Art. 55. 1. UDT prowadzi samodzielną gospodarkę finansową.
2. Przychodami UDT są:
1) przychody z opłat, o których mowa w art. 34 ust. 1;
2) inne przychody.
3. Koszty działalności UDT, w tym wynagrodzenia pracowników, pokrywane są
z przychodów, o których mowa w ust. 2.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki ustala wynagrodzenie Prezesa UDT
oraz Wiceprezesów UDT zgodnie z przepisami ustawy z dnia 3 marca 2000 r.
o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U.
z 2018 r. poz. 1252 i 2215).

Art. 55a. 1. Prezes UDT może umorzyć w całości lub w części, odroczyć lub
rozłożyć na raty spłatę należności publicznoprawnych lub cywilnoprawnych UDT,
jeżeli spełniony będzie co najmniej jeden z warunków:
1) należności nie odzyskano w wyniku przeprowadzonego postępowania
likwidacyjnego albo upadłościowego;
2) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, które zostało udokumentowane, że w
postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów
dochodzenia i egzekucji należności, lub postępowanie egzekucyjne okazało się
nieskuteczne;
3) łączna kwota należności od jednego podmiotu nie przekracza 100 zł;
4) nie można ustalić miejsca zamieszkania lub pobytu dłużnika będącego osobą
fizyczną, albo dłużnik zmarł, nie pozostawiając żadnego majątku, lub pozostawił
ruchomości niepodlegające egzekucji na podstawie odrębnych przepisów, albo
pozostawił przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość
nie przekracza kwoty stanowiącej trzykrotność przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia w roku poprzedzającym umorzenie, ogłaszanego przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej
Polskiej „Monitor Polski” dla celów naliczania odpisu na zakładowy fundusz
świadczeń socjalnych;
5) egzekucja należności zagraża ważnym interesom dłużnika, w tym jego
egzystencji, lub zachodzi ważny interes publiczny;
6) dłużnik będący osobą prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą
osobowości prawnej został wykreślony z właściwego rejestru, przy
jednoczesnym braku majątku, z którego można by egzekwować należności UDT.
2. Termin spłaty całości lub części należności UDT może być odroczony albo
spłata całości lub części tych należności może być rozłożona na raty, jeżeli ich
egzekucja okresowo zagraża ważnym interesom dłużnika, w tym jego egzystencji, przy czym istnieje uzasadnione przypuszczenie, że dłużnik te należności w późniejszym terminie zwróci.
3. Umorzenie należności UDT, za które dłużnicy są odpowiedzialni solidarnie,
może nastąpić, jeżeli okoliczności uzasadniające umorzenie zachodzą co do
wszystkich dłużników.
4. Umorzenie należności UDT, odroczenie lub rozłożenie na raty ich spłaty
następuje na wniosek dłużnika.
5. Prezes UDT może umorzyć należność bez wniosku dłużnika w przypadkach,
o których mowa w ust. 1 pkt 1–4 i 6.
6. W przypadku gdy kwota podlegająca umorzeniu przekracza 5000 zł,
informacja o tym umorzeniu, obejmująca nazwę i siedzibę dłużnika będącego osobą
prawną lub imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania dłużnika będącego osobą
fizyczną, cel udzielenia pomocy finansowej, przyczynę oraz kwotę umorzenia, jest
informacją publiczną w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji publicznej i
jest niezwłocznie udostępniana w Biuletynie Informacji Publicznej.

Art. 55b. 1. Wniosek, o którym mowa w art. 55a ust. 4, zawiera w szczególności:
1) nazwę, siedzibę i adres albo imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres oraz,
o ile posiada, numer identyfikacji podatkowej (NIP) albo numer PESEL
wnioskodawcy;
2) kwotę należności, z wyodrębnieniem odsetek;
3) podanie przyczyny ubiegania się o umorzenie całości lub części zadłużenia,
odroczenia lub rozłożenia na raty jego spłaty;
4) informację o aktualnej sytuacji majątkowej dłużnika;
5) informację, czy wnioskodawcy już umarzano należność UDT, odraczano lub
rozkładano na raty jej spłatę.
2. Wniosek o odroczenie, rozłożenie na raty spłaty lub częściowe umorzenie
należności, powinien zawierać także:
1) proponowane terminy i kwoty spłaty zadłużenia;
2) wskazanie źródeł pokrycia spłat zadłużenia w terminach, o których mowa w pkt
1.
3. Do wniosków o umorzenie lub częściowe umorzenie, odroczenie lub
rozłożenie na raty spłaty należności wnioskodawca dołącza dokumenty
potwierdzające lub uzasadniające okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 4.
4. Prezes UDT może zwrócić się do wnioskodawcy o uzupełnienie dokumentów,
o których mowa w ust. 3, w terminie 14 dni.
5. W przypadku niedotrzymania przez wnioskodawcę terminu, o którym mowa
w ust. 4, wniosek nie podlega rozpatrzeniu.
6. Wniosek o odroczenie, rozłożenie na raty spłaty lub umorzenie należności
składa się w siedzibie UDT.
7. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, wniesiony po upływie terminu płatności
należności, pozostawia się bez rozpoznania.
8. Nadanie wniosku u operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23
listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2188) jest równoznaczne
ze złożeniem wniosku do Prezesa UDT.

Art. 55c. 1. Umorzenie należności UDT, odroczenie lub rozłożenie na raty ich
spłaty następuje na podstawie umowy zawartej między UDT a dłużnikiem, z
wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 55a ust. 1 pkt 1–4 i 6.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:
1) strony umowy;
2) przedmiot umowy;
3) termin realizacji umowy;
4) kwotę należności;
5) warunki spłaty pozostałej części należności – w przypadku umorzenia ich w
części;
6) warunki i terminy spłaty należności – w przypadku odroczenia lub rozłożenia
spłaty na raty.
3. W sprawach nieuregulowanych w umowie, o której mowa w ust. 1, mają
zastosowanie przepisy prawa cywilnego.
4. W przypadkach, o których mowa w art. 55a ust. 1 pkt 1–4 i 6, umorzenie
należności następuje w formie jednostronnego oświadczenia woli.
5. Przepisy ust. 1–4 oraz art. 55a i art. 55b stosuje się odpowiednio do umarzania,
odraczania lub rozkładania na raty spłaty odsetek od tych należności oraz do
umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat innych należności ubocznych.

Art. 55d. 1. Prezes UDT może udzielać określonych w art. 55a ust. 1 ulg w
spłacie należności UDT, które:
1) nie stanowią pomocy publicznej;
2) stanowią pomoc de minimis albo pomoc de minimis w rolnictwie lub
rybołówstwie – w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio
obowiązujących aktach prawa Unii Europejskiej dotyczących pomocy w ramach
zasady de minimis;
3) stanowią pomoc publiczną:
a) mającą na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi
lub innymi zdarzeniami nadzwyczajnymi,
b) mającą na celu zaradzenie poważnym zaburzeniom w gospodarce,
c) zgodną z zasadami rynku wewnętrznego Unii Europejskiej, której
dopuszczalność została określona przez właściwe organy Unii Europejskiej,
udzielaną na przeznaczenia inne niż wymienione w lit. a i b.
2. W przypadku pomocy publicznej określonej w ust. 1 pkt 3 lit. a i b ulgi, o
których mowa w art. 55a ust. 1, mogą być udzielane, jeżeli w przepisach odrębnych
zostały określone szczegółowe warunki udzielania tej pomocy zapewniające jej
zgodność z zasadami rynku wewnętrznego Unii Europejskiej.
3. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, przeznaczenia
pomocy, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. c, udzielanej w formie ulg w spłacie
zobowiązań z tytułu należności UDT, o których mowa w art. 55a ust. 1, oraz
szczegółowe warunki udzielania tych ulg, mając na uwadze dopuszczalność i warunki
udzielania pomocy państwa określone przez właściwe organy Unii Europejskiej.

Ustawa o dozorze technicznym art. 55

DODAJ