Art. 134. 1. Jeżeli czynność upadłego jest bezskuteczna z mocy prawa lub
została uznana za bezskuteczną, to, co wskutek tej czynności ubyło z majątku
upadłego lub do niego nie weszło, podlega przekazaniu do masy upadłości, a jeżeli
przekazanie w naturze jest niemożliwe, do masy upadłości wpłaca się
równowartość w pieniądzu. Za zgodą sędziego-komisarza druga strona czynności
może zwolnić się z obowiązku przekazania do masy upadłości tego, co wskutek tej
czynności z majątku upadłego ubyło, przez zapłatę różnicy między wartością
rynkową świadczenia dłużnika z dnia zawarcia umowy, a wartością świadczenia
otrzymanego przez dłużnika. Na postanowienie, o którym mowa w zdaniu
poprzednim, przysługuje zażalenie.
1a. Jeżeli osoba obowiązana do przekazania składników majątkowych do
masy upadłości nie wykona swojego obowiązku na wezwanie syndyka, sędzia-komisarz wskazuje taką osobę lub takie osoby i określa zakres obowiązku każdej z nich. Na postanowienie sędziego-komisarza przysługuje zażalenie.
Prawomocne postanowienie ma moc tytułu wykonawczego.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, świadczenie wzajemne osoby
trzeciej zwraca się tej osobie, jeżeli znajduje się w masie upadłości oddzielnie od
innego majątku lub o ile masa upadłości jest nim wzbogacona. Jeżeli świadczenie
nie podlega zwrotowi, osoba trzecia może dochodzić wierzytelności
w postępowaniu upadłościowym.

Prawo upadłościowe art. 134