Wejscie w życie: 1 stycznia 2003
Ostatnia Zmiana: brak
art. 1.
więcej
dokładności pomiarów wielkości fizycznych w Rzeczypospolitej Polskiej.
art. 2.
więcej
1) legalnych jednostek miar i państwowych wzorców jednostek miar;
2) prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych;
3) kompetencji i zadań organów administracji rządowej właściwych w sprawach
miar, zwanych dalej „organami administracji miar”;
4) sprawowania nadzoru nad wykonywaniem przepisów ustawy.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
Art. 2a. Przyrządy pomiarowe wprowadzone do obrotu w państwach
członkowskich Unii Europejskiej, zgodnie z dyrektywami Unii Europejskiej,
dopuszcza się do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
art. 3.
więcej
Obrony Narodowej oraz z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi,
w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia i organizację działalności w celu
zapewnienia jednolitości miar i dokładności pomiarów związanych z obronnością
i bezpieczeństwem państwa, z uwzględnieniem wymagań dotyczących:
1) procedur pomiarowych;
2) prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych;
3) odniesienia do państwowych wzorców jednostek miar;
4) realizacji zobowiązań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską
umów międzynarodowych.
art. 4.
więcej
1) legalna jednostka miary – jednostkę miary, której stosowanie jest nakazane
lub dozwolone przepisem prawnym;
2) wzorzec jednostki miary – przyrząd pomiarowy przeznaczony do
zdefiniowania, zrealizowania, zachowania lub odtwarzania jednostki miary
albo jednej lub wielu wartości danej wielkości fizycznej i służący jako
odniesienie;
3) państwowy wzorzec jednostki miary – wzorzec jednostki miary uznany
urzędowo w Rzeczypospolitej Polskiej za podstawę do przypisywania
wartości innym wzorcom jednostki miary danej wielkości fizycznej;
4) Międzynarodowy Układ Jednostek Miar (SI) – spójny układ jednostek miar,
przyjęty i zalecany przez Generalną Konferencję Miar;
5) przyrząd pomiarowy – urządzenie, układ pomiarowy lub jego elementy,
przeznaczone do wykonania pomiarów samodzielnie lub w połączeniu
z jednym lub wieloma urządzeniami dodatkowymi; wzorce miary i materiały
odniesienia są traktowane jako przyrządy pomiarowe;
6) wzorzec miary – urządzenie przeznaczone do odtwarzania lub dostarczania
jednej lub wielu znanych wartości danej wielkości fizycznej w sposób
niezmienny podczas jego stosowania;
7) materiał odniesienia – materiał lub substancję, których jedna lub więcej
wartości ich właściwości są dostatecznie jednorodne i określone w stopniu
umożliwiającym stosowanie do wzorcowania przyrządu pomiarowego, oceny
metody pomiarowej lub przypisania wartości właściwościom innych
materiałów;
8) wymagania – wymagania techniczne i metrologiczne, które powinien spełniać
przyrząd pomiarowy;
9) prawna kontrola metrologiczna – działanie zmierzające do wykazania, że
przyrząd pomiarowy spełnia wymagania określone we właściwych
przepisach;
9a) producent – osobę fizyczną lub prawną albo jednostkę organizacyjną
nieposiadającą osobowości prawnej, która projektuje i wytwarza przyrząd
pomiarowy, albo dla której ten przyrząd zaprojektowano lub wytworzono
w celu wprowadzenia go do obrotu lub użytkowania pod własną nazwą lub
znakiem;
9b) importer – osobę fizyczną lub prawną albo jednostkę organizacyjną
nieposiadającą osobowości prawnej, mającą siedzibę na terytorium państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym, która wprowadza do obrotu lub
użytkowania przyrządy pomiarowe pochodzące z krajów trzecich;
9c) upoważniony przedstawiciel – osobę fizyczną lub prawną albo jednostkę
organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, mającą siedzibę na
terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa
członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, upoważnioną przez
producenta na piśmie do działania w jego imieniu;
10) badanie typu – zespół czynności mających na celu wykazanie, czy przyrząd
pomiarowy danego typu spełnia wymagania, i stanowiących podstawę
zatwierdzenia typu;
11) (uchylony)
12) zatwierdzenie typu – potwierdzenie, w drodze decyzji, że typ przyrządu
pomiarowego spełnia wymagania;
13) legalizacja – zespół czynności obejmujących sprawdzenie i stwierdzenie w
drodze decyzji, poświadczonej wyłącznie dowodem legalizacji, że przyrząd
pomiarowy spełnia wymagania;
14) wzorcowanie – czynności ustalające relację między wartościami wielkości
mierzonej wskazanymi przez przyrząd pomiarowy a odpowiednimi
wartościami wielkości fizycznych, realizowanymi przez wzorzec jednostki
miary;
15) wprowadzenie do obrotu – przekazanie przyrządu pomiarowego po raz
pierwszy sprzedawcy bądź użytkownikowi przez producenta, jego
upoważnionego przedstawiciela lub importera;
16) wprowadzenie do użytkowania – zastosowanie przyrządu pomiarowego po
raz pierwszy do celu, dla którego jest on przeznaczony;
17) punkt legalizacyjny – miejsce wykonywania przez organy administracji miar
czynności związanych z legalizacją dużej ilości określonych rodzajów
przyrządów pomiarowych u producenta, importera albo u przedsiębiorcy
dokonującego napraw lub instalacji;
18) wzorcowanie zbiorników statków – zespół czynności mających na celu
określenie pojemności zbiorników statków żeglugi śródlądowej
i przybrzeżnej;
19) znak zatwierdzenia typu – znak umieszczany na przyrządzie pomiarowym,
poświadczający jego zgodność z zatwierdzonym typem;
20) dowód legalizacji – świadectwo legalizacji lub cecha legalizacji umieszczana
na przyrządzie pomiarowym, poświadczające dokonanie legalizacji.
art. 5.
więcej
1) jednostki Międzynarodowego Układu Jednostek Miar (SI);
2) jednostki nienależące do Międzynarodowego Układu Jednostek Miar (SI),
dopuszczone do stosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) dziesiętne podwielokrotności i wielokrotności jednostek, o których mowa
w pkt 1 i 2.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) legalne jednostki miar nienależące do Międzynarodowego Układu Jednostek
Miar (SI), które mogą być stosowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2) nazwy, definicje i oznaczenia legalnych jednostek miar,
3) przedrostki i ich oznaczenia przeznaczone do tworzenia dziesiętnych
podwielokrotności i wielokrotności legalnych jednostek miar,
4) zasady pisowni oznaczeń legalnych jednostek miar
– przy uwzględnieniu zobowiązań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą
Polską umów międzynarodowych.
art. 6.
więcej
użytkowania przyrządów pomiarowych, wykonywania pomiarów i wyrażania
wartości wielkości fizycznych.
2. Jednostki miar inne niż legalne jednostki miar mogą być stosowane, na
mocy porozumień międzynarodowych, w transporcie morskim, lotniczym
i kolejowym.
3. Dopuszczalne jest stosowanie dodatkowych oznaczeń wyrażonych
w jednostkach miar innych niż legalne jednostki miar. Oznaczenie wyrażone
w legalnej jednostce miary ma charakter nadrzędny, w szczególności musi być
wyrażane znakami nie mniejszymi niż znaki wyrażające inną jednostkę miary.
Art. 6a. 1. W celu zapewnienia przekazywania wartości legalnych jednostek
miar od państwowych wzorców jednostek miar do przyrządów pomiarowych
organy administracji miar mogą, na wniosek zainteresowanych podmiotów,
wykonywać wzorcowanie przyrządów pomiarowych.
2. Wzorcowanie, na wniosek zainteresowanego podmiotu, może dodatkowo
obejmować stwierdzenie zgodności przyrządu pomiarowego ze wskazanymi przez
ten podmiot wymaganiami lub specyfikacjami.
3. Wynik wzorcowania, pozwalający na przypisanie wskazaniom przyrządu
pomiarowego odpowiednich wartości wielkości mierzonej lub na wyznaczenie
poprawek tych wskazań oraz błędów, jest poświadczany przez organ administracji
miar w świadectwie wzorcowania.
art. 7.
więcej
rozporządzenia, warunki i tryb uznawania wzorców jednostek miar za państwowe
wzorce jednostek miar oraz niezbędną dokumentację wzorców, uwzględniając
obowiązki jednostek organizacyjnych ubiegających się o uznanie wzorców za
państwowe wzorce jednostek miar, jak również powiązanie tych wzorców
z międzynarodowymi wzorcami jednostek miar lub wzorcami w innych krajach.
art. 8.
więcej
1) w ochronie zdrowia, życia i środowiska,
2) w ochronie bezpieczeństwa i porządku publicznego,
3) w ochronie praw konsumenta,
4) przy pobieraniu opłat, podatków i innych należności budżetowych oraz
ustalaniu opustów, kar umownych, wynagrodzeń i odszkodowań, a także przy
pobieraniu i ustalaniu podobnych należności i świadczeń,
5) przy dokonywaniu kontroli celno-skarbowej,
6) w obrocie
– i są określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, podlegają prawnej
kontroli metrologicznej.
2. Prawna kontrola metrologiczna przyrządów pomiarowych jest
wykonywana przez:
1) zatwierdzenie typu przyrządu pomiarowego na podstawie badania typu –
przed wprowadzeniem typu przyrządu pomiarowego do obrotu lub
2) legalizację pierwotną albo legalizację jednostkową – przed wprowadzeniem
danego egzemplarza przyrządu pomiarowego do obrotu lub użytkowania,
a także
3) legalizację ponowną – w stosunku do przyrządów pomiarowych
wprowadzonych do obrotu lub użytkowania.
2a. Przyrządy pomiarowe wprowadzone do obrotu lub użytkowania po
dokonaniu oceny zgodności w rozumieniu art. 2 pkt 12 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiającego
wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków
wprowadzania produktów do obrotu i uchylającego rozporządzenie (EWG)
nr 339/93 (Dz. Urz. UE L 218 z 13.08.2008, str. 30), zwanej dalej „oceną
zgodności”, które są stosowane w dziedzinach, o których mowa w ust. 1, i zostały
określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, podlegają w użytkowaniu
prawnej kontroli metrologicznej.
