Art. 209. 1. Przewoźnicy lotniczy i użytkownicy statków powietrznych są
obowiązani do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody
powstałe w związku z prowadzoną przez nich działalnością lotniczą zgodnie
z rozporządzeniem (WE) nr 785/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
21 kwietnia 2004 r. w sprawie wymogów w zakresie ubezpieczenia w odniesieniu do
przewoźników lotniczych i operatorów statków powietrznych (Dz. Urz. UE L 138
z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 8, str. 160),
z zastrzeżeniem przepisów wydanych na podstawie art. 33 ust. 2.
2. W przypadku niehandlowej eksploatacji statków powietrznych
o maksymalnej masie startowej (MTOM) nieprzekraczającej 2700 kg minimalna suma
gwarancyjna ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w odniesieniu do każdego
pojedynczego pasażera w ramach jednego lotu z tytułu jednego zdarzenia, którego
skutki są objęte ubezpieczeniem, z zastrzeżeniem przepisów wydanych na podstawie
art. 33 ust. 2, wynosi równowartość 100 000 SDR.
2a. Organizacja szkoląca do specjalności, o których mowa w art. 94 ust. 6 pkt 4
i 4a oraz w art. 95 ust. 2 pkt 8 i 9, jest obowiązana do zawarcia umowy ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej za szkody związane z prowadzoną działalnością, którego
równowartość w złotych, w odniesieniu do jednego zdarzenia, wynosi 50 000 SDR.
Obowiązek ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej powstaje najpóźniej na dzień
przed rozpoczęciem działalności szkoleniowej tej organizacji.
3. Przewoźnicy lotniczy są obowiązani do zawarcia umowy ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane opóźnieniem w przewozie
pasażerów, bagażu lub towarów.
4. Przewoźnicy lotniczy są obowiązani do zawarcia umowy ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w przewozie lotniczym poczty,
zgodnie z przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi wspólnych zasad wykonywania
przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty.
5. Przedsiębiorcy wykonujący obsługę naziemną oraz instytucje zapewniające
służby żeglugi powietrznej są obowiązani do zawarcia umowy ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z prowadzoną przez siebie
działalnością lotniczą.
6. Spełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej, o którym mowa w ust. 1–5, ustala się na podstawie polisy lub innego
dokumentu ubezpieczenia, potwierdzającego zawarcie umowy tego ubezpieczenia.
7. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw transportu, po zasięgnięciu opinii podmiotów,
o których mowa w ust. 5, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres
ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 3–5, termin powstania
obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności
pod uwagę specyfikę wykonywanej działalności oraz zakres realizowanych zadań.

Art. 209a. 1. Podmiot, który nie usunął niezgodności w wykonywaniu
obowiązków określonych w przepisach rozporządzenia nr 2015/1998/UE albo
rozporządzenia nr 300/2008/WE, stwierdzonych w ramach kontroli, o której mowa
w art. 29b ust. 7, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5000 do 50 000 zł.
2. Wykaz naruszeń obowiązków, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość kar
pieniężnych za poszczególne naruszenia określa załącznik nr 1 do ustawy.

Art. 209b. Podmiot nadzorowany:
1) wobec którego na podstawie informacji lub dokumentów uzyskanych w ramach
nadzoru, o którym mowa w art. 205b ust. 1, stwierdzono rażące naruszenie
przepisów prawa Unii Europejskiej, o których mowa w art. 205b ust. 1, lub
2) który nie usunął nieprawidłowości stwierdzonych w ramach nadzoru, o którym
mowa w art. 205b ust. 1, w terminie wyznaczonym przez Prezesa Urzędu
– podlega karze pieniężnej w wysokości do 100 000 zł.

Art. 209c. 1. Instytucja zapewniająca służby żeglugi powietrznej działająca
z naruszeniem obowiązków lub warunków wynikających z przepisów rozporządzenia
nr 550/2004/WE lub rozporządzenia nr 552/2004/WE podlega karze pieniężnej
w wysokości od 20 000 do 40 000 zł.
2. Kto działa z naruszeniem obowiązków lub warunków wynikających
z przepisów rozporządzenia nr 255/2010/UE, podlega karze pieniężnej w wysokości
od 5000 do 50 000 zł.
3. Wykaz naruszeń obowiązków lub warunków, o których mowa w ust. 1 i 2,
oraz wysokość kar pieniężnych za poszczególne naruszenia określa załącznik nr 3 do
ustawy.
4. Uprawniony podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia
nr 550/2004/WE, sprawujący swoją funkcję bez ważnego upoważnienia, podlega
karze pieniężnej w wysokości 40 000 zł.

Art. 209d. Kto wbrew art. 88 ust. 3 wykorzystuje niezarejestrowane lotnicze
urządzenia naziemne, podlega karze pieniężnej w wysokości 40 000 zł.

Art. 209e. 1. Podmiot, który co najmniej dwukrotnie w okresie 6 miesięcy
w odniesieniu do tego samego przepisu narusza obowiązki określone w przepisach
rozporządzenia nr 1321/2014/UE lub rozporządzenia nr 748/2012/UE, podlega karze
pieniężnej w wysokości od 500 do 10 000 zł.
2. Wykaz naruszeń obowiązków, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość kar
pieniężnych za poszczególne naruszenia określa załącznik nr 4 do ustawy.

Art. 209f. Kto uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie czynności, o których
mowa w art. 27 ust. 3 i art. 28 ust. 1, podlega karze pieniężnej w wysokości od 500 do
50 000 zł.

Art. 209g. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie
zarządzania lotniskiem użytku publicznego, który nie przedstawi w terminie
określonym w art. 3 ust. 3 rozporządzenia nr 95/93/WE albo w terminie określonym
przez Prezesa Urzędu w żądaniu, o którym mowa w art. 68 ust. 3 pkt 8, dokumentów
stanowiących analizę przepustowości lotniska, o której mowa
w art. 3 ust. 3 rozporządzenia nr 95/93/WE, podlega karze pieniężnej w wysokości
zależnej od kodu referencyjnego lotniska:
1) 10 000 zł w przypadku kodu referencyjnego A;
2) 20 000 zł w przypadku kodu referencyjnego B;
3) 30 000 zł w przypadku kodu referencyjnego C;
4) 40 000 zł w przypadku kodu referencyjnego D;
5) 50 000 zł w przypadku kodu referencyjnego E.

Art. 209h. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie
zarządzania lotniskiem użytku publicznego, który nie udostępni Prezesowi Urzędu
danych, o których mowa w art. 68 ust. 2 pkt 8, podlega karze pieniężnej w wysokości
zależnej od liczby pasażerów obsłużonych w porcie lotniczym w roku poprzednim:
1) 2000 zł w przypadku obsłużenia do 100 000 pasażerów;
2) 4000 zł w przypadku obsłużenia od 100 001 do 500 000 pasażerów;
3) 6000 zł w przypadku obsłużenia od 500 001 do 1 000 000 pasażerów;
4) 8000 zł w przypadku obsłużenia od 1 000 001 do 5 000 000 pasażerów;
5) 10 000 zł w przypadku obsłużenia powyżej 5 000 000 pasażerów.

Art. 209i. Przedsiębiorca wykonujący przewóz lotniczy bez wymaganej
koncesji, o której mowa w art. 164, podlega karze pieniężnej w wysokości zależnej od
rodzaju wykonywanego przewozu:
1) 40 000 zł w przypadku przewozu nieregularnego przy użyciu statków
powietrznych o maksymalnej masie startowej (MTOM) poniżej 10 000 kg;
2) 60 000 zł w przypadku przewozu regularnego przy użyciu statków powietrznych
o maksymalnej masie startowej (MTOM) poniżej 10 000 kg;
3) 80 000 zł w przypadku przewozu nieregularnego przy użyciu statków
powietrznych o maksymalnej masie startowej (MTOM) co najmniej 10 000 kg;
4) 100 000 zł w przypadku przewozu regularnego przy użyciu statków
powietrznych o maksymalnej masie startowej (MTOM) co najmniej 10 000 kg.

Art. 209j. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie
zarządzania lotniskiem użytku publicznego bez zezwolenia, o którym mowa
w art. 173 ust. 1 pkt 1, podlega karze pieniężnej w wysokości zależnej od kodu
referencyjnego lotniska:
1) 30 000 zł w przypadku kodu referencyjnego A;
2) 40 000 zł w przypadku kodu referencyjnego B;
3) 50 000 zł w przypadku kodu referencyjnego C;
4) 70 000 zł w przypadku kodu referencyjnego D;
5) 100 000 zł w przypadku kodu referencyjnego E.

Art. 209k. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie
świadczenia usług obsługi naziemnej bez zezwolenia, o którym mowa w art. 173 ust. 1
pkt 2, podlega karze pieniężnej w wysokości zależnej od rodzaju usługi obsługi
naziemnej:
1) 20 000 zł w przypadku usług, o których mowa w art. 176 pkt 1, 2, 6 i 8–11;
2) 50 000 zł w przypadku usług, o których mowa w art. 176 pkt 3–5 i 7.

Art. 209l. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie:
1) zarządzania lotniskiem użytku publicznego, który nie przedstawił w terminie
rocznego sprawozdania finansowego, o którym mowa w art. 175 ust. 7 pkt 3,
2) wykonywania przewozu lotniczego za naruszenie obowiązków, o których mowa
w art. 8 ust. 4 rozporządzenia nr 1008/2008/WE,
3) służb żeglugi powietrznej za naruszenie obowiązków, o których mowa
w pkt 9 załącznika nr 1 do rozporządzenia nr 1035/2011/UE
– podlega karze pieniężnej w wysokości do 0,5% obrotu przedsiębiorstwa
osiągniętego w roku poprzednim, nieprzekraczającej kwoty 50 000 zł.

Art. 209m. 1. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie
zarządzania lotniskiem użytku publicznego, który wbrew art. 180
ust. 2 bezpodstawnie uniemożliwia lub utrudnia korzystanie z urządzeń i powierzchni
lotniska przez przedsiębiorców świadczących usługi obsługi naziemnej na rzecz
innych użytkowników oraz użytkowników świadczących usługi własnej obsługi
naziemnej, podlega karze pieniężnej w wysokości nie większej niż 2% obrotu
przedsiębiorstwa osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia
kary, nie mniej niż 25 000 zł.
2. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie zarządzania
lotniskiem użytku publicznego lub inny podmiot dysponujący elementami
scentralizowanej infrastruktury, który bezpodstawnie uniemożliwia lub utrudniania
korzystanie ze scentralizowanej infrastruktury przez podmioty do tego uprawnione,
o których mowa w art. 180 ust. 3, podlega karze pieniężnej w wysokości nie większej
niż 2% obrotu przedsiębiorstwa osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym
rok nałożenia kary, nie mniej niż 25 000 zł.

Art. 209n. Przewoźnik lotniczy wykonujący przewóz lotniczy bez zezwolenia,
o którym mowa w art. 193 ust. 1 lub 2, lub upoważnienia, o którym mowa
w art. 191 ust. 2 lub 5, podlega karze pieniężnej w wysokości zależnej od podmiotu
wykonującego przewóz:
1) 10 000 zł w przypadku przewoźnika lotniczego posiadającego koncesję
udzieloną przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, Konfederację
Szwajcarską lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
2) 20 000 zł w przypadku przewoźnika lotniczego z państwa trzeciego.

Art. 209o. 1. Użytkownik statku powietrznego niebędący przewoźnikiem
lotniczym, który nie zawarł umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej,
o której mowa w art. 209 ust. 1, podlega karze pieniężnej w wysokości 0,25%
minimalnej sumy ubezpieczenia.
2. Podmiot, o którym mowa w art. 209 ust. 3–5, który nie zawarł umowy
ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, podlega karze pieniężnej w wysokości
0,25% minimalnej sumy ubezpieczenia.

Art. 209p. Użytkownik statku powietrznego, który działa z naruszeniem
obowiązków dotyczących bezpiecznej eksploatacji statków powietrznych, podlega
karze pieniężnej w zakresie określonym w załączniku nr 5 do ustawy.

Art. 209q. Kto wykonuje loty statkami powietrznymi z napędem nad obszarami
parków narodowych lub rezerwatami przyrody poniżej wysokości określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 119 ust. 4 pkt 1, podlega karze pieniężnej
w wysokości 10 000 zł.

Art. 209r. Kto organizuje pokazy lotnicze bez zgody Prezesa Urzędu, o której
mowa w art. 123 ust. 1b, podlega karze pieniężnej w wysokości 5000 zł.

Art. 209s. Kto wykonuje działalność w lotnictwie cywilnym bez:
1) ważnego certyfikatu, o którym mowa w art. 160 ust. 1,
2) wykazu zatwierdzeń szczególnych, zgłoszenia wykonywania zarobkowych
operacji specjalistycznych, zgłoszenia wykonywania operacji niezarobkowych
skomplikowanym statkiem powietrznym z napędem silnikowym lub zezwolenia
na wykonywanie zarobkowych operacji specjalistycznych wysokiego ryzyka
– podlega karze w wysokości do 20 000 zł.

Art. 209t. Kto wykonuje działalność w lotnictwie cywilnym z przekroczeniem
uprawnień wynikających z posiadanego certyfikatu, o którym mowa w art. 160 ust. 1,
wykazu zatwierdzeń szczególnych, zgłoszenia wykonywania zarobkowych operacji
specjalistycznych, zgłoszenia wykonywania operacji niezarobkowych
skomplikowanym statkiem powietrznym z napędem silnikowym lub zezwolenia na
wykonywanie zarobkowych operacji specjalistycznych wysokiego ryzyka, podlega
karze do 10 000 zł.

Art. 209u. 1. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie
wykonywania przewozu lotniczego, który wbrew obowiązkowi, o którym mowa
w art. 202a:
1) nie przekazał informacji – podlega karze pieniężnej w wysokości 22 500 zł,
2) przekazał informację nieprawdziwą – podlega karze pieniężnej w wysokości
18 000 zł,
3) przekazał informację niepełną – podlega karze pieniężnej w wysokości 13 500 zł
– za każdy lot, w którym odpowiednio nie przekazał informacji, przekazał informację
nieprawdziwą lub przekazał informację niepełną.
2. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, Prezes Urzędu wymierza na
uzasadniony wniosek komendanta placówki Straży Granicznej właściwego ze względu na miejsce przekroczenia granicy państwowej przez pasażerów statku
powietrznego. Do wniosku tego komendant dołącza akta sprawy wraz z niezbędnymi
dowodami.

Art. 209ua. Podmiot zarządzający przepływem ruchu lotniczego, o którym
mowa w art. 2 pkt 5 rozporządzenia nr 255/2010/UE, który narusza obowiązek
określony w art. 67fa ust. 1, podlega karze pieniężnej w wysokości do 50 000 zł.

Art. 209ub. Koordynator, o którym mowa w art. 67b, lub zarządzający
lotniskiem, który narusza obowiązek określony w art. 67fa ust. 2, podlega karze
pieniężnej w wysokości do 50 000 zł.

Art. 209uc. Zarządzający lotniskiem, który narusza obowiązek określony
w art. 68 ust. 3 pkt 1a, podlega karze pieniężnej w wysokości do 50 000 zł.

Art. 209ud. 1. Użytkownik statku powietrznego, który celowo i co najmniej
dwukrotnie w okresie 6 miesięcy, w odniesieniu do tego samego portu lotniczego,
wykonuje operacje lotnicze w terminach znacznie różniących się od przydzielonych
czasów na start lub lądowanie, bez uzyskania przydzielonych czasów na start lub
lądowanie lub wykorzystuje czasy na start lub lądowanie w sposób znacznie różniący
się od sposobu wskazanego w chwili przydzielenia, gdy powoduje to zakłócenia
w porcie lotniczym lub operacjach lotniczych, podlega karze pieniężnej w wysokości
do 100 000 zł.
2. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, Prezes Urzędu wymierza po
uzyskaniu od koordynatora zawiadomienia o naruszeniu, o którym mowa w ust. 1.
3. Do zawiadomienia koordynator dołącza dokumenty potwierdzające
naruszenie wraz z opisem naruszenia, o którym mowa w ust. 1. Wymierzając karę
pieniężną, o której mowa w ust. 1, Prezes Urzędu bierze pod uwagę stopień
szkodliwości naruszenia w stosunku do operacji wykonywanych przez innych
użytkowników lotniska oraz liczbę naruszeń, których dopuścił się użytkownik statku
powietrznego.

Art. 209ue. Członek personelu lotniczego będący posiadaczem licencji wydanej
zgodnie z wymaganiami rozporządzenia nr 1178/2011/UE, który wbrew
obowiązkowi, o którym mowa w FCL.070 lit. b załącznika I Część FCL do
rozporządzenia nr 1178/2011/UE, nie zwrócił Prezesowi Urzędu zawieszonej albo
cofniętej licencji, podlega karze pieniężnej w wysokości 750 zł.

Art. 209uf. Podmiot inny niż wskazany w art. 28 ust. 5a i 5b, który nie usunął
stwierdzonych nieprawidłowości w terminie określonym w protokole kontroli,
podlega karze pieniężnej w wysokości od 1000 do 10 000 zł.

Art. 209ug. Użytkownik statku powietrznego użytkujący go na podstawie
umowy, o której mowa w art. 41 ust. 1, bez zatwierdzenia, o którym mowa w art. 41,
podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000 zł.

Art. 209uh. Podmiot posiadający certyfikat, podmiot, o którym mowa
w art. 163c, albo podmiot, o którym mowa w art. 163d, w razie bezskutecznego
upływu terminu do przywrócenia stanu zgodnego z przepisami prawa, o którym mowa
w art. 161 ust. 5, podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000 zł.

Art. 209ui. Podmiot prowadzący działalność w zakresie lotnictwa cywilnego,
który wbrew przepisom art. 135e ust. 1 pociągnął swojego pracownika do
odpowiedzialności z tytułu naruszenia, niewykonania lub nienależytego wykonania
obowiązków pracowniczych, o których mowa w przepisach Kodeksu pracy, albo
wbrew przepisom art. 135e ust. 2 pociągnął osobę wykonującą dla niego czynności na
podstawie umowy cywilnoprawnej do odpowiedzialności z tytułu niewykonania albo
nienależytego wykonania zobowiązania z tytułu umowy wzajemnej, w związku ze
zgłoszeniem zdarzenia w ramach obowiązkowego lub dobrowolnego systemu
zgłaszania zdarzeń, o których mowa w rozporządzeniu nr 376/2014/UE, podlega
karze pieniężnej w wysokości 25 000 zł.

Art. 209uj. Członek załogi statku powietrznego, który podejmując się
wykonywania czynności dla więcej niż jednego podmiotu, narusza obowiązki
wynikające z przepisów CAT.GEN.MPA.100 lit. b pkt 4 i 5 załącznika IV, lub
NCC.GEN.105 lit. f załącznika VI lub SPO.GEN.105 lit. f załącznika VIII do
rozporządzenia nr 965/2012/UE, podlega karze pieniężnej w wysokości do 10 000 zł
za każde stwierdzone naruszenie w zależności od liczby godzin przekroczenia limitów
czasu pracy.

Art. 209uk. 1. Zarządzający lotniskiem, który narusza obowiązki wynikające
z rozporządzenia nr 139/2014/UE, podlega karze pieniężnej w wysokości od
10 000 do 20 000 zł.
2. Wykaz obowiązków i warunków, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość kar
pieniężnych za poszczególne naruszenia określa załącznik nr 5a do ustawy.

Art. 209ul. Podmiot, który nie usunął niezgodności stwierdzonych w ramach
kontroli, o której mowa w art. 29b ust. 7, dotyczących wykonania obowiązków
określonych w art. 188e ust. 1, podlega karze pieniężnej w wysokości do 5000 zł.

Art. 209um. 1. Przewoźnik lotniczy, który narusza obowiązki lub warunki
wynikające z przepisów art. 23 rozporządzenia nr 1008/2008/WE, podlega karze
pieniężnej w wysokości do 20 000 zł.
2. Wykaz naruszeń obowiązków, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość kar
pieniężnych za poszczególne naruszenia określa załącznik nr 5b do ustawy.

Art. 209w. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 209a–209um, nakłada
Prezes Urzędu, w drodze decyzji administracyjnej.
2. Nakładając kary pieniężne, o których mowa w art. 209a ust. 2, art. 209b,
art. 209c ust. 2 w zakresie naruszeń, o których mowa w pkt 3.2–3.6, 3.9
i 3.10 załącznika nr 3 do ustawy, art. 209e, art. 209f, art. 209l, art. 209m, art. 209ua–
209uf, art. 209ul lub art. 209um, Prezes Urzędu bierze pod uwagę:
1) wagę i okoliczności naruszenia prawa;
2) częstotliwość niedopełniania w przeszłości obowiązku albo naruszania zakazu
tego samego rodzaju co niedopełnienie obowiązku albo naruszenie zakazu,
w następstwie którego ma być nałożona kara;
3) stopień przyczynienia się strony, na którą jest nakładana administracyjna kara
pieniężna, do powstania naruszenia prawa;
4) działania podjęte przez stronę dobrowolnie w celu uniknięcia skutków
naruszenia prawa;
5) wielkość przedsiębiorstwa.
3. Nakładając kary pieniężne, o których mowa w art. 209s, art. 209t i art. 209uj,
Prezes Urzędu bierze pod uwagę przesłanki określone w ust. 2 pkt 1 i 5.
4. W przypadku stwierdzenia naruszenia, o którym mowa w art. 209h albo
art. 209m, Prezes Urzędu, w drodze decyzji administracyjnej, określa zakres
naruszenia oraz termin jego usunięcia pod rygorem nałożenia kary pieniężnej
określonej w tych przepisach w przypadku nieusunięcia naruszenia w wyznaczonym
terminie.

Art. 209x. 1. Zarządzający lotniskiem, który wbrew obowiązkowi określonemu
w art. 68 ust. 4 nie zapewnia fizycznego oddzielenia pasażerów lotów wewnętrznych
określonych w art. 2 pkt 3 rozporządzenia 2016/399/UE od pasażerów innych lotów
podlegających odprawie granicznej, podlega karze pieniężnej w wysokości 20 000 zł.
2. Zarządzający lotniskiem, przewoźnik lotniczy oraz agent obsługi naziemnej,
który wbrew obowiązkowi określonemu w art. 68 ust. 5 nie skierował pasażerów do
odpowiednich części portu lotniczego, podlega karze pieniężnej w wysokości
20 000 zł.
3. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1 i 2, nakłada w drodze decyzji
administracyjnej komendant placówki Straży Granicznej właściwy dla miejsca
położenia lotniska międzynarodowego, na którym jest utworzone lotnicze przejście
graniczne.

Art. 209y. Należności z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu
państwa.

Prawo lotnicze art. 209

Poprzedni

Art. 208. 1. Przewoźnik lotniczy odpowiada za szkody w przewozie pasażerów, bagażu i towarów na zasadach określonych w umowach międzynarodowych ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską, stosownie ...

Nastepny

Art. 210. 1. Kto: 1) wbrew art. 35 ust. 4 ustawy, będąc właścicielem lub użytkownikiem statku powietrznego, nie przestrzega przepisów dotyczących polskiego rejestru statków powietrznych, a w szczeg...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze
  • Wejscie w życie 17 listopada 2002
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 19 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka