych wycen. Nie podważają tej oceny zeznania E.B. , która w postępowaniu przygotowawczym wykonała częściową opinię , po czym utraciła – na skutek postanowienia prokuratora – procesowy status biegłego albowiem jak wyżej wskazano biegły J. K. w wykonanych opiniach wykazał dlaczego zastosowana przez niego metoda wyceny jest najbardziej adekwatna w realiach przedmiotowej sprawy , a w konsekwencji dlaczego nieadekwatne są inne metody (w tym dobór nieruchomości porównawczych) .Dla zakwestionowania opinii biegłego nie wystarczy nawet przedstawienie alternatywnego wyliczenia wartości , jak też nie uzasadnia ono samo w sobie dopuszczenia innej opinii , w tym tzw. metaopinii , skoro warunkiem jest zaistnienie bądź cech wewnętrznych takiej opinii w rozumieniu art.201 k.p.k. (czego przekonująco w apelacjach nie wykazano ) lub też sprzeczność z inną opinią ale nie każdą lecz taką która wyraża się istnieniem dwóch lub więcej opinii o podobnym lub tożsamym walorze dowodowym , nie zaś sytuacją gdy ocena tych opinii pozwala (wykorzystując wiedzę fachową biegłego) uznać racjonalnie dlaczego jedynie część z nich (jedna) ma cechy wynikające z odczytywanego a contrario art.201 k.p.k..

Akceptacja ustalenia faktycznego , dokonanego na podstawie opinii biegłego J. K. tj. o zaistnieniu i wysokości szkody wyrażającej się w zawyżeniu ceny nabycia przedmiotowych działek nie oznacza automatycznie podzielenie oceny prawnej , zwłaszcza od strony podmiotowej . Typ czynu zabronionego, o którym mowa w art. 296 § 1, ma charakter umyślny, przy czym umyślność może wystąpić zarówno w formie zamiaru bezpośredniego, jak i wynikowego (por. wyrok SN z dnia 27 czerwca 2001 r., V KKN 49/99).W przypadku zachowania podejmowanego z zamiarem bezpośrednim na płaszczyźnie intelektualnej sprawca musi obejmować świadomością to, że jest podmiotem uprawnionym i zobowiązanym do zajmowania się sprawami majątkowymi lub działalnością gospodarczą innej osoby, że swoim zachowaniem nadużywa tych uprawnień lub nie dopełnia obowiązków, a także to, że w wyniku nadużycia uprawnień lub niedopełnienia obowiązków wyrządza tej osobie szkodę majątkową, zaś na płaszczyźnie woluntatywnej - chcieć takiego zachowania.W przypadku działania z zamiarem wynikowym na płaszczyźnie intelektualnej sprawca musi obejmować świadomością to, że jest podmiotem uprawnionym i zobowiązanym do zajmowania się sprawami majątkowymi lub działalnością gospodarczą innej osoby, że swoim zachowaniem nadużywa tych uprawnień lub nie dopełnia obowiązków, a także to, że w wyniku nadużycia uprawnień lub niedopełnienia obowiązków wyrządza tej osobie szkodę majątkową, zaś na płaszczyźnie woluntatywnej - godzić się na takie zachowanie (por.P.Kardas w:Komentarz do k.k. t.III , red.A.Zoll ,wydawnictwo WK 2016) .Co istotne , jak trafnie przyjmuje się w orzecznictwie(wyrok SN z dnia 27 czerwca 2001 r., V KKN 49/99 " nie można przy tym w żadnym wypadku stosować swoistej miary automatyzmu, w myśl której skoro ewidentne jest niedopełnienie obowiązków "dobrego gospodarza" lub też ewidentne jest nadużycie uprawnień, tym samym przyjąć należy umyślność także co do zaistniałego - w wyniku tych działań lub zaniechań - skutku" .Z tej perspektywy w ocenie Sądu Apelacyjnego nie może budzić wątpliwości umyślność nadużycie uprawnień – w zakresie wytworzenia dokumentu w postaci uchwały nr 21/2007, a następnie nabycia na jej podstawie przedmiotowych działek bez należytej weryfikacji wartości , natomiast zebrany materiał dowodowy nie pozwala na nie budzące wątpliwości analogiczne ustalenie co do szkody (jej zaistnienia i wysokości ).Oceniając tę kwestię miano na uwadze to ,że :

- nie kwestionowane jest ,że zarówno przedmiotowe działki , jak też nieruchomość wcześniej przez spółdzielnię nabyta przeznaczona była m.in. na cele statutowe ale też inwestycyjne tj. dokonanie na warunkach komercyjnych zabudowy domami i ich następczą sprzedaż , jak też ,że podjęto w tym celu konkretne działania m.in. prace projektowe , ale także przedłożone przez oskarżoną materiały dotyczące czynności marketingowych , wyliczeń dotyczących założeń co do koniecznych nakładów i możliwych do uzyskania zysków .Przedmiotowe działki o ile mogłyby nie być konieczne do realizacji tych planów to bez wątpienia wpływały korzystnie na funkcjonalność , stąd ich zakup sam w sobie mógł być dla spółdzielni korzystny (co pośrednio potwierdzają uchwały z 2010r. , jak też zeznania świadków) , innymi słowy nie jest zasadne twierdzenie ,że celem ich nabycia była jedynie czy przede wszystkim uzyskanie korzyści majątkowych przez ich zbywców ,

- zestawienie wartości działek przyjętych w umowach z wartościami ustalonymi przez biegłego J. K. wskazuje na różnicę w ujęciu procentowym ok.30 % , a więc nie

taką , która może być uznana prima facie za znaczną , oczywistą (np. wielokrotność ) , szczególnie w perspektywie inwestycyjnego ich charakteru ,

- zasadnicze znaczenie ma dostrzeżenie ,że przyjęta wartość 1 m (180zł) jest wartością , która pojawiała się w transakcjach mających miejsce na tym terenie w tożsamym czasie (co wynika także z opinii J. K.) , przy czym wiedzy fachowej z zakresu wyceny nieruchomości (które oskarżeni nie posiadali ) wymagała ocena dlaczego odnoszenie się do nieruchomości wycenianych w tej lub wyżej cenie 1 m nie jest adekwatne w odniesieniu do przedmiotowych działek.

Z tego powodu brak jest zdaniem Sądu Apelacyjnego dowodu pozwalającego uznać ,że oskarżeni świadomie tj. chcąc tego lub godząc się na to przyjęli w przedmiotowych umowach zawyżone wartości działek.Brak możliwości przyjęcia umyślności w tym zakresie wyłącza możliwość zakwalifikowania działania oskarżonych jako w pełni umyślnych , nakazując ocenić zachowania oskarżonych na płaszczyźnie art.296 § 4 k.k.. Klauzula nieumyślności zawarta w art. 296 § 4 obejmuje obie odmiany tej postaci strony podmiotowej, czyli tzw. świadomą nieumyślność oraz tzw. nieświadomą nieumyślność. W obu sytuacjach sprawca nie chce ani też nie godzi się na to, że jego zachowanie może stanowić realizację znamion przestępstwa, jednak realizuje znamiona nieumyślnie na skutek naruszenia obowiązujących w danej dziedzinie zasad ostrożnego postępowania.Błąd leżący u podłoża nieumyślności może w tym przypadku odnosić się zarówno do skutku stanowiącego znamię przestępstwa nadużycia zaufania, jak i do znamienia czynnościowego "nadużycia uprawnień lub niedopełnienia obowiązku". W pierwszym przypadku sprawca dopuszcza się umyślnego nadużycia uprawnień lub niedopełnienia obowiązku, natomiast nieumyślnością objęty jest skutek w postaci wyrządzenia szkody majątkowej. W drugim przypadku nieumyślność zachowania może polegać na braku świadomości sprawcy, że ciążą na nim określone obowiązki lub że ma określone uprawnienia, albo na braku świadomości, że przez swoje zachowanie nadużywa udzielonych mu uprawnień lub nie dopełnia ciążących na nim obowiązków, przy pełnej świadomości zakresu ciążących na nim obowiązków oraz posiadanych przez niego uprawnień.In concreto zaistniała w ocenie Sądu Apelacyjnego pierwsza z w/w sytuacji , a możność i powinność przewidzenia skutku wiąże się z naruszeniem wzorca prawidłowego postąpienia polegającego na odstąpieniu od zweryfikowania wartości przedmiotowych działek , szczególnie ,że ich nabycie stanowiło istotne obciążenie finansowe dla spółdzielni.

