Art. 259. § 1. Jeżeli szczególne względy nie stoją temu na przeszkodzie, należy
odstąpić od tymczasowego aresztowania, zwłaszcza gdy pozbawienie oskarżonego
wolności:
1) spowodowałoby dla jego życia lub zdrowia poważne niebezpieczeństwo;
2) pociągałoby wyjątkowo ciężkie skutki dla oskarżonego lub jego najbliższej
rodziny.
§ 2. Tymczasowego aresztowania nie stosuje się, gdy na podstawie okoliczności
sprawy można przewidywać, że sąd orzeknie w stosunku do oskarżonego karę
pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania lub karę
łagodniejszą albo że okres tymczasowego aresztowania przekroczy przewidywany
wymiar kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia.
§ 3. Tymczasowe aresztowanie nie może być stosowane, jeżeli przestępstwo
zagrożone jest karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą roku.
§ 4. Ograniczenia przewidziane w § 2 i 3 nie mają zastosowania, gdy oskarżony
ukrywa się, uporczywie nie stawia się na wezwania lub w inny bezprawny sposób
utrudnia postępowanie albo nie można ustalić jego tożsamości. Ograniczenie
przewidziane w § 2 nie ma również zastosowania, gdy zachodzi wysokie
prawdopodobieństwo orzeczenia środka zabezpieczającego polegającego na
umieszczeniu sprawcy w zakładzie zamkniętym.

Kodeks Postępowania Karnego art. 259