3. Legalizacja jednostkowa jest legalizacją pierwotną przyrządu
pomiarowego w wykonaniu jednostkowym, skonstruowanego dla określonego,
szczególnego zastosowania.
4. (uchylony)
4a. (uchylony)
5. Zakres prawnej kontroli metrologicznej w zależności od rodzaju przyrządu
pomiarowego może obejmować:
1) zatwierdzenie typu i legalizację pierwotną albo legalizację jednostkową oraz
legalizację ponowną;
2) zatwierdzenie typu i legalizację pierwotną albo legalizację jednostkową;
3) wyłącznie zatwierdzenie typu;
4) legalizację pierwotną albo legalizację jednostkową i legalizację ponowną;
5) wyłącznie legalizację ponowną.
6. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
rodzaje przyrządów pomiarowych podlegających prawnej kontroli metrologicznej
oraz zakres tej kontroli w stosunku do danego rodzaju przyrządów, mając na
względzie niezbędność, z punktu widzenia obszarów zastosowań, objęcia
określonych przyrządów pomiarowych prawną kontrolą metrologiczną, zakres
ilościowy tych zastosowań, dziedziny pomiarowe, w których są one stosowane,
oraz zobowiązania wynikające z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów
międzynarodowych.
Art. 8a. 1. Przyrządy pomiarowe podlegające prawnej kontroli
metrologicznej mogą być wprowadzane do obrotu i użytkowania oraz użytkowane
tylko wówczas, jeżeli posiadają odpowiednio ważną decyzję zatwierdzenia typu lub
ważną legalizację.
2. Za równoważne zatwierdzeniu typu i legalizacji pierwotnej Prezes
Głównego Urzędu Miar, zwany dalej „Prezesem”, może uznać, w drodze decyzji,
odpowiednie dokumenty potwierdzające dokonanie prawnej kontroli
metrologicznej przyrządu pomiarowego przez właściwe zagraniczne instytucje
metrologiczne.
Art. 8b. 1. Prawna kontrola metrologiczna przyrządów pomiarowych jest
wykonywana przez organy administracji miar oraz, w zakresie udzielonych
upoważnień, przez upoważnione podmioty.
2. Postępowania w sprawach zatwierdzenia typu przyrządów pomiarowych
prowadzi Prezes.
3. Legalizacji przyrządów pomiarowych dokonują:
1) Prezes – w zakresie legalizacji jednostkowej;
2) Prezes i organy administracji miar, o których mowa w art. 10 pkt 2 –
w zakresie legalizacji pierwotnej przyrządów pomiarowych, które są
legalizowane bez zatwierdzenia typu;
3) organy administracji miar oraz podmioty upoważnione do przeprowadzania
legalizacji pierwotnej określonych rodzajów przyrządów pomiarowych –
w zakresie legalizacji pierwotnej przyrządów pomiarowych, których typ jest
zatwierdzony;
4) organy administracji miar oraz podmioty upoważnione do przeprowadzania
legalizacji ponownej określonych rodzajów przyrządów pomiarowych –
w zakresie legalizacji ponownej.
Art. 8c. Prawna kontrola metrologiczna przyrządów pomiarowych może być
przeprowadzana w:
1) siedzibie organu administracji miar;
2) punkcie legalizacyjnym;
3) miejscu zainstalowania lub użytkowania przyrządu pomiarowego, jeżeli
wynika to z wymagań;
4) miejscu wykonywania legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej przez
podmiot, któremu Prezes udzielił upoważnienia do wykonywania legalizacji
pierwotnej lub legalizacji ponownej.
Art. 8ca. W przypadku gdy prawna kontrola metrologiczna przyrządu
pomiarowego jest przeprowadzana w miejscu jego zainstalowania lub użytkowania
i jest to niezbędne dla prawidłowego sprawdzenia przyrządu pomiarowego, organ
administracji miar albo podmiot upoważniony wzywa wnioskodawcę do:
1) udostępnienia specjalistycznego sprzętu, w szczególności wzorców miary
wraz z dowodami spójności pomiarowej, i odpowiednich środków
technicznych;
2) udostępnienia materiałów lub substancji niezbędnych do przeprowadzenia
sprawdzenia przyrządu pomiarowego;
3) dostarczenia dodatkowych egzemplarzy przyrządu pomiarowego
reprezentujących typ, który ma być zatwierdzony, jego elementów lub
urządzeń dodatkowych w przypadkach badania typu;
4) zapewnienia pomocy personelu pomocniczego przy sprawdzaniu przyrządu
pomiarowego.
Art. 8d. 1. Z wnioskiem o zatwierdzenie typu przyrządu pomiarowego może
wystąpić producent lub jego upoważniony przedstawiciel.
2. Do wniosku o zatwierdzenie typu dołącza się dokumentację niezbędną do
przeprowadzenia badania typu, a w szczególności dokumentację techniczno-konstrukcyjną typu przyrządu pomiarowego oraz przynajmniej jeden egzemplarz
przyrządu pomiarowego reprezentujący typ, który ma zostać zatwierdzony, albo
wskazuje się we wniosku miejsce zainstalowania tego egzemplarza, jeżeli wynika
to z wymagań.
Art. 8e. 1. Jeżeli dane zawarte we wniosku o zatwierdzenie typu nie są
kompletne lub nie zostały do niego dołączone wymagane dokumenty, Prezes
wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 14 dni od dnia
doręczenia wezwania.
2. Jeżeli wnioskodawca nie uzupełni wniosku w terminie, wniosek
pozostawia się bez rozpatrzenia.
Art. 8f. 1. Jeżeli wniosek o zatwierdzenie typu jest kompletny, przeprowadza
się badanie typu przyrządu pomiarowego.
2. Badanie typu przyrządu pomiarowego:
1) obejmuje analizę dokumentów i badanie charakterystyk technicznych oraz
metrologicznych określonej liczby egzemplarzy reprezentujących typ przyrządu pomiarowego albo
2) może być ograniczone do analizy przedłożonych dokumentów, jeżeli
wnioskodawca przedstawił protokoły z wynikami badań, przeprowadzonych
przez kompetentne instytucje metrologiczne lub laboratoria, wykazującymi,
że typ przyrządu pomiarowego spełnia wymagania.
3. W wyniku przeprowadzonego badania typu Prezes może wydać
odpowiednio decyzję:
1) zatwierdzenia typu;
2) zatwierdzenia typu z ograniczeniami, w szczególności co do: liczby
przyrządów pomiarowych, które mogą być wprowadzone do obrotu,
zobowiązania wnioskodawcy do informowania organów administracji miar o miejscu zainstalowania przyrządów lub ograniczenia zakresu ich
zastosowania, w przypadku gdy w danym typie przyrządów pomiarowych
zostały wprowadzone nowe rozwiązania techniczne, które nie zostały
przewidziane w wymaganiach;
3) odmawiającą zatwierdzenia typu, gdy przyrząd pomiarowy nie spełnia
wymagań.
4. Na wniosek producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela, Prezes
może zmienić wydaną decyzję zatwierdzenia typu, w szczególności w przypadku
modyfikacji przyrządu pomiarowego lub wprowadzenia do niego nowych
elementów, jeżeli mają one lub mogą mieć wpływ na wyniki pomiarów, warunki
właściwego stosowania lub warunki techniczne użytkowania tych przyrządów, po
ponownym przeprowadzeniu w niezbędnym zakresie badania typu.
5. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, Prezes:
1) nadaje znak zatwierdzenia typu, jeżeli przyrząd pomiarowy podlega
wyłącznie zatwierdzeniu typu;
2) może nadać znak zatwierdzenia typu, jeżeli przyrząd pomiarowy podlega
zatwierdzeniu typu i legalizacji;
3) może określić miejsca umieszczania cech legalizacji oraz cech
zabezpieczających na przyrządach pomiarowych zgodnych z zatwierdzonym
typem.
6. Jeżeli jest to niezbędne dla scharakteryzowania i identyfikacji typu
przyrządu pomiarowego oraz objaśnienia jego działania, do decyzji mogą być
dołączone opisy, rysunki, wykresy lub fotografie.
Art. 8g. 1. Prezes, w drodze decyzji, cofa zatwierdzenie typu, jeżeli przyrządy
pomiarowe wykonane zgodnie z zatwierdzonym typem posiadają jednak wady,
utrudniające ich zamierzone użytkowanie.
2. Prezes może cofnąć zatwierdzenie typu w przypadku stwierdzenia, że:
1) przyrządy pomiarowe wprowadzone do obrotu lub użytkowania są niezgodne
z zatwierdzonym typem lub nie spełniają wymagań;
2) ograniczenia określone w decyzji zatwierdzenia typu nie są przestrzegane.
Art. 8h. 1. Okres ważności zatwierdzenia typu wynosi dziesięć lat, o ile
przepisy odrębne nie stanowią inaczej.
2. Okres ważności na wniosek producenta lub jego upoważnionego
przedstawiciela może być przedłużany o kolejne okresy dziesięcioletnie.
3. Okres ważności zatwierdzenia typu z ograniczeniami nie może przekraczać
2 lat i może być przedłużony nie więcej niż o 3 lata.
4. Okres ważności nie może być przedłużony, jeżeli nastąpiła zmiana
wymagań, a decyzja zatwierdzenia typu nie mogłaby być wydana na podstawie
zmienionych przepisów.
5. W przypadku gdy upłynął okres ważności, zatwierdzenie typu uznaje się za
ważne w odniesieniu do przyrządów pomiarowych wprowadzonych już do
użytkowania.
Art. 8i. Producent na wszystkich przyrządach pomiarowych podlegających:
1) wyłącznie zatwierdzeniu typu – umieszcza nadany znak zatwierdzenia typu;
2) zatwierdzeniu typu i legalizacji – może umieścić znak zatwierdzenia typu,
jeżeli został nadany.
Art. 8j. 1. Legalizacja pierwotna albo legalizacja jednostkowa przyrządu
pomiarowego jest dokonywana na wniosek:
1) producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela;
2) importera.
2. Do wniosku o legalizację pierwotną przyrządu pomiarowego
niepodlegającego zatwierdzeniu typu oraz do wniosku o legalizację jednostkową
dołącza się dokumentację techniczno-konstrukcyjną przyrządu pomiarowego.
Art. 8k. 1. Legalizacja ponowna przyrządu pomiarowego jest dokonywana na
wniosek:
1) użytkownika;
2) wykonawcy naprawy lub instalacji przyrządu pomiarowego.
2. Przyrząd pomiarowy powinien być zgłoszony do legalizacji ponownej:
1) przed upływem okresu ważności legalizacji pierwotnej, jednostkowej albo
poprzedniej legalizacji ponownej, określonego w przepisach wydanych na
podstawie art. 9 pkt 4;
2) przed upływem, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 9
pkt 4, terminu od dokonania oceny zgodności;
3) po zainstalowaniu w miejscu użytkowania, przed upływem okresu ważności
legalizacji pierwotnej, jeżeli sprawdzenie zgodności z wymaganiami jest
wykonywane przed lub po jego zainstalowaniu w tym miejscu;
4) w przypadku zmiany miejsca instalacji lub użytkowania, w którym była
dokonana ocena zgodności albo legalizacja;
5) w przypadku uszkodzenia albo zniszczenia cech legalizacji lub cech
zabezpieczających naniesionych podczas legalizacji;
6) w przypadku uszkodzenia albo zniszczenia oznaczeń lub cech
zabezpieczających naniesionych podczas dokonywania oceny zgodności;
7) po jego naprawie.
3. Termin, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, liczy się od pierwszego dnia
grudnia roku, którego oznaczenie zostało naniesione na przyrządzie podczas dokonywania oceny zgodności.
Art. 8l. Organ administracji miar oraz podmiot upoważniony odmawiają, w
drodze decyzji, dokonania legalizacji, w przypadku gdy:
1) nie jest zatwierdzony typ zgłoszonego przyrządu pomiarowego podlegającego
zatwierdzeniu typu;
2) przyrząd pomiarowy jest uszkodzony, niekompletny lub nieprzygotowany do
sprawdzenia;
3) czynności związane z legalizacją mają być wykonywane w miejscu, o którym
mowa w art. 8c pkt 3, a wnioskodawca nie zapewnił warunków, o których
mowa w art. 8ca.
Art. 8m. 1. Organ administracji miar oraz podmiot upoważniony
przeprowadzają podczas legalizacji sprawdzenie przyrządu pomiarowego pod
względem zgodności z wymaganiami.
2. Podczas legalizacji pierwotnej sprawdzenie obejmuje:
1) zgodność konstrukcji, wykonania, materiałów i charakterystyk
metrologicznych z zatwierdzonym typem lub wymaganiami, z tym że w
przypadku zmiany wymagań, która nastąpiła przed zgłoszeniem do legalizacji
pierwotnej przyrządu pomiarowego podlegającego zatwierdzeniu typu –
wyłącznie z zatwierdzonym typem;
2) wymagane oznaczenia i znaki;
3) zgodność konstrukcji z dokumentacją techniczno-konstrukcyjną, jeżeli
zatwierdzenie typu nie jest wymagane.
3. Podczas legalizacji jednostkowej sprawdzenie obejmuje:
1) analizę dokumentów i badanie charakterystyk technicznych oraz
metrologicznych przyrządu albo
2) analizę dokumentów, jeżeli wnioskodawca przedstawił protokoły z wynikami
badań przeprowadzonych przez właściwe instytucje metrologiczne lub
upoważnione laboratoria, wykazującymi, że przyrząd pomiarowy spełnia
wymagania.
4. Podczas legalizacji ponownej sprawdzenie obejmuje:
1) oględziny przyrządu, w celu stwierdzenia czy przyrząd pomiarowy nie jest
uszkodzony i czy istnieją wymagane oznaczenia i znaki;
2) zgodność charakterystyk metrologicznych z wymaganiami.
4a. Podczas legalizacji ponownej przyrządu pomiarowego, wprowadzonego
do obrotu lub do użytkowania w wyniku dokonania oceny zgodności, przeprowadza
się sprawdzenie tego przyrządu pod względem zgodności z wymaganiami
obowiązującymi w roku, w którym dokonano oceny zgodności, w oparciu o które
dokonano tej oceny.
5. Legalizacja jednorodnej partii przyrządów pomiarowych może być
wykonana jako sprawdzenie każdego egzemplarza przyrządu pomiarowego albo z
zastosowaniem metody statystycznej.
6. Metoda statystyczna, o której mowa w ust. 5, polega na losowym pobraniu
z każdej jednorodnej partii przyrządów pomiarowych próbki tych przyrządów i
sprawdzeniu każdego egzemplarza przyrządu pomiarowego z pobranej próbki.
Art. 8n. 1. W przypadku stwierdzenia na podstawie przeprowadzonego
sprawdzenia przyrządu pomiarowego, że przyrząd pomiarowy spełnia wymagania,
organ administracji miar lub podmiot upoważniony poświadczają dowodem
legalizacji dokonanie legalizacji oraz zabezpieczają, jeżeli jest to niezbędne,
określone elementy przyrządu pomiarowego przed dostępem osób nieuprawnionych za pomocą cech zabezpieczających.
1a. W przypadku stwierdzenia na podstawie przeprowadzonego sprawdzenia
przyrządu pomiarowego, że przyrząd pomiarowy nie spełnia wymagań, organ administracji miar albo podmiot upoważniony, w drodze decyzji, odmawia
poświadczenia dowodem legalizacji, że ten przyrząd spełnia wymagania.
2. Legalizacja jest ważna przez czas określony.
3. Jeżeli przyrząd pomiarowy podlega tylko zatwierdzeniu typu i legalizacji
pierwotnej albo legalizacji jednostkowej, legalizacja jest ważna przez czas
nieokreślony.
4. Legalizacja traci ważność w przypadku:
1) stwierdzenia, że przyrząd pomiarowy przestał spełniać wymagania;
2) uszkodzenia przyrządu pomiarowego;
3) uszkodzenia albo zniszczenia cechy legalizacji lub cechy zabezpieczającej;
4) zmiany miejsca instalacji lub użytkowania przyrządu pomiarowego, w którym
legalizacja była wykonana.
art. 9.
więcej
rozporządzenia:
1) tryb zgłaszania przyrządów pomiarowych do prawnej kontroli metrologicznej,
a w szczególności dane, jakie powinien zawierać wniosek o jej przeprowadzenie, oraz rodzaje dokumentów dołączanych do wniosku, w tym zakres
dokumentacji techniczno-konstrukcyjnej, a także przypadki, kiedy do
wniosku o zatwierdzenie typu powinna być dołączona większa liczba
egzemplarzy reprezentujących typ przyrządu pomiarowego,
2) szczegółowy sposób przeprowadzania prawnej kontroli metrologicznej, w
tym sposób dokonywania legalizacji za pomocą metody statystycznej, rodzaje
przyrządów pomiarowych, które mogą podlegać legalizacji dokonywanej za
pomocą tej metody, oraz warunki jednorodności partii przyrządów
pomiarowych,
3) dowody legalizacji wydawane dla określonych rodzajów przyrządów
pomiarowych,
4) okresy ważności legalizacji określonych rodzajów przyrządów pomiarowych
oraz terminy, w których przyrządy pomiarowe wprowadzone do obrotu lub
użytkowania po dokonaniu oceny zgodności powinny być zgłaszane do
legalizacji ponownej, uwzględniając warunki użytkowania tych przyrządów
i przewidywane obszary ich zastosowań,
5) wzory:
a) decyzji zatwierdzenia typu i świadectw legalizacji, mając na względzie
konieczność zamieszczenia niezbędnych informacji w tych
dokumentach,
b) znaków zatwierdzenia typu, cech legalizacji i cech zabezpieczających,
ustalając ich kształt i wymiary,
6) wartości podstawowych stałych fizycznych i liczbowe dane odniesienia dla
właściwości określonych substancji i materiałów wykorzystywanych przy
wykonywaniu prawnej kontroli metrologicznej określonych rodzajów
przyrządów pomiarowych
– przy uwzględnieniu zobowiązań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą
Polską umów międzynarodowych.
Art. 9a. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzeń, dla poszczególnych rodzajów lub grup przyrządów pomiarowych:
1) wymagania, którym powinny odpowiadać przyrządy pomiarowe podlegające
prawnej kontroli metrologicznej w zakresie konstrukcji, wykonania,
materiałów oraz charakterystyk metrologicznych, a także, jeżeli jest to
niezbędne, w zakresie warunków właściwego stosowania tych przyrządów
oraz miejsc umieszczania na nich cech legalizacji i zabezpieczających,
2) szczegółowy zakres badań i sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej
kontroli metrologicznej, a także, jeżeli jest to niezbędne, sposoby i metody ich
przeprowadzania,
3) zakres informacji, jakie powinna zawierać instrukcja obsługi, oraz dodatkowe
dokumenty poświadczające charakterystyki metrologiczne przyrządu
pomiarowego, jeżeli są one niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia
badania danego rodzaju przyrządu pomiarowego
– przy uwzględnieniu przeznaczenia przyrządów pomiarowych oraz zobowiązań
wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych.
Art. 9b. 1. Organy administracji miar, na wniosek zainteresowanych
podmiotów, wykonują wzorcowanie zbiorników statków żeglugi śródlądowej
i przybrzeżnej.
2. Wykonanie wzorcowania organ administracji miar poświadcza przez
wydanie świadectwa wzorcowania i nałożenie cech zabezpieczających, o których
mowa w art. 8n ust. 1, na określone elementy zbiornika.
3. Okres ważności świadectwa wzorcowania i cech zabezpieczających wynosi
12 lat.
4. Świadectwo wzorcowania i cechy zabezpieczające tracą ważność
w przypadku zniekształcenia zbiornika, jego naprawy lub zmiany konstrukcji
w sposób powodujący zmianę jego charakterystyki pomiarowej.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy sposób wzorcowania zbiorników statków i dokumentowania jego
wyników, warunki wydawania świadectw wzorcowania i nakładania cech
zabezpieczających, a także wzór świadectwa wzorcowania, przy uwzględnieniu
zobowiązań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych.
art. 10.
więcej
1) Prezes Głównego Urzędu Miar, będący centralnym organem administracji
rządowej;
2) dyrektorzy okręgowych urzędów miar, zwani dalej „dyrektorami”.
3) (uchylony)
Art. 10a. Nadzór nad Prezesem sprawuje minister właściwy do spraw
gospodarki.
Art. 10b. 1. Przy Prezesie działa Rada Metrologii, zwana dalej „Radą”.
2. Do zadań Rady należy opiniowanie:
1) stanu i kierunków rozwoju krajowej metrologii;
2) działalności merytorycznej administracji miar;
3) strategicznego planu, o którym mowa w art. 16 ust. 2;
4) rocznych planów i sprawozdań, o których mowa w art. 16 ust. 3.
3. Prezes oraz minister właściwy do spraw gospodarki mogą zlecać Radzie
opracowywanie i przedstawianie analiz lub opinii w zakresie innym niż określony
w ust. 2.
4. Opinie i analizy Rady sporządzane w ramach wykonywania jej zadań są
przedstawiane Prezesowi i ministrowi właściwemu do spraw gospodarki.
5. Rada w celu wykonania swoich zadań ma prawo wglądu do dokumentów
administracji miar i może żądać niezbędnych informacji od Prezesa, z wyjątkiem
dokumentów i informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa lub inne
tajemnice prawnie chronione.
Art. 10c. 1. Członków Rady powołuje minister właściwy do spraw gospodarki
spośród kandydatów zgłoszonych przez organy, podmioty i organizacje, o których
mowa w ust. 2.
2. W skład Rady wchodzą:
1) przedstawiciel ministra właściwego do spraw gospodarki;
2) przedstawiciel ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki;
3) przedstawiciel Polskiego Komitetu Normalizacyjnego;
4) przedstawiciel Polskiego Centrum Akredytacji;
5) przedstawiciel Wojskowego Centrum Metrologii;
6) 5 przedstawicieli ogólnopolskich organizacji gospodarczych lub
przedsiębiorców prowadzących badania naukowe w obszarze technologii
pomiarowych;
7) 5 przedstawicieli uczelni, których jednostki organizacyjne posiadają
uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora w obszarach nauk
przyrodniczych, ścisłych lub technicznych;
8) przedstawiciel okręgowych urzędów miar wyróżniający się wiedzą i
doświadczeniem w zakresie działania administracji miar.
3. Kandydatem na członka Rady może być osoba, która:
1) korzysta z pełni praw publicznych;
2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub
umyślne przestępstwo skarbowe;
3) posiada wiedzę i doświadczenie w zakresie metrologii;
4) posiada wykształcenie wyższe.
4. Kadencja Rady trwa 5 lat.
5. Ta sama osoba może pełnić funkcję członka Rady nie dłużej niż przez dwie
kadencje.
6. Minister właściwy do spraw gospodarki odwołuje członka Rady w
przypadku:
1) złożenia rezygnacji;
2) utraty zdolności do pełnienia obowiązków na skutek długotrwałej choroby,
trwającej co najmniej 6 miesięcy;
3) niewypełniania lub nienależytego wypełniania obowiązków;
4) zaprzestania spełniania któregokolwiek z wymagań określonych w ust. 3 pkt
1 i 2.
7. W przypadku odwołania lub śmierci członka Rady przed upływem kadencji
minister właściwy do spraw gospodarki niezwłocznie powołuje na jego miejsce
inną osobę. Powołanie następuje do końca kadencji Rady. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje
się odpowiednio.
Art. 10d. 1. Pracami Rady kieruje przewodniczący wybierany przez Radę
spośród jej członków.
2. Przewodniczący zwołuje posiedzenia Rady w miarę potrzeb, nie rzadziej
jednak niż raz na 6 miesięcy.
3. Przewodniczący zwołuje posiedzenia Rady z własnej inicjatywy albo na
wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, Prezesa lub co najmniej pięciu
członków Rady, nie później niż w terminie 4 tygodni od dnia otrzymania wniosku.
4. Rada podejmuje uchwały bezwzględną większością głosów w obecności co
najmniej połowy członków Rady. W przypadku równej liczby głosów decyduje
głos przewodniczącego.
5. Rada może powoływać komisje problemowe. W skład komisji mogą
wchodzić eksperci zewnętrzni.
6. Szczegółowy tryb działania Rady, wyboru przewodniczącego oraz
powoływania i funkcjonowania komisji problemowych określa regulamin
ustanowiony przez Radę.
7. Członkom Rady przysługuje zwrot kosztów podróży na zasadach
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26
czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495), w
przypadku gdy posiedzenia Rady odbywają się poza miejscem ich zamieszkania
lub świadczenia pracy.
8. Obsługę organizacyjną i finansową Rady zapewnia Główny Urząd Miar.
art. 11.
więcej
Miar, zwanego dalej „Urzędem”.
2. Dyrektorzy wykonują swoje zadania przy pomocy podległych im urzędów.
art. 12.
więcej
osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek
ministra właściwego do spraw gospodarki. Prezes Rady Ministrów odwołuje
Prezesa.
2. (uchylony)
3. Wiceprezesów Urzędu powołuje minister właściwy do spraw gospodarki,
spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na
wniosek Prezesa. Minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek Prezesa,
odwołuje wiceprezesów Urzędu.
3a. Stanowisko Prezesa może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub
umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy
na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości
Prezesa.
3b. Informację o naborze na stanowisko Prezesa ogłasza się przez
umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Urzędu
oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
3c. Termin, o którym mowa w ust. 3b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni
od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii
Prezesa Rady Ministrów.
3d. Nabór na stanowisko Prezesa przeprowadza zespół powołany przez
ministra właściwego do spraw gospodarki. W skład zespołu wchodzi 5 osób,
których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych
kandydatów, w tym co najmniej 2 członków Rady. W toku naboru ocenia się
doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na
stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.
3e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 3d,
może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu,
która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.
3f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 3e, mają obowiązek
zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się
o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru.
3g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których
przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki.
3h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę
kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów
uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań
określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
3i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji
w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania
w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację
o niewyłonieniu kandydata.
3j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady
Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.
3k. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 3,
powołuje Prezes.
3l. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa
w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 3a–3j.
4. Prezes powołuje i odwołuje dyrektorów oraz wykonuje w stosunku do nich
inne czynności z zakresu prawa pracy.
5. (uchylony)
6. Prezes sprawuje nadzór w zakresie prawidłowości wykonywania przez
dyrektorów zadań należących do ich zakresu działania i prawidłowości
funkcjonowania kierowanych przez nich urzędów oraz przeprowadza w tym
zakresie kontrole.
art. 13.
więcej
tworzy i znosi okręgowe urzędy miar, a także określa ich obszar działania i
siedziby, uwzględniając w szczególności zapotrzebowanie na czynności
metrologiczne w poszczególnych regionach, rozwój gospodarczy oraz tradycję w
tym zakresie.
2. W drodze rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do
spraw gospodarki może, w ramach okręgowych urzędów miar, tworzyć i znosić
wydziały zamiejscowe tych urzędów, uwzględniając zapotrzebowanie na czynności
metrologiczne w poszczególnych regionach, rozwój gospodarczy oraz tradycję w
tym zakresie.
art. 14.
więcej
właściwego do spraw gospodarki w drodze zarządzenia, który podlega ogłoszeniu
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
2. Organizację okręgowych urzędów miar określają nadane przez Prezesa, w
drodze zarządzenia, statuty i regulaminy.
3. (uchylony)
art. 15.
więcej
w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.
Art. 15a. 1. Środki finansowe pozyskane na finansowanie zadań, o których
mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2, z wyjątkiem środków wskazanych w art. 5 ust. 1 pkt 2
ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r.
poz. 869, 1622, 1649 i 2020), są gromadzone na wyodrębnionym rachunku
prowadzonym w Banku Gospodarstwa Krajowego.
2. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, nie stanowią dochodów
budżetu państwa.
art. 16.
więcej
1) utrzymywanie i rozwój systemu legalnych jednostek miar i państwowych
wzorców jednostek miar, w szczególności:
a) budowa, utrzymywanie i modernizacja państwowych wzorców jednostek
miar i układów pomiarowych służących do przekazywania jednostek
miar przechowywanych i stosowanych w Urzędzie, oraz prowadzenie
prac rozwojowych w tym zakresie,
b) informowanie, w drodze obwieszczenia, o spełnieniu przez wzorce
jednostek miar warunków określonych dla państwowych wzorców
jednostek miar,
c) zapewnienie, w drodze porównań, powiązania państwowych wzorców
jednostek miar z międzynarodowymi wzorcami jednostek miar lub
wzorcami jednostek miar w innych krajach, a także potwierdzania
kompetencji w zakresie realizowanych wzorcowań i pomiarów,
d) zapewnienie przekazywania wartości legalnych jednostek miar od
państwowych wzorców jednostek miar do przyrządów pomiarowych, w
tym na rzecz podmiotów wykonujących działalność w celu zapewnienia
jednolitości miar i dokładności pomiarów związanych z obronnością i
bezpieczeństwem państwa, której organizację określa rozporządzenie
wydane na podstawie art. 3,
e) sprawowanie nadzoru nad działalnością jednostek organizacyjnych i
laboratoriów spoza administracji miar będących właścicielami państwowych wzorców jednostek miar, utrzymujących i
udostępniających te wzorce,
f) wytwarzanie i certyfikacja materiałów odniesienia,
g) wykonywanie ekspertyz i badań przyrządów pomiarowych,
h) wyznaczanie wartości wielkości przez wykonywanie pomiarów
przedmiotów, w stosunku do których dokonywane są czynności
pomiarowe,
i) organizowanie i prowadzenie krajowych porównań
międzylaboratoryjnych;
2) prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinach
dotyczących metrologii, w szczególności w zakresie technologii
pomiarowych, oraz współpraca z innymi podmiotami, o których mowa w art.
