Art. 51. 1. Jednorazowego pozwolenia na stały wywóz zabytku za granicę
wymagają zabytki zaliczane do jednej z następujących kategorii:
1) zabytków archeologicznych, które mają więcej niż 100 lat i wchodzą w skład
zbiorów archeologicznych lub zostały pozyskane w wyniku badań
archeologicznych bądź przypadkowych odkryć;
2) elementów stanowiących integralną część zabytków architektury, wystroju
wnętrz, pomników, posągów i dzieł rzemiosła artystycznego, które mają więcej
niż 100 lat;
3) wykonanych dowolną techniką i na dowolnym materiale dzieł malarstwa,
nieobjętych kategoriami wskazanymi w pkt 4 i 5, które mają więcej niż 50 lat
i ich wartość jest wyższa niż 40 000 zł;
4) wykonanych na dowolnym materiale akwareli, gwaszy i pasteli, które mają
więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 16 000 zł;
5) mozaik, nieobjętych kategoriami wskazanymi w pkt 1 i 2, oraz wykonanych
dowolną techniką i na dowolnym materiale rysunków, które mają więcej niż
50 lat i ich wartość jest wyższa niż 12 000 zł;
6) oryginalnych dzieł grafiki i matryc do ich wykonania oraz oryginalnych
plakatów, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 16 000 zł;
7) oryginalnych rzeźb, posągów lub ich kopii wykonanych tą samą techniką co
oryginał, nieobjętych kategorią wskazaną w pkt 1, które mają więcej niż 50 lat
i ich wartość jest wyższa niż 20 000 zł;
8) pojedynczych fotografii, filmów oraz ich negatywów, które mają więcej niż
50 lat i ich wartość jest wyższa niż 6000 zł;
9) pojedynczych lub znajdujących się w zbiorach rękopisów, które mają więcej niż
50 lat i ich wartość jest wyższa niż 4000 zł;
10) pojedynczych lub znajdujących się w zbiorach książek, które mają więcej niż
100 lat i ich wartość jest wyższa niż 6000 zł;
11) pojedynczych map drukowanych i partytur, które mają więcej niż 150 lat i ich
wartość jest wyższa niż 6000 zł;
12) kolekcji i przedmiotów z kolekcji zoologicznych, botanicznych, mineralnych lub
anatomicznych, których wartość jest wyższa niż 16 000 zł;
13) kolekcji o znaczeniu historycznym, paleontologicznym, etnograficznym lub
numizmatycznym, których wartość jest wyższa niż 16 000 zł;
14) środków transportu, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż
32 000 zł;
15) innych kategorii, niewymienionych w pkt 1–14, obejmujących zabytki, które
mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 16 000 zł.
2. Zabytki, o których mowa w ust. 1 i 4, mogą być czasowo wywożone za
granicę, jeżeli pozwala na to ich stan zachowania, a osoba fizyczna lub jednostka
organizacyjna, w której posiadaniu znajduje się zabytek, daje rękojmię, że nie ulegnie
on zniszczeniu lub uszkodzeniu i zostanie przywieziony do kraju przed upływem
terminu ważności pozwolenia.
3. Zabytki, o których mowa w ust. 1 i 4, mogą być czasowo wywożone za
granicę po uzyskaniu:
1) jednorazowego pozwolenia na czasowy wywóz zabytku za granicę albo
2) wielokrotnego pozwolenia indywidualnego na czasowy wywóz zabytku za
granicę, albo
3) wielokrotnego pozwolenia ogólnego na czasowy wywóz zabytku za granicę.
4. Zabytki:
1) wpisane do rejestru,
2) wpisane na Listę Skarbów Dziedzictwa,
3) wchodzące w skład zbiorów publicznych, które stanowią własność Skarbu
Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub innych jednostek
organizacyjnych zaliczanych do sektora finansów publicznych,
4) wpisane do inwentarza muzeum albo wchodzące w skład narodowego zasobu
bibliotecznego
– nie mogą być wywożone za granicę na stałe, z wyjątkiem przypadków określonych
w art. 26 i art. 42 ustawy z dnia 25 maja 2017 r. o restytucji narodowych dóbr kultury,
gdy wywóz odbywa się w wykonaniu prawomocnego wyroku nakazującego zwrot
zagranicznego narodowego dobra kultury, o którym mowa w art. 18 ust. 1 tej ustawy,
na terytorium państwa Unii Europejskiej albo na podstawie pozwoleń, o których
mowa w art. 39 ust. 1 lub art. 43 ust. 1 tej ustawy.

Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami art. 51

DODAJ