Postanowienie SA we Wrocławiu z 18 lutego 2013 r. w sprawie o udzielenie zabezpieczenia roszczenia o zapłatę.

Teza Postępowanie zabezpieczające służy udzieleniu uprawnionemu tymczasowej ochrony prawnej, a zatem ma ono charakter incydentalny, pomocniczy w stosunku do postępowania rozpoznawczego.

Data orzeczenia 18 lutego 2013
Data uprawomocnienia 18 lutego 2013
Sąd Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny
Przewodniczący Jan Gibiec
Tagi Zabezpieczenie roszczenia
Podstawa Prawna 730kpc

Rozstrzygnięcie
Sąd postanawia oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE


Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił wniosek (...) Ltd. (...) w N. o udzielenie zabezpieczenia roszczenia przed wszczęciem postępowania przeciwko (...) Spółce z o.o. we W. o zapłatę kwoty 871.679,96 zł wraz z odsetkami, do kwoty 985.924,57 zł poprzez zajęcie wierzytelności ze wszystkich rachunków bankowych obowiązanego, prowadzonych przez wszystkie banki w Polsce, a w szczególności z rachunku bankowego obowiązanego prowadzonego przez Bank (...) S.A.


W uzasadnieniu niniejszego rozstrzygnięcia wskazał, że dokonana analiza dokumentów złożonych wraz z przedmiotowym wnioskiem, budzi tyle różnego rodzaju wątpliwości, że nie sposób uznać roszczenia wnioskodawcy za uprawdopodobnione, co oznacza, że nie doszło do spełnienia pierwszej koniecznej przesłanki udzielenia zabezpieczenia, o której mowa w art. 730 1 § 1 k.p.c.


Ponadto, zdaniem Sądu Okręgowego, podane przez uprawnionego okoliczności, nie stanowią podstawy do uznania, że brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania, a tym samym nie spełniona została również druga z przesłanek zabezpieczenia roszczenia, o której mowa w art. 731 1 § 1 i § 2 k.p.c., jaką jest uprawdopodobnienie interesu prawnego w jego udzieleniu.


We wniesionym na nie zażaleniu wnioskodawca zarzucił Sądowi I instancji, że przy jego wydaniu dopuścił się:


- naruszenia prawa materialnego, tj. art. 635 k.c. poprzez jego błędną wykładnię, polegającą na uznaniu, że nie jest możliwe odstąpienie na podstawie tego przepisu od umowy mającej wszystkie cechy umowy o dzieło, a w konsekwencji uznanie, że uprawniony nie uprawdopodobnił roszczenia;


- naruszenia przepisów postępowania, tj. art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. w zw. z art. 730 1 § 1 i 2 k.p.c., poprzez przekroczenie przez Sąd granic swobodnej oceny dowodów i wydanie orzeczenia sprzecznego z ustalonym stanem faktycznym oraz zasadami logiki i doświadczenia życiowego, a w konsekwencji uznanie, że uprawniony nie uprawdopodobnił interesu prawnego w uzyskaniu zabezpieczenia.


W oparciu o powyższe zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego rozstrzygnięcia w całości poprzez udzielenie zabezpieczenia roszczenia zgodnie z wnioskiem oraz zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.


Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:


Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.


Zdaniem Sądu Apelacyjnego stanowisko Sądu I instancji, że przedmiotowy wniosek o zabezpieczenie podlegał oddaleniu z uwagi na nieuprawdopodobnienie przez uprawnionego roszczenia, z jakim zamierza wystąpić na drogę postępowania sądowego, należało uznać za w pełni trafne. Roszczenie można uznać za uprawdopodobnione jedynie wówczas, gdy jest ono wiarygodne, tj. jeżeli istnieje uzasadniona podstawa do przypuszczenia, że ono istnieje i jest wymagalne.


W niniejszej sprawie, Sąd Okręgowy wyjaśnił przyczyny, dla których uznał, że w oparciu o materiał dowodowy złożony wraz z przedmiotowym wnioskiem, nie ma podstaw do uznania, że spełniona została niniejsza przesłanka zabezpieczenia, którą to argumentację tut. Sąd w pełni podziela. Podjęta przez skarżącego polemika z tymi argumentami jest bezzasadna, gdyż nie doprowadza ona bynajmniej do wyjaśnienia szeregu kwestii budzących wątpliwości, już na etapie rozpatrzenia niniejszego wniosku. Wymaga zwrócenia uwagi, że wnioskodawca formułuje liczne twierdzenia, które odnoszą się do okoliczności nie znajdujących podstaw w dokumentach złożonych wraz z wnioskiem, a które stanowią podstawę roszczeń, których domagał się zabezpieczenia. W szczególności dotyczyły one charakteru umowy sprzedaży udziałów z dnia 5.05.2010 r., związanej z tym kwestii wykładni zawartych w niej oświadczeń woli stron oraz konsekwencji jej zawarcia, okoliczności zapłaty przez uprawnionego obowiązanemu, żądanych przez niego kosztów realizacji projektu oraz okoliczności, które doprowadzić miały do złożenia przez wnioskodawcę w dniu 21.11.2011 r. oświadczenia o odstąpieniu od w/w umowy, jednakże jedynie w części odnoszącej się do projektu.


Wobec braku uprawdopodobnienia przez wnioskodawcę roszczenia, w stopniu uzasadniającym uznanie, że przedmiotowy wniosek zasługiwał na uwzględnienie w świetle dyspozycji art. 730 1 § 1 k.p.c., za zbędną należy uznać ocenę trafności dokonanych przez Sąd Okręgowy ocen, co do braku zaistnienie drugiej z przesłanek, o której mowa w tym przepisie, jaką jest uprawdopodobnienie interesu prawnego w udzielaniu zabezpieczenia.


Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., postanowił jak na wstępie.


bp

Wyszukiwarka