7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie
wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.), w tym zakresie;
3) wspieranie i inspirowanie rozwoju krajowego przemysłu, w szczególności:
a) udzielanie konsultacji i prowadzenie doradztwa technicznego w zakresie
przyrządów, metod oraz technologii pomiarowych,
b) organizowanie i prowadzenie szkoleń specjalistycznych w dziedzinie
miar i technologii pomiarowych,
c) prowadzenie działań popularyzujących i promujących zagadnienia miar
i metrologii, w tym prowadzenie działalności wydawniczej,
d) inicjowanie prac normalizacyjnych w sprawach miar,
e) inicjowanie rozwoju badań naukowych, prac rozwojowych i innych
przedsięwzięć w dziedzinach dotyczących metrologii oraz nawiązywanie
i prowadzenie współpracy z krajowymi podmiotami zajmującymi się
taką działalnością;
4) współpraca międzynarodowa w zakresie miar, w szczególności:
a) reprezentowanie Rzeczypospolitej Polskiej w metrologicznych
organizacjach międzynarodowych i regionalnych,
b) współdziałanie z zagranicznymi instytucjami prowadzącymi działania w
zakresie miar;
5) wykonywanie zadań z zakresu prawnej kontroli metrologicznej, w
szczególności:
a) zatwierdzanie typów przyrządów pomiarowych na podstawie wyników
przeprowadzonych badań i nadawanie znaków zatwierdzenia typu, w
drodze decyzji, jak również cofanie decyzji zatwierdzenia typu,
b) prowadzenie rejestru zatwierdzonych typów przyrządów pomiarowych,
c) wykonywanie prawnej kontroli metrologicznej oraz uznawanie za
równoważną prawnej kontroli metrologicznej w Rzeczypospolitej
Polskiej odpowiedniej kontroli wykonanej przez właściwe zagraniczne
instytucje metrologiczne,
d) udzielanie i cofanie jednostkom, w drodze decyzji, upoważnień do
legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej określonych rodzajów
przyrządów pomiarowych,
e) wydawanie certyfikatów zgodności w ramach systemu
Międzynarodowej Organizacji Metrologii Prawnej;
6) nadzorowanie i koordynacja służby miar w Polsce, w szczególności:
a) sprawowanie nadzoru nad organami administracji miar i kierowanymi
przez nie urzędami oraz zapewnianie prawidłowości i spójności ich
działania,
b) sprawowanie nadzoru nad jednostkami, o których mowa w lit. c oraz w
pkt 5 lit. d, w zakresie działalności wynikającej z udzielonych im
upoważnień i zezwoleń,
c) (uchylona)
d) wykonywanie zadań organu nadzoru rynku w rozumieniu ustawy z dnia
13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku (Dz.
U. z 2019 r. poz. 544) w zakresie prowadzenia postępowania w sprawie
wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku wyrobów
niezgodnych z wymaganiami lub stwarzających zagrożenie oraz w
zakresie niezgodności formalnych, w odniesieniu do przyrządów
pomiarowych i wag nieautomatycznych,
e) opracowywanie projektów rozporządzeń w sprawach należących do jego
zakresu działania,
f) opiniowanie nadsyłanych do Urzędu projektów aktów prawnych,
g) sygnalizowanie właściwym organom potrzeby podjęcia prac
legislacyjnych w sprawach miar;
7) wydawanie Dziennika Urzędowego Głównego Urzędu Miar;
8) wykonywanie, w zakresie swoich kompetencji, innych prac metrologicznych;
9) wykonywanie zadań przewidzianych w odrębnych ustawach lub
powierzonych przez Prezesa Rady Ministrów.
2. Prezes przygotowuje i przedstawia ministrowi właściwemu do spraw
gospodarki do zatwierdzenia, zaopiniowany przez Radę, czteroletni strategiczny
plan działania Głównego Urzędu Miar, obejmujący główne cele, wyzwania i
kierunki działań Urzędu, w powiązaniu ze strategiami rozwoju, o których mowa w
ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1295 i 2020).
3. Prezes przygotowuje i przedstawia ministrowi właściwemu do spraw
gospodarki, w terminie do dnia 31 marca każdego roku kalendarzowego,
zaopiniowane przez Radę:
1) roczny plan działania Głównego Urzędu Miar obejmujący realizację
poszczególnych zadań, o których mowa w ust. 1, uwzględniający
postanowienia planu, o którym mowa w ust. 2, oraz
2) roczne sprawozdanie z realizacji zadań Urzędu.
Art. 16a. 1. Prezes może udzielić zainteresowanemu podmiotowi
upoważnienia do wykonywania legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej
określonych rodzajów przyrządów pomiarowych. Do wniosku o udzielenie
upoważnienia należy dołączyć dokumenty potwierdzające spełnianie warunków do
wydania upoważnienia.
2. Podmiot ubiegający się o wydanie upoważnienia powinien:
1) dysponować personelem posiadającym wiedzę techniczną niezbędną do
dokonywania legalizacji rodzajów przyrządów pomiarowych objętych
wnioskiem;
2) dysponować wyposażeniem technicznym niezbędnym do wykonywania
legalizacji danego rodzaju przyrządów pomiarowych;
3) być niezależny i bezstronny w stosunku do podmiotów występujących
z wnioskiem o legalizację.
3. Upoważniony podmiot jest obowiązany prowadzić dokumentację
czynności wykonywanych w ramach legalizacji i przechowywać ją przez okres co
najmniej 30 dni od dnia upływu okresu ważności legalizacji danego przyrządu
pomiarowego.
4. Prezes wydaje upoważnienie do legalizacji pierwotnej lub legalizacji
ponownej po sprawdzeniu, czy zainteresowany podmiot spełnia warunki do
wydania upoważnienia.
5. Upoważnienie do legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej wydaje
się na okres 36 miesięcy, przy czym okres jego ważności, na wniosek
zainteresowanego podmiotu, może być przedłużany o kolejne okresy
36-miesięczne po kontrolnym sprawdzeniu spełniania warunków do wydania
upoważnienia.
6. Prezes może cofnąć udzielone upoważnienie przed upływem jego
ważności, jeżeli w wyniku kontroli upoważnionego podmiotu stwierdza się, że
podmiot przestał spełniać warunki wydania upoważnienia lub przy dokonywaniu
legalizacji nie przestrzega obowiązujących przepisów.
7. Jeżeli upoważniony podmiot zaprzestał prowadzenia działalności objętej
upoważnieniem lub nastąpiło cofnięcie udzielonego upoważnienia, to jest on
obowiązany przekazać niezwłocznie całą zgromadzoną dokumentację, o której
mowa w ust. 3, organowi administracji miar właściwemu ze względu na miejsce
prowadzenia działalności.
Art. 16b. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia:
1) rodzaje przyrządów pomiarowych, dla których mogą być wydawane
upoważnienia do legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej,
2) tryb wydawania i przedłużania upoważnień do legalizacji pierwotnej lub
legalizacji ponownej, w tym dane, jakie powinien zawierać wniosek
o wydanie lub przedłużenie upoważnienia, oraz rodzaje dokumentów, jakie
powinny być dołączone do wniosku,
3) szczegółowe warunki wydawania upoważnień, w tym sposób potwierdzania
posiadania odpowiedniej wiedzy przez personel i zakres podstawowego
wyposażenia technicznego niezbędnego do wykonywania legalizacji danych
rodzajów przyrządów pomiarowych,
4) zakres i sposób dokumentowania przez podmioty upoważnione
wykonywanych czynności podczas legalizacji
– mając na względzie zakres i rodzaj powierzanych czynności, konieczność
ewidencjonowania niezbędnych danych o przyrządzie pomiarowym i wykonywanych czynnościach oraz zobowiązania wynikające z wiążących Rzeczpospolitą
Polską umów międzynarodowych.
Art. 16c. (uchylony).
Art. 16d. (uchylony).
Art. 16e. (uchylony).
Art. 16f. (uchylony).
Art. 16g. Organy administracji miar są uprawnione do przeprowadzania
kontroli podmiotów, o których mowa w art. 16a, w zakresie spełniania warunków
niezbędnych do wykonywania udzielonych upoważnień oraz przestrzegania
przepisów ustawy.
art. 17.
więcej
lub przedsiębiorcy dokonującego napraw lub instalacji, po zasięgnięciu opinii
właściwego dyrektora, tworzyć na czas określony punkty legalizacyjne,
uwzględniając potrzeby gospodarki.
2. Prezes może znosić punkty legalizacyjne, jeżeli stwierdzi niecelowość lub
nieopłacalność ich utrzymywania, gdy wystąpią trudności kadrowe
uniemożliwiające obsługę punktu lub gdy punkt przestanie spełniać wymagania
określone przy jego utworzeniu.
3. Podmiot ubiegający się o utworzenie punktu legalizacyjnego jest
obowiązany zapewnić warunki techniczno-organizacyjne do dokonywania
legalizacji, a w szczególności zapewnić odpowiednie miejsce wykonywania
legalizacji, właściwe wyposażenie techniczne punktu oraz udział personelu
pomocniczego przy dokonywaniu legalizacji.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
dane, jakie powinien zawierać wniosek o utworzenie punktu legalizacyjnego,
szczegółowe warunki utworzenia punktu i zakres wyposażenia technicznego punktu, uwzględniając specyfikę i zakres wykonywanych czynności podczas
legalizacji.
art. 18.
więcej
b, są ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor
Polski”.
2. W Dzienniku Urzędowym Głównego Urzędu Miar podlegają ogłoszeniu
w szczególności:
1) rejestr zatwierdzonych typów przyrządów pomiarowych;
2) informacje o utworzeniu lub zniesieniu punktów legalizacyjnych;
3) informacje o zatwierdzonych przez właściwe organy i instytucje innych
państw typach przyrządów pomiarowych, stosownie do wiążących
Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych;
4) zarządzenia Prezesa w sprawach, o których mowa w art. 14 ust. 2.
3. Informacje w sprawach wydanych decyzji zatwierdzenia typu, zmian
decyzji i odmowy zatwierdzenia typu, cofnięcia zatwierdzenia typu, stosownie do
wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych, Prezes przekazuje
właściwym instytucjom i organizacjom zagranicznym.
art. 19.
więcej
art. 20.
więcej
1) badanie przyrządów pomiarowych w celu zapewnienia wykonania zadań,
o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, a w szczególności legalizacja
przyrządów pomiarowych;
1a) realizowanie zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja
2009 r. o towarach paczkowanych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2335 oraz z 2019 r.
poz. 1495);
2) realizowanie zadań w zakresie sprawowania nadzoru nad wykonywaniem
przepisów ustawy oraz współdziałanie z administracją publiczną w tym
zakresie;
3) wykonywanie innych zadań powierzonych przez Prezesa.
1a. Dyrektor wykonuje zadania organu nadzoru rynku w rozumieniu ustawy z
dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku w zakresie
przeprowadzania kontroli spełniania przez wyroby wymagań, stwarzania przez wyroby zagrożenia oraz w zakresie niezgodności formalnych, w odniesieniu do
przyrządów pomiarowych i wag nieautomatycznych.
1b. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1–2, dyrektorzy wykonują na
terytorialnym obszarze działania podległych im urzędów.
2. Okręgowe urzędy miar mogą wykonywać inne prace metrologiczne,
zgodnie ze swoimi kompetencjami i możliwościami technicznymi, w tym
wzorcowanie i ekspertyzy przyrządów pomiarowych.
3. Okręgowe urzędy miar mogą po uzgodnieniu z Prezesem współpracować z
krajowymi i zagranicznymi organizacjami, instytucjami oraz uczelniami
prowadzącymi działania w zakresie miar.
art. 21.
więcej
przepisów niniejszej ustawy oraz ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o towarach
paczkowanych poprzez:
1) wydawanie zaleceń pokontrolnych i sprawdzanie stanu ich realizacji;
2) kierowanie wniosków o ukaranie do właściwego organu orzekającego
w sprawach o wykroczenia;
3) stosowanie egzekucji obowiązków niepieniężnych, zgodnie z przepisami
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;
4) kierowanie do właściwego organu zawiadomień o popełnieniu przestępstwa
w przypadku uzasadnionych podejrzeń o fałszowanie dowodów
przeprowadzenia prawnej kontroli metrologicznej;
4a) czasowe wycofanie z użytkowania, w drodze decyzji, przyrządów
pomiarowych, których legalizacja utraciła ważność zgodnie z art. 8n ust. 4;
5) wycofanie, w drodze decyzji:
a) z obrotu lub użytkowania – przyrządów pomiarowych niespełniających
wymagań,
b) z użytkowania – przyrządów pomiarowych w przypadku, gdy w okresie,
na który została wydana decyzja, o której mowa w pkt 4a, nie zostanie
poświadczone dowodem legalizacji, że przyrząd pomiarowy spełnia
wymagania.
2. Organy administracji miar sprawują nadzór, o którym mowa w ust. 1, na
podstawie kontroli przeprowadzanych przez upoważnionych pracowników
urzędów miar, którzy po okazaniu legitymacji i pisemnego upoważnienia są
uprawnieni do:
1) wstępu na teren nieruchomości lub pomieszczeń, gdzie przeprowadzana jest
kontrola;
2) badania dokumentów oraz zbierania ustnych i pisemnych wyjaśnień
w sprawach objętych zakresem kontroli;
3) zbierania i zabezpieczania dowodów naruszenia przepisów ustawy;
4) legitymowania osób, w uzasadnionych przypadkach, w celu ustalenia ich
tożsamości;
5) nakładania grzywien w drodze mandatu karnego.
3. Kontroli, o której mowa w ust. 2, w zakresie stosowania legalnych
jednostek miar lub przyrządów pomiarowych, o których mowa w art. 6 i art. 8
ust. 1, podlegają osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne
nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „kontrolowanymi”.
4. Kontrolowani są uprawnieni do:
1) uzyskania informacji o swoich prawach oraz o zakresie przeprowadzanej
kontroli;
2) obecności podczas wszystkich czynności pracowników urzędów miar,
wykonywanych podczas kontroli;
3) podpisania protokołu kontroli albo podania w ciągu 7 dni od dnia doręczenia
protokołu pisemnego uzasadnienia przyczyny odmowy jego podpisania.
5. Decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 4a, jest wydawana na okres 3 miesięcy
i podlega natychmiastowemu wykonaniu. Na uzasadniony wniosek strony okres ten
może być przedłużany na kolejne okresy 3 miesięczne.
6. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 1 pkt 4a, organ administracji miar
przedłuża stosowanie zabezpieczeń, o których mowa w art. 22j ust. 3, na czas
obowiązywania tej decyzji.
7. Decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 4a, wygasa przed upływem okresu, na
który została wydana, z dniem poświadczenia dowodem legalizacji, że przyrząd
pomiarowy spełnia wymagania.
Art. 21a. 1. Prezes może, w drodze decyzji, zakazać wprowadzenia do obrotu
lub użytkowania przyrządów pomiarowych wykonanych zgodnie z zatwierdzonym
typem, posiadających jednak wady utrudniające ich zamierzone użytkowanie.
2. W stosunku do przyrządów pomiarowych podlegających wyłącznie
zatwierdzeniu typu Prezes może, w drodze decyzji, zakazać producentowi
wprowadzania do obrotu lub użytkowania przyrządów pomiarowych danego typu,
jeżeli po uprzednim wezwaniu, w wyznaczonym terminie, nie doprowadzi on
produkowanych przyrządów pomiarowych do zgodności z zatwierdzonym typem
lub wymaganiami.
3. O podjętych działaniach, o których mowa w ust. 1 i 2, Prezes bezzwłocznie
powiadamia państwa członkowskie Unii Europejskiej oraz Komisję Europejską,
przedstawiając uzasadnienie decyzji.
art. 22.
więcej
ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o towarach paczkowanych uprawnione są także,
w ramach swoich kompetencji, inne jednostki administracji publicznej, a w szczególności Inspekcja Handlowa, Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów
Rolno-Spożywczych, Państwowa Inspekcja Sanitarna oraz urzędy górnicze.
2. Organy administracji miar współdziałają w zakresie sprawowania nadzoru
nad wykonywaniem przepisów niniejszej ustawy oraz ustawy z dnia 7 maja 2009 r.
o towarach paczkowanych z jednostkami, o których mowa w ust. 1, w zakresie
wymiany:
1) wiedzy fachowej;
2) informacji o praktykach naruszania przepisów ustawy;
3) informacji o inicjatywach i działaniach prewencyjnych dotyczących
przestrzegania przepisów ustawy;
4) informacji o przyrządach pomiarowych niespełniających przepisów ustawy,
ujawnianych w wyniku kontroli lub uzyskiwanych w inny sposób, które mogą
być przydatne tym organom i jednostkom w zakresie ich działania.
3. Organy lub upoważnieni pracownicy administracji miar mogą wezwać,
w pilnych przypadkach także ustnie, pomoc funkcjonariuszy policji, jeżeli natrafią
na opór, który uniemożliwia lub utrudnia sprawowanie nadzoru nad
wykonywaniem przepisów niniejszej ustawy oraz ustawy z dnia 7 maja 2009 r.
o towarach paczkowanych.
Art. 22a. 1. Zakres kontroli wykonywanej przez organy administracji miar
przy sprawowaniu nadzoru nad wykonywaniem przepisów ustawy oraz ustawy
z dnia 7 maja 2009 r. o towarach paczkowanych obejmuje:
1) przestrzeganie obowiązku stosowania legalnych jednostek miar podczas
użytkowania przyrządów pomiarowych, wykonywania pomiarów i wyrażania
wartości wielkości fizycznych;
2) sprawdzanie spełniania wymagań przez przyrządy pomiarowe podlegające
prawnej kontroli metrologicznej wprowadzone do obrotu lub użytkowania,
stosowane albo przechowywane w stanie gotowości do użycia,
w dziedzinach, o których mowa w art. 8 ust. 1;
3) sprawdzanie posiadania przez podmioty wprowadzające przyrządy
pomiarowe do obrotu lub użytkowania oraz przez użytkowników przyrządów
pomiarowych podlegających prawnej kontroli metrologicznej ważnych
dowodów tej kontroli;
4) przestrzeganie spełniania warunków właściwego stosowania przyrządów
pomiarowych podlegających prawnej kontroli metrologicznej;
5) przestrzeganie obowiązku posiadania udzielonych przez Prezesa Głównego
Urzędu Miar upoważnień do legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej
przyrządów pomiarowych, zwanych dalej „upoważnieniami”;
6) spełnianie obowiązku utrzymywania i udostępniania państwowych wzorców
jednostek miar przez jednostki organizacyjne i laboratoria spoza administracji
miar, będące właścicielami tych wzorców;
7) spełnianie warunków niezbędnych do wykonywania czynności na podstawie
udzielonych upoważnień;
8) przestrzeganie wymagań dotyczących paczkowania produktów i produkcji
butelek miarowych.
2. W toku kontroli kontrolowany udostępnia na żądanie kontrolującego, na
czas niezbędny do przeprowadzenia kontroli:
1) przyrządy pomiarowe w sposób umożliwiający:
a) dokonanie oględzin zewnętrznych,
b) sprawdzenie właściwości metrologicznych,
c) sprawdzenie warunków właściwego stosowania;
2) dokumenty związane z przyrządami pomiarowymi – w zakresie określonym
w ust. 1.
Art. 22b. Przeprowadzenie kontroli ma na celu ustalenie stanu faktycznego
w zakresie przedmiotu kontroli, rzetelne jego udokumentowanie i dokonanie oceny
kontrolowanego pod względem przestrzegania przepisów ustawy i ustawy z dnia
7 maja 2009 r. o towarach paczkowanych.
Art. 22c. 1. Kontrola przedsiębiorców wprowadzających do obrotu przyrządy
pomiarowe lub posiadających upoważnienia albo wykonujących działalność bez
takich upoważnień oraz paczkujących i producentów butelek miarowych jest
przeprowadzana po okazaniu legitymacji służbowej kontrolującego oraz
dostarczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli działalności gospodarczej
przedsiębiorcy.
2. Kontrola użytkowników przyrządów pomiarowych, będących osobami
fizycznymi, prawnymi lub jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi
osobowości prawnej w zakresie, o którym mowa w art. 22a ust. 1 pkt 1–4,
przeprowadzana jest na podstawie pisemnego, imiennego upoważnienia.
Art. 22d. 1. Kontrolujący przeprowadzają kontrole w zespołach liczących co
najmniej dwie osoby.
2. Organ administracji miar zarządzający kontrole ustala skład zespołu,
o którym mowa w ust. 1, oraz wyznacza przewodniczącego.
Art. 22e. 1. Kontrolujący podlega wyłączeniu od udziału w kontroli, jeżeli
wyniki kontroli mogą dotyczyć jego roszczeń, praw lub obowiązków albo roszczeń,
praw i obowiązków jego małżonka lub osoby pozostającej z nim faktycznie we
wspólnym pożyciu, krewnych i powinowatych do drugiego stopnia bądź osób
związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli.
