Art. 127. 1. Kto:
1) używa międzynarodowych sygnałów wzywania pomocy lub używa sygnału,
który mógłby być wzięty za międzynarodowy sygnał wzywania pomocy, w celu
innym niż potrzeba wskazania, że statek znajduje się w niebezpieczeństwie na
morzu i wzywa pomocy,
2) bez upoważnienia używa oznakowania zastrzeżonego dla Służby SAR,
3) nie przekazuje, zgodnie z ustawą, posiadanych wiadomości o zagrożeniu życia
ludzkiego na morzu,
4) nie dopełnia obowiązku liczenia lub rejestrowania osób odbywających podróż
morską statkiem pasażerskim lub jachtem komercyjnym, innym niż jacht
komercyjny odpłatnie udostępniany bez załogi,
5) wykonuje obowiązki członka załogi pomimo zawieszonych uprawnień,
6) używa lub udostępnia jacht morski do prowadzenia działalności, o której mowa
w art. 5 pkt 9, nie spełniając wymogów ustawy dotyczących jachtów
komercyjnych,
7) prowadzi statek morski lub statek żeglugi śródlądowej, jacht morski lub
śródlądowy, lub wykonuje obowiązki w zakresie bezpieczeństwa statku, jego
ochrony lub zapobiegania zanieczyszczaniu środowiska morskiego, w stanie
nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego,
8) określa VGM kontenera różniącą się od masy kontenera o więcej niż 5%,
9) nie informuje dyrektora urzędu morskiego o stwierdzonych różnicach między
masą kontenera a VGM określoną przez załadowcę większych niż 5% lub o
stwierdzeniu, że masa kontenera przekracza maksymalną masę brutto określoną
na tabliczce uznania kontenera,
10) określa VGM w dokumencie lub komunikacie, który jest podpisany przez osobę
inną niż osoba odpowiedzialna,
11) ładuje na statek kontener nieopatrzony informacją o VGM lub kontener o masie
różniącej się od VGM o więcej niż 5% lub przekraczającej maksymalną masę
brutto określoną na tabliczce uznania kontenera,
12) nie zapewnia obowiązywania na terminalu procedur, o których mowa w art. 101a
ust. 7,
13) określa VGM metodą inną niż metoda 1 lub 2,
14) używa do określenia VGM niecertyfikowanych lub niezalegalizowanych
urządzeń pomiarowych lub nie używa w ogóle tych urządzeń,
15) stosuje metodę 2, nie posiadając zatwierdzenia właściwego dyrektora urzędu
morskiego,
16) nie informuje właściwego dyrektora urzędu morskiego o zmianach dotyczących
osoby odpowiedzialnej,
17) nie przechowuje przez okres 3 lat dokumentacji potwierdzającej określenie VGM
na certyfikowanych lub zalegalizowanych urządzeniach pomiarowych lub
dokumentacji wskazującej osobę odpowiedzialną
– podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego
przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za rok poprzedzający, ogłaszanego przez
Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” dla celów emerytalnych i rentowych.
2. Tej samej karze podlega:
1) armator, o którym mowa w art. 88 ust. 4, który po uzyskaniu od kapitana statku
informacji o zdarzeniach mających wpływ na bezpieczeństwo statku lub
zagrażających bezpieczeństwu morskiemu, nie skontaktuje się niezwłocznie
z właściwą Służbą VTS;
2) armator, kapitan lub przedstawiciel kapitana statku, który nie dopełni ciążącego
na nim obowiązku przekazywania informacji zgodnie z art. 41 ust. 2;
3) armator, kapitan lub przedstawiciel kapitana statku zmierzającego do portu
polskiego albo portu państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w przypadku
statku o polskiej przynależności, który nie przekazuje kapitanowi portu
informacji dotyczących identyfikacji statku, portu przeznaczenia,
przewidywanego czasu przybycia do portu przeznaczenia i przewidywanego
czasu wyjścia z portu oraz liczby wszystkich osób na statku;
3a) armator lub kapitan jachtu komercyjnego innego niż jacht komercyjny odpłatnie
udostępniany bez załogi, który nie posiada ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej prowadzącego jacht ani ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych
wypadków obejmującego wszystkie osoby znajdujące się na jachcie, zgodnie
z art. 110 ust. 3;
4) dowódca jednostki pływającej Marynarki Wojennej, kapitan statku służby
państwowej specjalnego przeznaczenia oraz prowadzący jacht morski, a także
kierownik statku rybackiego o długości do 24 m, który przed wejściem do portu
i przed jego opuszczeniem nie przekaże kapitanowi portu informacji o statku lub
będzie manewrować statkiem niezgodnie z uzyskanym zezwoleniem na wejście
lub wyjście;
5) pilot morski, który w trakcie wykonywania usług pilotowych stwierdzi lub
poweźmie uzasadnione podejrzenie, że stan statku wykazuje braki, które
mogłyby utrudnić bezpieczną żeglugę statku lub które mogłyby stanowić
zagrożenie zanieczyszczeniem środowiska morskiego i nie poinformuje
o powyższym właściwego organu inspekcyjnego;
6) podmiot zarządzający portem, przystanią morską lub obiektem portowym, który
stwierdzi lub poweźmie uzasadnione podejrzenie, że stan statku wykazuje braki,
które mogłyby zagrażać bezpieczeństwu statku lub które mogłyby stanowić
zagrożenie zanieczyszczeniem środowiska morskiego, i nie poinformuje
o powyższym właściwego organu inspekcyjnego.

Ustawa o bezpieczeństwie morskim art. 127

Poprzedni

Art. 126. Armator, który narusza przepisy w zakresie: 1) spełniania przez statek wymagań ustawy w zakresie budowy statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia, 2) wymogu poddania statku inspekcjom p...

Nastepny

Art. 128. 1. Kapitan, który: 1) narusza wymagania dotyczące bezpieczeństwa statku określone w ustawie oraz umowach międzynarodowych, 2) nie dokładając należytej staranności, przyczynił się do zatrz...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim
  • Wejscie w życie 25 stycznia 2012
  • Ost. zmiana ustawy brak
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 27 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka