Art. 11. 1. Łowiectwo jest prowadzone zgodnie z podstawowymi kierunkami
użytkowania terenów rolnych, leśnych i rybackich, w warunkach stałego
polepszania zwierzynie środowiska jej bytowania.
2. Gospodarowanie populacjami zwierzyny wymaga w szczególności:
1) tworzenia stałych i okresowych osłon dla zwierzyny (lasy, zadrzewienia,
zakrzewienia, remizy, osłony miejsc lęgowych);
2) wzbogacania naturalnej bazy żerowej dla zwierzyny w lasach;
3) zachowania istniejących naturalnych zbiorników wodnych, rekonstrukcji
i tworzenia nowych;
4) (uchylony)
5) (uchylony)
6) utrzymywania korytarzy (ciągów) ekologicznych dla zwierzyny;
7) utrzymywania struktury wiekowej i płciowej oraz liczebności populacji
zwierzyny właściwych dla zapewnienia równowagi ekosystemów oraz
realizacji głównych celów gospodarczych w rolnictwie, leśnictwie
i rybactwie;
8) ochrony zwierzyny przed zagrożeniem ruchu pojazdów samochodowych na
drogach krajowych i wojewódzkich.
3. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich, wójtowie (burmistrzowie,
prezydenci miast) i nadleśniczowie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe współdziałają ze sobą oraz z właścicielami, posiadaczami i zarządcami
gruntów w sprawach związanych ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt
podlegających obowiązkowi zwalczania na podstawie przepisów ustawy z dnia 11
marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych
zwierząt, oraz z zagospodarowaniem obwodów łowieckich, w szczególności w
zakresie ochrony i hodowli zwierzyny.
4. Zarządca lub dzierżawca obwodu łowieckiego może wystąpić z wnioskiem
do służb, straży lub organów administracji rządowej, w szczególności do
właściwego miejscowo komendanta Policji lub Straży Granicznej, lub Państwowej
Straży Pożarnej, lub właściwego terytorialnie organu Inspekcji Weterynaryjnej,
o udzielenie pomocy pozostającej w zakresie kompetencji tych służb, straży lub
inspekcji, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia czynności związanych ze
zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania
na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia
zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
5. Pomoc, o której mowa w ust. 4, polega w szczególności na:
1) zabezpieczeniu terenu, na którym odbywa się polowanie, przed
nieuprawnionym wstępem osób trzecich;
2) wsparciu działań mających na celu poszukiwanie padłych zwierząt, co do
których zachodzi podejrzenie, że mogły być nosicielami chorób zakaźnych,
o których mowa w art. 2 pkt 21 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie
zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;
3) kontroli przestrzegania przez osobę uprawnioną do wykonywania polowania,
w tym osobę wykonującą odstrzał sanitarny, o którym mowa w art. 8 ust. 8,
zasad bioasekuracji.

Prawo łowieckie art. 11

Poprzedni

Art. 10. 1. Hodowanie lub utrzymywanie chartów rasowych lub ich mieszańców wymaga zezwolenia starosty właściwego ze względu na miejsce prowadzenia ich hodowli lub utrzymywania, wydawanego na wniosek ...

Nastepny

Art. 12. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich mogą, po uzyskaniu zgody właściciela, posiadacza lub zarządcy gruntu, wyznaczać i oznakowywać zakazem wstępu obszary stanowiące ostoje zwierzyny ora...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie
  • Wejscie w życie 17 lutego 1996
  • Ost. zmiana ustawy 16 maja 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 19 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka