Art. 12. 1. Krajowa Izba Gospodarcza może podejmować i wykonywać zadania
określone w art. 5.
2. Dla wykonywania wspólnych zadań w zakresie promocji handlu
zagranicznego Krajowa Izba Gospodarcza tworzy funkcjonalnie i organizacyjnie
wyodrębnioną Polską Izbę Handlu Zagranicznego.
3. Statut Krajowej Izby Gospodarczej może przewidywać możliwość oraz
określać zasady bezpośredniej współpracy Polskiej Izby Handlu Zagranicznego
z przedsiębiorcami w zakresie handlu zagranicznego.
4. W zakresie ustalonym w ust. 2 Krajowa Izba Gospodarcza poprzez Polską
Izbę Handlu Zagranicznego w szczególności może:
1) organizować wystawy oraz międzynarodowe targi w kraju i za granicą;
2) współpracować z organizacjami międzynarodowymi i zagranicznymi oraz
należeć do nich, jeżeli nie narusza to
zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych, w których Rzeczpospolita
Polska jest stroną, a także tworzyć za zgodą ministra właściwego do spraw
zagranicznych i ministra właściwego do spraw gospodarki swoje
przedstawicielstwa zagraniczne;
3) wykonywać czynności izb przemysłowo-handlowych na podstawie umów
między Rzecząpospolitą Polską lub kontrahentem polskim a obcymi państwami
lub kontrahentami albo na podstawie międzynarodowych zwyczajów
handlowych, a zwłaszcza uwierzytelniać dokumenty oraz wydawać certyfikaty,
świadectwa i zaświadczenia;
4) organizować i stwarzać warunki do rozstrzygania sporów w drodze
postępowania polubownego i pojednawczego, w tym powołać przy Polskiej
Izbie Handlu Zagranicznego Kolegium Arbitrów do rozstrzygania sporów
wynikłych w związku ze współpracą gospodarczą z zagranicą, poddanych
orzecznictwu Kolegium Arbitrów, jak również opracowywać i doskonalić
zasady etyki obowiązującej przedsiębiorców.
5. Krajowa Izba Gospodarcza poprzez Polską Izbę Handlu Zagranicznego może
wystawiać świadectwa potwierdzające niepreferencyjne pochodzenie towarów,
o których mowa w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U.
z 2018 r. poz. 167, z późn. zm.).

Art. 121. 1. Krajowa Izba Gospodarcza może inicjować, na wniosek
przedsiębiorców, tworzenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dwu- lub
wielostronnych izb gospodarczych. Krajowa Izba Gospodarcza określa liczbę
członków założycieli wymaganą do utworzenia izby.
2. Zadaniem izb, o których mowa w ust. 1, jest działanie na rzecz promocji
handlu zagranicznego i wspomagania rozwoju międzynarodowych stosunków
gospodarczych, w granicach określonych w art. 3–5.
3. Utworzenie i działalność izb, o których mowa w ust. 1, odbywa się na
zasadach określonych w niniejszej ustawie, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
4. Członkami izb gospodarczych, o których mowa w ust. 1, mogą być
przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646, 1479, 1629, 1633 i 2212) oraz przedsiębiorcy
zagraniczni w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach
uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie
gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. 649 i 1293).
5. Izby, o których mowa w ust. 1, podlegają na wniosek Krajowej Izby
Gospodarczej wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego stosownie do przepisów
niniejszej ustawy.

Ustawa o izbach gospodarczych art. 12

Poprzedni

Art. 11. 1. Izby gospodarcze mogą na zasadzie dobrowolności zrzeszać się w Krajowej Izbie Gospodarczej. W Krajowej Izbie Gospodarczej mogą zrzeszać się również organizacje gospodarcze i społeczne, k...

Nastepny

Art. 13. 1. W razie stwierdzenia, że działalność izby gospodarczej jest niezgodna z prawem lub statutem, minister właściwy ze względu na przedmiot działania izby lub wojewoda właściwy dla siedziby i...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych
  • Wejscie w życie 8 czerwca 1989
  • Ost. zmiana ustawy 30 kwietnia 2018
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka