Art. 201. 1. Właściwy organ Wód Polskich ustala dla każdego zainteresowanego
właściciela gruntów, w drodze decyzji, wysokość części opłaty melioracyjnej, o której
mowa w art. 200 ust. 1, proporcjonalną do powierzchni gruntów, na które urządzenia
melioracji wodnych wywierają korzystny wpływ.
2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, zainteresowani właściciele gruntów wnoszą na
rachunek bankowy Wód Polskich.
2a. Wody Polskie prowadzą wyodrębniony rachunek bankowy w celu
gromadzenia wpływów z opłaty, o której mowa w ust. 1. Wpływy te, powiększone
o przychody z oprocentowania środków na rachunku bankowym, są przekazywane na
rachunek bieżący dochodów budżetowych ministra właściwego do spraw gospodarki
wodnej w terminie do końca następnego miesiąca po ich wpływie na wyodrębniony
rachunek Wód Polskich.
3. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa.
4. Do opłaty, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy działu III
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia
organów podatkowych przysługują Wodom Polskim.
5. Opłata, o której mowa w ust. 1, nieuiszczona w terminie podlega
przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach ustawy z dnia
17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
6. Obowiązek uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 1, przedawnia się
z upływem 20 lat od dnia, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się
ostateczna

Prawo wodne art. 201

DODAJ