Art. 39. 1. Na terenach obwodów łowieckich ochroną zwierzyny oraz
ochroną mienia dzierżawców i zarządców, zwalczaniem przestępstw i wykroczeń
w zakresie szkodnictwa łowieckiego i szkodnictwa przyrodniczego, popełnianych
w obwodach łowieckich polnych i leśnych, zajmują się strażnicy Państwowej
Straży Łowieckiej, na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego
i Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia.
2. Strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej przy wykonywaniu zadań
określonych w ust. 1 mają prawo do:
1) legitymowania osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub
wykroczenia w celu ustalenia ich tożsamości;
2) nakładania i ściągania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia
popełniane na terenach obwodów łowieckich w zakresie szkodnictwa
łowieckiego;
3) zatrzymywania i dokonywania kontroli środków transportu w obwodach
łowieckich oraz w ich bezpośrednim sąsiedztwie, w celu sprawdzenia ich
ładunku oraz przeglądania zawartości bagaży, w razie zaistnienia
uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;
4) przeszukania osób, pomieszczeń i innych miejsc w przypadkach
uzasadnionego podejrzenia o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia na
zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego;
5) ujęcia sprawcy przestępstwa lub wykroczenia na gorącym uczynku lub
w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa
i doprowadzenia do jednostki Policji;
6) odbierania za pokwitowaniem przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub
wykroczenia oraz narzędzi i środków służących do ich popełnienia oraz ich
zabezpieczenia;
7) prowadzenia dochodzeń oraz wnoszenia i popierania aktu oskarżenia, jeżeli
przedmiotem przestępstwa jest zwierzyna, w trybie i na zasadach określonych
w Kodeksie postępowania karnego;
8) prowadzenia postępowania w sprawach o wykroczenia oraz udziału
w rozprawach przed kolegium do spraw wykroczeń w charakterze
oskarżyciela publicznego i wnoszenia środków zaskarżania do sądu
rejonowego od rozstrzygnięć kolegium do spraw wykroczeń w sprawach
zwalczania wykroczeń w zakresie szkodnictwa łowieckiego;
9) dokonywania kontroli podmiotów prowadzących skup, przerób i sprzedaż
tusz zwierzyny lub ich części w zakresie sprawdzenia źródeł jej pochodzenia;
9a) dokonywania kontroli podmiotów prowadzących obrót zwierzyną żywą oraz
podmiotów prowadzących chów i hodowlę zwierząt łownych w zakresie
sprawdzenia źródeł ich pochodzenia;
9b) dokonywania kontroli podmiotów prowadzących sprzedaż usług
obejmujących polowania wykonywane przez cudzoziemców na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
10) noszenia broni palnej bojowej, broni myśliwskiej śrutowej, pałki służbowej
i kajdanek zakładanych na ręce;
11) noszenia ręcznego miotacza substancji obezwładniających oraz przedmiotów
przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej;
12) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką
pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak również
w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy
na zasadach określonych w przepisach o Policji, określających szczegółowo
zasady żądania takiej pomocy.
2a. Administratorem danych osobowych przetwarzanych w celu, o którym
mowa w art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych
osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 125), jest minister właściwy do spraw środowiska lub
komendant wojewódzki Państwowej Straży Łowieckiej.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1–3, 8 i 10–14 ustawy
z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U.
z 2019 r. poz. 2418), strażnik Państwowej Straży Łowieckiej może użyć środków
przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 7,
9, pkt 12 lit. a i pkt 13 tej ustawy, lub wykorzystać te środki.
4. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a i pkt 2 oraz w art. 47
pkt 1, 3, 5 i 6 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego
i broni palnej, strażnik Państwowej Straży Łowieckiej może użyć broni palnej lub
ją wykorzystać.
5. Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni palnej
oraz dokumentowanie tego użycia i wykorzystania odbywa się na zasadach
określonych w ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu
bezpośredniego i broni palnej.
6. (uchylony)
7. Do wykonywania przez strażnika Państwowej Straży Łowieckiej
czynności, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy o Policji.
8. Strażnikowi Państwowej Straży Łowieckiej wykonującemu obowiązki na
terenach obwodów łowieckich przysługują uprawnienia określone odrębnymi
przepisami odnoszącymi się do:
1) Straży Ochrony Przyrody – w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie
przyrody;
2) Państwowej Straży Rybackiej – w zakresie kontroli legalności dokonywania
połowu;
3) strażników leśnych – w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego.
9. (uchylony)
10. Na sposób przeprowadzenia czynności, o których mowa w ust. 2,
przysługuje zażalenie do prokuratora.
11. Strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej przy wykonywaniu czynności
służbowych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej w przepisach Kodeksu
karnego dla funkcjonariusza publicznego.

Prawo łowieckie art. 39

Poprzedni

Art. 38. 1. Strażnikiem Państwowej Straży Łowieckiej oraz strażnikiem łowieckim może być osoba, która: 1) posiada obywatelstwo polskie; 2) ukończyła 21 lat; 3) korzysta z pełni praw publicznych; ...

Nastepny

Art. 40. 1. Strażnicy, o których mowa w art. 36 ust. 3 pkt 2: 1) wykonując zadania, współdziałają z Państwową Strażą Łowiecką i w przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1–3, 8 i 10–14 ustawy z d...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie
  • Wejscie w życie 17 lutego 1996
  • Ost. zmiana ustawy 16 maja 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 19 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka