Art. 25. 1. Aby zapewnić jednolity sposób przeprowadzania badań
laboratoryjnych dla celów kontroli urzędowych określonych w rozporządzeniu
nr 882/2004, związanych z realizacją zadań, o których mowa w art. 3 ust. 1, tworzy
się system laboratoriów urzędowych, obejmujący akredytowane laboratoria.
2. W ramach systemu, o którym mowa w ust. 1, działają:
1) laboratoria urzędowe w rozumieniu art. 12 rozporządzenia nr 882/2004,
obejmujące:
a) zakłady higieny weterynaryjnej, w tym pracownie badania mięsa na
obecność włośni,
b) laboratoria państwowych instytutów badawczych,
c) laboratoria weterynaryjne wchodzące w skład innych niż wymienione
w lit. a jednostek organizacyjnych Inspekcji,
d) inne laboratoria zatwierdzone przez Głównego Lekarza Weterynarii;
2) krajowe laboratoria referencyjne w rozumieniu art. 33 rozporządzenia
nr 882/2004.
3. Główny Lekarz Weterynarii wyznacza laboratoria urzędowe, o których
mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a–c, do przeprowadzenia badań laboratoryjnych w zakresie
określonym w ust. 1.
4. Główny Lekarz Weterynarii, wyznaczając laboratorium urzędowe,
o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a, do przeprowadzenia badań laboratoryjnych
mięsa na obecność włośni, wskazuje pracownię badania mięsa na obecność włośni,
na podstawie informacji przekazanych przez powiatowego lekarza weterynarii za
pośrednictwem wojewódzkiego lekarza weterynarii.
5. Jeżeli brak jest laboratorium urzędowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1
lit. a–c, do przeprowadzenia wymaganych badań laboratoryjnych, Główny Lekarz
Weterynarii może wyznaczyć do przeprowadzenia tych badań krajowe
laboratorium referencyjne.
6. Jeżeli brak jest krajowego laboratorium referencyjnego, które można
wyznaczyć do przeprowadzenia wymaganych badań laboratoryjnych, Główny
Lekarz Weterynarii, po zasięgnięciu opinii Rady do spraw Laboratoriów, wyznacza
do przeprowadzenia tych badań znajdujące się na terytorium innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego
Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym, zwanego dalej „państwem członkowskim EFTA”,
krajowe albo wspólnotowe laboratorium referencyjne.
7. Laboratoria urzędowe są poddawane w zakresie stosowanych metod
badawczych regularnym badaniom porównawczym przeprowadzanym przez
krajowe laboratorium referencyjne, a gdy brak jest takiej możliwości – przez
krajowe lub wspólnotowe laboratorium referencyjne znajdujące się na terytorium
innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego
EFTA.
8. Główny Lekarz Weterynarii sporządza, w sposób określony przez Komisję
Europejską, wykaz krajowych laboratoriów referencyjnych oraz innych
laboratoriów, których obowiązek publikowania wynika z przepisów Unii
Europejskiej, aktualizuje go i umieszcza na stronie internetowej administrowanej
przez Główny Inspektorat Weterynarii.
9. Badania laboratoryjne w zakresie oceny zdrowotnej jakości żywności,
o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b, wykonują laboratoria, o których mowa
w art. 78 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie
żywności i żywienia.

Art. 25a. 1. Kierownik laboratorium, o którym mowa w art. 25 ust. 2 pkt 1
lit. d, ubiegającego się o status laboratorium urzędowego zatwierdzonego do
przeprowadzania badań laboratoryjnych w danym kierunku dla celów kontroli
urzędowych, składa na piśmie wniosek w tym zakresie do Głównego Lekarza
Weterynarii.
2. Do wniosku dołącza się:
1) kopię:
a) certyfikatu akredytacji,
b) zakresu akredytacji, zgodnego z kierunkiem badań określonym we
wniosku;
2) opinię, do której dołącza się raport krajowego laboratorium referencyjnego
właściwego dla kierunku badań, a w przypadku gdy nie ma takiego krajowego
laboratorium referencyjnego – krajowego lub wspólnotowego laboratorium
referencyjnego znajdującego się na terytorium innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA,
wydaną nie wcześniej niż w roku poprzedzającym rok złożenia wniosku, o:
a) kwalifikacjach osób przeprowadzających badania,
b) spełnianiu warunków niezbędnych do przeprowadzania badań,
c) stosowanych metodach badawczych;
3) kopię raportu z badań biegłości przeprowadzonych nie wcześniej niż w roku
poprzedzającym rok złożenia wniosku przez właściwe dla danego kierunku
badań krajowe laboratorium referencyjne, a w przypadku gdy nie ma takiego
krajowego laboratorium referencyjnego – przez krajowe laboratorium
referencyjne znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego
Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA lub wspólnotowe
laboratorium referencyjne.
3. Główny Lekarz Weterynarii zatwierdza, w drodze decyzji
administracyjnej, laboratorium ubiegające się o status laboratorium urzędowego
zatwierdzonego do przeprowadzania badań laboratoryjnych.
4. Laboratorium, które uzyskało status laboratorium, o którym mowa w ust. 1:
1) bierze udział w badaniach biegłości przeprowadzanych przez właściwe dla
danego kierunku badań krajowe laboratorium referencyjne, w terminach
określonych w harmonogramie opracowanym przez to krajowe laboratorium
referencyjne, a w przypadku gdy nie ma takiego laboratorium referencyjnego
– nie rzadziej niż raz na 4 lata w badaniach biegłości przeprowadzanych przez
właściwe dla danego kierunku badań krajowe laboratorium referencyjne
znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA lub wspólnotowe
laboratorium referencyjne;
2) poddaje się kontroli właściwego dla danego kierunku badań krajowego
laboratorium referencyjnego.
5. Laboratorium, które uzyskało status laboratorium, o którym mowa w ust. 1,
w terminie 6 miesięcy od dnia uzyskania w badaniach biegłości, o których mowa
w ust. 4 pkt 1, wyniku niezgodnego z kryteriami określonymi przez krajowe lub
wspólnotowe laboratorium referencyjne, które przeprowadziło te badania, lub
wyniku wątpliwego podlega ponownemu badaniu biegłości przeprowadzanemu
przez właściwe dla danego kierunku badań krajowe laboratorium referencyjne,
a w przypadku gdy nie ma takiego krajowego laboratorium referencyjnego – przez
krajowe laboratorium referencyjne znajdujące się na terytorium innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA lub
wspólnotowe laboratorium referencyjne.
6. Główny Lekarz Weterynarii, w drodze decyzji administracyjnej, cofa
laboratorium zatwierdzenie, jeżeli:
1) jednostka akredytująca cofnęła lub zawiesiła posiadaną przez laboratorium
akredytację lub
2) laboratorium:
a) dwukrotnie w kolejnych badaniach biegłości nie uzyskało wyników
zgodnych z kryteriami określonymi przez krajowe lub wspólnotowe
laboratorium referencyjne, które przeprowadziło te badania, lub nie
poddało się badaniu biegłości, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, lub
ponownemu badaniu biegłości, o którym mowa w ust. 5, lub
b) uchyla się od poddania się kontroli, o której mowa w ust. 4 pkt 2, albo
w wyniku takiej kontroli stwierdzono, że laboratorium nie spełnia
warunków niezbędnych do przeprowadzania badań, lub
c) używa do diagnostyki in vitro wyrobów stosowanych w medycynie
weterynaryjnej, które nie znajdują się w wykazie wyrobów do
diagnostyki in vitro stosowanych w medycynie weterynaryjnej, o którym
mowa w art. 76a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie
zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, lub
d) nie przekazało niezwłocznie wyników przeprowadzonych badań
laboratoryjnych do systemu teleinformatycznego, o którym mowa
w art. 25d ust. 1, lub
e) nie przekazało powiatowemu lekarzowi weterynarii właściwemu ze
względu na miejsce lokalizacji laboratorium informacji, o których mowa
w art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia
zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
7. Krajowe laboratorium referencyjne, jednostka akredytująca i powiatowy
lekarz weterynarii niezwłocznie informują Głównego Lekarza Weterynarii
o zaistnieniu przyczyn mogących stanowić podstawę do cofnięcia laboratorium
zatwierdzenia.
8. Jeżeli laboratorium urzędowe, o którym mowa w art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. a–
c, z przyczyn finansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie przeprowadzić
badań laboratoryjnych w zakresie określonym w art. 25 ust. 1, Główny Lekarz
Weterynarii może wyznaczyć, na czas określony, do przeprowadzania tych badań
laboratorium urzędowe, o którym mowa w art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. d.
9. Główny Lekarz Weterynarii, dokonując wyznaczenia, o którym mowa
w ust. 8, określa:
1) zakres badań laboratoryjnych przeprowadzanych przez wyznaczone
laboratorium;
2) sposób pozyskiwania przez wyznaczone laboratorium materiału do badań
laboratoryjnych;
3) zasady gromadzenia i przekazywania danych o wynikach przeprowadzanych
badań laboratoryjnych;
4) wysokość opłat za badania laboratoryjne przeprowadzane przez wyznaczone
laboratorium.

Art. 25b. 1. Krajowe laboratoria referencyjne:
1) wykonują zadania:
a) Inspekcji, o których mowa w art. 3, w zakresie referencyjności,
b) określone w art. 33 rozporządzenia nr 882/2004;
2) prowadzą centralną bazę danych, o której mowa w art. 25d ust. 1 pkt 1, oraz
gromadzą i przetwarzają dane dotyczące wyników badań laboratoryjnych
przeprowadzanych w ramach systemu, o którym mowa w art. 25 ust. 1.
2. Krajowe laboratorium referencyjne właściwe dla danego kierunku badań
sprawuje nadzór nad laboratoriami urzędowymi, w zakresie prawidłowości
wykonywania przez nie badań, przeprowadzając kontrolę, w szczególności sprzętu
i odczynników stosowanych do tych badań, a także badań porównawczych oraz
wyboru metod do akredytacji.
3. Krajowe laboratoria referencyjne corocznie, do dnia 15 stycznia,
przekazują Głównemu Lekarzowi Weterynarii informacje o przeprowadzonych
kontrolach.
4. Zadania krajowych laboratoriów referencyjnych są finansowane z budżetu
państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rolnictwa.
5. Wydatki inwestycyjne związane z prowadzeniem centralnej bazy danych,
o której mowa w art. 25d ust. 1 pkt 1, mogą być finansowane z budżetu państwa
z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rolnictwa,
w wysokości do 100% planowanej wartości kosztorysowej inwestycji.
6. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia:
1) określi, jakie krajowe laboratoria referencyjne są krajowymi laboratoriami
referencyjnymi, o których mowa w art. 33 ust. 1 rozporządzenia nr 882/2004,
a w przypadku gdy dla każdego ze wspólnotowych laboratoriów
referencyjnych zostanie określone więcej niż jedno krajowe laboratorium
referencyjne – także sposób współpracy tych laboratoriów, mając na
względzie wykonywane przez te laboratoria zadania, a także zapewnienie
efektywnej współpracy tych laboratoriów oraz koordynację ich zadań
i współpracy z innymi krajowymi laboratoriami referencyjnymi
i wspólnotowymi laboratoriami referencyjnymi;
2) może określić dodatkowe wymagania, jakie powinny spełniać krajowe
laboratoria referencyjne, uwzględniając ich specyfikę wynikającą z rodzaju
przeprowadzanych przez nie badań.

Art. 25c. 1. Krajowe laboratoria referencyjne przekazują Głównemu
Lekarzowi Weterynarii corocznie, w terminie do dnia 1 grudnia, projekt
szczegółowego zakresu rzeczowego ich zadań, które będą realizowane
w następnym roku kalendarzowym.
2. Główny Lekarz Weterynarii przekazuje ministrowi właściwemu do spraw
rolnictwa corocznie, w terminie do dnia 31 grudnia, szczegółowy zakres rzeczowy
zadań krajowych laboratoriów referencyjnych, które będą realizowane
w następnym roku kalendarzowym.

Art. 25d. 1. Dane dotyczące wyników przeprowadzonych badań
laboratoryjnych w zakresie określonym w art. 23 są gromadzone i przetwarzane
przy użyciu systemu teleinformatycznego obejmującego:
1) centralną bazę danych prowadzoną przez krajowe laboratoria referencyjne;
2) lokalne bazy danych prowadzone w zakładach higieny weterynaryjnej
przeprowadzających badania laboratoryjne dla celów kontroli urzędowych.
2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki i tryb gromadzenia, przetwarzania oraz przekazywania
danych dotyczących wyników przeprowadzonych badań laboratoryjnych, a także
sposób prowadzenia baz danych określonych w ust. 1, mając na względzie
zapewnienie efektywnej kontroli stanu bezpieczeństwa produktów pochodzenia
zwierzęcego i żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b, oraz stanu
zdrowia zwierząt, a także szybkiego przepływu informacji dotyczących wyników
tych badań.

Art. 25e. 1. Badania laboratoryjne przeprowadzane w celu zapewnienia
ochrony zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego,
produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych lub
pasz przez podmioty prowadzące działalność określoną w przepisach o ochronie
zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, o produktach
pochodzenia zwierzęcego lub o paszach, w przypadku gdy wyniki tych badań są
wykorzystywane dla celów kontroli urzędowej, są przeprowadzane w laboratoriach, o których mowa w art. 25 ust. 2, albo w laboratoriach wpisanych do rejestru prowadzonego przez Głównego Lekarza Weterynarii, chyba że państwo
trzecie określiło inne wymagania w tym zakresie.
2. Laboratorium wpisane do rejestru może przeprowadzać badania
laboratoryjne, o których mowa w ust. 1, wyłącznie zgodnie z rodzajem
i kierunkiem badań laboratoryjnych, w zakresie których zostało wpisane do tego
rejestru.
3. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, Główny Lekarz Weterynarii prowadzi
w postaci elektronicznej.
4. W rejestrze wpisuje się nazwę i adres laboratorium, datę wpisania
laboratorium do rejestru, rodzaj i kierunek przeprowadzanych badań
laboratoryjnych oraz ich metodykę.
5. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, udostępnia się na stronie internetowej
administrowanej przez Główny Inspektorat Weterynarii.

Art. 25f. 1. Wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 25e ust. 1, dokonuje
Główny Lekarz Weterynarii na wniosek złożony na piśmie przez kierownika
laboratorium.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres
wnioskodawcy;
2) określenie rodzaju i kierunku przeprowadzanych badań laboratoryjnych oraz
metod ich przeprowadzania;
3) określenie lokalizacji laboratorium, w którym mają być przeprowadzane
badania laboratoryjne.
3. Do wniosku dołącza się kopię raportu z badań biegłości przeprowadzonych
nie wcześniej niż w roku poprzedzającym rok złożenia tego wniosku przez krajowe
laboratorium referencyjne właściwe dla danego kierunku badań laboratoryjnych.
4. W przypadku gdy nie ma krajowego laboratorium referencyjnego
właściwego dla określonego kierunku badań laboratoryjnych, kierownik
laboratorium do wniosku dołącza kopię:
1) certyfikatu akredytacji wraz z zakresem akredytacji, zgodnego z kierunkiem
badań laboratoryjnych określonym we wniosku albo
2) raportu z badań biegłości przeprowadzonych nie wcześniej niż w roku
poprzedzającym rok złożenia tego wniosku przez krajowe laboratorium
referencyjne właściwe dla danego kierunku badań laboratoryjnych znajdujące
się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub
państwa członkowskiego EFTA lub wspólnotowe laboratorium referencyjne.
5. Główny Lekarz Weterynarii odmawia, w drodze decyzji administracyjnej,
wpisu laboratorium do rejestru, jeżeli nie uzyskało ono w badaniach, o których
mowa w ust. 3 lub ust. 4 pkt 2, wyniku zgodnego z kryteriami określonymi przez
krajowe lub wspólnotowe laboratorium referencyjne, które przeprowadziło te
badania.
6. Laboratorium wpisane do rejestru bierze udział w badaniach biegłości
przeprowadzanych przez krajowe laboratorium referencyjne właściwe dla danego
kierunku badań laboratoryjnych, w terminach określonych w harmonogramie
opracowanym przez to krajowe laboratorium referencyjne, a w przypadku gdy nie
ma takiego laboratorium referencyjnego – nie rzadziej niż raz na 4 lata w badaniach
biegłości przeprowadzanych przez właściwe dla danego kierunku badań
laboratoryjnych krajowe laboratorium referencyjne znajdujące się na terytorium
innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego
EFTA lub wspólnotowe laboratorium referencyjne.
7. Laboratorium wpisane do rejestru, o którym mowa w ust. 1, w terminie
6 miesięcy od dnia uzyskania w badaniach biegłości, o których mowa w ust. 6,
wyniku niezgodnego z kryteriami określonymi przez krajowe lub wspólnotowe
laboratorium referencyjne, które przeprowadziło te badania, lub wyniku
wątpliwego podlega ponownemu badaniu biegłości przeprowadzanemu przez
krajowe laboratorium referencyjne właściwe dla danego kierunku badań
laboratoryjnych, a w przypadku gdy nie ma takiego krajowego laboratorium
referencyjnego – przez krajowe laboratorium referencyjne znajdujące się na
terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa
członkowskiego EFTA lub wspólnotowe laboratorium referencyjne.
8. Główny Lekarz Weterynarii skreśla, w drodze decyzji administracyjnej,
laboratorium z rejestru, jeżeli:
1) jednostka akredytująca cofnęła lub zawiesiła posiadaną przez laboratorium
akredytację w przypadku, o którym mowa w ust. 4, lub
2) laboratorium:
a) dwukrotnie w kolejnych badaniach biegłości nie uzyskało wyników
zgodnych z kryteriami określonymi przez krajowe lub wspólnotowe
laboratorium referencyjne, które przeprowadziło te badania, lub nie
poddało się badaniom, o których mowa w ust. 6 lub 7, lub
b) nie przekazało powiatowemu lekarzowi weterynarii właściwemu ze
względu na miejsce lokalizacji laboratorium informacji, o których mowa
w art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia
zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
9. Krajowe laboratorium referencyjne, jednostka akredytująca i powiatowy
lekarz weterynarii niezwłocznie informują Głównego Lekarza Weterynarii
o zaistnieniu przyczyn, o których mowa w ust. 8, mogących stanowić podstawę do
wykreślenia laboratorium z rejestru.
10. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia,
wykaz badań laboratoryjnych określonych w art. 25e ust. 1, mając na względzie
znaczenie wyników tych badań zarówno dla ochrony zdrowia zwierząt,
zapewnienia efektywnej kontroli stanu bezpieczeństwa produktów pochodzenia
zwierzęcego i pasz, jak i przy wystawianiu przez organy Inspekcji Weterynaryjnej
świadectw zdrowia dla przesyłek zwierząt i takich produktów oraz pasz.

Art. 25g. 1. Koszty udziału laboratorium w badaniach biegłości i koszty
kontroli laboratorium przeprowadzanych przez krajowe laboratorium referencyjne
właściwe dla danego kierunku badań laboratoryjnych ponosi podmiot prowadzący
laboratorium.
2. Kosztów, o których mowa w ust. 1, nie ponoszą podmioty prowadzące
laboratoria wymienione w art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. a–c.
3. Wpływy z tytułu organizowania badań biegłości i przeprowadzania
kontroli przez krajowe laboratoria referencyjne stanowią dochód budżetu państwa.

Ustawa o Inspekcji Weterynaryjnej art. 25

Poprzedni

Art. 24. 1. Badanie laboratoryjne mięsa na obecność włośni jest przeprowadzane w: 1) pomieszczeniu, o którym mowa w załączniku III w sekcji I w rozdziale II w ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 853/2004...

Nastepny

Art. 26. 1. Świadectwa zdrowia wystawia organ Inspekcji lub upoważniony przez ten organ urzędowy lekarz weterynarii, zwani dalej „wystawiającym świadectwo”. 2. Wystawiający świadectwo powinien: 1)...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej
  • Wejscie w życie 1 maja 2004
  • Ost. zmiana ustawy 1 lipca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka