Art. 60. § 1. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary
w wypadkach przewidzianych w ustawie oraz w stosunku do młodocianego, jeżeli
przemawiają za tym względy określone w art. 54 § 1.
§ 2. Sąd może również zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary
w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za
przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa, w szczególności:
1) jeżeli pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą, szkoda została naprawiona albo
pokrzywdzony i sprawca uzgodnili sposób naprawienia szkody,
2) ze względu na postawę sprawcy, zwłaszcza gdy czynił starania o naprawienie
szkody lub o jej zapobieżenie,
3) jeżeli sprawca przestępstwa nieumyślnego lub jego najbliższy poniósł poważny
uszczerbek w związku z popełnionym przestępstwem.
§ 3. Sąd stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet może warunkowo
zawiesić jej wykonanie w stosunku do sprawcy współdziałającego z innymi osobami
w popełnieniu przestępstwa, jeżeli ujawni on wobec organu powołanego do ścigania
przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa
oraz istotne okoliczności jego popełnienia.
§ 4. Na wniosek prokuratora sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie
kary, a nawet warunkowo zawiesić jej wykonanie w stosunku do sprawcy
przestępstwa, który, niezależnie od wyjaśnień złożonych w swojej sprawie, ujawnił
przed organem ścigania i przedstawił istotne okoliczności, nieznane dotychczas temu
organowi, przestępstwa zagrożonego karą powyżej 5 lat pozbawienia wolności.
§ 5. W wypadkach określonych w § 3 i 4 sąd, wymierzając karę pozbawienia
wolności do lat 5, może warunkowo zawiesić jej wykonanie na okres próby wynoszący
do 10 lat, jeżeli uzna, że pomimo niewykonania kary sprawca nie popełni ponownie
przestępstwa; przepisu art. 69 § 1 nie stosuje się, a przepisy art. 71–76 stosuje się
odpowiednio.
§ 6. Nadzwyczajne złagodzenie kary polega na wymierzeniu kary poniżej dolnej
granicy ustawowego zagrożenia albo kary łagodniejszego rodzaju według
następujących zasad:
1) jeżeli czyn stanowi zbrodnię zagrożoną co najmniej karą 25 lat pozbawienia
wolności, sąd wymierza karę pozbawienia wolności nie niższą od 8 lat,
2) jeżeli czyn stanowi inną zbrodnię, sąd wymierza karę pozbawienia wolności nie
niższą od jednej trzeciej dolnej granicy ustawowego zagrożenia,
3) jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia
jest kara pozbawienia wolności nie niższa od roku, sąd wymierza grzywnę, karę
ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności,
4) jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia
jest kara pozbawienia wolności niższa od roku, sąd wymierza grzywnę albo karę
ograniczenia wolności.
§ 7. Jeżeli czyn zagrożony jest więcej niż jedną z kar wymienionych
w art. 32 pkt 1–3, nadzwyczajne złagodzenie kary polega na odstąpieniu od
wymierzenia kary i orzeczeniu środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 2–3, 7 i 8,
środka kompensacyjnego lub przepadku; przepisu art. 61 § 2 nie stosuje się.
§ 8. Nadzwyczajnego złagodzenia kary nie stosuje się do czynów zagrożonych
karą pozbawienia wolności powyżej 5 lat, do których ma zastosowanie art. 37a.
Art. 60a. (uchylony)

Kodeks Karny art. 60