Art. 15. 1. Wysokość kosztów przejazdu poza miejscowość, która jest
siedzibą kancelarii komorniczej, odpowiada wysokości rzeczywiście poniesionych,
racjonalnych i celowych kosztów przejazdu własnym samochodem lub innym
odpowiednim środkiem transportu. Do kosztów przejazdu poza miejscowość, która
jest siedzibą kancelarii komorniczej, należą diety i koszty noclegu, których
wysokość odpowiada wysokości rzeczywiście poniesionych, racjonalnych
i celowych kosztów z tego tytułu.
2. Górną granicę należności, o których mowa w ust. 1, stanowi wysokość
kosztów przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub
samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze
kraju, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie
art. 77⁵ § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1040, 1043 i 1495).
2a. Komornikowi przysługuje zwrot zryczałtowanych kosztów dojazdu w
granicach miejscowości będącej siedzibą kancelarii komornika w wysokości 20
złotych, jeżeli odległość między siedzibą kancelarii a miejscem czynności
przekracza 10 km. Przy ustalaniu odległości bierze się pod uwagę najkrótszą drogę
dojazdu samochodem.
3. Komornikowi, który podejmuje czynności poza siedzibą kancelarii
i utrwala ich przebieg w sposób przewidziany w art. 8091 ustawy z dnia
17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, należy się zryczałtowany
zwrot kosztów związanych z utrwalaniem oraz przechowywaniem zapisu obrazu i dźwięku, w wysokości 50 złotych, niezależnie od liczby czynności i objętości danych utrwalonych w sprawie.

Ustawa o kosztach komorniczych art. 15

DODAJ