Art. 51. 1. Z dniem wejścia ustawy w życie:
1) grunty państwowe położone poza granicami miast, oddane osobom fizycznym
w zamian za grunty zajęte pod budowę dróg publicznych, stają się z mocy prawa
własnością tych osób; grunty takie położone w granicach miast przechodzą na
własność lub w użytkowanie wieczyste osób fizycznych, stosownie do przepisów
szczególnych;
2) grunty oddane i zajęte pod drogi publiczne, wybudowane z udziałem czynu
społecznego i istniejące w tym dniu, stają się z mocy prawa własnością Państwa.
2. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do gruntów zajętych pod istniejące drogi
publiczne, w odniesieniu do których zostało wszczęte postępowanie
wywłaszczeniowe przed dniem wejścia ustawy w życie.

Ustawa o drogach publicznych art. 51

Poprzedni

Art. 50. Użyte w art. 27 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 41, poz. 185 i Nr 62, poz. 286 oraz z 1984 r. Nr 21, poz. 100 i Nr 31, p...

Nastepny

Art. 52. Traci moc ustawa z dnia 29 marca 1962 r. o drogach publicznych (Dz. U. poz. 90 oraz z 1971 r. poz. 115).

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych
  • Wejscie w życie 30 września 1985
  • Ost. zmiana ustawy 1 lipca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 31 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka