Art. 56. 1. Wojewódzki konserwator zabytków może cofnąć pozwolenie,
o którym mowa w art. 53 ust. 1, art. 54 ust. 1 albo art. 55 ust. 1, w drodze decyzji.
2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może
cofnąć pozwolenie, o którym mowa w art. 53 ust. 1a, w drodze decyzji.
3. Cofnięcie pozwolenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić, jeżeli stan
zachowania zabytku uległ pogorszeniu lub wyszły na jaw nowe fakty i okoliczności
świadczące, że wnioskodawca nie daje rękojmi, o której mowa w art. 51 ust. 2.
4. O cofnięciu pozwolenia odpowiednio wojewódzki konserwator zabytków albo
minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego zawiadamia
niezwłocznie organ Krajowej Administracji Skarbowej.

Art. 56a. 1. Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna, która otrzymała
pozwolenie, o którym mowa w art. 51 ust. 3, jest obowiązana przywieźć wywieziony
zabytek do kraju w okresie ważności tego pozwolenia.
2. Zabytki wchodzące w skład zbiorów publicznych, które stanowią własność
Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek
organizacyjnych zaliczanych do sektora finansów publicznych lub zabytki znajdujące
się w ich posiadaniu albo wchodzące w skład narodowego zasobu bibliotecznego,
czasowo wywiezione za granicę w celach wystawienniczych albo w celu urządzenia
wnętrz polskich przedstawicielstw dyplomatycznych lub urzędów konsularnych,
mogą nie być przywiezione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie
ważności pozwolenia, w przypadku wystąpienia z wnioskiem o kolejne pozwolenie na
czasowy wywóz zabytku za granicę.
3. Z wnioskiem występuje się w terminie nie krótszym niż 90 dni przed dniem
upływu ważności pozwolenia.
4. Do wniosku dołącza się aktualny opis stanu zachowania zabytku.
5. Wniosek złożony z przekroczeniem terminu, o którym mowa w ust. 3,
pozostawia się bez rozpatrzenia, o czym informuje się wnioskodawcę.
6. W przypadku zabytku wpisanego na Listę Skarbów Dziedzictwa, minister
właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego przed wydaniem
kolejnego pozwolenia na czasowy wywóz zabytku za granicę zasięga opinii Rady
Ochrony Zabytków.
7. W kolejnym pozwoleniu określa się warunki i sposób eksponowania
i przechowywania zabytku oraz wykonywania kontroli stanu zachowania
i przeznaczenia zabytku, w okresie ważności tego pozwolenia.
8. W przypadku wydania decyzji o odmowie udzielenia kolejnego pozwolenia
lub pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia, wnioskodawca jest obowiązany
przywieźć wywieziony zabytek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie
60 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna albo od dnia otrzymania przez
wnioskodawcę informacji o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.

Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami art. 56

Poprzedni

Art. 55. 1. Wielokrotne pozwolenie ogólne na czasowy wywóz zabytków za granicę wydaje wojewódzki konserwator zabytków na wniosek muzeum lub innej instytucji kultury, która w związku z prowadzoną dzi...

Nastepny

Art. 57. 1. Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna, która otrzymała pozwolenie, o którym mowa w art. 51 ust. 1, art. 54 ust. 1 albo art. 55 ust. 1, jest obowiązana po wykorzystaniu tego pozwolen...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami
  • Wejscie w życie 17 listopada 2003
  • Ost. zmiana ustawy 13 listopada 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 18 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka