Art. 21. 1. Przedsiębiorca wprowadzający towar do obrotu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej zamieszcza na tym towarze, jego opakowaniu, etykiecie
lub w instrukcji lub do dostarczenia w inny, zwyczajowo przyjęty sposób, pisemne
informacje w języku polskim:
1) określające firmę producenta w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia
12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz. U. z 2016 r.
poz. 2047) i jego adres, a także państwo siedziby wytwórcy, jeżeli ma on
siedzibę poza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej i państw
członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) –
stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
2) umożliwiające identyfikację towaru, chyba że przeznaczenie towaru jest
oczywiste.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do towarów, co do których odrębne przepisy
szczegółowo regulują obowiązki przedsiębiorców w zakresie ich oznakowania.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wyrobów w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 175, 447 i
534).

Art. 21a. 1. Jeżeli przedsiębiorca wpisany do Centralnej Ewidencji
i Informacji o Działalności Gospodarczej narusza przepisy prawa związane
z wykonywaną działalnością gospodarczą w okresie 12 miesięcy od dnia podjęcia
działalności gospodarczej po raz pierwszy albo ponownie po upływie co najmniej
36 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia, a właściwy organ
wszczyna w związku z tym naruszeniem postępowanie:
1) mandatowe albo
2) w sprawie nakładania lub wymierzania administracyjnej kary pieniężnej
– przed nałożeniem na przedsiębiorcę grzywny w drodze mandatu karnego albo
nałożeniem na niego lub wymierzeniem mu administracyjnej kary pieniężnej organ
ten wzywa, w drodze postanowienia, przedsiębiorcę do usunięcia stwierdzonych
naruszeń przepisów prawa oraz skutków tych naruszeń, jeżeli skutki takie
wystąpiły, w wyznaczonym przez siebie terminie.
2. W przypadku postępowania mandatowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1,
funkcjonariusz, inspektor lub przedstawiciel właściwego organu może odebrać od
przedsiębiorcy pisemne oświadczenie, w którym przedsiębiorca ten zobowiązuje
się do usunięcia stwierdzonych naruszeń przepisów prawa oraz skutków tych
naruszeń, jeżeli skutki takie wystąpiły, w wyznaczonym przez funkcjonariusza,
inspektora lub przedstawiciela terminie. W takim przypadku właściwy organ nie
wzywa przedsiębiorcy do usunięcia stwierdzonych naruszeń przepisów prawa oraz
skutków tych naruszeń. Jeżeli przedsiębiorca odmawia złożenia pisemnego
oświadczenia, przepisu ust. 1 nie stosuje się.
3. Jeżeli przedsiębiorca usunie stwierdzone naruszenia przepisów prawa oraz
skutki tych naruszeń, jeżeli skutki takie wystąpiły, w wyznaczonym terminie,
o którym mowa w ust. 1 lub 2:
1) właściwy organ, w drodze decyzji, odstępuje od nałożenia na niego lub
wymierzenia mu administracyjnej kary pieniężnej i poprzestaje na pouczeniu
albo
2) przedsiębiorca nie podlega karze za popełnione wykroczenie lub wykroczenie
skarbowe, stanowiące stwierdzone naruszenie przepisów prawa.
4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli naruszenia przepisów prawa lub
ich skutki rozpoczęły się w trakcie okresu, o którym mowa w ust. 1, i trwają one
dalej także po upływie tego okresu.
5. Właściwy organ, w drodze decyzji, odstępuje od nałożenia na
przedsiębiorcę lub wymierzenia mu administracyjnej kary pieniężnej i poprzestaje
na pouczeniu także w przypadku, gdy przedsiębiorca ten dobrowolnie usunął
naruszenia prawa oraz skutki tych naruszeń, jeżeli skutki takie wystąpiły,
w okresie, o którym mowa w ust. 1, jeszcze przed wezwaniem tego organu,
o którym mowa w ust. 1, oraz powiadomił organ o usunięciu naruszeń oraz
skutków tych naruszeń, jeżeli skutki takie wystąpiły.
6. W przypadku gdy przedsiębiorca dobrowolnie usunął naruszenia przepisów
prawa, będące wykroczeniami lub wykroczeniami skarbowymi, oraz skutki tych
naruszeń, jeżeli skutki takie wystąpiły, w okresie, o którym mowa w ust. 1, jeszcze
przed wezwaniem właściwego organu, o którym mowa w ust. 1, lub przed
złożeniem pisemnego oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, oraz powiadomił
właściwy organ lub funkcjonariusza, inspektora lub przedstawiciela tego organu
o usunięciu naruszeń oraz skutków tych naruszeń, jeżeli skutki takie wystąpiły,
organ nie nakłada na niego grzywny w drodze mandatu karnego. Jeżeli w związku
z usuniętymi naruszeniami dochodzi do wszczęcia postępowania sądowego, sąd
odstępuje od wymierzenia kary grzywny przedsiębiorcy, w przypadku, gdy jej
wysokość nie przekraczałaby maksymalnej wysokości kary grzywny, która
mogłaby zostać nałożona w postępowaniu mandatowym.
7. Przepisów ust. 1 pkt 1, ust. 2, ust. 3 pkt 2 oraz ust. 6 nie stosuje się, jeżeli
kara grzywny w drodze mandatu karnego nakładana jest w wyniku
przeprowadzenia kontroli drogowej.
8. Przepisów ust. 1–3, 5 oraz 6 nie stosuje się, jeżeli:
1) naruszenie dotyczy przepisów prawa, które zostały naruszone przez
przedsiębiorcę w przeszłości lub
2) naruszenie przepisów prawa jest rażące, lub
3) nie jest możliwe usunięcie naruszeń przepisów prawa lub gdy wywołały one
nieodwracalne skutki, lub
4) konieczność nałożenia grzywny w drodze mandatu karnego albo nałożenia
lub wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej wynika z ratyfikowanej
umowy międzynarodowej albo bezpośrednio stosowanych przepisów prawa
Unii Europejskiej, lub
5) naruszenie przepisów prawa polega na wykonywaniu działalności
gospodarczej pomimo braku uzyskania wymaganych prawem koncesji,
zezwolenia lub wpisu do rejestru działalności regulowanej lub na działaniu
bez uzyskania wcześniejszej zgody, zezwolenia lub pozwolenia właściwego
organu na to działanie, jeżeli przepisy przewidują obowiązek ich uzyskania,
lub na działaniu niezgodnym z taką zgodą, zezwoleniem lub pozwoleniem,
lub
6) przepisy odrębne przewidują nałożenie grzywny w drodze mandatu karnego
albo nałożenie lub wymierzenie administracyjnej kary pieniężnej za
niewykonanie zaleceń pokontrolnych.
9. Jeżeli:
1) właściwy organ nakłada na przedsiębiorcę grzywnę w drodze mandatu
karnego z naruszeniem przepisów ust. 1–3, ust. 6 zdanie pierwsze lub ust. 8
oraz
2) przedsiębiorca odmawia przyjęcia mandatu karnego, oraz
3) przedsiębiorca niezwłocznie usunie stwierdzone naruszenia przepisów prawa
oraz skutki tych naruszeń, jeżeli skutki takie wystąpiły
– sąd odstępuje od wymierzenia kary.
10. Przesłanki odstąpienia od nałożenia lub wymierzenia administracyjnej
kary pieniężnej lub od wymierzenia kary grzywny wobec przedsiębiorców:
1) niewpisanych do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej lub
2) wpisanych do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej
i naruszających przepisy prawa związane z wykonywaną działalnością
gospodarczą:
a) po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, chyba że przedsiębiorca
usunął stwierdzone naruszenia przepisów prawa oraz skutki tych
naruszeń, jeżeli skutki takie wystąpiły, zgodnie z ust. 3, lub
b) w okresie, o którym mowa w ust. 1, w przypadkach, o których mowa
w ust. 4, 7 i 8
– określają odrębne przepisy.

Prawo przedsiębiorców art. 21

Poprzedni

Art. 20. 1. Identyfikacja przedsiębiorcy w urzędowych rejestrach następuje na podstawie numeru identyfikacji podatkowej (NIP). 2. Przedsiębiorca umieszcza w oświadczeniach skierowanych w zakresie w...

Nastepny

Art. 22. 1. Przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na zasadach określonych w niniejszej ustawie, z uwzględnieniem przepisów dotyczących ubezp...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców
  • Wejscie w życie 30 kwietnia 2018
  • Ost. zmiana ustawy 24 czerwca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 20 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka