Art. 457. 1. Wezwanie do zgłaszania wierzytelności przez wierzycieli
mających miejsce zamieszkania, miejsce zwykłego pobytu albo siedzibę
w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym zawiera nagłówek o treści: „Wezwanie do
zgłaszania wierzytelności. Termin zgłoszenia”, sporządzony we wszystkich
językach urzędowych Unii Europejskiej oraz języku norweskim i języku
islandzkim. Wezwanie wskazuje termin zgłoszenia wierzytelności, skutki jego
uchybienia, zawiera informację, czy wierzyciele posiadający wierzytelności
uprzywilejowane lub zabezpieczone rzeczowo muszą dokonać zgłoszenia
wierzytelności, a także określa obowiązek załączenia dowodów stwierdzających
istnienie wierzytelności.
1a. Do wezwania do zgłaszania wierzytelności, o którym mowa w ust. 1,
przepisy art. 176 ust. 1 i 1a stosuje się odpowiednio.
2. Wierzyciel mający miejsce zamieszkania, miejsce zwykłego pobytu albo
siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym może zgłosić wierzytelność w języku
urzędowym lub jednym z języków urzędowych państwa, w którym ma miejsce
zamieszkania, miejsce zwykłego pobytu albo siedzibę, jednakże co najmniej
nagłówek „Zgłoszenie wierzytelności” wyraża się w języku polskim. Sąd może
zażądać uwierzytelnionego tłumaczenia zgłoszenia na język polski.

Prawo upadłościowe art. 457

DODAJ