Art. 350. § 1. Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy
pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.
§ 2. O sprostowaniu umieszcza się wzmiankę na oryginale wyroku, a na żądanie
stron także na udzielonych im wypisach. Dalsze odpisy i wypisy powinny być
zredagowane w brzmieniu uwzględniającym postanowienie o sprostowaniu.
§ 3. Jeżeli sprawa toczy się przed sądem drugiej instancji, sąd ten może z urzędu
sprostować wyrok pierwszej instancji.

Art. 350¹. § 1. Niedopuszczalny jest wniosek o sprostowanie wyroku złożony
jedynie dla zwłoki w postępowaniu.
§ 2. Za wniosek złożony jedynie dla zwłoki w postępowaniu uważa się drugi
i dalszy wniosek złożony przez tę samą stronę co do tego samego wyroku, chyba że
okoliczności sprawy wykluczają tę ocenę.
§ 3. Wniosek, o którym mowa w § 1, pozostawia się w aktach sprawy bez
żadnych dalszych czynności. To samo dotyczy pism związanych z jego złożeniem.
O pozostawieniu wniosku i pism związanych z jego złożeniem zawiadamia się stronę
wnoszącą tylko raz – przy złożeniu pierwszego pisma.
§ 4. Przepisy § 1–3 stosuje się odpowiednio do wniosku o uzupełnienie
i o wykładnię wyroku.

Kodeks Postępowania Cywilnego art. 350