Art. 120. 1. Zabrania się wprowadzania do środowiska przyrodniczego oraz
przemieszczania w tym środowisku roślin, zwierząt lub grzybów gatunków obcych.
2. Zezwolenie na:
1) wwożenie z zagranicy gatunków obcych, które w przypadku uwolnienia do
środowiska przyrodniczego mogą zagrozić rodzimym gatunkom lub siedliskom
przyrodniczym, oraz jednocześnie na czynności, o których mowa w pkt 2,
w stosunku do tych okazów – wydaje Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska;
2) przetrzymywanie, hodowlę, rozmnażanie, oferowanie do sprzedaży i zbywanie
gatunków, o których mowa w pkt 1 – wydaje właściwy regionalny dyrektor
ochrony środowiska.
2a. (uchylony)
2b. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać
odpowiednio:
1) imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;
2) cel wykonania wnioskowanych czynności;
3) opis czynności, której dotyczy wniosek;
4) nazwę gatunku lub gatunków, w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa
istnieje, których będą dotyczyć czynności;
5) liczbę lub ilość osobników, których dotyczy wniosek, o ile jest to możliwe do
ustalenia;
6) określenie warunków, miejsca i czasu wykonania czynności;
7) świadectwo pochodzenia.
8) (uchylony)
2c. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
2) nazwę gatunku lub gatunków, których będą dotyczyć czynności, w języku
łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje;
3) liczbę lub ilość osobników, których dotyczy zezwolenie, o ile jest to możliwe do
ustalenia;
4) opis czynności, na które wydaje się zezwolenie;
5) określenie warunków, miejsca i czasu wykonania czynności, których dotyczy
zezwolenie;
6) określenie terminu złożenia informacji o wykorzystaniu zezwolenia.
2d. Organ, o którym mowa w ust. 2:
1) odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 2, jeżeli wnioskodawca
był skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo mające związek
z przewożeniem przez granicę państwa, przetrzymywaniem, prowadzeniem
hodowli, rozmnażaniem i sprzedażą na terenie kraju roślin, zwierząt lub grzybów
gatunków obcych, w okresie 3 lat od dnia uprawomocnienia się wyroku;
2) może odmówić wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 2, jeżeli
wnioskowana czynność stwarza zagrożenie dla rodzimych gatunków lub siedlisk przyrodniczych.
2e. Organ, o którym mowa w ust. 2, cofa zezwolenie, o którym mowa w tym
przepisie, jeżeli:
1) po wydaniu zezwolenia zostaną ujawnione okoliczności, o których mowa
w ust. 2d, uzasadniające odmowę wydania zezwolenia;
2) zezwolenie zostało użyte niezgodnie z warunkami w nim zawartymi.
2f. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, listę roślin, zwierząt
i grzybów gatunków obcych, które w przypadku uwolnienia do środowiska
przyrodniczego mogą zagrozić gatunkom rodzimym lub siedliskom przyrodniczym,
kierując się potrzebą zapewnienia ciągłości istnienia i ochrony różnorodności
rodzimych gatunków roślin, zwierząt lub grzybów.
2g. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska i regionalny dyrektor ochrony
środowiska dokonują kontroli spełniania warunków określonych w wydanych przez
siebie zezwoleniach. Do przeprowadzenia kontroli przepisy art. 56 ust. 7b–7i stosuje
się odpowiednio.
2h. Regionalny dyrektor ochrony środowiska do dnia 31 stycznia każdego roku
składa Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska raport o wydanych w roku
poprzednim zezwoleniach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, zawierający informacje,
o których mowa w ust. 2c pkt 2–5, a także informację o wykorzystaniu zezwoleń oraz
wynikach kontroli spełniania warunków określonych w tych zezwoleniach.
3. Przepisów ust. 1–2h nie stosuje się w odniesieniu do:
1) organizmów morskich, na których prowadzenie chowu, hodowli, zarybiania,
wprowadzania lub przenoszenia, jest wymagane zezwolenie ministra właściwego
do spraw rybołówstwa, wydawane na podstawie art. 97 albo art. 99 ustawy z dnia
19 grudnia 2014 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. z 2019 r. poz. 586, 642 i
730);
2) gatunków obcych, na których wprowadzanie jest wymagane zezwolenie ministra
właściwego do spraw rybołówstwa, wydawane na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy
z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym.
4. Zakazu, o którym mowa w ust. 1, z wyjątkiem gatunków, które w przypadku
uwolnienia do środowiska przyrodniczego mogą zagrozić gatunkom rodzimym lub
siedliskom przyrodniczym, nie stosuje się do wprowadzania do środowiska
przyrodniczego i przemieszczania w tym środowisku roślin:
1) przy zakładaniu i utrzymywaniu terenów zieleni oraz zakładaniu i utrzymywaniu
zadrzewień poza lasami i obszarami objętymi formami ochrony przyrody;
2) wykorzystywanych w ramach racjonalnej gospodarki leśnej i rolnej.

Ustawa o ochronie przyrody art. 120

Poprzedni

Art. 119. Zabrania się wznoszenia w pobliżu morza, jezior i innych zbiorników wodnych, rzek i kanałów obiektów budowlanych uniemożliwiających lub utrudniających ludziom i dziko występującym zwierzęt...

Nastepny

Art. 121. 1. Gospodarowanie zasobami przyrody nieożywionej powinno być prowadzone w sposób zapewniający ochronę innych zasobów, tworów i składników przyrody, oszczędne użytkowanie przestrzeni oraz z...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
  • Wejscie w życie 1 maja 2004
  • Ost. zmiana ustawy 13 listopada 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 18 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka