Art. 15. 1. Właściciel gruntów stanowiących użytki rolne oraz gruntów
zrekultywowanych na cele rolne jest obowiązany do przeciwdziałania degradacji gleb,
w tym szczególnie erozji i ruchom masowym ziemi.
2. Właściwy organ wymieniony w art. 5, ze względu na ochronę gleb przed
erozją i ruchami masowymi ziemi, może, w drodze decyzji, nakazać właścicielowi
gruntów, o których mowa w ust. 1, zalesienie, zadrzewienie lub zakrzewienie
gruntów, lub założenie na nich trwałych użytków zielonych. Właścicielowi gruntów
przysługuje zwrot kosztów zakupu niezbędnych nasion i sadzonek ze środków
budżetu województwa, o których mowa w art. 22b ust. 1.
3. Jeżeli wykonanie nakazu, o którym mowa w ust. 2, spowoduje szkody
wynikające ze zmniejszenia produkcji roślinnej, właścicielowi gruntów przysługuje
odszkodowanie ze środków budżetu województwa, o których mowa w art. 22b ust. 1,
wypłacane przez okres 10 lat.
4. Obowiązek utrzymywania w stanie sprawności technicznej urządzeń
przeciwerozyjnych oraz urządzeń melioracji szczegółowych ciąży na właścicielu
gruntów, na których znajdują się te urządzenia.
5. W razie wystąpienia z winy właściciela innych form degradacji gruntów,
o których mowa w ust. 1, w tym również spowodowanej nieprzestrzeganiem
przepisów o ochronie roślin uprawnych przed chorobami, szkodnikami i chwastami, wójt, w drodze decyzji, nakazuje właścicielowi gruntów wykonanie w określonym terminie odpowiednich zabiegów. W razie niewykonania decyzji wójt zleca
wykonanie zastępcze tych zabiegów na koszt właściciela gruntów, wykorzystując do
czasu zwrotu kosztów wykonania zastępczego środki budżetu województwa,
o których mowa w art. 22b ust. 1.

Ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych art. 15

DODAJ