Ustawa z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy

art. 1. więcej Art. 1. Dniami wolnymi od pracy są:
1) dni niżej wymienione:
a) 1 stycznia – Nowy Rok,
b) 6 stycznia – Święto Trzech Króli,
c) pierwszy dzień Wielkiej Nocy,
d) drugi dzień Wielkiej Nocy,
e) 1 maja – Święto Państwowe,
f) 3 maja – Święto Narodowe Trzeciego Maja,
g) pierwszy dzień Zielonych Świątek,
h) dzień Bożego Ciała,
i) 15 sierpnia – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny,
j) 1 listopada – Wszystkich Świętych,
k) 11 listopada – Narodowe Święto Niepodległości,
l) 25 grudnia – pierwszy dzień Bożego Narodzenia,
m) 26 grudnia – drugi dzień Bożego Narodzenia;
2) niedziele.

Art. 1a. 1. W przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu
epidemii, dniem wolnym od pracy jest także dzień określony przez Prezesa Rady
Ministrów, w drodze rozporządzenia.
2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, Prezes Rady Ministrów
uwzględnia zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.

art. 2. więcej Art. 2. Tracą moc wszystkie przepisy, regulujące sprawę dni wolnych od pracy
odmiennie od przepisów niniejszej ustawy.

art. 3. więcej Art. 3. Wykonanie ustawy porucza się Prezesowi Rady Ministrów i wszystkim
ministrom.

art. 4. więcej Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.