Art. 7. 1. W rozumieniu ustawy bronią palną jest każda przenośna broń
lufowa, która miota, jest przeznaczona do miotania lub może być przystosowana
do miotania jednego lub większej liczby pocisków lub substancji w wyniku
działania materiału miotającego.
1a. W rozumieniu ustawy za dający się przystosować do miotania jednego lub
większej liczby pocisków lub substancji w wyniku działania materiału miotającego
uznaje się przedmiot, który ze względu na swoją budowę lub materiał, z którego
jest wykonany, może być łatwo przerobiony w celu miotania.
2. W rozumieniu ustawy bronią palną sygnałową jest urządzenie
wielokrotnego użycia, które w wyniku działania sprężonych gazów, powstających
na skutek spalania materiału miotającego, jest zdolne do wystrzelenia z lufy
o kalibrze nie mniejszym niż 25 mm substancji w postaci ładunku pirotechnicznego
celem wywołania efektu wizualnego lub akustycznego.
3. W rozumieniu ustawy bronią palną alarmową jest urządzenie
wielokrotnego użycia, które w wyniku działania sprężonych gazów, powstających
na skutek spalania materiału miotającego, wywołuje efekt akustyczny,
a wystrzelona z lufy lub elementu ją zastępującego substancja razi cel na odległość
nie większą niż 1 metr.

Art. 7a. W rozumieniu ustawy Europejska karta broni palnej jest imiennym
dokumentem potwierdzającym uprawnienie do posiadania broni palnej, wydanym
przez właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej, umożliwiającym
legalne posiadanie i używanie broni palnej w innym państwie członkowskim Unii
Europejskiej.

Ustawa o broni i amunicji art. 7