[Zajęcie ruchomości]

Art. 845. § 1. Do egzekucji z ruchomości komornik przystępuje przez ich
zajęcie.
§ 2. Zająć można ruchomości dłużnika będące w jego władaniu albo we władaniu
samego wierzyciela, który do nich skierował egzekucję. Nie podlegają jednak zajęciu
ruchomości, jeżeli z ujawnionych w sprawie okoliczności wynika, że nie stanowią one
własności dłużnika. Ruchomości dłużnika będące we władaniu osoby trzeciej można
zająć tylko wówczas, gdy osoba ta zgadza się na ich zajęcie albo przyznaje, że
stanowią one własność dłużnika, oraz w przypadkach wskazanych w ustawie.
Jednakże w razie zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej dopuszczalne jest
zajęcie ruchomości na zasadach przewidzianych w przepisach o egzekucji
administracyjnej.
§ 2¹. W przypadku egzekucji świadczeń alimentacyjnych komornik może zająć
także ruchomości będące we władaniu osoby zamieszkującej wspólnie z dłużnikiem
bez zgody tej osoby, chyba że przedstawi ona dowód, że ruchomości są jej własnością.
§ 2². Komornik umarza postępowanie w niezbędnym zakresie, jeżeli
przedstawiono niebudzący wątpliwości dowód na piśmie, że zajęte ruchomości nie
stanowią własności dłużnika. Nie dotyczy to sytuacji, w której sam dłużnik dokonał
zbycia ruchomości na rzecz osoby trzeciej.
§ 2³. W przypadku złożenia przez osobę trzecią skargi na zajęcie, miesięczny
termin do wniesienia powództwa, o którym mowa w art. 841 § 1, zaczyna biec dla tej
osoby od dnia doręczenia jej postanowienia oddalającego skargę.
§ 2⁴. Tytuł wykonawczy wystawiony przeciwko osobie pozostającej w związku
małżeńskim stanowi podstawę do zajęcia ruchomości wchodzącej w skład majątku
wspólnego. Jeżeli zajęta ruchomość wchodzi w skład majątku wspólnego, dalsze czynności egzekucyjne dopuszczalne są na podstawie tytułu wykonawczego
wystawionego przeciwko obojgu małżonkom.
§ 3. Nie należy zajmować więcej ruchomości ponad te, które są potrzebne do
zaspokojenia należności i kosztów egzekucyjnych.

Kodeks Postępowania Cywilnego art. 845

DODAJ