Postanowienie SA we Wrocławiu z 20 sierpnia 2012 r. w sprawie o zapłatę.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Legnicy udzielił zabezpieczenia na czas trwania postępowania przez zajęcie wierzytelności pieniężnych w łącznej wysokości 72.300 zł przysługujących pozwanemu M. C. (2) od strony powodowej na podstawie prawomocnego orzeczenia Piłkarskiego Sądu Polubownego Polskiego Związku Piłki Nożnej z dnia 27.03.2012 r. tytułem wynagrodzenia kontraktowego oraz premii poprzez złożenie przez stronę powodową wymienionej kwoty do depozytu sądowego Sądu Okręgowego w Legnicy na czas postępowania.

W ocenie tego Sądu strona powodowa (uprawniony) wykazała wszystkie niezbędne przesłanki warunkujące udzielenie zabezpieczenia poprzez zajęcie wierzytelności przysługującej pozwanemu od strony powodowej.

Roszczenie zostało uprawdopodobnione. Wykazany został także interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia, bowiem obawa uprawnionego co do zdolności zaspokojenia roszczeń przez pozwanego jest uzasadniona.

Pozwany w zażaleniu domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia przez oddalenie wniosku o udzielenie zabezpieczenia. Zarzucił naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na treść postanowienia przez niewłaściwe zastosowanie art. 730 1 §1 kpc.

Zdaniem skarżącego już samo uzasadnienie wniosku strony powodowej budzi poważne wątpliwości. Ponadto wątpliwe jest samo powództwo. Poza tym sama obawa strony powodowej co do zdolności zaspokojenia roszczeń pozwanego nie powinna stanowić podstawy uwzględnienia przez sąd wniosku o zabezpieczenie. W ocenie pozwanego po jego stronie nie istnieje zagrożenie niewypłacalności.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie podlega uwzględnieniu. Nietrafny jest zarzut skarżącego naruszenie przepisu art. 730 1 §1 kpc.

Należy zgodzić się z Sądem I instancji, że strona powodowa jako uprawniony wykazała wszystkie niezbędne przesłanki warunkujące udzielenie zabezpieczenia w sposób przedstawiony w zaskarżonym postanowieniu.

Uprawdopodobnienie roszczenia w postępowaniu zabezpieczającym - przy uwzględnieniu treści art. 243 kpc oznacza, że uprawniony przedstawił i należycie uzasadnił twierdzenie, które stanowią podstawę dochodzonego roszczenia, jak i podstawy prawnej roszczenia.

Co do okoliczności faktycznych, w świetle oferowanych dowodów przez uprawnionego, to uprawdopodobnienie nie może budzić „poważnych wątpliwości”, jak twierdzi skarżący, lecz posiada walor prawdopodobieństwa w rozumieniu przepisów o zabezpieczeniu.

Prawdopodobna jest również podstawa prawna roszczenia i nie można jej oceniać jako „bezzasadnej” oczywiście mając na uwadze, że sąd porusza się w materiale dowodowym we wstępnej fazie postępowania sądowego.

Należy pamiętać, że Sąd w postępowaniu zabezpieczającym jest uprawniony oceniać wagę przesłanek uwiarygodniających roszczenie przez ich porównanie z przesłankami, które podważają uprawdopodobnienie powództwa. Przy ocenie, czy roszczenie jest wiarygodne sąd powinien uwzględnić także znajdujący się w aktach materiał … (patrz orzeczenie SN z 09.09.1961 r., IC CZ 54/61. OSNC 1963 nr 6 poz. 114). Stosując powyższe kryterium stwierdzić należy, że skarżący nie przedstawił na tym etapie postępowania okoliczności, które miałby poddać w poważną wątpliwość okoliczności mające uprawdopodobnić żądanie.

Nietrafny jest także zarzut skarżącego co do braku interesu prawnego uprawnionego w udzieleniu zabezpieczenia. Otóż wszystkie okoliczności związane z oceną tegoż interesu dokonane przez Sąd Okręgowy należy uznać za słuszne. Należy podkreślić funkcję konserwacyjną postępowania zabezpieczającego, która służy ochronie wierzyciela pragnącego zagwarantować sobie możliwość zaspokojenia w trybie egzekucyjnym swojego roszczenia dochodzonego przed sądem. Uprawniony może powoływać się na szereg okoliczności, w tym na zagrożenie wyzbycia się majątku przez obowiązanego, nieregulowanie zobowiązań, itp.

W rozpoznawanej sprawie, wbrew stanowisku skarżącego Sąd I instancji właściwie ocenił te ewentualne zagrożenia.

Należy tutaj dodatkowo wskazać, że jak wynika z akt II K 863/11 Sądu Rejonowego W. (k. 33 akt cywil.) skarżący wprawdzie posiada szereg nieruchomości, w tym mieszkania w Z., jedno w W., mieszkanie w J., jednakże obok kredytu wskazanego przez Sąd Okręgowy w kwocie 980.000, obowiązany ma także kredyt w kwocie 230.000 zł, z którego do spłaty pozostało około 100.000 zł. Raty kredytów miesięcznie, jak sam przyznał to 10.000 zł. Natomiast posiadane oszczędności na dzień 9 grudnia 2011 r. to 80.000 zł, które obowiązany przeznacza na życie, spłatę kredytów i wykończenie mieszkania, czyli na dzień dzisiejszy faktycznie nie istnieją. Skoro obowiązany nie wykazał innych źródeł dochodu, to ocenę interesu prawnego dokonaną przez Sąd Okręgowy trudno podważyć.

Z powyższych przyczyn zażalenie jako bezzasadne należało oddalić (art. 385 kpc w zw. z art. 397 §2 kpc).