Art. 98. § 1. Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić
przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw
i celowej obrony (koszty procesu).
§ 1¹. Od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki,
w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia
pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono,
do dnia zapłaty. Jeżeli orzeczenie to jest prawomocne z chwilą wydania, odsetki należą
się za czas po upływie tygodnia od dnia jego ogłoszenia do dnia zapłaty, a jeżeli
orzeczenie takie podlega doręczeniu z urzędu – za czas po upływie tygodnia od dnia
jego doręczenia zobowiązanemu do dnia zapłaty.
§ 1². W szczególnie uzasadnionym przypadku, na wniosek strony, która w toku
procesu poniosła szczególnie wysoki wydatek podlegający zwrotowi, sąd może
przyznać jej odsetki przewidziane w § 1
1 od kwoty równej temu wydatkowi za czas od
dnia jego poniesienia przez stronę do dnia zapłaty.
§ 2. Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub
przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem
patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do
sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek
stawiennictwa w sądzie. Suma kosztów przejazdów i równowartość utraconego
zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego
zawód w siedzibie sądu procesowego.
§ 3. Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata
zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych
przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez
sąd osobistego stawiennictwa strony.
§ 4. Wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub
dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie
adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębne przepisy.

Art. 98¹. § 1. Do niezbędnych kosztów procesu zalicza się koszty mediacji
prowadzonej na skutek skierowania przez sąd. Przysługujące mediatorowi
wynagrodzenie i zwrot wydatków związane z prowadzeniem mediacji nie mogą być
wyższe niż określone w przepisach wydanych na podstawie § 4.
§ 2. Jeżeli postępowanie cywilne zostało wszczęte w ciągu trzech miesięcy od
dnia zakończenia mediacji, która nie została zakończona ugodą albo w ciągu trzech
miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia o odmowie zatwierdzenia
ugody przez sąd, do niezbędnych kosztów procesu zalicza się także koszty mediacji
w wysokości nieprzekraczającej czwartej części opłaty.
§ 3. Do określenia kosztów mediacji stosuje się odpowiednio art. 98 § 2 i 3.
§ 4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość
wynagrodzenia mediatora, w tym stałego mediatora, za prowadzenie postępowania
mediacyjnego wszczętego na podstawie skierowania sądu i wydatki mediatora, w tym
stałego mediatora, podlegające zwrotowi, biorąc pod uwagę rodzaj sprawy i wartość
przedmiotu sporu oraz sprawny przebieg postępowania mediacyjnego, a także
niezbędne wydatki związane z prowadzeniem mediacji.

Kodeks Postępowania Cywilnego art. 98