W realiach gospodarki rynkowej brak podstaw do przyjęcia ,że jedynym prawidłowym działaniem jest nabywanie środków ruchomych i nieruchomości jedynie w ramach posiadanych środków a więc bez zaciągania zobowiązań łączących z się z dodatkowym zobowiązaniem o charakterze ekonomicznym i prawnym (np. kredyt bankowy i związane z tym obciążenia ) zwłaszcza wtedy gdy ich nabycie ma – jak in concreto – charakter inwestycyjny , a więc docelowo doprowadzić do zysku (np. działalność deweloperska , finansowana z zasady jest ze źródeł zewnętrznych ). W przedmiotowych umowach dodatkowo przedłużono do 30 czerwca termin płatności ceny , wystąpienie na drogę postępowania egzekucyjnego na ich postawie przeciwko spółdzielni nastąpiło ponad 2 lata od zawarcia umów .Te okoliczności oraz dodatkowo wzgląd na to ,że czas zaciągnięcia kredytu przez spółdzielnię , odstąpienie przez spółdzielnię od zbycia innych elementów majątku nieruchomego spółdzielni (co było rozważane w czasie kiedy oskarżeni nie uczestniczyli już w organach spółdzielni) do czego doszło w wyniku działania (zaniechania ) spółdzielni , istnienie w momencie zawierania przedmiotowych umów realnych podstaw do przyjęcia ,że na m.in. tych działkach dojdzie w określonej perspektywie czasowej do zrealizowania planowanych budów domów i ich zbycia , co dostarczy spółdzielni dodatkowych środków , uprawniają do wniosku ,że czasie realizacji przypisanego oskarżonym nie istniały podstawy do przypisania oskarżonym możliwość lub powinności przewidzenia zdarzeń skutkujących poniesieniem takich należności jak odsetki ( w tym od kredytu) , jak też kosztów związanych z postępowaniami komorniczymi w wartościach przyjętych w zaskarżonym wyroku. Innymi słowy nawet przy zasadności przyjęcia ,że zaistnienie takich należności (stanowiących potencjalnie – w sensie prawnokarnym – element szkody ) jak odsetki mogli lub powinni przewidzieć , to brak jest dowodowych podstaw ,że ta możność lub powinność obejmowała ich wysokość tj.że ujmowane łącznie z wartością odpowiadającą zawyżeniu wartości działek doprowadzą do osiągnięcia wartość przekraczającej kryterium „wielkich rozmiarów „ w rozumieniu art.296 § 3 k.k. w zw.z art.115 § 6 i 7 k.k. (ponad 1.000.000zł).W konsekwencji należało dokonać zmiany w opisie czynu przypisanego poprzez przyjęcie ,że oskarżeni wyrządzili nieumyślnie szkodę w wysokości co najmniej 722.400zł , a więc nie mniejszej niż wielkość zawyżenia wartości działek , a przestępstwo zakwalifikować z art.296 § 1 i 4 k.k.

Dokonanie kolejnej zmiany w zakresie tego przestępstwa tj. przyjęcie ,że oskarżeni za wyjątkiem G.M. działali w warunkach art.21 § 2 k.k. , wynika z podzielenie zarzutów apelacji w zakresie ustalenia przez Sąd meriti ,że ci oskarżeni w czasie popełnienia przestępstwa z art.296 k.k. (bezspornym jest ,że ma ono charakter indywidulany) byli w sensie prawnym członkami rady nadzorczej , a więc spełniali konieczne kryterium podmiotowe .Zgodzić należało się podniesionymi w tym zakresie zarzutami ,że zarówno przy przyjęciu poglądu ,że z chwilą wejścia w życie ustawy z 14 czerwca 2007r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (co miało miejsce 31 lipca 2007r.) ipso iure osoby będące członkami rady nadzorczej dłużej niż dwie kadencje (jak oskarżeni za wyjątkiem G. M. ) tracą status członka rady nadzorczej , jak też że status ten tracą z chwilą wydania postanowienia o wykreśleniu danej osoby z Krajowego Rejestru Sądowego (i dokonaniu tego wykreślenia) , co in concreto nastąpiło postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej z 8 listopada 2007r. , a więc przed datą popełnienia zarzucanego przestępstwa ,konieczną konsekwencją jest ustalenie ,że w czasie popełnienia przypisanego przestępstwa oskarżeni ci nie byli członkami rady nadzorczej .Oceny tej ,nie może zmienić argument o nieprawomocności postanowienia z 8 .11.2007r.albowiem w myśl art. 694 5 § 2 k.p.c., postanowienia ( w postępowaniu rejestrowym ) co do istoty sprawy są skuteczne i wykonalne z chwilą ich wydania. Jest to przepis szczególny w stosunku do obowiązującego w postępowaniu nieprocesowym przepisu art. 521 § 1 k.p.c., zgodnie z którym postanowienie orzekające co do istoty sprawy staje się skuteczne po jego uprawomocnieniu.Artykuł 694 5 § 2 k.p.c. przewiduje wyjątek od skuteczności i wykonalności postanowień co do istoty sprawy z chwilą wydania dla tych postanowień o dokonaniu wpisu, które dotyczą wykreślenia podmiotu z Krajowego Rejestru Sądowego. Stają się one zatem skuteczne oraz wykonalne, w rozumieniu przepisu art. 694 5 § 2 k.p.c., po uprawomocnieniu się. Przedmiotowe postanowienie nie należy do tej ostatniej kategorii było więc od razu wykonalne i doprowadziło z chwilą dokonania wpisu do wykreślenia oskarżonych jako członków rady nadzorczej .Statusu tego nie zmienił , bo zmienić nie mógł wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 15.07.2009r. w sprawie K 64 /07 , szczególnie biorąc pod uwagę art.1 § 1 k.k. i ugruntowane w doktrynie i orzecznictwie poglądu co do skutkiem ex nunc orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego .Podobnie działanie oskarżonych de facto jak członków rady nadzorczej nie może oznaczać ,że w ten sposób , niejako wyłącznie przez postępowanie faktyczne uzyskali cechy konieczne dla sprawcy przestępstwa indywidulanego z art.296 k.k.. Nakazywało to przy trafnym ustaleniu działania przez tych oskarżonych wspólnie z G. M. , będącej bezspornie prezesem spółdzielni o czym oskarżeni wiedzieli (podmiotem mieszczącym w kategorii podmiotów określonych w art.296 § 1 k.k. ) zakwalifikowanie czynu przypisanego tym oskarżonym z art.21 § 2 k.k.

Za przypisane oskarżonym przestępstwo na podstawie art.296 § 4 k.k. wymierzono im kary po roku pozbawienia wolności kierując się dyrektywami wymiaru kary z art.53 k.k. , mając na względzie w szczególności wysokość wymierzonej szkody , umyślny charakter nadużycia uprawnień , nieumyślność w zakresie szkody , brak uprzedniej karalności.

Częściowo zasługiwały na uwzględnienie zarzuty kwestionujące prawidłowość orzeczenia na podstawie art.46 k.k. o obowiązku naprawienia szkody w zakresie przestępstwa z art.296k.k. Po pierwsze musiałoby ono ulec zmianie także przy braku okoliczności , które będzie dalej mowa , a to z powodu wyżej wskazanej zmiany zaskarżonego wyroku w zakresie wielkości szkody objętej prawnokarnym przypisaniem , determinującej zakres środka z art.46 k.k. (wg. stanu prawnego obowiązującego do 1.07.2015r.) .Jednocześnie wskazać należy ,że niezasadne były te zarzutu których istota wiązała się z założeniem ,że ustalenie posiadania przez przedmiotowe działki (będące dalej własnością Spółdzielni) wartości większej niż cena nabycia oznacza brak szkody .Szkoda na płaszczyźnie art.296 § 1 k.k. to zarówno rzeczywisty uszczerbek ( damnum emergens), ale także utracone, a spodziewane przez mandanta korzyści ( lucrum cessans) . W realiach przedmiotowej sprawy oznacza to ,że nabycie działki za cenę powyżej jej wartości i utrzymywanie się tej wartości poniżej ceny zakupu może być rozpatrywane w kategoriach rzeczywistego uszczerbku , zaś sytuacja nabycia działki za

cenę nabycia powyżej jej wartości w tym czasie i przy nabyciu z upływem czasu i zachodzących procesów ekonomicznych wartości wyższej od ceny nabycia nakazuję ocenę nie w kategoriach braku szkody lecz szkody w postaci utraconych korzyści (zysk wynikający ze wzrostu wartości działki byłby w oczywisty sposób wyższy przy jej nabyciu za cenę odpowiadającą wartości rynkowej z chwili nabycia ,niż w przypadku nabycia za cenę powyżej tej wartości).Zasadniczym powodem dokonania zmiany zaskarżonego wyroku w tym zakresie była odmienna niż dokonana przez Sąd meriti ocena skutków prawnych zawarcia pomiędzy Spółdzielnią a M. T. , R. S. i Z. S. , w postępowaniach sądowych lub poza nimi , prowadzonych z ich inicjatywy lub inicjatywy Spółdzielni (IC 903/10), ugód (ustalenia Sądu meriti k.6856v-6857) .Treść tych ugód (k.5512-5513 § 7 ugody , k.5514 § 4 ugody , k.5515 pkt.3 ugody) .Wskazana treść ugód nie budzi wątpliwości co do zawartego tam oświadczenia dłużnika – Spółdzielni o zrzeczeniu się wobec danego wierzyciela – w/w oskarżonych i ich żon , wszelkich roszczeń przysługujących z tytułu sprzedaży poszczególnych działek , jak też to ,że ugody te były podpisane przez uprawniony podmiot – zarząd Spółdzielni ( w jednym przypadku w obecności także pełnomocnika – radcy prawnego) .Oceniając znaczenie tych oświadczeń Sąd Apelacyjny miał także na uwadze złożone w toku postępowania odwoławczego oświadczenie pełnomocnika Spółdzielni (k.7067v) o braku podjęcia do chwili obecnej przez Spółdzielnię czynności zmierzających do uchylenia się od skutków prawnych zawartych ugód .Zdaniem Sądu Apelacyjnego złożenie takich oświadczeń przez Spółdzielnie winno być traktowane jako zrzeczenie się roszczeń na płaszczyźnie związanej z ewentualnym cofnięciem pozwu połączonym ze zrzeczeniem się roszczenia lub też (art.203 k.p.c.) lub zwolnienia z długu (art.508 k.c.). Niezależnie od różnic obu instytucji to na płaszczyźnie materialnoprawnej skutek będzie tożsamy tj. wygaśnięcie roszczenia . Pozwany ma bowiem wówczas pewność, że kolejna (lub pierwsza w przypadku zwolnienia z długu )próba wytoczenia przeciwko niemu powództwa skończy się jego oddaleniem z uwagi na wygaśnięcie roszczenia. Zrzeczenie się roszczenia, jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 lutego 2009 r., I PK 142/08, LEX nr 724988), jest zbliżone w skutkach do zwolnienia z długu (art. 508 k.c.), nie wymaga jednak zgody pozwanego (tak również SN w postanowieniu z dnia 20 stycznia 2004 r., II CK 80/03, LEX nr 602410). Brak jest podstaw do uznania ,że przedmiotowe ugody takiego skutku w postaci wygaśnięcia roszczenia (braku szkody ) nie wywołały z uwagi na ewentualne działanie przez Spółdzielnię w sytuacji przymusowej albowiem do chwili obecnej nie podjęto żadnych przewidzianych prawem czynności związanych z uchyleniem się od skutków prawnych tych ugód mimo posiadania przez Spółdzielnię przez szereg lat możliwości podjęcia takich czynności prawnych .Nie może przy tym być uznana za przeszkodę w ich przeprowadzeniu okoliczność trwającego postępowania karnego , skoro niezależnie od jego wyników możliwym było podjęcie czynności prawnych związanych wręcz z uchyleniem się od skutków prawnych samych umów (pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności ) z odwołaniem się chociażby z brakiem zgody rady nadzorczej na nabycie przedmiotowych działek a to uwagi na to ,że – nawet gdyby taka uchwała zapadła 20.11.2007r. to brały w jej wydaniu osoby nie będące – jak wyżej wykazano – członkami rady nadzorczej , a tym samym brak było koniecznego kworum .

W konsekwencji koniecznym stała się zmiana zaskarżonego orzeczenia co do obowiązku naprawienia szkody poprzez objęcie nim kwoty 180.600zł , a więc zawyżenia wartości działki , co do którego nie doszło następnie do wygaśnięcia roszczenia ( ustania istnienia szkody).

Ad.III

1.Nie był zasadny zarzut obrońcy osk.R. S. naruszenie art. 117 k.p.k. w zw. z art. 6 k.p.k., poprzez przeprowadzenie rozprawy w dniu 19.04.2016 r. pod nieobecność obrońcy, który nie został o terminie zawiadomiony . Okolicznością nie kwestionowaną ,jest że akt oskarżenia w przedmiotowym postępowaniu wpłynął do Sądu Okręgowego we Wrocławiu 29 czerwca 2015r. , co ma istotne znaczenie z punktu widzenia przepisów przejściowych związanych z wejściem życie 1 lipca 2015r. zmian w kodeksie postępowania karnego . Zgodnie z art. 27 . ustawy z dnia 27 września 2013 r.

o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw przepisy ustaw wymienionych w art. 1 -26 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do spraw wszczętych przed dniem jej wejścia w życie, jeżeli przepisy poniższe nie stanowią inaczej. Takim przepisem stanowiącym inaczej jest art.36 w/w ustawy określającym.in. – poprzez enumeratywne wskazanie – które z przepisów w sprawach w których przed dniem 1 lipca 2015r.wniesiono akt oskarżenia stosuje się w brzemieniu dotychczasowym , co w zakresie przepisów nie objętych art.36 w/w ustawy , zgodnie z regułą „łapania w locie „ przez nowe przepisy , wynikającą z zacytowanego art.27 w/w ustawy , oznacza stosowanie ich w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2015r. .Jednym z takich , nie objętych art.36 ustawy przepisów jest art.402 k.p.k. regulujący m.in. kwestię zawiadamiana o terminie rozprawy przerwanej osób które były obecne przy ogłaszaniu zarządzenia o przerwie , jak też nieobecnych , a uprawnionych do stawiennictwa (in concreto osk.R. S. i jego obrońca ).Zgodnie z art.402 § 1 k.p.k. osoby uprawnione do stawiennictwa nie muszą być zawiadamianie o nowym terminie , nawet jeśli nie uczestniczyły w rozprawie przerwanej , innymi słowy to na tych osobach ciąży faktyczny obowiązek – o ile chcą wziąć udział w przerwanej rozprawie – uzyskania informacji , kiedy będzie odbywała się przerwana rozprawa .Treść protokołu rozprawy z 12.11.2015r. (k.6081) wskazuje ,że w tym dniu nastąpiło otwarcie przewodu sądowego (osk.R. S. i jego obrońca byli obecni ) , zaś m.in. terminy rozpraw 24 lutego 2016r. (w.w osoby obecne ) oraz 26 lutego , 30 marca , 19 kwietnia 2016r. ( w rozprawie 30.03. wziął udział osk.R. S.) odbywały się po zarządzeniu przerw , co na płaszczyźnie art.402 § 1 k.p.k. powodowało brak procesowego obowiązku zawiadamia w odrębny (niż ogłoszenie nowego terminu w ramach zarządzenia o przerwie) sposób oskarżonego i jego obrońcę .

Zmiana w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach procesu zawartego w ,

pkt.XXIII zaskarżonego wyroku tj. kosztów zastępstwa procesowego na rzecz oskarżyciela posiłkowego wynika z dokonania odmiennej oceny dopuszczalności na podstawie art.633 k.p.k. rozstrzygnięcia polegającego na solidarnym zobowiązaniu wszystkich oskarżonych do pokrycie kosztów w tym zakresie. Zgodzić należy się z poglądem ,że przepisy k.p.k. nie przewidują możliwości solidarnego zasądzenia od oskarżonych na rzecz oskarżyciela posiłkowego wydatków przez niego poniesionych w toku postępowania karnego. W takiej sytuacji orzeczenie o kosztach powinno być oparte na zasadzie słuszności, ale od każdego z oskarżonych. Nie może być zatem traktowane jako solidarność dłużników w rozumieniu art. 366 § 1 KC, bo tego rodzaju zobowiązanie musi wynikać z ustawy lub czynności prawnej (art. 369 KC), a taka podstawa nie jest wskazana przy orzeczeniu kosztów procesu w k.p.k. (wyr. SA w Lublinie z 16.4.2002 r., II AKA 56/02, Prok. i Pr. – wkł. 2003, Nr 3, poz. 34; wyr. SA w Krakowie z 25.9.2012 r., II AKA 133/12, KZS 2012, Nr 10, poz. 35).W tej sytuacji przyjęcie solidarnej odpowiedzialności mogłoby prowadzić faktycznie (np. poprzez przymusowe ścignięcie tej należności od jednego z oskarżonych ) do efektu w istocie biegunowo odmiennego od ratio legis unormowania z art.633 k.p.k., a więc co do zasady obciążenia oskarżonego kosztami związanymi z „jego” postępowaniem(stanowiącym część szerszego podmiotowo postępowania ).

Wobec orzeczenia wobec oskarżonym na nowo kar pozbawienia wolności za przestępstwo z art.296 § 1 i 4 k.k. koniecznym stało orzeczenie kar łącznych pozbawienia wolności, dlatego na podstawie na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono oskarżonym kary łączne po 2 (dwa) lata pozbawienia wolności .Wymierzenie kar łącznych przy zastosowaniu zasady absorpcji wynika z uwzględnienia kierunku wniesionych apelacji (tj.wyłącznie na korzyść ) , w zestawieniu z dostrzeżeniem ,że w zaskarżonym wyroku orzeczenie kar łącznych nastąpiło przy zastosowaniu tożsamej zasady tj. najkorzystniejszej dla oskarżonych .

Na podstawie art.63 § 1 k.k. na poczet orzeczonych kar łącznych zaliczono okresy rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonych .

Wymiar orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności i przyjęta podstawa skazania za przypisane przestępstwa tj. kodeks karny w brzmieniu obowiązującym do 1 lipca 2015r. ,a więc spełnienie przesłanki formalnej z art..69 § 1 k.k. obligowała do rozważenia możliwości osiągnięcia celów kary przy zastosowaniu instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kar pozbawienia wolności.Sąd Apelacyjny w tym zakresie podzielił wnioski wyrażone przez Sąd meriti oraz argumenty przez niego wyrażone (k.6910) , za wyjątkiem tych , które związane były z przyjętą kwalifikacją z art.296 § 2 i 3 k.k. , w szczególności postacią zamiaru , a to z uwagi na odmienne ustalenia poczynione w postępowaniu odwoławczym. Mimo przyjęcia nieumyślnego charakteru przestępstwa z art.296 § 1 i 4 k.k. w dalszym ciągu , przy dostrzeżeniu uprzedniej niekaralności oskarżonych oraz tego ,że kara pozbawienia wolności winna stanowić ultima ratio (art.58 § 1 k.k.) , okoliczności popełnienia przestępstwa kwalifikowanego z art.296a , a to wielokrotność bezprawnych zachowań , z których każde – gdyby nie zaistnienie przesłanek z art.12 k.k. – stanowiłoby odrębne przestępstwo , podejmowanych w zamiarze bezpośrednim , zabarwionym , podejmowanie aktywnych , inicjujących działań wobec wykonawców , w sposób zorganizowany , przez okres około 3 lat , wysokość osiągniętej korzyści majątkowej , stanowiącej w przypadku każdego z oskarżonych kilkudziesięciokrotność przeciętnego wynagrodzenia z daty podejmowanych zachowań , a więc w istocie w warunkach uczynienia sobie z popełnienia przestępstw stałego źródła dochodu (przy niemożność przyjęcia kwalifikacji z art.65 § 1 k.k.z uwagi na kierunki wniesionych apelacji ) uzasadnionym jest wniosek ,że dowodzą one takiego stopnia demoralizacji oskarżonych , który wymaga podjęcia działań resocjalizacyjnych w warunkach zakładu karnego , niemożliwego do skorygowania przez środki o charakterze probacyjnym .

O wydatkach za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art.636 § 1 k.p.k. i art.633 k.p.k. w zw.z art.634 k.p.k. poprzez obciążenie oskarżonych odpowiednią częścią ryczałtu z tytułu doręczeń (20zł /5), o opłacie sądowej na podstawie art.10 i art.2 ust.1 pkt.4 ustawy o opłatach w sprawach karnych.Na podstawie art.636 § 1 k.p.k. , art.627 k.p.k. , art.633 k.p.k. w z.w z art.634 k.p.k. zasądzono na rzecz oskarżyciela posiłkowego od każdego z oskarżonych z po 295,20zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym , mając na uwadze wysokość poniesionych przez oskarżyciela posiłkowego z tego tytułu (k.7066 – umowa zlecenia ).

SSA Witold Franckiewicz SSA Piotr Kaczmarek SSA Cezariusz Baćkowski

Wyszukiwarka

Wyszukiwarka pozwala szybko dostać się do poszukiwanego miejsca na stronie. Przykładowe frazy:

- Kodeks Karny dostęp do ustawy

- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy

- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie

- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców