Art. 16. 1. Do kierowców zatrudnionych w transporcie drogowym może być
stosowany, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, system przerywanego
czasu pracy według z góry ustalonego rozkładu, przewidującego nie więcej niż
jedną przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 5 godzin.
W przypadku gdy kierowca wykonuje przewozy regularne, przerwa może trwać nie
dłużej niż 6 godzin, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy nie przekracza 7 godzin.
2. Za czas przerwy, o której mowa w ust. 1, kierowcy przysługuje prawo do
wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia, o którym mowa w art. 9 ust.
5; podczas przerwy kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem.
3. Przy ustalaniu rozkładu czasu pracy w systemie przerywanego czasu pracy
stosuje się przepisy dotyczące przerw przeznaczonych na odpoczynek, chyba że
przerwa przewidziana w ustalonym rozkładzie czasu pracy następuje nie później niż po upływie okresu, po którym kierowcy przysługuje przerwa przeznaczona na odpoczynek.
4. System przerywanego czasu pracy może być stosowany również
w przypadku wykonywania niezarobkowego przewozu drogowego – przewozu na
potrzeby własne w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie
drogowym.

Ustawa o czasie pracy kierowców art. 16

DODAJ