Art. 374. 1. Nadzór nad grupą ma zastosowanie do:
1) zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji posiadającego udziały kapitałowe
w przynajmniej jednym zakładzie ubezpieczeń, zakładzie reasekuracji, zakładzie
ubezpieczeń z siedzibą w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii
Europejskiej lub zakładzie reasekuracji z siedzibą w państwie niebędącym
państwem członkowskim Unii Europejskiej;
2) zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji, którego jednostką dominującą jest
dominujący podmiot ubezpieczeniowy mający siedzibę na terytorium państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub dominujący podmiot nieregulowany
mający siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
3) zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji, którego jednostką dominującą jest
dominujący podmiot ubezpieczeniowy mający siedzibę w państwie niebędącym
państwem członkowskim Unii Europejskiej lub dominujący podmiot
nieregulowany mający siedzibę w państwie niebędącym państwem
członkowskim Unii Europejskiej lub zakład ubezpieczeń z siedzibą w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej albo zakład reasekuracji z siedzibą w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej;
4) zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji, którego jednostką dominującą jest
mieszany dominujący podmiot ubezpieczeniowy.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 w:
1) pkt 1 i 2 – nadzór nad grupą jest sprawowany zgodnie z przepisami art. 378–415;
2) pkt 3 – nadzór nad grupą jest sprawowany zgodnie z przepisami art. 416–418;
3) pkt 4 – nadzór nad grupą jest sprawowany zgodnie z przepisem art. 419.
3. W przypadku gdy organ nadzoru nie jest organem sprawującym nadzór nad
grupą, organ nadzoru współpracuje z organem sprawującym nadzór nad grupą oraz
innymi zainteresowanymi organami nadzorczymi, w tym uczestniczy
w konsultacjach.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli zakład ubezpieczeń
posiadający udziały kapitałowe w innym zakładzie lub zakład reasekuracji
posiadający udziały kapitałowe w innym zakładzie lub dominujący podmiot
ubezpieczeniowy mający siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii
Europejskiej lub dominujący podmiot nieregulowany mający siedzibę na terytorium
państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest podmiotem powiązanym podmiotu
regulowanego lub dominującego podmiotu nieregulowanego, podlegających
nadzorowi uzupełniającemu zgodnie z ustawą z dnia 15 kwietnia 2005 r. o nadzorze
uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami
reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu
finansowego, albo sam jest podmiotem regulowanym lub dominującym podmiotem
nieregulowanym, podlegającym nadzorowi uzupełniającemu zgodnie z tą ustawą,
organ nadzoru będący organem sprawującym nadzór nad grupą, po przeprowadzeniu
konsultacji z innymi zainteresowanymi organami nadzorczymi, może, w drodze
decyzji, rozstrzygnąć o niesprawowaniu nadzoru w zakresie koncentracji ryzyka,
o którym mowa w art. 401, lub nadzoru w zakresie transakcji wewnątrz grupy,
o którym mowa w art. 402, lub obu tych rodzajów nadzoru, na poziomie danego
zakładu ubezpieczeń posiadającego udziały kapitałowe w innym zakładzie lub zakładu
reasekuracji posiadającego udziały kapitałowe w innym zakładzie lub danego
dominującego podmiotu ubezpieczeniowego lub danego dominującego podmiotu
nieregulowanego.
5. Organ nadzoru będący organem sprawującym nadzór nad grupą może,
w drodze decyzji, rozstrzygnąć o nieobejmowaniu danego podmiotu nadzorem nad
grupą, jeżeli:
1) siedziba podmiotu mieści się w państwie niebędącym państwem członkowskim
Unii Europejskiej, w którym istnieją przeszkody prawne w przekazywaniu
niezbędnych informacji;
2) podmiot mający zostać objęty nadzorem nad grupą nie posiada istotnego
znaczenia dla celów nadzoru nad grupą;
3) objęcie podmiotu nadzorem nad grupą byłoby niewłaściwe lub wprowadzałoby
w błąd w zakresie celów nadzoru nad grupą.
6. W przypadku gdy kilka podmiotów wchodzących w skład grupy, które
mogłyby nie zostać objęte nadzorem nad grupą ze względu na brak istotnego znaczenia
dla celów nadzoru nad grupą, posiada łącznie istotne znaczenie dla celów nadzoru nad
grupą, w stosunku do podmiotów takich nie może być wydana decyzja, o której mowa
w ust. 5.
7. Organ nadzoru będący organem sprawującym nadzór nad grupą przed
wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 5, przeprowadza konsultacje
z zainteresowanymi organami nadzorczymi, jeżeli decyzja ma być wydana
z przyczyn, o których mowa w ust. 5 pkt 2 lub 3.
8. Jeżeli organ sprawujący nadzór nad grupą nie obejmie nadzorem nad grupą
krajowego zakładu ubezpieczeń lub krajowego zakładu reasekuracji z przyczyn,
o których mowa w ust. 5 pkt 2 lub 3, organ nadzoru może zwrócić się do podmiotu
stojącego na czele grupy o udzielenie informacji mogących ułatwić nadzór
sprawowany nad danym zakładem ubezpieczeń lub zakładem reasekuracji.
9. W przypadku gdy dominujący podmiot nieregulowany podlega przepisom
państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej, równoważnym do
przepisów dyrektywy 2009/138/WE oraz dyrektywy 2002/87/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad
instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami
inwestycyjnymi konglomeratu finansowego, i zmieniającej dyrektywy Rady
73/239/EWG, 79/267/EWG, 92/49/EWG, 92/96/EWG, 93/6/EWG i 93/22/EWG oraz
dyrektywy 98/78/WE i 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz.
UE L 35 z 11.02.2003, s. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne,
rozdz. 6, t. 4, s. 340, z późn. zm.), zwanej dalej „dyrektywą 2002/87/WE”, w szczególności w zakresie nadzoru bazującego na ocenie ryzyka, organ nadzoru będący organem sprawującym nadzór nad grupą, po przeprowadzeniu konsultacji
z innymi zainteresowanymi organami nadzorczymi, może, w drodze decyzji,
rozstrzygnąć o stosowaniu jedynie stosownych przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia
2005 r. o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami
ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład
konglomeratu finansowego do tego dominującego podmiotu nieregulowanego.
10. W przypadku gdy dominujący podmiot nieregulowany podlega przepisom
państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej, równoważnym do
przepisów dyrektywy 2009/138/WE oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego
i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia
instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad
instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającej dyrektywę
2002/87/WE i uchylającej dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz. Urz.
UE L 176 z 27.06.2013, s. 338, z późn. zm.) i przepisów rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie
wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych,
zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 176 z 27.06.2013, s.
1, z późn. zm.), w szczególności w zakresie nadzoru bazującego na ocenie ryzyka,
organ nadzoru będący organem sprawującym nadzór nad grupą, w porozumieniu
z organem odpowiedzialnym za nadzór skonsolidowany w sektorze bankowym
i w sektorze usług inwestycyjnych, może, w drodze decyzji, rozstrzygnąć
o stosowaniu jedynie przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o nadzorze
uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami
reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu
finansowego, dotyczących najistotniejszego sektora w konglomeracie finansowym,
o którym mowa w art. 6 ust. 6 tej ustawy.
11. Organ nadzoru będący organem sprawującym nadzór nad grupą informuje
Europejski Urząd Nadzoru Bankowego ustanowiony na mocy rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r.
w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu
Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji
Komisji 2009/78/WE (Dz. Urz. UE L 331 z 15.12.2010, s. 12, z późn. zm.) i EIOPA
o rozstrzygnięciach, o których mowa w ust. 9 i 10.

Ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej art. 374

Poprzedni

Art. 373. 1. Przepisy ustawy określające zasady sprawowania nadzoru nad zakładami ubezpieczeń i zakładami reasekuracji, rozpatrywanymi indywidualnie, stosuje się do nadzoru nad grupą, o ile przepisy...

Nastepny

Art. 375. 1. Jeżeli krajowy zakład ubezpieczeń posiadający udziały kapitałowe w innym zakładzie, krajowy zakład reasekuracji posiadający udziały kapitałowe w innym zakładzie, dominujący podmiot ubez...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2016
  • Ost. zmiana ustawy 17 lipca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 01 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka