Ustawa z dnia 15 lipca 2020 r. o Polskim Bonie Turystycznym

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa zasady przyznawania i realizacji świadczenia w formie
Polskiego Bonu Turystycznego, zwanego dalej „świadczeniem w formie bonu”, oraz
dodatkowego świadczenia w formie Polskiego Bonu Turystycznego, zwanego dalej
„dodatkowym świadczeniem w formie bonu”.

art. 2. więcej Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) Polskim Bonie Turystycznym – należy przez to rozumieć dokument
elektroniczny potwierdzający uprawnienie do świadczenia w formie bonu lub
dodatkowego świadczenia w formie bonu;
2) dziecku niepełnosprawnym – należy przez to rozumieć dziecko legitymujące się
orzeczeniem o:
a) niepełnosprawności, lekkim, umiarkowanym albo znacznym stopniu
niepełnosprawności, wydanym na podstawie przepisów o rehabilitacji
zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych,
b) częściowej niezdolności do pracy, całkowitej niezdolności do pracy,
całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji albo
niezdolności do samodzielnej egzystencji, wydanym na podstawie
przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych,
c) stałej albo długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i do
samodzielnej egzystencji albo trwałej lub okresowej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i do samodzielnej
egzystencji, wydanym na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników;
3) imprezie turystycznej – należy przez to rozumieć imprezę turystyczną, o której
mowa w art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach
turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 548
oraz z 2020 r. poz. 568) oraz imprezę turystyczną, o której mowa
w art. 3 pkt 1 tej ustawy, oferowaną przez organizację pożytku publicznego;
4) organizacji pożytku publicznego – należy przez to rozumieć organizację pożytku
publicznego, o której mowa w art. 20 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r.
o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1057);
5) przedsiębiorcy turystycznym – należy przez to rozumieć przedsiębiorcę
turystycznego, o którym mowa w art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r.
o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych;
6) usłudze hotelarskiej – należy przez to rozumieć usługę hotelarską, o której mowa
w art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich
oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (Dz. U.
z 2019 r. poz. 238 oraz z 2020 r. poz. 374 i 568).

