Wejscie w życie: 31 maja 2004

Ostatnia Zmiana: 29 luty 2020

Ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa zasady postępowania w sprawach dotyczących pomocy
państwa spełniającej przesłanki określone w art. 107 ust. 1 TFUE, zwanej dalej
„pomocą publiczną”, w tym:
1) postępowanie w sprawie przygotowania do notyfikacji projektów programów
pomocowych, projektów pomocy indywidualnej oraz projektów pomocy
indywidualnej na restrukturyzację;
2) zasady współpracy Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów,
zwanego dalej „Prezesem Urzędu”, oraz ministra właściwego do spraw rolnictwa
z podmiotami opracowującymi programy pomocowe, podmiotami udzielającymi
pomocy, podmiotami ubiegającymi się o pomoc oraz beneficjentami pomocy,
w zakresie pomocy publicznej;
3) (uchylony)
4) zasady i tryb zwrotu pomocy publicznej;
5) zasady monitorowania pomocy publicznej.

art. 2. więcej Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) Komisji – należy przez to rozumieć Komisję Europejską;
1a) TFUE – należy przez to rozumieć Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;
2) rozporządzeniu Rady – należy przez to rozumieć rozporządzenie Rady (UE) nr
2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania
art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 248 z
24.09.2015, str. 9);
3) pomocy udzielanej w ramach wyłączeń grupowych – należy przez to rozumieć
pomoc publiczną, której nie dotyczy obowiązek notyfikacji, zgodnie z rozporządzeniami Komisji wydanymi na podstawie art. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr
2015/1588 z dnia 13 lipca 2015 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu
o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do niektórych kategorii horyzontalnej
pomocy państwa (Dz. Urz. UE L 248 z 24.09.2015, str. 1, z późn. zm.);
4) (uchylony)
4a) (uchylony)
5) pomocy indywidualnej – należy przez to rozumieć pomoc, o której mowa w art. 1
lit. e rozporządzenia Rady;
6) pomocy indywidualnej na restrukturyzację – należy przez to rozumieć pomoc
indywidualną przewidzianą w planie restrukturyzacyjnym określającym
działania mające na celu przywrócenie przedsiębiorcy długookresowej zdolności
do konkurowania na rynku, w szczególności sposób finansowania tych działań,
w tym również przez udzielanie pomocy publicznej;
7) programie pomocowym – należy przez to rozumieć akt normatywny spełniający
przesłanki, o których mowa w art. 1 lit. d rozporządzenia Rady;
8) pomocy niezgodnej z prawem – należy przez to rozumieć pomoc, o której mowa
w art. 1 lit. f rozporządzenia Rady;
9) pomocy wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem – należy przez to rozumieć
pomoc, o której mowa w art. 1 lit. g rozporządzenia Rady;
10) pomocy de minimis – należy przez to rozumieć, inną niż pomoc de minimis
w rolnictwie lub rybołówstwie, pomoc spełniającą przesłanki określone we
właściwych przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących pomocy de
minimis innej niż pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie;
10a) pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie – należy przez to rozumieć
pomoc spełniającą przesłanki określone w przepisach prawa Unii Europejskiej
dotyczących odpowiednio pomocy de minimis w rolnictwie lub pomocy de minimis w rybołówstwie;
10b) rolnictwie – należy przez to rozumieć działalność związaną z produkcją,
przetwarzaniem i obrotem produktami rolnymi, o których mowa w przepisach
Unii Europejskiej dotyczących pomocy państwa dla małych i średnich
przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją,
przetwarzaniem i obrotem produktami rolnymi;
10c) rybołówstwie – należy przez to rozumieć działalność związaną z produkcją,
przetwarzaniem i obrotem produktami rybołówstwa, o których mowa
w przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących wspólnej organizacji rynków
produktów rybołówstwa i akwakultury;
11) dniu udzielenia pomocy – należy przez to rozumieć dzień, w którym podmiot
ubiegający się o pomoc publiczną nabył prawo do otrzymania tej pomocy,
a w przypadku gdy udzielenie pomocy w formie ulgi podatkowej następuje na
podstawie aktu normatywnego, bez wymogu wydania decyzji:
a) dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia
deklaracji albo innego dokumentu określającego wartość pomocy,
z zastrzeżeniem lit. b,
b) dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia
zeznania rocznego – w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi
w podatku dochodowym,
c) dzień faktycznego przysporzenia korzyści finansowych – w przypadku
braku obowiązku złożenia deklaracji albo innego dokumentu określającego
wartość pomocy
– chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej;
12) podmiocie udzielającym pomocy – należy przez to rozumieć organ administracji
publicznej lub inny podmiot, który jest uprawniony do udzielania pomocy
publicznej, w tym przedsiębiorcę publicznego, o którym mowa w art. 2 ust. 1
pkt 4 ustawy z dnia 22 września 2006 r. o przejrzystości stosunków finansowych
pomiędzy organami publicznymi a przedsiębiorcami publicznymi oraz
o przejrzystości finansowej niektórych przedsiębiorców (Dz. U. poz. 1411
i 1775, z 2014 r. poz. 1662 oraz z 2019 r. poz. 1655);
13) wielkości pomocy – należy przez to rozumieć wartość pomocy publicznej
wyrażoną w kwocie pieniężnej lub intensywność pomocy publicznej wyrażoną
jako stosunek wartości pomocy publicznej do kosztów kwalifikujących się do
objęcia pomocą publiczną;
14) (uchylony)
15) notyfikacji – należy przez to rozumieć przekazanie Komisji, zgodnie z art. 108
TFUE, projektu programu pomocowego, projektu pomocy indywidualnej lub
projektu pomocy indywidualnej na restrukturyzację, wraz z informacjami
niezbędnymi dla oceny zgodności pomocy publicznej z rynkiem wewnętrznym;
16) beneficjencie pomocy – należy przez to rozumieć podmiot prowadzący
działalność gospodarczą, w tym podmiot prowadzący działalność w zakresie
rolnictwa lub rybołówstwa, bez względu na formę organizacyjno-prawną oraz
sposób finansowania, który otrzymał pomoc publiczną;
17) działalności gospodarczej – należy przez to rozumieć działalność gospodarczą,
do której mają zastosowanie reguły konkurencji określone w przepisach części
trzeciej tytułu VII rozdziału 1 TFUE;
18) aplikacji SHRIMP – należy przez to rozumieć aplikację informatyczną, pod
nazwą System Harmonogramowania, Rejestracji i Monitorowania Pomocy Publicznej, służącą do monitorowania pomocy publicznej innej niż pomoc
publiczna w rolnictwie lub rybołówstwie;
19) aplikacji – należy przez to rozumieć aplikację informatyczną służącą do
monitorowania pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie.

art. 3. więcej Art. 3. Zasady dopuszczalności udzielania pomocy publicznej określają przepisy
art. 14, art. 42, art. 93 oraz art. 106–109 TFUE.

art. 4. więcej Art. 4. (uchylony).

art. 5. więcej Art. 5. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. Podmioty udzielające pomocy wydają beneficjentowi pomocy zaświadczenie
stwierdzające, że udzielona pomoc publiczna jest pomocą de minimis albo pomocą de
minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.
3a. W przypadku gdy wartość faktycznie udzielonej pomocy de minimis jest inna
niż wartość pomocy wskazana w wydanym zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 3,
podmiot udzielający pomocy, w terminie 14 dni od dnia stwierdzenia tego faktu,
wydaje nowe zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, w którym wskazuje właściwą
wartość pomocy oraz stwierdza utratę ważności poprzedniego zaświadczenia.
3b. Przepis ust. 3a stosuje się odpowiednio w przypadku pomocy de minimis
w rolnictwie lub rybołówstwie.
3ba. W przypadku gdy z deklaracji, zeznania rocznego lub innego dokumentu nie
wynika wartość pomocy, beneficjent pomocy de minimis przewidzianej w akcie
normatywnym, o którym mowa w art. 6 ust. 2, informuje podmiot udzielający pomocy
o skorzystaniu z tej pomocy w terminie 7 dni od dnia udzielenia pomocy.
3c. Zaświadczenia, o których mowa w ust. 3, są wydawane z urzędu.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, formę i treść zaświadczeń,
o których mowa w ust. 3, oraz terminy lub sposób ich wydawania, biorąc pod uwagę
konieczność zapewnienia przejrzystości informacji o pomocy de minimis i pomocy de
minimis w rolnictwie lub rybołówstwie udzielanej poszczególnym beneficjentom
pomocy oraz monitorowania krajowego limitu skumulowanej kwoty pomocy de
minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Do pomocy publicznej udzielanej na podstawie aktu normatywnego,
niebędącego programem pomocowym, stosuje się przepisy dotyczące pomocy
indywidualnej, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Pomoc publiczna przewidziana w akcie normatywnym, który uzależnia
nabycie prawa do otrzymania pomocy wyłącznie od spełnienia przesłanek określonych
w tym akcie, bez konieczności wydania decyzji lub zawarcia umowy, albo gdy
wydawana decyzja jedynie potwierdza nabycie prawa, może być udzielana, jeżeli akt
normatywny jest programem pomocowym zatwierdzonym przez Komisję zgodnie
z art. 108 TFUE lub przewidującym udzielanie pomocy, której nie dotyczy obowiązek notyfikacji.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Projekt programu pomocowego, projekt pomocy indywidualnej lub
projekt pomocy indywidualnej na restrukturyzację podlega notyfikacji.
2. Projekt pomocy udzielanej w ramach wyłączeń grupowych podlega
notyfikacji, jeżeli o jej dokonanie wystąpi podmiot opracowujący program pomocowy
lub podmiot udzielający pomocy.
3. Projekt programu pomocowego przewidujący udzielanie pomocy de minimis
podlega wyłącznie zgłoszeniu Prezesowi Urzędu, który w terminie 14 dni może
przedstawić zastrzeżenia dotyczące przejrzystości zasad udzielania pomocy.
3a. Projekt programu pomocowego przewidujący udzielanie pomocy de minimis
w rolnictwie lub rybołówstwie podlega wyłącznie zgłoszeniu ministrowi właściwemu
do spraw rolnictwa, który w terminie 14 dni może przedstawić zastrzeżenia dotyczące
przejrzystości zasad udzielania pomocy.
3b. Przepisu ust. 3a nie stosuje się w przypadku projektu programu pomocowego
przewidującego udzielanie pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie opracowywanego przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.
4. Jeżeli projekt pomocy indywidualnej na restrukturyzację został zatwierdzony
przez Komisję zgodnie z art. 108 TFUE, to pomoc publiczna, która będzie udzielana
zgodnie z planem restrukturyzacyjnym, nie podlega notyfikacji, chyba że decyzja
Komisji stanowi inaczej.

art. 8. więcej Art. 8. 1. W przypadku programu pomocowego, w którym akt prawa
miejscowego przewiduje udzielanie pomocy publicznej zgodnie z warunkami udzielania pomocy określonymi w rozporządzeniach wydanych na podstawie ustaw zawierających upoważnienie do wydania aktów prawa miejscowego, notyfikacji podlegają
wyłącznie projekty tych rozporządzeń.
2. Organ jednostki samorządu terytorialnego przesyła do Prezesa Urzędu akt
prawa miejscowego, o którym mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia wejścia
w życie tego aktu.

art. 9. więcej Art. 9. Notyfikacji podlega również zmiana, o której mowa w art. 4 ust. 1
rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie
wykonania rozporządzenia Rady (UE) nr 2015/1589 ustanawiającego szczegółowe
zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE
L 140 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne,
rozdz. 8, t. 4, str. 3), zatwierdzonego przez Komisję zgodnie z art. 108 TFUE programu
pomocowego, pomocy indywidualnej lub pomocy indywidualnej na restrukturyzację.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Pomoc regionalna, o której mowa w art. 107 ust. 3 lit. a i c TFUE,
może być udzielana w zakresie wynikającym z mapy pomocy regionalnej.
2. Rada Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, mapę pomocy regionalnej,
określając:
1) obszary kraju, na których dopuszczalne jest udzielanie pomocy publicznej oraz
maksymalne wielkości pomocy dla tych obszarów, przy uwzględnieniu
w szczególności poziomu produktu krajowego brutto na jednego mieszkańca na
danym obszarze, a także
2) rodzaje działalności gospodarczej, dla których udzielanie pomocy nie jest
dozwolone oraz rodzaje działalności gospodarczej, dla których maksymalne
wielkości pomocy są inne niż maksymalne wielkości pomocy dla obszarów
kraju, wraz ze wskazaniem tych wielkości, biorąc pod uwagę, że udzielenie
pomocy regionalnej dla niektórych rodzajów działalności gospodarczej wpływa
szczególnie negatywnie na warunki konkurencji na rynku wewnętrznym.
3. Projekt rozporządzenia, o którym mowa w ust. 2, podlega notyfikacji.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Wartość pomocy publicznej jest wyrażana w kwocie pieniężnej, po
przeliczeniu jej w sposób pozwalający na ustalenie kwoty, jaką otrzymałby beneficjent
pomocy, gdyby została ona udzielona w formie dotacji.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe sposoby
obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach, biorąc pod
uwagę w szczególności konieczność zapewnienia porównywalności wartości pomocy
udzielanej w różnych formach.
3. Równowartość pomocy w euro ustala się według kursu średniego walut
obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu udzielenia pomocy.

Art. 11a. 1. W celu realizacji zadań i obowiązków związanych z postępowaniami
w sprawach dotyczących pomocy publicznej administratorem danych jest:
1) Prezes Urzędu – w sprawach dotyczących pomocy publicznej innej niż pomoc
publiczna w rolnictwie lub rybołówstwie;
2) minister właściwy do spraw rolnictwa – w sprawach dotyczących pomocy
publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie;
3) minister właściwy do spraw finansów publicznych – w sprawach dotyczących
pomocy publicznej innej niż pomoc publiczna w rolnictwie lub rybołówstwie
udzielonej przez naczelników urzędów skarbowych i dyrektorów izb
administracji skarbowej;
4) podmiot udzielający pomocy w postępowaniach związanych z udzielaniem
pomocy publicznej.
2. Dane beneficjentów pomocy lub podmiotów udzielających pomocy
obejmujące numer identyfikacji podatkowej, nazwę, podstawę prawną udzielenia
pomocy, dzień udzielenia pomocy, wielkość przedsiębiorcy, informacje o siedzibie,
miejscu zamieszkania i rodzaju prowadzonej działalności, wartość pomocy, formę oraz przeznaczenie pomocy, udostępnia się na stronie internetowej Prezesa Urzędu lub ministra właściwego do spraw rolnictwa.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Projekty programów pomocowych, w tym przewidujących udzielanie
pomocy w ramach wyłączeń grupowych, oraz pomocy indywidualnej, a także pomocy
indywidualnej na restrukturyzację, wymagają uzyskania opinii Prezesa Urzędu,
a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie – ministra właściwego
do spraw rolnictwa.
2. Projekt pomocy indywidualnej udzielanej w ramach wyłączeń grupowych nie
wymaga uzyskania opinii, o której mowa w ust. 1, chyba że podmiot udzielający
pomocy wystąpi o jego notyfikację. Do notyfikacji przepis art. 18 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku projektów programów
pomocowych przewidujących udzielanie pomocy publicznej w rolnictwie lub
rybołówstwie opracowywanych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.
4. Opinia, o której mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:
1) stanowisko, czy projekt przewiduje udzielanie pomocy publicznej;
2) stanowisko w sprawie zgodności pomocy publicznej z rynkiem wewnętrznym;
3) propozycje zmian przedstawione w celu zapewnienia zgodności postanowień
projektu z rynkiem wewnętrznym;
4) stanowisko w sprawie obowiązku notyfikacji projektu.
5. Do opinii, o której mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256).

art. 13. więcej Art. 13. 1. Z wnioskiem o wydanie opinii, o której mowa w art. 12 ust. 1,
występuje w przypadku projektu:
1) programu pomocowego – organ administracji publicznej opracowujący projekt
tego programu;
2) pomocy indywidualnej – podmiot udzielający tej pomocy;
3) pomocy indywidualnej na restrukturyzację – podmiot ubiegający się o tę pomoc.
2. Do wniosku o wydanie opinii dołącza się projekt programu pomocowego lub
projekt aktu, na podstawie którego ma być udzielana pomoc indywidualna, w szczególności projekt decyzji lub umowy, oraz informacje niezbędne do wydania opinii, dotyczące w szczególności adresatów zamierzonej pomocy, jej przeznaczenia,
formy, wielkości i czasu trwania.
3. W przypadku projektu pomocy indywidualnej na restrukturyzację do wniosku
o wydanie opinii dołącza się informacje, o których mowa w ust. 2, plan
restrukturyzacyjny oraz opinie podmiotu lub podmiotów udzielających pomocy
o możliwości jej udzielenia na zasadach określonych w tym planie.
3a. Podmioty udzielające pomocy są zobowiązane do wydania opinii w sprawie
możliwości udzielenia pomocy, o której mowa w ust. 3.
3b. Wnioski o wydanie opinii, o której mowa w art. 12 ust. 1, wraz
z załączonymi do nich projektami, informacjami lub planem restrukturyzacyjnym,
przekazuje się w formie papierowej i elektronicznej.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres
informacji, o których mowa w ust. 2, oraz elementy, jakie powinien zawierać plan
restrukturyzacyjny, uwzględniając wymagania określone prawem Unii Europejskiej
w zakresie notyfikacji.

art. 14. więcej Art. 14. Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub
rybołówstwie – minister właściwy do spraw rolnictwa, wydaje opinię, o której mowa
w art. 12 ust. 1, w terminie 60 dni, a w przypadku projektu programu pomocowego –
w terminie 21 dni od dnia otrzymania wniosku wraz z dołączonymi informacjami
i dokumentami, o których mowa w art. 13.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub
rybołówstwie – minister właściwy do spraw rolnictwa, przed wydaniem opinii,
o której mowa w art. 12 ust. 1, może wystąpić do organu opracowującego projekt
programu pomocowego, podmiotu udzielającego pomocy, podmiotu ubiegającego się
o pomoc lub innych właściwych podmiotów, o przekazanie w wyznaczonym terminie
dodatkowych wyjaśnień i informacji.
2. Jeżeli organy lub podmioty, o których mowa w ust. 1, nie przedstawią
w wyznaczonym terminie dodatkowych wyjaśnień i informacji, Prezes Urzędu,
a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie – minister właściwy
do spraw rolnictwa, wydaje opinię na podstawie posiadanych informacji.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Dokonanie notyfikacji projektu programu pomocowego wymaga
zgody Rady Ministrów.
2. Rada Ministrów podejmuje uchwałę w sprawie dokonania notyfikacji po
zapoznaniu się z opinią, o której mowa w art. 12 ust. 1.
3. Rada Ministrów wraz z projektem ustawy będącej programem pomocowym
przekazuje Marszałkowi Sejmu informację o dokonaniu notyfikacji.

Art. 16a. 1. W przypadku projektu ustawy będącej programem pomocowym
opracowanym przez podmiot niebędący organem administracji publicznej, organ
właściwy na podstawie regulaminu Sejmu występuje z wnioskiem do Prezesa Urzędu,
a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie – ministra właściwego
do spraw rolnictwa, o:
1) wydanie opinii, o której mowa w art. 12 ust. 1;
2) przekazanie do Komisji projektu w celu dokonania jego notyfikacji;
3) wycofanie notyfikacji projektu przed podjęciem przez Komisję decyzji, o której
mowa w art. 4 i art. 9 rozporządzenia Rady.
4) (uchylony)
2. Do wniosku o wydanie opinii, o której mowa w art. 12 ust. 1, dołącza się
projekt ustawy będącej programem pomocowym oraz informacje niezbędne do
wydania opinii, o których mowa w art. 13 ust. 2.

art. 17. więcej Art. 17. W przypadku wydania przez Prezesa Urzędu, a w zakresie pomocy
publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie – ministra właściwego do spraw rolnictwa,
opinii o niezgodności z rynkiem wewnętrznym projektu programu pomocowego
przewidującego udzielanie pomocy w ramach wyłączeń grupowych, co do którego
podmiot opracowujący taki projekt nie wystąpił o dokonanie notyfikacji, Prezes
Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie – minister
właściwy do spraw rolnictwa, przekazuje opinię do wiadomości Radzie Ministrów.

art. 18. więcej Art. 18. 1. W przypadku projektu pomocy indywidualnej lub projektu pomocy
indywidualnej na restrukturyzację Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej
w rolnictwie lub rybołówstwie – minister właściwy do spraw rolnictwa, niezwłocznie
przekazuje opinię, o której mowa w art. 12 ust. 1, podmiotowi występującemu
z wnioskiem o wydanie opinii oraz podmiotom udzielającym pomocy.
2. W terminie 14 dni od dnia otrzymania opinii o niezgodności z rynkiem
wewnętrznym projektu pomocy indywidualnej lub projektu pomocy indywidualnej na
restrukturyzację, podmiot występujący o wydanie opinii może wystąpić do Prezesa
Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie – ministra właściwego do spraw rolnictwa, o dokonanie notyfikacji tego projektu, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. W przypadku gdy opinia Prezesa Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej
w rolnictwie lub rybołówstwie – ministra właściwego do spraw rolnictwa,
o niezgodności z rynkiem wewnętrznym dotyczy projektu pomocy indywidualnej na
restrukturyzację, podmiot lub podmioty udzielające pomocy mogą zmienić opinię,
o której mowa w art. 13 ust. 3, zawiadamiając o tym Prezesa Urzędu, a w zakresie
pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie – ministra właściwego do spraw
rolnictwa, oraz podmiot występujący o wydanie opinii w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania.
4. Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub
rybołówstwie – minister właściwy do spraw rolnictwa, nie dokonuje notyfikacji projektu:
1) pomocy indywidualnej oraz pomocy indywidualnej na restrukturyzację –
w przypadku bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 2;
2) pomocy indywidualnej na restrukturyzację – w przypadku gdy:
a) podmiot ubiegający się o pomoc nie przedłoży opinii o możliwości
udzielenia pomocy, o której mowa w art. 13 ust. 3, w odniesieniu do
każdego przypadku pomocy,
b) podmiot udzielający pomocy w zmienionej opinii, o której mowa w ust. 3,
stwierdzi niemożność udzielenia pomocy.

art. 19. więcej Art. 19. 1. W przypadku wprowadzenia zmian w zakresie udzielania pomocy
publicznej do projektu ustawy będącej programem pomocowym notyfikowanym
Komisji, Marszałek Sejmu przekazuje Prezesowi Rady Ministrów projekt ze zmianami; Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie
– minister właściwy do spraw rolnictwa, przekazuje do Komisji projekt ze zmianami
celem uzupełnienia notyfikacji.
2. W przypadku wprowadzenia zmian do projektu programu pomocowego,
w części niebędącej projektem ustawy, projektu pomocy indywidualnej lub projektu
pomocy indywidualnej na restrukturyzację notyfikowanych Komisji, podmiot
występujący o dokonanie notyfikacji przekazuje niezwłocznie Prezesowi Urzędu,
a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie – ministrowi
właściwemu do spraw rolnictwa, projekt ze zmianami celem uzupełnienia notyfikacji.
3. (uchylony)

art. 20. więcej Art. 20. Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub
rybołówstwie – minister właściwy do spraw rolnictwa, za pośrednictwem Stałego
Przedstawicielstwa Rzeczypospolitej Polskiej przy Unii Europejskiej w Brukseli,
dokonuje notyfikacji w odniesieniu do projektu:
1) programu pomocowego – niezwłocznie po podjęciu uchwały Rady Ministrów
o dokonaniu notyfikacji;
2) pomocy indywidualnej oraz pomocy indywidualnej na restrukturyzację –
niezwłocznie po wydaniu opinii o zgodności pomocy z rynkiem wewnętrznym
albo po otrzymaniu wystąpienia o dokonanie notyfikacji, o którym mowa
w art. 18 ust. 2, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 3 i 4.

Art. 20a. Dokonanie notyfikacji projektu programu pomocowego
ustanowionego na podstawie aktu prawa miejscowego nie wymaga zgody Rady
Ministrów i następuje niezwłocznie po wydaniu opinii, o której mowa w art. 12 ust. 1.

art. 21. więcej Art. 21. 1. W zakresie postępowania przed Komisją, o którym mowa
w rozporządzeniu Rady, zwanego dalej „postępowaniem przed Komisją”, organem
właściwym jest Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub
rybołówstwie – minister właściwy do spraw rolnictwa.
2. W związku z postępowaniem przed Komisją organy administracji publicznej,
które opracowały projekty programów pomocowych, podmioty udzielające pomocy,
które opracowały projekty pomocy indywidualnej, podmioty ubiegające się
o udzielenie pomocy, beneficjenci pomocy lub inne właściwe podmioty przedstawiają
Prezesowi Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie –
ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa, w wyznaczonym terminie, informacje
niezbędne do opracowania odpowiedzi na zapytania Komisji, wyjaśnień, uwag lub stanowisk.
2a. W zakresie niezbędnym do udzielenia odpowiedzi na zapytania Komisji,
Prezes Urzędu może zażądać przekazania przez bank – w wyznaczonym terminie –
informacji stanowiących tajemnicę bankową.
3. Prezes Urzędu konsultuje z podmiotami, o których mowa w ust. 2 i 2a, treść
odpowiedzi, wyjaśnień, uwag lub stanowisk – opracowanych przez niego na
podstawie przekazanych informacji – i niezwłocznie przekazuje je Komisji.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku odpowiedzi, wyjaśnień,
uwag lub stanowisk dotyczących pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie,
których treść minister właściwy do spraw rolnictwa konsultuje z podmiotami,
o których mowa w ust. 2.

art. 22. więcej Art. 22. 1. W przypadku podjęcia przez Komisję decyzji, o których mowa
w art. 4, art. 9, art. 12 ust. 3 i art. 13 rozporządzenia Rady, Prezes Urzędu, a w zakresie
pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie – minister właściwy do spraw
rolnictwa, niezwłocznie informuje o tym właściwy podmiot, przekazując mu
jednocześnie kopię decyzji.
2. W przypadku wydania przez Komisję zalecenia, o którym mowa w art. 22
rozporządzenia Rady, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3. (uchylony)

art. 23. więcej Art. 23. 1. Po otrzymaniu kopii decyzji Komisji, o której mowa w art. 13 ust. 1
rozporządzenia Rady, zobowiązującej do wstrzymania udzielania pomocy, podmiot
udzielający pomocy niezwłocznie wstrzymuje jej udzielanie.
2. Po otrzymaniu kopii decyzji Komisji, o której mowa w art. 13 ust. 2
rozporządzenia Rady, zobowiązującej do zwrotu pomocy, podmiot udzielający
pomocy niezwłocznie wydaje decyzję o zwrocie pomocy.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Przed podjęciem przez Komisję decyzji, o której mowa w art. 4 i art.
9 rozporządzenia Rady, notyfikacja może być wycofana w przypadku projektu:
1) programu pomocowego – na wniosek organu administracji publicznej
opracowującego ten projekt;
2) pomocy indywidualnej – na wniosek podmiotu udzielającego pomocy;
3) pomocy indywidualnej na restrukturyzację – na wniosek podmiotu ubiegającego
się o pomoc lub podmiotu udzielającego pomocy.
2. Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie
– minister właściwy do spraw rolnictwa, niezwłocznie informuje Komisję o wycofaniu notyfikacji.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Beneficjent pomocy jest zobowiązany do zwrotu kwoty stanowiącej
równowartość udzielonej pomocy publicznej, co do której Komisja wydała decyzję o obowiązku zwrotu pomocy, chyba że wskutek wniesionego odwołania zostanie zawieszone wykonanie decyzji Komisji.
2. Obowiązek zwrotu, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również odsetki,
o których mowa w art. 16 ust. 2 rozporządzenia Rady.
3. Do czasu wykonania przez beneficjenta pomocy obowiązku, o którym mowa
w ust. 1, żadna pomoc publiczna nie może zostać udzielona, a w przypadku jej
wcześniejszego udzielenia – wypłacona temu beneficjentowi.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Kopię decyzji Komisji o obowiązku zwrotu pomocy, o której mowa
w art. 16 rozporządzenia Rady, oraz decyzji wydanej w przypadkach, o których mowa
w art. 11 i art. 20 rozporządzenia Rady, Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy
publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie – minister właściwy do spraw rolnictwa,
przekazuje niezwłocznie:
1) w przypadku programu pomocowego – podmiotowi udzielającemu pomocy,
który następnie niezwłocznie przekazuje ją beneficjentom pomocy;
2) w przypadku pomocy indywidualnej oraz pomocy indywidualnej na
restrukturyzację – podmiotom udzielającym pomocy oraz podmiotom
zobowiązanym do jej zwrotu.
2. (uchylony)

art. 27. więcej Art. 27. 1. W przypadku wydania decyzji Komisji o obowiązku zwrotu pomocy,
o której mowa w art. 16 rozporządzenia Rady, jeżeli pomoc była udzielona na podstawie:
1) decyzji – organ, który wydał decyzję, może ją uchylić albo zmienić również bez
zgody stron lub nakazać zwrot udzielonej pomocy; przepisu art. 253a § 3
i art. 256 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U.
z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) nie stosuje się;
2) umowy – podmiot udzielający pomocy może wystąpić do sądu o rozwiązanie
umowy, na podstawie której udzielono pomocy lub o nakazanie zwrotu
udzielonej pomocy.
2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku wydania decyzji Komisji
o obowiązku zwrotu pomocy w przypadkach, o których mowa w art. 11 i art. 20
rozporządzenia Rady.
3. W postępowaniu cywilnym, postępowaniu administracyjnym i postępowaniu
przed sądami administracyjnymi Prezesowi Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej
w rolnictwie lub rybołówstwie – ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa,
przysługują uprawnienia prokuratora określone w odrębnych przepisach.

art. 28. więcej Art. 28. Przymusowe ściągnięcie kwoty stanowiącej równowartość udzielonej
pomocy wraz z odsetkami następuje odpowiednio w trybie przepisów o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji albo w trybie przepisów o sądowym postępowaniu egzekucyjnym.

art. 29. więcej Art. 29. (uchylony).

art. 30. więcej Art. 30. (uchylony).

art. 31. więcej Art. 31. 1. Monitorowanie pomocy publicznej obejmuje gromadzenie,
przetwarzanie i przekazywanie informacji o udzielanej pomocy publicznej,
w szczególności o jej rodzajach, formach i wielkości, oraz przestrzeganie krajowego
limitu skumulowanej kwoty pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.
2. Organem monitorującym pomoc publiczną jest Prezes Urzędu, a w zakresie
pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie – minister właściwy do spraw
rolnictwa.
3. Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub
rybołówstwie – minister właściwy do spraw rolnictwa, przekazuje Komisji
sprawozdanie roczne z pomocy publicznej, o którym mowa w art. 6 rozporządzenia
Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania
rozporządzenia Rady (UE) nr 2015/1589 ustanawiającego szczegółowe zasady
stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Art. 31a. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze obwieszczenia,
ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, co
najmniej raz na kwartał, a w przypadku wyczerpania krajowego limitu skumulowanej
kwoty pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie – niezwłocznie, informacje
o wysokości wykorzystanego krajowego limitu skumulowanej kwoty pomocy de
minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać wskazanie:
1) wysokości trzyletniego krajowego limitu skumulowanej kwoty pomocy de
minimis w rolnictwie lub rybołówstwie;
2) stanu wykorzystania limitu, o którym mowa w pkt 1.

Art. 31b. Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub
rybołówstwie – minister właściwy do spraw rolnictwa, ogłasza niezwłocznie w
Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej:
1) informacje o podjęciu przez Komisję decyzji, o których mowa w art. 4 i art. 9
rozporządzenia Rady;
2) informacje o wydaniu decyzji Komisji, o której mowa w art. 16 rozporządzenia
Rady, oraz decyzji wydanej w przypadkach, o których mowa w art. 11 i art. 20
rozporządzenia Rady, jak również informację o dokonaniu zwrotu pomocy
publicznej przez beneficjenta pomocy;
3) w odniesieniu do postępowań, w których uczestnikiem postępowania jest
Rzeczpospolita Polska, informacje o:
a) wniesieniu odwołania od decyzji Komisji w sprawach dotyczących pomocy
publicznej,
b) wniesieniu do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej sprawy z
zakresu pomocy publicznej,
c) wydaniu orzeczenia w sprawach dotyczących pomocy publicznej przez
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Podmioty udzielające pomocy są zobowiązane do sporządzania
i przedstawiania Prezesowi Urzędu sprawozdań o udzielonej pomocy publicznej innej
niż pomoc publiczna w rolnictwie lub rybołówstwie albo informacji o nieudzieleniu
takiej pomocy w danym okresie sprawozdawczym. Sprawozdania zawierają w szczególności informacje o beneficjentach pomocy oraz o rodzajach, formach, wielkości
i przeznaczeniu udzielonej pomocy.
2. W przypadku gdy pomoc publiczna jest przewidziana w akcie normatywnym,
o którym mowa w art. 6 ust. 2, do sporządzania i przedstawiania:
1) sprawozdań, o których mowa w ust. 1, są zobowiązane podmioty, które
otrzymały od beneficjentów pomocy deklaracje lub inne dokumenty określające
kwoty pomniejszenia świadczeń na podstawie tego aktu normatywnego;
2) informacji, o których mowa w ust. 1, są zobowiązane podmioty, które nie
otrzymały deklaracji lub innych dokumentów, z których wynika, że nastąpiło
pomniejszenie świadczeń na podstawie tego aktu normatywnego.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. (uchylony)
10. Sprawozdania i informacje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się przez
teletransmisję danych w postaci elektronicznej z wykorzystaniem formularzy
zamieszczonych w aplikacji SHRIMP udostępnionej w sieci teleinformatycznej przez
Prezesa Urzędu, a w przypadku organów Krajowej Administracji Skarbowej, o
których mowa w ustawie z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji
Skarbowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 505), przez ministra właściwego do spraw finansów
publicznych w wydzielonej sieci resortu finansów.
11. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób udzielania dostępu
do aplikacji SHRIMP, mając na uwadze zapewnienie skuteczności monitorowania
pomocy publicznej.
12. (uchylony)

Art. 32a. 1. Podmioty udzielające pomocy są zobowiązane do sporządzania
i przedstawiania ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa sprawozdań o udzielonej
pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie albo informacji o nieudzieleniu
takiej pomocy w danym okresie sprawozdawczym. Sprawozdania zawierają
w szczególności informacje o beneficjentach pomocy oraz o rodzajach, formach,
wielkości i przeznaczeniu udzielonej pomocy.
2. Do przekazywania ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa sprawozdań i
informacji, o których mowa w ust. 1, przepis art. 32 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
3. Sprawozdania i informacje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się przez
teletransmisję danych w postaci elektronicznej z wykorzystaniem formularzy
zamieszczonych w aplikacji udostępnionej w sieci teleinformatycznej przez ministra
właściwego do spraw rolnictwa.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób udzielania dostępu
do aplikacji, mając na uwadze zapewnienie skuteczności monitorowania pomocy
publicznej w rolnictwie i rybołówstwie.
5. (uchylony)

art. 33. więcej Art. 33. 1. Podmioty udzielające pomocy są zobowiązane do przekazywania, na
żądanie Prezesa Urzędu, ministra właściwego do spraw rolnictwa lub ministra
właściwego do spraw finansów publicznych, informacji dotyczących udzielonej
pomocy publicznej, w zakresie i terminie wskazanym w żądaniu.
2. Podmioty opracowujące programy pomocowe przewidujące udzielanie
pomocy w ramach wyłączeń grupowych niezwłocznie informują Prezesa Urzędu,
a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie – ministra właściwego
do spraw rolnictwa, o rozpoczęciu obowiązywania programu pomocowego.
3. Podmioty udzielające pomocy indywidualnej w ramach wyłączeń grupowych
niezwłocznie informują Prezesa Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie
lub rybołówstwie – ministra właściwego do spraw rolnictwa, o udzieleniu tej pomocy.
4. Udzielenie informacji, o których mowa w ust. 2 i 3, następuje przez
teletransmisję danych w formie elektronicznej, na formularzach zamieszczonych
w powszechnie dostępnej sieci teleinformatycznej przez Prezesa Urzędu albo ministra
właściwego do spraw rolnictwa.

Art. 33a. Prezes Urzędu ewidencjonuje akty prawa miejscowego, o których
mowa w art. 8 ust. 1.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Organy właściwe do poboru należności są zobowiązane do
przekazywania ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych sprawozdań
o zaległościach przedsiębiorców we wpłatach świadczeń należnych na rzecz sektora
finansów publicznych, w zakresie swojej właściwości.
2. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, przekazuje się przez teletransmisję
danych w formie elektronicznej, na formularzach zamieszczonych w powszechnie
dostępnej sieci teleinformatycznej przez Prezesa Urzędu.
3. (uchylony)
4. Jednostki samorządu terytorialnego przekazują sprawozdania, o których mowa
w ust. 1, za pośrednictwem regionalnych izb obrachunkowych.
5. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przekazuje
sprawozdania, o których mowa w ust. 1, za pośrednictwem ministra właściwego do
spraw klimatu, a wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej –
za pośrednictwem marszałków województw.
6. Wojewodowie przekazują sprawozdania, o których mowa w ust. 1,
bezpośrednio ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.
7. Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości przekazuje sprawozdania, o
których mowa w ust. 1, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw gospodarki.
8. Ochotnicze Hufce Pracy przekazują sprawozdania, o których mowa w ust. 1,
za pośrednictwem ministra właściwego do spraw pracy.
9. Podmioty niewymienione w ust. 4–8 przekazują sprawozdania, o których
mowa w ust. 1, za pośrednictwem organów je nadzorujących, a w przypadku braku
takich organów – bezpośrednio ministrowi właściwemu do spraw finansów
publicznych.

art. 35. więcej Art. 35. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzeń:
1) zakres sprawozdań i informacji, o których mowa w art. 32 ust. 1, oraz
sprawozdań, o których mowa w art. 34 ust. 1, terminy ich składania i okresy
sprawozdawcze oraz wzory formularzy, mając na uwadze zapewnienie
skuteczności monitorowania pomocy publicznej oraz konieczność uwzględnienia technicznych uwarunkowań związanych z przekazywaniem sprawozdań
i informacji, o których mowa w art. 32 ust. 1, z wykorzystaniem aplikacji SHRIMP;
2) zakres sprawozdań i informacji, o których mowa w art. 32a ust. 1, terminy ich
składania i okresy sprawozdawcze oraz wzory formularzy, mając na uwadze
zapewnienie skuteczności monitorowania pomocy publicznej w rolnictwie lub
rybołówstwie, w szczególności przestrzegania krajowego limitu skumulowanej
kwoty pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub
rybołówstwie – minister właściwy do spraw rolnictwa, na podstawie sprawozdań
i informacji, o których mowa w art. 32 ust. 1 oraz art. 32a ust. 1, opracowuje
i przedstawia Radzie Ministrów sprawozdanie zawierające wyniki monitorowania
pomocy publicznej w roku poprzednim, w szczególności dane dotyczące wielkości,
form i przeznaczenia pomocy publicznej, a także ocenę skutków udzielonej pomocy
w sferze konkurencji.
1a. Prezes Urzędu opracowuje sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1,
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przedstawia Radzie
Ministrów zbiorczą, roczną informację o zaległościach przedsiębiorców we wpłatach
świadczeń należnych na rzecz sektora finansów publicznych.
3. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, Rada Ministrów przedstawia
Sejmowi do końca roku kalendarzowego następującego po roku, którego dotyczy
sprawozdanie.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Podmiot ubiegający się o pomoc de minimis jest zobowiązany do
przedstawienia podmiotowi udzielającemu pomocy, wraz z wnioskiem o udzielenie pomocy:
1) wszystkich zaświadczeń o pomocy de minimis oraz pomocy de minimis w
rolnictwie lub rybołówstwie, jakie otrzymał w roku, w którym ubiega się o
pomoc, oraz w ciągu 2 poprzedzających go lat podatkowych, albo oświadczenia
o wielkości tej pomocy otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenia o
nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie;
2) informacji niezbędnych do udzielenia pomocy de minimis, dotyczących
w szczególności wnioskodawcy i prowadzonej przez niego działalności
gospodarczej oraz wielkości i przeznaczenia pomocy publicznej otrzymanej
w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą,
na pokrycie których ma być przeznaczona pomoc de minimis.
2. Podmiot ubiegający się o pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie
jest zobowiązany do przedstawienia podmiotowi udzielającemu pomocy, wraz
z wnioskiem o udzielenie pomocy:
1) wszystkich zaświadczeń o pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie
oraz pomocy de minimis, jakie otrzymał w roku, w którym ubiega się o pomoc,
oraz w ciągu 2 poprzedzających go lat podatkowych, albo oświadczenia
o wielkości tej pomocy otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenia o
nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie;
2) (uchylony)
3) informacji niezbędnych do udzielenia pomocy de minimis w rolnictwie lub
rybołówstwie, dotyczących w szczególności wnioskodawcy i prowadzonej przez
niego działalności gospodarczej oraz wielkości i przeznaczenia pomocy
publicznej otrzymanej w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących
się do objęcia pomocą, na pokrycie których ma być przeznaczona pomoc de
minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.
2a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji,
o których mowa w ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 3, oraz wzór formularza informacji, kierując się koniecznością zapewnienia zupełności i przejrzystości przedstawianych informacji.
3. Prezes Urzędu przedstawia Komisji, na jej wniosek, informacje o pomocy de minimis.
4. Minister właściwy do spraw rolnictwa przedstawia Komisji, na jej wniosek,
informacje o pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.
5. Podmiot ubiegający się o pomoc inną niż pomoc de minimis lub pomoc de
minimis w rolnictwie lub rybołówstwie jest zobowiązany do przedstawienia
podmiotowi udzielającemu pomocy, wraz z wnioskiem o jej udzielenie, informacji
dotyczących wnioskodawcy i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz
informacji o otrzymanej pomocy publicznej, zawierających w szczególności
wskazanie dnia i podstawy prawnej jej udzielenia, formy i przeznaczenia, albo
oświadczenia o nieotrzymaniu pomocy.
5a. W przypadku pomocy publicznej przewidzianej w akcie normatywnym, o
którym mowa w art. 6 ust. 2, zaświadczenia, oświadczenia lub informacje, o których
mowa w ust. 1, 2 lub 5, beneficjent pomocy składa każdorazowo z deklaracją,
zeznaniem rocznym lub innym dokumentem, z których wynika wartość pomocy.
5b. W przypadku pomocy de minimis przewidzianej w akcie normatywnym, o
którym mowa w art. 6 ust. 2, gdy z deklaracji, zeznania rocznego lub innego
dokumentu nie wynika wartość pomocy, zaświadczenia, oświadczenia lub informacje,
o których mowa w ust. 1 lub 2, składa beneficjent pomocy wraz z informacją, o której
mowa w art. 5 ust. 3ba.
6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji oraz
oświadczenia, o których mowa w ust. 5, oraz wzory formularzy informacji, biorąc pod
uwagę przeznaczenie planowanej pomocy oraz konieczność zapewnienia
nieprzekroczenia dopuszczalnej wielkości pomocy udzielonej w związku z realizacją
danego przedsięwzięcia przez poszczególne podmioty ubiegające się o pomoc oraz
uwzględniając wymagania z zakresu sprawozdawczości.
7. Do czasu przekazania przez podmiot ubiegający się o pomoc zaświadczeń,
oświadczeń lub informacji, o których mowa w ust. 1, 2 i 5, pomoc nie może być
udzielona temu podmiotowi.
8. Obowiązku przedstawiania informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ust. 2
pkt 3 oraz w ust. 5, nie stosuje się, jeżeli informacje te przekazuje się podmiotowi
udzielającemu pomocy na podstawie odrębnych ustaw.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Podmiot udzielający pomocy jest zobowiązany, udzielając pomocy
publicznej, poinformować pisemnie beneficjenta pomocy o jej zatwierdzeniu przez
Komisję zgodnie z art. 108 TFUE bądź o braku obowiązku notyfikacji.
2. W przypadku pomocy publicznej udzielanej na podstawie programu
pomocowego zakres informacji określonej w ust. 1 obejmuje także wskazanie numeru
referencyjnego programu nadanego przez Komisję.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku pomocy w formie ulgi
podatkowej, udzielanej na podstawie aktu normatywnego, który uzależnia nabycie
prawa do otrzymania pomocy wyłącznie od spełnienia przesłanek określonych w tym
akcie, bez konieczności wydania decyzji.

art. 39. więcej Art. 39. 1. Beneficjent pomocy oraz podmiot ubiegający się o pomoc jest
zobowiązany do przekazywania informacji o dotyczącej ich pomocy publicznej
Prezesowi Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie –
ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa, lub podmiotowi udzielającemu pomocy
– na ich żądanie, w zakresie i terminach określonych w żądaniu.
2. Termin określony w żądaniu, o którym mowa w ust. 1, nie może być krótszy
niż 14 dni, chyba że o informacje dotyczące udzielonej pomocy występuje Komisja.

art. 40. więcej Art. 40. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)

art. 41. więcej Art. 41. 1. Pracownicy podmiotów realizujących zadania określone w ustawie są
zobowiązani do ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa, jak również innych informacji
podlegających ochronie na podstawie odrębnych przepisów, o których powzięli
wiadomość w związku z toczącymi się postępowaniami lub realizacją innych zadań
określonych w ustawie.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do informacji powszechnie dostępnych,
wskazania podmiotu ubiegającego się o pomoc, beneficjenta pomocy, informacji
o wielkości i formie udzielonej mu pomocy oraz o jej przeznaczeniu, podstawie prawnej, a także podmiotach udzielających pomocy.
3. Nie stanowi naruszenia obowiązku zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa,
jak również innych tajemnic ustawowo chronionych, przekazywanie informacji do
Komisji w związku z realizacją zadań określonych prawem Unii Europejskiej w zakresie pomocy publicznej, przekazywanie sprawozdań o udzielonej pomocy w trybie art. 32 i art. 32a oraz sprawozdań o zaległościach, o których mowa w art. 34 ust. 1.

art. 42. więcej Art. 42. 1. W przypadku przeprowadzania przez Komisję kontroli, o której
mowa w art. 27 ust. 1 rozporządzenia Rady, zwanej dalej „kontrolą u beneficjenta
pomocy”, Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub
rybołówstwie – minister właściwy do spraw rolnictwa, jest upoważniony do
przedstawiania Komisji uwag co do przeprowadzenia kontroli i zastrzeżeń co do
wyboru biegłych.
2. W trakcie kontroli u beneficjenta pomocy mogą być obecne osoby
upoważnione przez Prezesa Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub
rybołówstwie – ministra właściwego do spraw rolnictwa.

art. 43. więcej Art. 43. Jeżeli beneficjent pomocy sprzeciwia się przeprowadzeniu kontroli,
Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie –
minister właściwy do spraw rolnictwa, może skorzystać z pomocy funkcjonariuszy
organów administracji rządowej, które są uprawnione do dokonywania kontroli, lub
funkcjonariuszy Policji jednostki właściwej ze względu na siedzibę beneficjenta pomocy.

art. 44. więcej Art. 44. 1. Za niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązków, o których
mowa w art. 21 ust. 2 i art. 39, oraz za utrudnianie przeprowadzenia kontroli
u beneficjenta pomocy, Prezes Urzędu, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie
lub rybołówstwie – minister właściwy do spraw rolnictwa, może, w drodze decyzji,
nałożyć na beneficjenta karę pieniężną do wysokości równowartości 10 000 euro.
2. Wysokość kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, ustala się,
uwzględniając w szczególności stopień oraz okoliczności naruszenia przepisów ustawy.
3. Kwotę, o której mowa w ust. 1, przelicza się na złote według kursu średniego
walut obcych ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu
wydania decyzji Prezesa Urzędu albo decyzji ministra właściwego do spraw rolnictwa.

art. 45. więcej Art. 45. 1. Karę pieniężną uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym
decyzja Prezesa Urzędu albo ministra właściwego do spraw rolnictwa o jej nałożeniu
na beneficjenta pomocy stała się ostateczna.
2. W przypadku nieterminowego uiszczenia kary pieniężnej nalicza się odsetki
ustawowe za opóźnienie.
3. Przymusowe ściągnięcie kary pieniężnej następuje w trybie przepisów
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
4. Środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

art. 46. więcej Art. 46. 1. Od decyzji Prezesa Urzędu nakładającej karę pieniężną przysługuje
odwołanie do sądu ochrony konkurencji i konsumentów w terminie 14 dni od dnia jej
doręczenia.
2. Postępowanie w sprawach odwołań od decyzji Prezesa Urzędu toczy się
według przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania
cywilnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1460, z późn. zm.) o postępowaniu w sprawach
z zakresu ochrony konkurencji.
3. W przypadku wniesienia odwołania od decyzji Prezes Urzędu przekazuje je
niezwłocznie wraz z aktami sprawy do sądu ochrony konkurencji i konsumentów.
4. (uchylony)

art. 47. więcej Art. 47. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2002
r. Nr 9, poz. 84, z późn. zm.) w art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe niż określone w ust. 1 oraz w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i
niektórych ustaw.”.

art. 48. więcej Art. 48. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) w art. 21 w ust. 1 pkt 63a otrzymuje brzmienie:
„63a) dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności
gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej
na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia
20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr
123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770,
z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113,
poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym
wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia
nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy,
dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w
największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami,”.

art. 49. więcej Art. 49. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych
(Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) w art. 17 w ust. 1 pkt 34 otrzymuje brzmienie:
„34) dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej
prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października
1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600,
z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106,
poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240,
poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy
publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów
kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami,”.

art. 50. więcej Art. 50. W ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych
(Dz.U. Nr 123, poz. 600, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 w ust. 4 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
„5a) warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcom prowadzącym
działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia
zgodności udzielonej pomocy z prawem Unii Europejskiej,”;
2) w art. 5a:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki,
uzgodniony z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego, w
drodze rozporządzenia, może znieść strefę przed upływem okresu na
jaki została ona ustanowiona, zmienić jej obszar lub połączyć strefy,
biorąc pod uwagę, że łączny obszar wszystkich stref nie może przekroczyć dotychczas ustalonego łącznego obszaru stref, z uwzględnieniem
ust. 5, a także mając na względzie tworzenie jak najlepszych warunków
funkcjonowania stref.”,
b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Łączny obszar stref, o którym mowa w ust. 1, może zostać zwiększony
do 8 tys. ha, z tym że zwiększenie może być przeznaczone wyłącznie na realizację nowej inwestycji o wartości co najmniej 40 mln euro lub
tworzącej co najmniej 500 nowych miejsc pracy.”;
3) w art. 12 uchyla się zdanie drugie.

art. 51. więcej Art. 51. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. z 2001 r. Nr
85, poz. 937 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 153, poz. 1271) w art. 2 w ust. 3
pkt 5a otrzymuje brzmienie:
„5a) udzielają lub korzystają z pomocy publicznej podlegającej monitorowaniu
w rozumieniu odrębnych przepisów,”.

art. 52. więcej Art. 52. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. Nr 13, poz. 60, z późn. zm.) w art. 3 uchyla się ust. 3.

art. 53. więcej Art. 53. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 493, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 dodaje się pkt 8a i 8b w brzmieniu:
„8a) udziela pomocy na ratowanie i na restrukturyzację przedsiębiorstw państwowych, spółek z udziałem Skarbu Państwa, spółek, którym oddano
przedsiębiorstwo do odpłatnego korzystania na podstawie art. 51 i 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz.U. z
2002 r. Nr 171, poz. 1397 i Nr 240, poz. 2055, z 2003 r. Nr 60, poz. 535 i
Nr 90, poz. 844 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 39) - spełniających kryteria małego lub średniego przedsiębiorcy w rozumieniu załącznika do rozporządzenia nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i
88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich
przedsiębiorstw (Dz.Urz. WE L 10 z 13.01.2001 r.),
8b) zatwierdza plany restrukturyzacji przedsiębiorstw, o których mowa w pkt
8a, w przypadku gdy plany te przewidują udzielenie pomocy na restrukturyzację przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, albo ministra
właściwego do spraw Skarbu Państwa wraz z innymi podmiotami,”;
2) dodaje się art. 2b w brzmieniu:
Art. 2b. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa określi, w drodze
rozporządzenia, tryb, warunki oraz formy udzielania pomocy, o
której mowa w art. 2 pkt 8a, uwzględniając w szczególności konieczność ukierunkowania pomocy na ratowanie na pomoc udzielaną w celu umożliwienia przedsiębiorcy funkcjonowania przez
czas konieczny na przygotowanie planu restrukturyzacyjnego
przedsiębiorstwa, a pomocy na restrukturyzację - na przywrócenie
długookresowej zdolności do konkurowania na rynku.”.

art. 54. więcej Art. 54. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz.U. z 2002
r. Nr 171, poz. 1397, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 35 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób finansowania zbywania akcji oraz wymaganą formę zapłaty za
akcje nabywane od Skarbu Państwa, uwzględniając zapewnienie przejrzystości procedur i należyte zabezpieczenie interesu Skarbu Państwa,
2) warunki, w których zapłata za akcje może być rozłożona na raty,
uwzględniając że zastosowanie stawki oprocentowania korzystniejszej
od oferowanej na rynku stanowi regionalną pomoc publiczną na wspieranie nowych inwestycji.”;
2) w art. 48 ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy tryb sprzedaży, o której mowa w ust. 1, uwzględniając zapewnienie przejrzystości i otwartości procedur,
2) warunki, w których zapłata należności za przedsiębiorstwo może być
rozłożona na raty, uwzględniając że zastosowanie stawki oprocentowania korzystniejszej od oferowanej na rynku stanowi regionalną pomoc
publiczną na wspieranie nowych inwestycji.”;
3) w art. 54 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki spłaty należności za korzystanie z przedsiębiorstwa, uwzględniając że ustalenie warunków korzystniejszych od oferowanych na rynku stanowi regionalną pomoc publiczną na wspieranie
nowych inwestycji,
2) sposób i zakres zmiany warunków, o których mowa w pkt 1, uwzględniając że ich zmiana stanowi pomoc publiczną na restrukturyzację i jest
możliwa w przypadkach, w których przejmujący jest przedsiębiorcą
znajdującym się w trudnej sytuacji ekonomicznej,
3) sposób zabezpieczenia niespłaconej części należności, jeżeli własność
przedsiębiorstwa przeniesiono przed uiszczeniem pełnej należności za przedsiębiorstwo ustalonej w umowie, uwzględniając należyte zabezpieczenie interesu Skarbu Państwa,
4) warunki oprocentowania niespłaconej części należności, w przypadku
wcześniejszego przeniesienia własności przedsiębiorstwa, uwzględniając że ustalenie stawki oprocentowania korzystniejszej od oferowanej
na rynku stanowi regionalną pomoc publiczną na wspieranie nowych inwestycji.”;
4) w art. 56:
a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) 15% przychodów uzyskanych z prywatyzacji w danym roku budżetowym przeznacza się na pomoc na ratowanie i pomoc na restrukturyzację,”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa podwyższa corocznie kapitał zakładowy Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. o kwotę stanowiącą
1/3 przychodów środka specjalnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, z
przeznaczeniem tych środków na udzielanie pomocy na ratowanie i na
restrukturyzację przedsiębiorców innych aniżeli przedsiębiorcy mali i
średni w rozumieniu załącznika do rozporządzenia nr 70/2001 z dnia 12
stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w
odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw
(Dz.Urz. WE L 10 z 13.01.2001 r.).”.

art. 55. więcej Art. 55. W ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez
Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. z 2003 r. Nr 174, poz. 1689)
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 uchyla się ust. 3;
2) w art. 2c w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) ustalenie stawek opłaty prowizyjnej od poręczeń i gwarancji, których
udzielenie nie stanowi pomocy publicznej w rozumieniu przepisów o pomocy publicznej.”.

art. 56. więcej Art. 56. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz.
926, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 22 § 1a otrzymuje brzmienie:
§ 1a. Zaniechanie poboru podatku w trybie określonym w § 1 pkt 1 w stosunku
do podatników będących beneficjentami pomocy, następuje z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w
sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. Nr 123, poz. 1291).”;
2) w art. 48 § 3 otrzymuje brzmienie:
§ 3. Odraczanie terminu płatności podatku lub rozkładanie na raty zapłaty podatku oraz odraczanie lub rozkładanie na raty zapłaty zaległości podatkowej, na wniosek podatnika będącego beneficjentem pomocy, następuje z
uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.”;
3) w art. 67 § 1a otrzymuje brzmienie:
§ 1a. Umarzanie zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę lub opłaty prolongacyjnej na wniosek podatnika będącego beneficjentem pomocy, następuje z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o
postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.”.

art. 57. więcej Art. 57. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2003 r. Nr
15, poz. 148, z późn. zm.) art. 76a otrzymuje brzmienie:
Art. 76a. Dotacja celowa może być udzielona przedsiębiorcy, w przypadku
dokonywania przez przedsiębiorcę nowej inwestycji, na zasadach
określonych w przepisach o finansowym wspieraniu inwestycji.”.

art. 58. więcej Art. 58. W ustawie z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 83, poz. 932, z późn. zm.) w art. 5b ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Podstawą udzielenia wsparcia jest decyzja ministra właściwego do spraw
gospodarki, z zastrzeżeniem ust. 10.”.

art. 59. więcej Art. 59. W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych
(Dz.U. Nr 86, poz. 959, z późn. zm.) w art. 2 w pkt 1 dodaje się lit. i w brzmieniu:
„i) udzielania pomocy na ratowanie i pomocy na restrukturyzację,”.

art. 60. więcej Art. 60.
W ustawie z dnia 20 marca 2002 r. o finansowym wspieraniu inwestycji (Dz.U. Nr
41, poz. 363 i Nr 141, poz. 1177 oraz z 2003 r. Nr 159, poz. 1537) wprowadza się
następujące zmiany:
1) art. 1 otrzymuje brzmienie:
Art. 1. 1. Ustawa określa zasady, formy i szczegółowe warunki udzielania
pomocy regionalnej dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej:
1) dokonujących nowych inwestycji,
2) tworzących nowe miejsca pracy związane z nowymi inwestycjami.
2. Przepisów ustawy nie stosuje się do udzielania wsparcia finansowego przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą w
sektorze włókien syntetycznych, górnictwa węgla, hutnictwa żelaza i stali, budownictwa okrętowego, rybołówstwa oraz
w zakresie produkcji, przetwórstwa i obrotu towarami rolnymi
wymienionymi w Załączniku nr I do Traktatu ustanawiającego
Wspólnotę Europejską.”;
2) w art. 2 w ust. 1:
a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) ustawie o pomocy publicznej - należy przez to rozumieć ustawę z dnia
30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy
publicznej (Dz.U. Nr 123, poz. 1291),
2) pomocy - należy przez to rozumieć pomoc państwa spełniającą przesłanki, o których mowa w art. 87 ust. 1 Traktatu WE,”,
b) pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5) nowej inwestycji - należy przez to rozumieć inwestycję, związaną z
utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, jak również z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub
usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług,
6) wielkości pomocy - należy przez to rozumieć wielkość pomocy, o której mowa w art. 2 pkt 13 ustawy o pomocy publicznej,”,
c) uchyla się pkt 7,
d) pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) utworzeniu nowych miejsc pracy związanych z nową inwestycją - należy przez to rozumieć przyrost netto miejsc pracy w danym przedsiębiorstwie w wyniku dokonania nowej inwestycji w określonym przedziale czasu, nie dłuższym niż 3 lata od dnia zakończenia inwestycji,”,
e) uchyla się pkt 9,
f) pkt 13 otrzymuje brzmienie:
„13) dniu udzielenia wsparcia finansowego - należy przez to rozumieć
dzień udzielenia pomocy, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy o
pomocy publicznej,”,
g)dodaje się pkt 16 i 17 w brzmieniu:
„16) dużym projekcie inwestycyjnym - należy przez to rozumieć nową inwestycję, w której wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem
przekraczają równowartość 50 mln euro, przy czym:
a) koszty nowej inwestycji są wydatkami na środki trwałe, dokonanymi w okresie trzech lat przez jednego lub więcej przedsiębiorców realizujących tę inwestycję oraz
b) środki trwałe są powiązane ze sobą fizycznie lub funkcjonalnie i
służą do realizacji ściśle określonego celu, w szczególności produkcji konkretnego produktu lub różnych produktów, jeżeli są
one wytwarzane przy wykorzystaniu takich samych surowców,
17) dniu zakończenia inwestycji - należy przez to rozumieć dzień, w którym wspierana inwestycja, według harmonogramu realizacji projektu
inwestycyjnego, o którym mowa w art. 12 ust. 3, została zakończona.”;
3) w art. 3:
a) w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) wartość nowej inwestycji jest nie mniejsza niż równowartość kwoty
500 000 euro, w przypadku gdy inwestycja dotyczy rozbudowy lub
modernizacji istniejącego przedsiębiorstwa i wiąże się z utrzymaniem
co najmniej 100 miejsc pracy, przez nie mniej niż 5 lat, lub,”,
b) pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3) działalność gospodarcza związana ze wspartą inwestycją będzie prowadzona przez co najmniej 5 lat od dnia zakończenia inwestycji,
4) w przypadku wsparcia finansowego, które ma być przeznaczone na
tworzenie nowych miejsc pracy - nowo utworzone miejsca pracy będą
utrzymane przez co najmniej 5 lat od dnia zakończenia inwestycji, w
związku z którą zostały utworzone,”;
4) art. 4-6 otrzymują brzmienie:
Art. 4. 1. Wydatkami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem są :
1) cena nabycia gruntów do wysokości 10% całkowitych wydatków projektu inwestycyjnego kwalifikujących się do objęcia wsparciem,
2) cena nabycia albo koszt wytworzenia nowych środków
trwałych, w tym:
a) budowli i budynków,
b) maszyn i urządzeń,
c) narzędzi, przyrządów i aparatury,
d) wyposażenia technicznego dla prac biurowych,
e) infrastruktury technicznej związanej z nową inwestycją,
przy czym przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się urządzenie albo modernizację drogi
oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią
przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych),
3) cena nabycia używanych środków trwałych,
4) cena nabycia wartości niematerialnych i prawnych polegających na uzyskaniu patentu, nabyciu licencji lub nieopatentowanego know-how, do wysokości 25% sumy wydatków, o których mowa w pkt 1-3, kwalifikujących się do objęcia wsparciem,
5) koszt instalacji i uruchomienia środków trwałych,
6) cena nabycia materiałów lub robót budowlanych, pod warunkiem że pozostają w bezpośrednim związku z celami projektu
objętego wsparciem,
7) opłaty za porady prawne, opłaty notarialne, koszty ekspertyz
technicznych i finansowych, o ile koszty te są bezpośrednio
związane z inwestycją oraz są konieczne do jej przygotowania i realizacji,
8) opłaty za prowadzenie rachunku bankowego, o ile wypłata
wsparcia wymaga otwarcia odrębnego rachunku bankowego,
za czas dokonywania wypłat.
2. Wydatki, o których mowa w ust. 1, kwalifikuje się do objęcia
wsparciem:
1) w przypadku wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli:
a) istnieje bezpośredni związek pomiędzy nabyciem gruntów a realizowanym projektem inwestycyjnym,
b) przedstawiono wycenę gruntów sporządzoną przez
uprawnionego rzeczoznawcę, stwierdzającą, że zakup
nastąpił za cenę nie przekraczającą ceny rynkowej,
2) w przypadku wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit.
a), jeżeli:
a) istnieje bezpośredni związek między nabyciem budynków i budowli a celami projektu objętego wsparciem,
b) przedsiębiorca przedstawi:
- zaświadczenie potwierdzające, że cena nabycia nie
przekracza wartości rynkowej, wydane przez niezależnego, uprawnionego rzeczoznawcę lub posiadający
odpowiednie uprawnienia organ,
- opinię rzeczoznawcy budowlanego, posiadającego
uprawnienia budowlane i zatrudnionego w powiatowym albo wojewódzkim inspektoracie nadzoru budowlanego stwierdzającą, że obiekt nadaje się do użytkowania w określonym celu, zgodnym z celami
projektu objętego wsparciem,
c) budowle i budynki w ciągu 10 lat poprzedzających złożenie wniosku o wsparcie finansowe nie były finansowane z wykorzystaniem pomocy lub środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej,
d) budowle i budynki będą użytkowane zgodnie z celami
projektu objętego wsparciem finansowym,
3) w przypadku wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli:
a) dostawca złożył oświadczenie określające pochodzenie
używanych środków trwałych oraz potwierdzające, że w
ciągu 7 lat poprzedzających złożenie wniosku o wsparcie
finansowe nie zostały one nabyte z wykorzystaniem pomocy lub środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej; oświadczenie, o którym mowa, składa przedsiębiorca do podmiotu udzielającego pomocy w formie pisemnej w ciągu 14 dni od dnia nabycia używanych środków trwałych,
b) cena nie przekracza wartości rynkowej i jest niższa od
ceny nowych środków trwałych,
c) posiadają właściwości techniczne niezbędne do realizacji
projektu objętego wsparciem,
d) spełniają obowiązujące normy i standardy,
4) w przypadku wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 4, jeżeli:
a) będą wykorzystywane wyłącznie przez przedsiębiorcę
otrzymującego pomoc regionalną,
b) będą nabyte od osoby trzeciej na warunkach nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych,
c) będą stanowić własność przedsiębiorcy przez okres co najmniej 5 lat,
d) podlegają amortyzacji zgodnie z odrębnymi przepisami.
3. Wydatkiem kwalifikującym się do objęcia wsparciem finansowym jest wydatek na utworzenie nowych miejsc pracy; na wydatek ten składają się koszty płacy brutto pracowników powiększone o wszystkie obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem.
4. W przypadku przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych wydatki na zakup środków transportu nie są wydatkami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem.
5. Cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami
o rachunkowości.”
Art. 5. 1. Wsparcie finansowe inwestycji udzielone przedsiębiorcy może być
przeznaczone na dofinansowanie wydatków kwalifikujących się do
objęcia wsparciem finansowym inwestycji, o których mowa w art.
4 ust. 1 - do wysokości 50% maksymalnej intensywności lub wartości pomocy, określonej w ust. 3-6, lub do wysokości maksymalnego wsparcia finansowego.
2. Wsparcie finansowe inwestycji udzielone przedsiębiorcy może być
przeznaczone również na wydatki związane z utworzeniem nowych
miejsc pracy, o których mowa w art. 4 ust. 3 - do wysokości równowartości 4 000 euro na jedno utworzone miejsce pracy, przy
czym wielkość tego wsparcia nie może przekroczyć części dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, odpowiadającej maksymalnej intensywności lub wartości pomocy, o której
mowa w ust. 3-6, lub wysokości maksymalnego wsparcia finansowego.
3. Maksymalna intensywność pomocy, z zastrzeżeniem ust. 4-6, wynosi:
1) 30% wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem -
w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42,
2) 40% wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem -
w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi
4, 17 i 30,
3) 50% wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem -
w przypadku inwestycji realizowanych na pozostałych obszarach kraju.
4. W przypadku wsparcia finansowego udzielanego małemu lub średniemu przedsiębiorcy, z wyłączeniem przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu, maksymalną
intensywność pomocy podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto.
5. W przypadku wsparcia finansowego udzielanego przedsiębiorcom
prowadzącym działalność gospodarczą w sektorze motoryzacyjnym, maksymalna intensywność pomocy wynosi 30% intensywności, o której mowa w ust. 3, jeżeli kwota planowanego wsparcia finansowego wyrażona jako ekwiwalent dotacji brutto przekracza
równowartość 5 000 000 euro.
6. W przypadku wsparcia finansowego udzielanego przedsiębiorcy na
realizację dużego projektu inwestycyjnego, maksymalną wartość
pomocy ustala się zgodnie z wzorem:

I = R × (50 mln + 0,5 × B + 0,34 × C),

gdzie poszczególne symbole oznaczają:
I - maksymalną wartość pomocy dla dużego projektu inwestycyjnego,
R - intensywność pomocy, o której mowa w ust. 3 - w zależności
od obszaru, na którym ma być zlokalizowana inwestycja,
B - wielkość wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem finansowym powyżej 50 000 000 euro - nieprzekraczającą równowartości 100 000 000 euro,
C - wielkość wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem finansowym przekraczającą równowartość 100 000 000
euro.
7. Pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz
z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że
łącznie intensywność tych pomocy nie przekracza maksymalnej
intensywności lub wartości pomocy, o której mowa w ust. 3-6, przy
czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów nowej
inwestycji albo dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych
pracowników.
A
rt. 6. 1. Wsparcie finansowe, o którym mowa w ustawie, podlega sumowaniu
z pomocą uzyskaną przez przedsiębiorcę w innych formach oraz z
innych źródeł przeznaczoną na nową inwestycję lub tworzenie nowych miejsc pracy i nie może przekroczyć maksymalnej intensywności lub wartości pomocy, o której mowa w art. 5 ust. 3-6, lub
wysokości maksymalnego wsparcia finansowego, o którym mowa
w art. 5 ust. 7.
2. Duży projekt inwestycyjny, w odniesieniu do którego wysokość
projektowanej pomocy przewyższa maksymalne dopuszczalne
wsparcie, jakie inwestycja o wartości 100 000 000 euro mogłaby
otrzymać z uwzględnieniem zasad stosowanych przy obliczaniu
wsparcia dla dużych projektów inwestycyjnych, podlega notyfikacji w trybie indywidualnego postępowania notyfikacyjnego, o
którym mowa w przepisach odrębnych.”;
5) uchyla się art. 9;
6) w art. 10:
a) w ust. 1 uchyla się pkt 9 i 12,
b) w ust. 2 dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
„6) opis nowej technologii przewidzianej do wykorzystania w ramach inwestycji oraz okres jej stosowania na świecie, potwierdzony w opinii
niezależnego podmiotu, dysponującego wiedzą w tym zakresie.”;
7) art. 11 otrzymuje brzmienie:
Art. 11. 1. Wnioski o udzielenie wsparcia finansowego nowej inwestycji
składa się do ministra właściwego do spraw gospodarki w okresie
ostatniego miesiąca każdego z dwóch pierwszych kwartałów danego roku kalendarzowego. Kolejność złożenia wniosku nie ma
wpływu na udzielenie wsparcia finansowego.
2. Wnioski o udzielenie wsparcia finansowego nowej inwestycji są
rozpatrywane przez ministra właściwego do spraw gospodarki do
końca drugiego i trzeciego kwartału danego roku.
3. Dla udzielenia wsparcia finansowego nowej inwestycji na podstawie wniosków złożonych w pierwszym okresie, o którym mowa w ust. 1, przeznacza się do 1/2 środków finansowych określonych na dany rok.”;
8) w art. 12:
a) uchyla się ust. 2,
b) w ust. 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„Umowa, o której mowa w ust. 1, określa zobowiązania przedsiębiorcy,
w tym w szczególności lokalizację, wartość inwestycji, harmonogram
realizacji projektu inwestycyjnego, nazwę zakupionej technologii oraz
liczbę zatrudnionych pracowników.”;
9) w art. 13 uchyla się ust. 1;
10) w art. 13a:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Minister właściwy do spraw gospodarki informuje przedsiębiorcę o
przyczynach odmowy udzielenia wsparcia finansowego nowej inwestycji.”,
b) w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„Przedsiębiorca może zwrócić się, w terminie 14 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 1, do ministra właściwego do
spraw gospodarki, o ponowne rozpatrzenie wniosku.”;
11) w art. 14:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje wsparcie finansowe, po dokonaniu oceny spełnienia przez nową inwestycję ogólnych
kryteriów, o których mowa w ust. 2.”,
b) w ust. 2 uchyla się pkt 4;
12) w art. 15 w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„W przypadku niewywiązania się przedsiębiorcy z zobowiązań inwestycyjnych zawartych w umowie określonej w art. 12, dokonuje się
zwrotu udzielanego wsparcia finansowego, zgodnie z art. 93 ustawy o
finansach publicznych.”.

art. 61. więcej Art. 61. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o pomocy publicznej dla przedsiębiorców
o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy (Dz.U. Nr 213, poz. 1800 oraz z 2003 r.
Nr 90, poz. 844 i Nr 229, poz. 2271) uchyla się art. 56 i 61.

art. 62. więcej Art. 62. W ustawie z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach
ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz.U. Nr 188, poz. 1840) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5 ust. 1-6 otrzymują brzmienie:
„1. Z zastrzeżeniem ust. 6, przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane
przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych
określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia
31 grudnia 2000 r.:
1) w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w
życie niniejszej ustawy małym przedsiębiorcą,
2) w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w
życie niniejszej ustawy średnim przedsiębiorcą
- w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12
stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.Urz.
WE L 10 z 13.01.2001 r.).
2. Dochody uzyskane przez przedsiębiorcę innego niż przedsiębiorca, o którym
mowa w ust. 1, z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na
podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r., są zwolnione z podatku dochodowego w zakresie ustalonym w art. 12 ustawy, o
której mowa w art. 1, z tym że:
1) maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej wynosi:
a) 30% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. -
dla przedsiębiorców prowadzących działalność w sektorze motoryzacyjnym,
b) 75% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r.
- dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona
w lit. a na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2000 r.,
c) 50% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. -
dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona
w lit. a na podstawie zezwolenia wydanego po dniu 31 grudnia 1999 r.,
2) przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej, o której
mowa w pkt 1, uwzględnia się koszty inwestycji poniesione przez
przedsiębiorcę w trakcie obowiązywania zezwolenia,
3) przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej uwzględnia
się całkowitą wielkość pomocy publicznej, jaką uzyskał przedsiębiorca
od dnia 1 stycznia 2001 r., z wyłączeniem pomocy publicznej wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za rok 2000,
4) do określenia wielkości pomocy publicznej z tytułu zwolnienia z podatku dochodowego przyjmuje się dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, pomniejszony o równowartość strat poniesionych na tej działalności przez
przedsiębiorcę.
3. W przypadku cofnięcia zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001
r., przedsiębiorca traci prawo do zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 2, i
jest zobowiązany do zapłaty, odpowiednio, podatku dochodowego od osób
prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych objętego takimi
zwolnieniami za okres od powstania okoliczności będącej podstawą cofnięcia zezwolenia.
4. W zakresie uregulowanym w ust. 1 i 2 oraz art. 10 i 11 nie stosuje się przepisu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w
sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. Nr 123, poz. 1291).
5. Za przedsiębiorcę prowadzącego działalność w sektorze motoryzacyjnym
uważa się przedsiębiorcę:
1) prowadzącego działalność obejmującą produkcję, montaż lub prace
projektowo-wdrożeniowe w zakresie:
a) silników spalinowych, ze spalaniem wewnętrznym, a także innych
silników stosowanych wyłącznie w pojazdach mechanicznych
określonych w lit. b-d,
b) samochodów osobowych,
c) pozostałych pojazdów mechanicznych przeznaczonych do przewozu osób,
d) pojazdów mechanicznych przeznaczonych do przewozu towarów,
e) nadwozi pojazdów mechanicznych, z wyłączeniem przyczep i naczep,
2) będącego dostawcą komponentów, który zaopatruje przedsiębiorcę, o
którym mowa w pkt 1, w komponenty na potrzeby procesu produkcyjnego lub stadium montażu lub bierze udział w pracach projektowowdrożeniowych dotyczących produktów wymienionych w pkt 1, pod
warunkiem że:
a) działalność ta jest wykonywana w bliskiej odległości od miejsca
wykonywania działalności przez przedsiębiorcę, o którym mowa w
pkt 1, przez co rozumie się w szczególności odległość mającą znaczący wpływ na minimalizację kosztów transportu komponentów,
w tym pozwalającą na bezpośrednie połączenie miejsc wykonywania działalności obu przedsiębiorców linią kolejową lub taśmą
transportującą, oraz
b) przedsiębiorca, o którym mowa w pkt 1, jest odbiorcą co najmniej
połowy komponentów sprzedawanych przez danego dostawcę
- przy czym przez komponenty należy rozumieć zestaw podstawowych
elementów przeznaczonych do produktów wymienionych w pkt 1 lit. ad, produkowane, składane lub montowane przez dostawcę komponentów i dostarczane przez niego przedsiębiorcy, o którym mowa w pkt 1,
przy wykorzystaniu systemu zamówień. W szczególności komponentami są części i akcesoria do pojazdów mechanicznych i ich silników
oraz elementy wyposażenia elektrycznego do pojazdów samochodowych.
6. Począwszy od roku obrotowego następującego po roku, w którym:
1) zostało zbytych 100% wkładów udziałów lub akcji przedsiębiorcy, będącego małym lub średnim przedsiębiorcą, o którym mowa w ust. 1,
2) spółka będąca małym lub średnim przedsiębiorcą, o którym mowa w
ust. 1, połączyła się z inną spółką,
3) nastąpiło nabycie przedsiębiorstwa od przedsiębiorcy będącego małym
lub średnim przedsiębiorcą, o którym mowa w ust. 1
- przedsiębiorca traci prawo do zwolnień podatkowych, o których mowa w
ust. 1.”;
2) w art. 8:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Rezerwa celowa, o której mowa w ust. 1, jest przeznaczona na dotacje
do nowych inwestycji, związanych z utworzeniem lub rozbudową
przedsiębiorstwa, jak również z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie
działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź
procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w
zakresie sposobu świadczenia usług.”,
b) w ust. 3:
- zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Dotacji do nowej inwestycji, o której mowa w ust. 2, realizowanej na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, udziela się, z zastrzeżeniem ust.
11.”,
- pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) przedsiębiorcy, w którego kapitale zakładowym podmiot dominujący, w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. z 2002 r. Nr
49, poz. 447 i Nr 240, poz. 2055, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 84,
poz. 774, Nr 124, poz. 1151, Nr 170, poz. 1651 i Nr 223, poz. 2216
oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 91, poz. 871, Nr 96, poz. 959 i
Nr 116, poz. 1205), wobec podatnika lub przedsiębiorcy, o których
mowa w pkt 1, posiada udział wynoszący co najmniej 90%.”,
c) ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Rada Ministrów określi, mając na względzie zapewnienie zgodności z
zasadami udzielania pomocy publicznej oraz sprawnego udzielania dotacji, w drodze rozporządzenia:
1) warunki udzielania dotacji,
2) koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą z tytułu nowej inwestycji, o której mowa w ust. 2,
3) maksymalną dopuszczalną intensywność pomocy,
4) rodzaj działalności gospodarczej, na którą nie udziela się dotacji,
5) wzór wniosku, o którym mowa w ust. 7, oraz wymagane dokumenty,
6) szczegółowy tryb i termin składania i rozpatrywania wniosku, o
którym mowa w ust. 7.”;
3) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1, stanowią regionalną pomoc publiczną na wspieranie nowych inwestycji.”;
4) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Umorzenie przez organ gminy zaległości z tytułu podatku od nieruchomości należnego za okres od dnia 1 stycznia 2001 r. od gruntów, budowli i budynków zajętych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, który zawarł przed dniem 1
stycznia 2001 r. umowę, porozumienie lub list intencyjny, którego stroną
jest gmina, na terenie której położone są grunty, budowle lub budynki, w
którym gmina zobowiązała się zwolnić tego przedsiębiorcę z podatku od
nieruchomości, zaniechać poboru tego podatku lub umorzyć zaległości z
tytułu tego podatku, dokonane po dniu, w którym nastąpiło poniesienie
kosztów inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną,
stanowi regionalną pomoc publiczną na wspieranie nowych inwestycji.”.

art. 63. więcej Art. 63. W okresie 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, w celu
stwierdzenia, czy planowana pomoc dla przedsiębiorcy jest pomocą de minimis,
podmiot udzielający pomocy bierze pod uwagę sumę:
1) wartości pomocy indywidualnej udzielonej przedsiębiorcy przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy, jeżeli wartość pomocy, łącznie z wartością pomocy
udzielonej przedsiębiorcy w okresie kolejnych 3 lat poprzedzających dzień jej
udzielenia, nie przekraczała równowartości 100 tys. euro i nie podlegała
opiniowaniu przez Prezesa Urzędu;
2) pomocy, której charakter de minimis został potwierdzony zaświadczeniem,
o którym mowa w art. 5 ust. 2.

art. 64. więcej Art. 64. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy postępowania o wydanie
opinii przez Prezesa Urzędu prowadzone w trybie art. 24 lub 25 ustawy, o której mowa
w art. 71, ulegają umorzeniu.

art. 65. więcej Art. 65. Jeżeli akty normatywne, o których mowa w art. 6 ust. 2, nie są
programami pomocowymi, podmioty właściwe są zobowiązane do przygotowania
projektów odpowiednich zmian w tych aktach w terminie 1 miesiąca od dnia wejścia
w życie niniejszej ustawy.

art. 66. więcej Art. 66. 1. Do czasu określenia szczegółowych warunków udzielania pomocy, o których
mowa w art. 8, notyfikacji podlegają projekty aktów prawa miejscowego określające szczegółowe warunki udzielania pomocy, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2004 r.
2. Do postępowania notyfikacyjnego, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się art. 16.
3. W przypadku wydania przez Prezesa Urzędu opinii o niezgodności ze wspólnym
rynkiem projektu, o którym mowa w ust. 1, projekt ten nie podlega notyfikacji.

art. 67. więcej Art. 67. 1. Organy udzielające pomocy przeprowadzają w roku 2004 badanie skuteczności i
efektywności pomocy publicznej udzielonej w roku 2003.
2. Przedsiębiorcy korzystający z pomocy są zobowiązani do udzielania, na żądanie
organu udzielającego pomocy, informacji pozwalających na dokonanie oceny
skuteczności i efektywności udzielonej pomocy, w terminie wskazanym w żądaniu, nie krótszym niż 30 dni od dnia jego doręczenia.
3. Przy przeprowadzaniu badania, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy
wydane na podstawie art. 39 ust. 3 i 4 ustawy, o której mowa w art. 71, które zachowują moc do dnia 31 grudnia 2004 r.

art. 68. więcej Art. 68. Rozporządzenia wydane na podstawie art. 5 ust. 2, art. 13 ust. 1, art. 27 ust. 3, art. 42
i art. 44 ust. 4 i 6 ustawy, o której mowa w art. 71, zachowują moc do czasu wejścia
w życie rozporządzeń wydanych na podstawie niniejszej ustawy, nie dłużej jednak
niż do dnia 31 grudnia 2004 r.

art. 69. więcej Art. 69. Rozporządzenia wydane na podstawie art. 4 ust. 1 i art. 5a ust. 1 ustawy, o której
mowa w art. 50 niniejszej ustawy, art. 35 ust. 3 i art. 54 ust. 1 ustawy, o której mowa
w art. 54 niniejszej ustawy, art. 2c ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 55 niniejszej
ustawy, oraz art. 9 ust. 3, art. 10 ust. 3 i art. 11 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 60
niniejszej ustawy, zachowują moc do czasu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2004 r.

art. 70. więcej Art. 70. 1. Przepis art. 2 ustawy z dnia 19 września 2003 r. o zmianie ustawy
o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców
(Dz. U. poz. 1850) traci moc po upływie 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej
ustawy, z tym że do pomocy publicznej, o której mowa w art. 2 ust. 1 tej ustawy,
stosuje się przepisy niniejszej ustawy o pomocy indywidualnej, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Pomoc publiczna udzielana zgodnie z warunkami określonymi
w rozporządzeniach wydanych na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy wymienionej
w ust. 1, spełniających przesłanki określone dla programów pomocowych i co do
których Komisja wydała decyzję o zgodności ze wspólnym rynkiem, nie podlega notyfikacji.
3. Do dnia 1 maja 2007 r. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzeń,
ustanawiać programy pomocowe w zakresie pomocy publicznej udzielanej na
podstawie ustaw odrębnych, uwzględniając w szczególności potrzeby rozwoju
gospodarki oraz konieczność zapewnienia zgodności tej pomocy ze wspólnym rynkiem.

art. 71. więcej Art. 71. Traci moc ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności
i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. poz. 1177 oraz
z 2003 r. poz. 1537, 1840, 1850 i 2261).

art. 72. więcej Art. 72. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Wyszukiwarka