Art. 39. 1. Członkowie misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz
osoby zrównane z nimi na podstawie porozumień międzynarodowych mogą
posiadać broń i amunicję na podstawie porozumień międzynarodowych lub na
zasadzie wzajemności w celach:
1) ochrony osobistej;
2) łowieckich;
3) sportowych;
4) kolekcjonerskich;
5) pamiątkowych.
2. Cudzoziemcom, o których mowa w ust. 1, właściwy organ Policji wydaje
terminowe pozwolenie na broń na okres pełnienia przez te osoby funkcji w misjach dyplomatycznych i urzędach konsularnych w Rzeczypospolitej Polskiej, po uzyskaniu pozytywnej opinii Komendanta Służby Ochrony Państwa.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz minister właściwy do
spraw zagranicznych określą, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wydawania
pozwoleń na broń cudzoziemcom, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem
wymogu przedstawienia dokumentu o charakterze pozwolenia na broń, wydanego
cudzoziemcowi przez właściwy organ państwa, którego jest obywatelem.

Ustawa o broni i amunicji art. 39

Poprzedni

Art. 38. 1. Wywóz broni i amunicji za granicę przez obywateli polskich wymaga zgody właściwego organu Policji. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku wydania Europejskiej karty broni palnej...

Nastepny

Art. 40. Cudzoziemcy niewymienieni w art. 39 ust. 1 mogą posiadać broń i amunicję, jeżeli są one niezbędne do wykonywania czynności związanych z ochroną misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji
  • Wejscie w życie 20 marca 2000
  • Ost. zmiana ustawy 29 luty 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 28 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka