Wejscie w życie: 1 stycznia 2012
Ostatnia Zmiana: brak
art. 1.
więcej
zakończenia działalności w zakresie:
1) prac geologicznych;
2) wydobywania kopalin ze złóż;
3) podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji;
4) podziemnego składowania odpadów;
5) podziemnego składowania dwutlenku węgla w celu przeprowadzenia projektu
demonstracyjnego wychwytu i składowania dwutlenku węgla.
2. Ustawa określa także:
1) wymagania w zakresie ochrony złóż kopalin, wód podziemnych oraz innych
elementów środowiska w związku z wykonywaniem działalności, o której mowa
w ust. 1;
2) zasady wykonywania nadzoru i kontroli nad działalnością regulowaną ustawą.
3. Przez projekt demonstracyjny wychwytu i składowania dwutlenku węgla
należy rozumieć przedsięwzięcie polegające na wychwytywaniu, przesyłaniu
i podziemnym składowaniu dwutlenku węgla, spełniające kryteria dotyczące
projektów demonstracyjnych określone w decyzji Komisji nr 2010/670/UE z dnia
3 listopada 2010 r. ustanawiającej kryteria i środki dotyczące finansowania
komercyjnych projektów demonstracyjnych mających na celu bezpieczne dla
środowiska wychwytywanie i geologiczne składowanie CO2 oraz projektów
demonstracyjnych w zakresie innowacyjnych technologii energetyki odnawialnej
realizowanych w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów
cieplarnianych we Wspólnocie, ustanowionego dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 290 z 06.11.2010, str. 39), które jest
realizowane w celu sprawdzenia:
1) skuteczności i przydatności stosowania technologii wychwytu i składowania
dwutlenku węgla w zakresie ograniczenia emisji dwutlenku węgla;
2) bezpieczeństwa stosowania technologii wychwytu i składowania dwutlenku
węgla dla zdrowia i życia ludzi oraz dla środowiska;
3) potrzeby i zasadności dopuszczenia do stosowania technologii wychwytu
i składowania dwutlenku węgla na skalę przemysłową.
4. Warunki wykonywania i kontrolowania działalności polegającej na
przesyłaniu dwutlenku węgla w celu jego podziemnego składowania w celu
przeprowadzenia projektu demonstracyjnego wychwytu i składowania dwutlenku
węgla określa ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U.
z 2019 r. poz. 755, z późn. zm.).
art. 2.
więcej
1) budowy, rozbudowy oraz utrzymywania systemów odwadniania
zlikwidowanych zakładów górniczych;
2) robót prowadzonych w wyrobiskach zlikwidowanych podziemnych zakładów
górniczych w celach innych niż określone ustawą, w szczególności
turystycznych, leczniczych i rekreacyjnych;
3) robót podziemnych prowadzonych w celach naukowych, badawczych,
doświadczalnych i szkoleniowych na potrzeby geologii i górnictwa;
4) drążenia tuneli z zastosowaniem techniki górniczej;
5) likwidacji obiektów, urządzeń oraz instalacji, o których mowa w pkt 1–4.
2. (uchylony)
3. Przepisy ustawy dotyczące przedsiębiorcy stosuje się odpowiednio do
podmiotów, które uzyskały inne niż koncesja decyzje stanowiące podstawę
wykonywania działalności regulowanej ustawą.
Art. 2a. Przepisy dotyczące węglowodorów stosuje się do gazów szlachetnych.
art. 3.
więcej
1) korzystania z wód w zakresie uregulowanym odrębnymi przepisami;
2) wykonywania wkopów oraz otworów wiertniczych o głębokości do 30 m w celu
wykorzystania ciepła Ziemi, poza obszarami górniczymi;
2a) wykonywania wkopów oraz otworów wiertniczych o głębokości do 30 m w celu
wykonywania ujęć wód podziemnych na potrzeby poboru wód podziemnych
w ilości nieprzekraczającej 5 m3 na dobę poza obszarami górniczymi
utworzonymi w celu wykonywania działalności metodą otworów wiertniczych;
3) badań naukowych i działalności dydaktycznej, prowadzonych bez wykonywania
robót geologicznych;
4) pozyskiwania okazów minerałów, skał i skamielin w celach naukowych,
kolekcjonerskich i dydaktycznych, prowadzonego bez wykonywania robót
górniczych;
5) wykonywania robót związanych ze sztucznym zasilaniem strefy brzegowej
piaskiem, pochodzącym z osadów dennych obszarów morskich Rzeczypospolitej
Polskiej;
6) wydobywania kruszywa w zakresie niezbędnym do wykonania pilnych prac
zabezpieczających przed powodzią w czasie obowiązywania stanu klęski
żywiołowej;
7) ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych bez
wykonywania robót geologicznych.
art. 4.
więcej
wydobywania piasków i żwirów, przeznaczonych dla zaspokojenia potrzeb własnych
osoby fizycznej, z nieruchomości stanowiących przedmiot jej prawa własności
(użytkowania wieczystego), bez prawa rozporządzania wydobytą kopaliną, jeżeli
jednocześnie wydobycie:
1) będzie wykonywane bez użycia środków strzałowych;
2) nie będzie większe niż 10 m3 w roku kalendarzowym;
3) nie naruszy przeznaczenia nieruchomości.
2. Ten, kto zamierza podjąć wydobywanie, o którym mowa w ust. 1, jest
obowiązany z 7-dniowym wyprzedzeniem na piśmie zawiadomić o tym właściwy
organ nadzoru górniczego, określając lokalizację zamierzonych robót oraz zamierzony
czas ich wykonywania.
3. W przypadku naruszenia wymagań określonych w ust. 1 i 2 właściwy organ
nadzoru górniczego, w drodze decyzji, ustala prowadzącemu taką działalność opłatę
podwyższoną, o której mowa w art. 140 ust. 3 pkt 3.
art. 5.
więcej
termalnych i solanek.
2. Wodą:
1) leczniczą jest woda podziemna, która pod względem chemicznym
i mikrobiologicznym nie jest zanieczyszczona, cechuje się naturalną
zmiennością cech fizycznych i chemicznych, o zawartości:
a) rozpuszczonych składników mineralnych stałych – nie mniej niż
1000 mg/dm3 lub
b) jonu żelazawego – nie mniej niż 10 mg/dm3
(wody żelaziste), lub
c) jonu fluorkowego – nie mniej niż 2 mg/dm3
(wody fluorkowe), lub
d) jonu jodkowego – nie mniej niż 1 mg/dm3
(wody jodkowe), lub
e) siarki dwuwartościowej – nie mniej niż 1 mg/dm3
(wody siarczkowe), lub
f) kwasu metakrzemowego – nie mniej niż 70 mg/dm3
(wody krzemowe), lub
g) radonu – nie mniej niż 74 Bq/dm3
(wody radonowe), lub
h) dwutlenku węgla niezwiązanego – nie mniej niż 250 mg/dm3 , z tym że od
250 do 1000 mg/dm3
to wody kwasowęglowe, a powyżej 1000 mg/dm3
to szczawa;
2) termalną jest woda podziemna, która na wypływie z ujęcia ma temperaturę nie
mniejszą niż 20C.
3. Solanką jest woda podziemna o zawartości rozpuszczonych składników
mineralnych stałych, nie mniejszej niż 35 g/dm3.
4. Wodami leczniczymi, wodami termalnymi i solankami nie są wody
pochodzące z odwadniania wyrobisk górniczych.
art. 6.
więcej
1) danymi geologicznymi – są wyniki bezpośrednich obserwacji i pomiarów
uzyskanych w toku prowadzenia prac geologicznych;
1a) działaniami naprawczymi – są działania podjęte w celu:
a) naprawienia lub usunięcia nieprawidłowości w procesie zatłaczania lub
składowania dwutlenku węgla albo w kompleksie podziemnego
składowania dwutlenku węgla, które wiążą się z ryzykiem wystąpienia
wycieku dwutlenku węgla lub powstaniem zagrożenia zdrowia i życia ludzi
oraz środowiska,
b) zatrzymania wycieku dwutlenku węgla, aby uniemożliwić lub zatrzymać
wydostanie się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego składowania
dwutlenku węgla;
1b) formacją geologiczną – jest podstawowe wydzielenie litostratygraficzne,
w ramach którego można wyodrębnić warstwy skał i przedstawić je na mapie;
1c) badaniami geofizycznymi w celu zbadania struktur geologicznych związanych
z występowaniem złóż węglowodorów – jest wykonywanie prac geologicznych
z zastosowaniem metod geofizycznych, w tym połączonych z robotami
geologicznymi z wyłączeniem robót polegających na wykonywaniu otworów
wiertniczych o głębokości przekraczającej 100 m lub robót z użyciem środków
strzałowych;
2) informacją geologiczną – są dane i próbki geologiczne wraz z wynikami ich
przetworzenia i interpretacji, w szczególności przedstawione w dokumentacjach
geologicznych oraz zapisane na informatycznych nośnikach danych;
2a) kompleksem podziemnego składowania dwutlenku węgla – jest podziemne
składowisko dwutlenku węgla i otaczające je formacje geologiczne, które mogą
mieć wpływ na stabilność i bezpieczeństwo podziemnego składowania
dwutlenku węgla;
3) kopaliną wydobytą – jest całość kopaliny odłączonej od złoża;
4) obiektem budowlanym zakładu górniczego – jest znajdujący się poza
podziemnym wyrobiskiem górniczym obiekt zakładu górniczego będący
obiektem budowlanym w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo
budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.), służący bezpośrednio do
wykonywania działalności regulowanej ustawą w zakresie:
a) wydobywania kopalin ze złóż, a w podziemnych zakładach górniczych
wydobywających węgiel kamienny wraz z pozostającym w związku
technologicznym z wydobyciem kopaliny przygotowaniem wydobytej
kopaliny do sprzedaży, albo
b) podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji, albo
c) podziemnego składowania odpadów, albo
d) podziemnego składowania dwutlenku węgla;
5) obszarem górniczym – jest przestrzeń, w granicach której przedsiębiorca jest
uprawniony do wydobywania kopaliny, podziemnego bezzbiornikowego
magazynowania substancji, podziemnego składowania odpadów, podziemnego
składowania dwutlenku węgla oraz prowadzenia robót górniczych niezbędnych
do wykonywania koncesji;
5a) podziemnym składowiskiem dwutlenku węgla – jest część górotworu
o określonej pojemności wykorzystywana w celu trwałego przechowywania
dwutlenku węgla, połączona z powierzchniową instalacją zatłaczającą;
6) podziemnym składowiskiem odpadów – jest część górotworu, w tym podziemne
wyrobisko górnicze, wykorzystywana w celu unieszkodliwiania odpadów przez
ich składowanie;
7) poszukiwaniem – jest wykonywanie prac geologicznych w celu ustalenia
i wstępnego udokumentowania złoża kopaliny, wód podziemnych albo
kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla;
8) pracą geologiczną – jest projektowanie i wykonywanie badań oraz innych
czynności, w celu ustalenia budowy geologicznej kraju, a w szczególności
poszukiwania i rozpoznawania złóż kopalin, wód podziemnych oraz kompleksu
podziemnego składowania dwutlenku węgla, określenia warunków
hydrogeologicznych, geologiczno-inżynierskich, a także sporządzanie map i dokumentacji geologicznych oraz projektowanie i wykonywanie badań na
potrzeby wykorzystania ciepła Ziemi lub korzystania z wód podziemnych;
9) przedsiębiorcą – jest ten, kto posiada koncesję na prowadzenie działalności
regulowanej ustawą;
10) przywróceniem stanu poprzedniego – jest odtworzenie stanu sprzed powstania
szkody, w szczególności przez zapewnienie obiektom budowlanym,
urządzeniom oraz instalacjom niepogorszonej odporności, ciepłochłonności,
szczelności i użyteczności techniczno-funkcjonalnej;
11) robotą geologiczną – jest wykonywanie w ramach prac geologicznych wszelkich
czynności poniżej powierzchni terenu, w tym przy użyciu środków strzałowych,
a także likwidacja wyrobisk po tych czynnościach;
12) robotą górniczą – jest wykonywanie, utrzymywanie, zabezpieczanie lub
likwidowanie wyrobisk górniczych oraz zwałowanie nadkładu w odkrywkowych
zakładach górniczych w związku z działalnością regulowaną ustawą;
13) rozpoznawaniem – jest wykonywanie prac geologicznych na obszarze wstępnie
udokumentowanego złoża kopaliny, wód podziemnych albo kompleksu
podziemnego składowania dwutlenku węgla;
13a) rozliczeniem emisji – jest rozliczenie wielkości emisji, o którym mowa
w ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji
gazów cieplarnianych (Dz. U. poz. 695 oraz z 2013 r. poz. 1238);
14) środkami strzałowymi – są materiały wybuchowe w rozumieniu ustawy z dnia
21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku
cywilnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 204);
15) terenem górniczym – jest przestrzeń objęta przewidywanymi szkodliwymi
wpływami robót górniczych zakładu górniczego;
16) węglowodorami – są ropa naftowa, gaz ziemny oraz ich naturalne pochodne,
a także metan występujący w złożach węgla kamiennego, z wyjątkiem metanu
występującego jako kopalina towarzysząca;
16a) wyciekiem dwutlenku węgla – jest każde wydostanie się dwutlenku węgla poza
podziemne składowisko dwutlenku węgla;
16b) wtłaczaniem wód do górotworu – jest pozbycie się wód pochodzących z
odwodnień wyrobisk górniczych, wykorzystanych wód leczniczych, wód termalnych, solanek, a także wód złożowych, w tym wód z podziemnych
magazynów węglowodorów, z wyłączeniem wód technologicznych
wykorzystywanych w magazynach węglowodorów zlokalizowanych w złożach
soli kamiennej, polegające na ich wprowadzaniu otworami wiertniczymi do
formacji geologicznych izolowanych od użytkowych poziomów wodonośnych;
16c) wydobywaniem węglowodorów ze złóż – jest prowadzenie wydobycia
węglowodorów, w tym przygotowanie wydobytych węglowodorów do
transportu oraz ich transport w obrębie zakładu górniczego;
17) wyrobiskiem górniczym – jest przestrzeń w nieruchomości gruntowej lub
górotworze powstała w wyniku robót górniczych;
17a) zakładem – jest wyodrębniony technicznie i organizacyjnie zespół środków
służących bezpośrednio do wykonywania działalności określonej w art. 2 ust. 1
albo art. 86, w tym wyrobiska górnicze, obiekty budowlane, urządzenia oraz
instalacje;
18) zakładem górniczym – jest wyodrębniony technicznie i organizacyjnie zespół
środków służących bezpośrednio do wykonywania działalności regulowanej
ustawą w zakresie wydobywania kopalin ze złóż, a w podziemnych zakładach
górniczych wydobywających węgiel kamienny wraz z pozostającym w związku
technologicznym z wydobyciem kopaliny przygotowaniem wydobytej kopaliny
do sprzedaży, podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji,
podziemnego składowania odpadów albo podziemnego składowania dwutlenku
węgla, w tym wyrobiska górnicze, obiekty budowlane, urządzenia oraz
instalacje;
18a) zamknięciem podziemnego składowiska dwutlenku węgla – jest trwałe
zaprzestanie zatłaczania dwutlenku węgla do podziemnego składowiska
dwutlenku węgla;
19) złożem kopaliny – jest naturalne nagromadzenie minerałów, skał oraz innych
substancji, których wydobywanie może przynieść korzyść gospodarczą;
20) zwałowaniem nadkładu – jest zespół czynności prowadzonych w odkrywkowych
zakładach górniczych, nierozerwalnie związanych technicznie i organizacyjnie
z przemieszczeniem i składowaniem mas ziemnych i skalnych usuwanych znad
złoża, w celu umożliwienia wydobycia kopaliny użytecznej.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) starostach – rozumie się przez to również prezydentów miast na prawach
powiatu;
2) powiatach – rozumie się przez to również miasta na prawach powiatu.
art. 7.
więcej
dozwolone tylko wówczas, jeżeli nie naruszy ona przeznaczenia nieruchomości
określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz
w odrębnych przepisach.
2. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
podejmowanie i wykonywanie działalności określonej ustawą jest dopuszczalne tylko
wówczas, jeżeli nie naruszy ona sposobu wykorzystywania nieruchomości ustalonego
w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz
w odrębnych przepisach.
art. 8.
więcej
wewnętrznych i morza terytorialnego oraz pasa nadbrzeżnego, wymagają uzgodnienia
z dyrektorem właściwego urzędu morskiego.
2. Decyzje wydawane na podstawie ustawy, które dotyczą wyłącznej strefy
ekonomicznej, wymagają uzgodnienia z ministrem właściwym do spraw gospodarki
morskiej.
3. Kopie decyzji wydawanych na podstawie ustawy dotyczące poszukiwania i
rozpoznawania złóż węglowodorów oraz wydobywania węglowodorów ze złóż w
granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej albo wydobywania
węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej
niezwłocznie doręcza się Komendantowi Głównemu Straży Granicznej.
art. 9.
więcej
współdziałania (uzgodnienia lub wyrażenia opinii) z innym organem administracji,
zajmuje on stanowisko nie później niż w terminie 14 dni od dnia doręczenia projektu
rozstrzygnięcia.
2. Jeżeli organ współdziałający nie zajmie stanowiska w terminie określonym
w ust. 1, uważa się, że aprobuje przedłożony projekt rozstrzygnięcia.
3. Termin do zajęcia stanowiska jest zachowany, jeżeli przed upływem 14 dni od
dnia doręczenia wniosku o zajęcie stanowiska w sprawie organ współdziałający
doręczył postanowienie w tej sprawie lub dokonał jego wysyłki.
art. 10.
więcej
jako kopalina towarzysząca, węgla brunatnego, rud metali z wyjątkiem darniowych
rud żelaza, metali w stanie rodzimym, rud pierwiastków promieniotwórczych, siarki
rodzimej, soli kamiennej, soli potasowej, soli potasowo-magnezowej, gipsu i
anhydrytu, kamieni szlachetnych, pierwiastków ziem rzadkich, gazów szlachetnych,
bez względu na miejsce ich występowania, są objęte własnością górniczą.
2. Własnością górniczą są objęte także złoża wód leczniczych, wód termalnych
i solanek.
3. Złoża kopalin niewymienionych w ust. 1 i 2 są objęte prawem własności
nieruchomości gruntowej.
4. Własnością górniczą są objęte także części górotworu położone poza
granicami przestrzennymi nieruchomości gruntowej, w szczególności znajdujące się
w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej.
5. Prawo własności górniczej przysługuje Skarbowi Państwa.
art. 11.
więcej
a także do rozstrzygania sporów między Skarbem Państwa a właścicielem gruntu,
stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego, a także prawa geodezyjnego
i kartograficznego dotyczące nieruchomości gruntowych, w tym ich rozgraniczania.
art. 12.
więcej
z wyłączeniem innych osób, może korzystać z przedmiotu własności górniczej albo
rozporządzać swoim prawem wyłącznie przez ustanowienie użytkowania górniczego.
2. Uprawnienia Skarbu Państwa w zakresie wynikającym z własności górniczej
w odniesieniu do działalności:
1) która wymaga koncesji, wykonują właściwe organy koncesyjne;
2) o której mowa w art. 2 ust. 1, wykonują zarządy województw.
3. Jeżeli przedmiot własności górniczej znajduje się w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej, wykonywanie uprawnień właścicielskich
wymaga porozumienia z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej.
4. Przepisów dotyczących użytkowania górniczego nie stosuje się do robót
geologicznych, których wykonywanie nie wymaga uzyskania koncesji.
art. 13.
więcej
zawartej na piśmie pod rygorem nieważności.
1a. Umowa o ustanowieniu użytkowania górniczego staje się skuteczna z dniem
uzyskania koncesji.
2. (uchylony)
3. W umowie, o której mowa w ust. 1, określa się wynagrodzenie z tytułu
ustanowienia użytkowania górniczego i sposób jego zapłaty.
4. Wynagrodzenie z tytułu ustanowienia użytkowania górniczego stanowi
dochód budżetu państwa.
5. Umowę, o której mowa w ust. 1, w odniesieniu do ustanowienia użytkowania
górniczego dla podziemnego składowania odpadów promieniotwórczych zawiera się
na czas nieokreślony.
6. W przypadku nieuzyskania koncesji w terminie roku od dnia zawarcia umowy
o ustanowieniu użytkowania górniczego, umowa ta wygasa.
7. Użytkowanie górnicze wygasa w przypadku wygaśnięcia, cofnięcia lub utraty
mocy koncesji, bez względu na przyczynę.
art. 14.
więcej
w dziale III rozdziale 3, ustanowienie użytkowania górniczego może być poprzedzone
przetargiem, w szczególności gdy o jego ustanowienie ubiega się więcej niż jeden
podmiot.
2. O zamiarze ustanowienia użytkowania górniczego w drodze przetargu organ
koncesyjny każdorazowo powiadamia w drodze obwieszczenia.
3. Warunki przetargu powinny mieć charakter niedyskryminujący i opierać się
na następujących kryteriach:
1) technicznych i finansowych możliwościach oferenta;
2) proponowanej technologii prowadzenia prac;
3) proponowanej wysokości wynagrodzenia z tytułu ustanowienia użytkowania
górniczego.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób zamieszczania
obwieszczeń o przetargu na ustanowienie użytkowania górniczego, informacje
zamieszczane w obwieszczeniu, wymagania dotyczące oferty, termin składania ofert
oraz zakończenia przetargu, tryb organizowania i przeprowadzania przetargu, w tym
powoływania i pracy komisji przetargowej, kierując się potrzebą przedstawienia
w obwieszczeniu wyczerpujących informacji o przetargu, a także zapewnienia przejrzystych i niedyskryminujących warunków postępowania oraz ochrony
konkurencji, w tym sprawiedliwej oceny złożonych ofert.
art. 15.
więcej
1) rozpoznał kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla i
udokumentował go w stopniu umożliwiającym sporządzenie planu
zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla oraz uzyskał
decyzję zatwierdzającą dokumentację geologiczną tego kompleksu,
2) udokumentował złoże kopaliny, stanowiące przedmiot własności górniczej, z
wyłączeniem złoża węglowodorów, w stopniu umożliwiającym sporządzenie
projektu zagospodarowania złoża oraz uzyskał decyzję zatwierdzającą
dokumentację geologiczną tego złoża na podstawie koncesji na:
a) poszukiwanie złóż kopalin w zakresie obejmującym całe nowo
udokumentowane złoże,
b) poszukiwanie i rozpoznawanie złóż kopalin, w zakresie:
– całości udokumentowanego złoża w wyniku prac poszukiwawczych,
– części udokumentowanego złoża w wyniku prac rozpoznawczych, w
której podniósł jej kategorię rozpoznania w stopniu umożliwiającym
sporządzenie projektu zagospodarowania złoża,
c) rozpoznawanie złóż kopalin, tylko w tej części złoża, w której podniósł jej
kategorię rozpoznania w stopniu umożliwiającym sporządzenie projektu
zagospodarowania złoża
– jest uprawniony do wnioskowania o ustanowienie na jego rzecz użytkowania
górniczego z pierwszeństwem przed innymi.
2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, wygasa z upływem 3 lat od dnia
doręczenia decyzji zatwierdzającej dokumentację geologiczną dotyczącą kompleksu
podziemnego składowania dwutlenku węgla albo dokumentację geologiczną złoża
kopaliny.
3. W przypadku wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, organ
koncesyjny zawiera umowę o ustanowieniu użytkowania górniczego do upływu
terminu, o którym mowa w ust. 2.
4. Niepodpisanie umowy o ustanowieniu użytkowania górniczego z przyczyn
leżących po stronie podmiotu posiadającego uprawnienie do jej zawarcia, w terminie,
o którym mowa w ust. 2, powoduje utratę prawa do zawarcia tej umowy.
art. 16.
więcej
o ustanowienie użytkowania górniczego użytkownik górniczy, w celu wykonywania
działalności regulowanej ustawą, może, z wyłączeniem innych osób, korzystać
z przestrzeni objętej tym użytkowaniem. W szczególności może on odpowiednio
wykonywać roboty geologiczne, wydobywać kopalinę ze złoża, wykonywać
działalność w zakresie podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji,
podziemnego składowania odpadów lub podziemnego składowania dwutlenku węgla,
a także wykonywać działalność określoną w art. 2 ust. 1.
2. Obiekty, urządzenia oraz instalacje wzniesione w przestrzeni objętej
użytkowaniem górniczym stanowią własność użytkownika górniczego. Własność ta
jest prawem związanym z użytkowaniem górniczym.
3. Jeżeli umowa o ustanowienie użytkowania górniczego nie stanowi inaczej,
przed wygaśnięciem tego prawa użytkownik górniczy jest obowiązany zabezpieczyć
lub usunąć obiekty, urządzenia oraz instalacje, o których mowa w ust. 2.
art. 17.
więcej
stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące dzierżawy.
art. 18.
więcej
wykonywania działalności regulowanej ustawą, przedsiębiorca może żądać
umożliwienia korzystania z tej nieruchomości lub jej części przez czas oznaczony, za
wynagrodzeniem.
2. Korzystanie, o którym mowa w ust. 1, nie może obejmować prawa do
pobierania pożytków z nieruchomości.
3. Jeżeli na skutek ograniczenia prawa nieruchomość lub jej część nie nadaje się
do wykorzystania na dotychczasowe cele, właściciel (użytkownik wieczysty) może
żądać, aby przedsiębiorca dokonał jej wykupu.
4. W sprawach spornych rozstrzygają sądy powszechne.
art. 19.
więcej
1) wydobywanie węglowodorów ze złoża, a w przypadku koncesji na poszukiwanie
i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze
złoża – uzyskał decyzję inwestycyjną,
2) wydobywanie węgla kamiennego,
3) wydobywanie węgla brunatnego,
4) podziemne bezzbiornikowe magazynowanie węglowodorów,
5) podziemne składowanie dwutlenku węgla
– może żądać wykupu nieruchomości lub jej części położonej w obszarze górniczym,
w zakresie niezbędnym do wykonywania zamierzonej działalności.
2. W sprawach spornych rozstrzygają sądy powszechne.
art. 20.
więcej
górniczego jest bezpłatne.
art. 21.
więcej
1) poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, o których mowa w art. 10 ust. 1,
z wyłączeniem złóż węglowodorów,
1a) poszukiwania lub rozpoznawania kompleksu podziemnego składowania
dwutlenku węgla,
2) wydobywania kopalin ze złóż,
2a) poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów oraz wydobywania
węglowodorów ze złóż,
3) podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji,
4) podziemnego składowania odpadów,
5) podziemnego składowania dwutlenku węgla
– może być wykonywana po uzyskaniu koncesji.
1a. Zabrania się wykonywania działalności polegającej na poszukiwaniu lub
rozpoznawaniu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla albo na
podziemnym składowaniu dwutlenku węgla w celu innym niż przeprowadzenie
projektu demonstracyjnego wychwytu i składowania dwutlenku węgla.
2. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie do koncesjonowania
działalności, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018
r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424),
z wyjątkiem art. 32 tej ustawy.
3. Do koncesjonowania działalności dotyczącej poszukiwania i rozpoznawania
złóż węglowodorów lub wydobywania węglowodorów ze złóż stosuje się przepisy
niniejszego rozdziału, z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 3.
4. Koncesji udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 3 lata i nie dłuższy niż
50 lat, chyba że przedsiębiorca złożył wniosek o udzielenie koncesji na czas krótszy.
4a. Koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla udziela się na okres
uwzględniający obowiązek prowadzenia po zamknięciu podziemnego składowiska
dwutlenku węgla monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla
przez okres nie krótszy niż 20 lat.
5. Koncesja uprawnia do wykonywania działalności gospodarczej w oznaczonej
przestrzeni.
6. W przypadku stwierdzenia konieczności uzupełnienia wniosku dla
postępowań określonych w niniejszym dziale termin rozpatrzenia wniosku biegnie od
dnia wpływu uzupełnionego wniosku.
art. 22.
więcej
1) poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin, o których mowa w art. 10 ust. 1,
z wyłączeniem złóż węglowodorów,
1a) poszukiwanie lub rozpoznawanie kompleksu podziemnego składowania
dwutlenku węgla,
2) wydobywanie kopalin, o których mowa w art. 10 ust. 1, ze złóż,
2a) poszukiwanie i rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złóż,
3) wydobywanie kopalin ze złóż znajdujących się w granicach obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej,
4) podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji,
5) podziemne składowanie odpadów,
6) podziemne składowanie dwutlenku węgla
– udziela minister właściwy do spraw środowiska.
2. Koncesji na wydobywanie kopalin ze złóż, jeżeli jednocześnie są spełnione
następujące wymagania:
1) obszar udokumentowanego złoża nieobjętego własnością górniczą nie
przekracza 2 ha,
2) wydobycie kopaliny ze złoża w roku kalendarzowym nie przekroczy 20 000 m3,
3) działalność będzie prowadzona metodą odkrywkową oraz bez użycia środków
strzałowych
– udziela starosta.
3. Przedsiębiorca, który otrzymał od starosty koncesję na wydobywanie kopaliny
ze złoża przylegającego do złoża już objętego koncesją udzieloną temu samemu
przedsiębiorcy na ten sam rodzaj działalności, może rozpocząć wydobywanie kopaliny
nie wcześniej niż w dniu, w którym decyzja stwierdzająca wygaśnięcie koncesji
wcześniejszej stanie się ostateczna.
4. W zakresie nieokreślonym w ust. 1 i 2 koncesji na wydobywanie kopalin ze
złóż udziela marszałek województwa.
art. 23.
więcej
1) poszukiwanie lub rozpoznawanie rud pierwiastków promieniotwórczych oraz
wydobywanie tych rud ze złóż wymaga opinii Prezesa Państwowej Agencji
Atomistyki;
1a) poszukiwanie i rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej
Polskiej albo wydobywanie węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej wymaga opinii Prezesa Wyższego Urzędu
Górniczego w zakresie technicznych możliwości wykonywania działalności oraz
zapewnienia jej bezpieczeństwa;
1b) poszukiwanie i rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej
Polskiej albo wydobywanie węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej wymaga opinii Ministra Obrony Narodowej
i ministra właściwego do spraw rybołówstwa, w zakresie lokalizacji obszaru
prowadzenia zamierzonej działalności;
2) wydobywanie z gruntów pod wodami śródlądowymi oraz z obszarów, o których
mowa w art. 169 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz. U. z
2020 r. poz. 310 i 284), wymaga uzgodnienia z organem odpowiedzialnym za
utrzymanie wód oraz opinii organu właściwego do wydania pozwolenia
wodnoprawnego;
3) wydobywanie kopalin, o których mowa w art. 10 ust. 1, ze złóż, podziemne
bezzbiornikowe magazynowanie substancji oraz podziemne składowanie
dwutlenku węgla wymaga uzgodnienia z ministrem właściwym do spraw gospodarki złożami kopalin;
4) podziemne składowanie dwutlenku węgla wymaga uzyskania opinii Komisji
Europejskiej.
1a. Udzielenie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż węglowodorów
oraz wydobywanie węglowodorów ze złóż, a także wydanie decyzji inwestycyjnej, o
której mowa w art. 49z ust. 1, wymaga uzgodnienia z ministrem właściwym do spraw
gospodarki złożami kopalin.
2. W odniesieniu do działalności prowadzonej poza granicami obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej udzielenie koncesji na:
1) poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin, z wyłączeniem złóż
węglowodorów, albo poszukiwanie lub rozpoznawanie kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla,
2) poszukiwanie i rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złóż
– wymaga opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego ze względu na
miejsce wykonywania zamierzonej działalności.
2a. W odniesieniu do działalności prowadzonej poza granicami obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej:
1) udzielenie koncesji na wydobywanie kopalin ze złóż, podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji, podziemne składowanie odpadów albo podziemne
składowanie dwutlenku węgla,
2) wydanie decyzji inwestycyjnej, o której mowa w art. 49z ust. 1
– wymaga uzgodnienia z wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) właściwym ze
względu na miejsce wykonywania zamierzonej działalności; kryterium uzgodnienia
jest nienaruszanie zamierzoną działalnością przeznaczenia lub sposobu korzystania
z nieruchomości określonego w sposób przewidziany w art. 7.
3. Udzielenie koncesji przez starostę wymaga opinii marszałka województwa.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, organ koncesyjny przesyła do
Komisji Europejskiej kopię wniosku o udzielenie koncesji na podziemne składowanie
dwutlenku węgla wraz z załącznikami oraz projekt decyzji, w terminie miesiąca od
dnia otrzymania wniosku.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, organ koncesyjny wydaje
decyzję:
1) po otrzymaniu opinii Komisji Europejskiej albo
2) po otrzymaniu od Komisji Europejskiej informacji o rezygnacji z wydawania
opinii.
art. 24.
więcej
przewidzianymi przepisami z zakresu ochrony środowiska, określa się:
1) właścicieli (użytkowników wieczystych) nieruchomości, w granicach których
ma być wykonywana zamierzona działalność, oraz oznaczenie tych
nieruchomości zgodnie z ewidencją gruntów i budynków; wymóg ten nie
dotyczy poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów;
2) prawa wnioskodawcy do nieruchomości (przestrzeni), w granicach której ma być
wykonywana zamierzona działalność, lub prawo, o ustanowienie którego ubiega
się wnioskodawca;
3) czas, na jaki koncesja ma być udzielona, wraz ze wskazaniem terminu
rozpoczęcia działalności;
4) środki, jakimi wnioskodawca dysponuje w celu zapewnienia prawidłowego
wykonywania zamierzonej działalności;
5) wykaz obszarów objętych formami ochrony przyrody; wymóg ten nie dotyczy
przedsięwzięć, dla których jest wymagana decyzja o środowiskowych
uwarunkowaniach;
6) sposób przeciwdziałania ujemnym wpływom zamierzonej działalności na
środowisko;
7) firmę przedsiębiorcy, oznaczenie jego siedziby i adresu albo miejsca
zamieszkania i adresu oraz adresu głównego miejsca wykonywania działalności
gospodarczej;
8) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile
przedsiębiorca taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP);
9) rodzaj i zakres wykonywania zamierzonej działalności.
2. Do wniosku o udzielenie koncesji dołącza się dowody istnienia określonych
w nim okoliczności, a w przypadku potwierdzenia danych, o których mowa w ust. 1
pkt 1 – wypis z ewidencji gruntów i budynków.
3. Załączniki graficzne sporządza się zgodnie z wymaganiami dotyczącymi map
górniczych, z zaznaczeniem granic podziału terytorialnego kraju.
4. W uzasadnionych przypadkach organ koncesyjny może żądać złożenia kopii
wniosku o udzielenie koncesji wraz z załącznikami.
5. Jeżeli dla przestrzeni objętej wnioskiem została już sporządzona dokumentacja
geologiczna, organ koncesyjny może żądać jej przedłożenia.
Art. 24a. Przedsiębiorca jest obowiązany zgłaszać organowi koncesyjnemu
wszelkie zmiany danych, zawartych we wniosku o udzielenie koncesji, w terminie 14
dni od dnia ich powstania.
art. 25.
więcej
rozpoznawanie złoża kopaliny oraz na poszukiwanie lub rozpoznawanie kompleksu
podziemnego składowania dwutlenku węgla określa się również cel, zakres i rodzaj
prac geologicznych, w tym robót geologicznych, oraz zamieszcza się informację
o pracach, które mają być wykonywane dla osiągnięcia zamierzonego celu, w tym ich
technologiach, a w przypadku wniosku o udzielenie koncesji na poszukiwanie lub
rozpoznawanie złoża kopaliny wskazuje się także minimalną kategorię rozpoznania
złoża.
2. W przypadku zamierzonego wykonywania robót geologicznych, do wniosku,
o którym mowa w ust. 1, dołącza się 2 egzemplarze projektu robót geologicznych.
art. 26.
więcej
określa się również:
1) złoże kopaliny lub jego część, która ma być przedmiotem wydobycia;
2) wielkość i sposób zamierzonego wydobycia kopaliny;
3) stopień zamierzonego wykorzystania zasobów złoża kopaliny, w tym kopalin
towarzyszących i współwystępujących użytecznych pierwiastków śladowych,
jak również środki umożliwiające osiągnięcie tego celu, a w przypadku wód
leczniczych, wód termalnych i solanek – zasoby eksploatacyjne ujęcia;
4) projektowane położenie obszaru górniczego i terenu górniczego, przedstawione
zgodnie z wymaganiami dotyczącymi map górniczych, z zaznaczeniem granic
podziału terytorialnego kraju;
5) geologiczne i hydrogeologiczne warunki wydobycia, a w razie potrzeby warunki
wtłaczania wód do górotworu.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się dowody istnienia:
1) prawa do korzystania z informacji geologicznej, jakie w zakresie niezbędnym do
prowadzenia zamierzonej działalności przysługuje wnioskodawcy, oraz kopię
decyzji zatwierdzającej dokumentację geologiczną;
2) prawa przysługującego wnioskodawcy do nieruchomości gruntowej,
w granicach której ma być wykonywana zamierzona działalność w zakresie
wydobywania kopaliny metodą odkrywkową, lub dowód przyrzeczenia jego
ustanowienia. Obowiązek ten nie dotyczy węgla brunatnego.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się projekt zagospodarowania
złoża, określający wymagania w zakresie racjonalnej gospodarki złożem kopaliny,
w szczególności przez kompleksowe i racjonalne wykorzystanie kopaliny głównej
i kopalin towarzyszących, oraz technologii eksploatacji zapewniającej ograniczenie
ujemnych wpływów na środowisko. Obowiązek ten nie dotyczy koncesji udzielanych
przez starostę.
3a. Projekt zagospodarowania złoża dotyczący złóż kopalin określonych
w art. 10 ust. 1, z wyłączeniem złóż węglowodorów, podlega zaopiniowaniu przez
właściwy organ nadzoru górniczego. Organ nadzoru górniczego wydaje
wnioskodawcy opinię w terminie 14 dni od dnia doręczenia projektu
zagospodarowania złoża. W przypadku niewyrażenia opinii w tym terminie uważa się,
że organ nadzoru górniczego nie zgłasza uwag.
3b. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się opinię, o której mowa
w ust. 3a, albo informację o jej braku, a w przypadku zgłoszenia uwag także
oświadczenie o sposobie ich uwzględnienia lub przyczynach ich nieuwzględnienia.
4. We wniosku o udzielenie koncesji przez starostę określa się również
przewidywany sposób prowadzenia ruchu zakładu górniczego, uwzględniający
wymagania określone w art. 108 ust. 2, oraz prognozowany sposób likwidacji zakładu
górniczego, uwzględniający obowiązki określone w art. 129 ust. 1.
5. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe wymagania dotyczące projektów zagospodarowania złóż, kierując się
potrzebą zapewnienia racjonalnej gospodarki złożem, ochrony środowiska oraz
zapewnienia ochrony zdrowia i życia ludzkiego.
art. 27.
więcej
magazynowanie substancji albo podziemne składowanie odpadów określa się
również:
1) rodzaj, ilość oraz charakterystykę substancji albo odpadów;
2) aktualne i przewidywane warunki geologiczne, hydrogeologiczne i geologiczno-
-inżynierskie; w przypadku działalności polegającej na składowaniu odpadów
promieniotwórczych warunki te odnoszą się do lokalizacji, budowy, eksploatacji,
zamknięcia oraz do okresu po zamknięciu składowiska odpadów
promieniotwórczych;
3) technologię magazynowania albo składowania;
4) projektowane położenie obszaru górniczego i terenu górniczego, przedstawione
zgodnie z wymaganiami dotyczącymi map górniczych, z zaznaczeniem granic
podziału terytorialnego kraju.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się dowód istnienia prawa do
korzystania z informacji geologicznej, jakie w zakresie niezbędnym do prowadzenia
zamierzonej działalności przysługuje wnioskodawcy, oraz kopie decyzji
zatwierdzających dokumentacje geologiczne.
3. Do wniosku o udzielenie koncesji na podziemne składowanie odpadów
promieniotwórczych dołącza się zezwolenie Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki
na budowę składowiska odpadów promieniotwórczych.
Art. 27a. 1. We wniosku o udzielenie koncesji na podziemne składowanie
dwutlenku węgla określa się również:
1) ilość oraz charakterystykę, w tym źródło pochodzenia, dwutlenku węgla, który
będzie zatłaczany do podziemnego składowiska dwutlenku węgla;
2) aktualne i przewidywane warunki geologiczne, hydrogeologiczne i geologiczno-
-inżynierskie kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla;
3) technologię składowania i przesyłania dwutlenku węgla oraz lokalizację
instalacji zatłaczającej;
4) ocenę bezpieczeństwa długoterminowego składowania dwutlenku węgla;
5) wydajność i ciśnienie zatłaczania dwutlenku węgla, który będzie zatłaczany do
podziemnego składowiska dwutlenku węgla;
6) wartość ciśnienia granicznego w kompleksie podziemnego składowania
dwutlenku węgla;
7) projektowane położenie obszaru górniczego i terenu górniczego, przedstawione
zgodnie z wymaganiami dotyczącymi map górniczych, z zaznaczeniem granic
podziału terytorialnego kraju;
8) proponowaną formę i wysokość zabezpieczenia na realizację poszczególnych
obowiązków, o których mowa w art. 28a ust. 3 i 4, oraz zadań, o których mowa
w art. 28e ust. 2.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:
1) dowód istnienia prawa do korzystania z informacji geologicznej, jakie w zakresie
niezbędnym do prowadzenia zamierzonej działalności przysługuje
wnioskodawcy, oraz kopie decyzji zatwierdzających dokumentacje geologiczne;
2) plan zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla wraz
z kopią decyzji o jego zatwierdzeniu;
3) oświadczenie wnioskodawcy, że wyraża zgodę na to, że w przypadku przejęcia
przez Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla
odpowiedzialności za podziemne składowisko dwutlenku węgla zgodnie
z art. 39a, nastąpi, z mocy prawa, bez odszkodowania, przeniesienie na rzecz
Skarbu Państwa prawa do nieruchomości, o której mowa w ust. 4 pkt 4, oraz
prawa własności zakładu górniczego.
3. Plan zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla jest
sporządzany na podstawie dokumentacji geologicznej, z uwzględnieniem wymagań
w zakresie gospodarowania podziemnym składowiskiem dwutlenku węgla,
szczegółowej charakterystyki warunków technicznych i ekonomicznych związanych
z podziemnym składowaniem dwutlenku węgla oraz oceny ryzyka podziemnego
składowania dwutlenku węgla.
4. Plan zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla obejmuje
w szczególności:
1) plan monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla;
2) plan działań naprawczych;
3) tymczasowy plan działań po zamknięciu podziemnego składowiska dwutlenku
węgla;
4) wskazanie nieruchomości, na której będzie zlokalizowany zakład górniczy,
w szczególności instalacja zatłaczająca oraz instalacja służąca do prowadzenia
monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla.
5. Plan zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla podlega
zatwierdzeniu, w drodze decyzji, przez właściwy organ nadzoru górniczego.
6. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe wymagania, jakim powinien odpowiadać plan zagospodarowania
podziemnego składowiska dwutlenku węgla, w tym plan monitoringu kompleksu
podziemnego składowania dwutlenku węgla, plan działań naprawczych i tymczasowy
plan działań po zamknięciu podziemnego składowiska dwutlenku węgla, kierując się
potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa prowadzenia działalności polegającej na
podziemnym składowaniu dwutlenku węgla, w tym ochrony zdrowia i życia ludzi oraz
środowiska, a także potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego.
art. 28.
więcej
warunkiem ustanowienia zabezpieczenia roszczeń mogących powstać wskutek
wykonywania takiej działalności.
2. Jeżeli przemawia za tym szczególnie ważny interes państwa lub szczególnie
ważny interes publiczny związany w szczególności z ochroną środowiska lub
gospodarką kraju, koncesja na działalność inną niż określona w ust. 1, z wyjątkiem
koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla, może zostać udzielona pod
warunkiem ustanowienia zabezpieczenia roszczeń mogących powstać wskutek
wykonywania objętej nią działalności.
3. Zabezpieczenie może w szczególności przyjąć formę ubezpieczenia od
odpowiedzialności cywilnej przedsiębiorcy, gwarancji bankowej albo poręczenia
bankowego.
4. O formie, zakresie oraz sposobie zabezpieczenia, a w przypadku działalności
innej niż określona w ust. 1 – także o potrzebie ustanowienia zabezpieczenia,
rozstrzyga organ koncesyjny, działając w drodze postanowienia, na które przysługuje
zażalenie.
5. W przypadkach ustanowienia zabezpieczenia udzielenie koncesji może
nastąpić dopiero po przedstawieniu dowodu jego ustanowienia.
6. Corocznie, w terminie do końca stycznia, przedsiębiorca przedkłada organowi
koncesyjnemu aktualny dowód istnienia zabezpieczenia.
Art. 28a. 1. Koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla udziela się
pod warunkiem:
1) wykazania się przez wnioskodawcę prawem własności lub użytkowania
wieczystego nieruchomości, o której mowa w art. 27a ust. 4 pkt 4;
2) ustanowienia zabezpieczenia finansowego.
2. Przedsiębiorca jest obowiązany do ustanowienia zabezpieczenia finansowego
należytego wykonywania obowiązków związanych z:
1) eksploatacją podziemnego składowiska dwutlenku węgla;
2) likwidacją zakładu górniczego.
3. Zabezpieczenie finansowe należytego wykonywania obowiązków związanych
z eksploatacją podziemnego składowiska dwutlenku węgla jest ustanawiane w celu
wypełnienia warunków określonych w koncesji na podziemne składowanie dwutlenku
węgla, w tym finansowania kosztów monitoringu kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla, kosztów działań naprawczych, rozliczenia emisji w przypadku wydostania się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego
składowania dwutlenku węgla, kosztów działań naprawczych i działań
zapobiegawczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r.
o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1862
oraz z 2020 r. poz. 284) oraz wypłaty odszkodowań za szkody, które ujawniły się do
czasu zamknięcia podziemnego składowiska dwutlenku węgla.
4. Zabezpieczenie finansowe należytego wykonywania obowiązków związanych
z likwidacją zakładu górniczego jest ustanawiane w celu finansowania kosztów
usunięcia obiektów zakładu górniczego, likwidacji odwiertów i innych instalacji
związanych z podziemnym składowiskiem dwutlenku węgla, w tym rurociągów, kabli
i linii energetycznych, kosztów prowadzenia monitoringu zamkniętego podziemnego
składowiska dwutlenku węgla przez okres nie krótszy niż 20 lat od dnia jego
zamknięcia, kosztów działań naprawczych, rozliczenia emisji w przypadku
wydostania się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku
węgla, kosztów działań naprawczych i działań zapobiegawczych w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku
i ich naprawie oraz wypłaty odszkodowań za szkody, które ujawniły się po zamknięciu
podziemnego składowiska dwutlenku węgla.
5. Zabezpieczenie finansowe mogą stanowić środki pieniężne, gwarancja
bankowa, gwarancja ubezpieczeniowa lub umowa ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej i może być ustanowione w jednej lub kilku formach.
6. Zabezpieczenie finansowe ustanawiane w formie pieniężnej jest wpłacane na
odrębny rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej. Dowód wpłaty, gwarancja bankowa, gwarancja
ubezpieczeniowa lub polisa ubezpieczeniowa potwierdzająca zawarcie umowy
ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej są składane do organu koncesyjnego
i stanowią dowód ustanowienia zabezpieczenia finansowego.
7. Gwarancja bankowa, gwarancja ubezpieczeniowa lub polisa ubezpieczeniowa
potwierdzająca zawarcie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej powinny
stwierdzać, że bank lub zakład ubezpieczeń w przypadku niewywiązywania się przez
przedsiębiorcę z obowiązków, o których mowa w ust. 3 i 4, na wezwanie organu
koncesyjnego przesłane po wydaniu postanowienia, o którym mowa w art. 28c ust. 1,
dokona wypłaty na rzecz podmiotów, o których mowa w tym przepisie, kwoty
w wysokości określonej w tym wezwaniu.
8. Organ koncesyjny w toku postępowania o udzielenie koncesji na podziemne
składowanie dwutlenku węgla określa, w drodze postanowienia, formę i wysokość
zabezpieczenia finansowego na realizację poszczególnych obowiązków, o których
mowa w ust. 3 i 4, oraz termin doręczenia organowi koncesyjnemu dowodu
ustanowienia zabezpieczenia finansowego, a w przypadku zabezpieczenia
finansowego ustanawianego w formie pieniężnej – także termin wpłaty. Na
postanowienie przysługuje zażalenie.
9. Wysokość zabezpieczenia finansowego określona w postanowieniu, o którym
mowa w ust. 8, stanowi minimalną wysokość zabezpieczenia finansowego określoną
w koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla.
10. Przedsiębiorca jest obowiązany utrzymywać ustanowione zabezpieczenie
finansowe w wysokości określonej przez organ koncesyjny i uzupełniać je
niezwłocznie do tej wysokości przez cały okres obowiązywania koncesji na
podziemne składowanie dwutlenku węgla.
11. Zabezpieczenie finansowe ustanowione w formie pieniężnej nie wchodzi
w skład masy upadłości.
Art. 28b. 1. W przypadku gdy:
1) ze sprawozdania z prowadzonej działalności, o którym mowa w art. 127m ust. 1,
2) z dodatku do planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku
węgla, o którym mowa w art. 107a,
3) z wniosków z przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 127n ust. 1 oraz
w art. 158 pkt 2
– wynika, że zwiększyło się ryzyko związane odpowiednio z eksploatacją
podziemnego składowiska dwutlenku węgla albo z likwidacją zakładu górniczego,
organ koncesyjny może orzec, w drodze decyzji, o zwiększeniu wysokości
zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 28a ust. 2. Przepis art. 28a
ust. 8 stosuje się odpowiednio.
2. Przedsiębiorca jest obowiązany dokonać zwiększenia wysokości
zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 28a ust. 2, w terminie określonym
w decyzji, o której mowa w ust. 1.
Art. 28c. 1. Organ koncesyjny orzeka, w drodze postanowienia, o uruchomieniu
środków pochodzących z zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 28a
ust. 2, ustanowionego w celu należytego wykonywania obowiązków związanych z:
1) eksploatacją podziemnego składowiska dwutlenku węgla:
a) na rzecz przedsiębiorcy – na finansowanie kosztów monitoringu kompleksu
podziemnego składowania dwutlenku węgla, kosztów działań naprawczych,
rozliczenia emisji w przypadku wydostania się dwutlenku węgla poza
kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla oraz kosztów działań
naprawczych i działań zapobiegawczych w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich
naprawie,
b) na rzecz Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk Dwutlenku
Węgla w przypadku przejęcia przez niego odpowiedzialności za podziemne
składowisko dwutlenku węgla zgodnie z art. 39a – na finansowanie kosztów
i rozliczenia wymienionych w lit. a,
c) na rzecz podmiotu, któremu prawomocnym wyrokiem sądu przyznane
zostało odszkodowanie za szkody, które ujawniły się do czasu zamknięcia
podziemnego składowiska dwutlenku węgla;
2) likwidacją zakładu górniczego:
a) na rzecz przedsiębiorcy – na finansowanie kosztów usunięcia obiektów
zakładu górniczego, likwidacji odwiertów i innych instalacji związanych
z podziemnym składowiskiem dwutlenku węgla, w tym rurociągów, kabli
i linii energetycznych, kosztów prowadzenia monitoringu zamkniętego
podziemnego składowiska dwutlenku węgla, kosztów działań naprawczych,
rozliczenia emisji w przypadku wydostania się dwutlenku węgla poza
kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla oraz kosztów działań
naprawczych i działań zapobiegawczych w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich
naprawie,
b) na rzecz Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk Dwutlenku
Węgla w przypadku przejęcia przez niego odpowiedzialności za podziemne
składowisko dwutlenku węgla zgodnie z art. 39a – na finansowanie kosztów
i rozliczenia wymienionych w lit. a,
c) na rzecz podmiotu, któremu prawomocnym wyrokiem sądu przyznano
odszkodowanie za szkody, które ujawniły się po zamknięciu podziemnego
składowiska dwutlenku węgla.
2. Organ koncesyjny wydaje postanowienie o uruchomieniu środków
pochodzących z zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 28a ust. 2:
1) w przypadku gdy przedsiębiorca nie może pokryć z własnych środków kosztów
realizacji obowiązków, o których mowa w art. 28a ust. 3 i 4 – na jego wniosek;
2) na wniosek pozostałych podmiotów, o których mowa w ust. 1.
3. Przedsiębiorca i Krajowy Administrator Podziemnych Składowisk Dwutlenku
Węgla przekazują organowi koncesyjnemu, po zakończeniu wydatkowania środków
pochodzących z zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 28a ust. 2,
sprawozdanie z wydatkowania tych środków w formie, terminie i zakresie
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 28h pkt 2.
Art. 28d. 1. Zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w art. 28a ust. 2, jest
zwalniane przez organ koncesyjny, w drodze postanowienia, w terminie 2 miesięcy od
dnia wydania decyzji o przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne
składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych
Składowisk Dwutlenku Węgla, na wniosek przedsiębiorcy, który ustanowił to
zabezpieczenie.
2. Organ koncesyjny doręcza postanowienie, o którym mowa w ust. 1, także
podmiotowi udzielającemu zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 28a
ust. 2.
Art. 28e. 1. Przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na podziemne składowanie
dwutlenku węgla, jest obowiązany do ustanowienia zabezpieczenia środków
w terminie określonym w postanowieniu, o którym mowa w ust. 5.
2. Zabezpieczenie środków jest ustanawiane w celu finansowania realizacji
zadań Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla po
przekazaniu mu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku
węgla związanych z prowadzeniem, przez okres nie krótszy niż 30 lat, monitoringu
kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla oraz finansowaniem
zabezpieczenia ryzyka związanego z podejmowaniem działań naprawczych,
rozliczeniem emisji w przypadku wydostania się dwutlenku węgla poza kompleks
podziemnego składowania dwutlenku węgla, kosztów działań naprawczych i działań
zapobiegawczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r.
o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie oraz podejmowaniem innych
działań mających na celu zagwarantowanie długoterminowej stabilności podziemnego
składowania dwutlenku węgla, a także finansowania wypłaty odszkodowań za szkody
mogące ujawnić się po przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych
Składowisk Dwutlenku Węgla.
3. Zabezpieczenie środków może stanowić opłata gwarancyjna, gwarancja
bankowa, gwarancja ubezpieczeniowa lub umowa ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej i może być ustanowione w jednej lub kilku formach.
4. Zabezpieczenie środków ustanawiane w formie opłaty gwarancyjnej jest
wpłacane na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej. Dowód wpłaty, gwarancja bankowa, gwarancja
ubezpieczeniowa lub polisa ubezpieczeniowa potwierdzająca zawarcie umowy
ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej są składane do organu koncesyjnego
i stanowią dowód ustanowienia zabezpieczenia środków. Przepis art. 28a
ust. 7 stosuje się odpowiednio.
5. Organ koncesyjny w toku postępowania o udzielenie koncesji na podziemne
składowanie dwutlenku węgla określa, w drodze postanowienia, formę i wysokość
zabezpieczenia środków na realizację poszczególnych zadań, o których mowa
w ust. 2, termin ustanowienia tego zabezpieczenia oraz termin doręczenia organowi
koncesyjnemu dowodu ustanowienia zabezpieczenia środków, a w przypadku opłaty
gwarancyjnej – także termin jej wpłaty. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
6. Wysokość zabezpieczenia środków określona w postanowieniu, o którym
mowa w ust. 5, stanowi minimalną wysokość zabezpieczenia środków określoną
w koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla.
7. Organ koncesyjny orzeka, w drodze postanowienia, o uruchomieniu środków
pochodzących z zabezpieczenia środków ustanowionego w formie innej niż opłata
gwarancyjna:
1) na rzecz Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk Dwutlenku
Węgla;
2) na rzecz podmiotu, któremu prawomocnym wyrokiem sądu przyznano
odszkodowanie za szkody, które ujawniły się po przekazaniu odpowiedzialności
za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu
Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla.
8. Postanowienie o uruchomieniu środków pochodzących z zabezpieczenia
środków organ koncesyjny wydaje na wniosek podmiotów, o których mowa w ust. 7.
9. Krajowy Administrator Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla
przekazuje organowi koncesyjnemu coroczne sprawozdanie z wydatkowania środków pochodzących z zabezpieczenia środków ustanowionego w formie innej niż opłata
gwarancyjna w formie, zakresie i terminie określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 28h pkt 2.
Art. 28f. 1. W przypadku gdy:
1) ze sprawozdania z prowadzonej działalności, o którym mowa w art. 127m ust. 1,
2) z dodatku do planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku
węgla, o którym mowa w art. 107a,
3) z wniosków z przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 127n ust. 1 oraz
w art. 158 pkt 2
– wynika, że zwiększyło się ryzyko związane z podziemnym składowaniem
dwutlenku węgla po przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne
składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych
Składowisk Dwutlenku Węgla, organ koncesyjny może orzec, w drodze decyzji,
o zwiększeniu wysokości zabezpieczenia środków, o którym mowa w art. 28e ust. 1.
W przypadku opłaty gwarancyjnej zwiększenie wysokości zabezpieczenia środków
następuje przez wniesienie uzupełniającej opłaty gwarancyjnej.
2. Przedsiębiorca jest obowiązany dokonać zwiększenia wysokości
zabezpieczenia środków, o którym mowa w art. 28e ust. 1, w tym wnieść
uzupełniającą opłatę gwarancyjną, w terminie określonym w decyzji, o której mowa
w ust. 1. Przepis art. 28e ust. 5 stosuje się odpowiednio.
Art. 28g. 1. Przedsiębiorca jest obowiązany utrzymywać ustanowione
zabezpieczenie środków, o którym mowa w art. 28e ust. 1, w wysokości określonej
przez organ koncesyjny przez cały okres obowiązywania koncesji na podziemne
składowanie dwutlenku węgla.
2. Zabezpieczenie środków, o którym mowa w art. 28e ust. 1, nie wygasa
z chwilą utraty mocy koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla, jej
cofnięcia albo stwierdzenia jej wygaśnięcia.
3. Zabezpieczenie środków, o którym mowa w art. 28e ust. 1, ustanowione
w formie opłaty gwarancyjnej, w tym uzupełniająca opłata gwarancyjna, nie wchodzi
w skład masy upadłości.
Art. 28h. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze
rozporządzenia:
1) sposób ustalania wysokości zabezpieczenia finansowego, o którym mowa
w art. 28a ust. 2, wysokości zabezpieczenia środków, o którym mowa w art. 28e
ust. 1, oraz kryteria wyboru formy zabezpieczenia,
2) formę, terminy przekazywania i zakres sprawozdań, o których mowa w art. 28c
ust. 3 i art. 28e ust. 9
– kierując się potrzebą zapewnienia odpowiedniego i skutecznego zabezpieczenia
realizacji celów, dla których jest ustanawiane zabezpieczenie, stabilnego źródła
finansowania realizacji zadań Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk
Dwutlenku Węgla po przekazaniu mu odpowiedzialności za zamknięte podziemne
składowisko dwutlenku węgla, efektywności i racjonalności wydatkowania środków
oraz mając na uwadze potrzebę zapewnienia ochrony zdrowia i życia ludzi oraz
środowiska.
Art. 28ha. 1. Przedsiębiorca przekazujący podczas postępowania o udzielenie
koncesji informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów
o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji może zgłosić wniosek, aby informacjom tym
była nadana klauzula poufności.
2. Informacjom nadaje się klauzulę poufności, pod warunkiem że przedsiębiorca:
1) przekazując informacje, uzasadni swoje żądanie;
2) z przekazanych informacji sporządzi streszczenie, które może zostać
udostępnione innym uczestnikom postępowania.
3. Informacje, którym nadano klauzulę poufności, nie mogą być udostępniane
innym uczestnikom postępowania bez zgody przedsiębiorcy przekazującego
informacje.
Art. 28i. 1. W przypadku złożenia wniosku o udzielenie koncesji na
wykonywanie działalności, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, organ koncesyjny
niezwłocznie zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej
urzędu obsługującego ten organ ogłoszenie o możliwości składania innych wniosków
o udzielenie koncesji na wykonywanie takiej samej działalności w przestrzeni objętej
złożonym wnioskiem.
2. W przypadku gdy w okresie od dnia złożenia wniosku, o którym mowa
w ust. 1, do dnia zamieszczenia ogłoszenia został złożony wniosek o udzielenie
koncesji obejmujący w całości lub w części tę samą przestrzeń oraz rodzaj działalności
lub rodzaj kopaliny, podstawą do zamieszczenia ogłoszenia jest wniosek, o którym
mowa w ust. 1.
3. Ogłoszenie zawiera:
1) informację o złożeniu wniosku, o którym mowa w ust. 1;
2) granice przestrzeni objętej wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, wraz ze
współrzędnymi płaskimi prostokątnymi punktów załamania tych granic
w państwowym systemie odniesień przestrzennych;
3) termin składania wniosków o udzielenie koncesji przez inne podmioty
zainteresowane wykonywaniem działalności, której dotyczy postępowanie, nie
dłuższy niż 90 dni od dnia zamieszczenia ogłoszenia w Biuletynie Informacji
Publicznej.
4. Od dnia zamieszczenia ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej nie
wszczyna się innych postępowań dotyczących przestrzeni oraz rodzaju działalności
lub rodzaju kopaliny objętych tym ogłoszeniem, a wszczęte umarza się.
Art. 28j. W przypadku gdy w terminie, o którym mowa w art. 28i ust. 3 pkt 3,
nie wpłynie wniosek innego podmiotu o udzielenie koncesji na wykonywanie
działalności, której dotyczy postępowanie, organ koncesyjny prowadzi to
postępowanie wobec podmiotu, który złożył wniosek, o którym mowa w art. 28i
ust. 1.
Art. 28k. 1. W przypadku gdy w terminie, o którym mowa w art. 28i ust. 3 pkt 3,
zostanie złożony wniosek o udzielenie koncesji na wykonywanie działalności, której
dotyczy postępowanie, organ koncesyjny ocenia złożone wnioski według
następujących kryteriów:
1) proponowany zakres prac geologicznych, w tym robót geologicznych;
2) proponowany czas, na jaki ma być udzielona koncesja, w tym termin rozpoczęcia
zamierzonej działalności;
3) finansowe możliwości wnioskodawcy, w szczególności sposób finansowania
zamierzonej działalności, z uwzględnieniem środków własnych oraz środków
pochodzących z kapitału obcego;
4) proponowana technologia prowadzenia prac geologicznych, w tym robót
geologicznych.
2. Złożone wnioski nie podlegają zmianom mogącym wpłynąć na ocenę
kryteriów, o których mowa w ust. 1.
Art. 28l. Organ koncesyjny udziela koncesji na wykonywanie działalności,
której dotyczy postępowanie, podmiotowi, którego wniosek uzyskał najwyższą ocenę,
oraz jednocześnie odmawia udzielenia koncesji innym podmiotom.
art. 29.
więcej
w szczególności związanemu z bezpieczeństwem państwa w tym z interesem
surowcowym państwa lub ochroną środowiska w tym z racjonalną gospodarką
złożami kopalin, bądź uniemożliwiłaby wykorzystanie nieruchomości lub obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z ich przeznaczeniem określonym
odpowiednio przez miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, plany
zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza
terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej lub przepisy odrębne, a w przypadku
braku tych planów – uniemożliwiłaby wykorzystanie nieruchomości lub obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej w sposób określony w studium uwarunkowań i
kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub w przepisach odrębnych,
organ koncesyjny odmawia udzielenia koncesji.
1a. Organ koncesyjny odmawia udzielenia koncesji, jeżeli wniosek o udzielenie
koncesji obejmuje tę samą przestrzeń oraz rodzaj działalności, a w przypadku wniosku
o udzielenie koncesji na poszukiwanie lub rozpoznawanie złoża kopaliny lub koncesji
na wydobywanie kopaliny ze złoża – również rodzaj kopaliny, objęte już koncesją
udzieloną innemu podmiotowi.
2. Odmowa udzielenia koncesji na podziemne składowanie odpadów następuje
również, jeżeli istnieje uzasadniona technicznie, ekologicznie lub ekonomicznie
możliwość odzysku lub możliwość unieszkodliwiania odpadów w inny sposób niż
przez ich składowanie.
3. Organ koncesyjny może odmówić udzielenia koncesji, w przypadku gdy
wydano decyzję o stwierdzeniu niedopuszczalności wykonywania praw z udziałów
albo akcji przedsiębiorcy, na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 lipca 2015 r.
o kontroli niektórych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 117 i 284), jeżeli jest to
w interesie publicznym, w szczególności związanym z bezpieczeństwem państwa lub
ochroną środowiska w tym z racjonalną gospodarką złożami kopalin.
art. 30.
więcej
1) rodzaj i sposób wykonywania zamierzonej działalności;
2) przestrzeń, w granicach której ma być wykonywana zamierzona działalność;
3) czas obowiązywania koncesji;
4) termin rozpoczęcia działalności określonej koncesją, a w razie potrzeby –
przesłanki, których spełnienie oznacza rozpoczęcie działalności.
2. Koncesja może określać inne wymagania dotyczące wykonywania
działalności objętej koncesją, w szczególności w zakresie bezpieczeństwa
powszechnego i ochrony środowiska.
3. Koncesja nie zwalnia z obowiązków określonych odrębnymi przepisami,
w tym uzyskania przewidzianych nimi decyzji.
art. 31.
więcej
z wyłączeniem złoża węglowodorów, albo na poszukiwanie lub rozpoznawanie
kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla określa również:
1) cel, zakres i rodzaj zamierzonych prac geologicznych, w tym robót
geologicznych, a w przypadku koncesji na poszukiwanie lub rozpoznawanie
złoża kopaliny, z wyłączeniem złoża węglowodorów – minimalną kategorię
rozpoznania złoża;
2) zakres i harmonogram przekazywania informacji geologicznych i próbek
uzyskanych w wyniku wykonywania robót geologicznych;
3) wysokość opłaty za działalność określoną w koncesji.
2. Powierzchnia terenu objętego koncesją na poszukiwanie lub rozpoznawanie
złoża kopaliny albo poszukiwanie lub rozpoznawanie kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla nie może przekroczyć 1200 km2.
art. 32.
więcej
bezzbiornikowe magazynowanie substancji, podziemne składowanie odpadów albo
podziemne składowanie dwutlenku węgla wyznacza również granice obszaru i terenu
górniczego.
2. Podstawą wyznaczenia granic obszaru górniczego jest dokumentacja
geologiczna i odpowiednio projekt zagospodarowania złoża albo plan
zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla.
3. Jeżeli nie zagraża to prawidłowemu wykorzystaniu złoża, obszar górniczy
wyznaczony w koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża może obejmować część
złoża.
4. Koncesja na wydobywanie kopaliny ze złoża może określać:
1) minimalny stopień wykorzystania zasobów złoża oraz przedsięwzięcia
niezbędne w zakresie racjonalnej gospodarki złożem;
2) warunki wtłaczania wód do górotworu; w takim przypadku nie stosuje się
przepisów o korzystaniu z wód oraz o opłatach za korzystanie ze środowiska.
5. Koncesja udzielona przez starostę określa również sposób prowadzenia ruchu
zakładu górniczego, uwzględniający wymagania określone w art. 108 ust. 2, oraz
sposób likwidacji zakładu górniczego, uwzględniający obowiązki określone w art. 129
ust. 1.
6. Koncesja na podziemne składowanie odpadów określa również typ
podziemnego składowiska, rodzaj i ilość odpadów dopuszczonych do składowania
oraz zakres i sposób monitorowania składowiska.
7. Koncesja na podziemne składowanie dwutlenku węgla określa również:
1) ilość oraz charakterystykę, w tym źródło pochodzenia, dwutlenku węgla, który
będzie zatłaczany do podziemnego składowiska dwutlenku węgla;
2) dopuszczalny skład strumienia dwutlenku węgla, który będzie zatłaczany do
podziemnego składowiska dwutlenku węgla;
3) informacje o jednostce hydrogeologicznej rozumianej jako fragment litosfery
stanowiący przestrzennie i dynamicznie zdefiniowany system krążenia wód
podziemnych, dający się opisać parametrami hydrogeologicznymi poziomów
wodonośnych i rozdzielających je utworów półprzepuszczalnych;
4) wartość ciśnienia granicznego w kompleksie podziemnego składowania
dwutlenku węgla;
5) maksymalną wydajność i ciśnienie zatłaczania dwutlenku węgla, który będzie
zatłaczany do podziemnego składowiska dwutlenku węgla;
6) zakres i sposób monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku
węgla;
7) minimalną wysokość zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 28a
ust. 2, oraz zabezpieczenia środków, o którym mowa w art. 28e ust. 1.
8. Koncesja na podziemne składowanie dwutlenku węgla zawiera informację, że
w przypadku przejęcia przez Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk
Dwutlenku Węgla odpowiedzialności za podziemne składowisko dwutlenku węgla
zgodnie z art. 39a, nastąpi, z mocy prawa, bez odszkodowania, przeniesienie na rzecz
Skarbu Państwa prawa do nieruchomości, o której mowa w art. 27a ust. 4 pkt 4, oraz
prawa własności zakładu górniczego.
9. Koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla udziela się po
doręczeniu organowi koncesyjnemu dowodu ustanowienia zabezpieczenia
finansowego, o którym mowa w art. 28a ust. 2.
art. 33.
więcej
uwarunkowaniach podjętą w postępowaniu toczącym się z udziałem społeczeństwa,
w postępowaniu koncesyjnym nie stosuje się przepisów o udziale organizacji
społecznych.
art. 34.
więcej
przedsiębiorcy, któremu została ona udzielona.
1a. Do zmiany koncesji stosuje się odpowiednio przepisy o jej udzieleniu.
Współdziałanie z organami określonymi ustawą dotyczy wówczas tylko tych spraw,
które są przedmiotem zamierzonej zmiany, w szczególności w zakresie zgodności
z przeznaczeniem lub sposobem korzystania z nieruchomości określonym w sposób
przewidziany w art. 7. Przepisu art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego nie
stosuje się.
2. Przedsiębiorca jest obowiązany niezwłocznie złożyć wniosek o dokonanie
zmiany koncesji, jeżeli rzeczywiste szkodliwe wpływy robót górniczych zakładu
górniczego przekroczą wyznaczone w koncesji granice terenu górniczego.
3. W przypadku uchybienia obowiązkowi określonemu w ust. 2 organ
koncesyjny wszczyna postępowanie z urzędu. Koszt zmiany koncesji obciąża
przedsiębiorcę.
art. 35.
więcej
i zamkniętych podziemnych składowisk dwutlenku węgla, o którym mowa w art. 152a
ust. 1.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. Granice obszaru i terenu górniczego określonego w koncesji podlegają
ogłoszeniu w sposób zwyczajowo przyjęty w gminie.
art. 36.
więcej
związany z bezpieczeństwem państwa lub ochroną środowiska, w tym z racjonalną
gospodarką złożami kopalin, za zgodą przedsiębiorcy, któremu została udzielona koncesja, organ koncesyjny przenosi, w drodze decyzji, koncesję na rzecz podmiotu,
który:
1) spełnia wymagania przewidziane przepisami o podejmowaniu działalności
gospodarczej;
2) wyraża zgodę na przyjęcie wszystkich warunków określonych w koncesji;
3) w zakresie niezbędnym do wykonywania zamierzonej działalności wykaże się
prawem do korzystania z nieruchomości gruntowej, użytkowaniem górniczym
albo przyrzeczeniem uzyskania tych praw;
4) w zakresie niezbędnym do wykonywania zamierzonej działalności wykaże się
prawem do korzystania z informacji geologicznej;
5) wykaże, iż jest w stanie spełnić wymagania związane z wykonywaniem
zamierzonej działalności.
2. Wymaganie w zakresie wykazania się prawem do korzystania
z nieruchomości gruntowej albo przyrzeczeniem uzyskania tego prawa nie dotyczy
koncesji na wydobywanie węgla brunatnego.
3. Przeniesienie koncesji następuje na wniosek podmiotu, który ubiega się o to
przeniesienie.
3a. Przy przeniesieniu koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla
podmiot, który ubiega się o przeniesienie tej koncesji, wskazuje proponowaną formę
i wysokość zabezpieczenia finansowego na realizację poszczególnych obowiązków,
o których mowa w art. 28a ust. 3 i 4, oraz proponowaną formę i wysokość
zabezpieczenia środków na realizację poszczególnych zadań, o których mowa
w art. 28e ust. 2, o ile dotychczasowe zabezpieczenie nie zostanie przeniesione na
przedsiębiorcę, który ubiega się o przeniesienie koncesji na podziemne składowanie
dwutlenku węgla. Przepisy art. 28a ust. 8 i art. 28e ust. 5 stosuje się odpowiednio.
3b. Jeżeli przeniesienie koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla nie
powoduje przeniesienia dotychczasowego zabezpieczenia finansowego, o którym
mowa w art. 28a ust. 2, oraz zabezpieczenia środków, o którym mowa w art. 28e
ust. 1, organ koncesyjny, w drodze postanowienia, zwalnia te zabezpieczenia.
3c. Organ koncesyjny doręcza postanowienie, o którym mowa w ust. 3b, także
podmiotowi, który udzielił zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 28a
ust. 2, oraz zabezpieczenia środków, o którym mowa w art. 28e ust. 1.
4. Stronami postępowania dotyczącego przeniesienia koncesji są przedsiębiorca
oraz podmiot, który ubiega się o przeniesienie koncesji.
5. Przed przeniesieniem koncesji organ koncesyjny może zmienić formę, zakres
lub sposób zabezpieczenia. Przepisy art. 28 stosuje się odpowiednio.
6. Przeniesienie koncesji następuje pod warunkiem przedstawienia przez
podmiot, na który jest przenoszona koncesja, dowodu utworzenia rachunku
bankowego funduszu likwidacji zakładu górniczego i zgromadzenia na nim środków
finansowych w wysokości odpowiadającej środkom finansowym zgromadzonym
przez dotychczasowego przedsiębiorcę.
7. Przeniesienie koncesji przenosi również prawa i obowiązki wynikające
z innych decyzji wydanych na podstawie ustawy.
8. Przepisów ust. 1–7 nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy przewidują
następstwo prawne w zakresie decyzji.
9. Ten, kto z mocy odrębnych przepisów wstąpił w prawa wynikające z decyzji
wydanych na podstawie ustawy, jest obowiązany w terminie 30 dni od dnia wstąpienia
w te prawa przedstawić organowi właściwemu do jej podjęcia dowody potwierdzające
następstwo prawne.
10. W przypadku uchybienia terminowi określonemu w ust. 9, organ koncesyjny
wzywa do niezwłocznego przedłożenia dowodów potwierdzających następstwo
prawne.
11. Koncesje dotyczące kopalin, o których mowa w art. 10 ust. 1, nie przechodzą
na:
1) spółki, o których mowa w art. 494 i art. 531 Kodeksu spółek handlowych,
z wyłączeniem przypadku, gdy skład akcjonariatu lub udziałowców spółki
przejmującej albo nowo zawiązanej jest tożsamy ze składem akcjonariatu lub
udziałowców spółek łączących się;
2) nabywcę przedsiębiorstwa upadłego na podstawie art. 317 ustawy z dnia
28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze5)
(Dz. U. z 2019 r. poz. 498,
z późn. zm.);
3) nabywcę przedsiębiorstwa na podstawie art. 552 Kodeksu cywilnego.
art. 37.
więcej
w szczególności dotyczące ochrony środowiska lub racjonalnej gospodarki złożem, albo nie wypełnia warunków określonych w koncesji, w tym nie podejmuje określonej
nią działalności albo trwale zaprzestaje jej wykonywania, lub wykonuje roboty
geologiczne z naruszeniem harmonogramu określonego w projekcie robót
geologicznych, lub nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 82 ust. 2, lub
wykonuje je niezgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na
podstawie art. 82a ust. 1, organ koncesyjny, w drodze postanowienia, wzywa
przedsiębiorcę do usunięcia naruszeń oraz określa termin ich usunięcia. Organ
koncesyjny może również określić sposób usunięcia naruszeń.
2. W przypadku gdy przedsiębiorca nie wykonał postanowienia, o którym mowa
w ust. 1, organ koncesyjny może, bez odszkodowania:
1) cofnąć koncesję;
2) w przypadku stwierdzenia wykonywania robót geologicznych z naruszeniem
harmonogramu określonego w projekcie robót geologicznych – cofnąć koncesję
albo ograniczyć jej zakres.
3. Organ koncesyjny umarza postępowanie w przypadku, gdy stwierdzi, że
przedsiębiorca:
1) nie narusza wymagań, o których mowa w ust. 1;
2) naruszył wymagania, o których mowa w ust. 1, z tym że przyczyną ich
naruszenia była siła wyższa;
3) wykonał postanowienie, o którym mowa w ust. 1.
4. Organ koncesyjny może cofnąć, bez odszkodowania, koncesję, w przypadku
gdy wydano decyzję o stwierdzeniu niedopuszczalności wykonywania praw
z udziałów albo akcji przedsiębiorcy, na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 lipca
2015 r. o kontroli niektórych inwestycji, jeżeli jest to w interesie publicznym,
w szczególności związanym z bezpieczeństwem państwa lub ochroną środowiska
w tym z racjonalną gospodarką złożami kopalin.
5. Organ koncesyjny może także cofnąć koncesję albo zmienić jej zakres ze
względu na zagrożenie obronności lub bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa
obywateli, a także w razie ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy.
6. Organ koncesyjny cofa koncesję w przypadku, gdy wydano prawomocne
orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej
koncesją.
7. Organ koncesyjny może cofnąć, bez odszkodowania, koncesję w przypadku
utraty użytkowania górniczego, bez względu na przyczynę.
Art. 37a. 1. Organ koncesyjny cofa koncesję na podziemne składowanie
dwutlenku węgla także w przypadku:
1) niedoręczenia organowi koncesyjnemu dowodu ustanowienia zabezpieczenia
środków w terminie określonym w postanowieniu, o którym mowa w art. 28e
ust. 5;
2) niedokonania zwiększenia wysokości zabezpieczenia finansowego albo
zabezpieczenia środków w terminie określonym w decyzji, o której mowa
odpowiednio w art. 28b ust. 1 i w art. 28f ust. 1;
3) nieuzupełnienia zabezpieczenia finansowego zgodnie z art. 28a ust. 10;
4) wygaśnięcia zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 28a ust. 2,
ustanowionego w formie innej niż środki pieniężne albo zabezpieczenia
środków, o którym mowa w art. 28e ust. 1, ustanowionego w formie innej niż
opłata gwarancyjna.
2. Organ koncesyjny może, biorąc pod uwagę ochronę zdrowia i życia ludzi oraz
środowiska, a także potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego, zmienić
albo cofnąć, bez odszkodowania, koncesję na podziemne składowanie dwutlenku
węgla:
1) w razie istotnych zmian planu zagospodarowania podziemnego składowiska
dwutlenku węgla, mających bezpośredni wpływ na warunki określone
w koncesji;
2) w przypadku uzyskania informacji o wycieku dwutlenku węgla, jego wydostaniu
się poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla lub uzyskania
informacji o nieprawidłowościach w procesie zatłaczania lub składowania
dwutlenku węgla albo w kompleksie podziemnego składowania dwutlenku
węgla;
3) w przypadku gdy:
a) ze sprawozdania z prowadzonej działalności, o którym mowa w art. 127m
ust. 1, lub
b) z wniosków z przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 127n ust. 1
oraz w art. 158 pkt 2
– wynika niezgodność prowadzonej działalności z warunkami określonymi
w koncesji, planie zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku
węgla lub planie ruchu zakładu górniczego lub ryzyko wystąpienia wycieku
dwutlenku węgla;
4) z uwagi na zagrożenie wynikające ze stosowania technologii wychwytu
i składowania dwutlenku węgla dla bezpieczeństwa zdrowia i życia ludzi oraz
dla środowiska, a także małą skuteczność i przydatność stosowania tej technologii w zakresie ograniczenia emisji dwutlenku węgla;
5) gdy okaże się to konieczne w świetle najnowszych odkryć naukowych i postępu
technicznego.
3. Koszt zmiany koncesji obciąża przedsiębiorcę.
Art. 37b. Przedsiębiorca, któremu cofnięto koncesję z przyczyn, o których mowa
w art. 37 ust. 2, może wystąpić z wnioskiem o ponowne udzielenie koncesji w takim
samym zakresie nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o cofnięciu
koncesji.
art. 38.
więcej
1) z upływem czasu, na jaki została udzielona;
2) jeżeli stała się bezprzedmiotowa;
3) (uchylony)
4) w przypadku likwidacji przedsiębiorcy;
5) w przypadku jej zrzeczenia się.
2. W przypadkach określonych w ust. 1 organ koncesyjny, w drodze decyzji,
stwierdza wygaśnięcie koncesji.
3. Przypadki, o których mowa w ust. 1, nie powodują wygaśnięcia obowiązku
zabezpieczenia, o którym mowa w art. 28. Termin wygaśnięcia obowiązku określa
decyzja, o której mowa w ust. 2.
art. 39.
więcej
na przyczynę, nie zwalnia dotychczasowego przedsiębiorcy z wykonania obowiązków
dotyczących ochrony środowiska i likwidacji zakładu górniczego, z zastrzeżeniem
art. 39a ust. 1.
2. Zakres i sposób wykonania obowiązków określonych w ust. 1 ustala się
w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego. Jeżeli nie stosuje się przepisów
o planach ruchu zakładu górniczego, zakres i sposób wykonania obowiązków
określonych w ust. 1 ustala organ koncesyjny w decyzji stwierdzającej wygaśnięcie
koncesji, po uzgodnieniu z wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta).
3. Jeżeli nie istnieje przedsiębiorca, obowiązki określone w ust. 1 wykonuje jego
następca prawny, a jeżeli nie istnieje przedsiębiorca oraz jego następca prawny – obowiązki określone w ust. 1 wykonuje właściciel lub osoba posiadająca inny niż
własność tytuł prawny do nieruchomości. W przypadku potrzeby osobę obowiązaną
oraz zakres i sposób wykonania obowiązków określonych w ust. 1 ustala, w drodze
decyzji, organ koncesyjny.
4. Do podmiotu, na który nałożono obowiązki określone w ust. 1 i 3, stosuje się
odpowiednio przepisy dotyczące przedsiębiorcy.
5. Podmiotowi, na który nałożono obowiązki określone w ust. 1 i 3, przysługuje
prawo korzystania z przedmiotu własności górniczej w celu i w zakresie niezbędnym
do wykonania tych obowiązków.
Art. 39a. 1. W przypadku cofnięcia koncesji na podziemne składowanie
dwutlenku węgla albo jej wygaśnięcia z powodów, o których mowa w art. 38 ust. 1
pkt 4 i 5, Krajowy Administrator Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla
przejmuje odpowiedzialność za podziemne składowisko dwutlenku węgla.
2. Przejęcie przez Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk
Dwutlenku Węgla odpowiedzialności za podziemne składowisko dwutlenku węgla
następuje z dniem określonym w decyzji o cofnięciu koncesji na podziemne
składowanie dwutlenku węgla albo stwierdzającej jej wygaśnięcie.
3. Z dniem przejęcia przez Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk
Dwutlenku Węgla odpowiedzialności za podziemne składowisko dwutlenku węgla
następuje, z mocy prawa, bez odszkodowania, przeniesienie na rzecz Skarbu Państwa
prawa do nieruchomości, o której mowa w art. 27a ust. 4 pkt 4, oraz prawa własności
zakładu górniczego.
4. Z dniem przejęcia odpowiedzialności za podziemne składowisko dwutlenku
węgla Krajowy Administrator Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla wstępuje
w prawa i obowiązki dotychczasowego przedsiębiorcy wynikające z decyzji
dotyczących prowadzenia zakładu górniczego.
5. Z dniem przejęcia przez Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk
Dwutlenku Węgla odpowiedzialności za podziemne składowisko dwutlenku węgla
dotychczasowy przedsiębiorca jest obowiązany do niezwłocznego przekazania
Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla
dokumentacji dotyczącej prowadzenia działalności polegającej na podziemnym
składowaniu dwutlenku węgla.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, organ koncesyjny potwierdza,
w drodze decyzji, nabycie prawa do nieruchomości, o której mowa w art. 27a ust. 4 pkt 4, oraz prawa własności zakładu górniczego. Ostateczna decyzja stanowi podstawę
do dokonania wpisów do ksiąg wieczystych oraz ewidencji gruntów i budynków.
Art. 39b. W przypadku cofnięcia lub wygaśnięcia koncesji na podziemne
składowanie dwutlenku węgla, z zastrzeżeniem art. 39c, Krajowy Administrator
Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla zamyka podziemne składowisko
dwutlenku węgla. Przepisy art. 107a ust. 2, art. 127i ust. 2 oraz art. 129 ust. 1–
4 stosuje się odpowiednio.
Art. 39c. 1. Jeżeli z dokumentacji geologicznej, planu zagospodarowania
podziemnego składowiska dwutlenku węgla, planu ruchu zakładu górniczego oraz ze
sprawozdania z prowadzonej działalności, o którym mowa w art. 127m ust. 1, wynika,
że istnieje techniczna możliwość i ekonomiczna opłacalność dalszego zatłaczania
dwutlenku węgla do podziemnego składowiska dwutlenku węgla, Krajowy
Administrator Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla utrzymuje zakład górniczy
w gotowości do czasu udzielenia nowej koncesji na podziemne składowanie
dwutlenku węgla w danym podziemnym składowisku dwutlenku węgla, jednak nie
dłużej niż przez okres 3 lat od dnia przejęcia przez niego odpowiedzialności za
podziemne składowisko dwutlenku węgla zgodnie z art. 39a. Przepisy art. 127i
ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku udzielenia nowej koncesji na podziemne składowanie
dwutlenku węgla, przeniesienie prawa do nieruchomości, o której mowa w art. 27a
ust. 4 pkt 4, oraz prawa własności zakładu górniczego na nowego przedsiębiorcę
następuje po cenach rynkowych, na podstawie umowy sprzedaży.
3. Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości, o której mowa w art. 27a ust. 4
pkt 4, zakładu górniczego lub prawa użytkowania wieczystego, po pomniejszeniu
o koszty poniesione przez Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk
Dwutlenku Węgla w związku z przejęciem przez niego odpowiedzialności za
podziemne składowisko dwutlenku węgla zgodnie z art. 39a, są przekazywane
podmiotowi, który w chwili tego przejęcia był właścicielem albo użytkownikiem
wieczystym odpowiednio nieruchomości i zakładu górniczego.
4. W przypadku braku możliwości przekazania środków, o których mowa
w ust. 3, podmiotom, o których mowa w tym przepisie, są one przekazywane do
depozytu sądowego na okres 10 lat.
5. Do kosztów ponoszonych przez Krajowego Administratora Podziemnych
Składowisk Dwutlenku Węgla w związku z przejęciem przez niego odpowiedzialności
za podziemne składowisko dwutlenku węgla zgodnie z art. 39a zalicza się:
1) w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 27a ust. 4 pkt 4 – podatek od
nieruchomości i opłaty z tytułu użytkowania wieczystego;
2) w przypadku zakładu górniczego – koszty utrzymania zakładu górniczego
w gotowości, w tym koszty:
a) zabezpieczenia odwiertów i instalacji przez zamknięcie zasuw na głowicach
odwiertów, z wyjątkiem awaryjnych, oraz rozpięcie połączeń rurociągów
z odwiertami lub zastąpienie dwutlenku węgla w rurociągach gazem
inertnym,
b) zabezpieczenia odwiertów i instalacji przed dostępem osób
nieuprawnionych oraz zapewnienia stałego ich nadzorowania,
c) kontroli zagłowiczenia odwiertów i instalacji,
d) konserwacji i ewentualnych bieżących napraw głowic, odwiertów,
rurociągów i instalacji,
e) usuwania ewentualnych awarii,
f) prowadzenia monitoringu podziemnego składowiska dwutlenku węgla,
g) prowadzenia bieżącej dokumentacji podjętych czynności oraz stałej analizy
wyników pomiarów i obserwacji, w tym wykonywanych w ramach
monitoringu,
h) stanowiące należności dla pracowników zakładu górniczego.
art. 40.
więcej
niezwłocznie doręcza się właściwym miejscowo organom koncesyjnym, organom
nadzoru górniczego i wójtom (burmistrzom, prezydentom miast), a także Prezesowi
Wyższego Urzędu Górniczego, Narodowemu Funduszowi Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej, zwanemu dalej „NFOŚiGW”, oraz państwowej służbie
geologicznej. Kopie decyzji dotyczących obszarów morskich Rzeczypospolitej
Polskiej niezwłocznie doręcza się właściwemu terenowemu organowi administracji
morskiej.
2. Kopie decyzji wydawanych na podstawie niniejszego działu dotyczących
podziemnego składowania dwutlenku węgla organ koncesyjny doręcza także
niezwłocznie Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku
Węgla oraz przesyła do wiadomości Komisji Europejskiej.
art. 41.
więcej
prowadzonych na podstawie niniejszego działu w odniesieniu do działalności
wykonywanej w granicach nieruchomości gruntowych są ich właściciele
(użytkownicy wieczyści).
2. Stronami postępowań prowadzonych na podstawie niniejszego działu nie są
właściciele (użytkownicy wieczyści) nieruchomości znajdujących się poza granicami
projektowanego albo istniejącego obszaru górniczego lub miejscami wykonywania
robót geologicznych.
2a. Decyzje i pisma wydawane w toku postępowań prowadzonych na podstawie
niniejszego działu doręcza się stronom tych postępowań na adres określony
w ewidencji gruntów i budynków, chyba że strona poda inny adres.
3. Jeżeli liczba stron postępowania jest większa niż 20, organy administracji
zawiadamiają o decyzjach i innych czynnościach w drodze obwieszczeń
zamieszczanych w Biuletynie Informacji Publicznej na stronach tych organów oraz
w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości.
4. Dokonanie zawiadomienia w sposób określony w ust. 3 nie wyłącza
obowiązku doręczenia decyzji i pism wnioskodawcy, przedsiębiorcy oraz podmiotom
obciążonym obowiązkami określonymi w ustawie lub ustalonymi na podstawie
przepisów ustawy.
5. Bez względu na liczbę stron postępowania prowadzonego na podstawie
niniejszego działu przepis ust. 3 stosuje się w postępowaniu dotyczącym stwierdzenia
wygaśnięcia koncesji z powodu śmierci lub likwidacji przedsiębiorcy.
6. Obwieszczenie zamieszczone w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym
mowa w ust. 3, usuwa się po upływie roku od dnia, w którym decyzja stała się
ostateczna.
art. 42.
więcej
1) rozpoczęcie działalności objętej koncesją uważa się za zaistnienie
nieodwracalnych skutków prawnych;
2) uchylenie (zmiana) koncesji w wyniku wznowienia postępowania nie może
nastąpić z upływem roku od dnia rozpoczęcia określonej nią działalności.
2. Przepis ust. 1 nie uchybia obowiązkowi naprawienia szkody.
art. 43.
więcej
art. 44.
więcej
art. 45.
więcej
art. 46.
więcej
art. 47.
więcej
art. 48.
więcej
art. 49.
więcej
Art. 49a. 1. W celu oceny zdolności zainteresowanego podmiotu do
prowadzenia działalności w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż
węglowodorów oraz wydobywania węglowodorów ze złóż minister właściwy do
spraw środowiska przeprowadza postępowanie kwalifikacyjne.
2. W postępowaniu kwalifikacyjnym ustala się, czy podmiot zamierzający
ubiegać się o koncesję na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz
wydobywanie węglowodorów ze złoża lub koncesję na wydobywanie węglowodorów
ze złoża:
1) znajduje się pod kontrolą korporacyjną państwa trzeciego, podmiotu lub
obywatela państwa trzeciego, a w przypadku znajdowania się pod taką kontrolą,
czy kontrola ta może zagrażać bezpieczeństwu państwa oraz
2) (uchylony)
3. (uchylony)
4. Kontrolą korporacyjną są wszelkie formy bezpośredniego lub pośredniego
uzyskania przez podmiot uprawnień, które osobno albo łącznie, przy uwzględnieniu
wszystkich okoliczności prawnych lub faktycznych, umożliwiają wywieranie
decydującego wpływu na inny podmiot lub podmioty, w przypadku:
1) dysponowania bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu
wspólników albo na walnym zgromadzeniu, także jako zastawnik albo
użytkownik, bądź w zarządzie innego podmiotu (podmiotu zależnego), także na
podstawie porozumień z innymi osobami;
2) uprawnienia do powoływania lub odwoływania większości członków zarządu
lub rady nadzorczej innego podmiotu (podmiotu zależnego), także na podstawie
porozumień z innymi osobami;
3) gdy członkowie jego zarządu lub rady nadzorczej stanowią więcej niż połowę
członków zarządu innego podmiotu (podmiotu zależnego);
4) dysponowania bezpośrednio lub pośrednio większością głosów w spółce
osobowej zależnej albo na walnym zgromadzeniu spółdzielni zależnej, także na
podstawie porozumień z innymi osobami;
5) dysponowania prawem do całego albo do części mienia innego podmiotu
(podmiotu zależnego);
6) umów przewidujących zarządzanie innym podmiotem (podmiotem zależnym)
lub przekazywanie zysku przez taki podmiot.
5. Państwem trzecim jest państwo niebędące państwem członkowskim Unii
Europejskiej, państwem członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) lub państwem członkowskim Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego.
6. Podmiot zainteresowany udziałem w postępowaniu przetargowym składa do
ministra właściwego do spraw środowiska wniosek o przeprowadzenie postępowania
kwalifikacyjnego oraz wpłaca na rachunek bankowy urzędu obsługującego ten organ
opłatę za przeprowadzenie tego postępowania.
7. Wniosek o przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego zawiera:
1) dane identyfikujące podmiot, w tym określenie jego statusu prawnego;
2) dane o strukturze kapitału i powiązaniach kapitałowych podmiotu;
3) dane o źródłach pochodzenia środków finansowych i sytuacji finansowej
podmiotu;
4) dane o strukturze organizacyjnej podmiotu;
5) dane wszystkich osób wchodzących w skład organów zarządzających
i kontrolnych oraz dane osób działających z ich upoważnienia, obejmujące,
w przypadku:
a) obywateli polskich lub cudzoziemców posiadających numer PESEL – imię,
nazwisko, numer PESEL oraz stanowisko lub funkcję pełnioną w danym
podmiocie,
b) cudzoziemców nieposiadających numeru PESEL – imię, nazwisko, datę
i miejsce urodzenia, imiona rodziców, obywatelstwo, aktualny adres
zamieszkania, numer paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego
tożsamość, a także stanowisko lub funkcję pełnioną w danym podmiocie;
6) (uchylony)
7) podpis osoby upoważnionej do składania oświadczeń woli w imieniu podmiotu.
8. Do wniosku o przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego dołącza się
dowody istnienia określonych w nim okoliczności, w szczególności wyciągi
z odpowiednich rejestrów. Wniosek składa się w 3 egzemplarzach.
9. Opłata za przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego wynosi jedną
czwartą przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku
kalendarzowym, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor
Polski”, na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych, ustalonego według stanu na dzień złożenia wniosku o przeprowadzenie
postępowania kwalifikacyjnego. Opłata stanowi dochód budżetu państwa.
10. Minister właściwy do spraw środowiska przekazuje niezwłocznie Szefowi
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Szefowi Agencji Wywiadu wnioski
o przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego, w celu przedstawienia opinii
w zakresie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1.
11. Organy, o których mowa w ust. 10, w zakresie swoich właściwości, wydają
pozytywne opinie, w przypadku gdy podmiot, o którym mowa w ust. 2:
1) nie znajduje się pod kontrolą korporacyjną państwa trzeciego, podmiotu lub
obywatela państwa trzeciego albo
2) znajduje się pod kontrolą korporacyjną państwa trzeciego, podmiotu lub
obywatela państwa trzeciego, ale kontrola ta nie zagraża bezpieczeństwu
państwa.
12. Organy, o których mowa w ust. 10, w zakresie swoich właściwości, wydają
negatywne opinie, w przypadku niespełniania przez podmiot, o którym mowa
w ust. 2, warunków, o których mowa w ust. 11.
13. Organy, o których mowa w ust. 10, przedstawiają ministrowi właściwemu do
spraw środowiska, w drodze postanowienia, opinie, o których mowa w ust. 11 i 12,
w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosków o przeprowadzenie postępowania
kwalifikacyjnego.
14. Organy, o których mowa w ust. 10, mogą odstąpić od uzasadnienia opinii ze
względu na interes bezpieczeństwa państwa lub porządek publiczny.
15. (uchylony)
16. Pozytywną ocenę z postępowania kwalifikacyjnego uzyskuje podmiot, który:
1) otrzymał pozytywne opinie wszystkich organów, o których mowa w ust. 10.
2) (uchylony)
17. Uzyskanie pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego lub odmowa
jej uzyskania następuje w drodze decyzji. Decyzja o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego, z zastrzeżeniem art. 49b ust. 5, zachowuje swoją
ważność przez 5 lat.
18. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór wniosku o przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego,
2) wymagania dotyczące dokumentów dołączanych do wniosku o przeprowadzenie
postępowania kwalifikacyjnego
– mając na uwadze status podmiotu składającego wniosek o przeprowadzenie
postępowania kwalifikacyjnego oraz potrzebę zapewnienia kompletności informacji
objętych wnioskiem.
Art. 49b. 1. W przypadku gdy nastąpiła zmiana danych, o których mowa
w art. 49a ust. 7 pkt 1–5, podmiot, na rzecz którego została wydana decyzja
o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego, jest obowiązany,
w terminie 14 dni od dnia zaistnienia zdarzenia powodującego zmianę danych,
powiadomić ministra właściwego do spraw środowiska o tej zmianie. Do
powiadomienia dołącza się dowody istnienia określonych w nim okoliczności, w
szczególności wyciągi z odpowiednich rejestrów, w 3 egzemplarzach.
2. Nie później niż w terminie 4 miesięcy przed datą upływu ważności decyzji
o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego podmiot, na rzecz
którego została wydana ta decyzja, może wystąpić z wnioskiem o ponowne
przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego.
3. W przypadku powzięcia przez ministra właściwego do spraw środowiska
wiadomości o zmianie danych, o których mowa w art. 49a ust. 7 pkt 1–5, podmiotu,
na rzecz którego została wydana decyzja o uzyskaniu pozytywnej oceny
z postępowania kwalifikacyjnego, organ ten wszczyna z urzędu, w terminie 30 dni od
dnia powzięcia wiadomości o zmianie danych, ponowne postępowanie kwalifikacyjne
wobec tego podmiotu, w zakresie ujawnionych zmian, chyba że w ocenie organu
zmiany nie spowodują, że podmiot przestanie spełniać warunki, o których mowa w
art. 49a ust. 11.
4. Do ponownego przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego przepisy
art. 49a ust. 1–16 stosuje się odpowiednio.
5. Minister właściwy do spraw środowiska, po ponownym przeprowadzeniu
postępowania kwalifikacyjnego, w drodze decyzji:
1) w przypadku gdy podmiot, na rzecz którego została wydana decyzja o uzyskaniu
pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego, spełnia warunki, o których
mowa w art. 49a ust. 11 – przedłuża ważność tej decyzji na kolejne 5 lat;
2) w przypadku gdy podmiot, na rzecz którego została wydana decyzja o uzyskaniu
pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego, przestał spełniać warunki,
o których mowa w art. 49a ust. 11:
a) odmawia przedłużenia ważności tej decyzji i uchyla ją – w przypadku
złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2,
b) uchyla tę decyzję – w przypadku wszczęcia postępowania z urzędu.
Art. 49c. 1. Tworzy się wykaz podmiotów kwalifikowanych.
2. Wykaz podmiotów kwalifikowanych jest prowadzony przez ministra
właściwego do spraw środowiska.
3. Wykaz podmiotów kwalifikowanych obejmuje odrębnie:
1) listę podmiotów, na których rzecz została wydana decyzja o uzyskaniu
pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego w zakresie, o którym mowa
w art. 49a ust. 16 pkt 1.
2) (uchylony)
4. Wykaz podmiotów kwalifikowanych obejmuje odrębnie dla każdego
podmiotu wpisanego do wykazu następujące dane:
1) kolejny numer wpisu;
2) nazwę (firmę) podmiotu, jego siedzibę i adres oraz oznaczenie formy prawnej,
a w przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą – imię
i nazwisko oraz miejsce prowadzenia tej działalności;
3) numer w rejestrze przedsiębiorców albo ewidencji działalności gospodarczej lub
innym właściwym rejestrze prowadzonym w innym niż Rzeczpospolita Polska
państwie;
4) datę uzyskania decyzji o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania
kwalifikacyjnego oraz datę uzyskania decyzji o przedłużeniu ważności tej
decyzji.
5. Minister właściwy do spraw środowiska dokonuje:
1) wpisów do wykazu podmiotów kwalifikowanych na podstawie ostatecznych
decyzji o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego oraz
o przedłużeniu ważności tej decyzji;
2) wykreślenia podmiotu z wykazu podmiotów kwalifikowanych w przypadku
uchylenia decyzji o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania
kwalifikacyjnego, jej wygaśnięcia albo utraty jej mocy bez względu na
przyczynę.
6. Minister właściwy do spraw środowiska udostępnia wykaz podmiotów
kwalifikowanych w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej
obsługującego go urzędu.
Art. 49d. Decyzja o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania
kwalifikacyjnego uprawnia podmiot, na rzecz którego została wydana, do złożenia
oferty w postępowaniu przetargowym o udzielenie koncesji na poszukiwanie i
rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złóż lub
koncesji na wydobywanie węglowodorów ze złóż oraz wniosku, o którym mowa w
art. 49e.
Art. 49e. Udzielenie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż
węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złóż lub koncesji na
wydobywanie węglowodorów ze złóż następuje w wyniku przeprowadzenia
postępowania przetargowego albo na wniosek zainteresowanego podmiotu.
Art. 49ea. Udzielenie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż
węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złóż lub koncesji na
wydobywanie węglowodorów ze złóż może nastąpić na wniosek zainteresowanego
podmiotu, jeżeli obszar, którego wniosek dotyczy, nie jest objęty aktualnym
ogłoszeniem, o którym mowa w art. 49f ust. 1, albo nie zostało wszczęte postępowanie
przetargowe dotyczące tego obszaru.
Art. 49eb. 1. We wniosku o udzielenie koncesji, poza wymaganiami
przewidzianymi przepisami z zakresu ochrony środowiska i działalności gospodarczej,
określa się:
1) właścicieli (użytkowników wieczystych) nieruchomości, w granicach których
ma być wykonywana zamierzona działalność, oraz oznaczenie tych
nieruchomości zgodnie z ewidencją gruntów i budynków;
2) prawa wnioskodawcy do nieruchomości (przestrzeni), w granicach której ma być
wykonywana zamierzona działalność, lub prawo, o ustanowienie którego ubiega
się wnioskodawca;
3) czas, na jaki koncesja ma być udzielona, ze wskazaniem terminu rozpoczęcia
działalności, a w przypadku wniosku o udzielenie koncesji na poszukiwanie i
rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze
złoża – dodatkowo czas trwania fazy poszukiwania i rozpoznawania oraz fazy
wydobywania;
4) w przypadku wniosku o udzielenie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie
złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża:
a) cel, zakres i rodzaj prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub
robót górniczych oraz informację o pracach, które mają być wykonywane
dla osiągnięcia zamierzonego celu, w tym ich technologiach, a także
wskazuje się minimalną kategorię rozpoznania złoża,
b) harmonogram, w podziale na lata, realizacji prac geologicznych, w tym
robót geologicznych, oraz ich zakres,
c) zakres i harmonogram obowiązkowego poboru próbek uzyskanych w
wyniku robót geologicznych, w tym rdzeni wiertniczych;
5) w przypadku wniosku o udzielenie koncesji na wydobywanie węglowodorów ze
złoża:
a) złoże kopaliny lub jego część, która ma być przedmiotem wydobycia,
b) wielkość i sposób zamierzonego wydobycia kopaliny oraz stopień
zamierzonego wykorzystania zasobów złoża kopaliny, w tym kopalin
towarzyszących i współwystępujących użytecznych pierwiastków
śladowych, a także środki umożliwiające osiągnięcie tego celu,
c) projektowane położenie obszaru górniczego i terenu górniczego,
przedstawione zgodnie z wymaganiami dotyczącymi map górniczych, z
zaznaczeniem granic podziału terytorialnego kraju,
d) geologiczne i hydrogeologiczne warunki wydobycia, a w razie potrzeby
warunki wtłaczania wód do górotworu;
6) wykaz obszarów objętych formami ochrony przyrody; wymóg ten nie dotyczy
przedsięwzięć, dla których jest wymagana decyzja o środowiskowych
uwarunkowaniach;
7) sposób przeciwdziałania ujemnym wpływom zamierzonej działalności na
środowisko;
8) doświadczenie w wykonywaniu działalności w zakresie poszukiwania i
rozpoznawania złoża węglowodorów lub wydobywania węglowodorów ze złoża, w tym zapewniające bezpieczeństwo prowadzonej działalności, ochronę życia i
zdrowia ludzi i zwierząt oraz ochronę środowiska;
9) techniczne możliwości wykonywania działalności w zakresie, odpowiednio,
poszukiwania i rozpoznawania złoża węglowodorów oraz wydobywania
węglowodorów ze złoża albo wydobywania węglowodorów ze złoża, w
szczególności dysponowanie odpowiednim potencjałem technicznym,
organizacyjnym, logistycznym oraz kadrowym;
10) finansowe możliwości dające należytą rękojmię wykonywania działalności w
zakresie, odpowiednio, poszukiwania i rozpoznawania złoża węglowodorów
oraz wydobywania węglowodorów ze złoża albo wydobywania węglowodorów
ze złoża, w szczególności źródła i sposoby finansowania zamierzonej
działalności, w tym udział środków własnych oraz środków pochodzących z
kapitału obcego;
11) proponowaną technologię prowadzenia prac geologicznych, w tym robót
geologicznych, lub robót górniczych;
12) proponowaną wysokość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia użytkowania
górniczego;
13) w przypadku gdy wniosek składa wspólnie kilka podmiotów, wniosek określa
dodatkowo elementy, o których mowa w art. 49j ust. 2.
2. Do wniosku o udzielenie koncesji dołącza się:
1) dowody istnienia określonych w nich okoliczności, w szczególności wyciągi z
odpowiednich rejestrów;
2) kopię decyzji o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego,
o której mowa w art. 49a ust. 17;
3) załączniki graficzne sporządzone zgodnie z wymaganiami dotyczącymi map
górniczych, z zaznaczeniem granic podziału terytorialnego kraju, a w przypadku
wniosku o udzielenie koncesji na wydobywanie węglowodorów ze złoża –
załączniki graficzne określające projektowane położenie obszaru górniczego i
terenu górniczego zgodnie z wymaganiami dotyczącymi map górniczych, z
zaznaczeniem granic podziału terytorialnego kraju;
4) w przypadku, o którym mowa w art. 49k ust. 2 – pisemne zobowiązanie, o którym
mowa w tym przepisie;
5) w przypadku wniosku o udzielenie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie
złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża – 2
egzemplarze projektu robót geologicznych, o którym mowa w art. 79;
6) w przypadku wniosku o udzielenie koncesji na wydobywanie węglowodorów ze
złoża – dowody istnienia prawa do korzystania z informacji geologicznej, jakie
w zakresie niezbędnym do prowadzenia zamierzonej działalności przysługuje
wnioskodawcy, oraz kopię decyzji zatwierdzającej dokumentację geologiczną.
3. Dokumenty sporządzone w języku obcym składa się wraz z tłumaczeniem na
język polski dokonanym przez tłumacza przysięgłego.
Art. 49ec. 1. Informację o złożeniu pierwszego wniosku o udzielenie koncesji
przez zainteresowany podmiot, o którym mowa w art. 49ea, organ koncesyjny ogłasza
w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Informację o opublikowaniu ogłoszenia
w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zamieszcza się w Biuletynie Informacji
Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego organ koncesyjny.
2. Ogłoszenie zawiera:
1) informację o złożeniu wniosku o udzielenie koncesji;
2) informację o rodzaju działalności, na którą ma być udzielona koncesja;
3) określenie przestrzeni, w granicach której ma być wykonywana działalność;
4) termin składania wniosków o udzielenie koncesji przez pozostałe podmioty
zainteresowane działalnością, na którą ma być udzielona koncesja, nie krótszy
niż 90 dni od daty opublikowania ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej;
5) kryteria oceny wniosków o udzielenie koncesji wraz z określeniem ich znaczenia,
ustalone z uwzględnieniem art. 49k ust. 1, 1a oraz 3.
3. W przypadku gdy w okresie od dnia złożenia wniosku o udzielenie koncesji,
o którym mowa w art. 49ea, do dnia zamieszczenia ogłoszenia został złożony wniosek
o udzielenie koncesji obejmujący w całości lub w części tę samą przestrzeń oraz rodzaj
działalności, podstawą do zamieszczenia ogłoszenia jest pierwszy złożony wniosek.
4. Od dnia zamieszczenia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
nie wszczyna się innych postępowań dotyczących całości lub części tej samej
przestrzeni oraz rodzaju działalności objętych tym ogłoszeniem, a wszczęte umarza
się.
5. W przypadku gdy w terminie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, nie wpłynie
wniosek innego podmiotu o udzielenie koncesji na wykonywanie działalności, której dotyczy postępowanie, organ koncesyjny prowadzi to postępowanie wobec podmiotu,
który złożył wniosek o udzielenie koncesji, o którym mowa w art. 49ea.
6. W przypadku gdy w terminie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, zostanie złożony
wniosek o udzielenie koncesji na wykonywanie działalności, której dotyczy
postępowanie, organ koncesyjny ocenia złożone wnioski o udzielenie koncesji według
kryteriów wskazanych w ogłoszeniu, o którym mowa w ust. 1.
7. Złożone wnioski o udzielenie koncesji nie podlegają zmianom mogącym
wpłynąć na ocenę kryteriów, o których mowa w ust. 2 pkt 5.
8. Do porównania wniosków o udzielenie koncesji przepisy art. 49m ust. 1a–4
stosuje się odpowiednio.
Art. 49ed. 1. W przypadku gdy najwyższą ocenę uzyskał wniosek o udzielenie
koncesji, o którym mowa w art. 49ea, złożony wspólnie przez kilka podmiotów, organ
koncesyjny niezwłocznie wzywa operatora do przekazania temu organowi, w terminie
30 dni od dnia otrzymania wezwania, projektu umowy o współpracy.
2. W przypadku stwierdzenia przez organ koncesyjny niezgodności projektu
umowy o współpracy ze złożonym wnioskiem o udzielenie koncesji lub ustawą organ
koncesyjny wyznacza dodatkowy termin 14 dni na usunięcie niezgodności.
3. W przypadku stwierdzenia przez organ koncesyjny zgodności projektu umowy
o współpracy ze złożonym wnioskiem o udzielenie koncesji oraz ustawą organ
koncesyjny niezwłocznie informuje o tym operatora.
4. Po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 3, operator przesyła
niezwłocznie organowi koncesyjnemu umowę o współpracy.
5. Organ koncesyjny umarza postępowanie, w przypadku gdy:
1) nie zostanie przekazana organowi koncesyjnemu umowa o współpracy;
2) w terminie, o którym mowa w ust. 2, nie usunięto niezgodności.
Art. 49ee. 1. Organ koncesyjny, po uzyskaniu wymaganych ustawą opinii lub
uzgodnień, udziela koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów
oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża albo koncesji na wydobywanie
węglowodorów ze złoża:
1) na rzecz podmiotu, którego wniosek o udzielenie koncesji uzyskał najwyższą
ocenę, albo
2) w przypadku gdy najwyższą ocenę uzyskał wniosek o udzielenie koncesji
złożony wspólnie przez kilka podmiotów – po przekazaniu organowi
koncesyjnemu umowy o współpracy – na rzecz stron tej umowy
– i jednocześnie odmawia udzielenia koncesji innym podmiotom.
2. Organ koncesyjny zawiera umowę o ustanowieniu użytkowania górniczego z
podmiotem, którego wniosek o udzielenie koncesji uzyskał najwyższą ocenę, a w
przypadku gdy najwyższą ocenę uzyskał wniosek o udzielenie koncesji złożony
wspólnie przez kilka podmiotów – ze wszystkimi tymi podmiotami.
3. Organ koncesyjny odmawia udzielenia koncesji, o której mowa w ust. 1, w
przypadkach, o których mowa w art. 29, a także w przypadku gdy przed udzieleniem
koncesji podmiotowi, a gdy najwyższą ocenę uzyskał wniosek o udzielenie koncesji
złożony wspólnie przez kilka podmiotów – co najmniej jednemu z podmiotów,
uchylono decyzję o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego,
decyzja ta wygasła albo utraciła moc bez względu na przyczynę.
Art. 49f. 1. Organ koncesyjny corocznie, w terminie do dnia 30 czerwca, ogłasza
w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ten
organ informację o przestrzeniach, w tym ich granicach, dla których planuje
w następnym roku wszczęcie postępowania przetargowego.
2. W przypadku dokonania zmian przestrzeni, dla których planuje się
w następnym roku wszczęcie postępowania przetargowego, organ koncesyjny
niezwłocznie ogłasza zmiany w sposób określony w ust. 1.
3. Przestrzenie, dla których planuje się w następnym roku wszczęcie
postępowania przetargowego, organ koncesyjny ustala na podstawie oceny
perspektywiczności geologicznej, dokonanej we współpracy z państwową służbą
geologiczną. Ocena perspektywiczności geologicznej obejmuje w szczególności
ocenę możliwości udokumentowania zasobów złóż węglowodorów w celu ich
wydobywania oraz opłacalności wydobywania węglowodorów ze złóż.
Art. 49g. 1. Przed wszczęciem postępowania przetargowego organ koncesyjny,
w przypadku gdy przedmiotem tego postępowania jest udzielenie koncesji na:
1) poszukiwanie i rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złóż – dokonuje uzgodnienia, o którym mowa w art. 8 oraz w
art. 23 ust. 1a, a także uzyskuje opinię, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1b, albo
opinię, o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt 2;
2) wydobywanie węglowodorów ze złóż:
a) dokonuje uzgodnienia, o którym mowa w art. 8 oraz w art. 23 ust. 1 pkt 3, a
także uzyskuje opinię, o której mowa w art. 23 ust. 1b, albo dokonuje
uzgodnienia, o którym mowa w art. 23 ust. 2a pkt 1,
b) uzyskuje decyzję zatwierdzającą dokumentację geologiczno-inwestycyjną
złoża węglowodorów,
c) uzyskuje decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach;
3) poszukiwanie i rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej
Polskiej albo wydobywanie węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej – uzyskuje także opinię Prezesa Wyższego
Urzędu Górniczego w zakresie bezpieczeństwa wykonywania tej działalności.
2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, organowi koncesyjnemu przysługują
prawa strony postępowania.
Art. 49h. 1. Postępowanie przetargowe składa się z następujących etapów:
1) przetarg;
2) zawarcie umowy o współpracy, w przypadku gdy zwycięzcą przetargu jest kilka
podmiotów, które wspólnie złożyły ofertę;
3) udzielenie koncesji.
2. Organ koncesyjny ogłasza wszczęcie postępowania przetargowego w celu
udzielenia koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz
wydobywanie węglowodorów ze złoża albo koncesji na wydobywanie węglowodorów
ze złoża w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Informację o opublikowaniu
ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zamieszcza się w Biuletynie
Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego organ
koncesyjny.
3. Ogłoszenie określa w szczególności:
1) rodzaj działalności, na którą ma być udzielona koncesja;
2) przestrzeń, w granicach której ma być wykonywana działalność;
3) termin składania ofert nie krótszy niż 90 dni od dnia opublikowania ogłoszenia
w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i miejsce ich składania;
4) szczegółowe warunki przetargu, w tym kryteria oceny ofert wraz z określeniem
ich znaczenia, zapewniające spełnienie warunków, o których mowa w art. 49k
ust. 1, oraz zakres współpracy, o którym mowa w art. 49k ust. 1a;
5) minimalny zakres informacji geologicznej;
6) termin rozpoczęcia działalności;
7) warunki udzielenia koncesji, w szczególności dotyczące wysokości, zakresu,
sposobu oraz terminu ustanowienia zabezpieczenia, o którym mowa w art. 49x ust. 2a, a jeżeli przemawia za tym szczególnie ważny interes państwa lub
szczególnie ważny interes publiczny związany w szczególności z ochroną
środowiska lub gospodarką kraju, także wysokość, zakres oraz sposób
ustanowienia zabezpieczenia, o którym mowa w art. 49x ust. 2;
8) minimalny zakres prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót
górniczych;
9) czas, na jaki ma być udzielona koncesja;
10) szczególne warunki wykonywania działalności, w tym w zakresie zapewnienia
bezpieczeństwa powszechnego, zdrowia publicznego, ochrony środowiska lub
racjonalnego gospodarowania złożem;
11) wzór umowy o ustanowienie użytkowania górniczego;
12) informację o wysokości wynagrodzenia za ustanowienie użytkowania
górniczego;
13) informację o wymaganiach, jakim powinna odpowiadać oferta oraz dokumenty
wymagane od składającego ofertę;
14) informację o formie wniesienia wadium oraz o jego wysokości i terminie wpłaty.
Art. 49i. 1. W terminie 14 dni od dnia opublikowania ogłoszenia, o którym
mowa w art. 49h ust. 2, zainteresowany podmiot może złożyć do organu koncesyjnego
wniosek o udzielenie wyjaśnień dotyczących warunków, o których mowa w art. 49h
ust. 3 pkt 4.
2. Organ koncesyjny, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku, ogłasza
treść wyjaśnienia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu
obsługującego ten organ.
3. Wyjaśnienia są wiążące dla organu koncesyjnego i podmiotów biorących
udział w postępowaniu przetargowym.
Art. 49j. 1. Ofertę sporządza się zgodnie z wymaganiami określonymi
w przepisach wydanych na podstawie art. 49o pkt 1.
2. W przypadku gdy ofertę składa wspólnie kilka podmiotów, zawiera ona także:
1) wskazanie operatora;
2) proponowane w umowie o współpracy udziały procentowe w kosztach prac
geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych, obliczonych
w taki sposób, aby suma udziałów procentowych oferentów wynosiła 100%.
3. Operatorem jest przedsiębiorca posiadający decyzję o uzyskaniu pozytywnej
oceny z postępowania kwalifikacyjnego, obowiązany do wykonywania wobec
organów administracji publicznej praw i obowiązków wynikających z udzielonej
koncesji, o której mowa w niniejszym rozdziale, oraz obowiązany do ponoszenia
odpowiedzialności wobec tych organów i osób trzecich, a także uprawniony do
reprezentowania pozostałych przedsiębiorców, którym udzielono tej koncesji, na
zasadach określonych w ustawie.
Art. 49k. 1. Warunki przetargu powinny mieć charakter obiektywny
i niedyskryminujący, dawać pierwszeństwo najlepszym systemom poszukiwania
i rozpoznawania złóż węglowodorów lub wydobywania węglowodorów ze złóż oraz
opierać się na następujących kryteriach:
1) doświadczenie w wykonywaniu działalności w zakresie poszukiwania
i rozpoznawania złóż węglowodorów lub wydobywania węglowodorów ze złóż,
zapewniające bezpieczeństwo prowadzonej działalności, ochronę życia i zdrowia
ludzi i zwierząt oraz ochronę środowiska;
2) techniczne możliwości wykonywania działalności w zakresie, odpowiednio,
poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów oraz wydobywania
węglowodorów ze złóż albo wydobywania węglowodorów ze złóż,
w szczególności dysponowanie odpowiednim potencjałem technicznym,
organizacyjnym, logistycznym oraz kadrowym;
3) finansowe możliwości dające należytą rękojmię wykonywania działalności
w zakresie, odpowiednio, poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów
oraz wydobywania węglowodorów ze złóż albo wydobywania węglowodorów
ze złóż, w szczególności źródła i sposoby finansowania zamierzonej
działalności, w tym udział środków własnych oraz środków pochodzących
z kapitału obcego;
4) proponowana technologia prowadzenia prac geologicznych, w tym robót
geologicznych, lub robót górniczych;
5) zakres i harmonogram proponowanych prac geologicznych, w tym robót
geologicznych, lub robót górniczych;
6) zakres i harmonogram obowiązkowego poboru próbek uzyskanych w wyniku
robót geologicznych, w tym rdzeni wiertniczych.
1a. W ramach badania kryterium, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, ocenia się
również zakres współpracy w opracowywaniu i wdrażaniu innowacji w poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu węglowodorów ze złóż z jednostkami naukowymi w
rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania
nauki (Dz. U. z 2018 r. poz. 87), zwanymi dalej „jednostkami naukowymi”,
zajmującymi się rozpoznaniem budowy geologicznej Polski oraz analityki, technologii
i metodyki poszukiwań złóż uwzględniających specyfikę polskich warunków
geologicznych i mających zastosowanie do tych warunków, wpisanymi na listę
jednostek naukowych, o której mowa w art. 49ka ust. 1.
2. Podmiot uczestniczący w postępowaniu przetargowym może polegać na
technicznych możliwościach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, innych podmiotów,
niezależnie od charakteru prawnego łączących go z nimi stosunków. W takim
przypadku podmiot uczestniczący w postępowaniu przetargowym jest obowiązany
udowodnić organowi koncesyjnemu, iż będzie dysponował zasobami technicznymi
niezbędnymi do realizacji obowiązków wynikających z koncesji, w szczególności
przedstawiając w tym celu pisemne zobowiązanie innych podmiotów do oddania mu
do dyspozycji niezbędnych zasobów technicznych na okres korzystania z nich przy
wykonaniu koncesji.
3. W przypadku gdy w wyniku oceny ofert zgodnie z kryteriami, o których
mowa w ust. 1, dwie lub więcej ofert uzyskają jednakową ocenę, dodatkowym
kryterium w celu dokonania ostatecznego wyboru między tymi ofertami jest wysokość
wynagrodzenia za ustanowienie użytkowania górniczego, należnego w fazie
poszukiwania i rozpoznawania.
Art. 49ka. 1. Minister właściwy do spraw środowiska prowadzi listę jednostek
naukowych.
2. Lista, o której mowa w ust. 1, jest ogłaszana w Biuletynie Informacji
Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do
spraw środowiska.
3. Minister właściwy do spraw środowiska wpisuje jednostkę naukową na listę,
o której mowa w ust. 1, na jej wniosek, biorąc pod uwagę następujące kryteria:
1) osiągnięcia naukowe,
2) potencjał naukowy,
3) efekty działalności naukowej
– w zakresie rozpoznawania budowy geologicznej Polski oraz analityki, technologii i
metodyki poszukiwań złóż uwzględniających specyfikę polskich warunków
geologicznych i mających zastosowanie do tych warunków.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
1) dane podstawowe jednostki naukowej, w tym jej nazwę, siedzibę i numer wpisu
do Krajowego Rejestru Sądowego;
2) dane o publikacjach i monografiach naukowych;
3) patenty, zgłoszenia międzynarodowe, wdrożenia technologii i projekty
wynalazcze;
4) informacje o potencjale naukowym;
5) informacje o najważniejszych osiągnięciach jednostki naukowej w zakresie
pozostałych efektów działalności.
5. Minister właściwy do spraw środowiska dokonuje oceny jednostki naukowej,
biorąc pod uwagę kryteria, o których mowa w ust. 3, na podstawie informacji
zawartych w złożonym wniosku.
6. Minister właściwy do spraw środowiska odmawia, w drodze decyzji, wpisu
jednostki naukowej na listę, o której mowa w ust. 1, w przypadku gdy jednostka
naukowa nie spełnia kryteriów, o których mowa w ust. 3.
7. Jednostka naukowa wpisana na listę, o której mowa w ust. 1, corocznie, w
terminie do dnia 31 stycznia, jest obowiązana do przedkładania ministrowi
właściwemu do spraw środowiska aktualnych informacji, w zakresie, o którym mowa
w ust. 4, według stanu na dzień 31 grudnia poprzedniego roku.
8. Minister właściwy do spraw środowiska może, w drodze decyzji, skreślić
jednostkę naukową z listy, o której mowa w ust. 1, w przypadku:
1) wniosku tej jednostki naukowej;
2) likwidacji lub podziału tej jednostki naukowej;
3) zaprzestania spełniania przez tę jednostkę naukową kryteriów, o których mowa
w ust. 3.
9. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
sposób dokonywania oceny spełniania kryteriów, o których mowa w ust. 3, przez
jednostkę naukową oraz wzór wniosku o wpis na listę jednostek naukowych, kierując
się potrzebą sprawnego przeprowadzania procedury wpisu jednostek naukowych na
listę.
Art. 49l. 1. Organ koncesyjny przeprowadza przetarg przy pomocy komisji
przetargowej.
2. Komisja przetargowa składa się z trzech do pięciu członków, w tym
przewodniczącego oraz jego zastępcy, wyznaczanych przez organ koncesyjny spośród
osób będących pracownikami urzędu obsługującego ten organ, spełniających
wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 49o pkt 2.
3. Członkami komisji przetargowej nie mogą być osoby, które:
1) pozostają w związku małżeńskim albo w stosunku pokrewieństwa lub
powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej
do drugiego stopnia, albo są związane z tytułu przysposobienia, opieki lub
kurateli z podmiotem składającym ofertę, jego pełnomocnikiem lub członkami
władz tego podmiotu;
2) przed upływem trzech lat od dnia wszczęcia postępowania przetargowego
pozostawały w stosunku pracy lub zlecenia z podmiotem składającym ofertę albo
były członkami władz osób prawnych tego podmiotu;
3) pozostają z podmiotem składającym ofertę w takim stosunku prawnym lub
faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do ich bezstronności.
4. Komisja przetargowa pracuje na posiedzeniach, które odbywają się w terminie
i miejscu wskazanych przez przewodniczącego komisji.
Art. 49m. 1. Komisja przetargowa dokonuje oceny spełnienia przez oferty
wymogów, o których mowa w art. 49h ust. 3 pkt 13, oraz ocenia oferty na podstawie
kryteriów, o których mowa w art. 49h ust. 3 pkt 4.
1a. W przypadku działalności polegającej na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub
wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej, komisja przetargowa, dokonując oceny ofert w zakresie
kryteriów, o których mowa w art. 49k ust. 1 pkt 2 i 3, bierze pod uwagę w
szczególności:
1) ryzyko i zagrożenia dotyczące wykonywania działalności w przestrzeni, w
granicach której ma być wykonywana, w szczególności koszty degradacji
środowiska wód morskich, o których mowa w art. 61h ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia
18 lipca 2001 r. – Prawo wodne;
2) zdolności finansowe podmiotu uczestniczącego w przetargu do pokrycia
zobowiązań, jakie mogą potencjalnie wyniknąć z wykonywania działalności, w
tym wszelkie rodzaje zabezpieczenia finansowego;
3) dostępne informacje dotyczące działania podmiotu uczestniczącego w przetargu
w zakresie bezpieczeństwa i ochrony środowiska, w tym w odniesieniu do
niebezpiecznych zdarzeń, w zakresie, w jakim mogą mieć one wpływ na
wykonywanie działalności.
2. W przypadku gdy ofertę składa wspólnie kilka podmiotów, ocena jest
dokonywana łącznie wobec wszystkich podmiotów.
3. Zwycięzcą przetargu zostaje podmiot albo podmioty, których oferta uzyskała
najwyższą ocenę.
4. W przypadku gdy zwycięzcą przetargu są podmioty, które wspólnie złożyły
ofertę, operatorem jest podmiot wskazany w ofercie.
5. Po zakończeniu przetargu komisja przetargowa niezwłocznie przedstawia
organowi koncesyjnemu protokół z przetargu.
6. Organ koncesyjny przesyła protokół z przetargu wszystkim podmiotom
uczestniczącym w przetargu.
Art. 49n. 1. Podmiot uczestniczący w przetargu ma prawo wniesienia do organu
koncesyjnego protestu wobec czynności podjętych w przetargu z naruszeniem
przepisów ustawy.
2. Protest powinien wskazywać oprotestowaną czynność, a także zawierać
zwięzłe przytoczenie zarzutów oraz wskazywać okoliczności faktyczne i prawne
uzasadniające wniesienie protestu.
3. Protest wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia protokołu z przetargu.
4. Organ koncesyjny odrzuca protest wniesiony po terminie lub wniesiony przez
podmiot niebędący uczestnikiem przetargu.
5. Organ koncesyjny powiadamia niezwłocznie podmioty uczestniczące
w przetargu o wniesieniu protestu.
6. Protest rozpatruje się w terminie 14 dni od dnia jego wniesienia.
7. W przypadku uwzględnienia protestu, czynność oprotestowaną powtarza się.
8. W przypadku powtórzenia oprotestowanych czynności terminy, o których
mowa w art. 49p ust. 1–3 albo art. 49s ust. 1, ulegają zawieszeniu.
9. W sprawach związanych z protestem organ koncesyjny wydaje
postanowienia.
Art. 49o. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) wymagania, jakim powinna odpowiadać oferta oraz dokumenty wymagane od
składającego ofertę, z uwzględnieniem rodzaju działalności,
2) wymagania, jakim powinni odpowiadać członkowie komisji przetargowej,
niezbędne do przeprowadzenia przetargu oraz tryb pracy tej komisji,
z uwzględnieniem zapewnienia sprawności wykonywanych czynności,
3) tryb przeprowadzenia przetargu, w tym sposób dokonania oceny ofert,
z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia sprawiedliwej oceny ofert zgodnie
z zasadami przejrzystości i niedyskryminacji
– mając na uwadze zasady ochrony konkurencji, ochrony środowiska oraz racjonalnej
gospodarki złożem.
Art. 49p. 1. W przypadku gdy w przetargu została wybrana oferta złożona
wspólnie przez kilka podmiotów, organ koncesyjny, po otrzymaniu protokołu
z przetargu, niezwłocznie wzywa operatora do przekazania temu organowi, w terminie
30 dni od dnia otrzymania wezwania, projektu umowy o współpracy.
2. W przypadku stwierdzenia przez organ koncesyjny niezgodności projektu
umowy o współpracy ze złożoną ofertą lub ustawą organ koncesyjny wyznacza
dodatkowy termin 14 dni na usunięcie niezgodności.
3. W przypadku stwierdzenia przez organ koncesyjny zgodności projektu
umowy o współpracy ze złożoną ofertą oraz ustawą organ koncesyjny niezwłocznie,
nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania projektu umowy, informuje
o tym operatora.
4. Po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 3, operator przesyła
niezwłocznie organowi koncesyjnemu umowę o współpracy.
Art. 49q. 1. Wycofanie oferty w czasie trwania przetargu powoduje utratę
wadium.
2. Wadium wniesione przez podmiot uczestniczący w przetargu, którego oferta
nie uzyskała najwyższej oceny w przetargu, podlega zwrotowi w terminie 14 dni od
dnia otrzymania przez organ koncesyjny protokołu z przetargu.
3. Wadium wniesione przez zwycięzcę przetargu podlega zwrotowi w terminie
14 dni od dnia udzielenia koncesji, a w przypadku gdy zwycięzcą przetargu są
podmioty, które wspólnie złożyły ofertę – od dnia przekazania organowi
koncesyjnemu umowy o współpracy. Wadium nie podlega zwrotowi w przypadku odstąpienia od zawarcia umowy o współpracy z przyczyn leżących po stronie
zwycięzcy przetargu, chyba że odstąpienie nastąpiło z powodu siły wyższej.
Art. 49r. Organ koncesyjny umarza postępowanie przetargowe, w przypadku
gdy:
1) w terminie, o którym mowa w art. 49h ust. 3 pkt 3, żaden podmiot nie złożył
oferty;
2) wszystkie złożone w przetargu oferty zostały wycofane lub nie spełniają
wymagań określonych w ogłoszeniu, o którym mowa w art. 49h ust. 2;
3) zwycięzcą przetargu są podmioty, które wspólnie złożyły ofertę i nie przekazały
organowi koncesyjnemu umowy o współpracy;
4) w terminie, o którym mowa w art. 49p ust. 2, nie usunięto niezgodności
w projekcie umowy o współpracy.
Art. 49s. 1. Organ koncesyjny udziela koncesji na poszukiwanie
i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża
albo koncesji na wydobywanie węglowodorów ze złoża niezwłocznie:
1) po otrzymaniu protokołu z przetargu – na rzecz zwycięzcy przetargu albo
2) w przypadku gdy zwycięzcą przetargu są podmioty, które wspólnie złożyły ofertę
– po przekazaniu organowi koncesyjnemu umowy o współpracy – na rzecz stron
tej umowy
– i jednocześnie odmawia udzielenia koncesji podmiotom uczestniczącym
w postępowaniu przetargowym, które nie są zwycięzcą przetargu.
2. Organ koncesyjny zawiera umowę o ustanowieniu użytkowania górniczego ze
zwycięzcą przetargu, a w przypadku gdy zwycięzcą przetargu są podmioty, które
wspólnie złożyły ofertę – ze wszystkimi tymi podmiotami.
3. Organ koncesyjny odmawia udzielenia koncesji, o której mowa w ust. 1,
w przypadkach, o których mowa w art. 29 ust. 1, a także w przypadku gdy:
1) żadna z ofert nie spełnia kryteriów, o których mowa w art. 49h ust. 3 pkt 4;
2) przed udzieleniem koncesji zwycięzcy przetargu, a w przypadku gdy zwycięzcą
przetargu są podmioty, które wspólnie złożyły ofertę – operatorowi albo
wszystkim podmiotom, uchylono decyzję o uzyskaniu pozytywnej oceny
z postępowania kwalifikacyjnego, decyzja ta wygasła albo utraciła moc bez
względu na przyczynę.
Art. 49t. 1. Koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz
wydobywanie węglowodorów ze złóż, a także koncesji na wydobywanie
węglowodorów ze złóż udziela się na czas oznaczony nie krótszy niż 10 lat i nie
dłuższy niż 30 lat, z zastrzeżeniem art. 49y ust. 2, 5 i 8.
2. Przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na poszukiwanie i rozpoznawanie
złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża, a także koncesję na
wydobywanie węglowodorów ze złoża, po przeprowadzeniu postępowania
przetargowego, z mocy prawa wstępuje w prawa i obowiązki stron postępowań
zakończonych decyzją oraz postanowieniami uzyskanymi przez organ koncesyjny
przed wszczęciem tego postępowania.
3. Koncesja na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz
wydobywanie węglowodorów ze złoża, a także koncesja na wydobywanie
węglowodorów ze złoża:
1) przyznaje przedsiębiorcy wyłączne prawo do wykonywania działalności objętej
koncesją w określonej w niej przestrzeni;
2) w przypadku gdy jest udzielona na rzecz stron umowy o współpracy – jest
wykonywana w sposób i na warunkach określonych w tej umowie.
Art. 49u. 1. Koncesja na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów
oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża, a także koncesja na wydobywanie
węglowodorów ze złoża, określa:
1) rodzaj i sposób wykonywania zamierzonej działalności;
2) przestrzeń, w granicach której ma być wykonywana zamierzona działalność;
3) w przypadku gdy jest udzielana na rzecz stron umowy o współpracy – operatora
oraz wskazuje zgodnie z umową o współpracy udziały stron umowy w zysku
i kosztach prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót
górniczych;
4) czas obowiązywania koncesji;
5) termin rozpoczęcia zamierzonej działalności, a w razie potrzeby – przesłanki,
których spełnienie oznacza rozpoczęcie zamierzonej działalności;
6) szczególne warunki wykonywania zamierzonej działalności, w szczególności
w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego, zdrowia publicznego,
ochrony środowiska lub racjonalnego gospodarowania złożem;
7) warunki zabezpieczenia, o których mowa w art. 49x ust. 2, o ile je przewidziano
w ogłoszeniu, o którym mowa w art. 49h ust. 2, w szczególności wysokość,
zakres i sposób ustanowienia tego zabezpieczenia;
8) wysokość, zakres i sposób ustanowienia zabezpieczenia, o którym mowa w art.
49x ust. 2a, w przypadku koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż
węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złóż w granicach
obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, a także koncesji na wydobywanie
węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej
Polskiej.
2. Koncesja na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz
wydobywanie węglowodorów ze złoża, a także koncesja na wydobywanie
węglowodorów ze złoża, może określać warunki wtłaczania wód do górotworu.
Art. 49v. Koncesja na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz
wydobywanie węglowodorów ze złoża określa również:
1) cel, zakres i rodzaj zamierzonych prac geologicznych, w tym robót
geologicznych, oraz minimalną kategorię rozpoznania złoża;
2) czas trwania fazy:
a) poszukiwania i rozpoznawania rozumianej jako wykonywanie tej koncesji
w okresie od dnia jej udzielenia do dnia zakończenia dokumentowania złoża
w przestrzeni wyznaczonej koncesją albo przekazania właściwemu
organowi dokumentacji, o której mowa w art. 88 ust. 2 pkt 4; zatwierdzenie
dokumentacji geologiczno-inwestycyjnej złoża węglowodorów przed
upływem czasu trwania tej fazy nie stanowi jej zakończenia,
b) wydobywania rozumianej jako wykonywanie tej koncesji w okresie od dnia
wydania decyzji inwestycyjnej, o której mowa w art. 49z ust. 1, do dnia
cofnięcia, wygaśnięcia lub utraty mocy tej koncesji; rozpoczęcie fazy
wydobywania może nastąpić w czasie trwania fazy poszukiwania
i rozpoznawania;
3) harmonogram, w podziale na lata, realizacji obowiązków wynikających z tej
koncesji, w tym wynikających z harmonogramu określonego w projekcie robót
geologicznych;
4) częstotliwość, tryb i format przekazywania organowi koncesyjnemu informacji
o wynikach realizacji obowiązków określonych w harmonogramach, o których
mowa w pkt 3;
5) wysokość opłaty za działalność w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złoża
węglowodorów;
6) (uchylony)
7) zakres i harmonogram obowiązkowego poboru próbek uzyskanych w wyniku
robót geologicznych, w tym rdzeni wiertniczych.
Art. 49w. 1. Koncesja na wydobywanie węglowodorów ze złoża określa
również:
1) granice obszaru górniczego i terenu górniczego;
2) minimalny stopień wykorzystania zasobów złoża węglowodorów oraz
przedsięwzięcia niezbędne w zakresie racjonalnej gospodarki złożem.
2. Podstawą wyznaczenia granic obszaru górniczego jest dokumentacja
geologiczno-inwestycyjna złoża węglowodorów.
Art. 49x. 1. (uchylony)
2. Jeżeli przemawia za tym szczególnie ważny interes państwa lub szczególnie
ważny interes publiczny związany w szczególności z ochroną środowiska lub
gospodarką kraju, koncesja na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów
oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża albo koncesja na wydobywanie
węglowodorów ze złoża może zostać udzielona pod warunkiem ustanowienia
zabezpieczenia roszczeń mogących powstać wskutek wykonywania działalności
objętej koncesją.
2a. Przedsiębiorca wykonujący działalność polegającą na poszukiwaniu,
rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej jest także obowiązany do ustanowienia
zabezpieczenia roszczeń mogących powstać wskutek wykonywania tej działalności.
Zabezpieczenie ustanawia się po dniu doręczenia decyzji zatwierdzającej plan ruchu
zakładu górniczego, o której mowa w art. 108 ust. 11, nie później niż przed dniem
rozpoczęcia prowadzenia ruchu zakładu górniczego.
3. (uchylony)
4. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 2 i 2a, wnosi się w następujących
formach:
1) pieniądzu;
2) poręczeniach bankowych lub poręczeniach spółdzielczej kasy oszczędnościowo-
-kredytowej, z tym że zobowiązanie kasy jest zawsze zobowiązaniem
pieniężnym;
3) gwarancjach bankowych;
4) gwarancjach ubezpieczeniowych;
5) poręczeniach udzielanych przez podmioty, o których mowa w art. 6b ust. 5 pkt 2
ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju
Przedsiębiorczości (Dz. U. z 2020 r. poz. 299);
6) wekslach z poręczeniem wekslowym banku lub spółdzielczej kasy
oszczędnościowo-kredytowej;
7) zastawie na papierach wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa;
8) ubezpieczeniach od odpowiedzialności cywilnej.
5. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 2, wnoszone w pieniądzu wpłaca się
przelewem na odrębny rachunek bankowy urzędu obsługującego organ koncesyjny w
terminie 30 dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia koncesji.
5a. W przypadku, o którym mowa w ust. 2a, zabezpieczenie wnoszone w
pieniądzu wpłaca się przelewem na odrębny rachunek bankowy urzędu obsługującego
organ koncesyjny, w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji zatwierdzającej plan
ruchu zakładu górniczego, nie później niż przed dniem rozpoczęcia prowadzenia ruchu
zakładu górniczego.
6. Jeżeli zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 2 i 2a, wniesiono w pieniądzu,
organ koncesyjny przechowuje je na oprocentowanym rachunku bankowym. Organ
koncesyjny zwraca zabezpieczenie wniesione w pieniądzu z odsetkami wynikającymi
z umowy rachunku bankowego, na którym było ono przechowywane, pomniejszone
o koszt prowadzenia tego rachunku oraz prowizji bankowej za przelew pieniędzy na
rachunek przedsiębiorcy, a w przypadku udzielenia koncesji na rzecz stron umowy
o współpracy – na rachunek wspólny, o którym mowa w art. 49zp ust. 1.
7. Dowód ustanowienia zabezpieczenia, o którym mowa w:
1) (uchylony)
2) ust. 2 – przedstawia się organowi koncesyjnemu w terminie 30 dni od dnia
udzielenia koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz
wydobywanie węglowodorów ze złoża albo koncesji na wydobywanie
węglowodorów ze złoża;
3) ust. 2a – przedstawia się organowi koncesyjnemu w terminie 30 dni od dnia
doręczenia decyzji zatwierdzającej plan ruchu zakładu górniczego.
8. Corocznie, w terminie do dnia 31 stycznia, przedkłada się organowi
koncesyjnemu aktualny dowód istnienia zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 2 i 2a.
9. (uchylony)
9a. Ustanowione zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 2a, powinno być
utrzymane w wysokości określonej w koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż
węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej, a także w koncesji na wydobywanie
węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, i
uzupełniane do tej wysokości przez cały okres, na który został sporządzony i
zatwierdzony plan ruchu zakładu górniczego.
10. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 2 i 2a, ustanowione w pieniądzu nie
wchodzi w skład masy upadłości.
Art. 49y. 1. Faza poszukiwania i rozpoznawania trwa nie dłużej niż 5 lat.
2. Organ koncesyjny w przypadku uzasadnionym warunkami geologicznymi i
racjonalną gospodarką złożem może, na wniosek, przedłużyć czas trwania fazy
poszukiwania i rozpoznawania. Przedłużenie czasu trwania fazy poszukiwania
i rozpoznawania nie oznacza przedłużenia czasu obowiązywania koncesji na
poszukiwanie i rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złóż.
3. Warunkiem przedłużenia fazy poszukiwania i rozpoznawania jest
wykonywanie działalności zgodnie z warunkami określonymi w koncesji na
poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złoża, w szczególności zgodnie z harmonogramami, o których
mowa w art. 49v pkt 3.
4. Wniosek o przedłużenie czasu trwania fazy poszukiwania i rozpoznawania
przedkłada się nie później niż 60 dni przed upływem czasu trwania tej fazy. Do
wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których
mowa w ust. 3.
5. Organ koncesyjny, w przypadku gdy działalność w fazie wydobywania jest
prowadzona zgodnie z warunkami określonymi w koncesji na poszukiwanie i
rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złóż, może,
na wniosek, przedłużyć czas trwania fazy wydobywania na okres niezbędny do
zakończenia wydobywania węglowodorów ze złóż. Przedłużenie czasu trwania fazy
wydobywania oznacza przedłużenie czasu obowiązywania koncesji na poszukiwanie
i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża.
6. Wniosek o przedłużenie czasu trwania fazy wydobywania przedkłada się nie
później niż 120 dni przed upływem czasu trwania tej fazy.
6a. Razem z wnioskiem o przedłużenie czasu trwania fazy wydobywania składa
się wniosek o zmianę decyzji inwestycyjnej, o której mowa w art. 49z ust. 1.
7. (uchylony)
8. Przepisy ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio do przedłużenia czasu
obowiązywania koncesji na wydobywanie węglowodorów ze złóż.
9. Organ koncesyjny, w przypadku gdy przedmiotem postępowania jest
przedłużenie:
1) fazy poszukiwania i rozpoznawania – dokonuje uzgodnienia, o którym mowa w
art. 8, oraz uzyskuje opinię, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1a i 1b, albo opinię,
o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt 2;
2) fazy wydobywania – dokonuje uzgodnienia, o którym mowa w art. 8 oraz w art.
23 ust. 1 pkt 3, a także uzyskuje opinię, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1a i
1b, albo dokonuje uzgodnienia, o którym mowa w art. 23 ust. 2a pkt 1.
Art. 49z. 1. Rozpoczęcie fazy wydobywania wymaga uzyskania decyzji
inwestycyjnej.
2. Decyzję inwestycyjną wydaje organ koncesyjny na wniosek.
3. We wniosku o wydanie decyzji inwestycyjnej określa się:
1) prawa do nieruchomości, w granicach której ma być wykonywane wydobywanie
węglowodorów ze złoża, lub prawo, o ustanowienie którego ubiega się
wnioskodawca;
2) termin rozpoczęcia wydobywania węglowodorów ze złoża;
3) złoże węglowodorów lub jego część, która ma być przedmiotem wydobywania;
4) wielkość i sposób zamierzonego wydobywania węglowodorów ze złoża, a także
stopień zamierzonego wykorzystania zasobów, w tym kopalin towarzyszących
i współwystępujących;
5) projektowane położenie obszaru górniczego i terenu górniczego, wyznaczone na
podstawie dokumentacji geologiczno-inwestycyjnej złoża węglowodorów oraz
przedstawione zgodnie z wymaganiami dotyczącymi map górniczych,
z zaznaczeniem granic podziału terytorialnego kraju;
6) geologiczne i hydrogeologiczne warunki wydobywania węglowodorów ze złoża,
a w razie potrzeby warunki wtłaczania wód do górotworu określone
w dokumentacji hydrogeologicznej, o której mowa w art. 90 ust. 1 pkt 2 lit. b.
4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, dołącza się dowód istnienia prawa do
korzystania z informacji geologicznej, które przysługuje wnioskodawcy w zakresie
niezbędnym do prowadzenia zamierzonej działalności.
Art. 49za. 1. Decyzja inwestycyjna określa:
1) sposób wydobywania węglowodorów ze złoża;
2) granice obszaru górniczego i terenu górniczego;
3) termin rozpoczęcia wydobywania węglowodorów ze złoża;
4) minimalny stopień wykorzystania zasobów złoża węglowodorów oraz
przedsięwzięcia niezbędne w zakresie racjonalnej gospodarki złożem.
2. Decyzja inwestycyjna może określać:
1) warunki wtłaczania wód do górotworu;
2) inne wymagania dotyczące zamierzonego wydobywania węglowodorów ze
złoża, w szczególności w zakresie bezpieczeństwa powszechnego, racjonalnej
gospodarki złożem lub ochrony środowiska.
3. Od dnia uzyskania decyzji inwestycyjnej do dnia zakończenia fazy
poszukiwania i rozpoznawania przedsiębiorca może poszukiwać i rozpoznawać złoże
węglowodorów w przestrzeni wyznaczonej w koncesji na poszukiwanie i
rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża, nie
wyłączając granic obszaru górniczego określonych w tej decyzji.
4. W przypadku gdy przedsiębiorca w czasie trwania fazy poszukiwania i
rozpoznawania uzyskał decyzje zatwierdzające dokumentacje geologicznoinwestycyjne złoża węglowodorów dla kolejnych złóż węglowodorów, przystąpienie
do wydobywania węglowodorów z tych złóż wymaga uzyskania decyzji
inwestycyjnych dla tych złóż.
4a. Organ koncesyjny, na wniosek przedsiębiorcy, może dokonać zmiany decyzji
inwestycyjnej dla tego złoża. Do zmiany decyzji inwestycyjnej stosuje się
odpowiednio przepisy o jej udzieleniu. Współdziałanie z organami określonymi
ustawą dotyczy wówczas tylko tych spraw, które są przedmiotem zamierzonej zmiany,
w szczególności w zakresie zgodności z przeznaczeniem lub sposobem korzystania z
nieruchomości określonym w sposób przewidziany w art. 7. Przepisu art. 155 Kodeksu
postępowania administracyjnego nie stosuje się.
5. Granice obszarów górniczych określone w decyzjach inwestycyjnych lub ich
zmianach po zakończeniu fazy poszukiwania i rozpoznawania zastępują granice przestrzeni wyznaczonej w koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż
węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złóż.
6. Uzyskanie decyzji inwestycyjnych albo ich zmian zobowiązuje do zmiany
umowy o ustanowieniu użytkowania górniczego najpóźniej w terminie 30 dni od dnia
uzyskania albo zmiany decyzji inwestycyjnej.
7. W przypadku udokumentowania złoża węglowodorów położonego w
przestrzeni co najmniej dwóch przylegających do siebie koncesji na poszukiwanie i
rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złóż,
udzielonych na rzecz jednego przedsiębiorcy lub stron umowy o współpracy, organ
koncesyjny wydaje jedną decyzję inwestycyjną dla tego złoża, która określa warunki
wykonywania fazy wydobywania dla wszystkich koncesji, w przestrzeni których
położone jest udokumentowane złoże.
Art. 49zb. Przedsiębiorca, a w przypadku gdy koncesja na poszukiwanie
i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża lub
koncesja na wydobywanie węglowodorów ze złoża jest udzielona na rzecz stron
umowy o współpracy – operator, przez czas obowiązywania koncesji, jest obowiązany
do prowadzenia strony internetowej zapewniającej nieodpłatny dostęp do danych
teleadresowych stron umowy o współpracy, do kopii koncesji oraz decyzji ją
zmieniających, decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, decyzji inwestycyjnej,
decyzji zatwierdzającej plan ruchu zakładu górniczego oraz decyzji zatwierdzającej
dokumentację geologiczno-inwestycyjną złoża węglowodorów. Strona internetowa
zapewnia także dostęp do mapy w skali co najmniej 1:50 000 z naniesionymi
granicami przestrzeni wyznaczonej koncesją i lokalizacji wierceń prowadzonych
w fazie poszukiwania i rozpoznawania, a w przypadku wydobywania węglowodorów
ze złoża – z naniesionymi granicami obszaru górniczego i terenu górniczego, wraz ze
współrzędnymi płaskimi prostokątnymi punktów załamania tych granic
w państwowym systemie odniesień przestrzennych.
Art. 49zc. 1. Przedsiębiorca od dnia uzyskania koncesji na wydobywanie
węglowodorów ze złóż, a w przypadku koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie
złóż węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złóż – od dnia uzyskania
decyzji inwestycyjnej, jest obowiązany do przekazywania państwowej służbie
geologicznej bieżących parametrów wydobywania węglowodorów ze złoża oraz
informowania organu koncesyjnego o tym przekazaniu.
2. Przekazywanie parametrów następuje w postaci papierowej i elektronicznej,
nie później niż 14 dni od dnia ich uzyskania, w zakresie, formatach i trybie
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 82a ust. 1 pkt 3.
Art. 49zd. 1. Jeżeli nie sprzeciwia się temu interes publiczny, w szczególności
związany z bezpieczeństwem państwa, budową konkurencyjnego i przejrzystego
rynku energii, zapewnieniem bezpieczeństwa energetycznego lub ochroną
środowiska, w tym z racjonalną gospodarką złożem, na wniosek przedsiębiorcy
będącego dotychczasową stroną umowy o współpracy, w przypadkach określonych
w art. 49zr ust. 2 oraz art. 49zt ust. 3 i 4, organ koncesyjny przenosi koncesję na
poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złoża albo koncesję na wydobywanie węglowodorów ze złoża,
w drodze decyzji, na nowe strony umowy o współpracy.
2. Organ koncesyjny przenosi koncesję, w przypadku gdy podmiot przystępujący
do umowy o współpracy:
1) posiada decyzję o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania
kwalifikacyjnego, o której mowa w art. 49a ust. 17, odpowiednio w zakresie,
o którym mowa w art. 49a ust. 16;
2) wyraża zgodę na przyjęcie wszystkich warunków określonych w koncesji oraz
w umowie o ustanowieniu użytkowania górniczego;
3) wykaże, iż jest w stanie spełnić wymagania związane z wykonywaniem
zamierzonej działalności.
3. Do wniosku o przeniesienie koncesji dołącza się nową umowę o współpracy.
4. Stronami postępowania dotyczącego przeniesienia, o którym mowa w ust. 1,
są strony dotychczasowej umowy o współpracy oraz podmiot przystępujący do
umowy o współpracy.
5. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do przenoszenia koncesji na
poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złoża albo koncesji na wydobywanie węglowodorów ze złoża
udzielonej jednemu przedsiębiorcy. Stronami postępowania dotyczącego
przeniesienia takiej koncesji są przedsiębiorca oraz podmiot, który ubiega się
o przeniesienie koncesji.
6. W decyzji przenoszącej koncesję organ koncesyjny na nowo określa
wysokość, zakres lub sposób ustanowienia zabezpieczenia, o którym mowa w art. 49x
ust. 2 lub 2a, a w przypadku zabezpieczenia, o którym mowa w art. 49x ust. 2a, także termin doręczenia organowi koncesyjnemu dowodu ustanowienia zabezpieczenia, nie
dłuższy niż 30 dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji przenoszącej koncesję.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, dowód ustanowienia zabezpieczenia,
o którym mowa w:
1) art. 49x ust. 2 – doręcza się organowi koncesyjnemu w terminie 30 dni od dnia
doręczenia lub ogłoszenia decyzji przenoszącej koncesję;
2) art. 49x ust. 2a – doręcza się organowi koncesyjnemu w terminie określonym w
decyzji przenoszącej koncesję.
8. Przeniesienie koncesji zobowiązuje do niezwłocznej zmiany umowy
o ustanowieniu użytkowania górniczego.
9. Przeniesienie koncesji przenosi również prawa i obowiązki wynikające
z innych decyzji wydanych na podstawie ustawy.
Art. 49ze. 1. Organ koncesyjny może cofnąć koncesję na poszukiwanie
i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża,
a także koncesję na wydobywanie węglowodorów ze złoża, w przypadkach określonych w art. 37, a także w przypadku gdy:
1) zaistniały okoliczności, o których mowa w art. 49zn ust. 10, a koncesja została
udzielona na rzecz stron umowy o współpracy;
2) przedsiębiorca narusza obowiązki określone w art. 49zc.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, organ koncesyjny może cofnąć
koncesję na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złoża, a także koncesję na wydobywanie węglowodorów ze złoża,
po przeprowadzeniu postępowania zgodnie z art. 37.
3. Organ koncesyjny cofa koncesję na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża
węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża, a także koncesję na
wydobywanie węglowodorów ze złoża, w przypadku gdy:
1) przedsiębiorcy, któremu samodzielnie udzielono koncesji, a w przypadku gdy
koncesja została udzielona na rzecz stron umowy o współpracy – operatorowi
albo wszystkim stronom umowy o współpracy, uchylono decyzję o uzyskaniu
pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego, decyzja ta wygasła albo
utraciła moc bez względu na przyczynę;
2) zaistniały okoliczności, o których mowa w art. 49zn ust. 9, a koncesja została
udzielona na rzecz stron umowy o współpracy.
Art. 49zf. 1. Do wygaśnięcia koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża
węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża, a także koncesji na
wydobywanie węglowodorów ze złoża, stosuje się art. 38, z zastrzeżeniem, że
koncesja, która została udzielona na rzecz stron umowy o współpracy wygasa, gdy
przesłanki określone w art. 38 ust. 1 pkt 4 i 5 dotyczą operatora.
2. Koncesja wygasa również w przypadku gdy przedsiębiorca nie przedstawi
organowi koncesyjnemu, w terminie określonym w art. 49x ust. 7 pkt 2 i 3 albo w art.
49zd ust. 7 pkt 1, albo w terminie określonym w decyzji, o której mowa w art. 49zd
ust. 6, dowodu ustanowienia zabezpieczenia, o którym mowa w art. 49x ust. 2 lub 2a.
Art. 49zg. 1. Do zmian koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż
węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złóż, a także koncesji na
wydobywanie węglowodorów ze złóż nie stosuje się procedur, o których mowa
w art. 49e, chyba że zmiana koncesji zmierza do powiększenia przestrzeni nią
wyznaczonej. Zmiana koncesji może nastąpić w przypadku uzasadnionym
w szczególności warunkami geologicznymi i racjonalną gospodarką złożem.
1a. Jeżeli uzasadnione jest to szczególnymi warunkami geologicznymi i
racjonalną gospodarką złożem, do zmian koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie
złóż węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złóż, a także koncesji na
wydobywanie węglowodorów ze złóż nie stosuje się procedur, o których mowa w art.
49e, również w przypadku powiększenia obszaru górniczego, wyznaczonego
odpowiednio w decyzji inwestycyjnej lub w koncesji na wydobywanie węglowodorów
ze złóż, związanego ze zmianą granic złoża, będącego przedmiotem eksploatacji,
określonego w dokumentacji geologiczno-inwestycyjnej złoża węglowodorów.
1b. Zmiana koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz
wydobywanie węglowodorów ze złóż, a także koncesji na wydobywanie
węglowodorów ze złóż, w przypadku, o którym mowa w ust. 1a, może nastąpić na
wniosek przedsiębiorcy, jeżeli obszar, którego wniosek dotyczy, nie jest objęty
aktualnym ogłoszeniem, o którym mowa w art. 49f ust. 1, albo nie zostało wszczęte
postępowanie przetargowe dotyczące tego obszaru, albo nie został złożony wniosek,
o którym mowa w art. 49e, albo obszar nie jest objęty inną koncesją na działalność
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów.
1c. Wniosek, o którym mowa w ust. 1b, może zostać złożony do organu
koncesyjnego w terminie 3 lat od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji
zatwierdzającej dokumentację geologiczno-inwestycyjną złoża węglowodorów.
2. Wniosek o zmianę koncesji, poza wymaganiami przewidzianymi przepisami
z zakresu ochrony środowiska i działalności gospodarczej, zawiera szczegółowe
uzasadnienie proponowanych zmian. Do wniosku dołącza się dowody istnienia
określonych w nim okoliczności, a w przypadku gdy zmiana koncesji wpływa na
warunki umowy o współpracy, dołącza się także zmianę tej umowy.
3. Organ koncesyjny może zobowiązać przedsiębiorcę do przedstawienia
w wyznaczonym terminie dodatkowych danych i dokumentów mogących
uprawdopodobnić, że spełni on warunki wykonywania działalności, które będą
określone w zmienianej koncesji.
4. W przypadku gdy zmiana koncesji następuje w wyniku zmiany udziałów stron
umowy o współpracy, do wniosku o zmianę koncesji dołącza się zmianę umowy
o współpracy. Umowa staje się skuteczna pod warunkiem uzyskania decyzji o zmianie
koncesji.
5. W przypadku gdy koncesja została udzielona na rzecz stron umowy
o współpracy i przedsiębiorcy niebędącemu operatorem uchylono decyzję
o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego, decyzja ta wygasła
albo utraciła moc bez względu na przyczynę lub gdy zachodzą wobec niego przesłanki
wygaśnięcia koncesji, o których mowa w art. 38 ust. 1 pkt 4 i 5, organ koncesyjny
zmienia koncesję, określając w niej na nowo udziały pozostałych stron umowy
o współpracy.
6. Organ koncesyjny wyznacza pozostałym stronom umowy o współpracy
termin nie dłuższy niż 30 dni na przekazanie zmiany umowy o współpracy,
określającej na nowo ich udziały.
7. W przypadku nieprzekazania zmiany umowy o współpracy w terminie,
o którym mowa w ust. 6, organ koncesyjny zmienia koncesję, określając udziały stron
umowy na zasadach, o których mowa w art. 49zt ust. 6 pkt 2. Zmiana koncesji
zobowiązuje strony umowy o współpracy do niezwłocznej zmiany tej umowy.
8. Zmiana koncesji zobowiązuje do niezwłocznej zmiany umowy o ustanowieniu
użytkowania górniczego.
Art. 49zh. 1. W przypadku cofnięcia koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie
złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża albo koncesji na wydobywanie węglowodorów ze złoża udzielonej na rzecz stron umowy
o współpracy, jej wygaśnięcia lub utraty mocy, bez względu na przyczynę, obowiązki,
o których mowa w art. 39 ust. 1, wykonuje operator.
2. W przypadku gdy nie istnieje operator albo jego następca prawny, obowiązki,
o których mowa w art. 39 ust. 1, wykonują strony umowy o współpracy w sposób
określony, w drodze decyzji, przez organ koncesyjny proporcjonalnie do
procentowego udziału stron w zyskach i kosztach określonego w umowie o
współpracy.
Art. 49zi. 1. Przez umowę o współpracy strony zobowiązują się do wspólnego
wykonywania działalności w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż
węglowodorów oraz wydobywania węglowodorów ze złóż albo wydobywania węglowodorów ze złóż, pod warunkiem uzyskania koncesji, o której mowa w rozdziale 3,
oraz zawarcia umowy o ustanowieniu użytkowania górniczego.
2. Umowę o współpracy zawiera się na piśmie pod rygorem nieważności.
3. Umowa o współpracy staje się skuteczna pod warunkiem udzielenia koncesji,
o której mowa w rozdziale 3.
Art. 49zj. 1. Udział każdej ze stron umowy o współpracy w zysku i kosztach
prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych, wynika:
1) z oferty złożonej w przetargu w ramach postępowania przetargowego, o którym
mowa w art. 49e;
1a) z wniosku o udzielenie koncesji, o którym mowa w art. 49e;
2) ze zmian umowy dokonywanych w przypadkach określonych w ustawie.
2. Procentowy udział stron umowy o współpracy w zysku jest równy
procentowemu udziałowi w kosztach działalności prowadzonej w ramach umowy,
chyba że strony umowy postanowią inaczej.
Art. 49zk. Umowa o współpracy zawiera w szczególności:
1) określenie rodzaju działalności objętej umową;
2) wskazanie operatora;
3) określenie procentowego udziału jej stron w zysku i kosztach prac
geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych.
Art. 49zl. Wydobyte węglowodory stają się współwłasnością stron umowy
w częściach ułamkowych określonych przez strony w umowie. Strony mogą
postanowić w umowie, że składniki majątku nabyte w związku z wykonywaną przez
nie działalnością gospodarczą stanowić będą ich współwłasność w częściach
ułamkowych.
Art. 49zm. 1. W zakresie wykonywania działalności objętej umową
o współpracy strony reprezentuje operator.
2. Operator samodzielnie prowadzi sprawy stron umowy o współpracy
w zakresie spraw zwykłego zarządu, w tym prowadzi rozliczenia należności
publicznoprawnych związanych z wykonywaniem działalności objętej umową
i koncesją na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złoża albo koncesją na wydobywanie węglowodorów ze złoża oraz
w zakresie ustalonym zgodnie z odrębnymi pełnomocnictwami.
3. Do spraw przekraczających zakres zwykłego zarządu należy w szczególności
podejmowanie uchwał w sprawach:
1) zatwierdzania i zmiany planów rocznych i wieloletnich;
2) wyboru biegłego rewidenta w celu przeprowadzenia badania rocznego
sprawozdania finansowego sporządzonego na podstawie ksiąg, o których mowa
w art. 49zo ust. 1;
3) zatwierdzania rocznego sprawozdania finansowego;
4) rozwiązania umowy o współpracy.
4. Umowa o współpracy może przewidywać inne niż określone w ust. 3 sprawy
przekraczające zakres zwykłego zarządu.
5. W sprawach przekraczających zakres zwykłego zarządu uchwały są
podejmowane na zebraniu w obecności stron umowy o współpracy reprezentujących
co najmniej 75% udziałów w kosztach prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych, na dzień podjęcia uchwały, większością 2/3 głosów,
chyba że strony umowy postanowią inaczej.
6. W przypadku niepodjęcia uchwały z powodu braku kworum, o którym mowa
w ust. 5, operator zwołuje kolejne zebranie w terminie nie dłuższym niż 7 dni.
W porządku obrad tego zebrania są ujęte wyłącznie sprawy nierozstrzygnięte na
poprzednim zebraniu. Uchwały są podejmowane w obecności stron umowy
o współpracy reprezentujących co najmniej 50% udziałów w kosztach prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych, większością
2/3 głosów, chyba że strony umowy postanowią inaczej.
7. Uchwała w sprawie rozwiązania umowy o współpracy wymaga
jednomyślności wszystkich jej stron.
Art. 49zn. 1. Zebranie stron umowy o współpracy odbywa się co najmniej raz w
roku, w terminie nie krótszym niż 10 i nie dłuższym niż 45 dni od dnia przedstawienia
przez biegłego rewidenta sprawozdania z badania rocznego sprawozdania
finansowego za poprzedni rok obrotowy.
2. Zebranie zwołuje operator.
3. Zebranie odbywa się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Zebranie może zostać zwołane na wniosek strony umowy o współpracy.
Wniosek zawiera co najmniej proponowany porządek obrad, wraz z projektami
uchwał i ich uzasadnieniem, jeżeli mają być podjęte. W takim przypadku operator
zwołuje zebranie w terminie nie krótszym niż 10 i nie dłuższym niż 45 dni od dnia
otrzymania wniosku.
5. Tryb prowadzenia zebrania określa umowa o współpracy.
6. Na zebraniu stronie umowy o współpracy przysługuje liczba głosów
proporcjonalna do jej udziału w kosztach prac geologicznych, w tym robót
geologicznych, lub robót górniczych, chyba że strony umowy postanowią inaczej.
7. Pierwsze zebranie odbywa się w terminie 14 dni od dnia, w którym koncesja
na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złoża albo koncesja na wydobywanie węglowodorów ze złoża stała
się ostateczna. Na zebraniu operator przedkłada co najmniej:
1) wniosek o zatwierdzenie planu rocznego i wieloletniego, określających zakres
rzeczowy i finansowy realizacji zobowiązań wynikających z koncesji,
w szczególności harmonogram prac geologicznych, w tym robót geologicznych,
lub robót górniczych, wraz z planowanym terminem ich realizacji;
2) numer bankowego rachunku wspólnego;
3) propozycje zmian umowy o współpracy mające na celu dostosowanie jej treści
do treści koncesji, o ile jest to konieczne.
8. W przypadku gdy na pierwszym zebraniu strony umowy o współpracy nie
podejmą uchwały w sprawie zatwierdzenia planu rocznego, do czasu jej podjęcia
obowiązuje projekt planu rocznego przedstawiony przez operatora na tym zebraniu.
9. W przypadku gdy do końca pierwszego roku obrotowego nie zostanie podjęta
przez strony umowy o współpracy uchwała w sprawie zatwierdzenia planu rocznego
i wieloletniego, a także w sprawie zatwierdzenia czynności dokonanych na podstawie
projektu planu rocznego, operator zawiadamia o tym organ koncesyjny. Pierwszy rok
obrotowy rozpoczyna się z dniem, w którym koncesja na poszukiwanie
i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża
albo koncesja na wydobywanie węglowodorów ze złoża stała się ostateczna i trwa do
końca następnego roku kalendarzowego, chyba że strony umowy postanowią inaczej.
10. W przypadku gdy w kolejnych latach obrotowych nie zostanie podjęta przez
strony umowy o współpracy uchwała w sprawie zatwierdzenia planu rocznego lub
wieloletniego, operator zawiadamia o tym organ koncesyjny.
Art. 49zo. 1. W celu rzetelnego i jasnego przedstawienia sytuacji majątkowej
i finansowej oraz określenia wyniku finansowego działalności prowadzonej przez
strony umowy o współpracy na podstawie umowy oraz koncesji na poszukiwanie
i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża
albo koncesji na wydobywanie węglowodorów ze złoża, operator prowadzi
dodatkowo dla tej działalności księgi rachunkowe i sporządza roczne sprawozdanie
finansowe, które podlega badaniu przez biegłego rewidenta.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 49zr oraz art. 49zt, wartość udziału
strony umowy o współpracy w zysku i kosztach prac geologicznych, w tym robót
geologicznych, lub robót górniczych, oznacza się na podstawie osobnego bilansu. Za
dzień bilansowy przyjmuje się dzień wydania decyzji, o której mowa w art. 49zd
ust. 1, albo decyzji, o której mowa w art. 49zg ust. 5, których skutkiem jest ustanie
umowy wobec danej strony.
Art. 49zp. 1. Dla działalności objętej umową o współpracy oraz koncesją na
poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złoża albo koncesją na wydobywanie węglowodorów ze złoża
operator zakłada dla wszystkich stron umowy rachunek wspólny, o którym mowa
w art. 51 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2019 r. poz.
2357 oraz z 2020 r. poz. 284, 288 i 321).
2. Wszelkie płatności i rozliczenia związane z wykonywaniem umowy
o współpracy oraz koncesji mogą być dokonywane wyłącznie przez rachunek
wspólny.
Art. 49zq. 1. Za zobowiązania powstałe w związku z działalnością objętą
umową o współpracy oraz koncesją na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża
węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża albo koncesją na
wydobywanie węglowodorów ze złoża, w tym uiszczenie wynagrodzenia z tytułu
umowy o ustanowieniu użytkowania górniczego i umowy na korzystanie z informacji
geologicznej, do której prawa przysługują Skarbowi Państwa oraz opłat, o których
mowa w dziale VII, odpowiedzialność ponosi operator.
2. Za zobowiązania wobec osób trzecich powstałe w związku z działalnością
objętą umową o współpracy oraz koncesją, niewynikające z zatwierdzonych planów
rocznych lub wieloletnich, odpowiedzialność ponosi operator.
3. W przypadku spłaty przez operatora zobowiązań, o których mowa w ust. 2,
przysługuje mu wobec pozostałych stron umowy o współpracy roszczenie o zwrot
spłaconego zobowiązania, proporcjonalnie do udziału tych stron w kosztach prac
geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych.
Art. 49zr. 1. Za zgodą wszystkich stron umowy o współpracy operator może
wypowiedzieć swój udział w umowie z zachowaniem sześciomiesięcznego terminu
wypowiedzenia, ze skutkiem na dzień, w którym decyzja, o której mowa w art. 49zd
ust. 1, stała się ostateczna, pod warunkiem przedstawienia kandydatury nowego
operatora.
2. Nowy operator wstępuje w prawa i obowiązki operatora, który wypowiedział
swój udział w umowie o współpracy, za zgodą wszystkich stron umowy, z dniem,
w którym decyzja, o której mowa w art. 49zd ust. 1, stała się ostateczna.
3. Nowy operator oraz operator, który wypowiedział swój udział w umowie
o współpracy, ponoszą solidarną odpowiedzialność wobec pozostałych stron umowy
za zobowiązania wynikające z umowy powstałe przed dniem, w którym decyzja,
o której mowa w art. 49zd ust. 1, stała się ostateczna, przez okres kolejnych
12 miesięcy.
Art. 49zs. W przypadku cofnięcia koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie
złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża, a także koncesji na
wydobywanie węglowodorów ze złoża, jej wygaśnięcia albo utraty mocy,
dotychczasowy operator może podejmować jedynie działania w celu wykonania
obowiązków dotyczących ochrony środowiska i likwidacji zakładu górniczego.
Art. 49zt. 1. Strona umowy o współpracy niebędąca operatorem może
wypowiedzieć swój udział w umowie lub jego część na rzecz innej strony tej umowy
w każdym czasie, bez konieczności uzyskania zgody pozostałych stron tej umowy.
2. Za zgodą wszystkich stron umowy o współpracy strona umowy niebędąca
operatorem może wypowiedzieć swój udział w umowie lub jego część z zachowaniem
sześciomiesięcznego terminu wypowiedzenia, ze skutkiem na dzień, w którym
decyzja, o której mowa w art. 49zd ust. 1, stała się ostateczna, pod warunkiem
przedstawienia kandydatury podmiotu wstępującego w jej prawa i obowiązki.
3. Za zgodą wszystkich stron umowy o współpracy w prawa i obowiązki strony
wypowiadającej swój udział w umowie lub jego część, w zakresie uzgodnionym przez
strony, może wstąpić nowy podmiot, pod warunkiem uzyskania decyzji, o której
mowa w art. 49zd ust. 1.
4. Za zgodą wszystkich stron umowy o współpracy nowa strona niebędąca
operatorem wstępuje w prawa i obowiązki dotychczasowej strony niebędącej
operatorem i wypowiadającej swój udział w umowie, z dniem, w którym decyzja,
o której mowa w art. 49zd ust. 1, stała się ostateczna.
5. W przypadku, o którym mowa w art. 49zg ust. 5, umowa o współpracy
z dotychczasową stroną ulega rozwiązaniu z zastrzeżeniem obowiązku dokonania
rozliczeń między stronami. Pozostałe strony umowy o współpracy są obowiązane do
przejęcia praw i obowiązków dotychczasowej strony tej umowy.
6. Prawa i obowiązki dotychczasowej strony umowy o współpracy przechodzą
na pozostałe strony tej umowy w:
1) częściach uzgodnionych przez strony;
2) przypadku niedokonania uzgodnienia, o którym mowa w pkt 1, w terminie
wskazanym w art. 49zg ust. 6 − proporcjonalnie do udziałów w kosztach prac
geologicznych, w tym robót geologicznych, lub robót górniczych.
7. Niebędąca operatorem strona przystępująca do umowy o współpracy oraz
strona wypowiadająca udział w umowie lub strona, z którą rozwiązano umowę, na
zasadach określonych w ust. 1–3 i 5, ponoszą solidarną odpowiedzialność wobec
pozostałych stron umowy za zobowiązania wynikające z umowy powstałe przed
dniem, w którym decyzja, o której mowa w art. 49zd ust. 1 albo art. 49zg ust. 5, stała
się ostateczna, przez okres kolejnych 12 miesięcy.
8. Przepisy ust. 5–7 stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia udziału
w umowie o współpracy w części.
Art. 49zu. Rozliczenie dokonane między stronami umowy o współpracy
w przypadkach, o których mowa w art. 49zr oraz art. 49zt, wywołuje skutki wyłącznie
między tymi stronami i nie zwalnia ich ze zobowiązań wobec osób trzecich.
Art. 49zv. Umowa o współpracy ulega rozwiązaniu w przypadku:
1) cofnięcia, wygaśnięcia lub utraty mocy koncesji na poszukiwanie
i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze
złoża albo koncesji na wydobywanie węglowodorów ze złoża;
2) podjęcia przez jej strony uchwały o rozwiązaniu.
Art. 49zw. W sprawach nieuregulowanych w ustawie dotyczących umowy
o współpracy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.
art. 50.
więcej
2. Ustala się następujące kategorie kwalifikacji w zawodzie geolog w zakresie czynności polegających na wykonywaniu, dozorowaniu i kierowaniu pracami geologicznymi:
1) kategoria I - poszukiwanie i rozpoznawanie złóż węglowodorów;
2) kategoria II - poszukiwanie i rozpoznawanie złóż kopalin objętych własnością górniczą, z wyjątkiem złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, wód leczniczych, wód termalnych i solanek, a także poszukiwanie i rozpoznawanie złóż kopalin objętych prawem własności nieruchomości gruntowej;
3) kategoria III - poszukiwanie i rozpoznawanie złóż kopalin objętych prawem własności nieruchomości gruntowej;
4) kategoria IV – poszukiwanie i rozpoznawanie zasobów wód podziemnych, w tym wód leczniczych, wód termalnych i solanek, określanie warunków hydrogeologicznych związanych z zamierzonym: wykonywaniem odwodnień w celu wydobywania kopalin, wtłaczaniem wód do górotworu, wykonywaniem odwodnień budowlanych otworami wiertniczymi, wykonywaniem przedsięwzięć mogących negatywnie oddziaływać na wody podziemne, w tym powodować ich zanieczyszczenie, podziemnym bezzbiornikowym magazynowaniem substancji lub podziemnym składowaniem odpadów, składowaniem odpadów na powierzchni, poszukiwaniem i rozpoznawaniem kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla, podziemnym składowaniem dwutlenku węgla, ustanawianiem obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych, zakończeniem lub zmianą poziomu odwadniania likwidowanych zakładów górniczych oraz wykonywanie i dokumentowanie prac geologicznych w celu wykorzystania ciepła Ziemi, a także projektowanie i wykonywanie otworów obserwacyjnych;
5) kategoria V - poszukiwanie i rozpoznawanie zasobów wód podziemnych, z wyjątkiem wód leczniczych, wód termalnych i solanek, określanie warunków hydrogeologicznych związanych z zamierzonym: wykonywaniem odwodnień budowlanych otworami wiertniczymi, wykonywaniem przedsięwzięć mogących negatywnie oddziaływać na wody podziemne, w tym powodować ich zanieczyszczenie, podziemnym bezzbiornikowym magazynowaniem substancji lub podziemnym składowaniem odpadów, składowaniem odpadów na powierzchni, ustanawianiem obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych, oraz wykonywanie i dokumentowanie prac geologicznych w celu wykorzystania ciepła Ziemi, a także projektowanie i wykonywanie otworów obserwacyjnych;
6) kategoria VI – określanie warunków geologiczno-inżynierskich na potrzeby: zagospodarowania przestrzennego, posadawiania obiektów budowlanych, w tym posadawiania obiektów budowlanych zakładów górniczych i budownictwa wodnego, podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji lub podziemnego składowania odpadów, składowania odpadów na powierzchni, poszukiwania i rozpoznawania kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla, a także podziemnego składowania dwutlenku węgla;
7) kategoria VII - określanie warunków geologiczno-inżynierskich na potrzeby: zagospodarowania przestrzennego, posadawiania obiektów budowlanych, z wyjątkiem posadawiania obiektów budowlanych zakładów górniczych oraz budownictwa wodnego;
8) kategoria VIII - wykonywanie prac kartografii geologicznej wraz z projektowaniem i dokumentowaniem tych prac, z wyjątkiem map sporządzanych w ramach pozostałych kategorii kwalifikacji;
9) kategoria IX – kierowanie i wykonywanie w terenie badań sejsmicznych i geofizyki wiertniczej, także przy użyciu środków strzałowych, wraz z projektowaniem i dokumentowaniem tych badań;
10) (uchylony)
11) (uchylony)
12) (uchylony)
13) kategoria XIII – wykonywanie czynności dozoru geologicznego nad pracami geologicznymi, z wyjątkiem badań wymienionych w pkt 9, a także kierowanie w terenie robotami geologicznymi wykonywanymi poza granicami obszaru górniczego, wykonywanymi bez użycia środków strzałowych albo gdy projektowana głębokość wyrobiska nie przekracza 100 m.
3. Kwalifikacje określone w ust. 2 pkt 1–8 upoważniają do wykonywania i kierowania pracami geologicznymi dotyczącymi regionalnych badań budowy geologicznej kraju oraz otworów wiertniczych do rozpoznawania budowy głębokiego podłoża, niezwiązanych z dokumentowaniem złóż kopalin.
art. 51.
więcej
wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznymi w:
1) kategoriach I–IX następuje w drodze świadectwa wydanego przez ministra
właściwego do spraw środowiska;
2) kategorii XIII następuje w drodze świadectwa wydanego przez marszałka
województwa:
a) dolnośląskiego – dla osób zamieszkałych lub wykonujących czynności,
o których mowa w art. 50 ust. 2 pkt 13, na terenie województw:
dolnośląskiego, lubuskiego, opolskiego i wielkopolskiego,
b) małopolskiego – dla osób zamieszkałych lub wykonujących czynności,
o których mowa w art. 50 ust. 2 pkt 13, na terenie województw:
małopolskiego, podkarpackiego, śląskiego i świętokrzyskiego,
c) mazowieckiego – dla osób zamieszkałych lub wykonujących czynności,
o których mowa w art. 50 ust. 2 pkt 13, na terenie województw: lubelskiego,
łódzkiego, mazowieckiego i podlaskiego,
d) pomorskiego – dla osób zamieszkałych lub wykonujących czynności,
o których mowa w art. 50 ust. 2 pkt 13, na terenie województw: kujawsko-
-pomorskiego, pomorskiego, warmińsko-mazurskiego
i zachodniopomorskiego.
art. 52.
więcej
kategorii I–IX może ubiegać się osoba, która posiada dyplom ukończenia studiów
pierwszego lub drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich, których
program umożliwia nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie nauk geologicznych,
oraz odbyła praktykę zawodową, odpowiednią do poziomu i kierunku ukończonych
studiów, zwaną dalej „praktyką”, określone w przepisach wydanych na podstawie art.
69 ust. 1 pkt 1 lit. a.
2. O stwierdzenie posiadania kwalifikacji w zawodzie geolog w kategorii XIII
może ubiegać się osoba, która posiada co najmniej świadectwo dojrzałości oraz
świadectwo ukończenia szkoły nadające prawo używania tytułu zawodowego lub
dyplom uzyskania tytułu zawodowego, dyplom potwierdzający kwalifikacje
zawodowe albo dyplom zawodowy, w zawodach określonych w przepisach wydanych
na podstawie art. 69 ust. 1 pkt 1, lub dyplom ukończenia studiów wyższych pierwszego
lub drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich, których program
umożliwia nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie nauk geologicznych, oraz odbyła
praktykę, określone w tych przepisach.
3. Zakres ukończonych studiów, o których mowa w ust. 1 i 2, potwierdza się na
podstawie:
1) nazw kierunków studiów lub
2) nazw specjalności, lub
3) wykazu przedmiotów lub efektów uczenia się, określonych w szczególności w
suplemencie do dyplomu, indeksie lub zaświadczeniu o przebiegu studiów, z tym
że studiami umożliwiającymi nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie nauk
geologicznych są te studia, które obejmowały co najmniej dwie nauki
geologiczne w zakresie wnioskowanej kategorii, pozwalające na uzyskanie
przynajmniej 6 punktów ECTS lub obejmujących przynajmniej 60 godzin
kształcenia.
4. Praktyką jest udział w:
1) wykonywaniu dozoru prac geologicznych lub wykonywaniu prac kartografii
geologicznej, lub wykonywaniu w terenie badań geofizycznych, lub kierowaniu
w terenie robotami geologicznymi;
2) sporządzaniu projektów robót geologicznych i dokumentacji geologicznych lub
projektowaniu i dokumentowaniu prac kartografii geologicznej albo badań
geofizycznych.
5. Praktykę można rozpocząć w przypadku osób ubiegających się o stwierdzenie
posiadania kwalifikacji w zawodzie geolog w:
1) kategorii I–IX – po zaliczeniu czwartego semestru studiów pierwszego stopnia
lub jednolitych studiów magisterskich, o których mowa w ust. 1, lub po
rozpoczęciu studiów drugiego stopnia, o których mowa w ust. 1;
2) kategorii XIII – po uzyskaniu świadectwa ukończenia szkoły nadającego prawo
używania tytułu zawodowego lub dyplomu uzyskania tytułu zawodowego,
dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe albo dyplomu zawodowego,
w zawodach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 69 ust. 1 pkt
1 lub po zaliczeniu czwartego semestru studiów wyższych pierwszego stopnia
lub jednolitych studiów magisterskich, o których mowa w ust. 2, lub po
rozpoczęciu studiów wyższych drugiego stopnia, o których mowa w ust. 2.
6. Do okresu praktyki zalicza się praktykę objętą programem studiów na
studiach, o których mowa w ust. 1 i 2, pod warunkiem że jest prowadzona na podstawie
umowy dotyczącej praktyki, zawartej między uczelnią a przedsiębiorstwem
geologicznym lub górniczym.
7. Praktykę odbywa się pod nadzorem osób uprawnionych do wykonywania
takich samych czynności objętych kwalifikacjami, o których stwierdzenie posiadania
ubiega się osoba odbywająca praktykę.
8. Praktyką jest także udział osób zatrudnionych w urzędzie obsługującym organ
administracji geologicznej w sprawdzaniu, ocenie, przyjmowaniu lub zatwierdzaniu
projektów robót geologicznych i dokumentacji geologicznych. W stosunku do tych
osób przepisu ust. 7 nie stosuje się.
art. 53.
więcej
1) kierownika i zastępcy kierownika ruchu zakładu górniczego albo zakładu oraz
kierownika i zastępcy kierownika działu ruchu zakładu górniczego albo zakładu
w:
a) podziemnych zakładach górniczych,
b) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą podziemną,
c) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów
metodą podziemną,
d) zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2 ust. 1,
e) odkrywkowych zakładach górniczych,
f) zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi,
g) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą otworową,
h) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów
metodą otworową,
i) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie dwutlenku
węgla,
j) zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których mowa w art. 86,
2) w wyższym dozorze ruchu zakładu górniczego albo zakładu w:
a) podziemnych zakładach górniczych,
b) odkrywkowych zakładach górniczych,
c) zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi,
d) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie dwutlenku
węgla,
e) zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których mowa w art. 86,
3) w dozorze ruchu podziemnego zakładu górniczego,
4) mierniczego górniczego,
5) geologa górniczego,
6) geofizyka górniczego w podziemnych zakładach górniczych,
7) kierownictwa w podmiotach zawodowo trudniących się ratownictwem
górniczym,
8) specjalistyczne w ruchu zakładu górniczego
– są obowiązane posiadać kwalifikacje określone ustawą.
2. Osoby wykonujące niewymienione w ust. 1 pkt 2 i 3 czynności w wyższym
dozorze ruchu oraz w dozorze ruchu zakładu górniczego albo zakładu są obowiązane
posiadać określane przez pracodawcę przygotowanie zawodowe i doświadczenie
zawodowe do wykonywania tych czynności.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do osób wykonujących czynności w wyższym
dozorze ruchu w specjalności:
1) mierniczej w:
a) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą podziemną lub
b) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów
metodą podziemną, lub
c) zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2 ust. 1
– które uzyskały stwierdzenie posiadania kwalifikacji do wykonywania
czynności, o których mowa w art. 58 ust. 2 pkt 3 lit. a;
2) mierniczej w:
a) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą otworową lub
b) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów
metodą otworową
– które uzyskały stwierdzenie posiadania kwalifikacji do wykonywania
czynności, o których mowa w art. 58 ust. 2 pkt 3 lit. a albo b;
3) geologicznej w:
a) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą podziemną lub
b) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów
metodą podziemną, lub
c) zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2 ust. 1
– które uzyskały stwierdzenie posiadania kwalifikacji do wykonywania
czynności, o których mowa w art. 58 ust. 2 pkt 4 lit. a;
4) geologicznej w:
a) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą otworową lub
b) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów
metodą otworową
– które uzyskały stwierdzenie posiadania kwalifikacji do wykonywania
czynności, o których mowa w art. 58 ust. 2 pkt 4 lit. a albo b.
4. Osobami wykonującymi czynności kierownictwa w podmiotach zawodowo
trudniących się ratownictwem górniczym są:
1) kierownik jednostki ratownictwa górniczego i jego zastępca, kierownik
okręgowej stacji ratownictwa górniczego i jego zastępca, kierownik
dyżurujących zawodowych zastępów ratowniczych oraz kierownik zawodowych
pogotowi specjalistycznych – w podmiotach wykonujących czynności dla
podziemnych zakładów górniczych;
2) kierownik jednostki ratownictwa górniczego i jego zastępca, kierownik oddziału
terenowego jednostki ratownictwa górniczego oraz kierownik zawodowych
pogotowi specjalistycznych – w podmiotach wykonujących czynności dla
zakładów górniczych innych niż podziemne zakłady górnicze.
5. Osobami wykonującymi czynności specjalistyczne w ruchu zakładu
górniczego są:
1) w podziemnych zakładach górniczych:
a) górnik strzałowy,
b) wydawca środków strzałowych,
c) sygnalista szybowy,
d) maszynista maszyn wyciągowych,
e) rewident urządzeń wyciągowych,
f) operator maszyn do robót strzałowych oraz pojazdów do przewozu osób lub
środków strzałowych pod ziemią,
g) maszynista: lokomotyw pod ziemią, kolejek podwieszanych pod ziemią lub
kolejek spągowych pod ziemią,
h) rewident urządzeń systemów łączności, alarmowania i bezpieczeństwa,
i) elektromonter maszyn i urządzeń elektrycznych o napięciu do 1 kV pod
ziemią,
j) elektromonter maszyn i urządzeń elektrycznych o napięciu powyżej 1 kV
pod ziemią;
2) w odkrywkowych zakładach górniczych:
a) strzałowy,
b) wydawca środków strzałowych;
3) w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi,
w zakładach wykonujących roboty geologiczne w ramach poszukiwania
i rozpoznawania kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla oraz
w zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie dwutlenku
węgla:
a) strzałowy,
b) wydawca środków strzałowych,
c) operator agregatów cementacyjnych, zasobników oraz urządzeń do
intensyfikacji wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego albo składowania
dwutlenku węgla,
d) elektromonter maszyn i urządzeń elektrycznych o napięciu do 1 kV,
e) elektromonter maszyn i urządzeń elektrycznych o napięciu powyżej 1 kV.
art. 54.
więcej
wymaga posiadania następujących kwalifikacji w zakresie przygotowania
zawodowego:
1) w przypadku czynności, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 1–6 – znajomości,
w stopniu niezbędnym do wykonywania tych czynności, przepisów prawa
geologicznego i górniczego oraz innych przepisów stosowanych w ruchu
zakładu górniczego albo zakładu oraz w przypadku:
a) czynności, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 1–3 – zagadnień związanych
z prowadzeniem ruchu określonego rodzaju zakładów górniczych albo
zakładów oraz występujących w nich zagrożeń,
b) czynności, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 4 – zagadnień związanych
z wykonywaniem czynności mierniczego górniczego, czynności
kierownika ruchu w odkrywkowych zakładach górniczych
wydobywających kopaliny bez użycia środków strzałowych, czynności
kierownika działu mierniczego w zakładach górniczych albo zakładach oraz
czynności w wyższym dozorze ruchu w specjalności mierniczej
w zakładach górniczych albo zakładach,
c) czynności, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 5 – zagadnień związanych
z wykonywaniem czynności geologa górniczego, czynności kierownika
ruchu w odkrywkowych zakładach górniczych wydobywających kopaliny
bez użycia środków strzałowych, czynności kierownika ruchu w zakładach
górniczych wydobywających wody lecznicze, wody termalne i solanki, czynności kierownika działu geologicznego w zakładach górniczych albo
zakładach oraz czynności w wyższym dozorze ruchu w specjalności
geologicznej w zakładach górniczych albo zakładach,
d) czynności, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 6 – zagadnień związanych
z wykonywaniem czynności geofizyka górniczego w podziemnych
zakładach górniczych, czynności kierownika działu tąpań w podziemnych
zakładach górniczych oraz czynności w wyższym dozorze ruchu
w specjalności geofizycznej w podziemnych zakładach górniczych, a także
czynności kierownika działu geofizyka i technika strzałowa w zakładach
wykonujących roboty geologiczne służące poszukiwaniu lub
rozpoznawaniu złóż węglowodorów, lub służące poszukiwaniu lub
rozpoznawaniu złóż kopalin innych niż węglowodory oraz wody podziemne
będące kopalinami, oraz czynności w wyższym dozorze ruchu
w specjalności geofizyka i technika strzałowa w zakładach wykonujących
roboty geologiczne służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż
węglowodorów, lub służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż kopalin
innych niż węglowodory oraz wody podziemne będące kopalinami;
2) w przypadku czynności, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 7, znajomości:
a) przepisów określających zasady prowadzenia ruchu zakładu górniczego
oraz prowadzenia akcji ratowniczych i wykonywania prac profilaktycznych
w zakładzie górniczym,
b) organizacji i zadań ratownictwa górniczego,
c) wyposażenia jednostek ratownictwa górniczego,
d) metod prowadzenia akcji ratowniczych i wykonywania prac
profilaktycznych,
e) metod prowadzenia szkoleń i ćwiczeń ratowniczych,
f) zasad udzielania pomocy przedmedycznej,
g) działalności pogotowi specjalistycznych;
3) posiadania tytułu zawodowego lub kwalifikacji zawodowych w zawodach
wymienionych w przepisach wydanych na podstawie art. 69a ust. 1 pkt 1 lit. a,
ukończenia określonych w tych przepisach studiów wyższych lub ukończenia
określonych w tych przepisach studiów podyplomowych;
4) w przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 69a ust. 1
pkt 1 lit. a:
a) posiadania odpowiednich kwalifikacji w zawodzie lub odpowiednich
uprawnień zawodowych,
b) złożenia określonych w tych przepisach egzaminów uzupełniających.
art. 55.
więcej
wymaga posiadania kwalifikacji w zakresie doświadczenia zawodowego, którymi jest
odbycie, również przed uzyskaniem kwalifikacji w zakresie przygotowania
zawodowego, o których mowa w art. 54 pkt 3 lub 4, praktyki:
1) w zakresie obejmującym czynności, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 1–3 albo
ust. 2, lub w ruchu zakładu górniczego albo zakładu,
2) mierniczej,
3) geologicznej,
4) geofizycznej,
5) ratowniczej
– określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 69a ust. 1 pkt 1 lit. a, czasem
jej trwania oraz rodzajem wykonywanych czynności.
2. Praktyką w zakresie obejmującym czynności, o których mowa w art. 53 ust. 1
pkt 1–3 albo ust. 2, lub w ruchu zakładu górniczego albo zakładu jest wykonywanie
na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej czynności w dziale ruchu
lub specjalności technicznej w:
1) zakładach górniczych prowadzących działalność tą samą metodą lub
2) zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których mowa w art. 86, lub
3) zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2 ust. 1, lub
4) podmiotach wykonujących w zakresie swojej działalności zawodowej
powierzone im czynności w ruchu zakładu górniczego prowadzącego działalność
tą samą metodą albo zakładu.
3. Praktyką mierniczą jest wykonywanie na podstawie umowy o pracę lub
umowy cywilnoprawnej czynności w zakresie miernictwa górniczego w:
1) zakładzie górniczym lub
2) podmiocie wykonującym w zakresie swojej działalności zawodowej powierzone
mu czynności w ruchu zakładu górniczego.
4. Praktyką geologiczną jest wykonywanie na podstawie umowy o pracę lub
umowy cywilnoprawnej czynności w zakresie geologii górniczej w:
1) zakładzie górniczym lub
2) podmiocie wykonującym w zakresie swojej działalności zawodowej powierzone
mu czynności w ruchu zakładu górniczego.
5. Praktyką geofizyczną jest wykonywanie na podstawie umowy o pracę lub
umowy cywilnoprawnej czynności w zakresie geofizyki górniczej w:
1) zakładzie górniczym albo zakładzie lub
2) podmiocie wykonującym w zakresie swojej działalności zawodowej powierzone
mu czynności w ruchu zakładu górniczego albo zakładu.
6. Praktyką ratowniczą jest wykonywanie na podstawie umowy o pracę lub
umowy cywilnoprawnej czynności:
1) w służbach ratownictwa górniczego przedsiębiorcy w określonym w art. 53
ust. 4 rodzaju zakładu górniczego lub
2) na stanowisku ratownika górniczego w określonym w art. 53 ust. 4 rodzaju
zakładu górniczego, lub
3) na stanowisku zawodowego ratownika górniczego w podmiotach zawodowo
trudniących się ratownictwem górniczym, wykonujących czynności ratownictwa
górniczego dla określonego w art. 53 ust. 4 rodzaju zakładu górniczego, lub
4) na stanowisku kierownictwa w podmiotach zawodowo trudniących się
ratownictwem górniczym, wykonujących czynności ratownictwa górniczego dla
określonego w art. 53 ust. 4 rodzaju zakładu górniczego.
7. Praktyką w zakresie uregulowanym w niniejszym rozdziale jest również
udział osób zatrudnionych w urzędzie obsługującym organ nadzoru górniczego lub
inny organ nadzoru i kontroli warunków pracy w wykonywaniu nadzoru i kontroli nad
czynnościami określonymi w art. 53.
art. 56.
więcej
1) ukończenia szkoły:
a) ponadpodstawowej lub ponadgimnazjalnej dającej wykształcenie średnie
lub średnie branżowe albo
b) ponadpodstawowej i posiadania tytułu zawodowego, albo
c) ponadgimnazjalnej lub ponadpodstawowej i posiadania kwalifikacji
w zawodzie;
2) odbycia praktyki, określonej, w przepisach wydanych na podstawie art. 69a ust.
1 pkt 1 lit. b, stażem pracy lub okresem szkolenia praktycznego na stanowisku
oraz rodzajem wykonywanych czynności;
3) posiadania aktualnego zaświadczenia o odbyciu kursu specjalistycznego lub
aktualnych zaświadczeń o odbyciu kursów specjalistycznych określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 69a ust. 1 pkt 1 lit. b;
4) posiadania dodatkowych kwalifikacji określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 69a ust. 1 pkt 1 lit. b – w przypadku osób wykonujących czynności
wymienione w art. 53 ust. 5:
a) pkt 1 lit. i oraz j,
b) pkt 3 lit. d oraz e;
5) posiadania aktualnego orzeczenia psychologicznego wydawanego na podstawie
wyniku badań psychologicznych prowadzonych w ramach służby medycyny
pracy, obejmujących zagadnienia określone w przepisach wydanych na
podstawie art. 69a ust. 1 pkt 1 lit. b – w przypadku osób wykonujących czynności
wymienione w art. 53 ust. 5:
a) pkt 1 lit. c–j,
b) pkt 3 lit. c–e;
6) posiadania aktualnych orzeczeń lekarskiego i psychologicznego stwierdzających
brak zaburzeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia
21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku
cywilnego – w przypadku osób wykonujących czynności wymienione w art. 53
ust. 5:
a) pkt 1 lit. a oraz b,
b) pkt 2,
c) pkt 3 lit. a oraz b;
7) posiadania minimalnego wieku określonego w przepisach wydanych na
podstawie art. 69a ust. 1 pkt 1 lit. b.
art. 57.
więcej
1) nazw kierunków studiów lub
2) nazw specjalności, lub
3) wykazu przedmiotów lub efektów uczenia się, określonych w suplemencie do
dyplomu.
2. Złożenie egzaminów uzupełniających potwierdza się zaświadczeniem
wydanym przez uczelnię realizującą program studiów w zakresie określonym
w przepisach wydanych na podstawie art. 69a ust. 1 pkt 1 lit. a.
art. 58.
więcej
1) kierowników działów ruchu: górniczego, techniki strzałowej, tąpań, wentylacji,
energomechanicznego oraz energomechanicznego do spraw obiektów
podstawowych w:
a) podziemnych zakładach górniczych wydobywających:
– węgiel kamienny lub
– rudy metali, lub
– kopaliny inne niż węgiel kamienny i rudy metali, lub
b) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą podziemną, lub
c) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów
metodą podziemną, lub
d) zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2 ust. 1:
– pkt 1 lub 5 lub
– pkt 2 lub 5, lub
– pkt 3 lub 5, lub
– pkt 4 lub 5,
2) w wyższym dozorze ruchu oraz w dozorze ruchu w specjalnościach: górniczej,
geofizycznej, górnicze wyciągi szybowe, mechanicznej – maszyn i urządzeń
dołowych, elektrycznej – maszyn i urządzeń dołowych, elektrycznej –
teletechnicznej i automatyki, mierniczej oraz geologicznej w podziemnych
zakładach górniczych wydobywających:
a) węgiel kamienny lub
b) rudy metali, lub
c) kopaliny inne niż węgiel kamienny i rudy metali,
3) kierownika ruchu i kierowników działów ruchu: górniczego oraz
energomechanicznego oraz w wyższym dozorze ruchu w specjalnościach:
górniczej, mierniczej oraz geologicznej w odkrywkowych zakładach górniczych
wydobywających:
a) węgiel brunatny lub
b) kopaliny z użyciem środków strzałowych, lub
c) kopaliny bez użycia środków strzałowych,
4) kierownika ruchu w:
a) zakładach górniczych wydobywających otworami wiertniczymi:
– węglowodory lub
– kopaliny inne niż węglowodory, lub
b) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą otworową, lub
c) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów
metodą otworową, lub
d) zakładach wykonujących roboty geologiczne:
– służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż węglowodorów lub
– służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż kopalin innych niż
węglowodory oraz wody podziemne będące kopalinami, lub
– służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu wód podziemnych lub
wykonywane w celu wykorzystania ciepła Ziemi, lub
– w ramach poszukiwania i rozpoznawania kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla,
5) kierowników działów ruchu: górniczego oraz energomechanicznego
w zakładach górniczych:
a) wydobywających otworami wiertniczymi:
– węglowodory lub
– kopaliny inne niż węglowodory, lub
b) prowadzących podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji
metodą otworową, lub
c) prowadzących podziemne składowanie odpadów metodą otworową,
6) kierowników działów ruchu: wiertniczego oraz energomechanicznego
w zakładach wykonujących roboty geologiczne:
a) służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż węglowodorów lub
b) służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż kopalin innych niż
węglowodory oraz wody podziemne będące kopalinami, lub
c) służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu wód podziemnych lub
wykonywane w celu wykorzystania ciepła Ziemi, lub
d) w ramach poszukiwania i rozpoznawania kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla,
7) w wyższym dozorze ruchu w specjalnościach: górniczej, mierniczej oraz
geologicznej w zakładach górniczych wydobywających otworami wiertniczymi:
a) węglowodory lub
b) kopaliny inne niż węglowodory,
8) w wyższym dozorze ruchu w specjalnościach: wiertniczej, mierniczej oraz
geologicznej w zakładach wykonujących roboty geologiczne:
a) służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż węglowodorów lub
b) służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż kopalin innych niż
węglowodory oraz wody podziemne będące kopalinami, lub
c) służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu wód podziemnych lub
wykonywane w celu wykorzystania ciepła Ziemi, lub
d) w ramach poszukiwania i rozpoznawania kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla,
9) kierownika działu geofizyka i technika strzałowa oraz czynności w wyższym
dozorze ruchu w specjalności geofizyka i technika strzałowa w zakładach
wykonujących roboty geologiczne:
a) służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż węglowodorów lub
b) służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż kopalin innych niż
węglowodory oraz wody podziemne będące kopalinami, lub
c) w ramach poszukiwania i rozpoznawania kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla,
10) kierownika działu ochrony środowiska w:
a) podziemnych zakładach górniczych lub
b) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą podziemną, lub
c) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów
metodą podziemną, lub
d) zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2 ust. 1, lub
e) odkrywkowych zakładach górniczych, lub
f) zakładach górniczych wydobywających otworami wiertniczymi:
– węglowodory lub
– kopaliny inne niż węglowodory, lub
g) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą otworową, lub
h) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów
metodą otworową, lub
i) zakładach wykonujących roboty geologiczne:
– służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż węglowodorów lub
– służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż kopalin innych niż
węglowodory oraz wody podziemne będące kopalinami, lub
– służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu wód podziemnych lub
wykonywane w celu wykorzystania ciepła Ziemi, lub
– w ramach poszukiwania i rozpoznawania kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla,
11) w wyższym dozorze ruchu w specjalnościach: budowlanej oraz ochrona
środowiska w:
a) podziemnych zakładach górniczych lub
b) odkrywkowych zakładach górniczych, lub
c) zakładach górniczych wydobywających otworami wiertniczymi:
– węglowodory lub
– kopaliny inne niż węglowodory, lub
d) zakładach wykonujących roboty geologiczne:
– służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż węglowodorów lub
– służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż kopalin innych niż
węglowodory oraz wody podziemne będące kopalinami, lub
– służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu wód podziemnych lub
wykonywane w celu wykorzystania ciepła Ziemi, lub
– w ramach poszukiwania i rozpoznawania kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla,
12) w dozorze ruchu w specjalnościach: budowlanej oraz ochrona środowiska
w podziemnych zakładach górniczych
– wymaga stwierdzenia posiadania kwalifikacji do wykonywania tych czynności,
w drodze świadectwa wydanego przez dyrektora okręgowego urzędu górniczego.
2. Wykonywanie czynności:
1) kierownika ruchu w:
a) podziemnych zakładach górniczych wydobywających:
– węgiel kamienny lub
– rudy metali, lub
– kopaliny inne niż węgiel kamienny i rudy metali, lub
b) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą podziemną, lub
c) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów
metodą podziemną, lub
d) zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2 ust. 1:
– pkt 1 lub 5 lub
– pkt 2 lub 5, lub
– pkt 3 lub 5, lub
– pkt 4 lub 5,
2) kierownika ruchu oraz kierowników działów ruchu: górniczego,
energomechanicznego oraz ochrony środowiska, a także czynności w wyższym
dozorze ruchu w specjalnościach: górniczej, mierniczej, geologicznej,
budowlanej oraz ochrona środowiska – w zakładach górniczych prowadzących
podziemne składowanie dwutlenku węgla,
3) mierniczego górniczego w:
a) zakładach górniczych, zakładach prowadzących działalność określoną
w art. 2 ust. 1 oraz zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których
mowa w art. 86, albo
b) zakładach górniczych innych niż podziemne zakłady górnicze oraz
zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których mowa w art. 86,
4) geologa górniczego w:
a) zakładach górniczych, zakładach prowadzących działalność określoną
w art. 2 ust. 1 oraz zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których
mowa w art. 86, albo
b) zakładach górniczych innych niż podziemne zakłady górnicze oraz
zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których mowa w art. 86,
5) geofizyka górniczego w podziemnych zakładach górniczych,
6) kierownika jednostki ratownictwa górniczego albo kierownika okręgowej stacji
ratownictwa górniczego – w podmiotach zawodowo trudniących się
ratownictwem górniczym, wykonujących czynności dla podziemnych zakładów
górniczych,
7) kierownika jednostki ratownictwa górniczego – w podmiotach zawodowo
trudniących się ratownictwem górniczym, wykonujących czynności dla
zakładów górniczych innych niż podziemne zakłady górnicze
– wymaga stwierdzenia posiadania kwalifikacji do wykonywania tych czynności,
w drodze świadectwa wydanego przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.
3. Wykonywanie czynności kierownika działu mierniczego w:
1) podziemnych zakładach górniczych lub
2) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą podziemną, lub
3) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów metodą
podziemną, lub
4) zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2 ust. 1
– wymaga stwierdzenia posiadania kwalifikacji do wykonywania czynności, o których
mowa w ust. 2 pkt 3 lit. a.
4. Wykonywanie czynności kierownika działu mierniczego w:
1) odkrywkowych zakładach górniczych lub
2) zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi, lub
3) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą otworową, lub
4) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów metodą
otworową, lub
5) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie dwutlenku węgla,
lub
6) zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których mowa w art. 86
– wymaga stwierdzenia posiadania kwalifikacji do wykonywania czynności, o których
mowa w ust. 2 pkt 3 lit. a albo b.
5. Wykonywanie czynności kierownika działu geologicznego w:
1) podziemnych zakładach górniczych lub
2) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą podziemną, lub
3) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów metodą
podziemną, lub
4) zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2 ust. 1
– wymaga stwierdzenia posiadania kwalifikacji do wykonywania czynności, o których
mowa w ust. 2 pkt 4 lit. a.
6. Wykonywanie czynności kierownika działu geologicznego w:
1) odkrywkowych zakładach górniczych lub
2) zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi, lub
3) zakładach górniczych prowadzących podziemne bezzbiornikowe
magazynowanie substancji metodą otworową, lub
4) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów metodą
otworową, lub
5) zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie dwutlenku węgla,
lub
6) zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których mowa w art. 86
– wymaga stwierdzenia posiadania kwalifikacji do wykonywania czynności, o których
mowa w ust. 2 pkt 4 lit. a albo b.
7. Powierzenie wykonywania czynności:
1) w kierownictwie i dozorze ruchu zakładu górniczego albo zakładu,
niewymienionych w ust. 1 lub 2, następuje po sprawdzeniu przez pracodawcę
spełnienia wymagań określonych:
a) w art. 54 pkt 1, 3 i 4, art. 55 ust. 1 pkt 1–4, ust. 2–5 i 7 albo
b) na podstawie art. 53 ust. 2;
2) w wyższym dozorze ruchu w specjalności:
a) mierniczej w zakładach górniczych prowadzących podziemne
bezzbiornikowe magazynowanie substancji metodą podziemną, zakładach
górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów metodą
podziemną lub zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2
ust. 1 – osobom, które uzyskały stwierdzenie posiadania kwalifikacji do
wykonywania czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 3 lit. a,
b) mierniczej w zakładach górniczych prowadzących podziemne
bezzbiornikowe magazynowanie substancji metodą otworową lub
zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów
metodą otworową – osobom, które uzyskały stwierdzenie posiadania
kwalifikacji do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 3
lit. a albo b,
c) geologicznej w zakładach górniczych prowadzących podziemne
bezzbiornikowe magazynowanie substancji metodą podziemną, zakładach
górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów metodą
podziemną lub zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2
ust. 1 – osobom, które uzyskały stwierdzenie posiadania kwalifikacji do
wykonywania czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. a,
d) geologicznej w zakładach górniczych prowadzących podziemne
bezzbiornikowe magazynowanie substancji metodą otworową lub
zakładach górniczych prowadzących podziemne składowanie odpadów
metodą otworową – osobom, które uzyskały stwierdzenie posiadania
kwalifikacji do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 4
lit. a albo b
– następuje na podstawie świadectwa stwierdzającego posiadanie tych
kwalifikacji;
3) specjalistycznych w ruchu zakładu górniczego następuje po sprawdzeniu przez
pracodawcę spełnienia wymagań, o których mowa w art. 56.
8. W przypadkach określonych w ust. 7 pkt 1 i 3 pracodawca wystawia
zaświadczenie o spełnieniu wymagań określonych w tych przepisach i przechowuje je
w aktach osobowych pracownika.
art. 59.
więcej
1) kierownika ruchu zakładu górniczego albo zakładu,
2) kierowników działów ruchu zakładu górniczego albo zakładu,
3) kierownika jednostki ratownictwa górniczego oraz kierownika okręgowej stacji
ratownictwa górniczego – w podmiotach zawodowo trudniących się
ratownictwem górniczym, wykonujących czynności dla podziemnych zakładów
górniczych,
4) kierownika jednostki ratownictwa górniczego – w podmiotach zawodowo
trudniących się ratownictwem górniczym, wykonujących czynności dla
zakładów górniczych innych niż podziemne zakłady górnicze
– stanowi równocześnie stwierdzenie posiadania kwalifikacji do wykonywania
czynności zastępców tych osób.
2. Stwierdzenie posiadania kwalifikacji do wykonywania czynności mierniczego
górniczego w:
1) zakładach górniczych, zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2
ust. 1 oraz zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których mowa
w art. 86, stanowi równocześnie stwierdzenie posiadania kwalifikacji do
wykonywania czynności:
a) kierownika oraz zastępcy kierownika ruchu w odkrywkowych zakładach
górniczych wydobywających kopaliny bez użycia środków strzałowych,
b) kierownika oraz zastępcy kierownika działu mierniczego w zakładach
górniczych, zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2 ust. 1
oraz zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których mowa
w art. 86,
c) w wyższym dozorze ruchu w specjalności mierniczej w zakładach
górniczych, zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2 ust. 1
oraz zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których mowa
w art. 86;
2) zakładach górniczych innych niż podziemne zakłady górnicze oraz zakładach
wykonujących roboty geologiczne, o których mowa w art. 86, stanowi
równocześnie stwierdzenie posiadania kwalifikacji do wykonywania czynności:
a) kierownika oraz zastępcy kierownika ruchu w odkrywkowych zakładach
górniczych wydobywających kopaliny bez użycia środków strzałowych,
b) kierownika oraz zastępcy kierownika działu mierniczego w zakładach
górniczych innych niż podziemne zakłady górnicze oraz zakładach
wykonujących roboty geologiczne, o których mowa w art. 86,
c) w wyższym dozorze ruchu w specjalności mierniczej w zakładach
górniczych innych niż podziemne zakłady górnicze oraz zakładach
wykonujących roboty geologiczne, o których mowa w art. 86.
3. Stwierdzenie posiadania kwalifikacji do wykonywania czynności geologa
górniczego w:
1) zakładach górniczych, zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2
ust. 1 oraz zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których mowa
w art. 86, stanowi równocześnie stwierdzenie posiadania kwalifikacji do
wykonywania czynności:
a) kierownika oraz zastępcy kierownika ruchu w:
– odkrywkowych zakładach górniczych wydobywających kopaliny bez
użycia środków strzałowych,
– zakładach górniczych wydobywających wody lecznicze, wody termalne
i solanki,
b) kierownika oraz zastępcy kierownika działu geologicznego w zakładach
górniczych, zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2 ust. 1
oraz zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których mowa
w art. 86,
c) w wyższym dozorze ruchu w specjalności geologicznej w zakładach
górniczych, zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2 ust. 1
oraz zakładach wykonujących roboty geologiczne, o których mowa
w art. 86;
2) zakładach górniczych innych niż podziemne zakłady górnicze oraz zakładach
wykonujących roboty geologiczne, o których mowa w art. 86, stanowi
równocześnie stwierdzenie posiadania kwalifikacji do wykonywania czynności:
a) kierownika oraz zastępcy kierownika ruchu w:
– odkrywkowych zakładach górniczych wydobywających kopaliny bez
użycia środków strzałowych,
– zakładach górniczych wydobywających wody lecznicze, wody termalne
i solanki,
b) kierownika oraz zastępcy kierownika działu geologicznego w zakładach
górniczych innych niż podziemne zakłady górnicze oraz zakładach
wykonujących roboty geologiczne, o których mowa w art. 86,
c) w wyższym dozorze ruchu w specjalności geologicznej w zakładach
górniczych innych niż podziemne zakłady górnicze oraz zakładach
wykonujących roboty geologiczne, o których mowa w art. 86.
4. Stwierdzenie posiadania kwalifikacji do wykonywania czynności geofizyka
górniczego w podziemnych zakładach górniczych stanowi równocześnie stwierdzenie
posiadania kwalifikacji do wykonywania czynności w wyższym dozorze ruchu
w specjalności geofizycznej w podziemnych zakładach górniczych.
art. 60.
więcej
czynności kierownika ruchu zakładu górniczego albo zakładu określonych w art. 58
ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ust. 2 pkt 1 i 2 oraz kwalifikacje w zakresie przygotowania
zawodowego, o którym mowa w art. 54 pkt 3 i 4, i kwalifikacje w zakresie
doświadczenia zawodowego, o którym mowa w art. 55, wymagane od kierownika
określonego w art. 58 ust. 1 pkt 1, 3, 5, 6, 9 i 10 oraz ust. 2 pkt 2 działu ruchu zakładu
górniczego albo zakładu może wykonywać czynności kierownika tego działu.
2. Osoba posiadająca stwierdzone kwalifikacje do wykonywania czynności
kierownika określonego w art. 58 ust. 1 pkt 1, 3, 5, 6, 9 i 10 oraz ust. 2 pkt 2 działu
ruchu, w określonej w art. 58 ust. 1 pkt 2, 3, 7–9 i 11 oraz ust. 2 pkt 2 specjalności
w wyższym dozorze ruchu zakładu górniczego albo zakładu albo w określonej
w art. 58 ust. 1 pkt 2 i 12 specjalności w dozorze ruchu podziemnego zakładu górniczego może wykonywać czynności na stanowisku obejmującym więcej niż jeden
z tych rodzajów czynności.
3. Osoba posiadająca stwierdzone kwalifikacje do wykonywania czynności
kierownika ruchu zakładu górniczego, czynności kierownika działu ruchu lub
czynności w wyższym dozorze ruchu w zakładach górniczych wydobywających
węglowodory otworami wiertniczymi lub w zakładach górniczych wydobywających
otworami wiertniczymi kopaliny inne niż węglowodory może wykonywać te
czynności w odkrywkowych zakładach górniczych wydobywających kopaliny
lecznicze.
4. Osoba posiadająca stwierdzone kwalifikacje do wykonywania czynności
kierownika działu ruchu w odkrywkowych zakładach górniczych wydobywających:
1) węgiel brunatny lub
2) kopaliny z użyciem środków strzałowych, lub
3) kopaliny bez użycia środków strzałowych
– może wykonywać czynności kierownika oraz zastępcy kierownika ruchu zakładu
górniczego w odkrywkowych zakładach górniczych wydobywających kopaliny na
podstawie koncesji udzielonej przez starostę.
5. Osoba posiadająca stwierdzone kwalifikacje do wykonywania czynności
w wyższym dozorze ruchu w odkrywkowych zakładach górniczych wydobywających:
1) węgiel brunatny lub
2) kopaliny z użyciem środków strzałowych, lub
3) kopaliny bez użycia środków strzałowych
– może wykonywać czynności kierownika i zastępcy kierownika ruchu zakładu
górniczego oraz kierownika i zastępcy kierownika działu ruchu zakładu górniczego
w odkrywkowych zakładach górniczych wydobywających kopaliny na podstawie
koncesji udzielonej przez starostę.
6. Osoba posiadająca stwierdzone kwalifikacje do wykonywania czynności
geofizyka górniczego w podziemnych zakładach górniczych może wykonywać
czynności:
1) kierownika oraz zastępcy kierownika działu tąpań w podziemnych zakładach
górniczych, jeżeli odbyła praktykę wymaganą dla tych czynności;
2) kierownika oraz zastępcy kierownika działu geofizyka i technika strzałowa
w zakładach wykonujących roboty geologiczne służące poszukiwaniu lub
rozpoznawaniu złóż węglowodorów, lub służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż kopalin innych niż węglowodory oraz wody podziemne
będące kopalinami, jeżeli odbyła praktykę wymaganą dla tych czynności;
3) w wyższym dozorze ruchu w specjalności geofizyka i technika strzałowa
w zakładach wykonujących roboty geologiczne służące poszukiwaniu lub
rozpoznawaniu złóż węglowodorów, lub służące poszukiwaniu lub
rozpoznawaniu złóż kopalin innych niż węglowodory oraz wody podziemne
będące kopalinami, jeżeli odbyła praktykę wymaganą dla tych czynności.
art. 61.
więcej
art. 58 ust. 1 i 2, następuje na wniosek osoby ubiegającej się o stwierdzenie posiadania
kwalifikacji, zwanej dalej „kandydatem”, po przeprowadzeniu egzaminu.
2. Wniosek o stwierdzenie kwalifikacji określa:
1) imię i nazwisko kandydata;
2) numer PESEL – jeżeli kandydat posiada;
3) numer i serię dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego
tożsamość kandydata;
4) adres zamieszkania kandydata;
5) kwalifikacje, o których stwierdzenie ubiega się kandydat;
6) wykształcenie kandydata;
6a) w przypadkach określonych w przepisach rozdziału 1 albo 2:
a) studia podyplomowe ukończone przez kandydata,
b) posiadane przez kandydata: tytuł zawodowy lub kwalifikacje zawodowe
w zawodzie, lub kwalifikacje w zawodzie, lub uprawnienia zawodowe,
c) złożone przez kandydata egzaminy uzupełniające;
7) opis doświadczenia zawodowego, ze szczególnym uwzględnieniem kwalifikacji,
o których stwierdzenie ubiega się kandydat.
2a. W przypadku kwalifikacji w zakresie górnictwa i ratownictwa górniczego
określenie kwalifikacji, o których stwierdzenie posiadania ubiega się kandydat,
następuje z uwzględnieniem art. 58 ust. 1 lub 2.
3. Do wniosku o stwierdzenie kwalifikacji dołącza się:
1) odpis albo uwierzytelnioną kopię dokumentu potwierdzającego wykształcenie
niezbędne do stwierdzenia kwalifikacji;
1a) odpis albo uwierzytelnioną kopię dokumentów potwierdzających dane określone
w ust. 2 pkt 6a;
2) dowody odbycia praktyki, w szczególności świadectwo pracy, zaświadczenie
o zatrudnieniu, opinię o przebiegu pracy zawodowej, a w przypadku kwalifikacji
do wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznymi – także
wykaz opracowań sporządzonych z udziałem kandydata, potwierdzony przez
podmiot, na rzecz którego sporządzono te opracowania, lub archiwum
geologiczne, w którym przechowuje się te opracowania.
4. Jeżeli kandydat posiada inne kwalifikacje wymagane przepisami wydanymi na
podstawie art. 69 ust. 1 pkt 2, we wniosku o stwierdzenie kwalifikacji określa się ich
rodzaj oraz datę uzyskania.
art. 62.
więcej
1) dopuszcza kandydata do egzaminu po ustaleniu, że kandydat spełnia wymagania
dla określonej we wniosku kategorii kwalifikacji do wykonywania, dozorowania
i kierowania pracami geologicznymi albo posiada wymagane kwalifikacje
w zakresie przygotowania zawodowego, o którym mowa w art. 54 pkt 3 i 4, oraz
kwalifikacje w zakresie doświadczenia zawodowego, o którym mowa w art. 55;
2) odmawia, w drodze decyzji, dopuszczenia do egzaminu, w przypadku ustalenia,
że kandydat nie spełnia wymagań dla określonej we wniosku kategorii
kwalifikacji do wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznymi
albo nie posiada wymaganych kwalifikacji w zakresie przygotowania
zawodowego, o którym mowa w art. 54 pkt 3 i 4, oraz kwalifikacji w zakresie
doświadczenia zawodowego, o którym mowa w art. 55.
art. 63.
więcej
egzaminacyjne.
2. W przypadku kwalifikacji do wykonywania, dozorowania i kierowania
pracami geologicznymi terminy składania wniosków o stwierdzenie kwalifikacji oraz
terminy i miejsca przeprowadzenia egzaminów ustalają organy właściwe do
stwierdzenia kwalifikacji. Informacje w tych sprawach zamieszcza się na stronie
Biuletynu Informacji Publicznej organu właściwego do stwierdzenia kwalifikacji, co
najmniej na 30 dni przed wyznaczonym dniem egzaminu.
3. W przypadku kwalifikacji w zakresie górnictwa i ratownictwa górniczego
o terminie i miejscu przeprowadzenia egzaminu komisja egzaminacyjna zawiadamia
pisemnie kandydata, co najmniej na 14 dni przed wyznaczonym dniem egzaminu.
4. Kandydat przed przystąpieniem do egzaminu przekazuje komisji
egzaminacyjnej dowód uiszczenia opłaty egzaminacyjnej.
art. 64.
więcej
1) kwalifikacji do wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznymi
– znajomość przez kandydata przepisów prawa geologicznego i górniczego
w kategorii I–IX oraz XIII, prawa wodnego w kategorii IV i V, prawa
budowlanego w kategorii VI i VII oraz prawa ochrony środowiska w kategorii I–
IX, a także posiadanie przez kandydata umiejętności praktycznego zastosowania
wiedzy zawodowej – w zakresie niezbędnym do wykonywania czynności
objętych kwalifikacjami;
2) kwalifikacji w zakresie górnictwa – posiadanie przez kandydata wymaganych
kwalifikacji w zakresie przygotowania zawodowego, o którym mowa w art. 54
pkt 1;
3) kwalifikacji w zakresie ratownictwa górniczego – posiadanie przez kandydata
wymaganych kwalifikacji w zakresie przygotowania zawodowego, o którym
mowa w art. 54 pkt 2.
art. 65.
więcej
wchodzących w skład komisji egzaminacyjnej.
2. Egzamin przeprowadza się oddzielnie dla każdego rodzaju kwalifikacji.
3. Egzamin składa się z etapu pisemnego i ustnego.
4. Egzamin w ramach postępowania o stwierdzenie kwalifikacji przez dyrektora
okręgowego urzędu górniczego jest przeprowadzany w formie ustnej.
5. Do etapu ustnego dopuszcza się osoby, które w etapie pisemnym
odpowiedziały poprawnie na co najmniej 75% pytań.
6. Wynik egzaminu określa się jako „pozytywny” albo „negatywny”.
7. O wyniku egzaminu zespół egzaminacyjny rozstrzyga większością głosów.
W przypadku równej liczby głosów o wyniku egzaminu decyduje przewodniczący
zespołu egzaminacyjnego.
8. Kandydat, który uzyskał negatywny wynik egzaminu, może przystąpić do
ponownego egzaminu w przypadku:
1) kwalifikacji w zakresie górnictwa i ratownictwa górniczego – nie wcześniej niż
po upływie 6 miesięcy od dnia, w którym przeprowadzono egzamin;
2) kwalifikacji w zakresie geologii – w najbliższym możliwym terminie ustalonym
przez organ administracji geologicznej.
9. Wniosek o przeprowadzenie ponownego egzaminu składa się nie później niż
przed upływem roku od dnia egzaminu, z którego kandydat uzyskał wynik negatywny.
Wniosek ten zawiera:
1) imię i nazwisko kandydata;
2) adres zamieszkania kandydata;
3) oznaczenie postępowania w sprawie stwierdzenia kwalifikacji, w którym
kandydat został dopuszczony do egzaminu.
10. Kandydat przed przystąpieniem do ponownego egzaminu przekazuje komisji
egzaminacyjnej dowód uiszczenia opłaty egzaminacyjnej.
11. W przypadku kwalifikacji:
1) do wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznymi ten, kto nie
przystąpił do egzaminu, zachowuje prawo do przystąpienia do niego
w najbliższym terminie;
2) w zakresie górnictwa i ratownictwa górniczego, komisja egzaminacyjna
zawiadamia pisemnie kandydata, który nie przystąpił do egzaminu, co najmniej
na 14 dni przed wyznaczonym drugim terminem egzaminu, o terminie i miejscu
przeprowadzenia egzaminu.
art. 66.
więcej
świadectwa stwierdzającego kwalifikacje – 30 zł.
2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, wnosi się na rachunek bankowy lub gotówką
do kasy urzędu organu, przy którym działa komisja egzaminacyjna.
3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, są przekazywane na rachunek dochodów
budżetu państwa, zgodnie z przepisami w sprawie szczegółowego sposobu
wykonywania budżetu państwa.
4. Opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają corocznej zmianie stosownie do
średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem,
planowanego w ustawie budżetowej na dany rok kalendarzowy.
5. Na podstawie wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw
środowiska i minister właściwy do spraw gospodarki złożami kopalin, każdy w
zakresie swojego działania, ogłaszają, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” stawki opłat, o których mowa w ust. 1, obowiązujące w następnym roku kalendarzowym, zaokrąglając je w górę do pełnych groszy.
art. 67.
więcej
wynagrodzenie za udział w przeprowadzeniu egzaminu.
2. Członkom komisji egzaminacyjnej, biorącym udział w egzaminie o
stwierdzenie kwalifikacji w zakresie geologii, odbywającym się poza miejscowością
ich zamieszkania, przysługuje zwrot kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach dotyczących wysokości oraz warunków ustalania należności
przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej
jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, wydanych
na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z
2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495). Czynności pracodawcy określone w tych przepisach
w odniesieniu do tych osób wykonuje minister właściwy do spraw środowiska.
art. 68.
więcej
których mowa w art. 67, pokrywa się ze środków zaplanowanych w budżecie państwa,
w częściach właściwych dysponentów.
art. 69.
więcej
rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania dotyczące wykształcenia, kwalifikacji zawodowych w
poszczególnych zawodach oraz odpowiadającego im zakresu i wymiaru
praktyki, o której mowa w art. 52 ust. 4, dla poszczególnych kategorii
kwalifikacji do wykonywania, dozorowania i kierowania pracami
geologicznymi;
2) wymagania dotyczące ustalania składów komisji egzaminacyjnych i zespołów
egzaminacyjnych;
3) wysokość wynagrodzenia przysługującego osobom wchodzącym w skład
komisji egzaminacyjnych;
4) wzór świadectwa stwierdzającego posiadanie kwalifikacji.
2. Określając wymagania, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
środowiska uwzględnia klasyfikację zawodów szkolnictwa branżowego oraz kieruje
się odpowiednio potrzebą zapewnienia prawidłowego wykonywania czynności
zawodowych, a także zapewnienia adekwatności składów komisji egzaminacyjnych i
zespołów egzaminacyjnych do zakresu wymagań podlegających sprawdzeniu podczas egzaminu, ustalenia wynagrodzenia odpowiadającego nakładowi pracy osób
wchodzących w skład komisji egzaminacyjnych, komunikatywności treści oraz
wzorów świadectw stwierdzających posiadanie kwalifikacji.
Art. 69a. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki złożami kopalin określi, w
drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania:
a) dotyczące kwalifikacji w zakresie przygotowania zawodowego, o którym
mowa w art. 54 pkt 3 i 4, oraz w zakresie doświadczenia zawodowego, o
którym mowa w art. 55, które są obowiązane posiadać osoby wykonujące
czynności, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 1–7,
b) w zakresie określonym w art. 56 pkt 2–4 i 7, które są obowiązane spełniać
osoby wykonujące czynności, o których mowa w art. 53 ust. 5, w tym okresy
ważności zaświadczeń o odbyciu kursów specjalistycznych, oraz
zagadnienia objęte badaniami psychologicznymi, o których mowa w art. 56
pkt 5;
2) wymagania dotyczące ustalania składów komisji egzaminacyjnych i zespołów
egzaminacyjnych;
3) wysokość wynagrodzenia przysługującego osobom wchodzącym w skład
komisji egzaminacyjnych;
4) wzór świadectwa stwierdzającego posiadanie kwalifikacji.
2. Określając wymagania, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
gospodarki złożami kopalin uwzględnia klasyfikację zawodów szkolnictwa
branżowego oraz kieruje się odpowiednio potrzebą zapewnienia prawidłowego
wykonywania czynności zawodowych i potrzebą zapewnienia wysokiego poziomu
bezpieczeństwa w zakładach albo zakładach górniczych, a także adekwatności
przygotowania zawodowego i doświadczenia zawodowego do usytuowania w
schemacie organizacyjnym zakładu górniczego, zakładu albo podmiotu zawodowo
trudniącego się ratownictwem górniczym oraz adekwatności zakresu zagadnień
objętych badaniami psychologicznymi oraz pozostałych wymagań do wykonywanych
czynności specjalistycznych, oraz rodzaju zagrożeń związanych z wykonywaniem
czynności w zakresie górnictwa i ratownictwa górniczego, a także zapewnienia
adekwatności składów komisji egzaminacyjnych i zespołów egzaminacyjnych do
zakresu wymagań podlegających sprawdzeniu podczas egzaminu, ustalenia
wynagrodzenia odpowiadającego nakładowi pracy osób wchodzących w skład komisji egzaminacyjnych, komunikatywności treści oraz wzorów świadectw stwierdzających
posiadanie kwalifikacji.
art. 70.
więcej
określonych w art. 50 oraz art. 58 ust. 1 i 2, zamieszcza się i aktualizuje na stronach
Biuletynu Informacji Publicznej urzędów obsługujących organy właściwe do
stwierdzenia ich posiadania.
2. W wykazie, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się imię i nazwisko osoby
oraz rodzaj stwierdzonych kwalifikacji.
art. 71.
więcej
górniczego może ubiegać się osoba fizyczna, która:
1) korzysta z pełni praw publicznych;
2) posiada:
a) dyplom ukończenia studiów wyższych w zakresie nauk technicznych,
b) w zakresie czynności, w których mają być wykonywane zadania
rzeczoznawcy – stwierdzenie kwalifikacji co najmniej osoby wyższego
dozoru ruchu i po uzyskaniu tego stwierdzenia nie mniej niż 5 lat praktyki
w kierownictwie ruchu lub w wyższym dozorze ruchu odpowiedniego
rodzaju zakładu górniczego albo co najmniej stopień naukowy doktora
w dyscyplinie naukowej i nie mniej niż 5 lat praktyki naukowej.
2. O nadanie uprawnień rzeczoznawcy do spraw ruchu zakładu górniczego może
ubiegać się osoba prawna, która:
1) posiada zaplecze techniczne i organizację zapewniające jej bezstronność
i rzetelność oraz dostęp do laboratorium badawczego wyposażonego
w urządzenia niezbędne do wykonywania badań i sporządzania opinii
w sprawach dotyczących ruchu zakładu górniczego;
2) zatrudnia co najmniej jedną osobę fizyczną, spełniającą wymagania określone
w ust. 1, która będzie wykonywała badania i sporządzała opinie w sprawach
dotyczących ruchu zakładu górniczego.
art. 72.
więcej
się w następujących grupach:
1) grupa I – maszyny wyciągowe:
a) część mechaniczna,
b) część elektryczna,
2) grupa II – naczynia wyciągowe,
3) grupa III – zawieszenia naczyń wyciągowych i lin wyciągowych,
4) grupa IV – liny wyciągowe,
5) grupa V – wieże szybowe,
6) grupa VI – koła linowe,
7) grupa VII – zbrojenie szybowe, w tym sztywne prowadzenie naczyń
wyciągowych,
8) grupa VIII – urządzenia do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem,
9) grupa IX – urządzenia i sprzęt elektryczny:
a) kable i przewody,
b) elektronarzędzia,
c) sieci elektroenergetyczne,
10) grupa X – urządzenia techniczne:
a) urządzenia ciśnieniowe,
b) urządzenia dźwignicowe,
c) urządzenia transportowe specjalne,
11) grupa XI – obudowy zmechanizowane,
12) grupa XII – roboty strzałowe,
13) grupa XIII – obudowy kotwowe,
14) grupa XIV – obudowy szybów,
15) grupa XV – zagrożenie metanowe i pyłowe,
16) grupa XVI – zagrożenie pożarowe,
17) grupa XVII – zagrożenie wodne,
18) grupa XVIII – zagrożenie wyrzutem gazów i skał,
19) grupa XIX – zagrożenie tąpaniami,
20) grupa XX – zagrożenie klimatyczne,
21) grupa XXI – badanie rozwiązań technicznych poprzedzających wprowadzanie
nowych systemów eksploatacji rud miedzi, cynku i ołowiu lub odmian tych
systemów,
22) grupa XXII – badanie rozwiązań technicznych i organizacyjnych dotyczących
poszukiwania, rozpoznawania lub wydobywania węglowodorów ze złóż w
granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej
– wskazując zakresy czynności, w których mają być wykonywane zadania
rzeczoznawcy do spraw ruchu zakładu górniczego, zgodnie z przepisami wydanymi
na podstawie art. 118 ust. 4 oraz art. 120 ust. 1 i 2, a w przypadku grupy XXII – także
zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 110.
art. 73.
więcej
do spraw ruchu zakładu górniczego zawiera:
1) imię i nazwisko osoby fizycznej albo nazwę osoby prawnej;
2) adres zamieszkania osoby fizycznej albo siedzibę osoby prawnej;
3) wskazanie zakresu uprawnień w sposób określony w art. 72;
4) w przypadku osoby fizycznej:
a) oświadczenie o korzystaniu z pełni praw publicznych,
b) szczegółowy opis doświadczenia zawodowego albo naukowego;
5) w przypadku osoby prawnej:
a) szczegółowy opis zaplecza technicznego i organizacji, o których mowa
w art. 71 ust. 2 pkt 1,
b) wskazanie laboratorium badawczego wyposażonego w urządzenia
niezbędne do wykonywania badań i sporządzania opinii w sprawach
dotyczących ruchu zakładu górniczego, do którego posiada dostęp,
c) imię i nazwisko zatrudnionej osoby fizycznej, spełniającej wymagania
określone w art. 71 ust. 1, która będzie wykonywała badania i sporządzała
opinie w sprawach dotyczących ruchu zakładu górniczego, a także
szczegółowy opis jej doświadczenia zawodowego lub naukowego.
2. Do wniosku o nadanie uprawnień rzeczoznawcy do spraw ruchu zakładu
górniczego dołącza się:
1) odpis albo uwierzytelnioną kopię dyplomu ukończenia studiów wyższych
w zakresie nauk technicznych lub dyplomu doktora w dyscyplinie naukowej
w zakresie czynności, w których mają być wykonywane zadania rzeczoznawcy
do spraw ruchu zakładu górniczego;
2) świadectwo pracy lub zaświadczenie o zatrudnieniu, potwierdzające
doświadczenie zawodowe albo naukowe niezbędne do uzyskania uprawnień
rzeczoznawcy do spraw ruchu zakładu górniczego;
3) w przypadku osoby prawnej:
a) wskazanie jej formy prawnej oraz dowodu jej istnienia, w szczególności
wypisu ze stosownego rejestru, oraz wskazanie osób uprawnionych do działania w jej imieniu, przez podanie ich imienia i nazwiska oraz
stanowiska służbowego,
b) schemat organizacyjny tej osoby,
c) oświadczenie zatrudnionej osoby fizycznej, spełniającej wymagania
określone w art. 71 ust. 1, która będzie wykonywała badania i sporządzała
opinie w sprawach dotyczących ruchu zakładu górniczego, o korzystaniu
przez nią z pełni praw publicznych.
art. 74.
więcej
Prezes Wyższego Urzędu Górniczego, w drodze decyzji. Decyzja wskazuje zakres
uprawnień w sposób określony w art. 72 oraz okres jej obowiązywania, nie dłuższy
niż 5 lat, a w przypadku osób prawnych – także imię i nazwisko zatrudnionej osoby
fizycznej, spełniającej wymagania określone w art. 71 ust. 1, która będzie
wykonywała badania i sporządzała opinie w sprawach dotyczących ruchu zakładu
górniczego. Wskazanie okresu obowiązywania decyzji następuje na podstawie oceny
możliwości prawidłowego wykonywania zadań przez rzeczoznawcę do spraw ruchu
zakładu górniczego.
art. 75.
więcej
powiadamia Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego o zmianach danych, stanowiących
treść wniosku o nadanie uprawnień.
art. 76.
więcej
ruchu zakładu górniczego, zamieszcza i aktualizuje w Biuletynie Informacji
Publicznej Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.
2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, obejmuje imię i nazwisko osoby fizycznej
albo nazwę osoby prawnej, zakres nadanych uprawnień w sposób określony w art. 72
oraz okres obowiązywania decyzji, a w przypadku osób prawnych – także imię
i nazwisko zatrudnionej osoby fizycznej, spełniającej wymagania określone w art. 71
ust. 1, która będzie wykonywała badania i sporządzała opinie w sprawach
dotyczących ruchu zakładu górniczego.
art. 77.
więcej
i 2 wykonuje z rażącym niedbalstwem, z naruszeniem ustawy lub rażącym naruszeniem wydanych na jej podstawie przepisów, można orzec, w drodze decyzji, zakaz ich wykonywania, na okres do 2 lat.
2. Postępowanie w sprawie, o której mowa w ust. 1, nie może zostać wszczęte po
upływie roku od dnia zaistnienia zdarzenia uzasadniającego wszczęcie postępowania.
3. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie może zostać orzeczony po upływie 5 lat
od dnia zdarzenia, o którym mowa w ust. 2.
4. W przypadku wykonywania przez rzeczoznawcę do spraw ruchu zakładu
górniczego czynności w zakresie, w którym nadano uprawnienia, z rażącym
niedbalstwem, z rażącym naruszeniem ustawy lub wydanych na jej podstawie
przepisów, lub utraty wymagań, o których mowa w art. 71, niezbędnych do uzyskania
uprawnień niezwłocznie, w drodze decyzji, cofa się uprawnienia.
art. 78.
więcej
1) minister właściwy do spraw środowiska wobec osób posiadających kwalifikacje
w zakresie wykonywania i dozorowania prac geologicznych oraz kierowania
tymi pracami;
2) Prezes Wyższego Urzędu Górniczego, w pozostałym zakresie.
2. Informacje o osobach, wobec których orzeczono zakaz wykonywania
czynności, są zamieszczane w Biuletynie Informacji Publicznej przez organ, który
orzekł zakaz. W informacjach tych wskazuje się imię i nazwisko osoby, zakres
czynności oraz okres, na który orzeczono zakaz.
3. Po upływie okresu, na który orzeczono zakaz wykonywania czynności,
właściwy organ z urzędu usuwa informacje, o których mowa w ust. 2.
4. W przypadku cofnięcia uprawnień rzeczoznawcy do spraw ruchu zakładu
górniczego niezwłocznie usuwa się wpis z wykazu, o którym mowa w art. 76 ust. 1.
art. 79.
więcej
wykonywane tylko na podstawie projektu robót geologicznych.
1a. Prace geologiczne z zastosowaniem metod geofizycznych w granicach
obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej mogą być wykonywane tylko na
podstawie projektu robót geologicznych.
2. Projekt robót geologicznych określa w szczególności:
1) cel zamierzonych robót oraz sposób jego osiągnięcia;
2) rodzaj dokumentacji geologicznej mającej powstać w wyniku robót
geologicznych;
3) harmonogram robót geologicznych;
4) przestrzeń, w obrębie której mają być wykonywane roboty geologiczne;
5) przedsięwzięcia konieczne ze względu na ochronę środowiska, w tym wód
podziemnych, sposób likwidacji wyrobisk, otworów wiertniczych, rekultywacji
gruntów, a także czynności mające na celu zapobieżenie szkodom powstałym
wskutek wykonywania zamierzonych robót.
3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe wymagania dotyczące projektów robót geologicznych, w tym robót,
których wykonywanie wymaga uzyskania koncesji, kierując się potrzebami ochrony
środowiska, zapewnienia należytego rozpoznania geologicznego oraz wymagań
w zakresie bezpieczeństwa.
art. 80.
więcej
uzyskania koncesji, zatwierdza organ administracji geologicznej, w drodze decyzji.
2. We wniosku o zatwierdzenie projektu robót geologicznych zamieszcza się
informację o prawach, jakie przysługują wnioskodawcy do nieruchomości,
w granicach której roboty te mają być wykonywane.
3. Stronami postępowania o zatwierdzenie projektu robót geologicznych są
właściciele (użytkownicy wieczyści) nieruchomości gruntowych, w granicach których
mają być wykonywane roboty geologiczne. Przepisy art. 41 stosuje się odpowiednio.
4. Projekt robót geologicznych przedkłada się do zatwierdzenia w 2
egzemplarzach. Organ administracji geologicznej może żądać złożenia kopii projektu
robót geologicznych celem przedłożenia go do zaopiniowania organom, o których
mowa w ust. 5, oraz do uzgodnienia z organami, o których mowa w art. 8.
5. Zatwierdzenie projektu robót geologicznych wymaga opinii wójta (burmistrza,
prezydenta miasta) właściwego ze względu na miejsce wykonywania robót
geologicznych, a w przypadku robót geologicznych wykonywanych w granicach
obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie poszukiwania lub rozpoznawania złóż węglowodorów – opinii Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w
zakresie technicznych możliwości prowadzenia działalności oraz zapewnienia jej
bezpieczeństwa, a także opinii Ministra Obrony Narodowej i ministra właściwego do
spraw rybołówstwa, w zakresie lokalizacji robót geologicznych.
6. Projekt zatwierdza się na czas oznaczony, nie dłuższy niż 5 lat, w zależności
od zakresu i harmonogramu zamierzonych robót geologicznych.
7. Organ administracji geologicznej odmawia zatwierdzenia projektu robót
geologicznych, jeżeli:
1) projektowane roboty geologiczne naruszałyby wymagania ochrony środowiska;
2) projekt robót geologicznych nie odpowiada wymaganiom prawa;
3) rodzaj i zakres projektowanych robót geologicznych oraz sposób ich wykonania
nie odpowiadają celowi tych robót.
8. Organ administracji geologicznej, który zatwierdził projekt robót
geologicznych, niezwłocznie doręcza kopię decyzji właściwym miejscowo organom
administracji geologicznej oraz nadzoru górniczego.
Art. 80a. 1. Zmiany projektu robót geologicznych dokonuje się przez
sporządzenie dodatku.
2. Dodatek do projektu robót geologicznych, których wykonywanie nie wymaga
uzyskania koncesji, zatwierdza, w drodze decyzji, właściwy organ administracji
geologicznej.
2a. Dodatek do projektu robót geologicznych wykonywanych w celu
poszukiwania i rozpoznawania złóż kopalin, o których mowa w art. 10 ust. 1, dołącza
się do wniosku o zmianę koncesji.
2b. Dodatek do projektu robót geologicznych wykonywanych w celu
poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów zatwierdza, w drodze decyzji,
organ koncesyjny, wyłącznie w przypadku gdy zmiany projektu nie mają
bezpośredniego wpływu na warunki określone w koncesji.
3. Do postępowania w sprawie zatwierdzenia dodatku do projektu robót
geologicznych przepisy art. 80 ust. 2–5 oraz 7 i 8 stosuje się odpowiednio.
4. (uchylony)
art. 81.
więcej
kopaliny, z wyłączeniem złoża węglowodorów, koncesję na poszukiwanie lub
rozpoznawanie kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla lub koncesję
na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża albo uzyskał decyzję o zatwierdzeniu projektu robót
geologicznych, zgłasza zamiar rozpoczęcia robót geologicznych właściwemu:
1) organowi administracji geologicznej;
2) wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta), a na obszarach morskich
Rzeczypospolitej Polskiej – terenowemu organowi administracji morskiej;
3) organowi nadzoru górniczego – jeżeli do robót geologicznych stosuje się
wymagania dotyczące ruchu zakładu górniczego.
2. Zgłoszenia dokonuje się na piśmie, najpóźniej na 2 tygodnie przed
zamierzonym terminem rozpoczęcia robót geologicznych, określając zamierzone
terminy rozpoczęcia i zakończenia robót geologicznych, ich rodzaj i podstawowe dane
dotyczące robót geologicznych oraz imiona i nazwiska osób sprawujących dozór
i kierownictwo, a także numery świadectw stwierdzających kwalifikacje do
wykonywania tych czynności.
3. O zamierzonym poborze próbek w wyniku robót geologicznych podmiot, o
którym mowa w ust. 1, zawiadamia na piśmie właściwy organ administracji
geologicznej i państwową służbę geologiczną, w terminie 14 dni przed zamierzonym
poborem tych próbek.
art. 82.
więcej
1) koncesji na poszukiwanie lub rozpoznawanie złoża kopaliny, z wyłączeniem
złoża węglowodorów,
2) koncesji na poszukiwanie lub rozpoznawanie kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla,
3) koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz
wydobywanie węglowodorów ze złoża,
4) decyzji o zatwierdzeniu projektu robót geologicznych,
5) zgłoszenia projektu robót geologicznych
− ma obowiązek bieżącego dokumentowania przebiegu prac geologicznych, w tym
robót geologicznych, oraz ich wyników.
2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, który wykonuje roboty geologiczne w celu
poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2,
poszukiwania lub rozpoznawania kompleksu podziemnego składowania dwutlenku
węgla lub wykonania otworów wiertniczych służących rozpoznaniu budowy
głębokiego podłoża albo wykonania regionalnych badań budowy geologicznej kraju,
a także określania warunków hydrogeologicznych oraz geologiczno-inżynierskich dla potrzeb podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji, podziemnego
składowania odpadów lub podziemnego składowania dwutlenku węgla oraz
wykonania badań geofizycznych w celu zbadania struktur geologicznych związanych
z występowaniem złóż węglowodorów, ma obowiązek bieżącego przekazywania
państwowej służbie geologicznej:
1) danych geologicznych uzyskanych w wyniku prac geologicznych, w tym robót
geologicznych;
2) próbek uzyskanych w wyniku robót geologicznych w zakresie określonym
w koncesji i wyników badań tych próbek.
3. Ten, kto wykonuje roboty geologiczne w celu poszukiwania i rozpoznawania
złóż węglowodorów, ma dodatkowo obowiązek bieżącego informowania organu
koncesyjnego o przekazaniu państwowej służbie geologicznej danych geologicznych,
o których mowa w ust. 2 pkt 1.
4. Zakres przekazywania próbek uzyskanych w wyniku robót geologicznych
określa odpowiednio koncesja albo decyzja o zatwierdzeniu projektu robót
geologicznych.
5. Przekazywanie:
1) danych geologicznych, o których mowa w ust. 2 pkt 1, odbywa się nie później
niż 14 dni od dnia ich uzyskania;
2) próbek, o których mowa w ust. 2 pkt 2, odbywa się nie później niż 60 dni od dnia
ich uzyskania;
3) wyników badań próbek, o których mowa w ust. 2 pkt 2, odbywa się nie później
niż 14 dni od dnia ich uzyskania.
6. Przekazywanie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 i 3, następuje w postaci
papierowej i elektronicznej.
7. Przekazywanie, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, następuje poprzez fizyczne
dostarczenie próbki.
8. Od dnia przekazania przez podmiot, o którym mowa w ust. 2, danych
geologicznych, próbek i wyników ich badań do dnia doręczenia decyzji
zatwierdzającej dokumentację geologiczną lub do dnia przekazania dokumentacji
sporządzonej w przypadkach, o których mowa w art. 92 pkt 3 i 5, państwowa służba
geologiczna oraz organ koncesyjny nie udostępniają ich innym podmiotom.
Art. 82a. 1. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze
rozporządzenia:
1) zakres, formę i tryb przekazywania próbek, o których mowa w art. 82 ust. 2
pkt 2;
2) zakres, formaty oraz tryb przekazywania danych geologicznych, o których mowa
w art. 82 ust. 2 pkt 1, oraz wyników badań próbek, o których mowa w art. 82
ust. 2 pkt 2;
3) zakres, formaty oraz tryb przekazywania informacji dotyczących parametrów
wydobywania węglowodorów ze złoża, o których mowa w art. 49zc.
2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do
spraw środowiska:
1) będzie kierował się potrzebą zapewnienia kompletności i użyteczności
informacji o bieżącym rozpoznaniu geologicznym kraju dla udzielania koncesji
oraz wykonywania zadań państwa w zakresie geologii przez państwową służbę
geologiczną;
2) uwzględni różnice w zakresie przekazywania danych, próbek i informacji
dotyczących parametrów wydobywania węglowodorów ze złoża, wynikające ze
zróżnicowania zakresu i celu realizowanych prac geologicznych, a w przypadku
przekazywania w związku z poszukiwaniem lub rozpoznawaniem złóż kopalin –
uwzględni także różnice wynikające ze specyfiki danej kopaliny.
art. 83.
więcej
ochrony środowiska lub rozpoznanie budowy geologicznej kraju, w tym racjonalnej
gospodarki złożami kopalin, właściwy organ administracji geologicznej, w drodze
decyzji, może nakazać temu, kto uzyskał koncesję na poszukiwanie lub rozpoznawanie
złoża kopaliny, koncesję na poszukiwanie lub rozpoznawanie kompleksu
podziemnego składowania dwutlenku węgla albo decyzję o zatwierdzeniu projektu
robót geologicznych, wykonanie, za wynagrodzeniem, dodatkowych czynności,
w szczególności robót, badań, pomiarów lub pobrania dodatkowych próbek.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, zastępuje koncesję albo projekt robót
geologicznych.
3. W przypadku sporu wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, ustala
sąd powszechny.
art. 84.
więcej
zagospodarowania kopaliny wydobytej lub wydobywającej się samoistnie w czasie ich
wykonywania. Przepisy o opłacie eksploatacyjnej stosuje się odpowiednio.
art. 85.
więcej
geologiczne obejmują:
1) wiercenia w celu wykorzystania ciepła Ziemi albo
2) wykonywanie wkopów oraz otworów wiertniczych o głębokości do 30 m w celu
wykonywania ujęć wód podziemnych na potrzeby poboru wód podziemnych
w ilości nieprzekraczającej 5 m3 na dobę na obszarach górniczych utworzonych
w celu wykonywania działalności metodą otworów wiertniczych.
2. Projekt robót geologicznych podlega zgłoszeniu staroście.
3. Rozpoczęcie robót geologicznych może nastąpić, jeżeli w terminie 30 dni od
dnia przedłożenia projektu robót geologicznych starosta, w drodze decyzji, nie zgłosi
do niego sprzeciwu. Starosta może zgłosić sprzeciw, jeżeli:
1) sposób wykonywania zamierzonych robót geologicznych zagraża środowisku;
2) projekt robót geologicznych nie odpowiada wymaganiom prawa.
Art. 85a. 1. Jeżeli roboty geologiczne obejmują wyłącznie wykonywanie badań
geofizycznych w celu zbadania struktur geologicznych związanych z występowaniem
złóż węglowodorów, projekt robót geologicznych podlega zgłoszeniu ministrowi
właściwemu do spraw środowiska.
2. Rozpoczęcie robót geologicznych, o których mowa w ust. 1, może nastąpić,
jeżeli w terminie 30 dni od dnia przedłożenia projektu robót geologicznych minister
właściwy do spraw środowiska, w drodze decyzji, nie zgłosi do niego sprzeciwu.
3. Minister właściwy do spraw środowiska zgłasza sprzeciw, jeżeli:
1) sposób wykonywania zamierzonych robót geologicznych zagraża środowisku;
2) projekt robót geologicznych nie odpowiada wymaganiom prawa;
3) podmiot nie dołączył do zgłoszenia pisemnej zgody, o której mowa w ust. 6.
4. Jeżeli roboty geologiczne, o których mowa w ust. 1, dotyczą obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej, projekt robót geologicznych wymaga
zatwierdzenia, w drodze decyzji, przez ministra właściwego do spraw środowiska, na
zasadach określonych w art. 80 ust. 4, 5, 7 i 8.
5. Okres wykonywania działalności, o której mowa w ust. 1, nie może być
dłuższy niż 2 lata.
6. Podmiot, który zamierza wykonywać roboty geologiczne, o których mowa w
ust. 1, w przestrzeni wyznaczonej koncesją na działalność regulowaną ustawą,
dotyczącą kopalin, o których mowa w art. 10 ust. 1, jest obowiązany przed
dokonaniem zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, do uzyskania pisemnej zgody przedsiębiorcy, któremu udzielono tej koncesji, co do terminu, lokalizacji i zakresu
tych robót.
7. W celu wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 6, minister właściwy do
spraw środowiska ogłasza, co najmniej raz na kwartał, w Biuletynie Informacji
Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ten organ wykaz przestrzeni,
o których mowa w tym przepisie.
8. Podmiot, który zamierza wykonywać roboty geologiczne, o których mowa w
ust. 1, zgłasza zamiar rozpoczęcia robót geologicznych właściwemu:
1) organowi administracji geologicznej,
2) wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta), a w granicach obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej – terenowemu organowi administracji morskiej
– na zasadach określonych w art. 81 ust. 2.
Art. 85b. Wykonywanie robót geologicznych na podstawie projektu robót
geologicznych nie może naruszać praw właścicieli (użytkowników wieczystych)
nieruchomości.
art. 86.
więcej
kopalin oraz poszukiwaniu i rozpoznawaniu kompleksu podziemnego składowania
dwutlenku węgla, a także robót geologicznych służących innym celom
wykonywanych z użyciem środków strzałowych albo wykonywanych na głębokości
większej niż 100 m albo wykonywanych na obszarze górniczym utworzonym w celu
wykonywania działalności metodą robót podziemnych albo metodą otworów
wiertniczych, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zakładu górniczego i jego
ruchu oraz ratownictwa górniczego.
art. 87.
więcej
wykonywanych na potrzeby ruchu zakładu górniczego.
art. 88.
więcej
stopnia osiągnięcia zamierzonego celu wraz z uzasadnieniem, przedstawia się
w dokumentacji geologicznej.
2. Dokumentację geologiczną stanowią następujące rodzaje dokumentacji:
1) geologiczna złoża kopaliny, z wyłączeniem złoża węglowodorów;
1a) geologiczno-inwestycyjna złoża węglowodorów;
2) hydrogeologiczna;
3) geologiczno-inżynierska;
4) inne niż określone w pkt 1–3.
art. 89.
więcej
określenia jego granic, zasobów geologicznych, warunków występowania oraz
określenia możliwości wydobycia kopaliny ze złoża.
2. Dokumentacja geologiczna złoża kopaliny określa w szczególności:
1) rodzaj, ilość i jakość kopaliny, w tym przez przedstawienie informacji
dotyczących kopalin towarzyszących i współwystępujących użytecznych
pierwiastków śladowych oraz występujących w złożu substancji szkodliwych dla
środowiska, oraz kategorię rozpoznania złoża;
2) położenie złoża, jego budowę geologiczną, formę i granice;
3) elementy środowiska otaczającego złoże;
4) hydrogeologiczne i inne geologiczno-górnicze warunki występowania złoża;
5) stan zagospodarowania powierzchni w rejonie udokumentowanego złoża;
6) graniczne wartości parametrów definiujących złoże i jego granice.
3. Do sporządzania dokumentacji geologicznej złóż wód leczniczych, wód
termalnych i solanek stosuje się wymagania dotyczące dokumentacji
hydrogeologicznej.
4. Jeżeli dokumentacja geologiczna złoża kopaliny ma być podstawą uzyskania
koncesji, rozpoznanie złoża następuje w stopniu umożliwiającym sporządzenie
projektu zagospodarowania złoża.
5. W przypadku dokonywania podziału złoża, dla którego jest wykonana
dokumentacja geologiczna, należy sporządzić nową dokumentację dla części złoża
przewidzianej do zagospodarowania; dla pozostałej części należy sporządzić
rozliczenie zasobów złoża w formie dodatku do dokumentacji geologicznej na koszt
podmiotu, który sfinansował wykonanie nowej dokumentacji.
Art. 89a. Do sporządzenia dokumentacji geologiczno-inwestycyjnej złoża
węglowodorów stosuje się wymagania określone w art. 89 ust. 1, 2 i 5.
W dokumentacji tej określa się również sposób zagospodarowania złoża
węglowodorów, zasoby wydobywalne, a także optymalny wariant racjonalnego
wykorzystania zasobów tego złoża, w szczególności przez kompleksowe i racjonalne
wykorzystanie kopaliny głównej i kopalin towarzyszących oraz technologii
eksploatacji zapewniającej ograniczenie ujemnych wpływów na środowisko.
art. 90.
więcej
1) ustalenia zasobów oraz właściwości wód podziemnych;
2) określenia warunków hydrogeologicznych związanych z zamierzonym:
a) wykonywaniem odwodnień w celu wydobywania kopalin,
b) wtłaczaniem wód do górotworu,
c) wykonywaniem odwodnień budowlanych otworami wiertniczymi,
d) wykonywaniem przedsięwzięć mogących negatywnie oddziaływać na wody
podziemne, w tym powodować ich zanieczyszczenie,
e) podziemnym bezzbiornikowym magazynowaniem substancji lub
podziemnym składowaniem odpadów,
f) składowaniem odpadów na powierzchni,
g) ustanawianiem obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych,
h) zakończeniem lub zmianą poziomu odwadniania likwidowanych zakładów
górniczych,
i) podziemnym składowaniem dwutlenku węgla.
2. Dokumentacja hydrogeologiczna, zależnie od celu jej sporządzenia, określa
w szczególności:
1) budowę geologiczną i warunki hydrogeologiczne badanego obszaru;
2) warunki występowania wód podziemnych, w tym charakterystykę warstw
wodonośnych określonego poziomu;
3) informacje przedstawiające skład chemiczny, cechy fizyczne oraz inne
właściwości wód;
4) możliwości poboru wód;
5) granice projektowanych stref ochronnych ujęć wód podziemnych oraz obszarów
ochronnych zbiorników wód podziemnych;
6) przedsięwzięcia niezbędne do ochrony środowiska, w tym dotyczące
nieruchomości gruntowych, związane z działalnością, na potrzeby której jest
sporządzana dokumentacja.
art. 91.
więcej
określenia warunków geologiczno-inżynierskich na potrzeby:
1) zagospodarowania przestrzennego;
2) posadawiania obiektów budowlanych;
3) podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji lub podziemnego
składowania odpadów;
4) składowania odpadów na powierzchni;
5) podziemnego składowania dwutlenku węgla.
2. Dokumentacja geologiczno-inżynierska określa w szczególności:
1) budowę geologiczną, warunki geologiczno-inżynierskie i hydrogeologiczne
podłoża budowlanego lub określonej przestrzeni;
2) przydatność badanego terenu do realizacji zamierzonych przedsięwzięć;
3) prognozę zmian w środowisku, które mogą powstać na skutek realizacji,
funkcjonowania oraz likwidacji zamierzonych przedsięwzięć – jeżeli nie istnieje
obowiązek sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na
środowisko zgodnie z odrębnymi przepisami.
art. 92.
więcej
sporządza się w przypadku:
1) wykonywania prac geologicznych niekończących się udokumentowaniem
zasobów złoża kopaliny lub zasobów wód podziemnych;
2) wykonania otworu wiertniczego w celu rozpoznania budowy głębokiego
podłoża, niezwiązanego z dokumentowaniem złóż kopaliny;
3) wykonywania prac geologicznych w celu wykorzystania ciepła Ziemi;
4) likwidacji otworu wiertniczego;
5) wykonywania badań geofizycznych w celu zbadania struktur geologicznych
związanych z występowaniem złóż węglowodorów;
6) wykonywania prac geologicznych z zastosowaniem metod geofizycznych w
granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej albo w celu rozpoznania
budowy głębokiego podłoża.
art. 93.
więcej
przedkłada się właściwemu organowi administracji geologicznej w 4 egzemplarzach
w postaci papierowej oraz w 4 egzemplarzach w postaci elektronicznej na
informatycznych nośnikach danych.
1a. Dokumentację geologiczną, o której mowa w art. 88 ust. 2 pkt 1–3 dotyczącą
wyłącznie obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, przedkłada się właściwemu
organowi administracji geologicznej w 2 egzemplarzach w postaci papierowej oraz
w 2 egzemplarzach w postaci elektronicznej na informatycznych nośnikach danych.
2. Dokumentację geologiczną, o której mowa w art. 88 ust. 2 pkt 1–3,
zatwierdza, w drodze decyzji, właściwy organ administracji geologicznej.
3. Jeżeli dokumentacja geologiczna, o której mowa w art. 88 ust. 2 pkt 1–3, nie
odpowiada wymaganiom prawa albo powstała w wyniku działań niezgodnych
z prawem, właściwy organ administracji geologicznej odmawia jej zatwierdzenia.
4. Zmiany dokumentacji geologicznej, o której mowa w art. 88 ust. 2 pkt 1–3,
dokonuje się przez sporządzenie dodatku. Do postępowania z dodatkiem do
dokumentacji geologicznej stosuje się ust. 1–3.
4a. Dodatek do dokumentacji geologicznej będącej podstawą udzielenia koncesji
na podziemne składowanie dwutlenku węgla sporządza się również:
1) w przypadku zamknięcia podziemnego składowiska dwutlenku węgla;
2) po likwidacji zakładu górniczego i przeprowadzeniu monitoringu zamkniętego
podziemnego składowiska dwutlenku węgla, przez okres nie krótszy niż 20 lat,
a przed przekazaniem odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko
dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk
Dwutlenku Węgla.
4b. W dodatku, o którym mowa w ust. 4a pkt 1, wskazuje się, że:
1) zachowanie dwutlenku węgla zatłoczonego do podziemnego składowiska
dwutlenku węgla odpowiada zachowaniu modelowemu określonemu
w dokumentacji geologicznej;
2) nie ma wycieku dwutlenku węgla lub dwutlenek węgla nie wydostaje się poza
kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla;
3) sytuacja kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla zmierza
w kierunku długoterminowej stabilności.
4c. W dodatku, o którym mowa w ust. 4a pkt 2, określa się charakterystykę
warunków geologicznych zaobserwowanych podczas eksploatacji podziemnego
składowiska dwutlenku węgla, likwidacji zakładu górniczego i prowadzenia
monitoringu po zamknięciu podziemnego składowiska dwutlenku węgla,
uwzględniając w szczególności:
1) zgodność zachowania dwutlenku węgla zatłoczonego do podziemnego
składowiska dwutlenku węgla z jego zachowaniem modelowym określonym
w dokumentacji geologicznej;
2) charakterystykę szczelności zamkniętego podziemnego składowiska dwutlenku
węgla i zlikwidowanej instalacji zatłaczającej oraz instalacji służącej do
prowadzenia monitoringu;
3) długoterminową stabilność w kompleksie podziemnego składowania dwutlenku
węgla.
4d. (uchylony)
5. W przypadku stwierdzenia istotnych różnic między dokumentacją
geologiczną, o której mowa w art. 88 ust. 2 pkt 1–3, a stanem rzeczywistym, w tym
warunkami zagospodarowania wód podziemnych, właściwy organ administracji
geologicznej może, w drodze decyzji, nakazać zmianę dokumentacji geologicznej,
a w razie potrzeby – wykonanie dodatkowych prac geologicznych. Decyzja ta określa
termin przedłożenia dodatku do dokumentacji geologicznej.
6. W razie potrzeby decyzja nakazująca wykonanie dodatkowych prac
geologicznych zastępuje koncesję albo projekt robót geologicznych.
7. Dokumentacja geologiczna, o której mowa w art. 88 ust. 2 pkt 4, nie wymaga
uzyskania zatwierdzenia w drodze decyzji.
8. Dokumentację geologiczną, o której mowa w art. 88 ust. 2 pkt 4, sporządza
się w 3 egzemplarzach w postaci papierowej oraz w 3 egzemplarzach w postaci
elektronicznej na informatycznych nośnikach danych, w terminie 6 miesięcy od dnia
zakończenia prac, i przekazuje się odpowiednio organowi, który udzielił koncesji,
zatwierdził projekt robót geologicznych lub któremu zgłoszono projekt robót
geologicznych.
9. Dokumentację geologiczną, o której mowa w art. 88 ust. 2 pkt 4 dotyczącą
wyłącznie obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, sporządza się
w 1 egzemplarzu w postaci papierowej oraz w 1 egzemplarzu w postaci elektronicznej
na informatycznym nośniku danych, w terminie 6 miesięcy od dnia zakończenia prac,
i przekazuje się odpowiednio organowi, który udzielił koncesji, zatwierdził projekt
robót geologicznych lub któremu zgłoszono projekt robót geologicznych.
art. 94.
więcej
dotyczących dokumentacji geologicznych, o których mowa w art. 88 ust. 2 pkt 1–3:
1) organom wykonawczym jednostek samorządu terytorialnego, których terytoriów
dotyczy dokumentacja geologiczna;
2) właściwemu terenowemu organowi administracji morskiej – jeżeli dokumentacja
geologiczna dotyczy obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej;
3) właściwemu dyrektorowi regionalnego zarządu gospodarki wodnej
Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie – w przypadku
dokumentacji hydrogeologicznej;
4) pozostałym właściwym miejscowo organom administracji geologicznej,
załączając po 1 egzemplarzu dokumentacji geologicznej w postaci papierowej
i postaci elektronicznej;
5) właściwym miejscowo wojewodom;
6) właściwym miejscowo organom nadzoru górniczego.
2. Właściwy organ administracji geologicznej przesyła po 1 egzemplarzu
dokumentacji, o której mowa w art. 88 ust. 2 pkt 4, w postaci papierowej oraz
w postaci elektronicznej pozostałym właściwym miejscowo organom administracji
geologicznej.
3. W przypadku gdy właściwym miejscowo organem administracji geologicznej,
o którym mowa w ust. 1 pkt 4 i ust. 2, jest minister właściwy do spraw środowiska,
dokumentację geologiczną przesyła się do państwowej służby geologicznej
prowadzącej archiwum, o którym mowa w art. 162 ust. 1 pkt 2.
art. 95.
więcej
podziemne, w granicach projektowanych stref ochronnych ujęć oraz obszarów
ochronnych zbiorników wód podziemnych, a także udokumentowane kompleksy
podziemnego składowania dwutlenku węgla, w celu ich ochrony ujawnia się
w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin,
miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz planach
zagospodarowania przestrzennego województwa.
2. W terminie do 2 lat od dnia zatwierdzenia dokumentacji geologicznej przez
właściwy organ administracji geologicznej obszar udokumentowanego złoża kopaliny
oraz obszar udokumentowanego kompleksu podziemnego składowania dwutlenku
węgla obowiązkowo wprowadza się do studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gminy.
3. W terminie 6 miesięcy od dnia zatwierdzenia dokumentacji geologiczno-
-inwestycyjnej złoża węglowodorów przez właściwy organ administracji geologicznej
obszar udokumentowanego złoża węglowodorów obowiązkowo wprowadza się do
studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Koszty
sporządzenia zmiany studium ponosi przedsiębiorca, który sporządził dokumentację
geologiczno-inwestycyjną złoża węglowodorów.
art. 96.
więcej
albo obszar udokumentowanego kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy i wydaje w tej sprawie zarządzenie zastępcze:
1) po upływie terminu określonego w art. 95 ust. 2 albo
2) w terminie 6 miesięcy od upływu terminu, o którym mowa w art. 95 ust. 3.
2. Zmiana studium sporządzona w trybie, o którym mowa w ust. 1, wywołuje
skutki prawne takie jak studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gminy.
3. Koszty sporządzenia zmiany studium ponosi w całości gmina, której obszaru
dotyczy zarządzenie zastępcze.
4. W przypadku niewydania zarządzenia zastępczego w terminie, o którym
mowa w ust. 1 pkt 2, organ wyższego stopnia wymierza wojewodzie, w drodze
postanowienia, na które przysługuje zażalenie, karę w wysokości 1000 zł za każdy
dzień zwłoki. Wpływy z kar stanowią dochód budżetu państwa.
5. Karę uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym postanowienie, o którym
mowa w ust. 4, stało się ostateczne. W przypadku bezskutecznego upływu terminu
kara podlega ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji.
6. Postanowienie, o którym mowa w ust. 4, nie może zostać wydane po upływie
2 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek wydania
zarządzenia zastępczego.
7. W przypadku złożenia przez radę gminy skargi na zarządzenie zastępcze,
o którym mowa w ust. 1, sąd administracyjny wyznacza rozprawę w terminie 30 dni
od dnia wpłynięcia skargi do sądu.
8. Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U.
z 2019 r. poz. 506, 1309, 1571, 1696 i 1815) stosuje się odpowiednio.
art. 97.
więcej
rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące dokumentacji:
1) geologicznej złoża kopaliny, z wyłączeniem złoża węglowodorów,
2) geologiczno-inwestycyjnej złoża węglowodorów,
3) hydrogeologicznej,
4) geologiczno-inżynierskiej,
5) innych niż określone w pkt 1–4
– w tym wzory druków, zestawień i kart dołączanych do dokumentacji.
2. Wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do
spraw środowiska będzie kierował się potrzebą zapewnienia dokumentacjom
geologicznym odpowiedniej formy, w tym umożliwiającej gromadzenie i
przetwarzanie w postaci elektronicznej, należytego przedstawienia przez te
dokumentacje budowy geologicznej, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony złóż
kopalin, wód podziemnych oraz pozostałych elementów środowiska oraz uzależni
szczegółowe wymagania dotyczące dokumentacji geologicznej od:
1) w przypadku rozporządzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 – kategorii
rozpoznania złoża i granicznych wartości parametrów definiujących złoże;
2) w przypadku rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 − rozmiarów
działalności;
3) w przypadku rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 – potrzeby ochrony
złóż węglowodorów oraz zapewnienia racjonalnej gospodarki tymi złożami.
art. 98.
więcej
geologiczna gromadzą, ewidencjonują, archiwizują, chronią i udostępniają informację
geologiczną.
2. Za udostępnienie informacji geologicznej podmioty, o których mowa w ust. 1,
pobierają opłatę uwzględniającą koszty utrwalenia i przekazania informacji,
z zastrzeżeniem możliwości odstąpienia od pobierania opłat w sytuacji, gdy koszty
pobrania i zaksięgowania opłaty byłyby wyższe niż opłata uiszczana z tego tytułu.
W takim przypadku informację o odstąpieniu od pobierania opłat do określonej
wysokości ogłasza się w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej
urzędu obsługującego właściwy organ oraz w Biuletynie Informacji Publicznej
Państwowego Instytutu Geologicznego – Państwowego Instytutu Badawczego.
3. Za udostępnienie informacji geologicznej wymagającej dodatkowego
przetworzenia, podmioty, o których mowa w ust. 1, pobierają opłatę uwzględniającą
koszty przetworzenia, przygotowania, utrwalenia i przekazania informacji
w określony sposób lub określonej formie.
4. Podmioty, o których mowa w ust. 1, są obowiązane udostępniać nieodpłatnie
zgromadzone informacje geologiczne organom administracji publicznej w zakresie
niezbędnym do wykonania ich zadań ustawowych. Udostępnione informacje nie mogą
być wykorzystywane w celach komercyjnych ani przekazywane innym podmiotom.
5. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
zakres i formę gromadzonej w archiwach geologicznych informacji geologicznej oraz sposób jej ewidencjonowania, organizację archiwów geologicznych, zakres ochrony
informacji geologicznej, a także tryb i warunki udostępniania informacji geologicznej.
6. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, minister właściwy do
spraw środowiska będzie kierował się potrzebą zapewnienia należytej ochrony
informacji geologicznej gromadzonej w archiwach geologicznych, w tym także
potrzebą kompletności i uporządkowania zbioru, ze względu na znaczenie informacji
geologicznej dla badań naukowych i rozpoznania budowy geologicznej kraju oraz
zróżnicuje wymagania dotyczące przechowywania i udostępniania informacji
geologicznej w zależności od zakresu, rodzaju i formy informacji geologicznej oraz
jej statusu prawnego.
art. 99.
więcej
2. Temu, kto, ponosząc koszt prac prowadzonych w wyniku decyzji wydanych
na podstawie ustawy lub prowadzonych na podstawie zgłoszenia, o którym mowa
w art. 85 ust. 2 i art. 85a ust. 1, uzyskał informację geologiczną, przysługuje prawo do
nieodpłatnego korzystania z niej.
3. W okresie 3 lat od dnia doręczenia decyzji zatwierdzającej dokumentację
geologiczną lub od dnia przekazania dokumentacji sporządzonej w przypadkach,
o których mowa w art. 92 pkt 3 i 5, podmiotowi, o którym mowa w ust. 2, przysługuje
wyłączne prawo do korzystania z informacji geologicznej w celu ubiegania się
o wykonywanie działalności, o której mowa w art. 100 ust. 2.
4. Jeżeli przed upływem terminu określonego w ust. 3 ten, komu przysługuje
wyłączne prawo do korzystania z informacji geologicznej, uzyskał decyzję stanowiącą
podstawę wykonywania działalności, o której mowa w art. 100 ust. 2, zachowuje
wyłączne prawo do korzystania z informacji geologicznej przez czas określony
w takiej decyzji oraz dodatkowo przez 2 lata od dnia utraty jej mocy.
4a. W przypadku wykonywania działalności:
1) polegającej na podziemnym składowaniu dwutlenku węgla − wyłączne prawo do
korzystania z informacji geologicznej wygasa z mocy prawa z chwilą przejęcia
przez Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla
odpowiedzialności za podziemne składowisko dwutlenku węgla zgodnie
z art. 39a lub przekazania mu odpowiedzialności za zamknięte podziemne
składowisko dwutlenku węgla zgodnie z art. 127j;
2) w zakresie wydobywania węglowodorów ze złoża − wyłączne prawo do
korzystania z informacji geologicznej wygasa z mocy prawa z dniem utraty
mocy decyzji stanowiącej podstawę wykonywania tej działalności.
5. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, prawem do informacji geologicznej
rozporządza Skarb Państwa.
6. Ten, komu przysługują prawa określone w ust. 2–4, może rozporządzać nimi
w granicach określonych tymi przepisami.
7. (uchylony)
art. 100.
więcej
z informacji geologicznej, do której prawa przysługują Skarbowi Państwa, jest
nieodpłatne.
2. Korzystanie z informacji geologicznej, do której prawa przysługują Skarbowi
Państwa, w celu wykonywania działalności w zakresie:
1) wydobywania kopalin ze złóż,
1a) wydobywania węglowodorów ze złóż w czasie trwania fazy wydobywania, o
której mowa w art. 49v pkt 2 lit. b,
2) podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji, podziemnego
składowania odpadów oraz podziemnego składowania dwutlenku węgla,
3) w jakim wymagane jest pozwolenie wodnoprawne
– następuje, w drodze umowy, za wynagrodzeniem.
3. Korzystanie z informacji geologicznej, związane z badaniem powodującym
uszkodzenie, zniszczenie lub zużycie próbki, bez względu na cel korzystania,
następuje, w drodze umowy, za wynagrodzeniem.
3a. Korzystanie z informacji geologicznej w postaci danych geologicznych:
1) dotyczących kopalin, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2,
2) z otworów wiertniczych służących rozpoznaniu budowy głębokiego podłoża lub
wykonania regionalnych badań budowy geologicznej kraju,
3) stanowiących wyniki pomiarów geofizycznych
– następuje, w drodze umowy, za wynagrodzeniem.
3b. Państwowa służba geologiczna, w celu realizacji zadań, o których mowa
w art. 162, ma prawo do nieodpłatnego korzystania z informacji geologicznej
w postaci danych geologicznych.
4. Podstawę określenia wynagrodzenia za korzystanie z informacji geologicznej
stanowi wycena określająca koszty projektowania, wykonywania i dokumentowania prac geologicznych sfinansowana przez podmiot ubiegający się o korzystanie z tej
informacji. Przed zawarciem umowy Skarb Państwa dokonuje weryfikacji wyceny.
4a. W przypadku postępowania przetargowego, którego przedmiotem jest
udzielenie koncesji na wydobywanie węglowodorów ze złoża, podstawę określenia
wynagrodzenia za korzystanie z informacji geologicznej stanowi wycena określająca
koszty projektowania, wykonywania i dokumentowania prac geologicznych
sporządzana przez organ koncesyjny. Koszty tej wyceny ponosi podmiot ubiegający
się o korzystanie z informacji geologicznej w celu wykazania się prawem do niej
w ramach postępowania przetargowego.
5. Wycenę, o której mowa w ust. 4, mogą wykonywać osoby posiadające
kwalifikacje do wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznymi
stwierdzone w kategorii odpowiadającej rodzajowi wycenianej informacji geologicznej.
5a. W przypadku gdy wycena, o której mowa w ust. 4, jest ustalana metodą
obliczenia zryczałtowanej wartości informacji geologicznej, nie stosuje się ust. 5.
6. Jeżeli informacja geologiczna, do której prawa przysługują Skarbowi Państwa,
jest zawarta w dokumentacji geologicznej, rozporządzenie nią następuje wyłącznie na
czas oznaczony.
7. Zadania Skarbu Państwa, o których mowa w ust. 4 i w art. 99 ust. 5, w zakresie
określonym w ust. 2 pkt 1–2 oraz w ust. 3 i 3a, wykonuje minister właściwy do spraw
środowiska.
7a. Minister właściwy do spraw środowiska może upoważnić państwową służbę
geologiczną do rozporządzania informacją geologiczną w postaci danych
geologicznych. W przypadku udzielenia takiego upoważnienia państwowa służba
geologiczna przedkłada ministrowi właściwemu do spraw środowiska wykaz umów
o korzystanie z informacji geologicznych zawartych w danym roku, zawierający
informację o stronie umowy, wysokości wynagrodzenia oraz zakresie udostępnionych
danych geologicznych, w terminie miesiąca od zakończenia tego roku.
8. Zadania Skarbu Państwa, o których mowa w ust. 4 i w art. 99 ust. 5,
w zakresie określonym w ust. 2 pkt 3, wykonuje marszałek województwa.
9. Wpływy z tytułu rozporządzania prawem do informacji geologicznej należącej
do Skarbu Państwa stanowią dochód budżetu państwa.
10. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki i tryb korzystania z informacji geologicznej za wynagrodzeniem;
2) wzór wniosku o zawarcie umowy na korzystanie z informacji geologicznej;
3) metody szacowania wartości informacji geologicznej;
4) szczegółowe wymagania dotyczące wycen.
11. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 10, minister właściwy do
spraw środowiska będzie kierował się potrzebą zapewnienia łatwego dostępu do
informacji geologicznej oraz kompletności informacji objętych wnioskiem.
W rozporządzeniu tym minister właściwy do spraw środowiska zróżnicuje metody
szacowania informacji geologicznej i zakres ich stosowania oraz szczegółowe
wymagania dotyczące wycen w zależności od rodzaju i formy informacji geologicznej, sposobu i zakresu korzystania z niej, a w przypadku informacji
geologicznej dotyczącej złóż kopalin – uwzględni także różnice w jakości informacji
ze względu na czas jej pozyskania, stopień rozpoznania złoża oraz stopień jego
wyeksploatowania.
art. 101.
więcej
ustalając ich zmiany spowodowane:
1) dokładniejszym rozpoznaniem złoża;
2) eksploatacją złoża i powstałymi wskutek niej stratami;
3) zmianą granic lub podziałem złoża;
4) wymaganiami ochrony środowiska albo bezpieczeństwa pracy, w tym
ograniczeniami wpływającymi na dopuszczalność eksploatacji złoża;
5) przeklasyfikowaniem geologicznych zasobów bilansowych do pozabilansowych,
zasobów pozabilansowych do bilansowych, przemysłowych do
nieprzemysłowych, zasobów nieprzemysłowych do przemysłowych lub do strat,
albo strat do zasobów przemysłowych.
2. Jeżeli zmiany w okresie sprawozdawczym przekraczają 50% wielkości
rocznego wydobycia ze złoża, przeklasyfikowania, o których mowa w ust. 1 pkt 5,
dokonuje przedsiębiorca po uzyskaniu zgody, w drodze decyzji, właściwego organu
koncesyjnego.
3. W ramach prowadzonej ewidencji zasobów złoża kopaliny sporządza się
corocznie, w terminie do dnia 28 lutego, według stanu na dzień 31 grudnia poprzedniego roku, operat ewidencyjny zasobów złoża kopaliny, zwany dalej
„operatem ewidencyjnym”.
4. W operacie ewidencyjnym uwzględnia się w szczególności dane dotyczące
tych części złoża kopaliny, których wydobycie nie jest technicznie możliwe lub nie
jest gospodarczo uzasadnione.
5. Operat ewidencyjny sporządza się na podstawie:
1) obmiaru wyrobisk – dla zasobów złóż kopalin stałych;
2) pomiarów wydajności odwiertów – dla zasobów złóż kopalin gazowych
i płynnych.
6. W przypadku działalności prowadzonej na podstawie koncesji udzielonej
przez starostę:
1) obmiaru wyrobisk dokonuje się co 3 lata;
2) w corocznie sporządzanym operacie ewidencyjnym określa się stan zasobów
złoża kopaliny, wielkość wydobycia i strat jako wielkości szacunkowe,
pozostawiając szczegółowe ich ustalenie do czasu dokonania obmiaru wyrobisk.
7. Operat ewidencyjny dołącza się do posiadanego egzemplarza dokumentacji
geologicznej złoża kopaliny lub projektu zagospodarowania złoża albo dokumentacji
geologiczno-inwestycyjnej złoża węglowodorów.
8. Przedsiębiorca sporządza, na podstawie operatu ewidencyjnego, informację
o zmianach zasobów złoża kopaliny i corocznie, w terminie do dnia 15 marca,
przekazuje ją właściwemu organowi koncesyjnemu oraz państwowej służbie
geologicznej.
9. Informacja, o której mowa w ust. 8, zawiera dane dotyczące stanu zasobów
złoża kopaliny, przyrostów oraz ubytków w tych zasobach.
10. W uzasadnionych sytuacjach, w szczególności w przypadku:
1) wszczęcia postępowania zmierzającego do cofnięcia koncesji lub stwierdzenia
jej wygaśnięcia,
2) cofnięcia koncesji lub stwierdzenia jej wygaśnięcia lub utraty jej mocy bez
względu na przyczynę,
3) wyczerpania zasobów złoża,
4) naruszenia przepisów o ochronie środowiska
– organ koncesyjny może, w drodze decyzji, nakazać dokonanie obmiaru wyrobisk
i przedłożenie operatu ewidencyjnego w innym terminie.
11. Przedsiębiorca przechowuje operaty ewidencyjne przez 5 lat od końca roku
kalendarzowego, w którym koncesja utraciła moc.
12. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe wymagania dotyczące operatu ewidencyjnego oraz wzory informacji
o zmianach zasobów złoża kopaliny, których treść jest uzależniona od rodzajów
kopalin, kierując się potrzebą ochrony złóż kopalin oraz zapewnienia kompletności
informacji objętych ewidencją zasobów złoża kopaliny.
art. 102.
więcej
2. Dla złóż wydobywanych metodą odkrywkową albo metodą otworów
wiertniczych operat ewidencyjny może sporządzać osoba posiadająca kwalifikacje do
wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznymi w zakresie
poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin.
3. Nadzór nad sporządzaniem operatu ewidencyjnego sprawuje właściwy organ
nadzoru górniczego.
4. Jeżeli przedsiębiorca nie sporządził operatu ewidencyjnego albo sporządził go
nienależycie, właściwy organ nadzoru górniczego może, w drodze decyzji, nakazać
jego niezwłoczne sporządzenie lub poprawę, na koszt przedsiębiorcy.
art. 103.
więcej
złóż kopalin państwowa służba geologiczna corocznie, w terminie do dnia 30 czerwca,
sporządza krajowy bilans zasobów złóż kopalin.
2. Bilans, o którym mowa w ust. 1, wymaga akceptacji ministra właściwego do
spraw środowiska wykonującego zadania administracji geologicznej przy pomocy
Głównego Geologa Kraju.
art. 104.
więcej
i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz w miejscowym planie
zagospodarowania przestrzennego.
2. Jeżeli w wyniku zamierzonej działalności określonej w koncesji przewiduje
się istotne skutki dla środowiska, dla terenu górniczego bądź jego fragmentu można sporządzić miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, na podstawie
przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym.
3. Przewidywane dla środowiska skutki działalności określonej w koncesji
określa się w opracowaniu ekofizjograficznym sporządzanym na potrzeby studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a także na podstawie
odpowiednio projektu zagospodarowania złoża albo planu zagospodarowania
podziemnego składowiska dwutlenku węgla.
4. Plan, o którym mowa w ust. 2, niezależnie od wymagań określonych
odrębnymi przepisami, powinien zapewniać integrację wszelkich działań
podejmowanych w granicach terenu górniczego w celu:
1) wykonania działalności określonej w koncesji;
2) zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego;
3) ochrony środowiska, w tym obiektów budowlanych.
5. Plan, o którym mowa w ust. 2, może w szczególności określić:
1) obiekty lub obszary, dla których wyznacza się filar ochronny, w granicach
którego ruch zakładu górniczego może być zabroniony bądź może być
dozwolony tylko w sposób zapewniający należytą ochronę tych obiektów lub
obszarów;
2) obszary wyłączone z zabudowy bądź takie, w granicach których zabudowa jest
dozwolona tylko po spełnieniu odpowiednich wymagań; koszt spełnienia tych
wymagań ponosi przedsiębiorca.
6. Koszty sporządzenia projektu planu, o którym mowa w ust. 2, ponosi
przedsiębiorca.
art. 105.
więcej
z przepisami prawa, w szczególności na podstawie planu ruchu zakładu górniczego,
a także zgodnie z zasadami techniki górniczej.
2. Planu ruchu zakładu górniczego nie sporządza się:
1) jeżeli koncesji udzielił starosta – w takim przypadku ruch zakładu górniczego
prowadzi się na podstawie warunków określonych w koncesji;
2) jeżeli roboty geologiczne służące poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż kopalin
są wykonywane bez użycia środków strzałowych na głębokości do 100 m poza
obszarem górniczym – w takim przypadku ruch zakładu górniczego prowadzi się
na podstawie warunków określonych w koncesji albo decyzji zatwierdzającej
projekt robót geologicznych.
art. 106.
więcej
budowlanych zakładów górniczych stosuje się przepisy prawa budowlanego oraz
odpowiednio przepisy niniejszego rozdziału i rozdziału 5.
art. 107.
więcej
przedsiębiorca może dokonać zmiany projektu zagospodarowania złoża. Zmiany
dokonuje się w formie dodatku do projektu.
2. Przedsiębiorca przedkłada dodatek do projektu zagospodarowania złoża
organowi koncesyjnemu na co najmniej 30 dni przed terminem realizacji
zamierzonych zmian.
2a. W przypadku gdy dodatek do projektu zagospodarowania złoża dotyczy złóż
kopalin określonych w art. 10 ust. 1, z wyłączeniem złóż węglowodorów,
przedsiębiorca przed przedłożeniem do organu koncesyjnego tego dodatku,
przedkłada go do zaopiniowania właściwemu organowi nadzoru górniczego. Organ
nadzoru górniczego wydaje przedsiębiorcy opinię, w terminie 14 dni od dnia
doręczenia dodatku do projektu zagospodarowania złoża. W przypadku niewyrażenia
opinii w tym terminie uważa się, że organ nadzoru górniczego nie zgłasza uwag.
2b. Do dodatku do projektu zagospodarowania złoża przedkładanego organowi
koncesyjnemu dołącza się opinię, o której mowa w ust. 2a, albo informację o jej
braku, a w przypadku zgłoszenia uwag także oświadczenie przedsiębiorcy o sposobie
ich uwzględnienia lub przyczynach ich nieuwzględnienia.
3. Jeżeli wymagają tego potrzeby racjonalnej gospodarki złożem lub ochrony
środowiska lub jeżeli dodatek do projektu zagospodarowania złoża nie odpowiada
wymaganiom prawa, organ koncesyjny, przed upływem 30 dni od dnia doręczenia
tego dodatku, w drodze decyzji, zabrania jego realizacji.
4. Kopie decyzji, o których mowa w ust. 3, organ koncesyjny niezwłocznie
doręcza właściwym miejscowo organom nadzoru górniczego.
Art. 107a. 1. Jeżeli nie sprzeciwia się to warunkom określonym w koncesji na
podziemne składowanie dwutlenku węgla, przedsiębiorca może dokonać zmiany planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, przy której
uwzględnia się najlepsze dostępne techniki i pojawiające się usprawnienia
technologiczne oraz analizę ryzyka związanego z prowadzoną działalnością, w tym
ryzyko wystąpienia wycieku dwutlenku węgla.
2. Przedsiębiorca jest obowiązany dokonać zmiany planu zagospodarowania
podziemnego składowiska dwutlenku węgla:
1) co 5 lat od dnia udzielenia koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla
– w celu aktualizacji zawartych w nim informacji, z uwzględnieniem przesłanek,
o których mowa w ust. 1;
1a) w przypadku stwierdzenia, w szczególności na podstawie wyników monitoringu
kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla, znaczących różnic
pomiędzy zachowaniem dwutlenku węgla w kompleksie podziemnego
składowania dwutlenku węgla a jego prognozowanym zachowaniem,
dotyczących w szczególności nowych źródeł dwutlenku węgla, w tym dróg,
miejsc, wielkości i natężenia wycieku dwutlenku węgla oraz jego wydostania się
poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla lub jego migracji;
2) przed zamknięciem podziemnego składowiska dwutlenku węgla
i przystąpieniem do likwidacji zakładu górniczego – w celu dokonania
podsumowania prowadzonej działalności i sporządzenia planu ruchu
likwidowanego zakładu górniczego.
3. Zmiany planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla
dokonuje się w formie dodatku do planu.
4. Do zmiany planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku
węgla przepis art. 27a ust. 5 stosuje się odpowiednio, przy czym przedsiębiorca
przedkłada dodatek do planu właściwemu organowi nadzoru górniczego na co
najmniej 60 dni przed terminem realizacji zamierzonych zmian.
art. 108.
więcej
dla każdego zakładu górniczego.
2. Plan ruchu zakładu górniczego określa:
1) strukturę organizacyjną zakładu górniczego, w szczególności przez wskazanie
stanowisk osób kierownictwa i dozoru ruchu;
1a) granice zakładu górniczego;
2) szczegółowe przedsięwzięcia niezbędne w celu zapewnienia:
a) wykonywania działalności objętej koncesją,
b) bezpieczeństwa powszechnego,
c) bezpieczeństwa pożarowego,
d) bezpieczeństwa osób przebywających w zakładzie górniczym,
w szczególności dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy,
e) racjonalnej gospodarki złożem,
f) ochrony elementów środowiska,
g) ochrony obiektów budowlanych,
h) zapobiegania szkodom i ich naprawy.
2a. Plan ruchu zakładu górniczego prowadzącego podziemne składowanie
dwutlenku węgla określa również przedsięwzięcia niezbędne w celu zapewnienia
bezpieczeństwa podziemnego składowania dwutlenku węgla, w tym:
1) przedsięwzięcia mające na celu zapobieżenie wystąpieniu wycieków dwutlenku
węgla oraz wydostaniu się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego
składowania dwutlenku węgla, a także przedsięwzięcia mające na celu
zapobieżenie innym nieprawidłowościom w procesie podziemnego składowania
dwutlenku węgla, które mogą powodować zagrożenie bezpieczeństwa
powszechnego lub zdrowia i życia ludzi oraz środowiska;
2) działania naprawcze;
3) przedsięwzięcia, które będą podejmowane po zamknięciu podziemnego
składowiska dwutlenku węgla, ze szczególnym uwzględnieniem ich
uwarunkowań technicznych.
2b. W przypadku działalności polegającej na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub
wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej plan ruchu zakładu górniczego zawiera także:
1) analizę poważnych zagrożeń dla zakładu górniczego, rozumianych jako sytuacje
mogące potencjalnie doprowadzić do niebezpiecznego zdarzenia lub wypadku;
2) opis systemu zarządzania środowiskiem i bezpieczeństwem ruchu zakładu
górniczego;
3) opis systemu niezależnej weryfikacji, o którym mowa w art. 117a ust. 1 pkt 2.
2c. Przedsiębiorca konsultuje projekt analizy, o której mowa w ust. 2b pkt 1, z
przedstawicielami pracowników zakładu górniczego.
2d. Przedsiębiorca dokonuje przeglądu analizy, o której mowa w ust. 2b pkt 1,
nie rzadziej niż co 5 lat, przy czym pierwszego przeglądu dokonuje nie później niż w
terminie 5 lat od dnia zatwierdzenia planu ruchu zakładu górniczego.
2e. Wyniki przeglądu, o którym mowa w ust. 2d, przedsiębiorca przekazuje
właściwemu organowi nadzoru górniczego, w terminie 14 dni od dnia zakończenia
przeglądu.
3. Plan ruchu zakładu górniczego sporządza się z uwzględnieniem warunków
określonych w koncesji oraz odpowiednio w projekcie zagospodarowania złoża,
dokumentacji geologiczno-inwestycyjnej złoża węglowodorów, decyzji inwestycyjnej
albo w planie zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, a w
przypadku:
1) robót geologicznych, których wykonywanie nie wymaga koncesji –
z uwzględnieniem warunków określonych w projekcie robót geologicznych;
2) działalności określonej w art. 2 ust. 1 – z uwzględnieniem warunków lokalnych
jej prowadzenia.
4. Jeżeli w granicach obszaru górniczego są planowane bądź prowadzone roboty
związane z poszukiwaniem lub rozpoznawaniem złóż kopalin lub wód podziemnych,
poszukiwaniem lub rozpoznawaniem kompleksu podziemnego składowania
dwutlenku węgla albo jeżeli obszary górnicze sąsiadują ze sobą, w planie ruchu
zakładu górniczego uwzględnia się zachodzące współzależności oraz przewiduje się
odpowiednie środki, w tym organizacyjne i techniczne, niezbędne do zapewnienia
bezpieczeństwa pracy i bezpieczeństwa powszechnego oraz ochrony poszczególnych
złóż kopalin i innych elementów środowiska.
5. Jeżeli zakład górniczy składa się z co najmniej 2 części prowadzących
samodzielnie ruch, w planie ruchu tego zakładu określa się dane objęte planem
odrębnie w odniesieniu do poszczególnych jego części.
6. Plan ruchu zakładu górniczego sporządza się na okres od 2 do 6 lat albo na
cały planowany okres prowadzenia ruchu, jeżeli jest on krótszy.
6a. Plan ruchu zakładu górniczego prowadzącego podziemne składowanie
dwutlenku węgla sporządza się na okres 5 lat albo na cały planowany okres
prowadzenia ruchu, jeżeli jest on krótszy.
6b. Plan ruchu zakładu górniczego, z wyłączeniem planu ruchu dla
wykonywania robót geologicznych związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem
złoża węglowodorów, wymaga opinii właściwego wójta (burmistrza, prezydenta
miasta). Kryterium opinii jest nienaruszanie zamierzoną działalnością przeznaczenia
lub sposobu korzystania z nieruchomości określonego w art. 7.
6c. Opinia, o której mowa w ust. 6b, jest wyrażana na wniosek przedsiębiorcy,
w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku. W przypadku niewyrażenia opinii
w tym terminie uważa się, że właściwy wójt (burmistrz, prezydent miasta) nie zgłasza
uwag.
7. Wniosek o zatwierdzenie planu ruchu zakładu górniczego przedkłada się
organowi nadzoru górniczego właściwemu dla miejsca wykonywania robót objętych
planem, a jeżeli roboty objęte planem będą wykonywane w granicach właściwości
miejscowej co najmniej 2 organów nadzoru górniczego – organowi nadzoru
górniczego właściwemu dla siedziby zakładu górniczego.
7a. Wniosek o zatwierdzenie planu ruchu zakładu górniczego prowadzącego
podziemne składowanie dwutlenku węgla przedkłada się właściwemu organowi
nadzoru górniczego.
8. Wniosek o zatwierdzenie planu ruchu zakładu górniczego przedkłada się co
najmniej na 30 dni przed dniem zamierzonego rozpoczęcia wykonywania robót, z tym
że w przypadku wykonywania robót geologicznych związanych z poszukiwaniem
i rozpoznawaniem złoża węglowodorów termin ten wynosi 14 dni.
9. Do wniosku o zatwierdzenie planu ruchu zakładu górniczego dołącza się:
1) 2 egzemplarze planu, podpisane przez przedsiębiorcę oraz kierownika ruchu
zakładu górniczego, który będzie realizował plan, a w przypadku planu ruchu dla
wykonywania robót geologicznych związanych z poszukiwaniem
i rozpoznawaniem złoża węglowodorów − także egzemplarz planu w postaci
elektronicznej;
2) odpisy wymaganych dla zamierzonych robót decyzji wydanych przez inne
organy, w szczególności dotyczących ochrony środowiska;
3) opinię właściwego wójta (burmistrza, prezydenta miasta) albo informację o jej
braku, a w przypadku uwag także oświadczenie przedsiębiorcy o sposobie ich
uwzględnienia lub przyczynach ich nieuwzględnienia;
4) w przypadku działalności polegającej na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub
wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej:
a) oświadczenie przedsiębiorcy i kierownika ruchu zakładu górniczego, że
plan ruchu zakładu górniczego zapewnia bezpieczne prowadzenie ruchu
tego zakładu,
b) analizę skuteczności reagowania w przypadku wycieku ropy naftowej,
c) opinię rzeczoznawcy do spraw ruchu zakładu górniczego dotyczącą
elementów planu ruchu zakładu górniczego określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 110, w zakresie przyjętych przez przedsiębiorcę
rozwiązań technicznych zabezpieczających przed wystąpieniem
niebezpiecznych zdarzeń lub wypadków, a także oświadczenie
przedsiębiorcy i kierownika ruchu zakładu górniczego o sposobie jej
uwzględnienia,
d) politykę korporacyjną, o której mowa w ust. 9a.
9a. Przedsiębiorca wykonujący działalność polegającą na poszukiwaniu,
rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej sporządza na piśmie politykę korporacyjną
w zakresie zapobiegania niebezpiecznym zdarzeniom oraz wypadkom, zwaną dalej
„polityką korporacyjną”.
9b. Polityka korporacyjna określa:
1) ogólne cele i ustalenia dotyczące kontroli ryzyka wystąpienia niebezpiecznych
zdarzeń oraz wypadków, a także sposób, w jaki te cele mają być osiągnięte, a
ustalenia wprowadzone w życie;
2) sposób przeprowadzania kontroli ryzyka wystąpienia niebezpiecznych zdarzeń
oraz wypadków oraz sposób doskonalenia jej zasad, a także mechanizmy
monitorowania skuteczności polityki korporacyjnej;
3) sposób osiągnięcia i wprowadzenia w życie na poziomie korporacyjnym środków
służących do zapewnienia bezpieczeństwa wykonywanej działalności.
9c. Za realizację polityki korporacyjnej w zakresie, o którym mowa w ust. 9b,
odpowiedzialność ponosi przedsiębiorca.
9d. Przedsiębiorca jest obowiązany zapewnić, aby polityka korporacyjna była
odpowiednia do wykonywanej działalności, realizowana na każdym etapie
wykonywanej działalności i uwzględniana w planie ruchu zakładu górniczego oraz
w planie ratownictwa górniczego.
9e. W przypadku aktualizacji polityki korporacyjnej, przedsiębiorca przekazuje
aktualizację niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia jej dokonania,
właściwemu organowi nadzoru górniczego.
9f. Jeżeli przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 9a, wykonuje działalność
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze
złóż w granicach obszarów morskich państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej, polityka korporacyjna określa również, w jakim zakresie jej
postanowienia są stosowane przez przedsiębiorcę w zakładach górniczych służących
do wykonywania tej działalności.
9g. Minister właściwy do spraw gospodarki złożami kopalin określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy zakres polityki korporacyjnej, kierując się potrzebą
zapewnienia kompletności i przejrzystości przedstawianych w niej informacji oraz
zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa działalności polegającej na
poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach
obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej.
10. Wraz z wnioskiem o zatwierdzenie planu ruchu zakładu górniczego
przekazuje się do wglądu odpis koncesji oraz odpowiednio projekt zagospodarowania
złoża, dokumentację geologiczno-inwestycyjną złoża węglowodorów, kopię decyzji
inwestycyjnej albo plan zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku
węgla, a w przypadku robót geologicznych, których wykonywanie nie wymaga
koncesji – projekt robót geologicznych.
10a. Jeżeli właściwy organ nadzoru górniczego, podczas dokonywania oceny
analizy poważnych zagrożeń dla zakładu górniczego, stwierdzi możliwość
wystąpienia znaczącego oddziaływania na środowisko na terytorium innego niż
Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej na skutek
wykonywania działalności polegającej na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub
wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej, niezwłocznie informuje Prezesa Wyższego Urzędu
Górniczego o możliwości wystąpienia tego oddziaływania.
10b. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego po uzyskaniu informacji, o których
mowa w ust. 10a, niezwłocznie powiadamia właściwy organ tego państwa o
możliwości wystąpienia na terytorium tego państwa członkowskiego oddziaływania,
wskazując termin na zajęcie stanowiska przez ten organ.
10c. Jeżeli właściwy organ innego niż Rzeczpospolita Polska państwa
członkowskiego Unii Europejskiej wystąpi do Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego
o przekazanie dodatkowych informacji dotyczących możliwości wystąpienia na
terytorium tego państwa znaczącego oddziaływania na środowisko związanego z
działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu
węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej,
Prezes Wyższego Urzędu Górniczego przekazuje te informacje bez zbędnej zwłoki.
10d. Właściwy organ nadzoru górniczego przed zatwierdzeniem planu ruchu
zakładu górniczego dla wykonywania działalności polegającej na poszukiwaniu,
rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej bierze pod uwagę stanowisko właściwego organu
innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
otrzymane za pośrednictwem Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.
10e. Właściwy organ nadzoru górniczego przed zatwierdzeniem planu ruchu
zakładu górniczego dla wykonywania działalności polegającej na poszukiwaniu,
rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej, kierując się bezpieczeństwem zakładu
górniczego, jego pracowników, bezpieczeństwem powszechnym lub środowiska,
może nakazać, w drodze postanowienia, dokonanie w planie ruchu zakładu górniczego
określonych zmian, w szczególności przyjęcie środków zapobiegających powstawaniu
szkód w środowisku.
10f. W przypadku niedokonania zmian w planie ruchu zakładu górniczego, o
których mowa w ust. 10e, właściwy organ nadzoru górniczego, w drodze decyzji,
odmawia zatwierdzenia planu ruchu zakładu górniczego.
10g. Właściwy organ nadzoru górniczego zapewnia możliwość udziału
społeczeństwa, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 3 października
2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
(Dz. U. z 2020 r. poz. 283, 284, 322 i 471), w postępowaniu, którego przedmiotem jest
zatwierdzenie planu ruchu zakładu górniczego dla wykonywania działalności
polegającej na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze
złóż w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem
przypadków, gdy plan ruchu zakładu górniczego jest poprzedzony decyzją
o środowiskowych uwarunkowaniach podjętą w postępowaniu toczącym się z
udziałem społeczeństwa lub jeżeli koncesja została poprzedzona taką decyzją.
11. Plan ruchu zakładu górniczego zatwierdza właściwy organ nadzoru
górniczego, w drodze decyzji.
11a. Informacja zawarta w planie ruchu zakładu górniczego wydobywającego
węglowodory ze złoża oraz w planie ruchu dla wykonywania robót geologicznych
związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złoża węglowodorów, dotycząca
składu płynu szczelinującego, nie stanowi:
1) tajemnicy przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 16
kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2019 r. poz.
1010 i 1649);
2) tajemnicy przedsiębiorcy, o której mowa w art. 5 ustawy z dnia 6 września
2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1429);
3) informacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 3 października
2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko.
11b. Jeżeli plan ruchu zakładu górniczego jest poprzedzony decyzją
o środowiskowych uwarunkowaniach podjętą w postępowaniu toczącym się
z udziałem społeczeństwa lub jeżeli koncesja została poprzedzona taką decyzją, do
postępowania o zatwierdzeniu tego planu nie stosuje się przepisów o udziale
organizacji społecznych.
12. Organ nadzoru górniczego przesyła organowi koncesyjnemu kopię decyzji
zatwierdzającej plan ruchu zakładu górniczego, a w przypadku planu ruchu dla
wykonywania robót geologicznych związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem
złoża węglowodorów − także egzemplarz tego planu w postaci elektronicznej.
Art. 108a. 1. W przypadku gdy wynika to z wniosku pokontrolnego lub ustaleń
stanu faktycznego i przyczyny niebezpiecznych zdarzeń lub wypadków, właściwy
organ nadzoru górniczego wzywa przedsiębiorcę, w drodze postanowienia, do
dokonania przeglądu analizy, o której mowa w art. 108 ust. 2b pkt 1.
2. Przedsiębiorca dokonuje przeglądu analizy, o której mowa w art. 108 ust. 2b
pkt 1, oraz przekazuje jego wyniki właściwemu organowi nadzoru górniczego w
terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia, o którym mowa w ust. 1.
art. 109.
więcej
dodatku do planu, w trybie:
1) przewidzianym dla zatwierdzenia planu ruchu zakładu górniczego;
2) uproszczonym – jeżeli zmiany nie dotyczą bezpieczeństwa powszechnego,
bezpieczeństwa pożarowego, bezpieczeństwa osób przebywających w zakładzie
górniczym, bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego, gospodarki złożem,
ochrony środowiska, robót budowlanych, ochrony obiektów budowlanych oraz
zapobiegania szkodom i ich naprawy.
2. W przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 opinia, o której mowa w art. 108
ust. 6b, nie jest wymagana, jeżeli zmiana planu ruchu zakładu górniczego nie
spowoduje negatywnego wpływu na środowisko oraz obiekty budowlane.
2a. W przypadku zmiany lub wydania nowych decyzji, o których mowa w art.
108 ust. 9 pkt 2, przedsiębiorca jest obowiązany do zmiany planu ruchu zakładu
górniczego.
3. Organ nadzoru górniczego przesyła organowi koncesyjnemu kopie decyzji
zatwierdzającej dodatek do planu ruchu zakładu górniczego, dotyczący gospodarki
złożem lub mający wpływ na środowisko.
4. W przypadku dokonywania zmiany planu ruchu zakładu górniczego w trybie
uproszczonym:
1) dodatek do planu ruchu zakładu górniczego podpisuje kierownik ruchu zakładu
górniczego, który realizuje plan, oraz zatwierdza przedsiębiorca;
2) zatwierdzone przez przedsiębiorcę dodatki do planu ruchu zakładu górniczego
ewidencjonuje się w karcie zmian;
3) aktualną kartę zmian, wraz z zatwierdzonymi dodatkami do planu ruchu zakładu
górniczego, przekazuje się do właściwego organu nadzoru górniczego nie
rzadziej niż co kwartał.
5. Właściwy organ nadzoru górniczego, w przypadku niezbędnym do
zapewnienia bezpieczeństwa zakładu górniczego, jego pracowników, bezpieczeństwa
powszechnego lub środowiska, w drodze decyzji, nakazuje przedsiębiorcy
wykonującemu działalność polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub
wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej dokonanie zmian w planie ruchu zakładu górniczego,
określając zakres tych zmian oraz termin przekazania do zatwierdzenia dodatku do
planu ruchu zakładu górniczego, nie krótszy niż 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
6. Przedsiębiorca wykonujący działalność polegającą na poszukiwaniu,
rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej dokonuje zmiany planu ruchu zakładu
górniczego, w przypadku gdy:
1) przegląd, o którym mowa w art. 108 ust. 2d lub art. 108a ust. 1, wykazał potrzebę
wprowadzenia zmian w planie ruchu zakładu górniczego albo
2) właściwy organ nadzoru górniczego nakazał, w drodze decyzji, o której mowa w
ust. 5, dokonanie zmian w planie ruchu zakładu górniczego.
7. W przypadku niedokonania zmiany w planie ruchu zakładu górniczego, o
której mowa w ust. 6, właściwy organ nadzoru górniczego może w całości lub w
części, w drodze decyzji, wstrzymać ruch tego zakładu lub jego urządzeń, określając
warunki wznowienia ruchu tego zakładu lub jego urządzeń. Do decyzji stosuje się art.
171 ust. 2 i 3.
art. 110.
więcej
właściwym do spraw gospodarki złożami kopalin określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania dotyczące treści planu ruchu zakładu górniczego oraz
planu ruchu likwidowanego (likwidowanej oznaczonej części) zakładu
górniczego, różnicując je w zależności od rodzaju i metody wykonywanej
działalności oraz przestrzeni, w granicach której jest wykonywana działalność,
kierując się potrzebą zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa
wykonywanej działalności, a dla likwidowanego (likwidowanej oznaczonej
części) zakładu górniczego również obowiązkiem realizacji działań, o których
mowa w art. 129 ust. 1;
2) elementy planu ruchu zakładu górniczego przedsiębiorcy wykonującego
działalność polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu
węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej
Polskiej, które wymagają opinii rzeczoznawcy do spraw ruchu zakładu
górniczego, kierując się potrzebą zapewnienia wysokiego poziomu
bezpieczeństwa wykonywanej działalności oraz jej niezależnej weryfikacji;
3) elementy planu ruchu zakładu górniczego, których zmiany dokonuje się w trybie
uproszczonym, zgodnie z art. 109 ust. 1 pkt 2, kierując się potrzebą uproszczenia
procedury zmiany planu ruchu zakładu górniczego z uwzględnieniem
zachowania bezpieczeństwa wykonywanej działalności.
art. 111.
więcej
dopuszczalne tylko w przypadku powstania zagrożenia bezpieczeństwa ruchu zakładu
górniczego lub jego części, bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska.
2. W przypadku odstąpienia od zatwierdzonego planu ruchu zakładu górniczego
przedsiębiorca jest obowiązany niezwłocznie podjąć działania konieczne dla ochrony
zdrowia i życia ludzkiego, zabezpieczenia obiektów zakładu górniczego,
bezpieczeństwa powszechnego i ochrony środowiska. Działania te nie mogą być
niezgodne z zasadami techniki górniczej oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny
pracy.
3. O dokonanym odstąpieniu przedsiębiorca niezwłocznie powiadamia właściwy
organ nadzoru górniczego oraz organ opiniujący lub uzgadniający. W uzasadnionych
przypadkach właściwy organ nadzoru górniczego może, w drodze decyzji, która
podlega natychmiastowemu wykonaniu, określić sposób, zakres i termin wykonania
obowiązków, o których mowa w ust. 2.
art. 112.
więcej
i dozorem osób posiadających wymagane kwalifikacje.
2. Osoby wykonujące czynności w ruchu zakładu górniczego szkoli się
w zakresie znajomości przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym
bezpiecznego wykonywania powierzonych im czynności. Osoby te nie mogą być
dopuszczone do pracy w ruchu zakładu górniczego, jeżeli nie wykażą się dostateczną
znajomością tych przepisów i zasad.
3. Szkolenia organizuje i prowadzi przedsiębiorca lub na jego zlecenie jednostka
organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową.
4. Ten, kto trudni się szkoleniem osób wykonujących czynności w ruchu zakładu
górniczego, jest obowiązany posiadać odpowiednią kadrę oraz niezbędne środki
umożliwiające właściwe szkolenie.
5. Szkolenie osób, o których mowa w art. 53 ust. 5, oraz osób kierownictwa
i dozoru ruchu podziemnego zakładu górniczego odbywa się na podstawie programów
szkolenia zatwierdzanych, w drodze decyzji, przez właściwe organy nadzoru
górniczego. Odmowa zatwierdzenia następuje, jeżeli program szkolenia nie zapewnia
przekazania osobom szkolonym niezbędnych informacji dotyczących prawidłowego
wykonywania czynności specjalistycznych w ruchu zakładu górniczego.
art. 113.
więcej
1) spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności, określone w odrębnych
przepisach, lub
2) zostały określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 15, spełniają
wymagania techniczne określone w tych przepisach, zwane dalej „wymaganiami
technicznymi”, zostały dopuszczone do stosowania w zakładach górniczych oraz
oznakowane w sposób określony w tych przepisach, lub
3) zostały określone w przepisach wydanych na podstawie art. 120 ust. 1 lub 2 oraz
spełniają wymagania określone w tych przepisach.
2. Decyzję w sprawie dopuszczenia wyrobu do stosowania w zakładach
górniczych, zwaną dalej „dopuszczeniem”, wydaje Prezes Wyższego Urzędu
Górniczego, jeżeli wyrób spełnia wymagania techniczne.
3. Przed złożeniem wniosku o wydanie dopuszczenia wyrób podlega badaniom,
w oparciu o wymagania techniczne, dokonywanym w akredytowanej jednostce
certyfikującej wyroby.
4. Jeżeli wyrób został:
1) zgodnie z prawem wyprodukowany lub dopuszczony do obrotu w innym
państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w Republice Turcji,
2) zgodnie z prawem wyprodukowany w państwie członkowskim Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) będącym stroną umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym
– Prezes Wyższego Urzędu Górniczego wydaje dopuszczenie na podstawie
dokumentów załączonych do wniosku, z wyłączeniem przepisów ust. 2 i 3. Odmowa
wydania dopuszczenia następuje wyłącznie w przypadku stwierdzenia, że wyrób nie
spełnia wymagań bezpieczeństwa w stopniu odpowiadającym temu, jaki przewidują
wymagania techniczne.
5. Podmiotami uprawnionymi do złożenia wniosku o wydanie dopuszczenia są:
1) producent, jego upoważniony przedstawiciel, w rozumieniu art. 5 pkt 5 ustawy
z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2019 r.
poz. 155), dystrybutor lub importer wyrobu, zwani dalej „dostawcami wyrobu”;
2) dostawca wyrobu finalnego – w przypadku wyrobów składających się
z podzespołów wykonywanych przez różnych producentów;
3) przedsiębiorca, który wykonał lub nabył wyrób i zamierza stosować go w ruchu
własnego zakładu górniczego, lub inny podmiot, który wykonał lub nabył wyrób
– w przypadku wyrobów wykonanych lub zakupionych jednostkowo.
6. Wniosek o wydanie dopuszczenia zawiera:
1) określenie wyrobu;
2) oznaczenie podmiotu ubiegającego się o wydanie dopuszczenia, przez wskazanie
jego formy prawnej oraz dowodu jego istnienia, w szczególności wypisu ze
stosownego rejestru, oraz jego siedziby, a także osób upoważnionych do
działania w jego imieniu, przez podanie ich imienia i nazwiska oraz stanowiska
służbowego;
3) określenie producenta wyrobu, jego siedziby i miejsca produkowania wyrobu.
7. Do wniosku o wydanie dopuszczenia załącza się następujące dokumenty,
sporządzone w języku polskim:
1) ogólny opis wyrobu wraz ze wskazaniem proponowanego miejsca umieszczania
znaku dopuszczenia;
2) niezbędne obliczenia projektowe parametrów mających wpływ na
bezpieczeństwo użytkowania wyrobu w warunkach zagrożeń występujących
w ruchu zakładu górniczego;
3) rysunki lub schematy dotyczące wyrobu, jego układów oraz podzespołów, od
których zależy bezpieczeństwo i higiena pracy oraz bezpieczeństwo pożarowe;
4) wyniki badań wyrobu;
5) deklarację producenta albo podmiotu wymienionego w ust. 5 pkt 3 –
w przypadku wykonania wyrobu jednostkowo, dotyczącą spełniania przez wyrób
wymagań technicznych, albo deklarację dotyczącą spełniania przez wyrób
wymagań bezpieczeństwa w stopniu odpowiadającym temu, jaki zapewniają
wymagania techniczne – w przypadku wyrobów, o których mowa w ust. 4;
6) dokumenty potwierdzające dokonanie oceny zgodności, jeżeli są wymagane
przez odrębne przepisy, w tym wydane na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia
2002 r. o systemie oceny zgodności;
7) certyfikat systemu zarządzania jakością lub informację o innym sposobie
udokumentowania powtarzalności cech wyrobu – w przypadku produkcji więcej
niż 1 egzemplarza wyrobu;
8) dokumentację techniczno-ruchową wyrobu zawierającą następujące informacje
wymagane do jego prawidłowego i bezpiecznego stosowania:
a) dane techniczne,
b) identyfikację zagrożeń powodowanych przez wyrób w czasie jego
stosowania,
c) instrukcje bezpiecznego stosowania wyrobu oraz informację o konieczności
podejmowania szczególnych środków bezpieczeństwa,
d) warunki stosowania wyrobu, uwzględniające sposób przeprowadzania
przeglądów, konserwacji, napraw i regulacji.
8. W przypadku wyrobów, o których mowa w ust. 4, zamiast dokumentów
wymienionych w ust. 7 pkt 4, do wniosku o wydanie dopuszczenia załącza się,
sporządzone w języku polskim, dokumenty stanowiące podstawę wyprodukowania
lub dopuszczenia wyrobu do obrotu, w szczególności wyniki jego badań.
9. Jeżeli wymagają tego szczególne względy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
bezpieczeństwa pożarowego w ruchu zakładu górniczego, Prezes Wyższego Urzędu
Górniczego może przed wydaniem dopuszczenia nakazać, w drodze postanowienia,
przeprowadzenie prób wyrobu w ruchu zakładu górniczego.
10. Dopuszczenie wydaje się na czas nieokreślony.
11. Dopuszczenie określa:
1) wyrób;
2) zakres i warunki stosowania wyrobu;
3) znak dopuszczenia oraz sposób trwałego i czytelnego umieszczania znaku
dopuszczenia na każdej jednostce wyrobu;
4) dokumenty, jakie dostawca wyrobu jest obowiązany przekazać użytkownikowi;
5) czas przechowywania dokumentów, o których mowa w ust. 7, przez podmiot
określony w ust. 5 oraz warunki ich udostępniania;
6) zakres dozwolonych zmian wyrobu, które mogą być dokonane, w okresie
ważności dopuszczenia, przez producenta albo podmiot wymieniony w ust. 5
pkt 3 – w przypadku wykonania wyrobu jednostkowo.
12. Zmiany, o których mowa w ust. 11 pkt 6, nie mogą dotyczyć:
1) obniżenia wytrzymałości poszczególnych elementów wyrobu;
2) cech wyrobu, których zmiana może powodować ograniczenie zakresu jego
stosowania lub wymaga zmiany warunków jego stosowania;
3) wyposażenia wyrobu, które służy do zwalczania zagrożeń naturalnych oraz
zagrożenia pożarowego;
4) zabezpieczeń mechanicznych i elektrycznych wyrobu, jeżeli obniżają poziom
bezpieczeństwa;
5) miejsca obsługi i jego zabezpieczeń oraz systemów sterowania wyrobem;
6) osłon części ruchomych wyrobu;
7) zakresu stosowania wyrobu.
13. W przypadku wprowadzenia zmiany w dopuszczonym wyrobie przez
podmioty określone w ust. 5, wprowadzający zmianę powiadamia o niej podmiot,
który poddał wyrób badaniom, oraz Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.
14. Jeżeli wyrób nie spełnia wymagań technicznych mających wpływ na poziom
jego bezpieczeństwa, Prezes Wyższego Urzędu Górniczego może uchylić lub zmienić
dopuszczenie.
15. Rada Ministrów, kierując się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa
powszechnego, bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego oraz bezpieczeństwa
stosowania wyrobów w warunkach zagrożeń występujących w ruchu zakładów
górniczych, w tym bezpieczeństwa osób wykonujących czynności w ruchu zakładu
górniczego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) wykaz wyrobów;
2) wymagania techniczne dla wyrobów;
3) znaki dopuszczenia oraz sposób oznaczania wyrobów tymi znakami.
art. 114.
więcej
urządzeń i ścian, jak również dokonywanie ich istotnych zmian konstrukcyjnych lub
istotnych zmian warunków eksploatacji, wymaga zezwolenia kierownika ruchu
zakładu górniczego.
2. Oddanie do ruchu w zakładzie górniczym, określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 120 ust. 1: podstawowych obiektów, maszyn i urządzeń,
obiektów podziemnego zakładu górniczego stanowiących ściany prowadzone
w warunkach specjalnych oraz obiektów podziemnego zakładu górniczego
stanowiących oddziały eksploatujące partie złóż rud miedzi w warunkach specjalnych,
jak również dokonywanie ich istotnych zmian konstrukcyjnych lub istotnych zmian
warunków eksploatacji, wymaga pozwolenia wydanego, w drodze decyzji, przez
właściwy organ nadzoru górniczego.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli obiekt, maszyna lub urządzenie
stanowi wyposażenie lub część składową obiektu budowlanego zakładu górniczego,
dla którego pozwolenia na użytkowanie są wydawane przez właściwe organy nadzoru
górniczego na podstawie przepisów prawa budowlanego.
4. Właściwy organ nadzoru górniczego może przed wydaniem pozwolenia,
o którym mowa w ust. 2, nakazać, w drodze postanowienia, na które służy zażalenie,
przeprowadzenie próbnego ruchu obiektów, maszyn, urządzeń lub ścian, określając
jego zakres i sposób kontroli oraz uzależniając wydanie pozwolenia od uzyskanych
wyników.
art. 115.
więcej
strzałowego wymaga pozwolenia wydanego, w drodze decyzji, przez organ nadzoru
górniczego właściwy dla miejsca wykonywania robót strzałowych, a jeżeli roboty te
będą wykonywane w granicach właściwości miejscowej co najmniej dwóch organów nadzoru górniczego – organ nadzoru górniczego właściwy dla siedziby zakładu
górniczego.
2. Jeżeli roboty strzałowe w ruchu zakładu górniczego będą wykonywane przez
podmiot wykonujący w zakresie swojej działalności zawodowej czynności
powierzone mu w ruchu zakładu górniczego, uzyskanie pozwolenia, o którym mowa
w ust. 1, przez:
1) przedsiębiorcę – wyłącza obowiązek uzyskania pozwolenia w zakresie tego
samego sprzętu przez ten podmiot;
2) ten podmiot – wyłącza obowiązek uzyskania pozwolenia w zakresie tego samego
sprzętu przez przedsiębiorcę.
3. Pozwolenie wydaje się na czas nieokreślony.
4. Właściwy organ nadzoru górniczego odmawia wydania pozwolenia:
1) ze względu na zagrożenie obronności, bezpieczeństwa państwa, porządku
publicznego lub środowiska;
2) ze względu na ważny interes publiczny;
3) jeżeli wnioskodawcy cofnięto w ciągu ostatnich 5 lat pozwolenie z przyczyn
określonych w ust. 5.
5. Właściwy organ nadzoru górniczego cofa pozwolenie, jeżeli wnioskodawca
prowadzi roboty strzałowe w sposób:
1) (uchylony)
2) stwarzający zagrożenie obronności, bezpieczeństwa państwa, porządku
publicznego lub środowiska.
6. Przedsiębiorca powiadamia organ nadzoru górniczego, o którym mowa
w ust. 1, najpóźniej na 7 dni przed zamierzonym terminem rozpoczęcia robót
strzałowych, o powierzeniu wykonywania tych robót podmiotowi wykonującemu
w zakresie swojej działalności zawodowej czynności powierzone mu w ruchu zakładu
górniczego.
7. Przedsiębiorca lub podmiot wykonujący w zakresie swojej działalności
zawodowej roboty strzałowe powierzone mu w ruchu zakładu górniczego, są
obowiązani:
1) przestrzegać wymagań dotyczących bezpiecznego przechowywania środków
strzałowych i sprzętu strzałowego oraz prowadzenia prac przy użyciu tych
środków i sprzętu;
2) zapewnić nadzór nad osobami, którym powierzyli wykonywanie czynności
związanych z dostępem do środków strzałowych i sprzętu strzałowego;
3) zapewnić ewidencjonowanie znajdujących się w zakładzie górniczym oraz
wykorzystanych tam środków strzałowych;
4) przechowywać dokumentację, o której mowa w pkt 3, przez co najmniej 10 lat,
licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wykorzystano środki strzałowe,
oraz udostępniać ją na żądanie właściwego organu nadzoru górniczego;
5) zapewnić prowadzenie wykazu używanych środków strzałowych i sprzętu
strzałowego, określającego warunki ich używania;
6) zapewnić prowadzenie rejestru jednoznacznych oznaczeń środków strzałowych
zgodnie z art. 62vc ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach
wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego.
8. Kierownik ruchu zakładu górniczego ustala dla każdego miejsca
wykonywania robót strzałowych w formie pisemnej bezpieczny sposób ich
wykonywania, uwzględniając wymagania określone w przepisach wydanych na
podstawie art. 120 ust. 2.
art. 116.
więcej
działalność na podstawie koncesji udzielonej przez starostę, jest obowiązany posiadać
dokumentację mierniczo-geologiczną oraz aktualizować i uzupełniać ją w trakcie
postępu robót. W skład dokumentacji mierniczo-geologicznej wchodzą:
1) dokumenty pomiarowe;
2) dokumenty obliczeniowe;
3) dokumenty kartograficzne przedstawiające aktualną sytuację geologiczną oraz
górniczą zakładu górniczego, a także stan powierzchni w granicach terenu
górniczego.
2. Nie jest wymagane posiadanie dokumentów pomiarowych i obliczeniowych
będących podstawą sporządzania i uzupełniania map pozyskiwanych z państwowego
zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
3. Dokumentację mierniczo-geologiczną sporządza:
1) mierniczy górniczy, a w przypadku wydobywania kopalin metodą odkrywkową
– także osoba posiadająca kwalifikacje zawodowe w zakresie geodezyjnych
pomiarów sytuacyjno-wysokościowych;
2) w części, w jakiej przedstawia ona sytuację geologiczną zakładu górniczego –
geolog górniczy, a w przypadku wydobywania kopalin metodą odkrywkową –
także osoba posiadająca kwalifikacje zawodowe w zakresie sporządzania
dokumentacji geologicznej złóż tych kopalin, w związku z wydobywaniem
których ma być sporządzona dokumentacja mierniczo-geologiczna.
4. W celu sporządzenia, aktualizacji i uzupełniania dokumentacji mierniczo-
-geologicznej wykonuje się prace geodezyjne i geologiczne, obejmujące czynności
pomiarowe, obliczeniowe i kartograficzne.
5. Przedsiębiorca jest obowiązany nieodpłatnie udostępnić organom
administracji geologicznej oraz organom nadzoru górniczego, na żądanie tych
organów, dokumentację mierniczo-geologiczną w zakresie niezbędnym do
wykonywania ich zadań.
6. Właściwy organ nadzoru górniczego może, w drodze decyzji, nakazać
sporządzenie odpowiednich dokumentów wchodzących w skład dokumentacji
mierniczo-geologicznej, innych niż wymienione w przepisach wydanych na podstawie
ust. 7, jeżeli jest to niezbędne do:
1) zapewnienia bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego;
2) zwalczania zagrożeń naturalnych;
3) wykonania zadań ratownictwa górniczego;
4) kontrolowania racjonalnej gospodarki zasobami złóż kopalin w procesie ich
wydobywania;
5) zapobieżenia szkodom w środowisku i obiektach budowlanych;
6) budowy i likwidacji zakładu górniczego;
7) rekultywacji gruntów i zagospodarowania terenów po zakończeniu działalności
górniczej.
7. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą sporządzenia
dokumentacji mierniczo-geologicznej w sposób zapewniający przedstawienie
aktualnej sytuacji geologicznej oraz górniczej zakładu górniczego, a także stanu
powierzchni w granicach terenu górniczego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje dokumentów wchodzących w skład dokumentacji mierniczo-
-geologicznej;
2) szczegółowe wymagania dotyczące sporządzania, aktualizacji i uzupełniania
dokumentacji mierniczo-geologicznej;
3) szczegółowe wymagania dotyczące wykonywania prac geodezyjnych
i geologicznych w celu sporządzenia, aktualizacji i uzupełniania dokumentacji
mierniczo-geologicznej;
4) sposób i tryb postępowania z dokumentacją mierniczo-geologiczną po likwidacji
zakładu górniczego, w zakresie jej przekazywania i archiwizowania, w tym
wzory dokumentów związanych z jej przekazywaniem.
art. 117.
więcej
1) rozpoznawać zagrożenia związane z ruchem zakładu górniczego i podejmować
środki zmierzające do zapobiegania i usuwania tych zagrożeń;
2) posiadać odpowiednie środki materialne i techniczne oraz służby ruchu
zapewniające bezpieczeństwo pracowników i ruchu zakładu górniczego;
3) prowadzić ewidencję osób przebywających w zakładzie górniczym, przez
wskazanie imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego;
4) oceniać i dokumentować ryzyko zawodowe oraz stosować niezbędne
rozwiązania zmniejszające to ryzyko, w tym przez sporządzenie dokumentu
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia;
5) posiadać i odpowiednio przechowywać dokumentację prowadzenia ruchu
zakładu górniczego;
6) posiadać dowód sprawdzenia rozwiązań technicznych przez rzeczoznawcę do
spraw ruchu zakładu górniczego – w przypadkach określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 120 ust. 1 i 2;
7) przechowywać:
a) dokumenty, o których mowa w art. 108 ust. 9 pkt 4 lit. a, b i d oraz ust. 10,
wraz z planem ruchu zakładu górniczego,
b) dokument, o którym mowa w art. 108 ust. 9 pkt 4 lit. c – przez 6 miesięcy
od dnia zakończenia likwidacji zakładu górniczego.
Art. 117a. 1. Przedsiębiorca wykonujący działalność polegającą na
poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach
obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany także:
1) opracować i wdrożyć, po zatwierdzeniu planu ruchu zakładu górniczego, a przed
dniem rozpoczęcia prowadzenia ruchu zakładu górniczego, system
umożliwiający gromadzenie i zapisywanie danych technicznych dotyczących tej
działalności, z zabezpieczeniami, które uniemożliwią manipulację
zgromadzonymi danymi;
2) ustanowić przed zatwierdzeniem planu ruchu zakładu górniczego i wdrożyć
przed dniem rozpoczęcia prowadzenia ruchu zakładu górniczego system
niezależnej weryfikacji rozwiązań technicznych i organizacyjnych dotyczących tej działalności, przeprowadzanej przez rzeczoznawcę do spraw ruchu zakładu
górniczego, zapewniając, aby rzeczoznawca:
a) nie opiniował elementów planu ruchu zakładu górniczego w zakresie, w
którym uczestniczył w pracach nad tym planem,
b) był niezależny od przedsiębiorcy,
c) w porozumieniu z przedsiębiorcą ustalił sposób wzajemnego przepływu
informacji.
2. System niezależnej weryfikacji, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, obejmuje
sposób wyboru rzeczoznawcy do spraw ruchu zakładu górniczego oraz sposób badania
przez rzeczoznawcę rozwiązań technicznych i organizacyjnych dotyczących
działalności polegającej na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu
węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 117b. 1. W przypadku działalności polegającej na poszukiwaniu,
rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej kierownik ruchu zakładu górniczego przekazuje,
co 7 dni, właściwemu organowi nadzoru górniczego sprawozdanie z realizacji planu
ruchu zakładu górniczego. Pierwsze sprawozdanie przekazuje się w terminie 7 dni od
dnia zatwierdzenia planu ruchu zakładu górniczego.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki złożami kopalin określi, w drodze
rozporządzenia, minimalną zawartość sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, kierując
się koniecznością zapewnienia organom nadzoru górniczego informacji dotyczących
stanu robót prowadzonych w ramach ruchu zakładu górniczego.
Art. 117c. W przypadku działalności polegającej na poszukiwaniu,
rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej kierownik ruchu zakładu górniczego umieszcza
w miejscu ogólnodostępnym na terenie zakładu górniczego informację o możliwości
anonimowego zgłaszania właściwemu organowi nadzoru górniczego oraz Prezesowi
Wyższego Urzędu Górniczego problemów dotyczących bezpieczeństwa i środowiska
odnoszących się do tej działalności oraz informuje osoby obecne na terenie zakładu
górniczego o takiej możliwości, w szczególności podczas każdego szkolenia w
dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.
art. 118.
więcej
w zakładach górniczych, w których występują następujące zagrożenia naturalne:
tąpaniami, metanowe, wyrzutami gazów i skał, wybuchem pyłu węglowego,
klimatyczne, wodne, osuwiskowe, erupcyjne, siarkowodorowe, substancjami
promieniotwórczymi, podlegają zaliczeniu do poszczególnych stopni, kategorii lub
klas zagrożeń, według kryteriów określonych w przepisach wydanych na podstawie
ust. 4.
2. Zaliczeń, o których mowa w ust. 1, dokonuje kierownik ruchu zakładu
górniczego w oparciu o dokumentację określoną w przepisach wydanych na
podstawie ust. 4, niezwłocznie po stwierdzeniu okoliczności określonych w tych
przepisach, uzasadniających zaliczenie do danego stopnia, kategorii lub klasy
zagrożenia.
3. W przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie
ust. 4 zaliczeń, o których mowa w ust. 1, dokonuje się także w oparciu o wyniki badań
przeprowadzonych przez rzeczoznawcę do spraw ruchu zakładu górniczego oraz
opinię tego rzeczoznawcy.
4. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia:
1) kryteria oceny zagrożeń naturalnych, o których mowa w ust. 1, zależnie od
rodzaju kopaliny, natężenia zagrożeń, przestrzeni występowania zagrożeń oraz
rodzaju zakładu górniczego,
2) dokumentację, w oparciu o którą dokonuje się zaliczeń, o których mowa
w ust. 1, inną niż wymieniona w ust. 3,
3) przypadki, w których zaliczeń, o których mowa w ust. 1, dokonuje się także
w oparciu o dokumentację, o której mowa w ust. 3
– kierując się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy, bezpieczeństwa
powszechnego oraz bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego.
art. 119.
więcej
ruchu, uszkodzenie albo nieprawidłowe działanie urządzeń tego zakładu, jest
obowiązany niezwłocznie ostrzec osoby zagrożone, podjąć środki dostępne w celu
usunięcia niebezpieczeństwa oraz zawiadomić o niebezpieczeństwie najbliższą osobę
kierownictwa lub dozoru ruchu.
2. W przypadku powstania stanu zagrożenia życia lub zdrowia osób
przebywających w zakładzie górniczym, dla zakładu górniczego lub jego ruchu, na
żądanie kierownika ruchu tego zakładu, każdy przedsiębiorca jest obowiązany udzielić
mu niezbędnej pomocy.
3. W przypadku powstania stanu zagrożenia życia lub zdrowia osób
przebywających w zakładzie górniczym, niezwłocznie wstrzymuje się prowadzenie
ruchu w strefie zagrożenia, wycofuje się ludzi w bezpieczne miejsce i podejmuje się
niezbędne działania, w tym środki dostępne w celu usunięcia stanu zagrożenia.
4. Kierownik ruchu zakładu górniczego jest obowiązany niezwłocznie
zawiadomić właściwy organ nadzoru górniczego, w sposób ustalony w przepisach
wydanych na podstawie art. 120 ust. 1, o każdym wypadku śmiertelnym, ciężkim lub
zbiorowym, zgonie naturalnym, jak również o związanych z ruchem zakładu
górniczego niebezpiecznych zdarzeniach, stwarzających zagrożenie życia, zdrowia
ludzkiego lub bezpieczeństwa powszechnego.
5. Kierownik ruchu zakładu górniczego, w terminie do 3 dnia roboczego
każdego miesiąca, jest obowiązany zawiadomić właściwy organ nadzoru górniczego,
w sposób ustalony w przepisach wydanych na podstawie art. 120 ust. 1, o każdym
wypadku zaistniałym w zakładzie górniczym, innym niż określony w ust. 4, który
zaistniał w poprzednim miesiącu.
6. Kierownik ruchu zakładu górniczego prowadzącego podziemne składowanie
dwutlenku węgla jest obowiązany poinformować właściwy organ nadzoru górniczego
o wycieku dwutlenku węgla oraz o ryzyku wystąpienia takiego wycieku.
art. 120.
więcej
w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw pracy, spraw wewnętrznych,
klimatu oraz środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania
dotyczące prowadzenia ruchu poszczególnych rodzajów zakładów górniczych,
w zakresie:
1) bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym oceniania i dokumentowania ryzyka
zawodowego oraz stosowania niezbędnych rozwiązań zmniejszających to
ryzyko,
2) bezpieczeństwa pożarowego,
3) gospodarki złożami kopalin w procesie ich wydobywania,
4) przygotowania wydobytych kopalin do sprzedaży,
5) ochrony środowiska,
6) podstawowych obiektów, maszyn i urządzeń zakładu górniczego,
7) obiektów podziemnego zakładu górniczego stanowiących ściany prowadzone
w warunkach specjalnych oraz obiektów podziemnego zakładu górniczego stanowiących oddziały eksploatujące partie złóż rud miedzi w warunkach
specjalnych,
8) przypadków, w których przedsiębiorca jest obowiązany posiadać dowód
sprawdzenia rozwiązań technicznych przez rzeczoznawcę do spraw ruchu
zakładu górniczego
– kierując się potrzebą zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa
powszechnego, bezpieczeństwa pożarowego, bezpieczeństwa i higieny pracy,
prawidłowego prowadzenia ruchu zakładu górniczego, zapobiegania zagrożeniom
występującym w ruchu zakładu górniczego, a także uwzględniając konieczność
stosowania przez przedsiębiorców aktualnych osiągnięć nauki i techniki, zwłaszcza
w zakresie górnictwa, uproszczenia wymagań dla przedsiębiorców prowadzących
działalność na podstawie koncesji udzielonej przez starostę oraz racjonalnego
wykorzystania złoża kopaliny.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki złożami kopalin w porozumieniu
z ministrami właściwymi do spraw pracy, spraw wewnętrznych oraz środowiska
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące
przechowywania i używania środków strzałowych i sprzętu strzałowego w ruchu
zakładu górniczego, w tym rodzaje, sposób i wzory ewidencji środków strzałowych
oraz przypadki, w których przedsiębiorca ma obowiązek posiadać dowód sprawdzenia
rozwiązań technicznych przez rzeczoznawcę do spraw ruchu zakładu górniczego,
kierując się potrzebą zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa
powszechnego, bezpieczeństwa pożarowego, bezpieczeństwa i higieny pracy,
prawidłowego prowadzenia ruchu zakładu górniczego, zapobiegania zagrożeniom
występującym w ruchu zakładu górniczego, a także potrzebą zapewnienia
bezpieczeństwa osób wykonujących czynności związane z przechowywaniem lub
używaniem środków strzałowych i sprzętu strzałowego w poszczególnych rodzajach
zakładów górniczych.
3. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego może, na wniosek przedsiębiorcy,
w szczególnych przypadkach uzasadnionych warunkami bezpieczeństwa lub gdy jest
to niezbędne do wprowadzenia postępu technicznego, przeprowadzenia prac
naukowo-badawczych lub doświadczalnych, wyrazić zgodę na odstąpienie przez
przedsiębiorcę od określonych wymagań przewidzianych w przepisach wydanych na
podstawie ust. 1 i 2, określając szczegółowo zakład górniczy, zakres odstąpienia oraz warunki jego stosowania. Zgodę, w drodze decyzji, wyraża się na czas oznaczony, nie
dłuższy niż 5 lat.
art. 121.
więcej
podmiotów wykonujących w zakresie swojej działalności zawodowej czynności im
powierzone w ruchu zakładu górniczego.
2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, są obowiązane spełniać następujące
wymagania w zależności od rodzaju zakładu górniczego:
1) zapewnić odpowiednie służby ruchu, w tym osoby kierownictwa i dozoru ruchu
oraz osoby o kwalifikacjach niezbędnych do kierowania i wykonywania
określonego rodzaju robót;
2) zapewnić niezbędne środki materialne i techniczne umożliwiające bezpieczne
wykonywanie robót;
3) przeszkolić pracowników w zakresie znajomości przepisów i zasad
bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym bezpiecznego wykonywania
powierzonych im czynności;
4) ocenić i udokumentować ryzyko zawodowe na stanowisku pracy oraz
poinformować pracowników o tym ryzyku, a także stosować niezbędne środki
profilaktyczne zmniejszające to ryzyko.
3. Sposób organizacji pracy wraz ze schematem organizacyjnym i dodatkowymi
ustaleniami zapewniającymi bezpieczne wykonywanie robót określa umowa zawarta
między przedsiębiorcą a podmiotem, o którym mowa w ust. 1.
art. 122.
więcej
1) służby ratownictwa górniczego przedsiębiorcy;
2) podmioty zawodowo trudniące się ratownictwem górniczym.
2. Do zadań służb i podmiotów, o których mowa w ust. 1, należy:
1) niezwłoczne niesienie pomocy w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia osób
przebywających w zakładzie górniczym, bezpieczeństwa ruchu zakładu
górniczego lub bezpieczeństwa powszechnego;
2) wykonywanie prac profilaktycznych – prace te mają na celu zapobieganie
bezpośredniemu zagrożeniu bezpieczeństwa osób lub ruchu zakładu górniczego
w przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 124.
3. Kierownik ruchu zakładu górniczego odpowiada za stan ratownictwa
górniczego w zakładzie górniczym, a kierownik podmiotu zawodowo trudniącego się
ratownictwem górniczym – za stan ratownictwa górniczego w tym podmiocie.
4. W zakładzie górniczym i w podmiocie zawodowo trudniącym się
ratownictwem górniczym prowadzi się dokumentację w zakresie ratownictwa
górniczego.
5. W ratownictwie górniczym przeprowadza się specjalistyczne badania
lekarskie, specjalistyczne badania psychologiczne oraz specjalistyczne szkolenia.
Badania i szkolenia organizuje i przeprowadza podmiot zawodowo trudniący się
ratownictwem górniczym lub przedsiębiorca spełniający wymagania przewidziane dla
podmiotów zawodowo trudniących się ratownictwem górniczym. W przypadkach
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 124 pkt 2 szkolenia może
organizować i przeprowadzać przedsiębiorca.
6. Przedsiębiorca jest obowiązany:
1) posiadać własne służby ratownictwa górniczego albo powierzyć realizację tego
obowiązku w całości lub w części podmiotom zawodowo trudniącym się
ratownictwem górniczym;
2) posiadać plan ratownictwa górniczego;
3) zapewnić stałą możliwość udziału w akcji ratowniczej zawodowych
specjalistycznych służb podmiotu zawodowo trudniącego się ratownictwem
górniczym, w sposób określony w umowie, o której mowa w ust. 15.
7. Podmiot zawodowo trudniący się ratownictwem górniczym jest obowiązany
na wezwanie przedsiębiorcy lub kierownika ruchu zakładu górniczego zapewnić stałe
uczestnictwo w akcji ratowniczej zawodowych specjalistycznych służb, w sposób
określony w umowie, o której mowa w ust. 15.
8. Przedsiębiorca posiadający wyłącznie własne służby ratownictwa górniczego
jest obowiązany spełniać wymagania przewidziane dla podmiotów zawodowo
trudniących się ratownictwem górniczym.
9. Podmiot zawodowo trudniący się ratownictwem górniczym jest obowiązany
spełniać wymagania przewidziane dla tych podmiotów.
10. Plan ratownictwa górniczego sporządza się dla każdego zakładu górniczego.
11. Plan ratownictwa górniczego określa sposób wykonania obowiązków
w zakresie ratownictwa górniczego, w szczególności:
1) organizację służb ratownictwa górniczego i służb pogotowia w zakładzie
górniczym;
2) możliwość stałego udziału w akcji ratowniczej zawodowych specjalistycznych
służb podmiotu zawodowo trudniącego się ratownictwem górniczym –
w przypadku zawarcia umowy, o której mowa w ust. 15;
3) niezbędne wyposażenie w sprzęt ratowniczy;
4) sposób prowadzenia akcji ratowniczej.
11a. W przypadku działalności polegającej na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub
wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej plan ratownictwa górniczego jest opracowywany
z uwzględnieniem:
1) oceny ryzyka wystąpienia niebezpiecznych zdarzeń lub wypadków, dokonanej w
trakcie sporządzania planu ruchu zakładu górniczego oraz analizy skuteczności
reagowania w przypadku wycieku ropy naftowej;
2) krajowego planu zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń środowiska morskiego,
o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o
zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. z 2017 r. poz. 2000,
z 2019 r. poz. 2303 oraz z 2020 r. poz. 284);
3) otrzymanych od Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego informacji o poważnym
zagrożeniu dla zakładu górniczego związanym z działalnością polegającą na
poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż
w granicach obszarów morskich innego niż Rzeczpospolita Polska państwa
członkowskiego Unii Europejskiej.
11b. Zmiany w planie, o którym mowa w ust. 11a, są dokonywane w
szczególności w przypadku:
1) zmiany uwarunkowań istniejących w trakcie sporządzenia planu ratownictwa
górniczego;
2) zmiany w planie ruchu zakładu górniczego, jeżeli zmiana ta ma wpływ na plan
ratownictwa górniczego;
3) gdy przegląd, o którym mowa w art. 108 ust. 2d albo art. 108a ust. 1, wykazał
potrzebę wprowadzenia zmian w planie ratownictwa górniczego.
11c. W przypadku działalności polegającej na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub
wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej kierownik ruchu zakładu górniczego przekazuje właściwemu organowi nadzoru górniczego plan, o którym mowa w ust. 11a, oraz jego
zmiany, niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich zatwierdzenia.
11d. W przypadku działalności polegającej na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub
wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorca:
1) przekazuje plan, o którym mowa w ust. 11a, oraz jego zmiany, niezwłocznie, nie
później niż w terminie 7 dni od dnia ich zatwierdzenia, podmiotowi, o którym
mowa w art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu
zanieczyszczaniu morza przez statki;
2) wyposaża zakład górniczy w sprzęt do realizacji planu ratownictwa górniczego
oraz udostępnia go podmiotom, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy
z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki.
12. Plan ratownictwa górniczego oraz zmiany w tym planie zatwierdza
kierownik ruchu zakładu górniczego. Plan ten na bieżąco aktualizuje się w zakresie
ustalonym przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
13. W zakładzie górniczym organizuje się drużynę ratowniczą oraz odpowiednio
wyposażoną kopalnianą stację ratownictwa górniczego. W zakładach górniczych
wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi obowiązek posiadania kopalnianej
stacji ratownictwa górniczego może zostać spełniony przez utrzymywanie zakładowej
stacji ratownictwa górniczego.
14. W skład zawodowych specjalistycznych służb podmiotu zawodowo
trudniącego się ratownictwem górniczym wchodzą:
1) dyżurujące zawodowe zastępy ratownicze;
2) zawodowe pogotowia specjalistyczne;
3) dyżurujące zastępy dla grup zakładów górniczych.
15. Powierzenie przez przedsiębiorcę podmiotowi zawodowo trudniącemu się
ratownictwem górniczym realizacji w całości lub części obowiązku posiadania
własnych służb ratownictwa górniczego następuje na podstawie umowy, za uprzednią
zgodą właściwego organu nadzoru górniczego, wyrażoną, w drodze decyzji,
w przypadku spełniania przez ten podmiot wymagań przewidzianych w przepisach
wydanych na podstawie art. 124.
16. Jeżeli przedsiębiorca lub podmiot nie spełnia wymagań przewidzianych
w zakresie ratownictwa górniczego, właściwy organ nadzoru górniczego może nakazać, w drodze decyzji, przedsiębiorcy albo podmiotowi zawodowo trudniącemu
się ratownictwem górniczym:
1) dokonanie koniecznych zmian w organizacji ratownictwa górniczego;
2) uzupełnienie lub zmianę wyposażenia ratownictwa górniczego.
17. Jeżeli występujące w zakładzie górniczym zagrożenia naturalne i ich
natężenie nie wymagają spełnienia przez przedsiębiorcę obowiązku, o którym mowa
w ust. 6 pkt 1, i jeżeli nie spowoduje to pogorszenia stanu bezpieczeństwa w zakładzie
górniczym, właściwy organ nadzoru górniczego może, w drodze decyzji, zwolnić
przedsiębiorcę z tego obowiązku, w całości lub w części. Przedsiębiorca, który
uzyskał zwolnienie, jest obowiązany zabezpieczyć możliwość prowadzenia akcji
ratowniczej przez podmioty trudniące się zawodowo ratownictwem górniczym,
w sposób określony w planie ratownictwa górniczego oraz umowie zawartej z tym
podmiotem.
18. W przypadku istotnej zmiany okoliczności, stanowiących podstawę wydania
decyzji, o której mowa w ust. 16, właściwy organ nadzoru górniczego niezwłocznie
uchyla tę decyzję.
19. Przepisów ust. 1–18 nie stosuje się do przedsiębiorców wydobywających
kopaliny metodą odkrywkową. Są oni obowiązani zabezpieczyć możliwość
prowadzenia akcji ratowniczej przez inne jednostki ratownicze.
art. 123.
więcej
ruchu zakładu górniczego, zgodnie z dokumentacją prac profilaktycznych,
zatwierdzoną przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
2. Decyzję o podjęciu prac profilaktycznych i ich zakończeniu podejmuje
kierownik ruchu zakładu górniczego.
3. W przypadku wystąpienia zagrożenia życia i zdrowia pracowników zakładu
górniczego, bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego lub bezpieczeństwa
powszechnego, w związku z ruchem zakładu górniczego, niezwłocznie podejmuje się
i prowadzi akcję ratowniczą.
4. Akcję ratowniczą prowadzi kierownik akcji ratowniczej zgodnie z planem
ratownictwa górniczego oraz wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na
podstawie art. 124.
5. Kierownikiem akcji ratowniczej, podejmującym jednoosobowo decyzje
dotyczące jej prowadzenia, jest kierownik ruchu zakładu górniczego.
6. Podczas prowadzenia akcji ratowniczej, w przypadkach szczególnych, ze
względu na bezpieczeństwo załogi lub zakładu górniczego, kierownik akcji może
odstąpić od wymagań określonych w przepisach prawa, pod warunkiem zapewnienia
postępowania zgodnego z zasadami techniki górniczej.
7. Nadzór nad prowadzeniem akcji ratowniczej sprawuje właściwy organ
nadzoru górniczego. W przypadku uznania, że jest ona prowadzona nienależycie,
organ ten może żądać zmiany jej kierownika lub objąć kierownictwo akcji.
8. Jeżeli wymaga tego waga lub zawiłość sprawy, w szczególności w przypadku
zaistnienia wypadku zbiorowego, katastrofy albo niebezpiecznego zdarzenia,
czynności określone w ust. 7 może podejmować Prezes Wyższego Urzędu
Górniczego.
9. Czynności określone w ust. 7 są wykonywane przez pracowników organów
nadzoru górniczego na podstawie legitymacji służbowej upoważniającej do
wykonywania takich czynności.
Art. 123a. 1. W przypadku wystąpienia zagrożenia życia lub zdrowia osób
przebywających w zakładzie górniczym, bezpieczeństwa ruchu tego zakładu
górniczego, bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska przedsiębiorca
wykonujący działalność polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub
wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej powiadamia niezwłocznie, nie później niż w terminie 24
godzin od wdrożenia działania zgodnego z planem ratownictwa górniczego, właściwy
organ nadzoru górniczego, Morską Służbę Poszukiwania i Ratownictwa, dyrektora
właściwego urzędu morskiego oraz Straż Graniczną o wystąpieniu takiego zagrożenia
oraz wdraża działania zgodnie z planem ratownictwa górniczego w celu ograniczenia
lub usunięcia tego zagrożenia, w tym zanieczyszczenia środowiska i zapewnienia
bezpieczeństwa osób.
2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) opis okoliczności powstania zagrożenia;
2) dostępne informacje dotyczące określenia przyczyn powstania zagrożenia;
3) opis możliwych skutków wynikających z zagrożenia, w tym skutków dla
środowiska.
Art. 123b. 1. Przedsiębiorca wykonujący działalność polegającą na
poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach
obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej sporządza i przekazuje właściwemu organowi nadzoru górniczego, Morskiej Służbie Poszukiwania i Ratownictwa,
dyrektorowi właściwego urzędu morskiego oraz Straży Granicznej sprawozdanie
dotyczące wystąpienia zagrożenia, o którym mowa w art. 123a ust. 1, w terminie
10 dni roboczych od dnia wystąpienia tego zagrożenia.
2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, sporządza się zgodnie z wytycznymi
określonymi w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr
1112/2014 z dnia 13 października 2014 r. określającego wspólny format sprawozdań
do celu wymiany informacji dotyczących wskaźników odnoszących się do poważnych
zagrożeń przez operatorów i właścicieli instalacji do wydobywania ropy naftowej i
gazu na obszarach morskich oraz wspólny format sprawozdań do celów publikacji
przez państwa członkowskie informacji dotyczących wskaźników odnoszących się do
poważnych zagrożeń (Dz. Urz. UE L 302 z 22.10.2014, str. 1).
art. 124.
więcej
w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych, środowiska oraz
zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) organizację, szczegółowe zadania i wymagania dla służb ratownictwa
górniczego przedsiębiorcy oraz podmiotu zawodowo trudniącego się
ratownictwem górniczym,
2) szczegółowe wymagania dotyczące specjalistycznych badań lekarskich,
specjalistycznych badań psychologicznych oraz specjalistycznych szkoleń
w zakresie ratownictwa górniczego, w tym przypadki, w których te szkolenia są
przeprowadzane przez przedsiębiorcę,
3) szczegółowe wymagania dotyczące dokumentacji w zakresie ratownictwa
górniczego oraz planu ratownictwa górniczego,
4) sposoby współpracy przedsiębiorcy oraz podmiotu zawodowo trudniącego się
ratownictwem górniczym, w przypadku zawarcia umowy, o której mowa
w art. 122 ust. 15,
5) przypadki, w których wykonuje się prace profilaktyczne,
6) sposoby prowadzenia akcji ratowniczych w zależności od rodzaju i natężenia
zagrożeń występujących w zakładach górniczych
– kierując się potrzebą zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa
powszechnego, bezpieczeństwa pożarowego, bezpieczeństwa i higieny pracy,
bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego, zapobiegania zagrożeniom występującym
w ruchu zakładu górniczego, a także zapewnienia sprawnego niesienia pomocy w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia osób przebywających w zakładzie górniczym, bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego lub bezpieczeństwa
powszechnego.
art. 125.
więcej
1) podziemne składowisko odpadów niebezpiecznych;
2) podziemne składowisko odpadów obojętnych;
2a) podziemne składowisko odpadów promieniotwórczych;
3) podziemne składowisko odpadów innych niż niebezpieczne, obojętne
i promieniotwórcze.
2. Podziemne składowisko odpadów lokalizuje się w formacji geologicznej
stanowiącej naturalną barierę geologiczną dla ewentualnej migracji substancji
niebezpiecznych poza granice przestrzeni objętej przewidywanymi szkodliwymi
wpływami składowanych odpadów.
3. Eksploatacja i zamknięcie podziemnego składowiska powinny odbywać się
w sposób zapewniający bezpieczeństwo powszechne oraz w sposób zapewniający
zapobieganie negatywnym dla środowiska skutkom składowania odpadów,
w szczególności zanieczyszczeniu wód podziemnych.
4. Monitoring podziemnego składowiska odpadów prowadzi się w celu
porównania stanu środowiska we wszystkich fazach działalności z jego pierwotnym
stanem.
5. Odpady w podziemnych składowiskach składuje się w sposób selektywny.
Składowanie odpadów w sposób nieselektywny jest dozwolone tylko wówczas, jeżeli
nie spowoduje to zagrożenia środowiska lub nie naruszy wymagań bezpieczeństwa.
6. Przedsiębiorca prowadzący działalność w zakresie podziemnego składowania
odpadów jest obowiązany zatrudnić w ruchu zakładu górniczego osobę posiadającą
świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami,
o którym mowa w art. 165 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U.
z 2019 r. poz. 701, z późn. zm.).
7. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
wymagania dla poszczególnych typów podziemnych składowisk odpadów, dotyczące
lokalizacji, eksploatacji i zamknięcia, a także zakres, sposób i warunki prowadzenia
monitoringu tych składowisk, kierując się potrzebami zapewnienia ochrony
środowiska, bezpieczeństwa powszechnego oraz prawidłowego postępowania
z odpadami, a także uwzględniając zjawiska przyrodnicze i uwarunkowania
geologiczne.
8. Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje odpadów, które mogą
być składowane podziemnie w sposób nieselektywny oraz kryteria i procedury
dopuszczenia odpadów na składowiska podziemne, kierując się potrzebami
zapewnienia ochrony środowiska, bezpieczeństwa powszechnego oraz prawidłowego
postępowania z odpadami, a także uwzględniając zjawiska przyrodnicze
i uwarunkowania geologiczne.
art. 126.
więcej
1) występujących w postaci ciekłej, w tym odpadów zawierających wodę w ilości
powyżej 95% masy całkowitej, z wyłączeniem szlamów;
2) o właściwościach wybuchowych, żrących, utleniających, wysoce łatwopalnych
lub łatwopalnych;
3) zakaźnych medycznych i zakaźnych weterynaryjnych;
4) powstających w wyniku prac naukowo-badawczych, rozwojowych lub
działalności dydaktycznej, które nie są zidentyfikowane lub są
niesklasyfikowane i których oddziaływanie na środowisko nie jest znane;
5) opon, z wyłączeniem opon rowerowych i opon o średnicy zewnętrznej większej
niż 1400 mm;
6) innych, które w warunkach podziemnego składowania mogą podlegać
niepożądanym zmianom fizycznym, chemicznym lub biologicznym.
2. Do odpadów, o których mowa w ust. 1 pkt 6, zalicza się następujące odpady:
1) mogące w warunkach składowania wchodzić w reakcje z wodą lub skałą
macierzystą, prowadząc do zmiany ich objętości, powstania samozapalnych,
toksycznych lub wybuchowych substancji lub gazów lub innych reakcji
zagrażających bezpieczeństwu eksploatacji składowiska podziemnego lub nienaruszalności bariery geologicznej, a także pojemniki, w których są
składowane;
2) ulegające biodegradacji;
3) o ostrym zapachu;
4) mogące wytwarzać mieszanki gazowo-powietrzne o właściwościach
toksycznych lub wybuchowych;
5) nieodpowiadające warunkom geomechanicznym ze względu na
niewystarczającą stabilność;
6) samozapalne lub podatne na samozapłon w danych warunkach składowania;
7) będące produktami gazowymi;
8) lotne oraz pochodzące ze zbierania w postaci nieokreślonych mieszanin.
3. Zabronione jest rozcieńczanie lub sporządzanie mieszanin odpadów ze sobą
lub z innymi substancjami (przedmiotami) w celu spełnienia kryteriów dopuszczenia
do podziemnego składowania.
art. 127.
więcej
przepisy art. 105, art. 106, art. 107 ust. 1 pkt 2 i 3, art. 108, art. 119, art. 120, art. 121
ust. 1, art. 128 pkt 3, art. 129, art. 130 ust. 1, art. 134 pkt 3 i 4, art. 135 ust. 2 i 3 oraz
art. 137 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.
2. Przepisów niniejszego rozdziału, z wyjątkiem art. 125 ust. 2–4, nie stosuje się
do odpadów obojętnych oraz innych niż niebezpieczne i obojętne, jeżeli stanowią
odpady wydobywcze w rozumieniu ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o odpadach
wydobywczych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1849 oraz z 2020 r. poz. 284).
Art. 127a. 1. Kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla lokalizuje
się na obszarach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 4, jeżeli
prowadzenie działalności polegającej na podziemnym składowaniu dwutlenku węgla
nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa powszechnego, zdrowia i życia ludzi oraz
środowiska.
2. Kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla lokalizuje się
w górotworze w obrębie formacji geologicznych, spełniających zarówno kryteria
dotyczące skał zbiornikowych, jak i skał uszczelniających, stanowiących naturalną
barierę geologiczną dla ewentualnego wycieku dwutlenku węgla i jego wydostania się poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla, jeżeli z charakterystyki
i oceny zawartej w zatwierdzonej dokumentacji geologicznej wynika, że formacje te
lub ich części są odpowiednie do podziemnego składowania dwutlenku węgla.
3. Zabronione jest podziemne składowanie dwutlenku węgla:
1) na obszarach stref ochronnych ujęć wody i na obszarach ochronnych zbiorników
wód śródlądowych;
2) na obszarach górniczych utworzonych dla solanek, wód leczniczych
i termalnych;
3) na obszarach mogących powodować naruszenie zasady racjonalnej gospodarki
złożem kopalin, o których mowa w art. 10 ust. 1;
4) w słupie wody rozumianym jako pionowa ciągła masa wód powierzchniowych
od powierzchni do osadów dennych;
5) na obszarach występowania lub zagrożonych oddziaływaniem gwałtownych
zjawisk, mogących uniemożliwić bezpieczną eksploatację podziemnego
składowiska dwutlenku węgla, w tym:
a) zwiększonej aktywności tektonicznej oraz na przebiegu strefy uskokowej,
b) zwiększonej aktywności sejsmicznej naturalnej lub wzbudzonej
działalnością człowieka,
c) na obszarach o zwiększonym nasileniu zjawisk krasowych i sufozyjnych.
4. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, obszary, na których
dopuszcza się lokalizowanie kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla,
w tym w formie zestawienia współrzędnych geograficznych, uwzględniając
uwarunkowania geologiczne i przyrodnicze oraz charakterystykę kompleksu
podziemnego składowania dwutlenku węgla, kierując się potrzebą zapewnienia
bezpieczeństwa powszechnego, a także ochrony zdrowia i życia ludzi oraz
środowiska.
Art. 127b. W granicach terenu górniczego wyznaczonego w koncesji na
podziemne składowanie dwutlenku węgla zabrania się prowadzenia działalności innej
niż podziemne składowanie dwutlenku węgla, która mogłaby zagrażać
bezpieczeństwu podziemnego składowiska dwutlenku węgla, chyba że przedsiębiorca,
który zamierza prowadzić tę działalność, wykaże, że prowadzenie przez niego tej
działalności nie będzie stanowić zagrożenia dla podziemnego składowiska dwutlenku
węgla.
Art. 127c. Eksploatacja i zamknięcie podziemnego składowiska dwutlenku
węgla powinny odbywać się w sposób zapewniający bezpieczeństwo powszechne oraz
zapobieganie negatywnym dla środowiska skutkom podziemnego składowania
dwutlenku węgla, w szczególności zanieczyszczeniu wód podziemnych.
Art. 127d. 1. Przedsiębiorca prowadzący działalność w zakresie podziemnego
składowania dwutlenku węgla jest obowiązany do:
1) kontrolowania strumienia dwutlenku węgla, w tym dokonywania pomiaru oraz
akceptacji jego składu;
2) dokonywania oceny ryzyka polegającej na wykazaniu, że zawartość innych
gazów i substancji w składzie strumienia dwutlenku węgla, który będzie
zatłaczany do podziemnego składowiska dwutlenku węgla, nie stanowi
zagrożenia środowiska lub zdrowia i życia ludzi oraz jest poniżej poziomów,
które mogłyby negatywnie wpłynąć na integralność podziemnego składowiska
dwutlenku węgla oraz sieci transportowej dwutlenku węgla w rozumieniu art. 3
pkt 11h ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;
3) rejestrowania ilości i charakterystyki przyjmowanego i zatłaczanego strumienia
dwutlenku węgla, w tym gromadzenia informacji na temat jego składu;
4) prowadzenia monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku
węgla;
5) poinformowania organu właściwego w sprawach handlu uprawnieniami do
emisji gazów cieplarnianych, o którym mowa w ustawie z dnia 28 kwietnia
2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych,
o wydostaniu się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego składowania
dwutlenku węgla i rozliczenia emisji w przypadku wydostania się dwutlenku
węgla poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla;
6) sporządzania rocznego sprawozdania z prowadzonej działalności polegającej na
podziemnym składowaniu dwutlenku węgla.
2. Przez strumień dwutlenku węgla należy rozumieć substancje powstające
w procesie wychwytywania dwutlenku węgla z projektu demonstracyjnego wychwytu
i składowania dwutlenku węgla, kierowane do podziemnego składowiska dwutlenku
węgla, spełniające kryteria akceptacji jego składu.
3. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, rejestruje ilość i charakterystykę
przyjmowanego i zatłaczanego strumienia dwutlenku węgla na bieżąco, a informacje w tym zakresie przechowuje w siedzibie przez cały okres obowiązywania koncesji na
podziemne składowanie dwutlenku węgla.
Art. 127e. 1. Do podziemnego składowiska dwutlenku węgla jest zatłaczany
dwutlenek węgla, który spełnia kryteria akceptacji składu strumienia dwutlenku węgla
określone w przepisach wydanych na podstawie art. 127h pkt 2, po przeprowadzeniu
przez przedsiębiorcę oceny ryzyka, o której mowa w art. 127d ust. 1 pkt 2.
2. Akceptacja składu strumienia dwutlenku węgla jest dokonywana w oparciu
o kryterium:
1) składu procentowego, z uwzględnieniem minimalnej zawartości dwutlenku
węgla oraz dopuszczalnej zawartości innych gazów i substancji;
2) parametrów fizycznych dwutlenku węgla, w tym ciśnienia i temperatury.
Art. 127f. 1. Zabronione jest dodawanie do strumienia dwutlenku węgla
odpadów oraz innych substancji, z wyjątkiem tych, które są niezbędne w procesie
przesyłania, zatłaczania, składowania, monitoringu i pomiaru migracji dwutlenku
węgla, w stężeniach, które nie spowodują zagrożenia bezpieczeństwa powszechnego
oraz środowiska, w tym nie zwiększą ryzyka wystąpienia wycieku dwutlenku węgla.
2. Przez migrację dwutlenku węgla należy rozumieć przemieszczanie się
dwutlenku węgla w kompleksie podziemnego składowania dwutlenku węgla.
Art. 127g. 1. Monitoring kompleksu podziemnego składowania dwutlenku
węgla jest prowadzony na podstawie planu monitoringu kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla.
2. Monitoring kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla jest
prowadzony w trzech etapach:
1) etap eksploatacji podziemnego składowiska dwutlenku węgla – okres od
rozpoczęcia zatłaczania dwutlenku węgla do podziemnego składowiska
dwutlenku węgla do zamknięcia podziemnego składowiska dwutlenku węgla;
2) etap po zamknięciu podziemnego składowiska dwutlenku węgla do przekazania
Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla
odpowiedzialności za to składowisko zgodnie z art. 127j – okres nie krótszy niż
20 lat;
3) etap po przekazaniu Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk
Dwutlenku Węgla odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko
dwutlenku węgla zgodnie z art. 127j.
3. Monitoring kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla jest
prowadzony w celu:
1) porównania stanu środowiska z jego pierwotnym i modelowym stanem
określonym w dokumentacji geologicznej, w szczególności porównania
zachowania dwutlenku węgla w kompleksie podziemnego składowania
dwutlenku węgla, a w uzasadnionych przypadkach – w otaczającym go
środowisku, oraz zachowania wody w formacjach geologicznych;
2) obserwacji migracji dwutlenku węgla, o której mowa w art. 127f ust. 2;
3) wykrycia nieprawidłowości w procesie zatłaczania lub składowania dwutlenku
węgla albo w kompleksie podziemnego składowania dwutlenku węgla, które
wiążą się z ryzykiem wystąpienia wycieku dwutlenku węgla lub powstaniem
zagrożenia zdrowia i życia ludzi oraz środowiska;
4) wykrycia wycieku dwutlenku węgla lub jego wydostania się poza kompleks
podziemnego składowania dwutlenku węgla, w szczególności wpływu na
użytkowe poziomy wód podziemnych, a także na bezpieczeństwo zdrowia
i życia ludzi oraz środowiska;
5) dokonania oceny podjętych działań naprawczych;
6) dokonania oceny stabilności oraz bezpieczeństwa kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla w krótkiej i długiej perspektywie.
4. Monitoring kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla polega na
badaniu i kontrolowaniu:
1) składu chemicznego strumienia dwutlenku węgla w procesie zatłaczania;
2) wydajności i ciśnienia zatłaczania strumienia dwutlenku węgla na etapie
eksploatacji podziemnego składowiska dwutlenku węgla;
3) temperatury i ciśnienia w kompleksie podziemnego składowania dwutlenku
węgla, w tym w podziemnym składowisku dwutlenku węgla;
4) jakości wód podziemnych w poziomach wodonośnych położonych powyżej
formacji geologicznej uszczelniającej podziemne składowisko dwutlenku węgla;
5) składu powietrza glebowego;
6) szczelności odwiertów iniekcyjnych i obserwacyjnych;
7) niezorganizowanych emisji dwutlenku węgla z kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla.
Art. 127h. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania dotyczące eksploatacji podziemnego składowiska
dwutlenku węgla,
2) szczegółowe kryteria i sposób akceptacji składu strumienia dwutlenku węgla
zatłaczanego do podziemnego składowiska dwutlenku węgla,
3) sposób, częstotliwość i szczegółowe warunki prowadzenia monitoringu
kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla
– kierując się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa prowadzenia działalności
polegającej na podziemnym składowaniu dwutlenku węgla, mając na uwadze potrzebę
zapewnienia ochrony zdrowia i życia ludzi oraz środowiska, a także bezpieczeństwa
powszechnego oraz uwzględniając charakterystykę kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla, warunki geologiczne i przyrodnicze.
Art. 127i. 1. Zamknięcie podziemnego składowiska dwutlenku węgla następuje:
1) po wypełnieniu warunków określonych w koncesji na podziemne składowanie
dwutlenku węgla;
2) na uzasadniony wniosek przedsiębiorcy, po uzyskaniu zgody organu
koncesyjnego;
3) po przejęciu przez Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk
Dwutlenku Węgla odpowiedzialności za podziemne składowisko dwutlenku
węgla zgodnie z art. 39a, z tym że w przypadku utrzymywania zakładu
górniczego w gotowości zgodnie z art. 39c ust. 1, zamknięcie podziemnego
składowiska dwutlenku węgla następuje, jeżeli nie zostanie udzielona nowa
koncesja na podziemne składowanie dwutlenku węgla w terminie określonym
w tym przepisie.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, przedsiębiorca jest
obowiązany do:
1) likwidacji zakładu górniczego, w tym likwidacji instalacji zatłaczającej,
uszczelnienia i zabezpieczenia podziemnego składowiska dwutlenku węgla oraz,
w razie potrzeby, podejmowania działań naprawczych oraz działań
zapobiegawczych i naprawczych w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia
2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie;
2) prowadzenia monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku
węgla po zamknięciu podziemnego składowiska dwutlenku węgla, przez okres
nie krótszy niż 20 lat od dnia jego zamknięcia;
3) informowania organu właściwego w sprawach handlu uprawnieniami do emisji
gazów cieplarnianych, o którym mowa w ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r.
o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, oraz
rozliczania emisji w przypadku wydostania się dwutlenku węgla poza kompleks
podziemnego składowania dwutlenku węgla.
3. Obowiązki, o których mowa w ust. 2, przedsiębiorca wykonuje do czasu
przekazania odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku
węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla
zgodnie z art. 127j.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, obowiązki, o których mowa
w ust. 2, wykonuje Krajowy Administrator Podziemnych Składowisk Dwutlenku
Węgla do czasu przekazania mu odpowiedzialności za zamknięte podziemne
składowisko dwutlenku węgla zgodnie z art. 127j.
Art. 127j. 1. Przekazanie odpowiedzialności za zamknięte podziemne
składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych
Składowisk Dwutlenku Węgla następuje, gdy:
1) zakład górniczy prowadzący podziemne składowanie dwutlenku węgla został
zlikwidowany zgodnie z planem ruchu likwidowanego zakładu górniczego;
2) zostały wypełnione warunki określone w koncesji na podziemne składowanie
dwutlenku węgla;
3) zostały zrealizowane obowiązki, o których mowa w art. 28a ust. 3 i 4;
4) został przeprowadzony monitoring kompleksu podziemnego składowania
dwutlenku węgla po zamknięciu podziemnego składowiska dwutlenku węgla
przez okres nie krótszy niż 20 lat;
5) wykazana została długoterminowa stabilność kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla.
2. Przekazanie odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko
dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku
Węgla następuje, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 39a ust. 1,
równocześnie z wygaśnięciem koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla.
3. O przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko
dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku
Węgla orzeka, w drodze decyzji, organ koncesyjny.
4. Decyzja o przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne
składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych
Składowisk Dwutlenku Węgla jest wydawana na wniosek przedsiębiorcy,
a w przypadku gdy nastąpiło przejęcie przez Krajowego Administratora Podziemnych
Składowisk Dwutlenku Węgla odpowiedzialności za podziemne składowisko
dwutlenku węgla zgodnie z art. 39a – na wniosek Krajowego Administratora
Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla.
5. Do wniosku o przekazanie odpowiedzialności za zamknięte podziemne
składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych
Składowisk Dwutlenku Węgla dołącza się:
1) kopię decyzji zatwierdzającej dodatek do dokumentacji geologicznej, o którym
mowa w art. 93 ust. 4a pkt 2;
2) mapy i przekroje zasięgu przestrzennego kompleksu podziemnego składowania
dwutlenku węgla, w tym podziemnego składowiska dwutlenku węgla;
3) potwierdzenie wypełnienia warunków określonych w koncesji na podziemne
składowanie dwutlenku węgla i zrealizowania obowiązków, o których mowa
w art. 28a ust. 3 i 4;
4) dowód potwierdzający istnienie zabezpieczenia środków, o którym mowa
w art. 28e ust. 1, oraz aktualny stan tego zabezpieczenia.
6. Wydanie decyzji w sprawie przekazania odpowiedzialności za zamknięte
podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi
Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla wymaga:
1) uzgodnienia z właściwym organem nadzoru górniczego oraz właściwym wójtem
(burmistrzem, prezydentem miasta);
2) uzyskania stanowiska Komisji Europejskiej.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 2, przepisy art. 23 ust. 4 i 5 stosuje
się odpowiednio.
8. W przypadku gdy nie zostały spełnione warunki, o których mowa w ust. 1,
organ koncesyjny odmawia, w drodze decyzji, przekazania odpowiedzialności za
zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi
Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla.
9. Kopie decyzji dotyczących przekazania odpowiedzialności za zamknięte
podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla organ koncesyjny przesyła do wiadomości Komisji Europejskiej.
Art. 127k. Po przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne
składowisko dwutlenku węgla Krajowy Administrator Podziemnych Składowisk
Dwutlenku Węgla w celu prowadzenia monitoringu kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla ma prawo wstępu na teren cudzej nieruchomości
niezbędnej do prowadzenia tego monitoringu.
Art. 127l. Zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla podlega
wpisowi do rejestru obszarów górniczych i zamkniętych podziemnych składowisk
dwutlenku węgla, o którym mowa w art. 152a ust. 1.
Art. 127m. 1. Przedsiębiorca sporządza roczne sprawozdanie z prowadzonej
działalności polegającej na podziemnym składowaniu dwutlenku węgla, które
zawiera:
1) dane identyfikujące przedsiębiorcę;
2) dane dotyczące miejsca prowadzenia działalności polegającej na podziemnym
składowaniu dwutlenku węgla;
3) wyniki monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla,
w tym informacje o sposobie i częstotliwości prowadzenia monitoringu;
4) informacje o ilości i charakterystyce, w tym źródle pochodzenia, dwutlenku
węgla zatłoczonego do podziemnego składowiska dwutlenku węgla;
5) informacje o istnieniu i aktualnym stanie zabezpieczenia finansowego, o którym
mowa w art. 28a ust. 2, oraz zabezpieczenia środków, o którym mowa w art. 28e
ust. 1, a także dowody potwierdzające istnienie i aktualny stan tych
zabezpieczeń;
6) ocenę zgodności zachowania dwutlenku węgla zatłoczonego do podziemnego
składowiska dwutlenku węgla z jego zachowaniem modelowym określonym
w dokumentacji geologicznej, wraz z uzasadnieniem;
7) inne informacje istotne dla oceny bezpieczeństwa prowadzenia działalności
polegającej na podziemnym składowaniu dwutlenku węgla.
2. Przedsiębiorca składa sprawozdanie za poprzedni rok kalendarzowy do organu
koncesyjnego w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku w formie pisemnej lub
w formie dokumentu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania
publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346).
3. Kopię sprawozdania przedsiębiorca przesyła do właściwego organu nadzoru
górniczego w terminie, o którym mowa w ust. 2.
Art. 127n. 1. Właściwy organ nadzoru górniczego przeprowadza kontrolę
działalności polegającej na podziemnym składowaniu dwutlenku węgla:
1) przed rozpoczęciem eksploatacji podziemnego składowiska dwutlenku węgla
w zakresie zgodności z warunkami określonymi w koncesji, planie
zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla lub planie ruchu
zakładu górniczego;
2) co najmniej raz w roku w okresie eksploatacji podziemnego składowiska
dwutlenku węgla oraz przez 3 lata od dnia zamknięcia podziemnego składowiska
dwutlenku węgla;
3) co 5 lat po upływie 3 lat od dnia zamknięcia podziemnego składowiska
dwutlenku węgla do przekazania odpowiedzialności za zamknięte podziemne
składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych
Składowisk Dwutlenku Węgla zgodnie z art. 127j;
4) w przypadku uzyskania informacji o wycieku dwutlenku węgla lub ryzyku
wystąpienia takiego wycieku;
5) jeżeli ze sprawozdania z prowadzonej działalności, o którym mowa w art. 127m
ust. 1, wynika niezgodność prowadzonej działalności z warunkami określonymi
w koncesji, planie zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku
węgla lub planie ruchu zakładu górniczego;
6) w innych niż określone w pkt 1–5 uzasadnionych przypadkach.
2. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół.
3. Protokół z kontroli zawiera w szczególności:
1) ocenę zgodności prowadzonej działalności z wymaganiami ustawy i przepisów
odrębnych, warunkami określonymi w koncesji, planie zagospodarowania
podziemnego składowiska dwutlenku węgla i planie ruchu zakładu górniczego;
2) wnioski z przeprowadzonej kontroli, a w razie potrzeby – zalecenia dotyczące
dalszego prowadzenia działalności polegającej na podziemnym składowaniu
dwutlenku węgla.
4. Protokół z kontroli udostępnia się zgodnie z przepisami o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, w terminie 2 miesięcy od dnia zakończenia kontroli.
5. Do kontroli, o której mowa w ust. 1, przepisy działu IX stosuje się
odpowiednio.
Art. 127o. Organ koncesyjny, w celu oceny zgodności prowadzonej działalności
polegającej na podziemnym składowaniu dwutlenku węgla z warunkami określonymi
w koncesji, dokonuje przeglądu udzielonych koncesji:
1) po upływie 5 lat od dnia udzielenia koncesji, a następnie – co 10 lat;
2) w przypadkach, o których mowa w art. 37a ust. 2 pkt 2–5.
art. 128.
więcej
mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2–4, tworzy fundusz likwidacji zakładu górniczego, zwany
dalej „funduszem”, oraz gromadzi na nim środki. Przedsiębiorca może utworzyć
wspólny fundusz dla więcej niż jednego zakładu górniczego.
2. Środki funduszu gromadzi się na wyodrębnionym rachunku bankowym
w postaci środków pieniężnych. Środki funduszu mogą być gromadzone również
w postaci bonów skarbowych lub obligacji emitowanych lub gwarantowanych przez
Skarb Państwa.
3. Środki funduszu zwiększa się o wpływy z oprocentowania środków
pieniężnych, przychody z bonów skarbowych oraz przychody z obligacji
emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa.
4. W przypadku wydobywania kopalin ze złóż metodą:
1) robót podziemnych lub otworów wiertniczych – przeznacza się na fundusz
równowartość nie mniej niż 3% odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych
zakładu górniczego, ustalanych stosownie do przepisów o podatku
dochodowym,
2) odkrywkową – przeznacza się na fundusz równowartość nie mniej niż 10%
należnej opłaty eksploatacyjnej
– w terminie miesiąca po zakończeniu roku obrotowego.
5. Przepis ust. 4 pkt 1 stosuje się do podziemnego bezzbiornikowego
magazynowania substancji oraz podziemnego składowania odpadów.
6. Obowiązek przeznaczania środków na fundusz:
1) powstaje w przypadku:
a) wydobywania kopalin ze złóż – od dnia wymagalności opłaty
eksploatacyjnej,
b) podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji lub
podziemnego składowania odpadów – od dnia zatwierdzenia planu ruchu
zakładu górniczego;
2) ustaje z dniem rozpoczęcia likwidacji zakładu górniczego.
7. Likwidacja części zakładu górniczego nie zwalnia z obowiązku dokonywania
wpłat w zakresie pozostałej części tego zakładu.
8. Środki funduszu stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu
przepisów o podatku dochodowym i mogą być wykorzystane wyłącznie w celu
pokrycia kosztów likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części, a także
zbędnych ze względów technicznych i technologicznych urządzeń, instalacji,
obiektów lub wyrobisk górniczych tego zakładu.
9. Rozpoczęcie dokonywania wypłat z funduszu może nastąpić po
przedstawieniu przez przedsiębiorcę prowadzącemu rachunek ostatecznej decyzji
właściwego organu nadzoru górniczego zatwierdzającej plan ruchu likwidowanego
zakładu górniczego lub jego oznaczonej części albo zatwierdzającej plan ruchu
zakładu górniczego w części, w jakiej przewiduje on likwidację zbędnych ze
względów technicznych i technologicznych urządzeń, instalacji, obiektów lub
wyrobisk górniczych tego zakładu.
10. Na żądanie właściwego organu koncesyjnego lub właściwego organu
nadzoru górniczego przedsiębiorca przedstawia aktualne wyciągi z rachunku
bankowego, na którym gromadzi środki funduszu, oraz informacje o sposobie ich
wykorzystania.
11. Likwidacja funduszu następuje po zakończeniu likwidacji zakładu
górniczego, za zgodą właściwego organu nadzoru górniczego, wyrażoną, w drodze
decyzji, po zasięgnięciu opinii właściwego wójta (burmistrza, prezydenta miasta).
12. Wymagania określone w ust. 1–11 stosuje się odpowiednio do następcy
prawnego przedsiębiorcy, który utworzył fundusz.
13. Stosowanie przepisów ust. 1–12 nie jest obowiązkowe dla przedsiębiorcy,
który uzyskał koncesję starosty.
art. 129.
więcej
przedsiębiorca jest obowiązany:
1) zabezpieczyć lub zlikwidować wyrobiska górnicze oraz urządzenia, instalacje
i obiekty zakładu górniczego;
1a) przedsięwziąć niezbędne środki chroniące sąsiednie złoża kopalin;
2) (uchylony)
3) (uchylony)
4) przedsięwziąć niezbędne środki chroniące wyrobiska sąsiednich zakładów
górniczych;
5) przedsięwziąć niezbędne środki w celu ochrony środowiska oraz rekultywacji
gruntów po działalności górniczej.
2. Do rekultywacji gruntów, o których mowa w ust. 1 pkt 5, stosuje się
odpowiednio przepisy ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych
i leśnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1161 oraz z 2020 r. poz. 471).
3. Do likwidacji zakładu górniczego stosuje się odpowiednio przepisy o ruchu
zakładu górniczego.
4. Plan ruchu likwidowanego zakładu górniczego lub jego oznaczonej części
określa również sposób wykonania obowiązków, o których mowa w ust. 1.
5. (uchylony)
6. W uzasadnionych przypadkach właściwy organ nadzoru górniczego może,
w drodze decyzji, nakazać przedsiębiorcy wykonanie obowiązku likwidacji zakładu
górniczego lub jego oznaczonej części.
7. Decyzja, o której mowa w ust. 6, określa termin i sposób wykonania
obowiązku likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części. Decyzja ta może
również upoważnić do korzystania z cudzej nieruchomości w zakresie niezbędnym do
wykonania obowiązku likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części.
8. W przypadku bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 7,
właściwy organ nadzoru górniczego wszczyna postępowanie egzekucyjne.
art. 130.
więcej
wykonawczy, na podstawie którego organ egzekucyjny prowadzi postępowanie
egzekucyjne, został wystawiony:
1) na wniosek wierzyciela przedsiębiorcy,
2) na podstawie art. 129 ust. 8
– z tytułu wykonywania na zlecenie lub rzecz przedsiębiorcy czynności określonych
w art. 128 ust. 8, art. 129 ust. 1 lub 6.
2. Środki funduszu nie wchodzą w skład masy upadłości podmiotów, o których
mowa w art. 128 ust. 1 i 12.
art. 131.
więcej
przedsiębiorca przekazuje Prezesowi Wyższego Urzędu Górniczego dokumentację
mierniczo-geologiczną, w sposób i w trybie określonym w przepisach wydanych na
podstawie art. 116 ust. 7. Do dokumentacji tej nie stosuje się art. 5 ust. 1 ustawy z dnia
14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2020 r. poz.
164).
art. 132.
więcej
zakładu górniczego, jego oznaczonej części oraz zbędnych ze względów technicznych
i technologicznych urządzeń, instalacji, obiektów lub wyrobisk górniczych tego
zakładu, prowadzonej przez podmiot niebędący przedsiębiorcą, w tym likwidacji
byłego zakładu górniczego.
art. 133.
więcej
rozpoznawanie złoża kopaliny, koncesję na poszukiwanie lub rozpoznawanie
kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla albo koncesję na
poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie
węglowodorów ze złoża, wnosi opłatę ustalaną w koncesji jako iloczyn stawki opłaty
oraz wyrażonej w kilometrach kwadratowych powierzchni terenu objętego koncesją.
2. Stawka opłaty za działalność w zakresie poszukiwania złóż kopalin za
kilometr kwadratowy wynosi dla:
1) węgla kamiennego i rud uranu – 558,56 zł;
2) węgla brunatnego – 223,43 zł;
3) pozostałych kopalin, których złoża są objęte własnością górniczą, z wyłączeniem
węglowodorów – 111,72 zł.
3. Stawka opłaty za działalność w zakresie rozpoznawania złóż kopalin lub
łącznie za działalność w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż kopalin wynosi
dwukrotność stawki określonej w ust. 2.
3a. Stawka opłaty za działalność w zakresie poszukiwania kompleksu
podziemnego składowania dwutlenku węgla wynosi 105,81 zł.
3b. Stawka opłaty za działalność w zakresie rozpoznawania kompleksu
podziemnego składowania dwutlenku węgla lub łącznie za działalność w zakresie
poszukiwania i rozpoznawania kompleksu podziemnego składowania dwutlenku
węgla wynosi dwukrotność stawki określonej w ust. 3a.
3c. Stawka opłaty za działalność w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż
węglowodorów za kilometr kwadratowy wynosi 210 zł.
4. Opłata ma charakter jednorazowy i jest wnoszona w terminie 14 dni od dnia,
w którym koncesja stała się ostateczna. Dowód wniesienia opłaty przedsiębiorca
niezwłocznie przedstawia organowi koncesyjnemu oraz podmiotom określonym
w art. 141 ust. 1–3.
5. Organ koncesyjny, wydłużając czas obowiązywania koncesji lub czas trwania
fazy poszukiwania i rozpoznawania w przypadku koncesji na poszukiwanie
i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża,
ponownie ustala opłatę za działalność. Do ustalenia tej opłaty stosuje się przepisy
ust. 1–4.
art. 134.
więcej
złoża, a w przypadku koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów
oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża − uzyskał decyzję inwestycyjną, wnosi
opłatę eksploatacyjną ustalaną jako iloczyn jej stawki oraz ilości kopaliny wydobytej
ze złoża bilansowego i pozabilansowego, w okresie rozliczeniowym.
2. Stawki opłat eksploatacyjnych dla poszczególnych rodzajów kopalin określa
załącznik do ustawy.
3. Stawka opłaty eksploatacyjnej wynosi 50% w przypadku:
1) kopaliny towarzyszącej;
2) kopaliny współwystępującej wydobytej ze złoża węglowodorów.
art. 135.
więcej
1) podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji albo
2) podziemne składowanie odpadów, albo
3) podziemne składowanie dwutlenku węgla
– wnosi opłatę ustaloną jako iloczyn stawki opłaty oraz ilości odpowiednio substancji,
odpadów albo dwutlenku węgla, która w okresie rozliczeniowym została
wprowadzona do górotworu, w tym do podziemnych wyrobisk górniczych.
2. Stawki opłat z tytułu magazynowania wynoszą dla:
1) substancji gazowych – 1,61 zł/tys. m3;
2) substancji ciekłych – 3,19 zł/t;
3) pozostałych substancji – 1,60 zł/t.
3. Stawki opłat z tytułu składowania wynoszą dla odpadów:
1) niebezpiecznych – 65,79 zł/t z wyłączeniem odpadów stanowiących materiały
izolacyjne i konstrukcyjne zawierające azbest, dla których stawka wynosi
0,0 zł/t;
2) obojętnych – 3,79 zł/t;
3) innych niż niebezpieczne i obojętne – 5,06 zł/t;
4) promieniotwórczych – jak dla odpadów niebezpiecznych.
4. Stawka opłaty z tytułu podziemnego składowania dwutlenku węgla wynosi
5,06 zł/t.
art. 136.
więcej
ust. 2 i art. 135 ust. 2–4, podlegają corocznej zmianie, stosownie do średniorocznego
wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, planowanego w ustawie
budżetowej na dany rok kalendarzowy.
2. Na podstawie wskaźnika, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do
spraw środowiska ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” stawki opłat obowiązujące na następny
rok kalendarzowy, zaokrąglając je w górę do pełnych groszy.
art. 137.
więcej
półrocze liczone odpowiednio od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca i od dnia 1 lipca
do dnia 31 grudnia.
2. Przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na wydobywanie kopaliny ze złoża,
z wyłączeniem złoża węglowodorów, samodzielnie ustala wysokość opłaty
eksploatacyjnej należnej za okres rozliczeniowy i przed upływem miesiąca
następującego po tym okresie wnosi ją na rachunki bankowe gminy, na terenie której
jest prowadzona działalność, oraz NFOŚiGW, bez wezwania.
2a. Przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na wydobywanie węglowodorów ze
złoża, a w przypadku koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów
oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża – uzyskał decyzję inwestycyjną,
samodzielnie ustala wysokość opłaty eksploatacyjnej należnej za okres rozliczeniowy
i przed upływem miesiąca następującego po tym okresie wnosi ją na rachunki bankowe gminy, powiatu i województwa, na terenie których jest prowadzona
działalność, oraz NFOŚiGW, bez wezwania.
3. W terminie określonym w ust. 2 przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na
wydobywanie kopaliny ze złoża, przedstawia organowi koncesyjnemu, gminie, na
terenie której jest prowadzona działalność, oraz NFOŚiGW kopie dowodów
dokonanych wpłat, a także informację zawierającą dane identyfikujące przedsiębiorcę,
nazwę złoża, numer koncesji na wydobywanie kopaliny z tego złoża, rodzaj i ilość
kopaliny wydobytej w okresie rozliczeniowym, przyjętą stawkę oraz wysokość
ustalonej opłaty, w tym przypadającej gminie, na terenie której jest prowadzona
działalność, oraz NFOŚiGW. Jeżeli wydobycie prowadzi się na terenie więcej niż
jednej gminy – w informacji określa się również ilość kopaliny wydobytej z terenów
poszczególnych gmin, a także wysokość przypadającej na nie opłaty eksploatacyjnej.
3a. W terminie określonym w ust. 2a przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na
wydobywanie kopaliny ze złoża, a w przypadku koncesji na poszukiwanie
i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża −
uzyskał decyzję inwestycyjną, przedstawia organowi koncesyjnemu, gminie,
powiatowi i województwu, na terenie których jest prowadzona działalność, oraz
NFOŚiGW kopie dowodów dokonanych wpłat, a także informację zawierającą dane
identyfikujące przedsiębiorcę, nazwę złoża, numer koncesji, rodzaj i ilość kopaliny
wydobytej w okresie rozliczeniowym, przyjętą stawkę oraz wysokość ustalonej
opłaty, w tym przypadającej gminie, powiatowi i województwu, na terenie których
jest prowadzona działalność, oraz NFOŚiGW. Jeżeli wydobycie prowadzi się na
terenie więcej niż jednej gminy, jednego powiatu lub jednego województwa –
w informacji określa się również ilość kopaliny wydobytej z terenów odpowiednio
poszczególnych gmin, powiatów i województw, a także wysokość przypadającej na
nie opłaty eksploatacyjnej.
4. Jeżeli wysokość opłaty należnej za okres rozliczeniowy nie przekracza 300 zł,
obowiązek jej zapłaty nie powstaje. Nie zwalnia to z obowiązku przedłożenia
informacji, o której mowa w ust. 3 i 3a.
5. Jeżeli ostatni dzień terminu określonego w ust. 2 i 2a przypada na sobotę lub
dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień tego terminu uważa się następny
dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy.
6. Wymagania określone w ust. 1, 2, 3 i 5 stosuje się odpowiednio do
przedsiębiorców, którzy uzyskali koncesję na podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji, koncesję na podziemne składowanie odpadów albo
koncesję na podziemne składowanie dwutlenku węgla.
7. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
wzory druków służących przedstawieniu informacji dotyczącej opłaty za wydobytą
kopalinę, podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji, podziemne
składowanie odpadów oraz podziemne składowanie dwutlenku węgla, kierując się
potrzebą zapewnienia przejrzystości oraz wiarygodności przedkładanych informacji.
art. 138.
więcej
w terminie albo dokonał wpłaty w wysokości innej niż należna, organ koncesyjny
określa, w drodze decyzji, wysokość należnej opłaty, stosując stawkę obowiązującą
w okresie rozliczeniowym, którego opłata dotyczy.
art. 139.
więcej
określonych w koncesji albo w zatwierdzonym albo w podlegającym zgłoszeniu
projekcie robót geologicznych podlega opłacie dodatkowej. Opłata dodatkowa jest
niezależna od pozostałych opłat regulowanych niniejszym działem.
2. Opłatę dodatkową ustala, w drodze decyzji, odpowiednio organ koncesyjny
lub organ administracji geologicznej, który zatwierdził projekt robót geologicznych
lub któremu zgłoszono projekt robót geologicznych.
3. Opłatę dodatkową za:
1) poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin określonych w art. 10 ust. 1,
ustala się w wysokości pięciokrotnej stawki opłaty dla danego rodzaju kopaliny
za każdy kilometr kwadratowy powierzchni terenu objętego taką działalnością,
przy czym rozpoczęty kilometr kwadratowy powierzchni terenu liczy się jako
cały;
1a) poszukiwanie lub rozpoznawanie kompleksu podziemnego składowania
dwutlenku węgla ustala się w wysokości pięciokrotnej stawki opłaty za
działalność w zakresie poszukiwania lub rozpoznawania kompleksu
podziemnego składowania dwutlenku węgla za każdy kilometr kwadratowy
powierzchni terenu objętego taką działalnością, przy czym rozpoczęty kilometr
kwadratowy powierzchni terenu liczy się jako cały;
2) wykonywanie robót geologicznych ustala się w wysokości 10 000 zł za każdy
kilometr kwadratowy powierzchni terenu objętego taką działalnością, przy czym
rozpoczęty kilometr kwadratowy powierzchni terenu liczy się jako cały;
3) wydobywanie kopalin ustala się w wysokości pięciokrotnej stawki opłaty
eksploatacyjnej dla danego rodzaju kopaliny, pomnożonej przez ilość wydobytej
w ten sposób kopaliny;
4) podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji ustala się w wysokości
pięciokrotnej stawki opłaty dla danego rodzaju magazynowanej substancji,
pomnożonej przez ilość zatłoczonej w ten sposób substancji;
5) podziemne składowanie odpadów ustala się w wysokości pięciokrotnej stawki
opłaty dla danego rodzaju składowanych odpadów, pomnożonej przez ilość
składowanych w ten sposób odpadów;
6) podziemne składowanie dwutlenku węgla ustala się w wysokości pięciokrotnej
stawki opłaty dla składowanego dwutlenku węgla, pomnożonej przez ilość
składowanego w ten sposób dwutlenku węgla.
4. Opłaty dodatkowe, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 1a i 3–6, ustala się, stosując
stawki obowiązujące w dniu wszczęcia postępowania.
5. Opłatę wnosi się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się
ostateczna. Dowód wniesienia opłaty niezwłocznie przedstawia się właściwemu
organowi oraz podmiotom określonym w art. 141 ust. 1–3.
art. 140.
więcej
zatwierdzonego albo podlegającego zgłoszeniu projektu robót geologicznych podlega
opłacie podwyższonej.
2. Organami właściwymi w sprawach, o których mowa w ust. 1, są:
1) minister właściwy do spraw środowiska w odniesieniu do działalności:
a) wykonywanej w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej,
b) w zakresie podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji,
c) w zakresie podziemnego składowania odpadów,
d) w zakresie poszukiwania lub rozpoznawania kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla,
e) w zakresie podziemnego składowania dwutlenku węgla;
2) właściwy organ nadzoru górniczego w zakresie niewymienionym w pkt 1.
3. Opłatę podwyższoną za:
1) poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin określonych w art. 10 ust. 1,
ustala się w wysokości 50 000 zł za każdy kilometr kwadratowy powierzchni
terenu objętego taką działalnością, przy czym rozpoczęty kilometr kwadratowy
powierzchni terenu liczy się jako cały;
1a) poszukiwanie lub rozpoznawanie kompleksu podziemnego składowania
dwutlenku węgla ustala się w wysokości 50 000 zł za każdy kilometr
kwadratowy powierzchni terenu objętego taką działalnością, przy czym
rozpoczęty kilometr kwadratowy powierzchni terenu liczy się jako cały;
2) wykonywanie robót geologicznych ustala się w wysokości 40 000 zł za każdy
kilometr kwadratowy powierzchni terenu objętego taką działalnością, przy czym
rozpoczęty kilometr kwadratowy powierzchni terenu liczy się jako cały;
3) wydobywanie kopalin ustala się w wysokości czterdziestokrotnej stawki opłaty
eksploatacyjnej dla danego rodzaju kopaliny, pomnożonej przez ilość wydobytej
bez koncesji kopaliny;
4) podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji ustala się w wysokości
dwustukrotnej stawki opłaty dla danego rodzaju magazynowanej substancji,
pomnożonej przez ilość zatłoczonej bez koncesji substancji;
5) podziemne składowanie odpadów ustala się w wysokości dwustukrotnej stawki
opłaty dla danego rodzaju składowanych odpadów, pomnożonej przez ilość
składowanych bez koncesji odpadów;
6) podziemne składowanie dwutlenku węgla ustala się w wysokości dwustukrotnej
stawki opłaty z tytułu składowania dwutlenku węgla, pomnożonej przez ilość
składowanego bez koncesji dwutlenku węgla.
4. Do ustalenia opłaty podwyższonej za wydobywanie kopaliny, dla której
stawka opłaty eksploatacyjnej wynosi 0 zł za jednostkę miary przyjmuje się stawkę
w wysokości 1,32 zł/m3 w przypadku wód termalnych i 5,89 zł/1000 m3 w przypadku
metanu z węgla kamiennego.
5. Opłaty podwyższone, o których mowa w ust. 3 pkt 3–6, ustala się, stosując
stawki obowiązujące w dniu wszczęcia postępowania.
6. Opłatę wnosi się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się
ostateczna. Dowód wniesienia opłaty niezwłocznie przedstawia się właściwemu
organowi oraz podmiotom określonym w art. 141.
art. 141.
więcej
stanowią dochód gminy, na terenie której jest prowadzona działalność, a w 40%
dochód NFOŚiGW.
1a. Wpływy z tytułu opłat, o których mowa w niniejszym dziale, w zakresie
węglowodorów, w 60% stanowią dochód gminy, w 15% dochód powiatu, w 15% dochód województwa, na terenie których jest prowadzona działalność, a w 10%
dochód NFOŚiGW.
2. Jeżeli działalność jest prowadzona na terenie więcej niż jednej gminy, jednego
powiatu lub jednego województwa, opłaty stanowią ich dochód proporcjonalnie
odpowiednio do wielkości powierzchni terenu objętego działalnością albo ilości
wydobytej kopaliny, ilości wprowadzonej do górotworu substancji, odpadów albo
dwutlenku węgla.
3. Wpływy z tytułu opłat za działalność prowadzoną w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej w całości stanowią dochód NFOŚiGW.
4. (uchylony)
art. 142.
więcej
odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) dotyczące zobowiązań podatkowych.
Określone tymi przepisami uprawnienia organów podatkowych przysługują
wierzycielom.
2. Wierzycielami są odpowiednio gmina, powiat, województwo oraz NFOŚiGW.
3. Organem właściwym w zakresie decyzji wydawanych na podstawie przepisów
wymienionych w ust. 1 w części dotyczącej NFOŚiGW jest Prezes Zarządu tego
Funduszu. W sprawach regulowanych niniejszą ustawą organem wyższego stopnia,
w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do
Prezesa Zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
jest minister właściwy do spraw środowiska.
art. 143.
więcej
zostać wydana po upływie 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło zdarzenie
uzasadniające jej wydanie.
2. W sprawach określonych niniejszym działem stroną postępowania jest
odpowiednio:
1) przedsiębiorca albo
2) podmiot, który prowadzi działalność bez wymaganej koncesji, albo
3) podmiot, który prowadzi roboty geologiczne z rażącym naruszeniem warunków
określonych w zatwierdzonym albo podlegającym zgłoszeniu projekcie robót
geologicznych, albo
4) podmiot, który prowadzi roboty geologiczne bez zatwierdzonego albo
podlegającego zgłoszeniu projektu robót geologicznych.
3. W przypadku braku podmiotu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 i 4, stroną
postępowania jest właściciel nieruchomości albo inna osoba posiadająca tytuł prawny
do nieruchomości, na której jest prowadzona ta działalność lub roboty geologiczne.
art. 144.
więcej
ruchem zakładu górniczego, który jest prowadzony zgodnie z ustawą. Może on jednak
żądać naprawienia wyrządzonej tym ruchem szkody, na zasadach określonych ustawą.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do innych podmiotów, których prawa
majątkowe są zagrożone ruchem zakładu górniczego.
3. Jeżeli nie zachodzą okoliczności przewidziane w ust. 1 i 2, przedsiębiorca
odpowiada za szkodę według zasad określonych w Kodeksie cywilnym.
art. 145.
więcej
mowa w art. 144 ust. 1 i 2, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.
art. 146.
więcej
ruch zakładu górniczego, wskutek którego wystąpiła szkoda.
2. Przepis ust. 1 stosuje się także do innych podmiotów prowadzących
działalność regulowaną ustawą, nawet jeżeli nie stosuje się do nich przepisów
dotyczących ruchu zakładu górniczego.
3. Jeżeli nie można ustalić, kto wyrządził szkodę, odpowiada za nią
przedsiębiorca, który w dniu ujawnienia się szkody ma prawo prowadzić w obszarze
górniczym, w granicach którego wystąpiła szkoda, działalność regulowaną ustawą.
4. Jeżeli nie istnieje przedsiębiorca odpowiedzialny za szkodę ani jego następca
prawny, za szkodę odpowiada Skarb Państwa reprezentowany przez właściwy organ
nadzoru górniczego na zasadach określonych niniejszym działem.
5. Jeżeli szkoda nastąpiła także z innych przyczyn niż ruch zakładu górniczego,
odpowiedzialność podmiotów określonych w ust. 1–4 oraz innych podmiotów jest
solidarna.
6. Odpowiedzialność przedsiębiorcy oraz podmiotów trudniących się zawodowo
wykonywaniem powierzonych im przez tego przedsiębiorcę czynności jest solidarna.
art. 147.
więcej
przez dostarczenie gruntów, obiektów budowlanych, urządzeń, lokali, wody lub
innych dóbr tego samego rodzaju.
2. Naprawienie szkody w gruncie rolnym lub leśnym zdegradowanym lub
zdewastowanym na skutek ruchu zakładu górniczego następuje w sposób określony
przepisami o ochronie tych gruntów.
3. Obowiązek przywrócenia stanu poprzedniego ciąży na tym, kto jest
odpowiedzialny za szkodę. Poszkodowany, za zgodą podmiotu odpowiedzialnego za
szkodę, może wykonać obowiązek w zamian za zapłatę odpowiedniej kwoty
pieniężnej.
art. 148.
więcej
odszkodowanie ustala się z uwzględnieniem wartości uzasadnionych nakładów.
art. 149.
więcej
5 lat od dnia dowiedzenia się o szkodzie.
art. 150.
więcej
się odpowiednio do zapobiegania tym szkodom.
art. 151.
więcej
postępowania ugodowego.
2. Warunek wyczerpania postępowania ugodowego jest spełniony, jeżeli
przedsiębiorca odmówił zawarcia ugody lub jeżeli od skierowania przez
poszkodowanego roszczenia wobec przedsiębiorcy upłynęło 30 dni, chyba że
poszkodowany, zgłaszając żądanie zawarcia ugody, wyznaczy dłuższy termin.
3. Ugoda zawarta w formie aktu notarialnego stanowi tytuł egzekucyjny
w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.
4. Jeżeli przedsiębiorca uchyla się od wykonania ugody lub wyroku
nakazującego naprawę szkód wyrządzonych ruchem zakładu górniczego, koszt
wykonania zastępczego może zostać pokryty z zabezpieczenia, o którym mowa
w art. 28.
art. 152.
więcej
skutkom sąd może nakazać podjęcie koniecznych czynności. Jeżeli obowiązek ten
obciąża poszkodowanego, sąd może nakazać, aby podmiot, do którego jest kierowane
roszczenie, niezwłocznie wypłacił odpowiednią kwotę pieniężną.
2. W przypadku powstania szkody w postaci zaniku wody lub utraty jej
przydatności, podmiot, do którego jest kierowane roszczenie, do czasu naprawienia
szkody jest obowiązany bezpłatnie dostarczać poszkodowanemu niezbędną ilość
wody.
3. W sprawach uregulowanych w ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio przepisy
Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu zabezpieczającym.
Art. 152a. 1. Tworzy się rejestr obszarów górniczych i zamkniętych
podziemnych składowisk dwutlenku węgla.
2. Rejestr obszarów górniczych i zamkniętych podziemnych składowisk
dwutlenku węgla prowadzi państwowa służba geologiczna.
3. Wpisu do rejestru obszarów górniczych i zamkniętych podziemnych
składowisk dwutlenku węgla dokonuje się z urzędu na podstawie decyzji w sprawach
określonych w dziale III.
4. Organ koncesyjny przekazuje państwowej służbie geologicznej dokumenty
stanowiące podstawę dokonania wpisu do rejestru obszarów górniczych i zamkniętych
podziemnych składowisk dwutlenku węgla, w tym mapy obszarów górniczych.
5. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, dane podlegające
wpisowi do rejestru obszarów górniczych i zamkniętych podziemnych składowisk
dwutlenku węgla, termin i tryb przekazywania dokumentów stanowiących podstawę
wpisu, sposób prowadzenia rejestru, rodzaje dokumentów przechowywanych
w rejestrze, a także termin przekazywania map obszarów górniczych przedsiębiorcy
oraz właściwemu organowi koncesyjnemu, organowi nadzoru górniczego oraz
wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta).
6. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, minister właściwy do
spraw środowiska zapewni, aby rejestr stanowił szczegółową ewidencję wszystkich
obszarów górniczych i zamkniętych podziemnych składowisk dwutlenku węgla,
a także zapewni terminowe przekazywanie map obszarów górniczych przedsiębiorcy
oraz właściwym organom oraz weźmie pod uwagę konieczność gromadzenia w rejestrze informacji i dokumentów służących ocenie długoterminowej stabilności
kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla.
art. 153.
więcej
organów administracji geologicznej oraz pracownikom organów nadzoru górniczego,
w granicach ich właściwości rzeczowej i miejscowej, przysługuje, po okazaniu
legitymacji służbowej, prawo:
1) całodobowego wstępu, wraz z pracownikami pomocniczymi, rzeczoznawcami
i niezbędnym sprzętem do:
a) miejsc wykonywania robót geologicznych,
b) miejsc wydobywania kopalin,
c) zakładów górniczych,
d) siedzib, obiektów i urządzeń podmiotów zawodowo trudniących się
ratownictwem górniczym,
e) siedzib, obiektów i urządzeń przedsiębiorców produkujących,
importujących lub wprowadzających do obrotu wyroby przeznaczone do
stosowania w ruchu zakładu górniczego;
2) dostępu do niezbędnych informacji, urządzeń i dokumentów;
3) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania
osób;
4) żądania udzielania wyjaśnień w zakresie niezbędnym do sprawowania nadzoru
i kontroli;
5) legitymowania osób w celu stwierdzenia ich tożsamości, jeżeli jest to niezbędne
dla potrzeb kontroli;
6) żądania okazania dokumentów i udostępniania niezbędnych danych;
7) pobierania próbek, przeprowadzania niezbędnych badań lub wykonywania
innych czynności kontrolnych.
2. Pracownikom państwowej służby geologicznej przysługuje prawo do
całodobowego wstępu, wraz z pracownikami pomocniczymi i rzeczoznawcami oraz niezbędnym sprzętem, do miejsc wykonywania robót geologicznych, na podstawie
odrębnego upoważnienia właściwego organu administracji geologicznej, w celu
sprawdzenia prawidłowości poboru próbek z wykonania robót geologicznych oraz do
wykonywania innych czynności pomocniczych.
art. 154.
więcej
ustawy stosuje się przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców.
2. W przypadku działalności, o której mowa w art. 21 ust. 1:
1) książka kontroli jest prowadzona i przechowywana w zakładzie górniczym albo
zakładzie wykonującym roboty geologiczne;
2) ograniczenie czasu trwania wszystkich kontroli, przeprowadzanych przez
właściwy organ administracji geologicznej, w jednym roku kalendarzowym
dotyczy poszczególnych zakładów górniczych albo zakładów wykonujących
roboty geologiczne.
3. Czynności kontrolne mogą być wykonywane przez pracowników właściwych
organów administracji geologicznej albo pracowników właściwych organów nadzoru
górniczego po okazaniu przedsiębiorcy albo osobie przez niego upoważnionej
legitymacji służbowej upoważniającej do wykonywania takich czynności oraz po
doręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli nie później niż trzeciego dnia
od wszczęcia kontroli, jeżeli:
1) czynności te są niezbędne dla przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa lub
wykroczenia lub zabezpieczenia dowodów jego popełnienia;
2) przeprowadzenie kontroli jest uzasadnione bezpośrednim zagrożeniem życia,
zdrowia lub środowiska naturalnego.
4. Przedsiębiorca wykonujący działalność polegającą na poszukiwaniu,
rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej, u którego będzie przeprowadzana kontrola,
zapewnia przeprowadzającym kontrolę transport do zakładu górniczego i z tego
zakładu, w tym przewóz sprzętu niezbędnego do przeprowadzenia kontroli, oraz
zakwaterowanie i wyżywienie.
5. W przypadku, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007
r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, przedsiębiorca wykonujący
działalność polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu
węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z którą powstało bezpośrednie zagrożenie szkodą w środowisku lub wystąpiła
szkoda w środowisku, zapewnia właściwemu regionalnemu dyrektorowi ochrony
środowiska transport do miejsca wystąpienia bezpośredniego zagrożenia szkodą w
środowisku lub miejsca wystąpienia szkody w środowisku i z tego miejsca, w tym
przewóz niezbędnego sprzętu, oraz zakwaterowanie i wyżywienie.
Art. 154a. 1. Czynności kontrolne wykonywane przez organy nadzoru
górniczego są wykonywane w miejscu wykonywania działalności podlegającej
kontroli lub w miejscu związanym z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością,
w tym w miejscach, w których mogą się znajdować urządzenia oraz dokumenty
dotyczące tych urządzeń, a także dokumenty dotyczące czynności podlegających
kontroli.
2. Jeżeli w tym samym czasie, w miejscu wykonywania nadzoru i kontroli,
czynności w ruchu zakładu górniczego albo zakładu wykonują różne podmioty
wykonujące w zakresie swojej działalności zawodowej powierzone im czynności
w ruchu zakładu górniczego, albo zakładu, czynności kontrolne mogą być
podejmowane wobec każdego z tych podmiotów.
Art. 154b. 1. Po zakończeniu czynności kontrolnych sporządza się protokół
kontroli.
2. W protokole kontroli określa się w szczególności:
1) zakres przedmiotowy kontroli;
2) dzień lub dni, w których przeprowadzono kontrolę;
3) miejsce lub miejsca, w których przeprowadzono kontrolę;
4) osoby biorące udział w kontroli ze strony kontrolującego i kontrolowanego, z
określeniem, w jakim charakterze brały udział w kontroli;
5) ustalenia kontroli;
6) wykaz dowodów, zebranych w trakcie kontroli.
3. Doręczenie protokołu kontroli przedsiębiorcy lub osobie przez niego
upoważnionej kończy kontrolę.
4. Przedsiębiorca może wnieść zastrzeżenia do ustaleń zawartych w protokole
kontroli w terminie 7 dni od dnia doręczenia protokołu kontroli.
5. W przypadku wniesienia zastrzeżeń, organ nadzoru górniczego sporządza
aneks do protokołu kontroli, w którym wskazuje, które zastrzeżenia uznał za
uzasadnione, lub wyjaśnia, dlaczego nie uznał zastrzeżeń za uzasadnione. Organ nadzoru górniczego podpisuje aneks do protokołu kontroli i doręcza go przedsiębiorcy
lub osobie przez niego upoważnionej.
art. 155.
więcej
zapewnienia bezpieczeństwa osób, o których mowa w art. 153, organy administracji
geologicznej oraz organy nadzoru górniczego mogą żądać udzielenia stosownej
pomocy przez Policję.
2. Osoby wykonujące czynności, o których mowa w art. 153, nie mają potrzeby
uzyskiwania przepustki bądź innego zezwolenia. Nie podlegają one przeszukaniu
przewidzianemu w regulaminie wewnętrznym kontrolowanej jednostki
organizacyjnej. Stosuje się do nich natomiast przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy
obowiązujące w kontrolowanej jednostce organizacyjnej.
3. Kierownik kontrolowanej jednostki organizacyjnej oraz kontrolowany są
obowiązani umożliwić przeprowadzenie czynności kontrolnych.
art. 156.
więcej
1) minister właściwy do spraw środowiska;
2) marszałkowie województw;
3) starostowie.
2. Zadania administracji geologicznej wykonuje:
1) minister właściwy do spraw środowiska – przy pomocy Głównego Geologa
Kraju, będącego sekretarzem lub podsekretarzem stanu w urzędzie
obsługującym ministra;
2) marszałek województwa – przy pomocy geologa wojewódzkiego;
3) starosta – przy pomocy geologa powiatowego.
3. Określone ustawą zadania marszałków województw oraz starostów są
zadaniami z zakresu administracji rządowej.
art. 157.
więcej
w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do marszałków
województw jest minister właściwy do spraw środowiska.
art. 158.
więcej
administracji geologicznej należy wykonywanie określonych zadań,
a w szczególności:
1) podejmowanie rozstrzygnięć oraz wykonywanie innych czynności niezbędnych
do przestrzegania i stosowania ustawy, w tym udzielanie koncesji;
2) kontrola i nadzór nad działalnością regulowaną ustawą, w tym w zakresie
projektowania prac geologicznych oraz sporządzania dokumentacji
geologicznych.
art. 159.
więcej
wykonywana:
1) z naruszeniem warunków określonych w koncesji,
2) bez zatwierdzonego projektu robót geologicznych lub z naruszeniem
określonych w nim warunków,
3) bez przedłożonego projektu robót geologicznych, który nie podlega
zatwierdzeniu, lub z naruszeniem określonych w nim warunków
– właściwy organ administracji geologicznej, w drodze decyzji, odpowiednio
wstrzymuje działalność, nakazuje niezwłoczne usunięcie stwierdzonych uchybień,
a w przypadku potrzeby nakazuje podjęcie czynności mających na celu
doprowadzenie środowiska do należytego stanu.
2. Decyzje, o których mowa w ust. 1, podlegają rygorowi natychmiastowej
wykonalności.
art. 160.
więcej
organy administracji geologicznej, które udzieliły odpowiednio koncesji na
poszukiwanie lub rozpoznawanie złoża kopaliny albo na poszukiwanie lub
rozpoznawanie kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla, które
zatwierdziły projekt robót geologicznych lub którym przedłożono projekt robót
geologicznych, który nie podlega zatwierdzeniu.
art. 161.
więcej
marszałek województwa, z wyjątkiem spraw określonych w ust. 2–4.
2. Do starosty, jako organu administracji geologicznej pierwszej instancji, należą
sprawy związane z zatwierdzaniem projektów robót geologicznych oraz
dokumentacjami geologicznymi, dotyczące:
1) złóż kopalin nieobjętych własnością górniczą, poszukiwanych lub
rozpoznawanych na obszarze do 2 ha w celu wydobycia metodą odkrywkową
w ilości do 20 000 m3 w roku kalendarzowym i bez użycia środków strzałowych;
2) ujęć wód podziemnych, których przewidywane lub ustalone zasoby nie
przekraczają 50 m3
/h;
3) badań geologiczno-inżynierskich wykonywanych na potrzeby
zagospodarowania przestrzennego gminy oraz warunków posadawiania
obiektów budowlanych, z wyłączeniem ponadwojewódzkich inwestycji
liniowych;
4) odwodnień budowlanych o wydajności nieprzekraczającej 50 m3
/h;
5) robót geologicznych wykonywanych w celu wykorzystywania ciepła ziemi;
6) warunków hydrogeologicznych w związku z zamierzonym wykonywaniem
przedsięwzięć mogących negatywnie oddziaływać na wody podziemne, w tym
powodować ich zanieczyszczenie, dotyczących inwestycji zaliczonych do
przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których
obowiązek sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na
środowisko może być wymagany, z wyłączeniem przedsięwzięć mogących
negatywnie oddziaływać na wody lecznicze oraz ponadwojewódzkich inwestycji
liniowych.
3. Do ministra właściwego do spraw środowiska, jako organu administracji
geologicznej pierwszej instancji, należą sprawy związane z zatwierdzaniem projektów
robót geologicznych oraz dokumentacjami geologicznymi, dotyczące:
1) złóż kopalin, o których mowa w art. 10 ust. 1;
1a) określania warunków hydrogeologicznych w związku z projektowaniem
odwodnień złóż kopalin, o których mowa w art. 10 ust. 1;
1b) określania warunków hydrogeologicznych w związku z wtłaczaniem do
górotworu wód pochodzących z odwodnień, o których mowa w pkt 1a, wód
złożowych powstałych przy wydobywaniu kopalin, o których mowa w art. 10
ust. 1, oraz wód złożowych z podziemnych magazynów węglowodorów;
2) obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej;
3) regionalnych badań hydrogeologicznych;
4) określania warunków hydrogeologicznych w związku z ustanawianiem
obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych;
5) określania warunków hydrogeologicznych oraz geologiczno-inżynierskich dla
potrzeb podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji albo
podziemnego składowania odpadów;
5a) określania warunków hydrogeologicznych oraz geologiczno-inżynierskich na
potrzeby poszukiwania lub rozpoznawania kompleksu podziemnego
składowania dwutlenku węgla oraz podziemnego składowania dwutlenku węgla;
6) regionalnych badań budowy geologicznej kraju;
7) regionalnych prac kartografii geologicznej;
8) (uchylony)
9) otworów wiertniczych do rozpoznania budowy głębokiego podłoża,
niezwiązanego z dokumentowaniem złóż kopalin;
10) obiektów budownictwa wodnego o wysokości piętrzenia przekraczającej 5 m.
4. Do ministra właściwego do spraw środowiska należą także sprawy związane
z zatwierdzaniem dokumentacji geologiczno-inwestycyjnej złoża węglowodorów.
art. 162.
więcej
państwa w zakresie geologii:
1) inicjuje, koordynuje i wykonuje zadania zmierzające do rozpoznania budowy
geologicznej kraju, w tym prac o podstawowym znaczeniu dla gospodarki
narodowej, w szczególności dla odnowienia bazy surowcowej kraju, ustalania
zasobów złóż kopalin, a także dla ochrony środowiska;
2) prowadzi centralne archiwum geologiczne;
3) gromadzi, udostępnia, przetwarza i archiwizuje informację geologiczną;
4) prowadzi bazy danych geologicznych;
5) sporządza krajowy bilans zasobów kopalin;
6) przygotowuje materiały na potrzeby przeprowadzenia postępowania
przetargowego w celu udzielenia koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie
złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża lub koncesji
na wydobywanie węglowodorów ze złoża, oraz przygotowuje we współpracy
z organem koncesyjnym ocenę perspektywiczności geologicznej, o której mowa
w art. 49f ust. 3;
7) koordynuje i wykonuje prace z zakresu kartografii geologicznej oraz wykonuje
prace pilotażowe z tego zakresu;
8) prowadzi rejestr obszarów górniczych i zamkniętych podziemnych składowisk
dwutlenku węgla;
9) koordynuje zadania z zakresu ochrony georóżnorodności oraz geologii
środowiskowej;
10) rozpoznaje i monitoruje zagrożenia geologiczne;
11) dokonuje sprawdzenia prawidłowości poboru próbek z wykonania robót
geologicznych oraz wykonuje inne czynności pomocnicze na podstawie
odrębnego upoważnienia właściwego organu administracji geologicznej.
12) (uchylony)
2. Państwowa służba geologiczna wykonuje inne, niż określone w ust. 1, zadania
państwa w zakresie geologii, powierzone przez ministra właściwego do spraw
środowiska.
Art. 162a. 1. Państwowa służba geologiczna jest finansowana ze środków
budżetu państwa w części dotyczącej środowiska będących w dyspozycji ministra
właściwego do spraw środowiska.
2. Państwowa służba geologiczna może być dofinansowana z innych środków
publicznych, na zasadach dotyczących wykorzystania tych środków.
Art. 162b. (uchylony).
Art. 162c. (uchylony).
Art. 162d. (uchylony).
Art. 162e. (uchylony).
Art. 162f. (uchylony).
Art. 162b. (uchylony).
art. 163.
więcej
Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy.
2. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy może
powierzyć wykonanie niektórych zadań określonych w art. 162 jednostkom
organizacyjnym utworzonym na podstawie odrębnych przepisów, a także
przedsiębiorcom w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców – jeżeli przedmiot ich działania obejmuje prowadzenie prac
geologicznych.
3. Nadzór nad wykonywaniem zadań państwowej służby geologicznej sprawuje
minister właściwy do spraw środowiska, działający przy pomocy Głównego Geologa
Kraju.
4. Plan prac państwowej służby geologicznej dotyczących realizacji zadań,
o których mowa w art. 162 ust. 1, na rok następny Państwowy Instytut Geologiczny –
Państwowy Instytut Badawczy corocznie w terminie do dnia 31 maja przekazuje
ministrowi właściwemu do spraw środowiska do akceptacji.
5. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy corocznie
w terminie do dnia 15 lutego przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska sprawozdanie z wykonanych zadań, o których mowa w ust. 4, według stanu na dzień
31 grudnia.
6. Statut Państwowemu Instytutowi Geologicznemu – Państwowemu Instytutowi
Badawczemu nadaje minister właściwy do spraw środowiska.
7. W skład rady naukowej Państwowego Instytutu Geologicznego –
Państwowego Instytutu Badawczego, w liczbie i proporcji określonej w statucie,
wchodzą:
1) pracownicy naukowi i badawczo-techniczni Państwowego Instytutu
Geologicznego – Państwowego Instytutu Badawczego, w liczbie stanowiącej od
30% do 50% składu rady;
2) osoby niebędące pracownikami Państwowego Instytutu Geologicznego –
Państwowego Instytutu Badawczego, które stanowią co najmniej 50% składu
rady.
8. (uchylony)
9. W zakresie uregulowanym w ust. 6–8 do Państwowego Instytutu
Geologicznego – Państwowego Instytutu Badawczego nie stosuje się przepisów
ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1350 i 2227 oraz z 2020 r. poz. 284).
Art. 163a. 1. Tworzy się Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk
Dwutlenku Węgla.
2. Do Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla
należy wykonywanie zadań:
1) związanych z przekazaniem mu odpowiedzialności za zamknięte podziemne
składowisko dwutlenku węgla, w tym:
a) prowadzenie monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku
węgla, w tym:
– utrzymanie obiektów przeznaczonych do prowadzenia monitoringu,
– wykonywanie programów monitoringu,
b) opracowywanie projektów, dokumentacji, opinii, ekspertyz i analiz
związanych z zamkniętym podziemnym składowiskiem dwutlenku węgla,
c) zabezpieczenie zamkniętego podziemnego składowiska dwutlenku węgla
przed zagrożeniem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej
w rejonach przyległych,
d) prowadzenie i koordynacja działań naprawczych i akcji ratowniczych,
a także działań naprawczych i działań zapobiegawczych w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w
środowisku i ich naprawie,
e) informowanie organu właściwego w sprawach handlu uprawnieniami do
emisji gazów cieplarnianych, o którym mowa w ustawie z dnia 28 kwietnia
2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych,
oraz rozliczanie emisji w przypadku wydostania się dwutlenku węgla poza
kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla,
f) usuwanie szkód powstałych w przypadku wydostania się dwutlenku węgla
poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla;
2) innych niż określone w pkt 1, powierzonych przez ministra właściwego do spraw
środowiska, dotyczących podziemnego składowania dwutlenku węgla, w tym
w zakresie nadzoru i kontroli.
3. W przypadku przejęcia przez Krajowego Administratora Podziemnych
Składowisk Dwutlenku Węgla odpowiedzialności za podziemne składowisko
dwutlenku węgla zgodnie z art. 39a, do zadań Krajowego Administratora
Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla należy wykonywanie obowiązków
określonych w art. 39c ust. 1, art. 127d ust. 1 pkt 4 i 5 oraz w art. 127i ust. 2.
Art. 163b. Wykonywanie zadań Krajowego Administratora Podziemnych
Składowisk Dwutlenku Węgla powierza się Państwowemu Instytutowi
Geologicznemu – Państwowemu Instytutowi Badawczemu.
Art. 163c. 1. Nadzór nad wykonywaniem zadań Krajowego Administratora
Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla sprawuje minister właściwy do spraw
środowiska, działający przy pomocy Głównego Geologa Kraju.
2. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy corocznie,
w terminie do dnia 15 lutego, przekazuje ministrowi właściwemu do spraw
środowiska sprawozdanie z wykonanych zadań, o których mowa w art. 163a ust. 2 i 3,
według stanu na dzień 31 grudnia.
art. 164.
więcej
1) Prezes Wyższego Urzędu Górniczego;
2) dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych;
3) dyrektor Specjalistycznego Urzędu Górniczego, zwanego dalej „SUG”.
2. Organami nadzoru górniczego pierwszej instancji są dyrektorzy okręgowych
urzędów górniczych oraz dyrektor SUG, chyba że ustawa stanowi inaczej.
3. Organem nadzoru górniczego pierwszej instancji w sprawach dotyczących
podziemnego składowania dwutlenku węgla jest Prezes Wyższego Urzędu
Górniczego.
art. 165.
więcej
administracji rządowej, działającym pod nadzorem ministra właściwego do spraw
gospodarki złożami kopalin, właściwym w sprawach nadzoru górniczego.
2. Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego powołuje Prezes Rady Ministrów,
spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek
ministra właściwego do spraw gospodarki złożami kopalin. Prezes Rady Ministrów
odwołuje Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.
3. Stanowisko Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego może zajmować osoba,
która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na
stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości
Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.
4. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego
ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym
w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno
zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
5. Termin, o którym mowa w ust. 4 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od
dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa
Rady Ministrów.
6. Nabór na stanowisko Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego przeprowadza
zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw gospodarki złożami kopalin,
liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię
wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie
zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na
które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.
7. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 6, może
być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która
posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.
8. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 7, mają obowiązek
zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko,
uzyskanych w trakcie naboru.
9. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których
przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki złożami kopalin.
10. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był przeprowadzony nabór, oraz liczbę
kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów
uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych
w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
11. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji
w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania
w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu
kandydata.
12. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady
Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.
13. Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego powołuje minister właściwy
do spraw gospodarki złożami kopalin, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego
i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.
Minister właściwy do spraw gospodarki złożami kopalin odwołuje wiceprezesów
Wyższego Urzędu Górniczego.
14. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 13,
powołuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.
15. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa
w ust. 13, stosuje się odpowiednio ust. 3–12.
16. Powołanie, o którym mowa w ust. 2 i 13, stanowi nawiązanie stosunku pracy
na podstawie powołania w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy.
17. Osoby odwołane ze stanowiska Prezesa lub wiceprezesa Wyższego Urzędu
Górniczego, które przed powołaniem na to stanowisko były urzędnikami
państwowymi mianowanymi zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 września 1982 r.
o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1915 oraz z 2019 r. poz.
1043 i 1820) albo pracownikami służby cywilnej, stają się pracownikami służby
cywilnej i w stosunku do nich stosuje się odpowiednio art. 45 ust. 2 ustawy z dnia
16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych.
art. 166.
więcej
1) jest organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania
administracyjnego w stosunku do dyrektorów okręgowych urzędów górniczych
oraz dyrektora SUG, a także sprawuje nadzór nad ich działalnością;
2) powołuje, w drodze zarządzenia, komisje do opiniowania stanu bezpieczeństwa
powszechnego, związanego z ruchem zakładu górniczego, stanu bezpieczeństwa
pracy w górnictwie oraz stanu rozpoznania i zwalczania zagrożeń w zakładach
górniczych, a także może powoływać inne stałe lub doraźne kolegialne organy
doradcze i opiniodawcze, określając ich nazwę, skład, zakres zadań, tryb pracy
oraz sposób obsługi;
3) gromadzi i archiwizuje dokumentację mierniczo-geologiczną zlikwidowanych
zakładów górniczych oraz udostępnia ją, na zasadach i w sposób określony
w odrębnych przepisach;
4) jest wyspecjalizowanym organem kontroli wyrobów wprowadzonych do obrotu
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny
zgodności, w odniesieniu do wyrobów przeznaczonych do stosowania w ruchu
zakładu górniczego;
4a) jest organem nadzoru rynku w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia
2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku (Dz. U. z 2019 r. poz. 544)
w odniesieniu do wyrobów przeznaczonych do stosowania w ruchu zakładu
górniczego;
4b) jest organem nadzoru rynku w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
15 lipca 2020 r. o systemach homologacji typu UE i nadzoru rynku silników
spalinowych przeznaczonych do maszyn mobilnych nieporuszających się po
drogach (Dz. U. poz. 1339) w zakresie silników zamontowanych
w maszynach mobilnych nieporuszających się po drogach stosowanych
w ruchu zakładu górniczego;
5) prowadzi działalność promocyjną i informacyjną w zakresie związanym
z zadaniami organów nadzoru górniczego;
6) inicjuje prace naukowo-badawcze oraz inicjuje i podejmuje przedsięwzięcia
w zakresie poprawy bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia w górnictwie,
wdrożenia postępu technicznego w dziedzinie górnictwa, racjonalnej gospodarki
złożami kopalin oraz ograniczenia uciążliwości oddziaływania górnictwa na
ludzi i środowisko;
7) ustala kierunki i wytyczne działania urzędów górniczych, a także może wydawać
dyrektorom okręgowych urzędów górniczych oraz dyrektorowi SUG polecenia
dotyczące podjęcia określonych czynności oraz żądać od nich informacji
będących w ich posiadaniu;
8) dokonuje kompleksowego sprawdzenia i oceny stanu bezpieczeństwa
powszechnego, związanego z ruchem zakładu górniczego, stanu bezpieczeństwa
pracy w górnictwie, stanu rozpoznania i zwalczania zagrożeń w zakładach
górniczych, stanu ratownictwa górniczego oraz innych zagadnień związanych
z prowadzeniem ruchu zakładów górniczych, a także przedkłada właściwym
organom informacje, opinie i wnioski w tej dziedzinie;
9) sporządza roczne sprawozdania z działalności urzędów górniczych;
10) w zakresie bezpieczeństwa działalności polegającej na poszukiwaniu,
rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej:
a) współpracuje z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej oraz
dyrektorem właściwego urzędu morskiego w celu zapewnienia
bezpieczeństwa morskiego w związku z wykonywaniem tej działalności,
b) sporządza i przekazuje sprawozdania właściwym organom innych państw
członkowskich Unii Europejskiej, zgodnie z przepisami dotyczącymi
bezpieczeństwa tej działalności,
c) zawiera, po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki
złożami kopalin, porozumienia z właściwymi organami innych państw
członkowskich Unii Europejskiej dotyczące opracowywania i aktualizacji
scenariuszy współpracy w przypadku zaistnienia wypadku lub
niebezpiecznego zdarzenia,
d) zawiera, po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki
złożami kopalin, porozumienia z właściwymi agencjami Unii Europejskiej
oraz innymi instytucjami w celu wymiany informacji dotyczących tej
działalności,
e) przekazuje, na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, informacje dotyczące zagrożeń dla środowiska, jakie mogą
wystąpić w tym państwie na skutek wykonywania tej działalności,
f) bierze udział w konsultacjach z przedsiębiorcami oraz Komisją Europejską
w zakresie stosowania przepisów dotyczących działalności polegającej na
poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż
w granicach obszarów morskich,
g) współpracuje z przedsiębiorcami wykonującymi tę działalność w celu
opracowania i aktualizacji standardów i wytycznych dotyczących najlepszych praktyk w odniesieniu do kontroli poważnych zagrożeń, na
każdym etapie wykonywania działalności.
2. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego wykonuje swoje zadania przy pomocy
Wyższego Urzędu Górniczego, działającego pod jego bezpośrednim kierownictwem.
3. Siedzibą Wyższego Urzędu Górniczego jest miasto Katowice.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki złożami kopalin nadaje, w drodze
zarządzenia, statut Wyższemu Urzędowi Górniczemu, określający jego organizację
wewnętrzną.
art. 167.
więcej
Prezesowi Wyższego Urzędu Górniczego, są dyrektorzy okręgowych urzędów
górniczych i dyrektor SUG.
2. Dyrektorów, o których mowa w ust. 1, oraz ich zastępców powołuje
i odwołuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.
3. Powołanie, o którym mowa w ust. 2, stanowi nawiązanie stosunku pracy na
podstawie powołania w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy.
4. Osoby odwołane ze stanowiska dyrektora lub zastępcy dyrektora okręgowego
urzędu górniczego lub SUG, które przed powołaniem na to stanowisko były
urzędnikami państwowymi mianowanymi zgodnie z przepisami ustawy z dnia
16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych albo pracownikami
służby cywilnej, stają się pracownikami służby cywilnej i w stosunku do nich stosuje
się odpowiednio art. 45 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach
urzędów państwowych.
5. Dyrektorzy, o których mowa w ust. 1, wykonują swoje zadania przy pomocy
okręgowych urzędów górniczych i SUG, działających pod ich bezpośrednim
kierownictwem.
6. Zadania przewidziane w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej
(Dz. U. z 2020 r. poz. 265 i 285) dla dyrektora generalnego urzędu w okręgowych
urzędach górniczych i SUG wykonuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.
7. Minister właściwy do spraw gospodarki złożami kopalin, w drodze
rozporządzenia, tworzy i znosi okręgowe urzędy górnicze, określając ich nazwę,
siedzibę i właściwość miejscową, kierując się potrzebami związanymi z racjonalizacją
działania organów nadzoru górniczego.
8. Właściwość miejscowa dyrektora SUG obejmuje obszar Rzeczypospolitej
Polskiej.
9. Siedzibą SUG jest miasto Katowice.
10. Organizację wewnętrzną oraz tryb pracy okręgowych urzędów górniczych
i SUG określa, w drodze zarządzenia, Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.
art. 168.
więcej
zakładów górniczych, w szczególności w zakresie:
1) bezpieczeństwa i higieny pracy;
2) bezpieczeństwa pożarowego;
3) ratownictwa górniczego;
4) gospodarki złożami kopalin w procesie ich wydobywania;
5) ochrony środowiska i gospodarki złożem, w tym według kryterium
wykonywania przez przedsiębiorców obowiązków określonych w odrębnych
przepisach lub na ich podstawie;
6) zapobiegania szkodom;
7) budowy i likwidacji zakładu górniczego, w tym rekultywacji gruntów po
działalności górniczej.
2. W odniesieniu do projektowania i wykonywania robót budowlanych oraz
utrzymania obiektów budowlanych na terenie zakładu górniczego organy nadzoru
górniczego wykonują zadania z zakresu administracji architektoniczno-budowlanej
i nadzoru budowlanego.
art. 169.
więcej
w odniesieniu do podziemnych zakładów górniczych właściwym rzeczowo
w sprawach:
1) górniczych wyciągów szybowych;
2) urządzeń transportowych, których środki transportu poruszają się po torze
o nachyleniu powyżej 45°, w wyrobiskach górniczych;
3) szybów i szybików wraz z wyposażeniem;
4) centrali i dyspozytorni wraz z systemami łączności, bezpieczeństwa
i alarmowania oraz magistralnymi sieciami telekomunikacyjnymi;
5) stacji wentylatorów głównych;
6) urządzeń, instalacji i sieci elektroenergetycznych wysokiego i średniego
napięcia, zasilających obiekty, maszyny i urządzenia, o których mowa w pkt 1–5.
2. Dyrektor SUG jest organem nadzoru górniczego pierwszej instancji
wykonującym zadania z zakresu administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego właściwym rzeczowo w odniesieniu do następujących obiektów
budowlanych podziemnych zakładów górniczych:
1) obiektów budowlanych maszyn wyciągowych;
2) szybowych wież wyciągowych;
3) budynków nadszybi;
4) obiektów budowlanych urządzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2;
5) wolnostojących budynków centrali, dyspozytorni, systemów oraz sieci,
o których mowa w ust. 1 pkt 4;
6) obiektów budowlanych stacji wentylatorów głównych;
7) obiektów budowlanych przeznaczonych dla urządzeń, instalacji i sieci
elektroenergetycznych wysokiego i średniego napięcia, zasilających obiekty,
maszyny i urządzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5.
art. 170.
więcej
1) podmiotami zawodowo trudniącymi się ratownictwem górniczym, w zakresie
przestrzegania przez nie przepisów dotyczących ratownictwa górniczego;
2) podmiotami wykonującymi w zakresie swej działalności zawodowej czynności
powierzone im w ruchu zakładu górniczego.
2. Organy nadzoru górniczego sprawują nadzór i kontrolę nad wykonywaniem
robót geologicznych, o których mowa w art. 86.
3. Organy nadzoru górniczego sprawują nadzór i kontrolę nad szkoleniem osób
wykonujących czynności w ruchu zakładu górniczego lub wykonujących roboty
geologiczne, o których mowa w art. 86.
art. 171.
więcej
górniczego:
1) nakazuje usunięcie nieprawidłowości powstałych wskutek naruszenia przepisów
stosowanych w ruchu zakładu górniczego lub warunków określonych w planie
ruchu zakładu górniczego, a w przypadku działalności prowadzonej na
podstawie koncesji udzielonej przez starostę – warunków dotyczących ruchu
zakładu górniczego, określonych w tej koncesji;
2) w przypadku bezpośredniego zagrożenia dla zakładu górniczego, jego
pracowników, bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska, może w całości
lub w części wstrzymać ruch tego zakładu lub jego urządzeń, określając warunki
wznowienia ruchu tego zakładu lub urządzeń;
3) może nakazać podjęcie niezbędnych środków profilaktycznych, w tym
skierowanie określonego zagadnienia do rozpatrzenia przez komisję, o której
mowa w art. 166 ust. 1 pkt 2;
4) może nakazać dokonanie określonych czynności, niezbędnych dla zapewnienia
prawidłowego prowadzenia ruchu zakładu górniczego, innych niż środki
profilaktyczne.
2. Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, mogą zostać wydane także przez
Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.
3. Decyzje wydane na podstawie ust. 1 pkt 1 lub 2 podlegają rygorowi
natychmiastowej wykonalności.
art. 172.
więcej
górniczego:
1) może badać prawidłowość rozwiązań stosowanych lub przewidzianych przez
przedsiębiorcę do stosowania, także przez skierowanie określonego zagadnienia
do rozpatrzenia przez komisję, o której mowa w art. 166 ust. 1 pkt 2;
2) może dokonywać pomiarów służących ocenie stanu bezpieczeństwa w zakładzie
górniczym oraz ocenie stanu bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska
w związku z ruchem zakładu górniczego, za pomocą:
a) urządzeń przenośnych, lub
b) w przypadkach uzasadnionych wysokim poziomem zagrożenia naturalnego
– urządzeń stacjonarnych, zabudowanych w zakładzie górniczym na koszt
przedsiębiorcy w sposób określony w decyzji wydanej przez ten organ.
2. Właściwy organ nadzoru górniczego może, w drodze decyzji, nakazać
przedsiębiorcy sprawdzenie prawidłowości rozwiązań, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
lub dokonanie pomiarów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w tym w sposób określony
przez ten organ; decyzja ta może zostać wydana także przez Prezesa Wyższego Urzędu
Górniczego.
3. Koszty czynności, o których mowa w ust. 2, obciążają przedsiębiorcę, chyba
że żądanie ich dokonania było nieuzasadnione.
art. 173.
więcej
2. Organ nadzoru górniczego niezwłocznie zawiadamia właściwy organ
administracji geologicznej w przypadku stwierdzenia, że działalność regulowana
ustawą jest wykonywana bez zatwierdzonego projektu robót geologicznych lub bez przedłożonego projektu robót geologicznych, który nie podlega zatwierdzeniu, lub
z naruszeniem warunków określonych w koncesji lub projekcie robót geologicznych.
art. 174.
więcej
zaistnienia zgonu naturalnego w ruchu zakładu górniczego, właściwy organ nadzoru
górniczego może ustalić stan faktyczny i przyczyny zdarzenia, wypadku lub zgonu.
1a. W przypadku wystąpienia poważnego niebezpiecznego zdarzenia lub
wypadku śmiertelnego, wypadku ciężkiego albo wypadku zbiorowego, w ruchu
zakładu górniczego przedsiębiorcy wykonującego działalność polegającą na
poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach
obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, właściwy organ nadzoru górniczego
ustala stan faktyczny i przyczyny tego zdarzenia lub wypadku oraz niezwłocznie
przekazuje te ustalenia Prezesowi Wyższego Urzędu Górniczego.
2. Jeżeli wymaga tego waga lub zawiłość sprawy, w szczególności w przypadku
zaistnienia wypadku zbiorowego, katastrofy albo niebezpiecznego zdarzenia,
czynności określone w ust. 1, w całości lub części, może podejmować Prezes
Wyższego Urzędu Górniczego. W razie potrzeby Prezes Wyższego Urzędu
Górniczego powołuje, w drodze zarządzenia, komisję specjalną do zbadania przyczyn
i okoliczności tego zdarzenia, określając skład osobowy komisji i jej zadania.
3. Czynności określone w ust. 1 są wykonywane przez pracowników organów
nadzoru górniczego na podstawie legitymacji służbowej upoważniającej do
wykonywania takich czynności.
Art. 174a. 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego dokonuje podsumowania
informacji zawartych w:
1) ustaleniach, o których mowa w art. 174 ust. 1a;
2) raportach, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 31 sierpnia 2012 r. o
Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich (Dz. U. z 2019 r. poz. 1374),
jeżeli w wypadku lub incydencie morskim brał udział zakład górniczy
przedsiębiorcy wykonującego działalność polegającą na poszukiwaniu,
rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej;
3) decyzji dyrektora urzędu morskiego kończącej postępowanie, o którym mowa w
art. 29 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza
przez statki.
2. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego przekazuje Komisji Europejskiej
podsumowanie informacji, o których mowa w ust. 1, oraz zamieszcza je w Biuletynie
Informacji Publicznej na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu.
3. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego dokonuje analizy informacji, o których
mowa w ust. 1, w celu zwiększenia skuteczności wykonywania zadań organów
nadzoru górniczego.
Art. 174b. 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego sporządza i składa
ministrowi właściwemu do spraw gospodarki złożami kopalin oraz przekazuje do
wiadomości ministrowi właściwemu do spraw środowiska oraz ministrowi właściwemu do spraw energii corocznie, w terminie do dnia 15 lutego każdego roku,
sprawozdanie ze swojej działalności za poprzedni rok, zgodnie z zakresem zadań
określonych w art. 166 ust. 1 pkt 10.
2. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego sporządza i zamieszcza w Biuletynie
Informacji Publicznej na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu oraz
przekazuje Komisji Europejskiej corocznie, w terminie do dnia 1 czerwca, sprawozdanie ze swojej działalności za poprzedni rok, zgodnie z wytycznymi określonymi w
załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1112/2014 z dnia 13
października 2014 r. określającego wspólny format sprawozdań do celu wymiany
informacji dotyczących wskaźników odnoszących się do poważnych zagrożeń przez
operatorów i właścicieli instalacji do wydobywania ropy naftowej i gazu na obszarach
morskich oraz wspólny format sprawozdań do celów publikacji przez państwa
członkowskie informacji dotyczących wskaźników odnoszących się do poważnych
zagrożeń.
Art. 174c. 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego wzywa podmiot mający
siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wykonujący, samodzielnie lub za
pośrednictwem podmiotów zależnych, działalność polegającą na poszukiwaniu,
rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej do
sporządzenia sprawozdania dotyczącego okoliczności powstania zagrożenia, o którym
mowa w art. 123a ust. 1, w którym podmiot ten uczestniczył.
2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, przekazuje sprawozdanie Prezesowi
Wyższego Urzędu Górniczego, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania o
przekazaniu sprawozdania.
3. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego w wezwaniu każdorazowo określa
informacje, jakie należy zamieścić w sprawozdaniu.
Art. 174d. 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego, w ramach współpracy, o
której mowa w art. 166 ust. 1 pkt 10 lit. g, w drodze zarządzenia, powołuje komisję do
spraw bezpieczeństwa działalności polegającej na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub
wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej oraz określa jej zakres zadań, tryb pracy oraz sposób
obsługi.
2. W skład komisji, o której mowa w ust. 1, wchodzą Prezes Wyższego Urzędu
Górniczego oraz przedstawiciele:
1) Wyższego Urzędu Górniczego oraz okręgowych urzędów górniczych;
2) przedsiębiorców wykonujących działalność polegającą na poszukiwaniu,
rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej;
3) pracowników przedsiębiorców, o których mowa w pkt 2.
3. Przewodniczącym komisji, o której mowa w ust. 1, jest Prezes Wyższego
Urzędu Górniczego.
4. Komisja, o której mowa w ust. 1, opracowuje standardy i wytyczne dotyczące
najlepszych praktyk w odniesieniu do kontroli poważnych zagrożeń, na każdym etapie
wykonywania działalności polegającej na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub
wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej.
5. Standardy i wytyczne, o których mowa w ust. 4, Prezes Wyższego Urzędu
Górniczego zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej
obsługującego go urzędu.
6. Przy opracowywaniu standardów i wytycznych, o których mowa w ust. 4,
bierze się pod uwagę wytyczne, o których mowa w załączniku VI do dyrektywy
Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/30/UE z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie
bezpieczeństwa działalności związanej ze złożami ropy naftowej i gazu ziemnego na
obszarach morskich oraz zmiany dyrektywy 2004/35/WE (Dz. Urz. UE L 178 z
28.06.2013, str. 66).
7. Do aktualizacji standardów i wytycznych, o których mowa w ust. 4, stosuje się
przepisy ust. 4–6.
Art. 174e. 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego zamieszcza w Biuletynie
Informacji Publicznej na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu numer
telefonu, za pośrednictwem którego mogą być zgłaszane problemy dotyczące
bezpieczeństwa i środowiska odnoszące się do działalności polegającej na
poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach
obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Przy zgłaszaniu problemów, o których mowa w ust. 1, podawanie danych
umożliwiających identyfikację zgłaszającego nie jest wymagane.
3. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1, są analizowane z zachowaniem
anonimowości osób zgłaszających.
art. 175.
więcej
karę pieniężną na przedsiębiorcę, który:
1) nie dopełnia ciążącego na przedsiębiorcy obowiązku w zakresie:
a) rozpoznawania zagrożeń związanych z ruchem zakładu górniczego
i podejmowania środków zmierzających do zapobiegania i usuwania tych
zagrożeń,
b) posiadania odpowiednich środków materialnych i technicznych oraz służb
ruchu zapewniających bezpieczeństwo pracowników i ruchu zakładu
górniczego,
c) oceniania i dokumentowania ryzyka zawodowego oraz stosowania
niezbędnych rozwiązań zmniejszających to ryzyko, w tym przez
sporządzenie dokumentu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia,
d) posiadania własnych służb ratownictwa górniczego albo powierzenia
realizacji tego obowiązku w całości lub w części innym podmiotom,
e) dokonywania przeglądu analizy poważnych zagrożeń dla zakładu
górniczego, zgodnie z art. 108 ust. 2d i art. 108a, lub przekazywania jego
wyników właściwemu organowi nadzoru górniczego,
f) opracowania lub wdrożenia systemu, o którym mowa w art. 117a ust. 1 pkt
1,
g) ustanowienia lub wdrożenia systemu niezależnej weryfikacji, o którym
mowa w art. 117a ust. 1 pkt 2,
h) przekazywania planu ratownictwa górniczego albo jego zmian, zgodnie z
art. 122 ust. 11d pkt 1, podmiotowi, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 3
ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza
przez statki,
i) wyposażenia zakładu górniczego w sprzęt do realizacji ratownictwa
górniczego lub udostępniania tego sprzętu podmiotom, o których mowa w
art. 24 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu
zanieczyszczaniu morza przez statki, zgodnie z art. 122 ust. 11d pkt 2,
j) powiadamiania, zgodnie z art. 123a ust. 1, właściwego organu nadzoru
górniczego, Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa, dyrektora
właściwego urzędu morskiego oraz Straży Granicznej o wystąpieniu
zagrożenia życia lub zdrowia osób przebywających w zakładzie górniczym,
bezpieczeństwa ruchu tego zakładu górniczego, bezpieczeństwa
powszechnego lub środowiska,
k) sporządzania lub przekazywania sprawozdania, o którym mowa w art. 123b
ust. 1, dotyczącego wystąpienia zagrożenia, o którym mowa w art. 123a ust.
1, właściwemu organowi nadzoru górniczego, Morskiej Służbie Poszukiwania i Ratownictwa, dyrektorowi właściwego urzędu morskiego oraz
Straży Granicznej,
l) zapewnienia przeprowadzającym kontrolę transportu do zakładu górniczego
i z tego zakładu, w tym przewozu sprzętu niezbędnego do przeprowadzenia
kontroli, oraz zakwaterowania i wyżywienia, zgodnie z art. 154 ust. 4,
m) zapewnienia właściwemu regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska
transportu do miejsca wystąpienia bezpośredniego zagrożenia szkodą w
środowisku lub miejsca wystąpienia szkody w środowisku i z tego miejsca,
w tym przewozu niezbędnego sprzętu, oraz zakwaterowania i wyżywienia,
zgodnie z art. 154 ust. 5;
2) nie wykonuje decyzji organu nadzoru górniczego:
a) nakazującej usunięcie nieprawidłowości powstałych wskutek naruszenia
przepisów stosowanych w ruchu zakładu górniczego lub warunków
określonych w planie ruchu zakładu górniczego lub warunków dotyczących
ruchu zakładu górniczego, określonych w koncesji udzielonej przez
starostę,
b) wstrzymującej w całości lub w części ruch zakładu górniczego lub jego
urządzeń, ze względu na bezpośrednie zagrożenie dla zakładu górniczego,
jego pracowników, bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska, oraz
określającej warunki wznowienia ruchu tego zakładu lub urządzeń,
c) nakazującej podjęcie niezbędnych środków profilaktycznych, w tym
skierowanie określonego zagadnienia do rozpatrzenia przez komisję,
o której mowa w art. 166 ust. 1 pkt 2,
d) nakazującej dokonanie określonych czynności, niezbędnych dla
zapewnienia prawidłowego prowadzenia ruchu zakładu górniczego, innych
niż środki profilaktyczne,
e) nakazującej sprawdzenie prawidłowości rozwiązań stosowanych lub
przewidzianych przez przedsiębiorcę do stosowania, w tym w sposób
określony przez ten organ,
f) nakazującej dokonanie pomiarów służących ocenie stanu bezpieczeństwa
w zakładzie górniczym oraz ocenie stanu bezpieczeństwa powszechnego
lub środowiska w związku z ruchem zakładu górniczego, w tym w sposób
określony przez ten organ.
1a. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego nakłada, w drodze decyzji, karę
pieniężną na podmiot mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i
wykonujący, samodzielnie lub za pośrednictwem podmiotów zależnych, działalność
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze
złóż w granicach obszarów morskich na terytorium państwa niebędącego państwem
członkowskim Unii Europejskiej, który, na wezwanie Prezesa Wyższego Urzędu
Górniczego, nie sporządził lub nie przekazał sprawozdania dotyczącego okoliczności
powstania zagrożenia wymienionego w art. 123a ust. 1, w którym podmiot ten
uczestniczył.
2. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego nakłada, w drodze decyzji, karę
pieniężną na kierownika ruchu zakładu górniczego, który:
1) nie dopełnia ciążącego na przedsiębiorcy obowiązku w zakresie:
a) prowadzenia ewidencji osób przebywających w zakładzie górniczym oraz –
w przypadku zakładów górniczych wydobywających węgiel kamienny –
czasu przebywania w podziemnych wyrobiskach górniczych,
b) posiadania i odpowiedniego przechowywania dokumentacji prowadzenia
ruchu zakładu górniczego,
c) posiadania dowodu sprawdzenia rozwiązań technicznych przez
rzeczoznawcę do spraw ruchu zakładu górniczego – w przypadkach
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 120 ust. 1 i 2,
d) prowadzenia dokumentacji w zakresie ratownictwa górniczego,
e) przeprowadzania specjalistycznych badań lekarskich, specjalistycznych
badań psychologicznych oraz specjalistycznych szkoleń w ratownictwie
górniczym;
1a) nie przekazuje właściwemu organowi nadzoru górniczego sprawozdań z
realizacji planu ruchu zakładu górniczego, o których mowa w art. 117b ust. 1;
1b) nie umieszcza informacji o możliwości anonimowego zgłaszania problemów
dotyczących bezpieczeństwa i środowiska odnoszących się do działalności
polegającej na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów
ze złóż w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej lub nie
informuje o tej możliwości osób obecnych na terenie zakładu górniczego, w
szczególności podczas każdego szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny
pracy, zgodnie z art. 117c;
2) dopuszcza do wykonywania czynności w ruchu zakładu górniczego w sposób
mogący wywołać niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia człowieka lub tego
ruchu;
3) nie dopełnia ciążącego na przedsiębiorcy obowiązku w zakresie szkolenia osób
wykonujących czynności w ruchu zakładu górniczego w zakresie znajomości
przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym bezpiecznego
wykonywania powierzonych im czynności, lub dopuszcza do pracy w ruchu
zakładu górniczego osoby, które nie wykażą się dostateczną znajomością tych
przepisów i zasad;
4) dopuszcza do wykonywania czynności w ruchu zakładu górniczego osoby, które
nie posiadają wymaganych do tego kwalifikacji.
3. Karę pieniężną nakłada się:
1) na przedsiębiorcę lub podmiot, o którym mowa w ust. 1a, w wysokości do 3%
przychodu ukaranego przedsiębiorcy lub podmiotu, osiągniętego w poprzednim
roku kalendarzowym;
2) na kierownika ruchu zakładu górniczego w wysokości do 300% jego
miesięcznego wynagrodzenia, naliczanego jak dla celów ekwiwalentu za urlop
wypoczynkowy.
4. Ustalając wysokość kary pieniężnej, Prezes Wyższego Urzędu Górniczego
uwzględnia zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego
możliwości finansowe.
5. Podmiot jest obowiązany do dostarczenia Prezesowi Wyższego Urzędu
Górniczego na każde jego żądanie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania,
danych niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary pieniężnej. W przypadku
niedostarczenia danych lub gdy dostarczone dane uniemożliwiają ustalenie podstawy
wymiaru kary, Prezes Wyższego Urzędu Górniczego może ustalić podstawę wymiaru
kary pieniężnej w sposób szacunkowy, nie mniejszą jednak niż:
1) kwota 500 000 zł – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1;
2) kwota 5000 zł – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2.
6. Jeżeli okres działania przedsiębiorcy jest krótszy niż rok kalendarzowy, za
podstawę wymiaru kary pieniężnej przyjmuje się kwotę 500 000 zł.
7. Kary pieniężne podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze
pieniężnym.
8. Kwoty ściągnięte z tytułu kary pieniężnej stanowią dochód budżetu państwa.
art. 176.
więcej
geologicznych lub z naruszeniem określonych w nich warunków, wykonując
działalność w zakresie:
1) poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin albo poszukiwania lub
rozpoznawania kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla,
2) wydobywania kopalin ze złóż,
3) podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji albo podziemnego
składowania odpadów, albo podziemnego składowania dwutlenku węgla,
wyrządza znaczną szkodę w mieniu lub poważną szkodę w środowisku,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 sprowadza bezpośrednie
niebezpieczeństwo znacznej szkody w mieniu lub poważnej szkody w środowisku,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności
do lat 2.
3. Jeżeli sprawca nieumyślnie dopuszcza się czynu określonego w ust. 1 lub 2,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności
do roku.
art. 177.
więcej
geologicznych lub z naruszeniem określonych w nich warunków wykonuje
działalność w zakresie:
1) poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin albo poszukiwania lub
rozpoznawania kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla,
2) wydobywania kopalin ze złóż,
3) podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji, podziemnego
składowania odpadów albo podziemnego składowania dwutlenku węgla,
podlega karze aresztu albo grzywny.
art. 178.
więcej
pracami, nie posiadając wymaganych do tego kwalifikacji,
podlega karze grzywny.
art. 179.
więcej
1) w celach innych niż poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin albo
poszukiwanie lub rozpoznawanie kompleksu podziemnego składowania
dwutlenku węgla wykonuje roboty geologiczne bez zatwierdzonego projektu
robót geologicznych lub z naruszeniem określonych w nim warunków albo bez
przedłożenia projektu robót geologicznych, który nie podlega zatwierdzeniu, lub
z naruszeniem określonych w nim warunków,
2) nie zawiadamia właściwych organów o zamiarze rozpoczęcia wykonywania
robót geologicznych,
podlega karze grzywny.
art. 180.
więcej
dotyczącej:
1) zakazu wykonywania określonych czynności przez osoby, które wykonują te
czynności z rażącym niedbalstwem, z naruszeniem ustawy lub rażącym
naruszeniem wydanych na jej podstawie przepisów,
2) wstrzymania działalności lub nakazu niezwłocznego usunięcia stwierdzonych
uchybień lub nakazu podjęcia czynności mających na celu doprowadzenie
środowiska do należytego stanu, w przypadku stwierdzenia wykonywania działalności bez zatwierdzonego projektu robót geologicznych, lub bez przedłożonego projektu robót geologicznych, który nie podlega zatwierdzeniu,
lub z naruszeniem warunków określonych w koncesji lub tym projekcie,
podlega karze grzywny.
art. 181.
więcej
1) kierownictwa lub dozoru ruchu zakładu górniczego lub inne czynności w ruchu
zakładu górniczego,
2) kierownictwa w podmiotach zawodowo trudniących się ratownictwem
górniczym,
nie posiadając wymaganych do tego kwalifikacji,
podlega karze grzywny.
art. 182.
więcej
ruchu zakładu górniczego lub z naruszeniem określonych w nim warunków,
podlega karze aresztu albo grzywny.
2. Jeżeli sprawca nieumyślnie dopuszcza się wykroczenia określonego w ust. 1,
podlega karze grzywny.
art. 183.
więcej
prowadzenia ewidencji zasobów złoża kopaliny, w zakresie przedkładania informacji
o zmianach zasobów złoża kopaliny, w zakresie posiadania, sporządzania,
aktualizowania i uzupełniania wymaganej dokumentacji mierniczo-geologicznej oraz
przekazywania danych geologicznych i próbek oraz wyników ich badań, uzyskanych
w wyniku robót geologicznych,
podlega karze grzywny.
art. 184.
więcej
wykonywania czynności w warunkach zagrożeń pożarowych, tąpaniami, gazowych,
pyłowych, klimatycznych, wodnych, pozostających w związku z jazdą ludzi szybem
albo w związku z przechowywaniem lub używaniem środków strzałowych i sprzętu
strzałowego, w sposób mogący wywołać niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia
człowieka lub ruchu zakładu górniczego,
podlega karze aresztu albo grzywny.
2. Jeżeli sprawca nieumyślnie dopuszcza się wykroczenia określonego w ust. 1,
podlega karze grzywny.
3. Kto:
1) w ruchu zakładu górniczego wykonuje lub dopuszcza do wykonywania
czynności w warunkach innych niż określone w ust. 1, w sposób mogący
wywołać niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia człowieka lub ruchu zakładu
górniczego,
2) nie dopełnia ciążącego na nim obowiązku w zakresie:
a) rozpoznawania zagrożeń związanych z ruchem zakładu górniczego
i podejmowania środków zmierzających do zapobiegania i usuwania tych
zagrożeń,
b) posiadania odpowiednich środków materialnych i technicznych oraz służb
ruchu zapewniających bezpieczeństwo pracowników i ruchu zakładu
górniczego,
c) prowadzenia ewidencji osób przebywających w zakładzie górniczym, przez
wskazanie imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego,
d) oceniania i dokumentowania ryzyka zawodowego oraz stosowania
niezbędnych rozwiązań zmniejszających to ryzyko, w tym przez
sporządzenie dokumentu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia,
e) posiadania i odpowiedniego przechowywania dokumentacji prowadzenia
ruchu zakładu górniczego,
f) posiadania dowodu sprawdzenia rozwiązań technicznych przez
rzeczoznawcę do spraw ruchu zakładu górniczego,
g) prowadzenia dokumentacji w zakresie ratownictwa górniczego,
h) przeprowadzania specjalistycznych badań lekarskich, specjalistycznych
badań psychologicznych oraz specjalistycznych szkoleń,
i) posiadania własnych służb ratownictwa górniczego albo powierzenia
realizacji tego obowiązku w całości lub w części innym podmiotom,
j) sporządzania, posiadania, zatwierdzania i aktualizowania odpowiedniego
planu ratownictwa górniczego,
k) organizowania drużyny ratowniczej oraz odpowiednio wyposażonej
kopalnianej stacji ratownictwa górniczego albo utrzymywania zakładowej
stacji ratownictwa górniczego,
l) zatwierdzania dokumentacji prac profilaktycznych,
m) podejmowania decyzji o podjęciu, wykonywania oraz podejmowania
decyzji o zakończeniu prac profilaktycznych,
n) podejmowania i prowadzenia akcji ratowniczej,
o) likwidacji zakładu górniczego lub jego części, polegającego na:
– zabezpieczeniu lub zlikwidowaniu wyrobisk górniczych oraz urządzeń,
instalacji i obiektów zakładu górniczego,
– zabezpieczeniu niewykorzystanej części złoża kopaliny,
– zabezpieczeniu sąsiednich złóż kopalin,
– przedsięwzięciu niezbędnych środków chroniących wyrobiska
sąsiednich zakładów górniczych,
– przedsięwzięciu niezbędnych środków w celu ochrony środowiska oraz
rekultywacji gruntów po działalności górniczej,
3) nie dopełnia obowiązku szkolenia osób wykonujących czynności w ruchu
zakładu górniczego w zakresie znajomości przepisów i zasad bezpieczeństwa
i higieny pracy, w tym bezpiecznego wykonywania powierzonych im czynności,
lub dopuszcza do pracy w ruchu zakładu górniczego osoby, które nie wykażą się
dostateczną znajomością tych przepisów i zasad,
4) dopuszcza do wykonywania czynności w ruchu zakładu górniczego osoby, które
nie posiadają wymaganych do tego kwalifikacji,
podlega karze grzywny.
art. 185.
więcej
1) spostrzeżenia zagrożenia dla ludzi, zakładu górniczego lub jego ruchu,
uszkodzenia albo nieprawidłowego działania urządzeń tego zakładu, nie dopełnia
obowiązku w zakresie niezwłocznego ostrzeżenia osób zagrożonych, podjęcia
środków dostępnych w celu usunięcia niebezpieczeństwa oraz zawiadomienia
o niebezpieczeństwie najbliższej osoby kierownictwa lub dozoru ruchu,
2) powstania stanu zagrożenia życia lub zdrowia osób przebywających w zakładzie
górniczym, nie dopełnia obowiązku w zakresie niezwłocznego wstrzymania
prowadzenia ruchu w strefie zagrożenia, wycofania ludzi w bezpieczne miejsce
i podjęcia niezbędnych działań w tym środków dostępnych w celu usunięcia
stanu zagrożenia,
podlega karze aresztu albo grzywny.
2. Jeżeli sprawca dopuszcza się nieumyślnie wykroczenia określonego w ust. 1,
podlega karze grzywny.
art. 186.
więcej
zawiadomienia właściwego organu nadzoru górniczego o zaistniałym w zakładzie
górniczym wypadku albo zgonie naturalnym oraz o związanych z ruchem zakładu górniczego niebezpiecznych zdarzeniach, stwarzających zagrożenie życia, zdrowia
ludzkiego lub bezpieczeństwa powszechnego,
podlega karze aresztu albo grzywny.
art. 187.
więcej
funduszu, gromadzenia środków na funduszu oraz przedstawiania na żądanie
właściwych organów aktualnych wyciągów z rachunku bankowego, na którym
gromadzi środki funduszu, oraz informacji o sposobie ich wykorzystania,
podlega karze grzywny.
art. 188.
więcej
1) zakazu wykonywania określonych czynności przez osoby, które wykonują te
czynności z rażącym niedbalstwem, z naruszeniem ustawy lub rażącym
naruszeniem wydanych na jej podstawie przepisów,
2) nakazu niezwłocznego sporządzenia lub poprawy operatu ewidencyjnego,
3) nakazu wstrzymania działalności wykonywanej bez wymaganej koncesji,
podlega karze grzywny.
art. 189.
więcej
zasadach i w trybie określonych w Kodeksie postępowania w sprawach
o wykroczenia.
art. 190.
więcej
„Art. 8. 1. Przepisów art. 7 nie stosuje się do okresowego, na czas nie dłuższy niż 10 lat, wyłączenia gruntów z produkcji w zakresie niezbędnym do:
1) podjęcia natychmiastowych działań interwencyjnych niezbędnych do zwalczania klęsk żywiołowych i ich następstw, jak również usuwania następstw wypadków losowych;
2) poszukiwania lub rozpoznawania węglowodorów, węgla kamiennego, węgla brunatnego, rud metali, z wyjątkiem darniowych rud żelaza, metali w stanie rodzimym, rud pierwiastków promieniotwórczych, siarki rodzimej, soli kamiennej, soli potasowej, gipsu i anhydrytu, kamieni szlachetnych.
2. Wyłączenie, o którym mowa w ust. 1, nie zwalnia z obowiązków określonych w rozdziale 5, a wyłączenie dokonane na cele określone w ust. 1 pkt 2 - z obowiązków określonych w rozdziale 3.”.
art. 191.
więcej
1) w art. 6 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) poszukiwanie, rozpoznawanie, wydobywanie złóż kopalin objętych własnością górniczą;”;
2) art. 125 otrzymuje brzmienie:
„Art. 125. 1. Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, może, w drodze decyzji, ograniczyć sposób korzystania z nieruchomości niezbędnej w celu poszukiwania, rozpoznawania, wydobywania kopalin objętych własnością górniczą. Przepisy art. 124 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio. 2. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić wyłącznie na rzecz przedsiębiorcy, który uzyskał koncesję na wykonywanie takiej działalności, na czas nie dłuższy niż termin obowiązywania koncesji. Odszkodowanie z tytułu ograniczenia wypłaca przedsiębiorca. 3. Jeżeli ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, jest ustanawiane na czas dłuższy niż rok, lub uniemożliwia właścicielowi albo użytkownikowi wieczystemu dalsze prawidłowe korzystanie z nieruchomości w sposób dotychczasowy albo w sposób zgodny z jej dotychczasowym przeznaczeniem, właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości może żądać, aby przedsiębiorca nabył od niego nieruchomość. W sprawach spornych orzekają sądy powszechne.”;
3) w art. 132 ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Obowiązek zapłaty odszkodowania za szkody powstałe wskutek zdarzeń wymienionych w art. 124, art. 124b, art. 125 i art. 126 oraz za zmniejszenie wartości nieruchomości z tego powodu obciąża osobę lub jednostkę organizacyjną, która uzyskała zezwolenie odpowiednio na założenie lub przeprowadzenie ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń, o którym mowa w art. 124 ust. 1, albo zezwolenie na wykonanie czynności związanych z konserwacją, remontami, usuwaniem awarii oraz usuwaniem z gruntu, o którym mowa w art. 124b ust. 1, albo zezwolenie na czasowe zajęcie nieruchomości w przypadku siły wyższej lub innej nagłej potrzeby zapobieżenia powstaniu znacznej szkody albo przedsiębiorcę, który na podstawie koncesji wykonuje działalność w zakresie poszukiwania, rozpoznawania lub wydobywania kopalin objętych własnością górniczą.".
art. 192.
więcej
1) w art. 7a ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Do przechowywania materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 2, stosuje się przepisy art. 115 oraz przepisy wydane na podstawie art. 120 ust. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 163, poz. 981).”;
2) w art. 9 ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Przedsiębiorca posiadający pozwolenie, uznając za zbędne posiadane materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego, może je zbyć przedsiębiorcy posiadającemu pozwolenie lub koncesję na wytwarzanie materiałów wybuchowych lub obrót tymi materiałami po uzyskaniu na ich zbycie zgody wojewody właściwego ze względu na swoją siedzibę lub dyrektora okręgowego urzędu górniczego, o którym mowa w art. 164 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze, właściwego ze względu na siedzibę zakładu górniczego albo zakładu wykonującego roboty geologiczne, a dla przedsiębiorców wykonujących powierzone im roboty strzałowe w ruchu zakładu górniczego albo zakładu wykonującego roboty geologiczne - właściwego ze względu na siedzibę przedsiębiorcy, zwanego dalej „dyrektorem okręgowego urzędu górniczego”, wyrażonej w drodze decyzji.”;
3) w art. 10: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Pozwolenie dla:
1) przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie: a) robót geologicznych, b) wydobywania kopalin ze złóż, c) podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz podziemnego składowania odpadów,
2) przedsiębiorców wykonujących powierzone im roboty strzałowe w ruchu zakładu górniczego albo zakładu
- wydaje, odmawia jego wydania lub je cofa dyrektor okręgowego urzędu górniczego.”,
b) uchyla się ust. 2a;
4) art. 16a otrzymuje brzmienie:
„Art. 16a. Dyrektor okręgowego urzędu górniczego zawiadamia o wydaniu pozwolenia oraz jego cofnięciu ministra właściwego do spraw gospodarki, a także właściwego ze względu na siedzibę wnioskodawcy oraz siedzibę zakładu górniczego albo zakładu wykonującego roboty geologiczne, wojewodę, komendanta wojewódzkiego Policji, komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej, państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska oraz okręgowego inspektora pracy. O odmowie wydania pozwolenia dyrektor okręgowego urzędu górniczego zawiadamia komendanta wojewódzkiego Policji.”;
5) w art. 18 ust. 1c otrzymuje brzmienie:
„1c. Materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego nabywane, przemieszczane, przechowywane lub używane w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 2, ewidencjonuje się zgodnie z przepisami art. 115 oraz przepisami wydanymi na podstawie art. 120 ust. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze.”;
6) art. 18a otrzymuje brzmienie:
„Art. 18a. Do używania materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 2, stosuje się przepisy art. 115 oraz przepisy wydane na podstawie art. 120 ust. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze.”.
art. 193.
więcej
„1) poszukiwania, rozpoznawania złóż węglowodorów oraz kopalin stałych objętych własnością górniczą, wydobywania kopalin ze złóż, podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz podziemnego składowania odpadów;”.
art. 194.
więcej
„12) strona dochodząca naprawienia szkód spowodowanych ruchem zakładu górniczego, o których mowa w dziale VIII ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 163, poz. 981).”.
art. 195.
więcej
„1) zakład górniczy - zakład górniczy w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 163, poz. 981);”.
art. 196.
więcej
1) w części I: a) skreśla się pkt 40, b) pkt 41 otrzymuje brzmienie:
„41. Zatwierdzenie programu szkolenia osób wykonujących określone czynności w ruchu zakładu górniczego - od każdego programu ” ,
c) pkt 43 otrzymuje brzmienie:
„43. Nadanie uprawnień rzeczoznawcy do spraw ruchu górniczego:
1) osobie prawnej,
2) osobie fizycznej”;
2) w części III pkt 43 otrzymuje brzmienie:
„43. Pozwolenie na nabywanie, przechowywanie lub używanie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, na potrzeby działalności regulowanej Prawem geologicznym i górniczym.”.
art. 197.
więcej
1) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) zakład górniczy - służący wydobywaniu węgla kamiennego zakład górniczy w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 163, poz. 981);”;
2) w pkt 4 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) wykonywana albo była wykonywana po dniu 14 stycznia 1999 r. działalność gospodarcza objęta koncesją na wydobywanie węgla kamiennego i na rzecz której przedsiębiorstwo górnicze jest obowiązane lub było obowiązane po tym dniu uiszczać opłatę eksploatacyjną, o której mowa w przepisach prawa geologicznego i górniczego,”.
art. 198.
więcej
1) w art. 3 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) kopalina - kopalina w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 163, poz. 981), z wyłączeniem wód leczniczych, wód termalnych i solanek;”;
2) w art. 39 ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
„4. Szczegółowe warunki, o których mowa w ust. 1, dotyczące wypełniania wyrobisk górniczych w ruchu zakładu górniczego odpadami wydobywczymi określają przepisy wydane na podstawie art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze. 5. Sposób realizacji warunków, o których mowa w ust. 1, dotyczących wypełniania wyrobisk górniczych odpadami wydobywczymi określa się w planie ruchu zakładu górniczego, o którym mowa w art. 110 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze.”.
art. 199.
więcej
1) w art. 21 w ust. 2 pkt 34 otrzymuje brzmienie:
„34) z zakresu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 163, poz. 981) o: a) koncesjach na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż kopalin, wydobywanie kopalin ze złóż, podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji oraz podziemne składowanie odpadów, b) danych zawartych w księdze rejestrowej rejestru obszarów górniczych, c) kartach informacyjnych złóż kopalin, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 97 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, d) dokumentacjach mierniczo-geologicznych zlikwidowanych zakładów górniczych;”;
2) w art. 72 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) koncesji na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin, wydobywanie kopalin ze złóż, podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji oraz podziemne składowanie odpadów - wydawanej na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze;”;
3) w art. 96 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) koncesja, inna niż wymieniona w art. 72 ust. 1 pkt 4 - wydawana na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze;”.
art. 200.
więcej
„4) dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i dyrektor Specjalistycznego Urzędu Górniczego;”.
art. 201.
więcej
odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, określone
w dotychczasowych przepisach staje się podziemnym bezzbiornikowym
magazynowaniem substancji oraz podziemnym składowaniem odpadów
w rozumieniu ustawy.
art. 202.
więcej
koncesję na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin, obejmującą także ich wydobywanie, i wobec którego organ koncesyjny nie wydał odrębnej decyzji określającej szczegółowe warunki wydobywania kopaliny, przed przystąpieniem do
wydobywania kopaliny ze złoża przedstawi organowi koncesyjnemu dokumentację
geologiczną, projekt zagospodarowania złoża oraz decyzję o środowiskowych
uwarunkowaniach, jeśli jest ona wymagana na podstawie odrębnych przepisów.
2. Organ koncesyjny, na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 1,
ustala, w drodze odrębnej decyzji, szczegółowe warunki wydobywania kopaliny.
Przepis art. 32 stosuje się odpowiednio.
3. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 2, wymaga uzgodnienia z właściwym
wójtem, burmistrzem albo prezydentem miasta. Przepis art. 23 ust. 2 pkt 2 stosuje się
odpowiednio.
art. 203.
więcej
dotychczasowych przepisów zostały uznane za kopaliny, stają się kopalinami
w rozumieniu ustawy.
2. Podmioty wykonujące działalność w zakresie korzystania z wód
podziemnych, uznanych na podstawie ustawy za kopaliny mogą wykonywać tę
działalność na podstawie posiadanych decyzji do końca okresu ich obowiązywania.
art. 204.
więcej
przedsiębiorcom, którzy uzyskali koncesje przed dniem wejścia w życie ustawy.
art. 205.
więcej
się koncesjami w rozumieniu ustawy.
2. Jeżeli koncesja wydana na podstawie dotychczasowych przepisów nie
określała terminu rozpoczęcia określonej nią działalności i do dnia wejścia w życie
ustawy działalność ta nie została rozpoczęta, przedsiębiorca ma obowiązek
rozpoczęcia jej w terminie roku od dnia wejścia w życie ustawy. W przypadku gdy
działalność ta nie została rozpoczęta, organ koncesyjny z urzędu stwierdza
wygaśnięcie koncesji.
3. Do zmiany oraz przeniesienia koncesji uzyskanych przed dniem wejścia
w życie ustawy nie stosuje się przepisów w zakresie wykazania się prawem do
informacji geologicznej, chyba że zmiana koncesji zmierza do powiększenia
przestrzeni objętej działalnością lub przedłużenia terminu jej obowiązywania.
4. Do koncesji udzielonych przed dniem wejścia w życie ustawy, na działalność
polegającą na poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż kopalin innych niż określone
w art. 10 ust. 1 ustawy, stosuje się dotychczasowe przepisy.
5. Zmiana koncesji na wydobywanie węgla kamiennego lub węgla brunatnego ze
złoża lub siarki rodzimej wydobywanej metodą otworową, jeżeli dotyczy wyłącznie
wydłużenia terminu jej obowiązywania i jest uzasadniona racjonalną gospodarką
złożem wymaga opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego ze względu
na miejsce wykonywania zamierzonej działalności. Przepisu art. 23 ust. 2a pkt 1 nie
stosuje się.
art. 206.
więcej
zawarte na podstawie dotychczasowych przepisów.
2. Do użytkowania górniczego, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy
ustawy.
3. Przedsiębiorca, który w dniu wejścia w życie ustawy wykonuje działalność
bez wymaganego jej przepisami użytkowania górniczego, jest obowiązany zawrzeć
umowę ustanawiającą to prawo, w terminie roku od dnia wejścia w życie ustawy.
W przypadku niezawarcia umowy organ koncesyjny wzywa do jej zawarcia
w terminie nie krótszym niż 14 dni pod rygorem cofnięcia koncesji bez
odszkodowania.
4. Podmiot, który w dniu wejścia w życie ustawy wykonuje działalność
określoną w art. 2 ust. 1 bez wymaganego jej przepisami użytkowania górniczego,
w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy jest obowiązany zawrzeć umowę
ustanawiającą to prawo. Niezawarcie umowy oznacza korzystanie z własności
górniczej bez wymaganego tytułu.
art. 207.
więcej
1 stycznia 2002 r. stosuje się art. 47 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo
geologiczne i górnicze (Dz. U. poz. 96, z późn. zm.).
2. Do prawa do informacji geologicznej uzyskanego od dnia 1 stycznia 2002 r.
do dnia wejścia w życie ustawy stosuje się dotychczasowe przepisy.
3. W przypadku gdy podmiot, który nabył prawo do informacji geologicznej,
został zlikwidowany bez rozstrzygnięcia o sukcesji prawa do informacji geologicznej lub nie jest możliwe ustalenie podmiotu, któremu przysługuje to prawo, Skarb Państwa
może rozporządzać tym prawem.
art. 208.
więcej
geologicznej przyjął dokumentację geologiczną bez zastrzeżeń przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy i które nie zostały wprowadzone do studium uwarunkowań
i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, nie później niż w terminie 2 lat
od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy wprowadza się do studium uwarunkowań
i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
2. Po upływie terminu określonego w ust. 1 wojewoda wprowadza
udokumentowany obszar kopalin do studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gminy i wydaje w tej sprawie zarządzenie
zastępcze. Sporządzone w tym trybie studium wywołuje skutki prawne takie jak
studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
3. Koszty sporządzenia studium ponosi w całości gmina, której obszaru dotyczy
zarządzenie zastępcze.
4. W przypadku złożenia przez radę gminy skargi na zarządzenie zastępcze,
o którym mowa w ust. 2, sąd administracyjny wyznacza rozprawę w terminie 30 dni
od dnia wpłynięcia skargi do sądu.
5. Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym stosuje się
odpowiednio.
art. 209.
więcej
podstawie dotychczasowych przepisów stają się projektami zagospodarowania złoża
w rozumieniu ustawy.
art. 210.
więcej
dokumenty dotyczące kwalifikacji osób oraz ograniczeń dotyczących ich
wykonywania, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów, a uprawnienia
uzyskane przed dniem wejścia w życie ustawy uznaje się za odpowiadające
uprawnieniom tej samej kategorii uzyskanym po dniu wejścia w życie ustawy.
2. Pozostają w mocy, w zakresie i przez czas w nich określony, świadectwa oraz
upoważnienia, nadające uprawnienia rzeczoznawcy do spraw ruchu zakładu
górniczego, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów.
3. Osoby, które na podstawie dotychczasowych przepisów uzyskały stwierdzenie
kwalifikacji:
1) mierniczego górniczego w podziemnych zakładach górniczych – mogą
wykonywać czynności mierniczego górniczego, o których mowa w art. 53 ust. 1
pkt 5 lit. a, oraz czynności osób kierownictwa i dozoru ruchu w tych zakładach
górniczych;
2) mierniczego górniczego w odkrywkowych zakładach górniczych lub zakładach
wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi – mogą wykonywać
czynności mierniczego górniczego, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 5 lit. b,
oraz czynności osób kierownictwa i dozoru ruchu w tych zakładach górniczych;
3) geologa górniczego w podziemnych zakładach górniczych – mogą wykonywać
czynności geologa górniczego, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 6 lit. a, oraz
czynności osób kierownictwa i dozoru ruchu w tych zakładach górniczych;
4) geologa górniczego w odkrywkowych zakładach górniczych lub zakładach
wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi – mogą wykonywać
czynności geologa górniczego, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 6 lit. b, oraz
czynności osób kierownictwa i dozoru ruchu w tych zakładach górniczych;
5) kierownika zawodowych zastępów ratowniczych wykonującego czynności
w zakresie ratownictwa górniczego dla podziemnych zakładów górniczych –
mogą wykonywać czynności kierownika dyżurujących zawodowych zastępów
ratowniczych wykonującego czynności w zakresie ratownictwa górniczego dla
podziemnych zakładów górniczych;
6) kierownika zawodowego pogotowia specjalistycznego wykonującego czynności
w zakresie ratownictwa górniczego dla podziemnych zakładów górniczych –
mogą wykonywać czynności kierownika zawodowych pogotowi
specjalistycznych wykonującego czynności w zakresie ratownictwa górniczego
dla podziemnych zakładów górniczych.
4. Praktykę zawodową zdobytą od dnia wejścia w życie ustawy:
1) przy projektowaniu robót geologicznych, uznaje się za odpowiadającą praktyce
zawodowej zdobytej przed dniem wejścia w życie ustawy przy projektowaniu
prac geologicznych;
2) przy ustalaniu warunków i projektowaniu inwestycji związanych z podziemnym
bezzbiornikowym magazynowaniem substancji i podziemnym składowaniem
odpadów, uznaje się za odpowiadającą praktyce zawodowej zdobytej przed
dniem wejścia w życie ustawy przy ustalaniu warunków i projektowaniu
inwestycji związanych z bezzbiornikowym magazynowaniem substancji oraz składowaniem odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach
górniczych;
3) przy sporządzaniu projektów robót geologicznych i dokumentacji geologicznych
związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż kopalin objętych
własnością górniczą, z wyjątkiem złóż ropy naftowej, gazu ziemnego, wód
leczniczych, wód termalnych i solanek, uznaje się za odpowiadającą praktyce
zawodowej zdobytej przed dniem wejścia w życie ustawy przy sporządzaniu
projektów prac geologicznych i dokumentacji geologicznych związanych
z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż kopalin podstawowych, które w dniu
wejścia w życie ustawy stały się kopalinami objętymi własnością górniczą,
z wyjątkiem złóż ropy naftowej, gazu ziemnego, wód leczniczych, wód
termalnych i solanek;
4) przy sporządzaniu projektów robót geologicznych i dokumentacji geologicznych
związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż kopalin objętych prawem
własności nieruchomości gruntowej, uznaje się za odpowiadającą praktyce
zawodowej zdobytej przed dniem wejścia w życie ustawy przy sporządzaniu
projektów prac geologicznych i dokumentacji geologicznych związanych
z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż kopalin pospolitych oraz złóż kopalin
podstawowych, które w dniu wejścia w życie ustawy stały się kopalinami
objętymi prawem własności nieruchomości gruntowej.
art. 211.
więcej
geologicznych, zawiadomienia o przyjęciu dokumentacji geologicznych oraz decyzje
o zatwierdzeniu projektów prac geologicznych wydane na podstawie dotychczasowych przepisów.
art. 212.
więcej
podstawie art. 11 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy – Prawo
geologiczne i górnicze (Dz. U. poz. 1190).
art. 213.
więcej
pozostają w mocy decyzje o ustanowieniu filarów ochronnych oraz zezwolenia na
eksploatację w granicach tych filarów, wydane na podstawie dotychczasowych
przepisów.
art. 214.
więcej
wydane na podstawie dotychczasowych przepisów.
2. Pozostają w mocy, w zakresie i przez czas w nich określony, decyzje
o dopuszczeniu wyrobów do stosowania w zakładach górniczych, wydane na
podstawie dotychczasowych przepisów.
3. Decyzje zaliczające występujące w zakładach górniczych zagrożenia
naturalne do poszczególnych stopni, kategorii lub klas zagrożeń, wydane lub podjęte
na podstawie dotychczasowych przepisów, pozostają w mocy do dnia dokonania – na
podstawie przepisów ustawy – zaliczenia dotyczącego tej samej przestrzeni
w zakładzie górniczym; decyzje zaliczające stanowiska pracy w wyrobiskach
górniczych w podziemnych zakładach górniczych do poszczególnych kategorii
zagrożenia działaniem pyłów szkodliwych dla zdrowia tracą moc z dniem wejścia
w życie ustawy.
art. 215.
więcej
podstawie dotychczasowych przepisów stają się środkami funduszu w rozumieniu
ustawy.
2. Przedsiębiorcy, którzy w dniu wejścia w życie ustawy prowadzą więcej niż
jeden zakład górniczy, mogą utworzyć wspólny fundusz, dokonując likwidacji
funduszy utworzonych dla poszczególnych zakładów górniczych. W takiej sytuacji
przedsiębiorcy przekazują środki funduszy likwidowanych na rachunek funduszu
wspólnego.
3. Z dniem wejścia w życie ustawy fundusz utworzony na podstawie
dotychczasowych przepisów przez przedsiębiorcę wykonującego działalność na
podstawie koncesji starosty może ulec likwidacji.
art. 216.
więcej
w sprawach zakończonych ostatecznymi orzeczeniami komisji do spraw szkód
górniczych stosuje się dotychczasowe przepisy.
art. 217.
więcej
wejścia w życie ustawy stosuje się dotychczasowe przepisy.
art. 218.
więcej
pobranych za okres do dnia 31 grudnia 2001 r., dokonują odpowiednio Narodowy
Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej albo gmina.
2. Zwrotu, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się na podstawie decyzji
właściwego organu koncesyjnego, a w przypadku wydobycia kopaliny bez wymaganej koncesji – decyzji organu, który dokonał ustalenia wymiaru opłaty lub
administracyjnej kary pieniężnej.
art. 219.
więcej
podstawie dotychczasowych przepisów przekażą organom określonym jako właściwe
na podstawie niniejszej ustawy akta spraw:
1) zakończonych – w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy;
2) będących w toku – niezwłocznie po zakończeniu postępowania.
art. 220.
więcej
art. 221.
więcej
Energomechanicznych, utworzony rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia
26 sierpnia 1994 r. w sprawie utworzenia Urzędu Górniczego do Badań Kontrolnych
Urządzeń Energomechanicznych (Dz. U. poz. 436 oraz z 1997 r. poz. 625), staje się
Specjalistycznym Urzędem Górniczym w rozumieniu niniejszej ustawy.
2. Stosunek pracy na podstawie powołania osoby zajmującej w dniu wejścia
w życie ustawy stanowisko dyrektora Urzędu Górniczego do Badań Kontrolnych
Urządzeń Energomechanicznych albo zastępcy dyrektora Urzędu Górniczego do
Badań Kontrolnych Urządzeń Energomechanicznych, nawiązany na mocy
dotychczasowych przepisów, staje się stosunkiem pracy na podstawie powołania na
stanowisko dyrektora SUG albo zastępcy dyrektora SUG w rozumieniu przepisów
Kodeksu pracy.
art. 222.
więcej
stosuje się dotychczasowe przepisy.
art. 223.
więcej
wejścia w życie ustawy stanowisko Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego,
Wiceprezesa Wyższego Urzędu Górniczego, dyrektora okręgowego urzędu
górniczego albo zastępcy dyrektora okręgowego urzędu górniczego, nawiązany na
mocy dotychczasowych przepisów, staje się stosunkiem pracy na podstawie
powołania w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy.
art. 224.
więcej
ust. 4, art. 31 ust. 2, art. 47 ust. 12, art. 50 ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a i b, pkt 3–7, art. 52
ust. 3, art. 54 ust. 2, art. 64 ust. 6, art. 68 ust. 2, art. 69 ust. 3, art. 70 ust. 3, art. 73a
ust. 3, art. 75a ust. 2, art. 78 ust. 1–3, art. 82b ust. 2, art. 82c ust. 5 i 6, art. 84 ust. 11,
art. 85 ust. 14, art. 107 ust. 10, art. 108 ust. 4, art. 111 ust. 8 ustawy, o której mowa w art. 226, zachowują moc do czasu wejścia w życie aktów wykonawczych wydanych na podstawie art. 14 ust. 4, art. 26 ust. 5, art. 35 ust. 4, art. 69 ust. 1, art. 79 ust. 3, art. 97 ust. 1 pkt 1–4, art. 98 ust. 2, art. 100 ust. 10, art. 101 ust. 12, art. 110, art. 113
ust. 15, art. 116 ust. 7, art. 118 ust. 4, art. 120 ust. 1 i 2, art. 124, art. 125 ust. 7,
art. 137 ust. 7, art. 166 ust. 4, art. 167 ust. 7 niniejszej ustawy.
art. 225.
więcej
mowa w art. 226, należy przez to rozumieć niniejszą ustawę.
art. 226.
więcej
i górnicze (Dz. U. z 2005 r. poz. 1947, z późn. zm.).
art. 227.
więcej
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców