Art. 225. 1. Wartość rezerw techniczno-ubezpieczeniowych dla celów
wypłacalności stanowi sumę najlepszego oszacowania oraz marginesu ryzyka.
2. Najlepsze oszacowanie jest równe oczekiwanej wartości obecnej przyszłych
przepływów pieniężnych ważonych prawdopodobieństwem ich realizacji, obliczonej
przy zastosowaniu odpowiedniej struktury terminowej stopy procentowej wolnej od
ryzyka. Obliczenie najlepszego oszacowania jest dokonywane na podstawie
aktualnych i wiarygodnych informacji i realistycznych założeń. Prognozy
przepływów pieniężnych stosowane w obliczeniu najlepszego oszacowania
uwzględniają wpływy i wypływy pieniężne wymagane do rozliczenia zobowiązań
z tytułu zawartych umów ubezpieczenia lub umów reasekuracji w okresie trwania tych
zobowiązań. Najlepsze oszacowanie oblicza się w wysokości brutto, bez
pomniejszania o kwoty należne z umów reasekuracji i od spółek celowych.
3. Margines ryzyka ma wysokość zapewniającą, aby wartość rezerw techniczno-
-ubezpieczeniowych dla celów wypłacalności odpowiadała kwocie, której zakład
ubezpieczeń lub zakład reasekuracji zażądałyby za przejęcie zobowiązań z tytułu
zawartych umów ubezpieczenia lub umów reasekuracji i wywiązanie się
z zobowiązań.
4. Zakład ubezpieczeń i zakład reasekuracji obliczają najlepsze oszacowanie
i margines ryzyka oddzielnie.
5. Jeżeli przyszłe przepływy pieniężne związane z zobowiązaniami z tytułu
zawartych umów ubezpieczenia lub umów reasekuracji mogą być odwzorowane przy
wykorzystaniu dostępnych instrumentów finansowych, których wartość rynkową
można wiarygodnie określić, zakład ubezpieczeń i zakład reasekuracji mogą ustalić
wartość rezerw techniczno-ubezpieczeniowych dla celów wypłacalności łącznie,
w oparciu o wartość rynkową tych instrumentów finansowych.
6. Jeżeli zakład ubezpieczeń i zakład reasekuracji obliczają najlepsze
oszacowanie i margines ryzyka oddzielnie, margines ryzyka oblicza się przy użyciu
metody kosztu kapitału. Stosowana stopa kosztu kapitału jest równa dodatkowej stopie
procentowej ponad odpowiednią stopę procentową wolną od ryzyka, którą zapłaciłby
zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji posiadający dopuszczone środki własne
w wysokości kapitałowego wymogu wypłacalności, niezbędną do pokrycia
zobowiązań z tytułu zawartych umów ubezpieczenia lub umów reasekuracji przez
okres trwania tych zobowiązań.
7. Stopa kosztu kapitału stosowana do obliczania marginesu ryzyka, określona
w art. 39 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/35, jest równa dla
wszystkich zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji i jest poddawana
okresowemu przeglądowi.

Ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej art. 225

DODAJ