Art. 52. 1. Ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego następuje na
wniosek inwestora.
2. Wniosek o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego powinien
zawierać:
1) określenie granic terenu objętego wnioskiem, przedstawionych na kopii mapy
zasadniczej lub, w przypadku jej braku, na kopii mapy katastralnej, przyjętych
do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, obejmujących teren,
którego wniosek dotyczy, i obszaru, na który ta inwestycja będzie oddziaływać, w skali 1:500 lub 1:1000, a w stosunku do inwestycji liniowych również w skali 1:2000;
2) charakterystykę inwestycji, obejmującą:
a) określenie zapotrzebowania na wodę, energię oraz sposobu odprowadzania
lub oczyszczania ścieków, a także innych potrzeb w zakresie infrastruktury
technicznej, a w razie potrzeby również sposobu unieszkodliwiania odpadów,
b) określenie planowanego sposobu zagospodarowania terenu oraz
charakterystyki zabudowy i zagospodarowania terenu, w tym przeznaczenia
i gabarytów projektowanych obiektów budowlanych oraz powierzchni
terenu podlegającej przekształceniu, przedstawione w formie opisowej i graficznej,
c) określenie charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji oraz
dane charakteryzujące jej wpływ na środowisko;
3) w przypadku lokalizacji składowiska odpadów:
a) docelową rzędną składowiska odpadów,
b) roczną i całkowitą ilość składowanych odpadów oraz rodzaje składowanych odpadów,
c) sposób gromadzenia, oczyszczania i odprowadzania ścieków,
d) sposób gromadzenia, oczyszczania i wykorzystywania lub
unieszkodliwiania gazu składowiskowego.
3. Nie można uzależnić wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu
publicznego od zobowiązania się wnioskodawcy do spełnienia nieprzewidzianych
odrębnymi przepisami świadczeń lub warunków.

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym art. 52