Art. 17. 1. Jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru renty w myśl art. 15
ust. 1 dla ubezpieczonego, o którym mowa w art. 58 ust. 1 pkt 1–4, do ustalenia
podstawy wymiaru przyjmuje się podstawę wymiaru składek za okres faktycznego
podlegania ubezpieczeniu, z uwzględnieniem ust. 2 i 3. Przepis art. 15 ust. 3 stosuje
się odpowiednio.
2. Nie ustala się podstawy wymiaru renty dla ubezpieczonego, o którym mowa
w ust. 1, jeżeli nie pozostawał on w ubezpieczeniu co najmniej przez 1 rok
kalendarzowy.
3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli nie można ustalić podstawy
wymiaru renty w myśl art. 15 ust. 1 dla ubezpieczonego, o którym mowa w art. 58
ust. 1 pkt 5, z powodu pełnienia zastępczej służby wojskowej, odbywania czynnej
służby wojskowej albo korzystania z urlopu wychowawczego.

Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych art. 17

Poprzedni

Art. 16. Przy ustalaniu kolejnych 10 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2, przyjmuje się lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, chociażby ubezpieczony w niektórych z...

Nastepny

Art. 18. 1. Podstawę wymiaru emerytury lub renty dla osób posiadających okresy ubezpieczenia za granicą, o których mowa w art. 8, ustala się na zasadach określonych w art. 15–17. 2. Przy ustalaniu ...

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
  • Wejscie w życie 1 stycznia 1999
  • Ost. zmiana ustawy 15 października 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 01 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka