Art. 212. 1. Kto:
1) wykonując lot przy użyciu statku powietrznego:
a) narusza przepisy dotyczące ruchu lotniczego obowiązujące w obszarze,
w którym lot się odbywa,
b) przekracza granicę państwową bez wymaganego zezwolenia lub
z naruszeniem warunków zezwolenia,
c) narusza, wydane na podstawie art. 119 ust. 2 ustawy, zakazy lub
ograniczenia lotów w polskiej przestrzeni powietrznej wprowadzone ze
względu na konieczność wojskową lub bezpieczeństwo publiczne,
d) wbrew art. 122 ustawy nie stosuje się do poleceń organów państwa,
w którym lot się odbywa, a także poleceń otrzymanych od jego
państwowego statku powietrznego, nakazujących lądowanie na wskazanym
lotnisku lub inne postępowanie załogi,
2) wbrew art. 116 ust. 1 wnosi lub używa na pokładzie statku powietrznego broni
palnej, broni gazowej lub materiałów wybuchowych,
3) wbrew art. 125 ust. 1 ustawy używa obowiązujących w ruchu lotniczym znaków
i sygnałów do celów niezwiązanych z tym ruchem albo w sposób mogący
wprowadzić w błąd organy służby ruchu lotniczego lub załogi statków
powietrznych,
4) wbrew art. 125 ust. 2 używa nadawczych urządzeń radiowych działających
w pasmach częstotliwości wyznaczonych na podstawie przepisów art. 111
ust. 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne dla łączności
lotniczej oraz radiolokacji i radionawigacji lotniczej,
5) uszkadza lub czyni niezdolnym do użycia lotnisko albo znajdujące się na lotnisku
lub poza nim urządzenia służące dla potrzeb ruchu lotniczego,
6) używając jakiegokolwiek urządzenia, substancji lub broni, niszczy lub poważnie
uszkadza znajdujące się na lotnisku i niewykonujące operacji lotniczych statki
powietrzne albo powoduje przerwę w działalności tego lotniska, zagrażając
bezpieczeństwu tego lotniska
– podlega karze pozbawienia wolności do lat 5.
2. Tej samej karze podlega, kto, nie dopełniając ciążącego na nim obowiązku,
dopuszcza do popełnienia czynów określonych w ust. 1.
3. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności lub pozbawienia wolności do roku.

Art. 212a. Nie podlega karze za przestępstwa nieumyślne określone w dziale
XII ustawy oraz w art. 174 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1600 i 2077 oraz z 2019 r. poz. 730, 858, 870 i 1135) oraz
wykroczenia nieumyślne określone w dziale XII ustawy, z wyjątkiem
art. 210 ust. 1 pkt 1–3a, zgłaszający zdarzenie lotnicze w ramach obowiązkowego lub
dobrowolnego systemu zgłaszania zdarzeń, o których mowa w art. 135a i art. 135c,
lub osoba wymieniona w zgłoszeniu, jeżeli o przestępstwie albo o wykroczeniu
organy ścigania zostały zawiadomione w związku z tym zgłoszeniem, zanim organy
te dowiedziały się o tym przestępstwie lub wykroczeniu.

Prawo lotnicze art. 212

DODAJ