Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji tworzy stronę główną
Biuletynu Informacji Publicznej:
1) zawierającą wykaz podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, wraz
z odnośnikami umożliwiającymi połączenie z ich stronami;
2) zapewniającą dostęp do informacji publicznej oraz możliwość jej przeszukiwania
w systemie, o którym mowa w ust. 4a;
3) zapewniającą dostęp do centralnego repozytorium.
2. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, przez zastosowanie systemu,
o którym mowa w ust. 4a, albo innego systemu teleinformatycznego, tworzą własne
strony Biuletynu Informacji Publicznej, na których udostępniają informacje
podlegające udostępnieniu w tej drodze.
3. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, są obowiązane przekazać
ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji informacje niezbędne do
zamieszczenia na stronie, o której mowa w ust. 1.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji:
1) gromadzi i udostępnia adresy wskazujące strony Biuletynu Informacji Publicznej
tworzone przez podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2;
2) gromadzi i udostępnia dane o liczbie pobrań stron, o których mowa w pkt 1;
3) nieodpłatnie udostępnia system, o którym mowa w ust. 4a.
4a. Scentralizowany System Dostępu do Informacji Publicznej stanowi system
teleinformatyczny, który umożliwia tworzenie stron Biuletynu Informacji Publicznej,
o których mowa w ust. 2, oraz przetwarzanie informacji publicznych, w tym ich
przeszukiwanie według kryteriów przedmiotowych i podmiotowych.
5. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania dotyczące układu ujednoliconego systemu stron
Biuletynu Informacji Publicznej, w szczególności:
a) strukturę strony głównej, o której mowa w ust. 1,
b) standardy struktury stron, o których mowa w ust. 2,
2) zakres i tryb przekazywania informacji, o których mowa w ust. 3,
3) wymagania dotyczące zabezpieczania treści informacji publicznych
udostępnianych w Biuletynie Informacji Publicznej
– mając na względzie sprawność i jednolitość działania systemu stron Biuletynu
Informacji Publicznej, a także uwzględniając konieczność równego traktowania
rozwiązań informatycznych oraz potrzebę umożliwienia realizacji prawa do
stosowania przez podmioty obowiązane do przekazywania informacji
oprogramowania bez konieczności ponoszenia dodatkowych kosztów z tytułu opłat
licencyjnych.

Art. 9a. 1. Informacje publiczne o szczególnym znaczeniu dla rozwoju
innowacyjności w państwie i rozwoju społeczeństwa informacyjnego, które ze
względu na sposób przechowywania i udostępniania pozwalają na ich ponowne
wykorzystywanie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 lutego 2016 r.
o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. z 2018 r.
poz. 1243 i 1669 oraz z 2019 r. poz. 730), w sposób użyteczny i efektywny, stanowią
zbiór, zwany dalej „zasobem informacyjnym”, i są udostępniane w centralnym
repozytorium.
2. Do przekazania, w celu udostępnienia w centralnym repozytorium,
posiadanych zasobów informacyjnych oraz metadanych opisujących ich strukturę są
obowiązane:
1) organy administracji rządowej;
2) fundusze celowe;
3) Zakład Ubezpieczeń Społecznych;
4) Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
5) Narodowy Fundusz Zdrowia;
6) (uchylony)
7) państwowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu
wykonywania zadań publicznych, z wyjątkiem podmiotów, o których mowa
w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym
i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.), innych niż państwowe instytuty
badawcze.
2a. Obowiązek, o którym mowa w ust. 2, może zostać spełniony poprzez
przekazanie:
1) zasobu informacyjnego oraz metadanych, o których mowa w ust. 2;
2) metadanych, o których mowa w ust. 2, w przypadku gdy zasób informacyjny jest
przez podmiot udostępniany w repozytorium powszechnie dostępnym w sieci
teleinformatycznej innym niż centralne repozytorium i umożliwiającym
zastosowanie automatyzacji procesów.
2aa. Do przekazania, w celu udostępnienia w centralnym repozytorium,
posiadanych zasobów informacyjnych oraz metadanych opisujących ich strukturę są
obowiązane podmioty reprezentujące osoby prawne samorządu terytorialnego,
jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego, podmioty reprezentujące lub inne
osoby prawne, w których jednostki samorządu terytorialnego mają pozycję
dominującą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie
konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2019 r. poz. 369, 1571 i 1667).
2ab. Udostępnieniu w centralnym repozytorium podlegają zasoby informacyjne
będące w posiadaniu podmiotów, o których mowa w ust. 2aa, w szczególności
w zakresie:
1) ochrony zdrowia;
2) transportu drogowego;
3) pomocy społecznej;
4) edukacji publicznej;
5) kultury oraz ochrony zabytków;
6) kultury fizycznej i turystyki;
7) ochrony środowiska i przyrody;
8) gospodarki komunalnej.
2b. Podmioty wskazane w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 są
obowiązane do dostosowania:
1) formatów danych oraz protokołów komunikacyjnych i szyfrujących,
umożliwiających odczyt maszynowy do zasad określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 18 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji
działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz.
700, 730 i 848);
2) metadanych, o których mowa w ust. 2, do zestawu elementów metadanych,
o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 i art. 9b ust. 6.
2c. Podmioty wskazane w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 są
obowiązane do systematycznego weryfikowania i aktualizowania zasobów
informacyjnych oraz metadanych udostępnionych w centralnym repozytorium.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
odrębnie dla poszczególnych podmiotów, o których mowa w ust. 2:
1) sposób przekazania, o którym mowa w ust. 2, mając na względzie posiadaną
przez ten podmiot infrastrukturę teleinformatyczną umożliwiającą gromadzenie
w niej informacji publicznych oraz ich udostępnianie, a także możliwości
techniczne przechowywania tych informacji w centralnym repozytorium;
2) zakres zasobu informacyjnego, mając na względzie szczególne znaczenie
określonych informacji publicznych dla rozwoju innowacyjności
i społeczeństwa informacyjnego;
3) (uchylony)
4) harmonogram przekazania zasobu informacyjnego oraz metadanych, o których
mowa w ust. 2, oraz ich aktualizowania mając na względzie konieczność
zagwarantowania aktualności informacji.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji w rozporządzeniu, o którym
mowa w ust. 3, może określić dodatkowe wymagania techniczne opracowania zasobu
informacyjnego oraz dodatkowy zestaw elementów metadanych, innych niż określone
w przepisach wydanych na podstawie art. 9b ust. 6, mając na względzie:
1) ułatwienie wyszukiwania zasobu informacyjnego w sposób określony w art. 9b
ust. 2;
2) kontrolę zasobu informacyjnego oraz jego długotrwałe przechowywanie
i zarządzanie nim;
3) możliwość jak najszerszego ponownego wykorzystywania informacji
publicznych i ich maszynowego odczytu.

Art. 9b. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji prowadzi centralne
repozytorium, powszechnie dostępne w sieci teleinformatycznej.
2. Centralne repozytorium zapewnia przeszukiwanie zasobów informacyjnych
w szczególności według:
1) kryterium przedmiotowego;
2) kryterium podmiotowego;
3) elementów metadanych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie
ust. 6 i art. 9a ust. 3.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji może zlecić wyspecjalizowanym
podmiotom czynności związane z prowadzeniem centralnego repozytorium, pod
warunkiem zapewnienia:
1) przez te podmioty:
a) rozliczalności i niezawodności jego prowadzenia,
b) integralności, rozliczalności, dostępności, autentyczności
i niezaprzeczalności zasobów informacyjnych w nim udostępnianych;
2) możliwości przeprowadzenia przez tego ministra kontroli spełnienia warunków,
o których mowa w pkt 1.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji weryfikuje przekazywane zasoby
informacyjne oraz metadane, o których mowa w art. 9a ust. 2, pod względem
spełnienia wymogów, o których mowa w art. 9a ust. 2b, oraz wymogów określonych
w przepisach wydanych na podstawie ust. 6 i art. 9a ust. 3.
5. W przypadku gdy zasób informacyjny lub metadane, o których mowa
w art. 9a ust. 2, nie spełniają wymogów, o których mowa w ust. 4, minister właściwy
do spraw informatyzacji wzywa podmiot, który je przekazał do ich niezwłocznego
dostosowania do tych wymogów.
6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób weryfikacji,
o której mowa w ust. 4, sposób przetwarzania i udostępniania w centralnym
repozytorium zasobów informacyjnych i metadanych, o których mowa w art. 9a
ust. 2, oraz standardy techniczne prowadzenia centralnego repozytorium, minimalny
zestaw elementów metadanych, o których mowa w art. 9a ust. 2, uwzględniając
zasadę neutralności technologicznej, konieczność zapewnienia przeszukiwalności,
dostępności informacji jak najszerszej grupie użytkowników, możliwość zastosowania
automatyzacji procesów oraz potrzebę zapewnienia ich użyteczności i efektywności.

Art. 9c. 1. W centralnym repozytorium mogą być udostępniane zasoby
informacyjne oraz metadane inne niż wskazane w przepisach wydanych na podstawie
art. 9a ust. 3 lub 4, przez podmioty określone w art. 4.
1a. W centralnym repozytorium mogą być również udostępnione treści
utrwalone w postaci elektronicznej oraz metadane będące w posiadaniu innych
podmiotów niż podmioty zobowiązane określone w art. 4 ustawy.
2. Zasoby informacyjne oraz metadane lub inne treści udostępnione
w centralnym repozytorium na podstawie ust. 1 są systematycznie weryfikowane
i aktualizowane przez podmioty je udostępniające.
3. Do podmiotów oraz zasobów informacyjnych określonych w ust. 1 lub treści
określonych w ust. 1a stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 9b
ust. 6.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji może usunąć z centralnego
repozytorium zasoby informacyjne lub inne treści, które nie mają szczególnego
znaczenia dla rozwoju innowacyjności w państwie i rozwoju społeczeństwa
informacyjnego.

Art. 9d. Podmioty, o których mowa w art. 9a ust. 2 oraz 2aa i art. 9c ust. 1a,
które przekazują do centralnego repozytorium zasoby informacyjne lub inne treści
oraz metadane opisujące ich strukturę, odpowiadają za zgodność z przepisami prawa
udostępnionych zasobów informacyjnych lub treści oraz metadanych.

Art. 9e. 1. W celu zwiększenia ilości oraz poprawy jakości zasobów
informacyjnych i treści oraz metadanych opisujących ich strukturę udostępnianych
w centralnym repozytorium, minister właściwy do spraw informatyzacji opracowuje
Program Otwierania Danych, zwany dalej „programem” uwzględniając
w szczególności:
1) aktualny stan udostępniania otwartych danych;
2) obowiązujący stan prawny;
3) kierunki rozwoju w zakresie otwartości danych;
4) wyniki przeglądu prowadzonej polityki otwartych danych;
5) możliwości finansowania projektowanych rozwiązań;
6) potrzebę wsparcia nowoczesnych technologii wykorzystujących otwarte dane;
7) potrzebę współpracy z interesariuszami otwartych danych.
2. Program ustalany jest na okres siedmioletni, z możliwością wprowadzenia
zmian w okresie jego obowiązywania.
3. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw informatyzacji,
przyjmuje program w drodze uchwały.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji przedstawia Radzie Ministrów
końcowe sprawozdanie z realizacji programu w ciągu 6 miesięcy od jego zakończenia.

Ustawa o dostępie do informacji publicznej art. 9

Poprzedni

Art. 8. 1. Tworzy się urzędowy publikator teleinformatyczny – Biuletyn Informacji Publicznej – w celu powszechnego udostępniania informacji publicznej, w postaci ujednoliconego systemu stron w sieci...

Nastepny

Art. 10. 1. Informacja publiczna, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej lub centralnym repozytorium, jest udostępniana na wniosek. 2. Informacja publiczna, która może być...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2002
  • Ost. zmiana ustawy 18 kwietnia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 29 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka