Art. 8. 1. Dla celów rozliczania czasu pracy i ustalania uprawnienia do
wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych, przez dobę należy rozumieć
24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której kierowca rozpoczyna pracę
zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.
2. Indywidualny rozkład czasu pracy pracownika ustalany przez pracodawcę
może przewidywać różne godziny rozpoczynania i kończenia pracy; w takim
przypadku ponowne wykonywanie pracy przez pracownika w tej samej dobie nie
stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.
3. Indywidualny rozkład czasu pracy, o którym mowa w ust. 2, wprowadza
się w porozumieniu z zakładową organizacją związkową, a jeżeli pracodawca nie
jest objęty działaniem takiej organizacji, po porozumieniu z przedstawicielami
pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym u tego pracodawcy.
4. Zastosowanie rozkładu czasu pracy, wskazanego w ust. 1, nie może
naruszać prawa pracownika do odpoczynków, o których mowa w art. 14.

Ustawa o czasie pracy kierowców art. 8