Art. 47. Pracownikiem powszechnego towarzystwa podejmującym decyzje
o sposobie lokowania aktywów otwartego funduszu lub dobrowolnego funduszu nie
może być osoba będąca członkiem organu zarządzającego lub organu nadzorującego
albo pozostająca w stosunku pracy, stosunku zlecenia lub innym stosunku prawnym
o podobnym charakterze z podmiotami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1–7.

Art. 47a. Przepisy art. 41a stosuje się odpowiednio do pracowników
powszechnych towarzystw, o których mowa w art. 47.

Art. 47b. 1. Pracownicze towarzystwo jest obowiązane, biorąc pod uwagę swoją
wielkość i organizację wewnętrzną, a także wielkość, charakter, zakres i złożoność
działalności, ustanowić i stosować politykę wynagrodzeń wobec:
1) członków zarządu towarzystwa;
2) członków rady nadzorczej towarzystwa;
3) osób i jednostek organizacyjnych pełniących kluczowe funkcje określone
w art. 42a ust. 1.
2. Pracownicze towarzystwo regularnie, nie rzadziej niż co 12 miesięcy, podaje
do publicznej wiadomości informacje dotyczące zakresu stosowania oraz zasad
polityki wynagrodzeń, o której mowa w ust. 1, o ile nie stoi to w sprzeczności
z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia
dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119
z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.).
3. Ustanawiając i stosując politykę wynagrodzeń, o której mowa w ust. 1,
pracownicze towarzystwo przestrzega następujących zasad:
1) politykę wynagrodzeń ustanawia się, wdraża i prowadzi zgodnie z działalnością,
profilem ryzyka, celami i długoterminowym interesem, stabilnością finansową
oraz wynikami pracowniczego funduszu jako całości; polityka wynagrodzeń
wspiera należyte, ostrożne i skuteczne zarządzanie pracowniczym funduszem;
2) polityka wynagrodzeń jest zgodna z długoterminowymi interesami członków
funduszu oraz osób uprawnionych do otrzymania wypłaty;
3) w polityce wynagrodzeń uwzględnia się środki mające na celu zapobieganie
konfliktom interesów;
4) polityka wynagrodzeń jest zgodna z należytym i skutecznym zarządzaniem
ryzykiem i nie zachęca do podejmowania ryzyka, które nie jest zgodne
z profilami ryzyka oraz zasadami ładu korporacyjnego pracowniczego
towarzystwa;
5) pracownicze towarzystwo ustanawia ogólne zasady polityki wynagrodzeń, jest
odpowiedzialne za jej wdrażanie oraz dokonuje przeglądu i aktualizacji tej
polityki przynajmniej co 3 lata;
6) zarządzanie w zakresie wynagrodzeń i nadzoru nad nimi jest prowadzone
w sposób zrozumiały, przejrzysty i skuteczny.
4. Politykę wynagrodzeń, o której mowa w ust. 1, pracownicze towarzystwo
stosuje także do innych pracowników pracowniczego towarzystwa, których
działalność zawodowa może mieć wpływ na profil ryzyka pracowniczego
towarzystwa.

Ustawa o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych art. 47

Poprzedni

Art. 46. Przepisy art. 385 § 3, 5 i 6 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 505, 1543, 1655, 1798 i 2217), zwanej dalej „Kodeksem spółek handlowych”, st...

Nastepny

Art. 48. 1. Towarzystwo odpowiada wobec członków funduszu za wszelkie szkody spowodowane niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem swych obowiązków w zakresie zarządzania funduszem i jego reprezenta...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych
  • Wejscie w życie 1 stycznia 1999
  • Ost. zmiana ustawy 30 listopada 2019
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 23 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka