Postanowienie SA we Wrocławiu z 13 marca 2014 r. w sprawie o skargę na przewlekłość.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2014r. do Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu wpłynęła wniesiona przez skazanego G. P. skarga oparta na przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 z późn. zm.).

W uzasadnieniu skargi skarżący wskazał, że przez okres 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku o udzielenie warunkowego zwolnienia nie wyznaczono terminu posiedzenia Sądu Okręgowy we Wrocławiu w tym przedmiocie.

Wskazując na powyższe skarżący wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania w przedmiocie warunkowego przedterminowego zwolnienia.

Pismem z dnia 7 lutego 2014r. (które wpłynęło do Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu w dniu 10 lutego 2014r.) Prezes Sądu Okręgowego we Wrocławiu przedstawił odpowiedź na skargę skazanego, w którym zgłosił on swój udział w sprawie i wniósł o oddalenie skargi. Jednocześnie oświadczył, że treść uzasadnienia skargi skazanego, jak i określenie jej adresata wskazuje, że jego zamiarem było rozpatrzenie skargi w trybie nadzoru administracyjnego i spowodowanie podjęcia czynności zmierzających do rozpoznania sprawy, nie zaś orzekanie w trybie przepisów ustawy dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. nr 179, poz. 1843 z późn. zm.). Zdaniem Prezesa Sądu Okręgowego we Wrocławiu nie można zgodzić się ze skarżącym, że postępowanie sądowe w jego sprawie było rzeczywiście długotrwałe i że czas tego postępowania był wynikiem bezczynności ze strony sądu.

Sąd Apelacyjny ustalił co następuje:

W dniu 14 października 2013r. skazany G. P. złożył w administracji Zakładu Karnego Nr 1 we W. wniosek o udzielenie mu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności. Wniosek ten wpłynął do Sądu Okręgowego we Wrocławiu w dniu 18 października 2013r.

W tym samym dniu Przewodniczący V Wydziału Penitencjarnego i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych Sądu Okręgowego we Wrocławiu wydał zarządzenie o wyznaczeniu sędziego właściwego do rozpoznania sprawy oraz zwrócił się od Dyrektora Zakładu Karnego Nr 1 we W. o nadesłanie opinii o skazanym i informacji o stanie jego konta.

W dniu 10 grudnia 2013r. do Sądu Okręgowego we Wrocławiu wpłynęła opinia o skazanym, która została uaktualniona w dniu 3 stycznia 2014r. oraz w dniu 17 stycznia 2014r.

Postanowieniem z dnia 12 grudnia 2013r. Sąd Okręgowy zwolnił skazanego od uiszczenia opłaty od wniosku o warunkowe zwolnienie.

W dniu 16 stycznia 2014r. do Sądu Okręgowego wpłynęło pismo skazanego (sporządzone przez niego i złożone w administracji Zakładu Karnego Nr 1 we W. w dniu 2 stycznia 2014r.), w którym zarzucił on bezczynność Sądowi Okręgowemu we Wrocławiu w postępowaniu o udzielenie warunkowego zwolnienia.

W dniu 21 stycznia 2014r. odbyło się posiedzenie Sądu Okręgowego we Wrocławiu, na którym Przewodniczący złożył ustne sprawozdanie ze stanu sprawy, odczytał wniosek skazanego, opinię o jego osobie pochodzącą od administracji zakładu karnego, pismo skazanego z dnia 2 stycznia 2014r. będące skargą na przewlekłość postępowania oraz ujawnił akta osobowe skazanego (część A i B). Po wysłuchaniu skazanego, przedstawiciela administracji zakładu karnego i prokuratora, Sąd Okręgowy wydał postanowienie o odmowie udzielenia skazanemu warunkowego zwolnienia, ogłosił je, przytoczył ustnie najważniejsze powody orzeczenia i pouczył skazanego o prawie, sposobie i terminie jego zaskarżenia.

W dniu 23 stycznia 2014r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu zwolnił skazanego od uiszczenia opłaty od skargi na przewlekłość postępowania i skargę wraz z aktami sprawy o sygn. V2 Kow 4284/13/wz przekazał Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu. Do Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu skarga wpłynęła w dniu 29 stycznia 2014r.

(Dowód: akta sprawy o sygn. V2 Kow 4284/13/wz Sądu Okręgowego we Wrocławiu)

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Przedmiotowa skarga zarzucająca przewlekłość w postępowaniu przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu w przedmiocie odmowy G. P. udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia z reszty kary pozbawienia wolności jest niezasadna. Wskazać bowiem należy, że przy ocenie, czy doszło do naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki – zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. nr 179, poz. 1843 z późn. zm.) – należy mieć w szczególności na uwadze terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez Sąd orzekający w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty, uwzględniając charakter owej sprawy, stopień jej faktycznej i prawnej zawiłości, znaczenie dla strony (która wniosła skargę) rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Przyczyną stwierdzenia przewlekłości nie jest każda zwłoka, ale tylko zwłoka nieuzasadniona. Ocena czy postępowanie trwa dłużej niż to konieczne, dokonywana musi być na podstawie analizy charakteru przeprowadzanych czynności jak i stanu faktycznego sprawy. Aby rozstrzygnąć czy zwłoka w dokonaniu tej czynności jest nieuzasadniona rozważyć należy nie tylko czasokres zaniechania jej dokonania, ale także konkretne realia sprawy i jej kontekst sytuacyjny.

Analizując postępowanie przez Sądem Okręgowym we Wrocławiu wskazać należy, iż Sąd ten procedował bez zbędnej zwłoki. Terminowość i sprawność postępowania na przedmiotowym etapie mieściła się w powszechnie przyjętych wymogach w tym zakresie.

Zastrzeżenie budzić może jedynie długi okres czasu (około dwóch miesięcy) oczekiwania na nadesłanie opinii o skazanym z zakładu karnego, która następnie (przez okres kolejnego miesiąca) dwukrotnie była aktualizowana przez administrację zakładu karnego. Nie można jednak tracić z pola widzenia, że aktualizowanie opinii zostało spowodowane koniecznością nowego obliczenia kary wobec skazanego. Okoliczność ta w sposób obiektywny spowolniła zatem bieg postępowania. Podkreślić należy, że w tym przypadku nie można mówić o opóźnieniu nadmiernym i rażącym. Upływ przedmiotowego okresu nie jest zatem zwłoką w rozumieniu cyt. ustawy.

Skarga G. P. na przewlekłość postępowania nie mogła zatem znaleźć akceptacji Sądu Apelacyjnego. W konsekwencji, skargę skazanego o stwierdzenie przewlekłości postępowania należało oddalić.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny postanowił, jak na wstępie.