Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) agent – przedsiębiorcę w rozumieniu art. 431 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.
– Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 875),
wykonującego czynności pośrednictwa kredytu hipotecznego, występującego
w imieniu i na rzecz wyłącznie jednego pośrednika kredytu hipotecznego;
2) bazy danych – zbiory danych prowadzone dla celów oceny zdolności kredytowej
przez instytucje, o których mowa w art. 105 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Prawo bankowe, oraz biura informacji gospodarczej, o których mowa
w ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych
i wymianie danych gospodarczych (Dz. U. z 2020 r. poz. 389);
3) całkowita kwota do zapłaty przez konsumenta – sumę całkowitego kosztu
kredytu hipotecznego i całkowitej kwoty kredytu hipotecznego;
4) całkowita kwota kredytu hipotecznego – maksymalną kwotę wszystkich środków
pieniężnych nieobejmujących kredytowanych kosztów kredytu hipotecznego,
które kredytodawca udostępnia konsumentowi na podstawie umowy o kredyt
hipoteczny, a w przypadku umowy o kredyt hipoteczny, dla której nie
przewidziano tej maksymalnej kwoty – sumę wszystkich środków pieniężnych
nieobejmujących kredytowanych kosztów kredytu hipotecznego, które
kredytodawca udostępnia konsumentowi na podstawie umowy o kredyt
hipoteczny;
5) całkowity koszt kredytu hipotecznego – wszelkie koszty, które konsument jest
zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt hipoteczny,
w szczególności:
a) odsetki, opłaty, prowizje, podatki i marże, jeżeli są znane kredytodawcy,
b) koszty usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń, w przypadku gdy
ich poniesienie jest niezbędne do uzyskania kredytu hipotecznego lub do
uzyskania go na oferowanych warunkach
– z wyjątkiem kosztów opłat notarialnych i opłat sądowych ponoszonych przez
konsumenta;
6) goszczące państwo członkowskie – państwo członkowskie inne niż macierzyste
państwo członkowskie, w którym kredytodawca lub pośrednik kredytowy ma
oddział lub świadczy usługi w zakresie kredytu hipotecznego;
7) konsument – konsumenta w rozumieniu art. 221 ustawy z dnia 23 kwietnia
1964 r. – Kodeks cywilny;
8) kredytodawca:
a) bank krajowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Prawo bankowe,
b) oddział banku zagranicznego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 20 ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe,
c) instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe prowadzącą działalność
transgraniczną w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 21 tej ustawy,
d) oddział instytucji kredytowej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 18 ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe,
e) spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową
– które w zakresie swojej działalności gospodarczej udzielają lub dają
przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu hipotecznego;
9) macierzyste państwo członkowskie – państwo członkowskie, w którym
kredytodawca lub pośrednik kredytowy ma odpowiednio siedzibę albo miejsce
zamieszkania;
10) nieruchomość – nieruchomość w rozumieniu art. 46 § 1 ustawy z dnia
23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny oraz samodzielny lokal mieszkalny
w rozumieniu art. 2 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r.
o własności lokali (Dz. U. z 2020 r. poz. 532 i 568);
11) ocena zdolności kredytowej – ocenę zdolności konsumenta do spłaty
zaciągniętego kredytu hipotecznego wraz z odsetkami, w terminach określonych
w umowie o kredyt hipoteczny, dokonywaną przez kredytodawcę;
12) państwo członkowskie – państwo członkowskie Unii Europejskiej;
13) personel kredytodawcy, pośrednika kredytu hipotecznego lub agenta:
a) pracownika kredytodawcy lub pośrednika kredytu hipotecznego
w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495), bezpośrednio zaangażowanego w czynności objęte ustawą lub uczestniczącego w obsłudze konsumenta w zakresie czynności objętych ustawą,
b) pracownika agenta w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. –
Kodeks pracy, bezpośrednio zaangażowanego w czynności objęte ustawą
lub uczestniczącego w obsłudze konsumenta w zakresie czynności objętych
ustawą,
c) osobę fizyczną, która bezpośrednio zarządza osobami, o których mowa
w lit. a lub b, lub sprawuje bezpośredni nadzór nad tymi osobami,
d) osobę fizyczną, która świadczy usługi na rzecz kredytodawcy, pośrednika
kredytu hipotecznego lub agenta, wykonując czynności, o których mowa
w lit. a lub b, na podstawie umowy cywilnoprawnej;
14) pośrednictwo kredytu hipotecznego – wykonywanie czynności, o których mowa
w pkt 15;
15) pośrednik kredytu hipotecznego – przedsiębiorcę w rozumieniu art. 431 ustawy
z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, niebędącego kredytodawcą, który
w ramach wykonywanej działalności gospodarczej lub zawodowej, za
wynagrodzeniem w formie pieniężnej lub innej uzgodnionej formie korzyści
finansowej:
a) przedstawia lub oferuje konsumentom umowy o kredyt hipoteczny, lub
b) udziela konsumentom pomocy, podejmując prace przygotowawcze lub inne
przedumowne działania administracyjne inne niż wymienione w lit. a,
polegające na obsłudze dokumentów, w związku z umowami o kredyt
hipoteczny, lub
c) zawiera z konsumentami umowy o kredyt hipoteczny w imieniu
kredytodawcy;
16) powiązany pośrednik kredytu hipotecznego – pośrednika kredytu hipotecznego,
który działa w imieniu i na rzecz:
a) wyłącznie jednego kredytodawcy,
b) wyłącznie jednej grupy kredytodawców, którzy podlegają konsolidacji do
celów sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych zgodnie
z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r.
poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680 oraz z 2020 r. poz. 568),
c) określonej liczby kredytodawców lub grup kredytodawców, o których
mowa w lit. b, które nie stanowią co najmniej połowy liczby kredytodawców funkcjonujących na rynku usług świadczonych w zakresie udzielania kredytów hipotecznych;
17) rzeczywista roczna stopa oprocentowania – całkowity koszt kredytu
hipotecznego ponoszony przez konsumenta, wyrażony jako wartość procentowa
całkowitej kwoty kredytu hipotecznego w stosunku rocznym;
18) sprzedaż łączona – oferowanie lub zawieranie umowy o kredyt hipoteczny wraz
z innymi odrębnymi produktami lub usługami finansowymi, w przypadku gdy
umowa o kredyt hipoteczny jest dla konsumenta dostępna również bez tych
produktów lub usług, w tym na innych warunkach niż łącznie z tymi produktami
lub usługami;
19) sprzedaż wiązana – oferowanie lub zawieranie umowy o kredyt hipoteczny
w pakiecie z innymi odrębnymi produktami lub usługami finansowymi,
w przypadku gdy umowa o kredyt hipoteczny nie jest dla konsumenta dostępna
bez takich produktów lub usług;
20) stała stopa oprocentowania kredytu hipotecznego – stopę oprocentowania
określoną wyłącznie w umowie o kredyt hipoteczny, przy wykorzystaniu
określonej stałej wartości procentowej wyrażonej na okres obowiązywania
umowy o kredyt hipoteczny lub w poszczególnych okresach obowiązywania
umowy o kredyt hipoteczny;
21) stopa oprocentowania kredytu hipotecznego – stopę oprocentowania wyrażoną
jako stałe lub zmienne oprocentowanie stosowane do wypłaconej kwoty na
podstawie umowy o kredyt hipoteczny w stosunku rocznym;
22) trwały nośnik – materiał lub urządzenie służące do przechowywania
i odczytywania informacji przekazywanych konsumentowi w związku z umową
o kredyt hipoteczny, przez okres odpowiedni do celów, jakim informacje te
służą, oraz pozwalające na odtworzenie tych informacji w niezmienionej postaci;
23) umowa o kredyt hipoteczny w walucie obcej – umowę o kredyt hipoteczny,
w której kredyt jest w walucie innej niż waluta, w której konsument otrzymuje
dochód lub posiada aktywa, z których kredyt hipoteczny ma zostać spłacony, lub
w walucie innej niż waluta państwa członkowskiego, w którym konsument ma
miejsce zamieszkania;
24) umowa o kredyt hipoteczny zawierana na odległość – umowę o kredyt
hipoteczny będącą umową zawartą na odległość w rozumieniu art. 2 pkt 1
ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287);
25) usługa dodatkowa – usługę oferowaną konsumentowi łącznie z umową o kredyt
hipoteczny;
26) usługi doradcze – przedstawianie rekomendacji konsumentowi przez
kredytodawcę, pośrednika kredytu hipotecznego lub agenta w odniesieniu do co
najmniej jednej umowy o kredyt hipoteczny, stanowiące usługę odrębną od
udzielenia kredytu hipotecznego i od czynności pośrednictwa kredytu
hipotecznego;
27) wartość rynkowa nieruchomości – wartość rynkową nieruchomości
w rozumieniu art. 151 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce
nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 65, 284, 471 i 782);
28) wskaźnik referencyjny – wskaźnik, o którym mowa
w art. 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
2016/1011 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie indeksów stosowanych jako
wskaźniki referencyjne w instrumentach finansowych i umowach finansowych
lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych i zmieniającego dyrektywy
2008/48/WE i 2014/17/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 596/2014 (Dz. Urz.
UE L 171 z 29.06.2016, str. 1).

Ustawa o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami art. 4

Poprzedni

Art. 3. 1. Przez umowę o kredyt hipoteczny rozumie się umowę, w ramach której kredytodawca udziela konsumentowi kredytu lub daje mu przyrzeczenie udzielenia kredytu zabezpieczonego hipoteką lub inny...

Nastepny

Art. 5. Działalność gospodarcza, której przedmiotem jest udzielanie lub dawanie przyrzeczenia udzielenia konsumentowi kredytu hipotecznego, może być wykonywana wyłącznie przez kredytodawców.

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami
  • Wejscie w życie 22 lipca 2017
  • Ost. zmiana ustawy 30 listopada 2019
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 05 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka