Art. 99. § 1. Dla dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską, którego żadne
z rodziców nie może reprezentować, sąd opiekuńczy ustanawia kuratora
reprezentującego dziecko.
§ 2. Kurator reprezentujący dziecko jest umocowany do dokonywania wszelkich
czynności łączących się ze sprawą, również w zakresie zaskarżenia i wykonania
orzeczenia. Do czynności kuratora przepisy art. 95 § 3 i 4 oraz art. 154 stosuje się
odpowiednio.
§ 3. Do kuratora reprezentującego dziecko przepisy art. 148, art. 151, art. 152,
art. 156, art. 159, art. 164, art. 165 § 2, art. 168–170 i art. 180 § 2 stosuje się
odpowiednio.

Art. 99¹. § 1. Kuratorem reprezentującym dziecko może być ustanowiony
adwokat lub radca prawny, który wykazuje szczególną znajomość spraw dotyczących
dziecka, tego samego rodzaju lub rodzajowo odpowiadających sprawie, w której
wymagana jest reprezentacja dziecka lub ukończył szkolenie dotyczące zasad
reprezentacji dziecka, praw lub potrzeb dziecka.
§ 2. W przypadku gdy stopień skomplikowania sprawy tego nie wymaga,
w szczególności gdy sąd opiekuńczy określi szczegółowo treść czynności, kuratorem
reprezentującym dziecko może zostać ustanowiona również inna osoba posiadająca
wyższe wykształcenie prawnicze i wykazująca znajomość potrzeb dziecka. Jeżeli
szczególne okoliczności za tym przemawiają kuratorem może zostać ustanowiona
także osoba nieposiadająca wyższego wykształcenia prawniczego.
§ 3. Przepisu § 2 nie stosuje się do kuratora reprezentującego dziecko
w postępowaniu karnym.

Art. 99². § 1. Kurator reprezentujący dziecko w postępowaniu przed sądem lub
innym organem państwowym udziela na piśmie lub przy wykorzystaniu środków
komunikacji elektronicznej temu z rodziców dziecka, które nie uczestniczy
w postępowaniu, na jego wniosek, informacji niezbędnych do prawidłowego
wykonywania władzy rodzicielskiej dotyczących przebiegu tego postępowania
i podjętych w jego toku czynnościach, jeżeli nie stoi temu na przeszkodzie dobro
dziecka. Kurator uzyskuje od tego rodzica, informacje o dziecku, jego stanie zdrowia,
sytuacji rodzinnej i środowisku, w zakresie niezbędnym do prawidłowej reprezentacji
dziecka.
§ 2. O informacje o dziecku, o których mowa w § 1, kurator reprezentujący
dziecko może zwrócić się również do organów lub instytucji oraz stowarzyszeń
i organizacji społecznych, do których należy dziecko lub które świadczą dziecku
pomoc.
§ 3. Jeżeli rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości dziecka na to
pozwalają kurator reprezentujący dziecko nawiązuje z dzieckiem kontakt i informuje
je o podejmowanych czynnościach, przebiegu postępowania i sposobie jego
zakończenia oraz konsekwencjach podjętych działań dla jego sytuacji prawnej,
w sposób zrozumiały i dostosowany do stopnia jego rozwoju.
§ 4. Kurator reprezentujący dziecko jest obowiązany zachować w tajemnicy
okoliczności sprawy, o których powziął wiadomość ze względu na wykonywane
czynności, z wyjątkiem wiarygodnych informacji o przestępstwach popełnionych na
szkodę dziecka. W przypadku, gdy kuratorem reprezentującym dziecko został
ustanowiony adwokat lub radca prawny, tajemnica ta stanowi tajemnicę zawodową
w rozumieniu ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1513, 1673 i 2020) lub ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U.
z 2020 r. poz. 75).

Art. 99³. O wynagrodzeniu kuratora reprezentującego dziecko i zwrocie
poniesionych przez niego wydatków orzeka ten sąd lub organ państwowy, przed
którym dziecko jest reprezentowane, stosując przepisy właściwe dla danego
postępowania. Wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego do reprezentowania
dziecka w postępowaniu innym niż postępowanie cywilne i zwrot poniesionych przez
niego wydatków ustala się na podstawie przepisów określających wysokość wynagrodzenia i zwrot wydatków kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej.

Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy art. 99

DODAJ