2. Kontrolujący może być wyłączony również w razie stwierdzenia przez
organ administracji miar zarządzający kontrolę innych przyczyn, które mogą mieć
wpływ na bezstronność jego postępowania.
3. O wyłączeniu, z urzędu lub na wniosek kontrolowanego lub
kontrolującego, decyduje organ administracji miar zarządzający kontrolę, który
może wyznaczyć inną osobę w celu przeprowadzenia dalszych czynności
kontrolnych.
Art. 22f. 1. Czynności kontrolne mogą być przeprowadzane:
1) w miejscach, w których powinny lub mogą być stosowane lub
przechowywane w stanie gotowości do użycia przyrządy pomiarowe
podlegające prawnej kontroli metrologicznej;
2) na terenie nieruchomości lub pomieszczeń, w których:
a) znajdują się wzorce jednostek miar lub dokumenty dotyczące tych
wzorców,
b) jest wykonywana działalność w zakresie objętym upoważnieniami,
c) prowadzona jest działalność w zakresie paczkowania produktów
i produkcji butelek miarowych.
2. Kontrole przeprowadza się w godzinach pracy lub w czasie faktycznego
wykonywania działalności przez kontrolowanego.
Art. 22g. W trakcie wykonywania czynności kontrolnych kontrolujący
podlegają przepisom o bezpieczeństwie i higienie pracy obowiązującym
u kontrolowanego.
Art. 22h. 1. Kontrolowany jest obowiązany do zapewnienia kontrolującym
warunków niezbędnych do przeprowadzenia kontroli, w szczególności do:
1) udzielania wszelkich niezbędnych wyjaśnień;
2) udostępniania na żądanie kontrolujących innych niż określone w art. 22a
ust. 2 pkt 2 dokumentów oraz materiałów przewidzianych zakresem kontroli;
3) sporządzania uwierzytelnionych odpisów lub wyciągów z udostępnianych
dokumentów;
4) zapewnienia nienaruszalności zabezpieczonych przez kontrolujących
przyrządów pomiarowych pozostawionych na przechowanie u
kontrolowanego.
2. Kontrolujący są uprawnieni do wstępu na teren nieruchomości lub
pomieszczeń, o których mowa w art. 22f ust. 1, bez potrzeby uzyskiwania
przepustki oraz nie podlegają rewizji osobistej.
Art. 22i. Kontrolujący dokonują ustaleń na podstawie zebranych w trakcie
kontroli informacji i wyjaśnień uzyskanych od kontrolowanego i jego
pracowników oraz dowodów, w szczególności dokumentów i zabezpieczonych
przyrządów pomiarowych.
Art. 22j. 1. W przypadku stwierdzenia lub podejrzenia, że:
1) przyrząd pomiarowy podlegający prawnej kontroli metrologicznej nie spełnia
wymagań, w szczególności błędy przyrządu pomiarowego przekraczają
granice błędów granicznych dopuszczalnych,
2) przyrząd pomiarowy stosowany jest w warunkach innych niż warunki jego
właściwego stosowania,
3) dowody legalizacji poświadczające dokonanie legalizacji pierwotnej lub
legalizacji ponownej zostały wydane przez podmioty nieposiadające
upoważnień, zostały zniszczone lub uszkodzone albo brak jest dowodów
legalizacji przyrządu pomiarowego,
4) legalizacja utraciła ważność zgodnie z art. 8n ust. 4
– kontrolujący mogą zastosować zabezpieczenie przyrządu pomiarowego w celu
zachowania go w niezmienionym stanie.
2. Zastosowanie zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, powoduje
wyłączenie przyrządu pomiarowego ze stosowania.
3. Zabezpieczenia przyrządów pomiarowych i innych dowodów dokonuje się
poprzez:
1) nałożenie osłon lub pieczęci;
2) przechowywanie za pokwitowaniem u kontrolowanego w oddzielnym
zamkniętym i opieczętowanym pomieszczeniu;
3) pobranie za pokwitowaniem do urzędu miar.
4. Zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 3, dokonuje się na czas niezbędny
do:
1) przeprowadzenia czynności mających na celu ustalenie i wyjaśnienie
okoliczności sprawy będącej przedmiotem kontroli albo usunięcia
nieprawidłowości stwierdzonych podczas kontroli, nie dłużej niż na okres 2
miesięcy, lub
2) wydania decyzji, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4a.
5. W przypadku zastosowania przez kontrolujących zabezpieczeń, o których
mowa w ust. 3, kontrolujący sporządzają notatkę z dokładnym opisem
zastosowanych zabezpieczeń, która stanowi załącznik do protokołu kontroli,
o którym mowa w art. 22k ust. 1.
Art. 22k. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli kontrolujący dokumentują
w protokole kontroli.
2. Protokół kontroli sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden
otrzymuje kontrolowany.
3. Protokół kontroli podpisują kontrolujący i kontrolowany. W przypadku
przeprowadzenia kontroli w obecności osoby upoważnionej przez kontrolującego
albo innego pracownika kontrolowanego, lub w obecności przywołanego świadka,
protokół podpisują także te osoby.
4. W przypadku odmowy podpisania protokołu kontroli przez
kontrolowanego, kontrolujący powinien uczynić adnotację w tej sprawie
w protokole kontroli.
5. Odmowa podpisania protokołu kontroli przez kontrolowanego nie stanowi
przeszkody do podpisania protokołu kontroli przez kontrolujących i nie wstrzymuje
realizacji ustaleń kontroli.
Art. 22l. 1. Organ administracji miar zarządzający kontrolę, w przypadku
stwierdzenia nieprawidłowości, których nie usunięto w trakcie kontroli, sporządza
zalecenia pokontrolne, które przekazuje kontrolowanemu.
2. Zalecenia pokontrolne zawierają ocenę kontrolowanej działalności,
wynikającą z ustaleń opisanych w protokole kontroli, a także uwagi i wnioski
zmierzające do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.
Art. 22m. 1. Kontrolowany, w terminie 7 dni od daty otrzymania zaleceń
pokontrolnych, może złożyć umotywowane zastrzeżenia do organu administracji
miar zarządzającego kontrolę od zawartych w zaleceniach pokontrolnych ocen,
uwag i wniosków.
2. Organ administracji miar zarządzający kontrolę rozpatruje zastrzeżenia
w terminie 14 dni od daty ich otrzymania i zajmuje stanowisko w tej sprawie.
3. Stanowisko organu administracji miar zarządzającego kontrolę jest
ostateczne i wraz z uzasadnieniem jest doręczane kontrolowanemu.
Art. 22n. 1. Kontrolowany jest obowiązany, w terminie wyznaczonym
w zaleceniach pokontrolnych, do poinformowania organu administracji miar
zarządzającego kontrolę o sposobie wykorzystania uwag i wykonania wniosków pokontrolnych oraz podjętych działaniach lub przyczynach niepodjęcia działań
mających na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości.
2. W przypadku złożenia przez kontrolowanego zastrzeżeń, bieg terminu,
o którym mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu do czasu doręczenia stanowiska,
o którym mowa w art. 22m ust. 3.
Art. 22o. Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy stosuje się
przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz.
U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495).
art. 23.
więcej
rozporządzenia, wzory upoważnień do kontroli, legitymacji oraz protokołów,
uwzględniając zakres i rodzaj przeprowadzanej kontroli oraz zapewniając
możliwość identyfikacji organu kontroli i osób wykonujących czynności kontrolne.
art. 24.
więcej
miar i podległe im urzędy, określone w niniejszej ustawie i jej przepisach
wykonawczych oraz wynikające z wykonywania przez nie zadań przewidzianych
w odrębnych ustawach, podlegają opłacie.
1a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do opłat za czynności wykonywane przez
Prezesa lub upoważnione przez niego organy miar na podstawie ustawy z dnia 5
lipca 2018 r. o tachografach (Dz. U. poz. 1480 oraz z 2019 r. poz. 1123).
2. Opłaty pobiera się za następujące czynności:
1) wydanie, zmianę i odmowę wydania decyzji zatwierdzenia typu przyrządów
pomiarowych;
2) wydanie dowodu legalizacji albo za wykonane czynności sprawdzenia
w przypadku, gdy przyrząd pomiarowy nie spełnia wymagań i nie może być
zalegalizowany;
3) uznanie i odmowę uznania za równoważne prawnej kontroli metrologicznej
w Rzeczypospolitej Polskiej odpowiedniej kontroli wykonanej przez
właściwe zagraniczne instytucje metrologiczne;
4) udzielenie, odmowę udzielenia lub zmianę upoważnienia do legalizacji
pierwotnej oraz ponownej;
5) (uchylony)
6) wydanie, zmianę i odmowę wydania decyzji o utworzeniu punktu
legalizacyjnego;
7) wzorcowanie zbiorników statków;
8) wykonane podczas przeprowadzania kontroli, o której mowa w art. 16g;
9) związane z uznawaniem wzorców jednostek miar za państwowe wzorce
jednostek miar;
10) związane ze sprawowaniem nadzoru nad jednostkami i laboratoriami spoza
administracji miar będących właścicielami tych wzorców;
11) związane z kontrolą towarów paczkowanych;
12) wydanie, zmianę albo odmowę wydania potwierdzenia, o którym mowa
odpowiednio w art. 111 ust. 6b i art. 145a ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004
r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.),
oraz umorzenie postępowania wszczętego z wniosku o wydanie
potwierdzenia.
2a. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 12, ustala Prezes w drodze
decyzji, biorąc pod uwagę zakres i czas trwania wykonanych czynności, stawki
godzinowe za czas pracy pracowników Głównego Urzędu Miar oraz koszty badań
wykonywanych w celu wydania decyzji.
2b. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 12, ustala się na podstawie
stawki za godzinę pracy pracowników Głównego Urzędu Miar i oblicza się według
tej stawki, pomnożonej przez liczbę godzin przeznaczonych na wykonanie
czynności związanych z wydaniem, zmianą albo odmową wydania potwierdzenia
określonego odpowiednio w art. 111 ust. 6b i art. 145a ust. 6 ustawy z dnia 11 marca
2004 r. o podatku od towarów i usług, albo umorzeniem postępowania wszczętego
z wniosku o wydanie potwierdzenia.
2c. Wysokość stawki, o której mowa w ust. 2b, jest równa wysokości stawki
godzinowej za czas pracy pracownika urzędu podległego organowi administracji
miar, stanowiącej podstawę do ustalenia opłaty za czynności związane z wydaniem albo odmową wydania decyzji o zatwierdzeniu typu przyrządów pomiarowych,
o której mowa w ust. 2 pkt 1.
3. Opłaty stanowią dochód budżetu państwa.
4. Opłaty, o których mowa w ust. 2 pkt 1–4, 6, 7 i 12, uiszcza wnioskodawca.
5. Opłaty, o których mowa w ust. 2 pkt 8–11, uiszcza podmiot kontrolowany
lub nadzorowany.
6. Do ponoszenia opłat stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy –
Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują
organom administracji miar.
7. Do opłat, o których mowa w ust. 2, nie stosuje się przepisów ustawy –
Ordynacja podatkowa dotyczących odraczania terminu płatności podatku lub
zapłaty zaległości podatkowej, rozkładania na raty podatku lub zapłaty zaległości
podatkowej i umarzania zaległości podatkowej, z zastrzeżeniem ust. 8.
8. Opłaty, o których mowa w ust. 2, umarza się na zasadach określonych w
art. 67d ustawy – Ordynacja podatkowa.
Art. 24a. 1. Wysokość należnych opłat, o których mowa w art. 24 ust. 2 pkt 1,
3 i 8–11, ustala organ administracji miar w drodze decyzji, biorąc pod uwagę
charakter, zakres i czas trwania wykonanych czynności oraz obowiązujące stawki
godzinowe za czas pracy pracowników administracji miar.
1a. Wysokość stawek godzinowych za czas pracy pracowników administracji
miar nie może być wyższa niż 350 zł.
2. Wysokość należnych opłat, o których mowa w art. 24 ust. 2 pkt 2, 4, 6 i 7,
ustala we własnym zakresie wnioskodawca na podstawie obowiązujących stawek.
3. Wnioskodawca uiszcza opłaty, o których mowa w:
1) art. 24 ust. 2 pkt 2 i 7 – w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku;
2) art. 24 ust. 2 pkt 4, 6 i 12 – w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
3a. Nieuiszczenie w terminie opłat, o których mowa w art. 24 ust. 2 pkt 2 i 7,
skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość i tryb pobierania opłat, o których mowa w art. 24, uwzględniając rodzaje
przyrządów pomiarowych, charakter wykonywanych czynności, stopień
skomplikowania i czas trwania przeprowadzanych badań i sprawdzeń oraz ich uzasadnione koszty, a także wskaźniki wzrostu cen towarów i usług
konsumpcyjnych oraz dodatkowo, mając na uwadze w przypadku opłat, o których
mowa w art. 24 ust. 2 pkt 4, zakres udzielanych upoważnień.
art. 25.
więcej
i podległe im urzędy w ramach umów cywilnoprawnych, związane z:
1) badaniem przyrządów pomiarowych i wydawaniem certyfikatów zgodności
w ramach systemu Międzynarodowej Organizacji Metrologii Prawnej,
2) wzorcowaniem i ekspertyzami przyrządów pomiarowych,
3) dostarczaniem odbiorcom wzorców miar i materiałów odniesienia,
4) udzielaniem konsultacji i prowadzeniem doradztwa technicznego w zakresie
doboru i stosowania przyrządów pomiarowych,
5) szkoleniem specjalistycznym w dziedzinie miar na rzecz jednostek
i podmiotów spoza administracji miar
– pobiera się wynagrodzenie określane w tych umowach.
art. 26.
więcej
1) wyraża wartości wielkości fizycznych w jednostkach miar innych niż legalne,
2) wprowadza do obrotu lub użytkowania, stosuje bądź przechowuje w stanie
gotowości do użycia przyrządy pomiarowe, podlegające prawnej kontroli
metrologicznej, bez wymaganych dowodów tej kontroli lub niespełniające
wymagań,
3) użytkuje przyrządy pomiarowe w dziedzinach, o których mowa w art. 8 ust. 1,
niezgodnie z warunkami właściwego ich stosowania,
4) dokonuje legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej przyrządów
pomiarowych bez wymaganego upoważnienia,
5) (uchylony)
6) świadomie utrudnia organom administracji miar wykonywanie ich zadań
w zakresie sprawowania nadzoru
– podlega karze grzywny.
1a. Kto umyślnie użytkuje lub przechowuje w stanie gotowości do użycia
przyrządy pomiarowe wycofane z użytkowania na podstawie decyzji, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4a lub 5, lub umyślnie niszczy zabezpieczenia, o których
mowa w art. 22j ust. 3 pkt 1
– podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny do 10 000 zł.
2. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 1a, prowadzi się na
podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
Art. 26a. (uchylony).
Art. 26b. Grzywny, o których mowa w art. 26, pobierane przez organy
Inspekcji Transportu Drogowego stanowią wpływy Funduszu rozwoju przewozów
autobusowych, o którym mowa w ustawie z dnia 16 maja 2019 r. o Funduszu
rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej (Dz. U.
poz. 1123).
Art. 26c. 1. W przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo
stanu epidemii albo w przypadku niebezpieczeństwa szerzenia się zakażenia lub
choroby zakaźnej, które może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego
właściwy organ administracji miar może w 2020 r., na wniosek podmiotu
uprawnionego do złożenia wniosku o dokonanie legalizacji ponownej, odroczyć
termin dokonania legalizacji ponownej i zezwolić na dalsze użytkowanie danego
egzemplarza przyrządu pomiarowego przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy pod
warunkiem, że wnioskodawca złoży oświadczenie, że od dnia dokonania ostatniej
legalizacji albo przeprowadzenia oceny zgodności nie wprowadzono zmian
dotyczących konstrukcji, wykonania i warunków właściwego stosowania
przyrządu pomiarowego i że spełnia on wymagania, w szczególności w zakresie
charakterystyk metrologicznych oraz, że jego dalsze użytkowanie, w ocenie
wnioskodawcy, nie stwarza zagrożenia dla wymaganej dokładności pomiarów,
a także dla życia lub zdrowia ludzkiego oraz mienia i środowiska.
2. Wniosek oraz oświadczenie, o których mowa w ust. 1, mogą zostać złożone
pisemnie lub za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu
art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną
(Dz. U. z 2020 r. poz. 344). Organ administracji miar, do którego wpłynął wniosek
oraz oświadczenie, może dokonywać wezwań do uzupełnienia braków wniosku lub oświadczenia pisemnie, za pomocą środków komunikacji elektronicznej,
telefonicznie lub w inny sposób; sposób wezwania należy udokumentować
dołączając do akt sprawy notatkę służbową lub potwierdzenie transmisji danych.
3. Odroczenie terminu dokonania legalizacji ponownej i zezwolenie na dalsze
użytkowanie na warunkach określonych w ust. 1 następuje w drodze decyzji
administracyjnej, a za czynności wydania takiej decyzji nie pobiera się opłaty.
4. W przypadku przyrządów pomiarowych:
1) wykorzystywanych w procesie eksploatacji pomiarowych zbiorników
naziemnych i podziemnych oraz stanowisk nalewczych, które zostały
określone w przepisach wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy
z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn.
zm.),
2) służących do pomiaru ilości przepływającego przez nie gazu,
3) służących do przeliczania objętości gazu
– odroczenie terminu dokonania legalizacji ponownej i zezwolenie na dalsze
użytkowanie danego egzemplarza przyrządu pomiarowego może nastąpić na okres
nie dłuższy niż 12 miesięcy.
5. W przypadku przyrządów pomiarowych, o których mowa w ust. 4 pkt 1,
wnioskodawca dołącza dodatkowo do wniosku, o którym mowa w ust. 1,
informację o dokonanym przed upływem terminu do dokonania legalizacji
ponownej przeglądzie stanu technicznego przyrządu pomiarowego i oświadczenie,
że ten przegląd potwierdza sprawność przyrządu pomiarowego.
art. 27.
więcej
art. 28.
więcej
dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
art. 29.
więcej
Art. 29a. Przyrządy pomiarowe zalegalizowane do dnia 31 grudnia 2003 r. zgodnie z zasadami określonymi w art. 29, mogą być nadal legalizowane, lecz nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2013 r., o ile spełniają wymagania przepisów, na podstawie których zostały zalegalizowane.
art. 30.
więcej
1) w art. 1 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:
„3. Dyrektorów okręgowych urzędów probierczych powołuje i odwołuje Prezes Urzędu. 4. Naczelników obwodowych urzędów probierczych powołuje i odwołuje Prezes Urzędu na wniosek właściwych dyrektorów okręgowych urzędów probierczych.";
2) dodaje się art. 1a w brzmieniu:
„Art. 1a. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania organów i urzędów administracji probierczej. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi okręgowe i obwodowe urzędy probiercze, a także określa ich obszar działania i siedziby, przy uwzględnieniu lokalnych potrzeb oraz tradycji poszczególnych województw i powiatów, jak również warunków ekonomicznych działania tych urzędów. 3. Organizację okręgowych urzędów probierczych określają regulaminy nadane przez Prezesa Urzędu, przy uwzględnieniu możliwości kadrowych i finansowych urzędów.”
art. 31.
więcej
1) w art. 5 w pkt 9 po wyrazie „ministra” dodaje się wyrazy „lub kierownika urzędu centralnego,”;
2) w art. 26 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Notyfikacji udziela, odpowiednio, minister lub kierownik urzędu centralnego właściwy ze względu na przedmiot oceny zgodności, zwany dalej Ministrem, w drodze decyzji administracyjnej.”
art. 32.
więcej
Urzędu Miar (Dz. U. poz. 247, z 1998 r. poz. 202, z 2000 r. poz. 1268 oraz z 2001
r. poz. 1800).
art. 33.
więcej
(Dz. U. poz. 248, z 1997 r. poz. 272 i 770, z 2000 r. poz. 489 i 1268 oraz z 2001 r.
poz. 1800).
art. 34.
więcej
przepisów art. 9 pkt 8, art. 16 pkt 10, art. 24 ust. 1 pkt 5, art. 26 ust. 1 pkt 5 i art. 31,
które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców