Art. 14. 1. Emerytura pomostowa stanowi równowartość kwoty będącej
wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury, ustalonej w sposób
określony w art. 25 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przez średnie dalsze
trwanie życia dla osób w wieku 60 lat, ustalone według obowiązujących w dniu
zgłoszenia wniosku o przyznanie emerytury pomostowej tablic średniego trwania
życia, o których mowa w art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
2. Jeżeli pracownik jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, przy
ustalaniu podstawy obliczenia emerytury, składki na ubezpieczenie emerytalne,
zaewidencjonowane na jego koncie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych,
zwanym dalej „Zakładem”, zwiększa się przez pomnożenie wskaźnikiem
korygującym 19,52/12,22, stanowiącym stosunek pełnej wysokości składki na ubezpieczenie emerytalne do wysokości zaewidencjonowanej na koncie ubezpieczonego w Zakładzie.
3. Kwota emerytury pomostowej nie może być niższa niż kwota najniższej
emerytury, o której mowa w art. 85 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
4. Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę pomostową, uprawniony
podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, wysokość emerytury
pomostowej ulega ponownemu ustaleniu na zasadach określonych
w art. 108 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
5. Emerytura pomostowa podlega waloryzacji na zasadach i w terminach
przewidzianych dla waloryzacji świadczeń w art. 88, art. 89 i art. 93 ustawy
o emeryturach i rentach z FUS.

Ustawa o emeryturach pomostowych art. 14

DODAJ