art. 3. więcej Art. 3. 1. Określenie „Polski Bon Turystyczny” może być używane wyłącznie dla
oznaczenia Polskiego Bonu Turystycznego, zwanego dalej „bonem”, wygenerowanego
w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27.
2. Określenie „Polski Bon Turystyczny” podlega ochronie prawnej.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Świadczenie w formie bonu przysługuje osobie:
1) mającej w dniu wejścia w życie ustawy przyznane prawo do:
a) świadczenia wychowawczego, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego
2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2019 r.
poz. 2407), zwanego dalej „świadczeniem wychowawczym”, lub
b) dodatku, o którym mowa w art. 80 ust. 1a, art. 113a albo art. 115 ust. 2a
ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy
zastępczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 821), zwanego dalej „dodatkiem”,
2) której w okresie od dnia następującego po dniu wejścia w życie ustawy do dnia
31 grudnia 2021 r. przyznano prawo do:
a) świadczenia wychowawczego na dziecko, na które wcześniej nie było
przyznane prawo do tego świadczenia lub dodatku, o którym mowa w lit. b,
b) dodatku na dziecko, na które wcześniej nie było przyznane prawo do tego
dodatku lub świadczenia wychowawczego, o którym mowa w lit. a,
3) która w okresie od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia wejścia w życie ustawy złożyła
wniosek o świadczenie wychowawcze, który został przekazany przez organ
właściwy do wojewody zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r.
o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci i który do dnia wejścia w życie
ustawy nie został rozpatrzony przez wojewodę,
4) która w okresie od dnia następującego po dniu wejścia w życie ustawy do dnia
31 grudnia 2021 r. złożyła wniosek o świadczenie wychowawcze, który został
przekazany przez organ właściwy do wojewody zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy
z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci i który
nie został rozpatrzony przez wojewodę w okresie, za który składane są
informacje, o których mowa w art. 19 ust. 13
– zwanej dalej „osobą uprawnioną”.
2. Dodatkowe świadczenie w formie bonu przysługuje osobie uprawnionej, jeżeli:
1) świadczenie wychowawcze lub dodatek przysługuje na dziecko niepełnosprawne;
2) wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lub 4, dotyczy dziecka
niepełnosprawnego lub
3) decyzja, o której mowa w ust. 3 lub 4, dotyczy dziecka niepełnosprawnego.
3. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, uważa się za spełniony, jeżeli
wojewoda wydał decyzję odmawiającą osobie uprawnionej prawa do świadczenia
wychowawczego w postaci dodatku dyferencyjnego w oparciu o przepisy
o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, o których mowa w art. 2 pkt 15
ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
4. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, uważa się za spełniony, jeżeli
wojewoda wydał decyzję odmawiającą osobie uprawnionej prawa do świadczenia
wychowawczego w postaci dodatku dyferencyjnego w oparciu o przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, o których mowa w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Za pomocą bonu dokonuje się płatności za usługi hotelarskie lub
imprezy turystyczne realizowane przez przedsiębiorcę turystycznego lub organizację
pożytku publicznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Za pomocą bonu osoba uprawniona, o której mowa w art. 4 ust. 1:
1) pkt 1 lit. a i pkt 2 lit. a – może dokonywać płatności za usługi hotelarskie lub
imprezy turystyczne realizowane na rzecz dziecka, na które tej osobie przyznano
świadczenie wychowawcze;
2) pkt 1 lit. b i pkt 2 lit. b – może dokonywać płatności za usługi hotelarskie lub
imprezy turystyczne realizowane na rzecz dziecka umieszczonego w pieczy
zastępczej, na które tej osobie przyznano dodatek;
3) pkt 3 i 4 – może dokonywać płatności za usługi hotelarskie lub imprezy
turystyczne realizowane na rzecz dziecka, którego dotyczy wniosek tej osoby,
rozpatrywany przez wojewodę.
3. Przepis ust. 2 pkt 1 stosuje się odpowiednio do osób uprawnionych, którym
przyznano świadczenie w formie bonu na podstawie art. 4 ust. 3 lub 4 oraz którym
przyznano dodatkowe świadczenie w formie bonu na podstawie art. 4 ust. 2 pkt 3.
4. Za pomocą bonu osoba uprawniona może dokonywać płatności wielokrotnie,
aż do wyczerpania wysokości przysługującego jej świadczenia w formie bonu lub
dodatkowego świadczenia w formie bonu.
5. Bon nie podlega wymianie na gotówkę, inne prawne środki płatnicze oraz inne
środki wymiany.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Na dziecko przysługuje jedno świadczenie w formie bonu
w wysokości 500 zł.
2. Na dziecko niepełnosprawne przysługuje jedno świadczenie w formie bonu
w wysokości 500 zł oraz jedno dodatkowe świadczenie w formie bonu w wysokości 500 zł.
3. W przypadku gdy kwota świadczenia wychowawczego została ustalona
zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa
w wychowywaniu dzieci, każdemu z rodziców przysługuje jedno świadczenie w formie
bonu w wysokości 250 zł na dziecko, a w przypadku dziecka niepełnosprawnego – jedno świadczenie w formie bonu w wysokości 250 zł oraz jedno dodatkowe świadczenie w formie bonu w wysokości 250 zł na dziecko.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Prawo do dokonywania płatności za pomocą bonu wygasa w dniu
31 marca 2022 r.
2. Wygaśnięcie prawa do dokonywania płatności za pomocą bonu nie
uniemożliwia korzystania z usługi hotelarskiej lub imprezy turystycznej, o których
mowa w art. 5 ust. 1, w przypadku gdy płatność za tę usługę hotelarską lub imprezę
turystyczną dokonana za pomocą bonu nastąpiła do dnia 31 marca 2022 r.
3. W przypadku gdy przedsiębiorca turystyczny lub organizacja pożytku
publicznego nie zrealizuje usługi hotelarskiej lub imprezy turystycznej, niezwłocznie
dokonuje zwrotu płatności przyjętej za pomocą bonu na rachunek bankowy Polskiej
Organizacji Turystycznej, zwanej dalej „POT”, oddzielnie dla każdego bonu, podając
w tytule przelewu numer tego bonu.
4. W przypadku niewypłacalności przedsiębiorcy turystycznego, o której mowa
w przepisach ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych
i powiązanych usługach turystycznych, odpowiednio:
1) podmiot udzielający zabezpieczeń finansowych, o których mowa
w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2 tej ustawy,
2) Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny
– dokonuje zwrotu z tytułu zgłoszenia, o którym mowa w art. 16 tej ustawy,
w wysokości płatności przyjętej za pomocą bonu, na rachunek bankowy POT,
oddzielnie dla każdego bonu, podając w tytule przelewu numer tego bonu.
5. W przypadku zwrotu środków, o których mowa w ust. 3 i 4, osobie
uprawnionej przysługuje prawo do ponownego wykorzystania tych środków poprzez
dokonanie płatności za pomocą bonu.
6. POT niezwłocznie informuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zwany dalej
„ZUS”, o dokonaniu zwrotu środków, o których mowa w ust. 3 i 4, oddzielnie dla
każdego bonu, podając numer tego bonu oraz kwotę podlegającą zwrotowi.
7. Kwoty otrzymane w sposób, o którym mowa w ust. 3 i 4, stanowią przychód
Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 65 ustawy z dnia
31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw
(Dz. U. poz. 568, 695 i 1086), zwanego dalej „Funduszem Przeciwdziałania
COVID-19”, a po jego likwidacji – dochód budżetu państwa.

art. 8. więcej Art. 8. 1. W celu umożliwienia przyjmowania płatności dokonywanych za
pomocą bonu przedsiębiorca turystyczny lub organizacja pożytku publicznego
realizujące usługi hotelarskie lub imprezy turystyczne, o których mowa w art. 5 ust. 1,
dokonują rejestracji na profilu informacyjnym w systemie teleinformatycznym,
o którym mowa w art. 27.
2. Dokonując rejestracji przedsiębiorca turystyczny lub organizacja pożytku
publicznego podaje następujące dane:
1) imię i nazwisko, nazwę lub firmę;
2) adres:
a) zamieszkania – w przypadku, gdy rejestracji dokonuje przedsiębiorca
turystyczny będący osobą fizyczną,
b) siedziby – w przypadku, gdy rejestracji dokonuje osoba prawna lub
jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której
odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną,
c) wykonywania działalności – w przypadku, gdy miejsce realizacji usług
hotelarskich lub oferowania imprez turystycznych jest inne niż adres
zamieszkania lub siedziby;
3) numer:
a) NIP – w przypadku osoby fizycznej wykonującej działalność gospodarczą,
w przypadku osoby prawnej albo w przypadku jednostki organizacyjnej
nieposiadającej osobowości prawnej,
b) PESEL – w przypadku osoby fizycznej niewykonującej działalności
gospodarczej, a w przypadku jego braku – rodzaj, numer i serię dokumentu
potwierdzającego tożsamość;
4) informację o wpisie do:
a) właściwej ewidencji, o której mowa w art. 38 ust. 1–3 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów
wycieczek i przewodników turystycznych, lub
b) właściwego rejestru, o którym mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia
24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach
turystycznych;
5) numer wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego albo informację o wpisie do
Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej – jeżeli
przedsiębiorca turystyczny lub organizacja pożytku publicznego podlega
obowiązkowi wpisu do tego rejestru lub ewidencji;
6) informację o oferowaniu usług hotelarskich lub imprez turystycznych, o których
mowa w art. 5 ust. 1;
7) numer rachunku bankowego albo rachunku w spółdzielczej kasie
oszczędnościowo-kredytowej prowadzonego w Rzeczypospolitej Polskiej
w złotych polskich, przyporządkowany do wykonywanej działalności;
8) adres poczty elektronicznej przyporządkowany do wykonywanej działalności;
9) numer telefonu przyporządkowany do wykonywanej działalności;
10) imię i nazwisko osoby dokonującej rejestracji, upoważnionej do reprezentowania
przedsiębiorcy turystycznego lub organizacji pożytku publicznego.
3. Dane, o których mowa w ust. 2, podaje się pod rygorem odpowiedzialności
karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest
obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta
zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywego oświadczenia.
4. Dokonanie rejestracji oznacza wyrażenie zgody na poddanie się czynnościom
sprawdzającym, o których mowa w art. 11 ust. 1.
5. Dokonanie rejestracji oznacza zobowiązanie do zamieszczenia informacji
o możliwości dokonywania płatności za pomocą bonu za usługi hotelarskie lub
imprezy turystyczne, o których mowa w art. 5 ust. 1, w szczególności w miejscu ich
realizacji lub oferowania.
6. Przedsiębiorca turystyczny lub organizacja pożytku publicznego realizujące
usługi hotelarskie lub imprezy turystyczne, o których mowa w art. 5 ust. 1, na bieżąco aktualizują dane, o których mowa w ust. 2, na profilu informacyjnym w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27.
7. Do aktualizacji danych stosuje się odpowiednio ust. 1–4.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Prawo do przyjmowania płatności dokonywanych za pomocą bonu
przysługuje przedsiębiorcy turystycznemu oraz organizacji pożytku publicznego
znajdującym się na liście przedsiębiorców turystycznych oraz organizacji pożytku
publicznego mających prawo do przyjmowania płatności dokonywanych za pomocą bonu.
2. Listę, o której mowa w ust. 1, POT udostępnia na swojej stronie internetowej.
3. Zarejestrowanie przedsiębiorcy turystycznego oraz organizacji pożytku
publicznego w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27, w sposób
określony w art. 8, oznacza umieszczenie przedsiębiorcy turystycznego oraz
organizacji pożytku publicznego na liście, o której mowa w ust. 1.
4. Lista, o której mowa w ust. 1, zawiera dane, o których mowa
w art. 8 ust. 2 pkt 1, 2 i 6.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Przedsiębiorca turystyczny lub organizacja pożytku publicznego
mogą, w każdym czasie, złożyć oświadczenie o rezygnacji z prawa do przyjmowania
płatności dokonywanych za pomocą bonu. Oświadczenie składa się w systemie
teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27.
2. Złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, powoduje usunięcie przez
POT przedsiębiorcy turystycznego lub organizacji pożytku publicznego z listy,
o której mowa w art. 9 ust. 1, oraz dokonanie odpowiedniej zmiany w systemie
teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27.
3. Złożenie oświadczenia nie zwalnia przedsiębiorcy turystycznego lub
organizacji pożytku publicznego z obowiązku realizacji usług hotelarskich lub imprez
turystycznych, o których mowa w art. 5 ust. 1, za które do dnia złożenia oświadczenia
przyjęto płatność dokonaną za pomocą bonu.

art. 11. więcej Art. 11. 1. POT może dokonywać czynności sprawdzających, mających na celu
weryfikację zgodności ze stanem faktycznym danych, o których mowa
w art. 8 ust. 2 pkt 1–7 i 10.
2. Czynności sprawdzające są dokonywane przez pracowników POT, na
podstawie imiennego upoważnienia wydanego przez Prezesa POT lub osobę przez
niego upoważnioną.
3. POT, w toku czynności sprawdzających, może żądać od przedsiębiorcy
turystycznego lub organizacji pożytku publicznego przedstawienia:
1) zaświadczenia potwierdzającego spełnienie obowiązku, o którym mowa
w art. 38 ust. 1–3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz
usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych;
2) umowy o prowadzenie rachunku, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 7;
3) dokumentu potwierdzającego upoważnienie osoby, o której mowa
w art. 8 ust. 2 pkt 10, do reprezentowania przedsiębiorcy turystycznego lub
organizacji pożytku publicznego.

art. 12. więcej Art. 12. W przypadku ustalenia w toku czynności sprawdzających, że dane,
o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1–3, 5 i 7, nie są zgodne ze stanem faktycznym,
POT wzywa przedsiębiorcę turystycznego lub organizację pożytku publicznego do
aktualizacji danych w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem
usunięcia z listy, o której mowa w art. 9 ust. 1.

art. 13. więcej Art. 13. W przypadku:
1) ustalenia w toku czynności sprawdzających, że dane, o których mowa
w art. 8 ust. 2 pkt 4, 6 i 10, nie są zgodne ze stanem faktycznym lub
2) gdy przedsiębiorca turystyczny lub organizacja pożytku publicznego odmawia
poddania się czynnościom sprawdzającym lub uniemożliwia ich
przeprowadzenie
– POT usuwa przedsiębiorcę turystycznego lub organizację pożytku publicznego
z listy, o której mowa w art. 9 ust. 1, równocześnie dokonując odpowiedniej zmiany
w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27.

art. 14. więcej Art. 14. 1. POT usuwa przedsiębiorcę turystycznego lub organizację pożytku
publicznego z listy, o której mowa w art. 9 ust. 1, w drodze decyzji administracyjnej,
która podlega natychmiastowemu wykonaniu. Ponowna rejestracja na profilu informacyjnym w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27, nie jest możliwa.
2. Od decyzji administracyjnej, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie
do ministra właściwego do spraw turystyki.

art. 15. więcej Art. 15. 1. W przypadku ujawnienia w wyniku przeprowadzonych czynności
sprawdzających, że kwota płatności dokonanej za pomocą bonu stanowi kwotę
nienależnie pobraną kwota otrzymana w wyniku dokonania tej płatności podlega
zwrotowi do Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, a po jego likwidacji – do budżetu
państwa, łącznie z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od dnia
otrzymania kwoty przez przedsiębiorcę turystycznego lub organizację pożytku publicznego.
2. POT ustala wysokość kwoty nienależnie pobranej oraz odsetek w drodze
decyzji administracyjnej.
3. Od decyzji administracyjnej, o której mowa w ust. 2, przysługuje odwołanie
do ministra właściwego do spraw turystyki.
4. Kwota nienależnie pobranej płatności oraz odsetki stanowią przychód
Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, a po jego likwidacji – dochód budżetu państwa.
5. Za kwotę nienależnie pobranej płatności uważa się:
1) kwotę płatności dokonanej za pomocą bonu, pobraną na podstawie
zarejestrowania w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27,
danych niezgodnych ze stanem faktycznym lub braku ich aktualizacji mimo
wezwania, o którym mowa w art. 12;
2) kwotę płatności dokonanej za pomocą bonu, wydatkowaną na cele inne niż
określone w art. 5 ust. 1.

art. 16. więcej Art. 16. POT wykonuje zadania związane z promocją bonu.

art. 17. więcej Art. 17. Do zamówień na usługi lub dostawy udzielanych przez POT w celu
realizacji zadań POT określonych w ustawie nie stosuje się przepisów ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 oraz
z 2020 r. poz. 1086).

art. 18. więcej Art. 18. 1. POT ustala prawo do świadczenia w formie bonu oraz prawa do
dodatkowego świadczenia w formie bonu.
2. Ustalenie prawa do świadczenia w formie bonu następuje na podstawie
informacji przekazanych przez ministra właściwego do spraw rodziny, dotyczących
osób uprawnionych i dzieci, na które tym osobom przyznano świadczenia
wychowawcze lub dodatki, złożenia przez osobę uprawnioną wniosków, o których
mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 i 4, lub wydania przez wojewodę decyzji, o których mowa
w art. 4 ust. 3 i 4, zawierających dane, o których mowa w art. 26 ust. 1.
3. Ustalenie prawa do dodatkowego świadczenia w formie bonu następuje
na podstawie złożonego w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27,
oświadczenia osoby uprawnionej o legitymowaniu się przez dziecko, o którym mowa
w art. 4 ust. 1, 3 i 4, orzeczeniem, o którym mowa w art. 2 pkt 2. Do oświadczenia
dołącza się kopię elektroniczną tego orzeczenia.
4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, składa się pod rygorem
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem
świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula
ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywego oświadczenia.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Informacje, o których mowa w art. 18 ust. 2, minister właściwy do
spraw rodziny udostępnia ZUS.
2. Informacje, o których mowa w art. 18 ust. 2, dotyczące osób uprawnionych,
które w dniu wejścia w życie ustawy mają przyznane prawo do świadczenia
wychowawczego, oraz dzieci, na które przysługuje im to świadczenie, minister
właściwy do spraw rodziny udostępnia z rejestru centralnego, o którym mowa
w art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
3. Informacje, o których mowa w art. 18 ust. 2, dotyczące osób uprawnionych,
które w dniu wejścia w życie ustawy mają przyznane prawo do dodatku, oraz dzieci,
na które przysługuje im ten dodatek, minister właściwy do spraw rodziny udostępnia
po otrzymaniu tych informacji od starosty.
4. Informacje, o których mowa w art. 18 ust. 2, dotyczące osób uprawnionych,
które przed dniem wejścia w życie ustawy złożyły wniosek, o którym mowa
w art. 4 ust. 1 pkt 3, oraz którym przed dniem wejścia w życie ustawy wojewoda
wydał decyzję, o której mowa w art. 4 ust. 3, minister właściwy do spraw rodziny
udostępnia po otrzymaniu tych informacji od wojewody.
5. Starosta przekazuje informacje, o których mowa w ust. 3, ministrowi
właściwemu do spraw rodziny za pośrednictwem wojewody.
6. Starosta udostępnia wojewodzie informacje, o których mowa w ust. 3,
w terminie 3 dni roboczych od dnia wejścia w życie ustawy. Otrzymane od starosty
informacje wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rodziny w terminie
3 dni roboczych od dnia ich otrzymania.
7. Wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rodziny informacje,
o których mowa w ust. 4, w terminie 3 dni roboczych od dnia wejścia w życie ustawy.
8. Minister właściwy do spraw rodziny udostępnia ZUS informacje, o których
mowa w ust. 3 i 4, w terminie 10 dni roboczych od dnia wejścia w życie ustawy.
9. Informacje, o których mowa w art. 18 ust. 2, dotyczące osób uprawnionych,
o których mowa w art. 4:
1) ust. 1 pkt 2 lit. a, oraz dzieci, na które przysługuje im świadczenie wychowawcze
– minister właściwy do spraw rodziny udostępnia z rejestru centralnego,
o którym mowa w art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy
państwa w wychowywaniu dzieci, w terminie do 15 dnia każdego miesiąca
kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy;
2) ust. 1 pkt 2 lit. b, oraz dzieci, na które przysługuje im dodatek – minister
właściwy do spraw rodziny udostępnia w terminie do 15 dnia miesiąca
kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy;
3) ust. 1 pkt 4, oraz dzieci, których dotyczy ten wniosek – minister właściwy
do spraw rodziny udostępnia w terminie do 15 dnia miesiąca kalendarzowego za
poprzedni miesiąc kalendarzowy;
4) ust. 4, oraz dzieci, których dotyczy ta decyzja – minister właściwy do spraw
rodziny udostępnia w terminie do 15 dnia miesiąca kalendarzowego
za poprzedni miesiąc kalendarzowy.
10. Informacje, o których mowa w ust. 9 pkt 2, starosta udostępnia wojewodzie
w terminie do 5 dnia każdego miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc
kalendarzowy. Otrzymane od starosty informacje wojewoda przekazuje ministrowi
właściwemu do spraw rodziny w terminie 5 dni od dnia ich otrzymania.
11. Informacje, o których mowa w ust. 9 pkt 3 i 4, wojewoda przekazuje
ministrowi właściwemu do spraw rodziny w terminie do 10 dnia każdego miesiąca
kalendarzowego za poprzedni miesiąc kalendarzowy.
12. Minister właściwy do spraw rodziny, wojewoda oraz starosta w zakresie
niezbędnym do udostępnienia ZUS informacji, o których mowa w art. 18 ust. 2,
przetwarzają dane zawarte w informacji.
13. Informacje, o których mowa w ust. 9, zawierają dane osób uprawnionych
oraz dzieci, na które przyznano prawo do świadczeń wychowawczych lub dodatków,
albo których dotyczyły wnioski, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 i 4, lub decyzje,
o których mowa w art. 4 ust. 3 i 4, w okresie, za który składane są informacje.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Aktywacja bonu następuje w systemie teleinformatycznym, o którym
mowa w art. 27, po potwierdzeniu przez osobę uprawnioną poprawności albo po
dokonaniu aktualizacji danych tej osoby dotyczących adresu poczty elektronicznej
i numeru telefonu, zapisanych na profilu informacyjnym w tym systemie
teleinformatycznym.
2. Osoba uprawniona na bieżąco aktualizuje dane zapisane na profilu
informacyjnym tej osoby w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może, na
wniosek POT, dokonać weryfikacji legitymowania się przez dziecko orzeczeniem,
o którym mowa w art. 18 ust. 3.
2. Informację o braku wymaganego orzeczenia, o którym mowa w art. 18 ust. 3,
uzyskaną w wyniku weryfikacji, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
zabezpieczenia społecznego przekazuje POT.
3. Na podstawie informacji, o której mowa w ust. 2, POT wydaje decyzję
administracyjną ustalającą nienależnie pobrane dodatkowe świadczenie w formie
bonu i nakładającą obowiązek zwrotu tego świadczenia.
4. Kwota nienależnie pobranego dodatkowego świadczenia w formie bonu łącznie
z odsetkami ustawowymi za opóźnienie stanowią przychód Funduszu
Przeciwdziałania COVID-19, a po jego likwidacji – dochód budżetu państwa.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Osoba, która pobrała nienależnie świadczenie w formie bonu lub
dodatkowe świadczenie w formie bonu, jest obowiązania do jego zwrotu.
2. Za nienależnie pobrane świadczenie w formie bonu lub dodatkowe
świadczenie w formie bonu uważa się świadczenie pobrane:
1) mimo braku prawa do tego świadczenia;
2) na podstawie fałszywego oświadczenia, fałszywego dokumentu albo w innych
przypadkach wprowadzenia w błąd przez osobę, która pobrała te świadczenia;
3) w przypadkach, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 i 4, w sytuacji gdy
wojewoda pozostawił wniosek bez rozpatrzenia albo wydał decyzję odmawiającą
osobie uprawnionej prawa do świadczenia wychowawczego z powodów innych
niż wymienione w art. 4 ust. 3 i 4, w szczególności z powodu ukończenia przez
dziecko, którego dotyczy wniosek, 18 roku życia przed dniem wejścia w życie ustawy.
3. Do postępowania w sprawie nienależnie pobranego świadczenia stosuje się
odpowiednio przepisy ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
4. Nienależnie pobrane świadczenie w formie bonu oraz dodatkowe świadczenie
w formie bonu podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
5. Należności z tytułu nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu lub
dodatkowego świadczenia w formie bonu ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat,
licząc od dnia, w którym decyzja o ustaleniu i zwrocie nienależnie pobranego
świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu stała się ostateczna.
6. Decyzja o ustaleniu i zwrocie nienależnie pobranego świadczenia w formie
bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu nie jest wydawana, jeżeli od
terminu jego pobrania upłynęło więcej niż 10 lat.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Przyznanie prawa do świadczenia w formie bonu lub dodatkowego
świadczenia w formie bonu nie wymaga wydania decyzji administracyjnej.
2. W przypadku gdy osobie uprawnionej nie ustalono prawa do świadczenia
w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu w sposób, o którym
mowa w ust. 1, w przypadku określonym w art. 18 ust. 2 i 3, POT, na wniosek osoby
uprawnionej, ustala prawo do świadczenia w formie bonu lub dodatkowego
świadczenia w formie bonu w drodze decyzji administracyjnej.
3. Odmowa przyznania świadczenia w formie bonu lub dodatkowego
świadczenia w formie bonu, uchylenie lub zmiana prawa do tych świadczeń oraz
rozstrzygnięcie w sprawie nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu lub
dodatkowego świadczenia w formie bonu następuje w drodze decyzji administracyjnej
wydanej przez POT.
4. Od decyzji administracyjnych, o których mowa w ust. 2 i 3, przysługuje
odwołanie do ministra właściwego do spraw turystyki.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Bony są przekazywane za pomocą wiadomości tekstowej na
wskazany przez osobę uprawnioną numer telefonu lub adres poczty elektronicznej.
2. Dokonanie płatności za pomocą bonu następuje z wykorzystaniem systemu
teleinformatycznego, o którym mowa w art. 27.

art. 25. więcej Art. 25. POT nie ponosi odpowiedzialności za usługi hotelarskie lub imprezy
turystyczne realizowane przez przedsiębiorcę turystycznego lub organizację pożytku
publicznego na zasadach określonych w ustawie.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Na potrzeby obsługi bonu są przetwarzane następujące dane osobowe:
1) osób uprawnionych:
a) imię i nazwisko,
b) data urodzenia,
c) numer PESEL, a w przypadku gdy nie nadano numeru PESEL – rodzaj,
numer i seria dokumentu potwierdzającego tożsamość,
d) adres zamieszkania,
e) adres poczty elektronicznej i numer telefonu,
f) wartość udzielonych świadczeń wychowawczych i dodatków,
g) informacje dotyczące złożenia przez osobę uprawnioną wniosków,
o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 lub w art. 4 ust. 1 pkt 4, i przekazaniu
ich do wojewody,
h) informacje dotyczące wydania przez wojewodę decyzji, o których mowa
w art. 4 ust. 3 lub w art. 4 ust. 4;
2) dzieci:
a) imię i nazwisko,
b) numer PESEL, a w przypadku gdy nie nadano numeru PESEL – rodzaj,
numer i seria dokumentu potwierdzającego tożsamość;
3) informację o orzeczeniu, o którym mowa w art. 18 ust. 3.
2. Współadministratorami danych osobowych przetwarzanych na potrzeby
obsługi bonu są POT i ZUS.
3. Szczegółowy zakres obowiązków i zasady odpowiedzialności w zakresie
przetwarzanych danych osobowych określi porozumienie zawarte między POT i ZUS.
4. Dane osobowe podlegają zabezpieczeniom zapobiegającym nadużyciom lub
niezgodnemu z prawem dostępowi do tych danych lub przekazaniu polegającym co
najmniej na:
1) dopuszczeniu do przetwarzania danych osobowych wyłącznie osób
posiadających pisemne upoważnienie wydane przez współadministratora danych
lub podmiot przetwarzający;
2) pisemnym zobowiązaniu osób upoważnionych do przetwarzania danych
osobowych do zachowania ich w poufności.

art. 27. więcej Art. 27. 1. Obsługa bonu odbywa się w systemie teleinformatycznym.
2. System teleinformatyczny rozbudowuje, dostosowuje i utrzymuje ZUS.
3. System teleinformatyczny spełnia minimalne wymagania dla systemów
teleinformatycznych oraz zapewnia interoperacyjność systemu na zasadach
określonych w Krajowych Ramach Interoperacyjności.
4. System teleinformatyczny zapewnia bezpieczeństwo przetwarzanych danych
osobowych oraz środki określone w art. 32 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych
w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu
takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie
danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.).
5. ZUS udostępnia POT system teleinformatyczny w celu i w zakresie
niezbędnym do realizacji zadań POT określonych w ustawie.

art. 28. więcej Art. 28. Uwierzytelnianie podmiotów w systemie teleinformatycznym wymaga
użycia profilu zaufanego, profilu osobistego, innego środka identyfikacji
elektronicznej wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do
węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 21a
ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz
identyfikacji elektronicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1173), adekwatnie do poziomu
bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej wymaganego dla usług
świadczonych w tym systemie, danych weryfikowanych za pomocą kwalifikowanego
certyfikatu podpisu elektronicznego, jeżeli te dane pozwalają na identyfikację
i uwierzytelnienie wymagane w celu realizacji usługi online, albo innych technologii,
jeżeli zostaną udostępnione w tym systemie.

art. 29. więcej Art. 29. 1. Zapewnienie działania funkcji systemu teleinformatycznego polega
także na możliwości obsługi błędów związanych z realizacją bonu.
2. Osoba uprawniona, przedsiębiorca turystyczny oraz organizacja pożytku
publicznego mogą zgłaszać błędy za pomocą udostępnionego narzędzia komunikacji
współpracującego z systemem teleinformatycznym.
3. Narzędzie komunikacji do zgłoszeń błędów oraz udzielania informacji
związanych z obsługą bonu zapewnia i obsługuje ZUS we współpracy z POT.

art. 30. więcej Art. 30. Do zamówień na usługi lub dostawy mających na celu realizację ustawy
przez ZUS, w tym w szczególności do rozbudowy, dostosowania lub utrzymania systemu teleinformatycznego, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych.

art. 31. więcej Art. 31. 1. W terminie do dnia 30 czerwca 2022 r. ZUS przekaże POT dane
zgromadzone w systemie teleinformatycznym.
2. POT przechowuje dane otrzymane od ZUS do dnia 31 grudnia 2026 r.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Środki finansowe przeznaczone na realizację płatności za bony oraz
koszty realizacji określonych w ustawie zadań przez ZUS są ponoszone z Funduszu
Przeciwdziałania COVID-19, a w przypadku jego likwidacji – z budżetu państwa.
2. Koszty realizacji określonych w ustawie zadań przez ZUS wynoszą 1% kwoty
przekazanej na realizację płatności za bony.
3. Środki finansowe przeznaczone na realizację płatności za bony oraz koszty
realizacji określonych w ustawie zadań przez ZUS minister właściwy do spraw
turystyki przekaże ZUS na podstawie pisemnych wniosków określających ich
wysokość, składanych przez ZUS do 15 dnia każdego miesiąca, poprzedzającego
miesiąc wypłaty.
4. Środki finansowe przeznaczone na realizację płatności za bony oraz koszty
realizacji określonych w ustawie zadań przez ZUS są przekazywane na wyodrębniony
rachunek bankowy wskazany przez ZUS w terminie do ostatniego dnia każdego
miesiąca poprzedzającego miesiąc wypłaty.
5. Minister właściwy do spraw turystyki na wniosek ZUS może przekazać
dodatkowe środki finansowe przeznaczone na realizację płatności za bony na
podstawie pisemnych wniosków określających ich wysokość, składanych przez ZUS
w terminie innym niż określony w ust. 3. Środki są przekazywane w terminie do 7 dni
roboczych od dnia otrzymania wniosku.
6. Odsetki od środków zgromadzonych na rachunku, o którym mowa w ust. 4,
stanowią przychód Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, a w przypadku jego
likwidacji – dochód budżetu państwa i są przekazywane na rachunek bankowy
wskazany przez ministra właściwego do spraw turystyki, w terminie 5 dni roboczych
od dnia ich naliczenia.

art. 33. więcej Art. 33. ZUS realizuje płatność za bon na rzecz przedsiębiorcy turystycznego lub
organizacji pożytki publicznego w terminie 14 dni od dnia przyjęcia płatności za
pomocą bonu, na rachunek, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 7.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Ostateczne rozliczenie realizacji płatności na rzecz przedsiębiorcy
turystycznego lub organizacji pożytku publicznego następuje w terminie 15 dni od
dnia, o którym mowa w art. 7 ust. 1.
2. Niewykorzystane środki otrzymane od ministra właściwego do spraw
turystyki ZUS zwraca na rachunek wskazany przez tego ministra w terminie 7 dni od
dnia płatności, o której mowa w ust. 1.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Źródłem finansowania zadań POT określonych w ustawie jest wpłata
z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19.
2. Źródłem finansowania zadań POT wynikających z ustawy w przypadku
likwidacji Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 jest dotacja celowa z budżetu
państwa przekazywana przez ministra właściwego do spraw turystyki.

art. 36. więcej Art. 36. 1. POT zawiera z ministrem właściwym do spraw turystyki umowę
w sprawie finasowania realizacji zadań określonych w ustawie.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:
1) zakres zadań;
2) warunki i tryb przekazywania środków na realizację zadań;
3) czas trwania umowy;
4) zakres sprawozdawczości i obowiązki sprawozdawcze;
5) warunki zwrotu środków;
6) warunki rozwiązania umowy;
7) sposób rozliczenia.

art. 37. więcej Art. 37. POT prowadzi wyodrębnioną ewidencję księgową środków
otrzymanych na podstawie umowy, o której mowa w art. 36 ust. 1.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Kto, nie będąc do tego uprawnionym, używa w nazwie, w firmie lub
do określenia wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej albo w reklamie określenia „Polski Bon Turystyczny”, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.
2. Reklamą jest przekaz handlowy, pochodzący od podmiotu publicznego lub
prywatnego, w związku z jego działalnością gospodarczą lub zawodową, zmierzający
do promocji sprzedaży lub odpłatnego korzystania z towarów lub usług; reklamą jest
także autopromocja.
3. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1,
działając w imieniu osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej
osobowości prawnej.

art. 39. więcej Art. 39. Kto przyjmuje płatność za realizację bonu niezgodnie
z przeznaczeniem, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia
wolności do lat 3.

art. 40. więcej Art. 40. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) po art. 52zb dodaje się art. 52zc w brzmieniu:
„Art. 52zc. Wolna od podatku dochodowego jest wartość Polskich Bonów
Turystycznych otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 15 lipca 2020 r.
o Polskim Bonie Turystycznym (Dz. U. poz. 1262).”.

art. 41. więcej Art. 41. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.) po art. 38u dodaje się art. 38v w brzmieniu:
„Art. 38v. 1. Do przychodów Polskiej Organizacji Turystycznej nie zalicza
się przychodów otrzymanych z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19,
o którym mowa w art. 65 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy
o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568, 695 i
1086), na realizację zadań wynikających z ustawy z dnia 15 lipca 2020 r.
o Polskim Bonie Turystycznym (Dz. U. poz. 1262).
2. W Polskiej Organizacji Turystycznej do kosztów uzyskania przychodów
nie zalicza się kosztów poniesionych na realizację zadań, o których mowa
w ust. 1, sfinansowanych ze środków, o których mowa w ust. 1.”.

art. 42. więcej Art. 42. W ustawie z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju (Dz. U.
poz. 1572 oraz z 2020 r. poz. 569 i 695) w art. 21aa ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Do gwarancji, o której mowa w ust. 2, nie stosuje się przepisów ustawy
z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb
Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2020 r. poz. 122, 568 i 1086),
z wyjątkiem stosowanych odpowiednio art. 43b, art. 44, art. 45 i art. 46 tej ustawy.”.

art. 43. więcej Art. 43. W ustawie z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych
rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem
COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych
oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568, 695 i 1086) wprowadza się
następujące zmiany:
1) art. 65 dodaje się ust. 28 w brzmieniu:
„28. W celu przeciwdziałania skutkom społeczno-gospodarczym
COVID-19 Rada Ministrów może określić, w drodze uchwały, zasady rozdziału
i przekazywania wsparcia na inwestycyjne zadania dla jednostek samorządu terytorialnego, zakres, sposób i termin przedstawiania informacji o wykorzystaniu
wsparcia oraz wskazać dysponenta części budżetowej lub ministra kierującego
określonym działem administracji rządowej zgodnie z ustawą z dnia 4 września
1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1220) do
udzielenia tego wsparcia.”;
2) w art. 67 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Do gwarancji, o której mowa w ust. 4, nie stosuje się przepisów ustawy
z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb
Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2020 r. poz. 122, 568 i 1086),z wyjątkiem stosowanych odpowiednio art. 43b, art. 44, art. 45 i art. 46 tej ustawy.”.

art. 44. więcej Art. 44. Minister właściwy do spraw turystyki poda do publicznej wiadomości
w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego
ministra informację o terminie możliwości:
1) rejestracji w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27, przez
przedsiębiorcę turystycznego lub organizację pożytku publicznego;
2) aktywacji bonów w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 27.

art. 45. więcej Art. 45. 1. W roku 2022 minister właściwy do spraw rodziny udostępni ZUS
informacje, o których mowa w art. 19 ust. 9, za grudzień 2021 r., w terminie do dnia
15 lutego 2022 r.
2. W roku 2022 starosta udostępni ministrowi właściwemu do spraw rodziny, za
pośrednictwem wojewody, informacje, o których mowa w art. 19 ust. 9 pkt 2, za
grudzień 2021 r., w terminie do dnia 10 lutego 2022 r.

art. 46. więcej Art. 46. Środki finansowe przeznaczone na realizację płatności za bony oraz
koszty realizacji zadań określonych w ustawie przez ZUS, o których mowa
w art. 32 ust. 3, zostaną po raz pierwszy przekazane w wysokości uzgodnionej przez
ministra właściwego do spraw turystyki i ZUS, w uzgodnionym terminie, na wskazany
rachunek bankowy.

art. 47. więcej Art. 47. Wartość bonu jest wolna od egzekucji oraz nie podlega wliczeniu do
dochodu uprawniającego do wszelkich świadczeń i dodatków przysługujących na
podstawie przepisów odrębnych.

art. 48. więcej Art. 48. Minister właściwy do spraw turystyki w terminach do dnia 31 sierpnia
2021 r. oraz do dnia 31 sierpnia 2022 r. przedstawi Sejmowi informację w sprawie
realizacji ustawy oraz oceny skuteczności i efektów ekonomicznych bonów.

art. 49. więcej Art. 49. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.