Art. 50. 1. Zgromadzenie obligatariuszy zwołuje emitent:
1) w przypadku i terminie określonych w warunkach emisji;
2) na żądanie obligatariusza lub obligatariuszy reprezentujących przynajmniej
1/10 łącznej wartości nominalnej obligacji danej serii lub objętych tym samym
kodem w rozumieniu art. 55 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami
finansowymi, z wyłączeniem obligacji posiadanych przez podmioty wchodzące
w skład grupy kapitałowej emitenta w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 44 ustawy
o rachunkowości oraz obligacji umorzonych, zwanej dalej „skorygowaną łączną
wartością nominalną obligacji”; emitent w warunkach emisji może przyznać
prawo żądania zwołania zgromadzenia obligatariuszowi lub obligatariuszom
reprezentującym mniej niż 1/10 skorygowanej łącznej wartości nominalnej
obligacji;
3) z własnej inicjatywy.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zwołania zgromadzenia
obligatariuszy może żądać każdy z obligatariuszy.
3. Żądanie zwołania zgromadzenia obligatariuszy składa się emitentowi na
piśmie lub w postaci elektronicznej wraz z uzasadnieniem.
4. Jeżeli w terminie 14 dni od dnia przedstawienia emitentowi żądania, o którym
mowa w ust. 1 pkt 2 lub ust. 2, zgromadzenie obligatariuszy nie zostanie zwołane, sąd
rejestrowy właściwy dla emitenta może, po wezwaniu emitenta do złożenia wyjaśnień
na okoliczność niezwołania zgromadzenia, upoważnić do zwołania zgromadzenia
obligatariuszy występujących z tym żądaniem. Sąd wyznaczy spośród obligatariuszy
występujących z żądaniem osobę uprawnioną do otwarcia zgromadzenia
obligatariuszy. W przypadku emitenta niepodlegającego obowiązkowi wpisu do
rejestru upoważnienie wydaje sąd rejestrowy właściwy według siedziby emitenta.

Ustawa o obligacjach art. 50

DODAJ