Art. 34. 1. Jeżeli przemawiają za tym konieczne wymogi nadrzędnego interesu
publicznego, w tym wymogi o charakterze społecznym lub gospodarczym, i wobec braku rozwiązań alternatywnych, właściwy miejscowo regionalny dyrektor ochrony środowiska, a na obszarach morskich – dyrektor właściwego urzędu morskiego, może
zezwolić na realizację planu lub działań, mogących znacząco negatywnie oddziaływać
na cele ochrony obszaru Natura 2000 lub obszary znajdujące się na liście, o której
mowa w art. 27 ust. 3 pkt 1, zapewniając wykonanie kompensacji przyrodniczej
niezbędnej do zapewnienia spójności i właściwego funkcjonowania sieci obszarów Natura 2000.
2. W przypadku gdy znaczące negatywne oddziaływanie dotyczy siedlisk
i gatunków priorytetowych, zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może zostać
udzielone wyłącznie w celu:
1) ochrony zdrowia i życia ludzi;
2) zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego;
3) uzyskania korzystnych następstw o pierwszorzędnym znaczeniu dla środowiska
przyrodniczego;
4) wynikającym z koniecznych wymogów nadrzędnego interesu publicznego, po
uzyskaniu opinii Komisji Europejskiej.

Ustawa o ochronie przyrody art. 34

DODAJ