Art. 21. 1. Ubiory pracowników ochrony zatrudnianych przez przedsiębiorcę
powinny posiadać oznaczenia różniące je w sposób widoczny od mundurów
pozostających pod szczególną ochroną lub których wzory zostały wprowadzone na
podstawie odrębnych przepisów.
2. Identyfikatory i odznaki pracowników ochrony zatrudnianych przez
przedsiębiorcę powinny w sposób widoczny różnić się od identyfikatorów i odznak
funkcjonariuszy i pracowników służb publicznych.
3. Pracownik ochrony nie może zakrywać twarzy w celu uniemożliwienia lub
istotnego utrudnienia jego identyfikacji.

Art. 21a. 1. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie
usług ochrony osób i mienia jest obowiązany do spełnienia obowiązku ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z ochroną osób
i mienia.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby
Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia
obowiązkowego, o którym mowa w ust. 1, termin powstania obowiązku
ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę
specyfikę wykonywanej działalności oraz zakres realizowanych zadań.

Ustawa o ochronie osób i mienia art. 21

Poprzedni

Art. 20. 1. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie ochrony osób i mienia: 1) oznacza pracowników ochrony w sposób jednolity, umożliwiający ich identyfikację oraz identyfikację...

Nastepny

Art. 22. 1. Organ koncesyjny cofa, w drodze decyzji administracyjnej, koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, jeżeli: 1) wydano prawomocne orzeczeni...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia
  • Wejscie w życie 27 marca 1998
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 17 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka