Art. 22. § 1. Jeżeli zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca
prowadzenie postępowania, a w szczególności jeżeli nie można ująć oskarżonego albo
nie może on brać udziału w postępowaniu z powodu choroby psychicznej lub innej
ciężkiej choroby, postępowanie zawiesza się na czas trwania przeszkody.
§ 2. Na postanowienie w przedmiocie zawieszenia postępowania przysługuje
zażalenie.
§ 3. W czasie zawieszenia postępowania należy jednak dokonać odpowiednich
czynności w celu zabezpieczenia dowodów przed ich utratą lub zniekształceniem.
§ 4. W razie istnienia podstaw określonych w art. 45a § 2 Kodeksu karnego lub
art. 43a Kodeksu karnego skarbowego po uprawomocnieniu się postanowienia o
zawieszeniu postępowania sąd orzeka w przedmiocie przepadku z urzędu,
a w postępowaniu przygotowawczym – na wniosek prokuratora. Jeżeli oskarżony nie
ma obrońcy, do udziału w postępowaniu dotyczącym przepadku wyznacza się obrońcę
z urzędu.
§ 5. Na postanowienie w przedmiocie przepadku przysługuje zażalenie.

Kodeks Postępowania Karnego art. 22